장음표시 사용
161쪽
σκιοιεν, an veta ληπτον dioeret ita eorum hominum, qui scelera perpetrarant graviora vix imirum meimmae prodidit nomina ab;
qua de re si ipsim accusare potuisset tutar,
o Exemplo sint Lib. I. C. si Lib. u. C. 123. Lib. m. C. ias. Lib. IV. C. a. Exini us exemplis alte- vinue Plutarci' accusationis duci Ddammodo pori si lassitas, , narrationem de e .nd res nostrum et per ambages circumducere, ut alicuius calamitatem, lai tis ei actionem vituperio dignam inserere posset hocenta caelectati s sitisset vitio, hon prosecto eorum re licuisset .mina ' qui mali aliquid peregerunt. Quorum uti reticet notari , ita diligens erat L eorum addis '
dis nominibus, qui praeclara quaeque peregerant stola, ra'. Spartan im enisti ad Therm ylas mortuorum non
tantinia luctim taeaqhlam diglaorum virorum , sed et trecentorum mnium , ut ait Lib. u. c. etet , niserat nomiiii lio autem ad Thucydidem et milistum attinet, quos hoc itio non laborasse eodem loco C. 3. statuit bluta cluis animadvertendum, Micydidem renui de Hyperbori ita pronunciasse Lib. Ill C. 73. , ut si simile quoddam
de alio quodam lomine Ierodotus tulisset iudicium, quam vehementissime in eum invectus fuisset lilcar llus Philistus autem ne citari quidem a lutarcho mereti ir; hic enim , te Ste DionVsii Halic. mores habebat adulatorios,
tyramiorum studiosos, humiles , ac sordidos in Epist ad Pompeium C. s. p. 78o mons Nepos in Dione C. 3. et Wyttei achius in Oiat de Phil. rel. , quae exstat inop C. Wγt L . Tma I. P. IS
162쪽
disset accusationem V. n Altera Plutarchi accusatio est 'adcee mi Herodotum proposito extendere adiere narratini possint acinora , quamvis etiam argumentulit ad minime postulet Ab quidem accusati ollistoriae patrem melius vix delendi posse puta mus , quam uno asserendo ilico, qui 'o us contrarium ' nobis probar. viderar Menimiis enim Lib. I. C. st , caulam, qui omnium Atheniensium solus Pisistrati Athenis eNcti erudi
re ausus simi. quis siuialiae sim praecoho
isndebantur, bona, do fidustri exto 1 morationem, eiusque tradie hi cludi Olyniplcis equorum cursu victoriam quum in quadrigario secundus, esset, ire Pythi' ouia victo Rsuisse narrat ab Sunt haec autem, quae deludis olympicis et Pythiis mei norat, proprie extra historiae, ut ita diςam, ' terminbi', lil
o C s. v. c. Lib. V. C. V. 1 et io: L t
C. 36 7 et Ioa et Lib. Vid. C. . 7, ne quis des cimi Plutarcho credat nostrum laudasse Calliam, tua vi Herac id potens cons omnis SejKei laetiferus. m. notis stu
b Qtimn vis nil sibi membrare proposuerit 4 ter, nisi quae ad Ilistoriae pertinerent filum, ci p tut
163쪽
usmodi, Mi gymniosum sua intriam unimo ardore liberare studuerat victoriarum idcirco,
licet ad arguinentuna minus pertinenutu In in ludis olim reportatarum untio simul ora facien- cita Hae enim similiam victori conciliabant i riam, si reportandis praeconis voce per totam Graeciam extollebatur, ipsanaque adeo patriam celebrem reddebas victor ca . Pe tiporro usando Pixitai Gus, boni se in apud Herodorum observari posse reticentiam, ubi tamen iis toriae filum illius mentionem flagitet. Quae quidem accusatio ita posita sensum sutem imber et, sed exigui prorsus fit mompnti, qui eodem tot u chi loco habetur, digressi fieri debere ad lauilandum, eum vero, qui iis
ex Lib. VII. C. 96 et ulterius tamen progreditur extra iistoriae filum huius iri narratidis laudibus cons. quae habentur Lib. VII. C. 99. de Artemisia C. 64. de Cadmo Coo et C. 8 i. de Pythea selaeno silio et Lib. VIII. C. V. de bayllo Add. imp. Lib. VII. C. aI . Ut ex prioris accusationis falsitate, alterius quo- qii falsitatem quodamnaodo duci posse ostendimus, ita idem hoc quoque loco obtinet. Quae enim de secunda haec acclisatione displuavinams, si vera fimi, verum profecto haud facile esse potest, reticentiam apud Herodotum haberi bovi steti, quamvis etiam historiae filiam illuus mentionea i tulet, quae est tertia Plutarcii accu-stuo. Disiligo b Comi
164쪽
iis, uxixur ad ,homii . thv notanda , y lignNtatis esse reum M. Haec Chaeronensis Philosophi sententia si vera esset, partina profecto ex iustoria 'peremus utili tis. Etenim si tam tuisnodo egregia quaeque a scriptore traderentur facinora, ad eorum quidem imitationem
pauli per excitaremur, non auten tantam in nos
exercer et vim et stiGxciam, quantam, hominula moratis simul vitiis, necessario habere
debet. Ita enim cum in praeclara citiaeque intuentes facinora, tum vero in imaxima flagitia,
ad illorum magis ducimur imitationem, si-- quippe perspicientes in certissimam nos h Ace peragendis proruere perniciem. Quod igitur Herodotus, uti eum fecisse putamus hominum amue ilia ac virtute is lavit, historici hac in causa ossicio gregie, his functus suisse videtur c . Eundem vero bonis factis reticendis prorsus fuisse alienum,
Hoc sibi quoque proposuit, ut emi potest ex Lib. I. C. s. o Verine historiae seriptores, an vero sillulae algeto res Philistus insilesque dicendi sint historici, qui scelera et agitium historia conseribenda, et silentis naeter urit, vel aliquo honesta is colore excusent, merito rogat iter . hi orat laud. p. 349. Conc idem hi oniti en im est . . N. Hae M. Drusis M. l. p. 98.
165쪽
eum ni infinita probare possent exemptu , tum
etiam hiculenter demonstrat , quem citavimus, de Callia locus. In eo deinceps malignitatis sibi vitium in He rodoto deprehendisse videtur Plutarchus, quod, divis pluresve de re quadam citans opiniones, d . teriorem senaper amplectatur ab Quam quidem accusationem merito in Herodotum intem tam esse, haud facile quis probaverit. Quae enim ad rem probandam profert philosophus exempla, non multum illa valent ad sententiae, quam profert, declarandam veritatem D. Quod, si praeterea infenssim Plutarchi animum summo Herodoti, quem supra iam saepius observavimus, in scribendo opponimus candori, haud probabilis nobis videbitur Chaeronensis philosophi criminatio. Quis, quaeso, sibi obtrudii tietur, hominem, cuius scripta ubivis candorem referunt, qui, ne falsa pro veris lectori-hus bbtruderet, accurate ubivis, quae ipse viderat, ab iis distinguit, quae auisierat, qui ipsis subinde res mira adobulas reserre non dubitat, istiusmodi igitur hominem ex duabus , quae serebantur, opinionibus deteriorem imperfuisse amplexum y Opinamur potius, ut quidque
166쪽
perisse. sed imi tali M um mu- ruit probare velle quis existimet, succurrit continuo, quod contrarium prorsus probat, exempl*m, Dilarium enim erat, mim serii, Thermopyliis Persis superatis, ignaviter xxx deseriussent, vero Leonidae iussu D vero Herodotη
laib.. VH. - aabim bai de re agen mi est; ut ostendat non sua impe sociosn, D mri distiplina spreta, abiisse, sed Leonidam eo proficisci iussi se . o ceteriam , - - p inter , quo Piunx, chus cui ivitium illud in Herodoto probandum citat, scriptores ad Imum usquς Perte'
o mo adeo .ani λ exemplo, milii ''en' nullo modo persuadere possiana, hoc historiae pari assu vitium. Quomodo enim is susmodi honio proelivis sim potest ad deteriorem amplectendam opinionem, qui inuti tus semper est in omnimn horam si φὴς sim tibiis quod cum alia egregie, tum imprunis smonstrat elegantissimus ille iocus qui habetur Lib. s.ccio. Ibi enim narrans. Histiaeum ab Artapheni et Harma vivum in in occisumque ibisse, sibi vero deri adiungit eundem hominem is hiati, Darium peri tum nunquam istiusmodi quid irashrum iniisse, isti quippe in eius interfectores vehementissime iuverutum fuisse. ' D Sunt illi Antenor Cretensis , Dion sus cliincideri
167쪽
runt onmes. Quamobrem de iis rebus , in qui bus perversas nostrii amplexum fuisse dicie opiniones, quid illi statuorint, nullo modo iudicare possumus.
Et se quidem unis recis quasdam memoravimus Plutarchi in historiae patrem intentas accusationes, cuius generis quamvis et aliae sint permultae a plures tamen apponere neque lubet, nec utile videtur. Cum autem idemi mutirchus ideo imprimis malignitatis reum probare conetur Herodotum, quod in omnes Graeciae civitates, praesertim in LacedaemonNos , C inthios Boeotiosque invec sierit e plorandum est nobis deinceps, quae in trium harum civitatum dedecus, iudice Plutarcho, protulerit Herodotus. Quod igitur aditicedaemonios attinet, tradit Lib. III. C. 47. cum exercitu eos se contulisse Samum, de cuius expeditionis causa duplex f
rebatur opinio Samios enim dicere narrat, ideo hanc
sis vid C. aa. p. 454 Lysanias Mallotes, Charon Lampsacenus, C. 4. P. 459, Hellanicus , Dor mi' Annalium Scriptores, C. m. p. 49I. alii. O Vid. v. c. . p. 36, C. 7. 8 9; quae omnia, si quis totam rem accurate secum reputet, facilli-φη, opinor, explicabit; ei saltem illorum locorum pars ciet alia intem
168쪽
hanc expeditionem suscepisse Lacedaemonios, iii, Polycrate mirino eliciendo, gratiam sibi r
Rrrent, navibus aliquando iis adversus essenios auxiliatis Lacedaemonios autem narrare, senon eo, ut precantes Samios tuerentur, militavisse, quam ut crateris et thoracis cuiusdam rapinam ulciscerentur, ut ita non sociorum, sed hostium instar in insulam illam se contulerint.
Huc, que Herodotus. Iam vero Plutarchu vehementissime quidem in hune invehitur lo Cum, nihil vero affert, quo Samiorum hac de re opinioni fidem habendam esse demonstret, nisi nullam illis rem, fibus fuisse civitatem. quae . inagis, quam Spartana, tyrannis esses infensa. Quod profecto illlius fere momenti CS argumentum Lacedaemonios enim in sua civitate tyrannidem serre nolentes, libenter ea alias oppressas dissis civitates, cum ex aliis abunde patet locis, tum egregie quoque essicitur ex Libri V. C. 9i is Videntes enim, ait, Lacedaemonii, a tyrannide liberatos pares sibi sore Athenienses, ippiam arcessebant Pisistrati silium, eique Athenarum Jmperium reddere studebant, ut huius ita civitatis tyrannide oppres- . sae in omoverent infirmitatem.' Quod argumentum ne temere quis ideo in dubium vocet,
169쪽
quoniam ex ipso Herodoto petivinius, ipsoruimillud confirmanu Spartanonii moribus. Hi enim muttopere proeliinae fuerint ad alias qua
cumque tandem ratione oppriniendas civitates
satis siperque testantur, quae post Perii M. Milum in Athenienses machinati sunt, omita, Vix a Periis liberata erat Graecia, qui Licem daemonii prohibere maderent quominus Athe. nam muri reficerentur, viam ita sibi parante, quam , facillimam, qua ibi Athenas aliquando subiicerent ca). Quod idcirco de Samiis narrat Herodotus, non tantum non malignitatis speei habere, sed fide potius dignissimum esse vide, tur de cuilis narrationis veritate uti millo, do dubitari posse putamus, ita, quod postremum memoravimus de Lacedaemoniis, Hippiae Athenarum imperium reddere conantibus, mini facile, Plutarchum si excipias mDτum videri poterit Quae
Vid. Nepos in Thean C. 6. Fidei praeterea La icedaeminuis haberi non posse saepius antiqui scriptores tradiderunt et tradidit quoque Euripides in Andron. vs.
170쪽
Quae porro ad Lacedaemonim a Phitarcho resemi Herodoti malignitas, in narratione illa perfiatiar plei ilunii. Tradit enim istoricu Lib. VI. C. 1 o6. Oetaei ruos lego probibitos, Atheniensibus auxilia mittere noluisse nisi post impleuim orbet lunarem, atque ita fac- im .i t. pos ta demum pu*ia Marathonia, e nirent. Quae aegre serena Plutarchus . eam, id Spartanos legem nunquam obtinuisse dicit a). Cur 'ro quaeso, is, quae de lego ill*tradidit Heliodotus, fidem Nemus Nam, ut taceam, Persici belli temporibus proxime vixisse Hς rodotum . Plutarichum autem aliquot seculis post hanc , quam ducimus , legem alii bene ni illi Spartae viguisse φρο. mant bb. IIuius vero legi evertenda verbrate quones 3 id spectavit philosophus, ut fiden idnerod est negUdam e . Oclarare; , pugni dum in peracta invenisse narrgiit Lacedaemonios; nobis quidem operae pretium videtur, alius quo-- , Uusdemque si de dignissinii, memorare