Philippi Bonamicii De claris Pontificiarum epistolarum scriptoribus ad Clementem 14. Pont. max

21쪽

re, non armorum crudelita

te instrum atque subnixi veteres illi Pontifices , divini

prope ac caelestes viri, Ecclesiae dignitatem amplificarunt, atque haec eX minimis tanta

fecerunt.

Iam vero quis Te praeclarissimis ac coelestibus hisce

studiis , aut exercitatior, aut

instructior unquam fuit, aut esse potuit Primum quidem pervenisti ad sim mos honores ab illa religiosissima familia , ac disciplina, quae semper habita est ejusdem altrix,& magistra virtutis . Qum

22쪽

ties vero magnum ingenium tuum , magnamque doctrinam , tum singularem quamdam atque incredibilem rerum gerendarum scientiam admiramur , atque respicimus; toties dolemus tantam

sapientiae vim tamdiu latuis se. Quamquam de Te usi1- venisse intelleximus , quod de sublimioribus quibusdam stellis,quae spatiis licet immanibus a terris ita recedunt, ut vix, aut ne vix quidem

conspici possint, non latent

tamen eos, qui oculos eru

ditos habent, intelligensque

23쪽

judicium : Sic praestans atque incredibilis tua sapientia non latuit Benedictum X I V.

Pontificem illum immorta- lem , qui Te ex umbratili, ac domestica exercitatione eduxit in lucem , Teque uti voluit consiliario, atque adjutore sto in difficillimis atque impeditissimis Catholicae Fidei Quaestionibus explicandis . Non latuit Clememtem XIII. religione & moerum sanctitate nemini secundum , qui magis tamen instinctu quodam Divinitatis, quam ulla alia caussa excita

24쪽

tus, Τe in Cardinalium numerum cooptaVit , tulitque judicii sui seu stum , quod Te ipsum proxime consequuturis annis Pontificem praesignaVit.

At, quod est magis admi

randum , haec ipsa virtus , quae, ut se maXime tueatur, recessus, ac latebras quaerit ,

ab altissimo amplistimoque honoris gradu inTe ita extat,

atque eminet , ut prae caeteris tuis virtutibus in omnium oculos atque admirationem incurrat : tantum abest , ut

mentis tuae quasi luminibus

25쪽

gloriae, aut animi aciem pra, stringat splendor summae dignitatis . Quanta vero putas in laude versari omnium

animum illum tuum cum ab omni cupiditate vacuum , tum communium utilitatum

maxime studiosiam , illam vel in summo Imperio institutam vitae rationem , quae a

modica humilique sertuna vix distare videatur, ut nihil ad privatum suum bonum , omnia ad salutem publicam referat, nihil de stimmo Primcipatu ad se pertinere arbi

26쪽

tretur praeter summos labores Cur igitur Christianus

Orbis universus non maXima

justaque laetitia efferatur Cur non mirifice gaudeat Te imcredibili quodam consensu praepositum esse imperio, qui

omnes Virtute antecelleres Nos quidem haec una contra

temporum ViceS, contra Om

nem fortunam spes, & cogitatio sustentat, quod Te Pometificem habeamus. Quod si in commemora

tione rerum maΣimarum, at

que in publica gratulationo est aliquis etiam privato offi-

27쪽

pro singularibus summisque heneficiis, quibus jam sum a

Te cumulatissime ornatus,

gratias , quas possum, maximas habeam, ac labor hic qualiscumque meus , qui nunc iterum in lucem prodit, auspicatissimo tuo Nomini consecratus,grati animi sit in Temei , ac beneficentiae summae in me tuae testimonium sempiternum .

Quamquam historia ipsa, quam scribimus , & latina oratio, qua utimur, quasi suo

28쪽

jure postulant : Altera , ut Pontificio patrocinio commendetur memoria illotum hominum , qui summorum Pontificum laudi maxime inservierunt: Altera ut latinitatis sit ipse assertor,& vindex , qui Romanae , latinaeque Ecclesiae obtinet princi-

29쪽

me ea e moverint , quam

obrem de elaris Pontificiarum mpsolarum Scriptoribus ribrum edere rurses voluerim, Acam jam plane , iisque libere ae bre iter respondebo, qui in priore essitione vel diligentiam , vel judicium desiderarunt meum . Equidem non negaverim , multos esse a me , dum Scriptores illos colligerem , dumque opus properabatur , praetermissos, multos item neglectos , qui nimium in inquirendo sudium aut non postulaῬerant , aut esseterant. Erat enim homini praesertim non peritis oc quod ingenue fateor I in tanta rerum atque hominum turba , temporumque longinquitate , es tenebris, stensionem vitare negligentiae difficiis : De claris vero scribenti omnes velle congerere , etiam i los , qui in totum hujusemodi Scriptorum non ingenii laude , sed fortunae beneficio venerunt , supervacaneum. Iis igitur , qui

30쪽

PRAEFATI mea negligentia me commonent , tantum

abest , ut succenseam, ut magnas agam etiam gratias, majores sabiturus, quum tantum antiquitatis cognitione Nabant , nomina eorum , quos imprudens ignarusiqua

praeterit , eruant ipsi e latebris vetustatis , atque in lucem proferant, Ammodo ne quasi ex faece hauriant, es in visero Dialogo a Luccbesinio sermonem non de omnibus , aut quibusimmque , sed de claris taritum Scriptoribus institutu m ess memin rint . Id enim si fecissent , ego niun exigua laboris parte te Patus essem , quem mihi necesse fuit in hoc opere instaurania , atque augendo suscipere ,-jsorum in i bserandis praestantibus doctrina, atque eloquentia viris I isset industria testatior, neque non aliquid in Ecclesiam Romanam commossi es gloriae redundast , cfus m ximi interes , ad exemplum posteritatis vigere memoria m hominum optime de se me

ritorum 4

Sed istorum ego voluntati, qui majorem in Neurum monumentis invesigandis .

curam s