Dissertatio juridica de evocatione sacrorum, ad L. 9. paragrafo. 2. ff. de rer. div. quam ... rectore ... dn. Frid. Wilhelmo ... præside ... dn. Henrico Coccejo ... In auditorio juridico ad d. 31. Januar. An. 1711 defendet Fridericus de Danckelmann

51쪽

eo Mer. III. DE MODIs QUI3us Rrs Isra1pectu terrarum orbis contra pacem tam sanctam ae lennem edita ac jactata sunt.

Enimvero omnia post nabenda erant Paci tam , necessariae, & quieti publica a bello civili funestissi. mo: Videri sane posset, 3 o. annorum cladibus expletam esse arm0rum Crudelitatem ; tot rivis sui interim sanguinis humani & Christiani, exstinctam caedium sitim, tot incendjis ac Vasti talibus exaturatam helli rabiem, ut jam non satietra eorum. Omnes coepisset, sed nausea & abomj natio. Neque plane vox hominis foret, dari bellorum caulas ac lites, de quibus inter Principes & populos contenditur, quae non p0ssent fide interposita ac pace facta coalescere. Quae sententia Auctorem extra humanam societatem constitueret, Lis. Loc .a. in . hostemque humani generiS faceret, cum quo nunquam p0sset nisi ejus internecione debellatum Vicieri. Unde nil quam satis laudari potest summa illa pietas, religio,& magnanimitas Gloriosissimi Imperatoris, & Regum ac Imperii Principum, de conscientiarum securitate paciseentium, qui Pacem illam sacrosanctam ac in violabilem contra iniquas hujusmodi molitiones &protestationes esse,& in ipsa Pacejusserunt, ae Imperii Constitutionibus & Capitulati0njbus sanciverunt.

g. 38. Reliquum quidem esset, ut de illis quoque, quae consecrata quidem, feci non rite fuere,&quid de aliis dubiis statuendum, ageretur. Sed Verbo dice mur, non fieri illa iacra, sed manere profana. - . M