- 아카이브

Dissertationum ludicrarum et amoenitatum scriptores varii

발행: 1644년

분량: 685페이지

출처: archive.org

분류: 범죄와 처벌

541쪽

libus constitutae. Huic infimiae, calamitati socium id jungo Polyphemum, cura Ie stis tam durus animus fuit . ut Deos in coelo si non sentiret: vel quod maximas fulsi celeribus conniverent, vel quod neq; propitio cuiquam eos , neque aratos arbitraretur. Qilod perite m illius persona timerus expressit: nam cum supplex illi Vlyises esset, Iovisque Hospitalis iniiceret metum: Stultus inquit es, o hospes neque enim

Cuclopes Iovem curant aut Cluunt, cum

se illo praestantiores beatioresque putant. Hortabilis ista quidem caecitas suit, qua V lydes motus, insorini monstro oculi ademit lumen. Quare cum infamem illum serumque pinxisset Poeta, cum artet tandem colloquentem facit, ejusque laudare fortunas quod qua vellet ingredi posset, quod vellet, attingere. Recte quidem, in- iuit Tullius nihilo nam erat ipse Cyclops quam aries ille prudentior. Ceteros

nota moror suis facinoribus utraque luce privatos. Recentiora exempla adseram Cluae omnes omnium caecitates e crudelit .ries superant. Narrat Italus histona scri-pror , fratres duos nobilislsia los meret 1lculam mutuo deperisse. Ex peccandi consuetudine eo crevit invidia , ut appareret

Atrei filium ex iis esse unum , qui poenam

542쪽

CAEC ITATIS

novi generis , fratri moliretur. Cum ergo I lippolytus rivalem Iulium ferre amplius Con post et, conquestus apud amicam est, Quod divisus illius animus in Iulium estet

propensior, quem unice unum amare videretur. Cumque captam se illa Mirretitam oculorum Iulii illecebris sateretur, arsit iracundia Hippolytus qui Opportunum

ratus tempus, quo fratrem modo ulcisceretur, cum se ad venatum exerceret ut in

silvis seras insequitur , illum vi armata adortus, ab equo desilire , deinde ine; usOculos involare sicario jubet erepti coram oculi amoris saevi impatientiam Ilip polyto vix extinxerunt. Hanc amor apud homines carni ricinam commentus est, quidum uni oculos eripuit, alterum de potestate, de consilio, de ratione , de mente deturbavit. Vter illorum caecior iis videbitur qui aliquid vident is certe cui libita dinis plus obfuit caecitas , quam luminis. Nam caecitas quidem ista mentis durior

multo molestiorque est, quam oculorum. Etenim nihil cernente animo , lux omnis a nobis exulat. Vere vetus nos inscriptio monet Quam multi sunt, qui oculis parentibus nihil vident.b ec stulte sorte Epicurus dicebat, neque oculos ad videndum natos esse , neque aures ad audiendum.

Nam cum ex quinque sensibus, quos cum liuis

543쪽

bellui communes habemus, tres maxinieserva an corpori duo reliqui visus lau-ltus, ceteris imperant thalosophantur.

Cumque animo videamus , an IDO CINamus qui lucem transmittit ad oculos, nec est est illos ammo caliganteii orsus ni in vulere , qui virtuti bellum tulerunt. Neque enim homo is esse putari debet, quem orna ista corporis aut oculorurn acies declarat, sed mens cujusque , is esto sque qui mentis oculis nihil vident, fallis rerum imaginabus alluduntur semper Quemadmodum cum balis ad hepar redundat, deliriasignit, atque ante oculos

cuiusuis generis serae variae apparere videntur aegroti . sic omnibus iis accidit qui morbis animi laborant, qua nos pertu Ibationes dicimus hi enim ea cernere se putata , quae ab oculorum sensu sunt remota ora. Vt qui sitsulione sanguinis in oculo ex ictu affecta, quare unque viderit rubra illis videntur Mictericis cuncta sunt aurei coloris . arquatis aut veternosis, ait Varro quae lutea non sunt, lutea apparent. Qui ergo res caecari' ab aspectu veri judicio remotas intuentur , vision C eas tibi ingunt, quas Grata vocant φαρῆα πι , quae fluentes nullam omnino veritatis lucem habent. Itaque stulti omnes. in lani aut furiosi, qui suae mente, sine oculis quoque

544쪽

CAECITATIS Andabatarum more contra rat Ionem videntur pugnare Tales etiam sunt perspicaces plurimi, qui cum non intelligant se in media luce caecutire, tanquam si offusa Reipub sempiterna nox esset, ita ruunt inc stationum tenebris, ut rerum Omnium migrationem commutationemque male ominentur, quam maxime desiderant in aliorum vitiis lic irascuntur, quali invideant; gravissimeq; accusanteOS, quos maxime vellent imitari. Sed ne caecus ipse a Via quam teneo longius digrediar fallax mihi plurimum oculorum sensus videtur, sed tum praecipue cum vehementiori appetitu , qui longius a natura constantia disiaces erit impellitur. Tunc enim eae obliciuntur formae quae reapse nullae sunt, speciem tamen aliquam habent, qua caecus a

nimiis impeditur. Quod speculorum usus nobis apertius demonstrat.Nam si concavum it speculum ioculi modo , minora nobis ostendit ea quiextrinsecus subjecta sunt. Si curuum , in immensum di- l .it alti imaginum magnitudo; plurimumque refert clatum , aversum, Obliquum, supinum an rectis sit. Varie enim ex iis qualitatibus figurarum torquentur umbrae. Sunt specula quae caput eorum qui suam in illis imaginem inspiciunt deorsum invertant , pedes sursum. Hac ratione

545쪽

ulinis, ut speculorum levitas hic illinc altitudinem sumpsi, dextra detrudit Levam partem oculorum , Levam dextram Italaevitas aut asperitas mentis no suo hinc illinc moderationem assumit. auti iam, duris eric. id iam amorem, tristitiam , eo que omnes porro assectus

qui eam nobis reserunt imaginem , quam

sedato animo aut perturbato concepimuS. Videra enim licet plerosque obiecta voluptatis ecie caeci libidinibus conmictos: alio caeca ambitione perturbatos, qui cum obscurum tempus aliquod ervitutis apparet, vivi videntesque per re non diffugiunt. Hos caecus amor , illos caeca cupiditas quidquid vitiorum in tenebris latet, sonam sempiterno consopitos, insuriosorum cogitationes impellunt Hi innes quae ibi videre videntur, ita sunt ut quae dormientes somniant, vel certe vig - in sunt insomnia. Quo animorum perturbationes cetera sunt aliud , ouam obca cataem agro sos, in quas decidunt

a qui a ratione, quae lux quaedam lumenque naturae rite nominatur, paululum deflectunt Nonne et frenata illa ambitioni; iani evertenda Reipub causa solet de Quo jure quaque injuria Geciis praecipites fetamur ad lao notas umbra g, qui jam non dignitatis testimonium, non beneficium ambi-

546쪽

33 CASCIVATIS ambitionis; sed insanientis prodigi ani-rni praemium est, quod ex qui litis palam pretiis,licitationis calori addicitur. Itaque non modo dignitas nulla an pene est, sed summa ubique de imitas quod tempo rum injuriae tribum quae facile remitti non solet. Sed homines obscuros caecos hujusmodi, quos luce in ipsa virtus nusquam vidit, frustra insequeremur : hos enim non magis debemus intueri, quam si mi ubibus larva aut Hippocentauros animad

vertamus.

Iam vero ad oculoruir Orbitatem veniamus, quae tam bona quam mala dicitur, ex mentis habitu praxipue dignoscitur. Quam perdita sit atque profligata illorum natura , qui utraque Caecitate correpti sunt, exemplis aliquot ostendimus: Oculorum sola interea quae Graecis G2 nobis indit ferentia, computari potest. Nam ima mente regitur probanda est

aut reprehendenda Quod in iis ipsis

asserere veteres non dubitarunt. Caeca enim antiquitas tres deo caecos venerata

est, quos ἀλper nec fugiendos sem nec colendos tradit. Caecus Amor tristitiae condimentum est sed plura illiue vitia poetae omnes decantarunt

547쪽

Ineptia,' ititaque adeo, temeritas, Incogitantia excors.

vel ut ait Caecilius,

Amoris in .inu eli, quem Glie meniem velit, suem opere , quem sanari, iιem in morbum in

Sed errat Caecilius nec enim in potestate Amoris est ut sapientem aliouem suis delinimentis reddat. Nam quisquis amatorem ex Menandri sententia , hortetur ad Sapientiam , is operam ludit Amoris, in Archilochus verius depinxit.

Ingentem oculis infundens caliginem,s ι es furatur x pectore teneram mentem.

Quod ii Amor rationem sequatur ducem, tum a Sapiente alienus non est cum sit princeps ad benevolentiam concilian wam , qua sublata, omnis est e vita sublata

jucunditas.

Eadem Me Fortuna dicenda , quam bonam malam constituerunt. Illam

tamen

I auum esse θ' caecam rufam pDhibout Philosophi. Quam nec boni nobis ali uti id nec mali tribuere Stoici putant; sed bonorum ac malorum materiam dare , cui dominetur animus Sapientis, omni sortuna Ditior. Hoc noster confirmat Plautus. 2

548쪽

CAECITATIS Centum doctum hominum consiliasta haec levicit ea Fortuna, atque ira verum H proinde ut quisique

fortuna utitur

Ita pracesie , atque exindεsapere eum omnes di-

Ego vero Fortunam non solum ipsam cce cum esse, sed eos etiam plerunque caecos efficere, quos complectitur , merito mihi persuadeo. Plutonem ad Aristophanem reiicerem, ni Comicorum me saccitae prohiberent: vel ad montes Hyperboreos relegarem, si perpetua ibi nox esset, nec semestri luce vel Arimaspi in fronte media uno oculo insignes, assidue circa aurum cum gryphi bus bellum gerentes, oculatos homines auxiliares sibi advocarent. Nam quisquis Plutonis adoret nuti len, illi cum gryphi bus Scyllita , noctes diesque puginandum est , quibuscum monoculi luctantur

soli caeco semper eventu incerto. Atqui binos in pectore oculos habent, perspicaciores sunt, acutiores, quam infestis his se belluis committant, quae avaritiam principem habent, quam monstrum nullum tetrius, praesertim Optimatibus viris, qui .eipub gubernacula tenent. Habere enim quaestui Rempub non

cita turpe est, lagitiosum , veriam

ctiam

549쪽

ris cito vi Noetiam sceleratum , nefarium perfidiosum. Si vero ex eo luantum cuique satis est, etiamur divitiarum modum habemus abstinentiar continentiae plurimum. quo virtutem alamus, piae bene partis divitiis sublevatur. Nam qui alienis, vel pu

blicis utilitatibus consulit tua negligit, apud bonos Sapientes stulistia suricione

non caret, qui ita compotitam temperantiam , stultam socordiam nominarunt. Tribus his numinibu Iumi Iam ad lungere possem , quae obducto vel ubique depingitur. Satius forte fuerit quaerere, quare ipsi ultitiae velum obtenditur , illius oculi fasciola obligantur. Prior aet .Pς Iustitia vultum express aspectu vehementi atque oculis acrioribus , neque humilem , ne clue atrocem , sed veneranda

cujusdam tristitiae dignitate, ut Chrysippus refert. Quanquam illam apud Egyptios sine capite tuisse Alexander scribit, quod mirmn nulli videri debet quosdam

enim Plinius narrat sine cervices, ocul Oς in humeris habentes quod nec mirum omnino eit. Qitid vero causae fuerit, ut Iustitiae oeulis velum opponeretur An quod illa a cis temporum dissicultatibus quandoque serviat, vel in magnis exemplis aliquid habere videatur ex triduo quod sine quadam mentis caecitate esie non

3 potest'

550쪽

I3 C AEAE IT A T I potest Vel. quod acutiores illius oculi suo fulgore hebetentur , cum ad summum jus illud respiciunt, ex quo summa saepe injuria nascitur 3 ut quia Iustitia constans perpetua voluntas definitur mirod pio

babilius puto voluntas enim rationi ancillatur, atque ut caeca a ratione sola ducitur, in iis quae constanter prudenterque ieri solent. Et caeca voluntas ab intellectu lumen accipit& movetur. Ablia Caecitate Iustitia merito laudatur, ut hoc tritum vetustate proverbium, Qui cum in tenebro

Quod in una re dictum latissime patet, ait Tullius , ut in omnibus factis re non teste

moveamur. Ad relicuos veterum De Ostranseamus. Inter eos omnes unum, si HO- mero credimus , late videntem Iovem inciremur , ceteri quodammodo caecutiunt,

an tres illae principes Dei, uno bovinis oculis, Minerva caesiis, Venus caninis commendatae. Merito clii idem solum Iovem late videntem apud superos, tolum Tiresiam caecum apud in seros sapere Homerus reseri, licet deos Graeci a videndo denominatos doceant, x g Vpti per culum Deum designent. Nobis vero dum inferiorem Tiresiae Sapientiam contem

plamur, dicet aliquis, quae illius cum a sitate cognatio esse potest; V κ . renum magna ar veri lare .

SEARCH

MENU NAVIGATION