장음표시 사용
241쪽
ipsum male audiat Euangelium. Hae&huiusmodi aliae cogitationes pariunt in - 4 orcle hominis timorem Dei, sudium vitandi peccata ac lapsus contra conscimgia', entiam. Faxit Deus vissinguli has nobisse M', E eum in corde nostro perpetuo circumse
Dἶ r Secundo, qui timet Deum obtempe- ljhta rat mandatis Domini, nam ut Psalmust ' ita, inquit In mandatis eius delectatur al- V. .. de, hoc est, cum summa animi volupta- yi alii te praestat Deo debitum cultum oboe- hieta dientiam iuxta mandata ipsius. Ab hoch, alti vero Dei cultu hactenus multis annis oe-:d ea hac de aberrarunt papistae,qui perperam do- rteat illi cent Deum colendum praeceptis homi- ζῖ copi num in omnem Dei cultum alligant sui hositis ter ordinis sacerdotibus isonachis , quosit e lite solos recte seruire Deo, in abero etiam iuster opera supererogationis vendibilia, manili ait festis tamen impost uris ac quaestus gratia, asseuerarunt. De hoc igitur quaedaaddam, unde quisque discat suum recte formare iudicium, de vero Dei cultu.
242쪽
Dei principaliter. In hac definitione tria sunt quae necessario coniunguntur in vero Dei cultu. Primo , materia quae est opus mandatum a Deo.
Secundo , causa videlicet, ut fiat hoc opus ex fide in Iesum Christum. Tertio, finis, nempe gloria Dei quam relpicit operans,ut coelesti patri hoc modo se oboedientem declaret. Quod cultum oporteat esse opus 2 Deo mandatu, docet nos ipse Deus apud
Ieremiam captaro in praeceptis meis ambulate, &io in praeceptis patrum vestrorum. Et Christus cum inquit, frustra me colunt docentes do strinas, mandata hominum, hoc est, putant me coli, cum ea fata gant, inintlibus homo iudicauerit Dei cultu situm esse, sed toto coelo aberrant, sitorum laborum oleum & operate dunt. Et Paulus clare damnat, omnes M.
λοθζησκεύοις, hoc est, cultus, quos homines bona, ut vocant, intentione excogitant.
hinc constituitur regula haec , quod nullus cultus Deo acceptus sit, nisi quem ipse Deus proprio suo verbo ordinat ac homini commendat A verbo enim pendet puritas & sanctitas cuiust operis. Deinde fidem necessario requiri ad rationem quirit c
243쪽
tionem cultus hinc patet, quia Deus requirit cultum purumin syncerum, qui exhiberi non potest a quoquam, cui uicor Omni abominanda spurcitie contaminatum ait coram Deo foedatum est. Affimii' fit mat autem Paulus corda infideliu impu-
contaminata esse, necesse est igi- pidii et tu horum opera quantumuis speciosa, viis splendida e&istant cora mundo, est e ab minabilia coram eo. Unde ad Romanos α si inquit Paulus, quicquid no est ex fide pec 'ζ9 2Sὶ catum est. Et ad Hebraeos,impossibile estret et mi placere Deo sine fide,sed quid igitur esticit fides Fides purificat cor hominis, vii ian: nam ita inquit Apostolus, fide purificans dAAlluta corda. Hoc autem fit non quod eam etat eoollior scaciam obtineat fides sua natura, sed sh hctis: sanguine Iesu Christi aspergantur Cut in- , Eone quit Apostolus conscientiae credentium
quo mundantur ab omnibus peccatis eorum mortalibus. Cultum praeterea respicere gloria Dei principaliter, docet Paulus inquiens. Omnia facite in gloriam Dei. Cum enim creati simus atque etiam insuper redemti, ut
celebremus Deum , decet profecto' OS ' debitum Deo praestare cultum ob man
datum ipsiuS. ρῖ pl. i. Opus igitur hac ratione factum m X ta
244쪽
mandatum Dei, ex fide, in gloriam Dei sanctus surus adeo meo placen vocatur cultus.Siue igitur internum aut externum, siue eximium, aut vile sit huiusmodi opus, censetur tamen Dei spiritualis cultus, eo quod non ex carne, sed ex
Spiritu fidei, quae respicit gloriam Dei,
proficiscatur. Ubicunc autem horum trium aliquod desideratur,ibi non meretur opus hominis dici Deo gratus&aci ceptabilis cultus Pharisaeus ille cuius meminit historia Euangelica, cornelius ille Aulicus, de quo scribitur in Actis Apostolicis, dederunt eleemosynaS,quarum beneficio multi subleuati ac consolati sunt hic eadem sunt virinc opera,n, hilominus ingens est Eleemosynarum utriusque discrimen Fleemosynae Pharisaei non fuere cultus Dei, quia nec ex fide proficiscebantur, nec tendebant ad gloriam Dei. Cornelius autem quamuis non erat plene institutus in cognitione Christ1, tamen cum crederet, expectaret salutem ate erogaret Eleemosynas suas ex mandato diuino in gloriam Dei pauperum solatiu, fuerunt ipsius Eleemosynae cultus purus, sanctiis at o Deo acceptus. Ideo dicit Cornelio angelus. Act Io Orationes inleemosynae tuae ascende- ascende
245쪽
irati ascenderunt in memoriam in conspectu
piari aut Pugnant David & Scipio, utero con- the tra suos hostes fuit autem cultus Dei bel ladi Ium Dauidis non Scipionis Dauid mi iij enim habens mandatum Dei, credit&ἰ lotia θ gerit bellum in gloriam Dei defensio- laeti ii nem populi huius. Scipio vero quoni-rilitum am caruit, mandato Dei fide necto pasti quaesiuit gloriam Dei, fuerunt ipsius belis illic latantum impiar crudeles hominum
ita, 2 h ti lanienae coram Deo. tibi zritS: Ad eundem modum duae ancillae,qualit hiis rum nitimen Deum,altera nullo timore Dei praedita, quamuis occupentur V-noin eodem labore, purgantes vestimeta aut calceamenta sordibus , aut aliud quodvis hera mandatum exequenteS, tamen illius opera tantu sunt cultus Dei
eum fiant ex fide iuxta mandatum Dei,
ποῦ ς necipientis oboedientiam ministrorum lsrat: a ῆς erga Dominos, verum huius, impia Vi- ii F te opera , licet specie tenus praestan- iret '' tiora appareant, non sunt cultu Dei, cut sis contaminata sint haec cordi immunditie in toti foeditate interna. dixi si ' simila erit iudiciu de aliis quoc factis, e M omnino nullu opus quantumui splenta:li didum ac speciosum, appelletur cultus iis
246쪽
Dei, nisi sit mandatum a Deo iaca credente ac timete Deum in celebrationem nominis ipsius. Sufficiat haec de cultu Dei dixisse, ex quibus iacile est intelligere, quid sentiendum sit de Antichristi Romani Missis, Vigiliis, Rosariis rau-hismodi multis innumeris nugis mommentis, quae sub titulo sanctitatis jultus Dei, contra manifestam totius scripturae veritatem, venditare audet. Tertia conditio timoris Dei est, quod timens Deum, studiose caueat sibi ab impost urasin insidiis. Huc facit illud Syracidae cap. 33. Timenti Dominum non occurrent mala, sed in tentatione Deus illuco seruabit liberabit a malis Inter multos autem hostes cum quibus conflictari Oportet Christianum, tres sinat praecipui, qui ipsius salutem impedire conantur,nimirum caro, mundus,4 diabolus, Caro , hoc est , prudentia & sapientia humana, aut Deum ipsum vult retor mare liti ius colendi rationem praescribere, aut hoc suis cupiditatibus4 voluptatibus agit, ut totum hominem a Deo auertat. Dicitur aute caro Tanguis velle Deum reformare, at c huius colendi rationem praescribere, cum instituit homo cultum aliquem diuinum, no mandatum a Deo
247쪽
a Deo, quemadmodum in papatu factu est: manc quasi immota obseruari vult regulam , quod quicquid fiat bona intentione, placeat Deo. His se opponit timor Dei. cogitans huiusmodi iuggestiones esse insidias diaboli, agnoscit Deum sapientiorem, quam ut a pulverein cinere doceri indigeat aut velit. Qui igitur Deum timet de bona intentione, quam vocant, sic sentiat. Quod si bona intentio dirigatur verbo Dei, prodest, sin minus, periculosa, i pugnat cum verbo Dei, est plane noxia terniciosa. Quicunt igitur instituit cultum diuersum a mandato Dei, is quadrupliciter peccat. Primum fit reus defectionis, eo quod veri cultus Dei regulam nempe verbum Dei deserat. Deinde incurrit temeritatis vitium, quod ausit cultum a Deo non praecep tum introducere. Tertio horribilis superbiae notam si-blipsi inurit, quod existimet se aucturum cultum Dei ultra quam Deus ipse praeceperit.
Quarto peccat exemplo, quo alii ad similes superstitiones multantur. Si quis huius rei exempla requirat , inueniet ea non solum in magna copia apud Pa
248쪽
pistas verum etiam forte inter nos ipsos. Videat ita*unusquisl ne quid temererente , aut instituat absque mandato Dei. Deinde utuntur etia caro sanguis domestici sui Minnati hospitis consilio,&variis corporis voluptatibus aic delitiis. intemperantia atq; in continentia nititur totum hominem auertere a Deo hisce aute opponit se timor Dei ab una parte Domini nostri Iesu Christi atque sanctorum huius exempla inculcat, ab altera vero parte commemorat in elices eorum casusvi miserias, qui a Deo defecerunt, cuius rei etiamnum hodie exempla manifesta sunt. Mundus quoque insidiatur filiis Dei, quos prauis consiliis & exemplis, honoribus, voluptatibus,diuitii sin rerum successibus conatur a Deo seducere. Et E clesia Christianae, non tantum crucem tribulationes exprobrat, verum etiam persequitur, Siccidit omnes quotquot Christum confitentur. Hisce mundi occultis insidiis, manifestis iniuriis opponit timor Dei consilium Dei, exemplum voluntatem Christi, efficaciam & gaudiu in Spiritu sancto, coelestes diuitias vitae aeternae, consolationes Spiritus sancti
249쪽
sub cruce,& salutarem victoriam in Christo Iesu, quam pii omnes plene obtinebunt, quando Sathan cum suis membris abiicietur in poenas Inferni aeternaS. Diabolus praeterea mendacio, homicidio grassatur aduersus Christianos. Contra hunc pugnat timor Dei gladio spirituali, videlicet verbo Dei, certus devictoria consequenda per Dominum nostrum Iesum Christum , quemadmodum in hoc quarto membro nunc porro di
Quarta timoris Dei conditio est, quod implorat auxilium aduersus hosce suos hostes, carnem, mundumis diabolum. huius meminit Syra c. cap. o. Timori Domitii nihil deest , nec est cur in eo opem de Lideres. Draestantissim si autem dum-IDium praesidium aduersus omnes christianorum hostes, est seria Mardens inuocatio veri di omnipotentis Dei. Quod fatetur Salomon cum inquit Turris fortissima nomen Domini, ad ipsum consu-git iustus exaltabitur, meus ipse in Psalmo: Inuoca me die tribulationis eripiam te, glorificabis me. Quoniam igitur Christianorum in omnibus aduersitatibus arx praecipua est oratio fidelis, paucis indicabo, quid de in oratio-
250쪽
oratione Christiana sentiendum sit. Nec arbitror opus esse refutare diabolicunt illum errorem,quem Papa inuexit dein- uocatione sanctorum, quae nihil aliud est quam mera filii Dei CH Risii blasphemia . Cum enim expresse in suo verbo mandarit ut ipsi soli confidamus, Meum solum invocemu , nec ulli creaturae hunc tribuamu honorem, profecto secus facientes, orauiter delinquunt turpiter seduci se patiuntur, instinctu diaboli, a vero mediatore ii tercessore Iesu Christo. At qui Deum timet, is obtemperat Dei mandato, quo se solum inuocari praecepit, contidit promissionibus diuinis, inprimis Christi promittentis , ut quicquid petierimus in nomine eius,id accipiemus, modo firma fide petamus, nihil quicquam de promissionibus ipsius haesitanteS.
Christiana oratio non est verborum battologia aut multiloquium , quemadmodum falso existimasse hypocritas imdicat Christus, Matth. 6. sed est intimus cordis