장음표시 사용
431쪽
42O LIBER animum contra desiperationem,&nnpellat ad prosecutionem magnorum, secundum rationem rectam, quae magnanimitas est. Igitur de sententia S. Doetoris actio humilitatis est, refroenare animum, ne immoderate aI
petat res magnas, & quae sint supra vires suas, quod ac secutum se David ait, cum scribit:Neq; ambulaui in magnis, neq; in mirabilibus super me. &cui consentanea est Salo γnis sententia. Altiora te ne quaesieris,& somtiora tene scrutatus fueris. Alij uertunt: Quae vires tuas superant, hoc essi ad quae capienda minus idoneus es . Ait S.Augustinus,qui explicas an ledicta Psalmi uerba: Ne i ambulaurin magnis, non siri inquit,superbus,nolui quasi in mirabilibus innotescere hominibus, nec quaesiui aliquid supra vires meas, unde me apud imp ritos tactarem, magna res commendatur. 0 omodo
Simon ille Magus in mirabilibus ingredi uolebat super se, propterea plus illum delectauit potentia Apostol rum, quam iustitia Christianorum, & post sun t homines quos delectat miraculum facere,& ab eis qui prosecerunt in ecclesia miraculum exigunt, &ipsi qui quasi
profecisse sibi videntur, talia uolunt facere,&putant scad Deu non pertinere si non secerint. His respondet.ὶ Non es iustus, quia non facis miraculaὶ possis de auri dii CCre, non es in corpore, quia non vides. Fac inquis de
tu sicut dc Petrus fecit. Sed Petrus & mihi fecit, quia in eo corpore sum, in quo Petrus secit, in illo quod potest possum, a quo diuisus non sum. Quod minus possum, compatitur mihi,& quod plus potest, congaudeo illi, si ergo fratres, unusquis': quod potest,rusto egerit, &in
eo quod alius plus potest non inuiderit, sed congratu-
432쪽
latus suerit.tanquam in uno corpore cum eo constitutus, pertinet ad eum uox ista Psalmi, Domine non est exaltatum cor meum,neq; elati sunt oculi mei,neq; ingressus sum in magnis, neq; in mirabilibus super me. Quod enim excessit uires meas, non qu siui,nec ibi me extendi, nolui ibi magnificari. Haec S. Augustinus. S. Gregorius vero, quod adtinet ad gratiam miraculorti, quiddam addit, quod etiam ad illustrandam humilita- tis vim facit, quamuis ad actionem eius, quam nunc inquirimus proxime non speetet,cum .n. narrasset quem V. t. dis. admodu Libertinus monachus admota Honorati magistri sui caligula homini vita suncto, eum reuocauerit ad uitam, ad eum modum quo Helisaeus Iordanis flu- vij superiecto pallio Heliae ad Heliae appellationem portitor fuit,addit, perpendis Petre quantum in exhibedis virtutibus humilitas ualetὶTimc exhibere magistri meritum Virtutem potuit,quando magistri nomen ad memoriam reduxit. Quia enim ad humilitatem sub magustro redis t, quod magister secerat, & ipse fecit. Ergo humilitas refugit ea quae supra vires sunt subiicit praeterea hominem Deo, & propter Deu hominibus , a Deo quippe se habere quicquid habet boni uithumilis intelligit, & sine Deo nihil omnino posse, &nihil esse, magis'; ab eius omnipotente bonitate pendere, quam a corpore umbram, a sole lucem, ab anima sensum de vitam;nec subijcit solum, sed subijcit magno
cum affectu reuerentiae erga tantum Patrem, vult enim
humilis sest autem in voluntate humilitas) se esse quod est nempe nihil esse se,& esse quod est, quicquid est boni a solo De O , omnis boni ac pulchri sonte: sicq; in
433쪽
422. LIBERistus summa cum animi erga Deum reuerentia desubmissione se totum illi tanquam rem Proruis ipsius submittit ex animo. Ob eandemq; caulam etiam homini- .
bus, quatenus dona Dei in hominibus recognoscit, quibus ipse ut se reputat inferiorem, sic inserior esse vult. utrumq; habent Sacrae Litterae. Primum quidem de subiectione ad Deum, Humiliamini sub potenti manu Pς Dei. Secundu veris de subiectione pp Deu hominibus; Subiecti estote omni humanae creaturς propter Deum. Tertio humilitas ex se quantum potest refugit mundi & hominum laudes, studetq; magna agere quidem, coram Deo, ob eiusq; unius gloriam. S. Gregorius C et ei in illa verba:Isai patris David,adhuc reliquus est, qui pascit oues,sic ait.Quid est reliquus nisi abiectusὶ abiectu dico a se, n5 a Deo: quia a Deo per superbiam quis abij- .citur,a se abiectus est,qui vilis & humilis aestimatur,uel reliquus dicitur, qui in aliorum comparatione esse Mi- quid non videtur. Abiectus ergo humilis dicitur, quia
contemni se uidet,& tolerat, ostedi nequaquam curat, sed oves pascit,quia cogitationes simplices in contemplatione aeternae haereditatis nutrit,& post. Merito paruulus iste dicitur oves pascere,quia electus qui'; humilis est, & sterilis non est, quia quotidie magna agit, sed de se magna non sen iit. Meritis ergo non solum paruulus sed pastor asseritur, quia quiuere humiles sunt, solisse deijciunt, sed per interna societate in summis &aeteri. Peti nis pascuis immoratur.Na scriptu est: Deus superbis resistit,humilibus aut dat gratiaὶ I autem gratiaῖ nisi ut summa videat,& cognoscat,cognoscat, & diligat, atq;
ad ipsa dilecta quasi sortes & pingues currantZHςc ibi.
434쪽
Quarto humilitas ita animum hominis componit, & format, Vt qui ea praeditus est, non solum hominum laudes auersetur, sed optet etiam uehementer, se ab hominibus vilem haberi ad idq; industriam ac neruos in-
tedat in enij. Verus humilis ait S. Bernardus, uilis Vult Serm. 1ε. reputari, non numIlIS praedicari gaudet contemptu lul, hoc solo sane superbus, quod laudes contemnit. Atin-
quis quid faciet humilis vir cum laudaturὶ primu si potest,ne laudetur, essicit, si no potest inuitus laudationes
tolerat, sic habet S. Gregorius. Redemptor noster mira Li. i. dial culum faciens & tacere iussit,& tamen taceti no potuit,
ut videlicet & electi eius, exempla illius sequetes,in magnis quiς faciunt, latere quidem in uoluntate habeant, sed ut prosin t alijs prodatur inulti: quatenus & magnae humilitatis sit, quod sua opera taceri appetunt, & magnae utilitatis sit, quod sua opera taceri non possunt. Non ergo voluit Dominus, quicquam fieri, & minime potuit, sed quid uelle eius membra debeant, quidue
de cis etiam nolentibus fiat, doctrinae cius magisterio exemplum dedit. Haec S. Gregorius. Progressus porro humilitatis ut a Deo est, sic ab eo Matth. δε discitur,& discite ait a me. videtur tame ita posse breuiter comprehendi. Primb cognoscit se homo, Verequntelligit, quis sit cora Deo & Angelis eius, nimirum quatis, qua multis peccatis obrutuS, quibus miserijs ac malis obnoxius, quam indignus sit minima etiam dei gratia de miseratione, quam deniq; animo corporeq; toto
plane uilis ac despicatu dignus. Deinde quod se esse intelligit, sibi etiam plane persuadet, nec errore ullo se falli, cum se sibimet obijcit, quale se Diuino hoc lumine illustro
435쪽
424 LIBER illustratus esse videt,sateturq; libens sibi se foedissimii,
miserrimum, vilissimum homucionem esse. Tertio loco amore ueritatis hoc est Dei inflammatus ex animo
cupit haberi ab alijs, qualem seipse co noscit, ac reputat, idqi prudenter quaerit, & agit pr9ut se dat occasio, quae sine dubio perfecta: humilitatis es: Actio. Hunc progressum egregie describit S. Bernardus in haec uerba. sst humilitas, quam nobis ueritas parit, & no habet calorem:& est humilitas, qua charitas format, & inflammat. Atq; haec quidem in affectu, illa in cognitione co- sistit. Etenim tu si temetipsum intus ad lumen veritatis,& sine dissimulatione inspicias,& sine palpatione diju dices, non dubito, quin humilieris & tu in oculis tuis, factus uilior tibi ex hac vera cognitione tui , quamuis nec dum sortasse patiaris id esse, in oculis aliorum. Eris igitur humilis, sed de opere in terim ueritatis, & minime adhuc de amoris infusione. Nam si ueritatis ipsius quae te tibi ueraciter atq; salubriter demonstrauit, sicut spledore illuminatus ita affectus amore suisses: uoluisses proculdubio, quod in te est, eandem de te omnes te nere sententiam, qua ipsam apud te veritatem habere cognoscis.Sane quod in te est,dixerim, quoniam plerunq; n on expedit, innotescerC omnibuS omnia, quae .n os scimus de nobis, atq; ipsa ueritatis charitate & cha ritatis ueritate vetamur palam fieri velle, quod noceat agnoscenti. Alioquin si priuato amore tui tentus deti- .ncs pariter intra te iudicium ueritatis inclusum, cui du-,bium est, minus te ueritatem diligere, cui proprium prς fers, hiel commodum, uel honorem ZIdem S. Pater cum docuisicet,priorem humilitatem necessitatis escte, poste-
436쪽
tiorem volutatis,addidissetq;,Clarissu Dominu utpote summu perseelissimumq; nullo dedecore disnu fulsi
ideoq; nulla necessitate veritatis, sed sola volutate cha ritatis exinanitiisse semetipsum, ac usci; ad mortem &ignominia crucis abiecisse, subijcit, tu u iam apud temetipsum humiliatus es necessaria illa humilitate qua scrutans corda & renes uetitas sensibus ingerit animae vigi- , tantis,adhibe voluntatem,& fac de necessitate uirtute, quoniam nulla est virtus sine conniventia voluntatis.
Sic autem fiet istud, si nolis alter apparere foris, quis
te iuuenis intus .alioquin fine, ne de te ipso legas; niam dolose egit in conspectia eius, ut inueniatur iniquitas eius ad odium.Pondus inquit, dc pondus abominatio est apud Deli. Quid . n. tu te deprcciaris in secreto apud reipturi veritatis trutina ponderatus, & sotis alterius pretij mentiens maioris te ponderis vendis nobis,
quam ab ipsa accepisti Θ Time Deum, & noli hanc rem
pessimam facere,ut quem humiliat ueritas,extollat uolunt et hoc est . . resistere ueritati, hoc Hagnare contra Deum. Ucrum est hoc loco breuiter explicada quςstio illa, quae nonnunquam viros et valde bonos angit,quatenus homini Christiana persectione sectanti laborandum sit pro conseruanda, aut non amittenda fama. Et prim si quide uniuerse ossius comaenit,ac necesse est,no solii ex virtute vitiere, dedetiam cu aliorum aedificati ne,ut sic luceat lux nostra cora hominibus,&quq pacis sunt &sdificationis inuicem custodiamus. S. Bernarduscu dixisset vimitem esse flore campi relatu in Canticis, bonam vero fama lilium convalliu ,etit quidem inquit, in canti Virtus contenta candore conscientiar,uoi sequi nopo-
437쪽
terit odor famae.Ceterum odor famae nec excusare poterit vitiu conscientiae dec Gloris. Providebit in semper quod in se est,homo virtutis bona no tantu cora Deo, sed etiam cora hominibus, ut uere sit Iilium. Hoc ille. Quod multo maxime curandii est ijs, qui negotium publicia gerunt;aut quibus aliqua animas regendi ac tu Lib. 1,.co uadi cogitatio comissa est. S. Augustinus, nil amplius ait
madragorico pomo filij Liς figurari intelligo quam bo*ςβ' nafama, non eam quae consertur, cum laudant homine
pauci iusti atq; sapientes sed illam populare, qua et maior & clarior notitia coparaturi no ipsa per se expeteta, sed intelioni bonorum, qua generi numano consului, per necessaria. Vnde dicit Apostolus, oportet etiam imstimonium habere bonu ac eius, qui foris sunt, qui licet parii sapiant, reddunt in plerunq; labori eoru per quos sibi consulitur, & splendore laudis, & odore bonς opinionis. S. Chrysostomus addit ad haec antistiti no solii defendenda famam cu contaminatur mendaciis,&MEhis criminibus, sed longe ante prouidendii, ne quid clitepore accidat, quo bona de co opinio, existimatione. datur, et si imprudentes alioquin sint & plebeij homi
Lib. s. de neS, qui de eo obloquitur. Si . n. inquit. Beatus ille Pau-Lcωε. lus Veritus est ne sorte apud discipulos suspectus esset, quo nomine& alios in pecuniarii adniinistratione secu assupsit, ut ne quis inquit, nos carpat in hac exuperatia quae a nobis administratur, quomodo non ota a nobis agenda sunt,ut malas a nobis sit spiciones amoueam , quatumuis licet falsas,iniquas. & ab ea quam habemus opinione alienas A nullo . n. peccato latum ab sumuS, quantu a furto aberat Paulus. Attamen tantii ille cu ab
i .' esset, Duiligod by Corale
438쪽
esset,a prauo huiusmodi facinore, nec sic quidem negligendam sibi putauit conmnem multorum suspicione;
etiam si admodum iniquam,atq; insanam,& post. Iccir Co radicitus eam avellit seu ut uerius dictam, piorsus ne exoriri quide eam permisit,quamobreZprocuramuS . n. inquit, quae honesta sunt, non modo coram Domino, sed etiam cora hominibus.Tantum Certe oportet, imo uerb i5ge maius studium adhibere, ut malas opiniones non lum dum erumput,diuellamus,arceamusq; , sed α procul unde erumpere postini prospiciamus, atq; ad eo causas ipsas,c quibus enascantur, longo ante tempore interimamusmon etiam dum coalescant, di in vulgi ore vel sentur, ac diuulgentur expectemus. Tunc enim
haud procliue fuerit eas delere. scd admodum disscilci
sertasse et nulla eas arte tum extinguere ualeaS,Neq, ueris tum res culpa careat propterea quod hoc ipsum fiat, quo tempore mul toruini co n scsentiam iam i setis Hic S. Chrysostomus.In eandem sententii scribens S. Gregorius rei huius clarius hanc rationem adfert. Cum in- 'quit praua ςstimatio in quantum sine peccato ualet
intuentiumcnte non tergitur cunctis mala credentibus
per exemplum culpa propinatur. Vnde & plerunq, contingit, ut qui negligeter de se laopinari imitivi, per semetipsos quidem nulla iniqua faciunt, sed iii per eos, qui se imitati suerint, multiplicius delinquiit. Hinc est quod Paulus immunda quaedam sine possutione comedentibus, sed imperfectis tentationis scadalum sua hac comessatione mouetibus dicit,uidete, ne forte hqc licetia uestra offendiculu fiat infirmis. Et rursum,3c peribit infirmus in tua conscien tia frater, propter quem Hlili. 1 Chri-
439쪽
Christus mortuus est. Sic auteni peccames in fratres, &percutientes conseientiam eorum infirmam in Christupeccatis Hinc est,quod Moyses m diceret:Non m ledices sertio, protinus adiunxit, nec cora caeco pones offendices it urdo quippe maledicere, est absenti & no audienti derogari. ra co uero offendiculu ponere, est discreta quide rem agere,sed in ei qui lumen disere-1ibr. tionis no habet scandali occasionem praebere.Hςcillet. Qui alijs locis auctorest, peccatu comi iti ab eo quine' bonu quod ualet fieri negligit ut fiata Na cu placare intianas metes,atq; ad salute reducere possumus acadalizare eas minime debemus,sunt .m quaeda scandala, quae omninb despicienda sunt, quaeda ueris dum vitari sine eulpa possimi, despicienda non sunt. Hate S. Pat .. Ceterumin se postis,sunt a Christiano cum insersi
vir iniuriae, contumeliae etiam &conuitia aequo animo patienterq; toleranda nec multum laborandil de tuen. da existimatione nostra, cu culpa omnino aliena,aec nuIIanostra mordemur, carpimur laceramur, siue esam,siue palam, siue medacijs res agatur, siue crimini ac vitio uertatur nobis,quod maxime laudiau esset Hoc est. n.
Hae pati propter iustitiam . Sisuerunt est S. Gregorius ,qui malam fama Paulo impolirer, qui hunc seductore vocarent, quis rogo nunc Christianus debet indignum dacere,pro Christo iniurias audireZQuantae autem virtα-tis praecursor nostri Redeptoris suit, nouimus, qui per sacrum eloquium non solum plusquam Propheta, sed etiam Angelus vocaturi tame sicut mortis eius hist ria testatur, post mortem a pcrsecutoribus corpus ei
incestum est, sed qu id ista dc factis hominibus dicimus
440쪽
s E C V N D V s. 42' de ipso sancto Sam horum id est de Deo,qui pro nobis
homo factus est,ioquamur,qui ante mortem iniuriam, uia Daemonium haberet audivit. Post mortem uerba uis persecutoribus seductor appellatus est. Quanta e go nos peccatores a lingua&a manibus iniquorum nominum portare necesse est, qui in aduentu aeterni iudicis iudicandi sumus, si & ipse tanta tam ante, quis post mortem pertulit, qui&iudex venitΘ Haec ibi. . Verum vir perfectus non solum seri patienter iniurias & probra pro Christo, sed optat et percupide, nec sisne alioru culpa fieri posset, ijs carere vult, quibus oneratu ne dica an ornatu cernit Dominum ac parente suu
Christum3Certe de S. Paulo Apostolo scribit S. Chrysostomus,ad confusione & iniurias, quas ob pr dicadi studium sustinebat, magis quam ad bonoru oblectamenta properabat, & post, perfrui charitate Christi hoc illi uita h oc mundus, hoc angelus, hoc pr sentia, hoc sutura, hoc regnum, hoc promissio, hoc bona videbantur innumeraepryter haec vero nihil in tristi u parte ponebat. Horum . n. qui hic habentur nihil asperii, nihil et suave reputabat, sed dejiciebat Universi, quς cernimus, ut solet herba ta pii tres acta contemni,morte vero & cruciamenta &mille supplicia, quasi ludum putabat esse puerorti, dummodopp Christit aliquid sustineret. Tuc. n. tunc & amplect ebatur libenter,& decorabatur vinctus
catena magis, quam diademate coronatus. Haec S.Chrysostomus, qui de Christo Domino latet huius humillitatis duce & magistro scribit, laetus & absq; ulla suspicione formidinis moriturus ibat, &nostra peccata in illa cruce portabat, de eo sane Apostolus. Etenim Christus