장음표시 사용
561쪽
iEN COMI v M s emodum praecipit in caecitatis enumerat, citrod ab illa didicerit vim verae solidaeque virtutis experiri,&adversus omnes fortune minas in vi etiam animum pira tare. Eccuis non crediderit c co hec de carcitatis commodis tam vere tamqtie eleganter dicenti
Ca citatem autem in Sapiente commendamus, qua multis optanda ut viam
sibi pararent ad Sapientiam , quae nihil per Cculos agit. Etenim si per oculos mens videret, ut ait Lucretius, erutis illis Desibili magis videretis Quoniam evulsae cum postibus sores plus inserunt luminis quam Isuerint obductae. Recte id quidem et enim oculorum acies Sapientiam non videt, sed mentem plerunque avertit, de sede dejicit ac per inanem videndi cupiditatem ad inutile studium pertrahit.
Nam ut oculorum alter si claudatur, in alterum eius vim infitiere compertum omnibtis est: lic orbam utriusque aciem ad animum permeare Sapientes putant ut lucem veram caecos illii minare Hieronymus interpretatur , caecos heri Sapientes. Sic enim Davidis verba Septuaginta reddiderunt, Κυν mi φει τυλφους, eaque Sapientia caecos illustrat quae omnem mentis caliginem discutit. Vere ero Socrates ad Alcibiadem in celebri illo convivio dicebat tunc mentis oeulum acute cer
562쪽
' O CAECITATI Inere, cum primum corporis oculus vim suam amisisset. Et ne a Tiresiae caecitate longius aber-xemus , priusquam illius causam perquiramus, aduertendum est, oculos nimia luce candore illustriori obtundi saepe, ut de Xenophontis militibus memoratur , qui cum per multam nivem iter secissent. candore vehementior oculis capti sunt Dionytius Siciliae tyrannus domum supra carcerem Hiricandam curavit splendidissima calce illitam: Qui diutissime obscuro carcere inclusi in tenebris acuerant vinctos illos sursum educebat, qui ex multa caligine in clarissimam lucem egressi illamque cupide intuentes , cum occursum lucis repentinum ferre non possent , illico obcaecabantur Solem adversum intueri nemo potest, ejus enim radiis acies nostra sensusque vincitur: multi in solis desectione, cum eum clarius nos cupere iuifixis oculis Solem perspicientes, oculorum desectum experti sunt sempiternum.
Nec enim splendidis facile resistit oculus
sine lachrymarum profusiones, nec Solem adspicit qui obscuratis luminibus cum exoritur, solus apparet, ceterisque omnibus adfert aut adimit lucem. Cum ergo Sapiens nulla luce alia indigeat ut lucem veram contempletur, Quam quae
563쪽
EN CONIVM quae ex illius radiis effunditur oportet eum illi Sapientiam cupit intueri, nihil penitus corpo te ullius pulchritudinis ultra spectare, quae omnis umbra est Diimu lachrum , quo specitis noster deluditui. Quod qui pertinacius persequuntur , idem certe illis accidit quod imprudenti cani evenisse tradunt sabulae, Clutan aqua, ut Vl-dit cibtim quem perferebat, dum eripeta conatur quod ipse dentibus tenebat, aviditate deceptus , perdidit quod habebat. Eodem sere modo sunt ii qui rerum cor orearum inragines oculis venantur: caeci: nim inter umbras vagantur consiliis omni bias praecipites, devii ad poenam exitiumque festinant. Qiri vero majorum terum contemplatione ad Studium sapientiae ducuntur clausis illi corporis oculis ea despiciunt omnia quibus vulgare .lip pientes animi detinentur. Nunc Tiresiae caecitatis causam reddere facile quivis potest, quam salaciores Poetae eam asserunt, quae nec probabilis nec honesta est satis, cum illum Homel usin culpatae vitae virum laudaverit. Hoc enim G νῖς ααυπιυν apud eum denotat, quem Pindarus, Plato, Callimachus, Pherecydes secuti sunt, qui Thiresiam suis scriptis celebrarunt. Hi unam illius a Te Tunt caecitatis causam, quod Minervam
564쪽
s S GAE Scudam ipse vidisset, cum per aesum levaretur, qui lianc ob rem privatus est oculis: sed lachrimis matris a Minerva datum ut Sapiens inter mortuos Plutoni ipsi venerandus incederet.
Scrapsit Plato ad Dionysium , prudentiam luminam authoritatem naturae vi quadam 'uasi lege , mutuum sibi auxilium praestare, sese assidue invicem comitari atque universari.Sic carminibus Poe rarum iri vatis colloquiis , si de Pericle sermo inciderit, una solent Anaxagoram
commendarei Creontem&Tireliam, quasi par unum componere Agamemnonem Nestotem. Cum ergo Tiresias Cleonti regi affideret, Sapientem illum sitis nemo
lubitabit. Atque hic Thebarum incendia Testinguere poturisset, nisi ut traditum est Graeaeorum monumentis, hausta de sonte
aqua, cum urbe capta ad Delphicum Apollinem cum reliqua praeda traheretur, invia egisset animam. Hunc quidem cum Minerva obcaecasset pergentem ad Apollinem , alii produnt popularem Proserpinam rapuisse , ut ei mentem mortuo tribueret, quem vivum xcaecum suis nisibus ornamentis Minerva decorarat. Quisquis autem nudam liuervam coi pexe it, caecutiat omnino necesse est. Nam ita ardentes amore excitat sui, cum videtur, ut
565쪽
nihil praeterea videre oculis , nihil perlustrare ullus possit sed fixus Mimmotus sola mente cernat Sapientiam , quae terrenis cupiditatibus detractis, omnium sellarum imaginum umbra discussa certi Trinum se nobis ducem praebet ad vitam beatam. Hoc vero Minervae solius propriumrst: nam qui Venerem tali qua Dianam nudam viderit non sapientior quidem ille, sed plerunq; miserior evadet Testis est Actaeon , luem in ceruum mutatum , Da suis canibus discerptum serunt. At Venerem quisquis cupit udam videt mectamen sine periculo, luasi obcaecet neminem, ut Plato poeta salso putauit. Nec enim ulla cinitas
certior periculosior uuam quo a Venere offunditur. Lubet qua 'rere cur caecum Tiresiam Minerva Sapientem secerit, ut a casae ille , quas non cogitando
vix complecti possumus , divina citradam
mente intueretur cantori Demodoc O,
clitem Musa supra modum dilexit ocudis privavit, cantiunculae delicatiores datae , quibus contentiones lysi. Achilli in Alcioni convivio circinas naret Uerecunde, ut opinor, Homerus contra Poetarum morem, qui e magni lice de se sentur e , loqui solent, Demodoci personam indutus se . italis irari simium asia sci Git, hucii Sapientes omnes claudaint
566쪽
HO CAECITATIS&aemulantur. Hinc caecum fuisse nemo
irescit at ejus picturam , inquit Tullius,
non poetim videmus. Quae enim regio, quae ora, qui locus est Graeciae, quae spe cresserinaque pugnae, quae cles, quod remigium, qui motus hominum , ut serarum non ita expictus est , ut quae ita non viderit, uos ut videremus effecerit m ijdergo Homero ad delectationem ac voluptatem , at cuiquam docto defuisse unquam arbitramur Haec Tullius, quae mihi leviora sunt, si reconditae Homeri sapientiae conserantur , ad quam artem omnem suam direxit: quem merito ducem Sapientem Socrates agnoscit, adversus quem pugnare audeat nemo , quin ridiculus statim habeatur Ad idem Socrates expiationem veterem nesciae Homerum infimulare videtur, quam Stesichorus non ignoravit. Hic oculis, inquit, captus ob Helenae vituperationem , cum caecitatis causam rescivisset, edito postea poemate, cum ea quae scripserat, scripta nollet, carmenque retexeret, visum recepit. Sed Stesichori caecitas poena illi stultitiae fuit qualis ahamyridis, qui cum Musas suo secantu superaturum gloriaret ut , oculos perdidit &tantae in Musas petulantiae poenas graviores apud inferos luit, ut Phocaeniis Prodicus notat. Caecitas enim ple
567쪽
que adice nam a sis data si quando-ue ad Sapientiam. Ad poenam quidem iis ui impuris oculis Deos ipsos auli sunt intueri. Nam legibus Saturniis cautum est, ut qui Deum vel in vitii in vidisset, inueni
re in Ortunium. Quod maximum in perduelles Gallos olim sancitui inhiltoria probat; quisquis enim rebellasset, caecitate ple-c stebatur, inclitam volens inciderat. Quod poenae genus in omni terrarum orbe, atque in Graecia praecipue constitutum , duriti Sin Gallia irrogabatur. Ionaei vero Tiresiae caecitas laon Orem illis Deorum contulit. Nam ire stas, ut ait Pindarus Iovis summi propheta eximius recta veraque vaticinantur:&HO-merus deorum omnium vim ac potestitem suis versibus complexus, eorum pramus providentiam demonstravit, u Clum humanarum curam. Hos omnia videre, jus atque pia hominum opera adamare nos docuit, eorumque nutu ac potestate imperia gubernari nihilque recte agi nisi u- vante Deo sivente. Qua ratio Poetam udentillimum impulit, ut Heroum prin-ipibus, Vlylli Agamemnoni Achilli cervi deos discriminum .periculorum co- es adjungeret, ea tot opere narrat, illae ad Deorum dignitatem pertine- nt. Caeci hercle at illa identurii qui Ho
568쪽
α CAEC ITAT merum temere demus fabulatum comminiscuntur. Quod Heraclides Ponticus pluribus verbis comprobavit, ex Demodoci cant vinculis colligitur. Nam cum in Al cinoi convivio lyiles Achillis contentione vehementiores decantaret, m-bus Agamemnon rex maxime delectabatur quid aliud quam pra cepta occultiora tradere voluit rerum recte gerendatum Z Nam ut in fidibus plurimis, si intentae sunt pariter aut remisiae, nullum concentum servare possimi, qui ex sonorum varietate concors efficitur sic contentionibus disia sensionibusque prudentissimorum hominum magna imperia floruerunt, Principum fama gloriaque longius est propagata Talis suit lyssis cum Achille conce tatio. Nam cum in Tiojae obsidione , vir a gerendam Achilles contenderet, Vlysia se vero prudentia Volo certandum i ii ratione iii mili communi utilitati consulebant unde Agamennonis animus placides constanter motu gaudio Terebatur. Quid in rerum administratione optabilius it ilius, quam concors illa discor dies e quid turpius quam altercationes iracundae, concertariones pertinaces, maledicta, contumelias quae prudentes viros minime decent. Sapienter Homerus inter clarorum virorum laudes sub caeci personahas
569쪽
Achillis iras inter has epulas praeteriit,
ninis apud exteros commendationi me.
rebantur. Quanquam prudens Vl usu, intactum , cum Thersite in Agamemnonem contumelias in i in ore stulium
videtur Pluloctetis apud Sophoclem commentum MVlyssis odio ri apo
tem sapientem Thersitem p r dicat hominem ridiculum , cuius loquacitas nihil
habuit argutiarum , quo illius uania ab levaretur. Ita sunt homines in omni aevo, ut nihil tam absurdum sit aut turpe, quod patronos suos non habeat. Pergamus porro ad eam Demodocieantilenae partem, qua eodem in convis io Martis Veneris amores imprudenter ceciniste arguitur, cum nihil prudentius ab eo desiderari potuerit. Nam cum Phara
cum vitam voluptatibus deditam , quam comparatronibus .lum transige or, Alcionus enarrasset, ua Martis ne adulteria caecus ille cantor impcit, quibus diuturna imperia dilabi d clararet. nam ut prudentium illa comitiis contentionibus tabiliuntur Maugentur: sic caecis insanis libidinibus vertuntur A a labefa-
570쪽
labefactata concidunt. Atque haec Qui dem de Homeri Careitates Sapientia breviter attigisse sufficiat ut ad Tiresiam revertamur , qui nihil ipsi Homero nisi opientia est, ceteri somnium Pauca ergo de illis quo ue Sapientia primoribus labris degustemus.1 S.