장음표시 사용
52쪽
DE PLANTIS AXOTICIS. De Mucata semes cruciato . Cap. XVIII. ia V cherrimam elegantissimam q. planta, pro vera
basco spmoso accepimus, quae frutex est cubitalis, tota almeans,paucis solijs paruis candidis, oblongis in extremo acuminatis, & utrinq. serratis similibus erucae peregrinae folijs,quod alii Leucoium Patauinu mvocant,sed longe minoribus, dccandidioribus,circum ramos in parte eminentiori positis.Surculi vero omnes, spinis multis paruis,utrinq. ordinatim positis scatent,facietibus vel rati cru- ces innumeras in surculorum extremitatibus, a quibus nos hanc planta, leucoium spinosum cruciatum nominauimus, Flores fert in su rculoru cymis tu leos leucoii similes, e quibus succedit solliculus fere rotundus piperis magnitudine continens semina nigra, minutissima, blahatiae similia. Nihil
.u.habet, quodcu verbasco conueniat, neq. in planta, neq. infacultatibus, que.n.folia respondent,seti conueniunt cum alicuius verbasci soliis,neq. caules, neq. flores, neq. fructus,
multominus nihil adstrictoris facultatis habet, quae verbasci propria videtur. Haec. n.planta si pore subdulci praedita est, ad insipidum inclinante, cum latuissima adstrictione unde ad frigidum siccum ipsius ficultas inclinare videtur. Ad Leucoisi vero , ct soliis, & floribus luteis paruis potius accedere nobis
visa est, quo vero nomine Graeci eam vocent, haud intelligere hactenus potuimus,neq. multo minus,quae plata sit. Hoc ynum credidimus, hanc omnino antiquis ignota fuist e. Nosiuq. a quadam similitudine quam foliis, & floribus cum laucoiis habet, eam leucoium spinosum cruciatu, ab innumelii crucibus, quas spinae in caulictilis evicere videntur. Credi- In Eb- s. dii pe hanc esse plantam quam Carolus Clusius, a Iacobori teli icone accepit,eamq. & ipse leucoium spinosum vocavit. Haec solummodo a nostra planta differens esse videtur, qvod nimis ramis tara esse apparet, ne q. eas cruces innume- qi ipinis facit, quod fortasse in ea non obseruatur, quoniam planta atq. non annosia extitit.Hanc plantam esse qua :nid Cretenses vocant, qua ad ignis usum, uti familia tui solent,dc ad fornaces inurendat cary
54쪽
DE PLANTIS EXOTI cIS B car apb arboreas lue L. cap. XIX.
ra A vophuius sylvestris quinquefolius nascitur
in montibus cretae Insulae bicubitalis, &am-Η-plioris altitudinis, caudice duro, longo, diis,u-crassitie, colore albicante, dense geniculato,a quo rami multi procedunt,oblique sursum asti, dense geniculati in alios binos, vel trinos, cauliculos, in quibus, multa ger, mina innu meris foliis longis, tenuibus, pyluestris caryophyli
similibus,ex eodem ortu nascentibus referta,apparent, intelquae exeunt cauliculi tenues, flores, caryophylos paruos, odoratos, purpurascentes in album, quinque foliis constan, telodoratos,habentes. eassai
56쪽
De Casa tatinorum. Cap. XX.,Vid sit plata,cuius imaginem accurate delineas rana subiciemus, nisi ad Casias latinoiu, quas
Cneori nomine Graeci fortasse intellexerunt, accedere dixerimus, plane ignorare fatemur. . tamen frutex est, cuius ramidcfrondes digni aestimantur , ut ad Coronarursum recipiantur. Habet radicem crassam longam in duas scissam,asiperam ,inaequalem, nigro cortice, ligno albo, duro quod dentibus intum nihil odoris respirat , ac fere primum sporis etiam expers videtur, sed postea linguam acuth excali facit,cum leus adstrictione. A radice rami multi, crassi,& graciles, rotunds, nigri, to u 'Se exeunt, obliqueq. sursum aguntur, atq. ita simul stipati, scopae modo,densam totam planta reddunt,qui tami,etsi in plures alios subtiles dividantur,am. ab ipsis alii complures surculi exeant, tamen omnes nudi follis existunt, totaq. planta haec, maXimeq. antiquata , seres mi cubiti us . ad altitudinem a terra ascendens, ex toto nuda Ioliis conspicitur, proindeq ramorum densitate,atq. nigrore, horridum prospectum efficit s supra quam ramorum altitu-uinem, sequuntur surculi hinc inde ab iis ramulis prosilientes semi palmum longi, sursum acti, scoparum modo simulitipati, foliolis candidis,pa ru is,rotundis,oblongis, in extremueum malis,magnitudine, &figura solioru,vulgaris, seu hor- emas saturegiae, vel thymi Creticuita circumdatis, ut ramuli piorum nigrescentes, foliis obtuti,nia, quam appareant, sed di epit omnes iis pulcherrimis, candidis soliis circum qua Q. omnes fere producunt, alios plures eode ;-eiri h remulor Um cymis exi, hRPj cci cPloris paruissmis leucoiis per simi- abis, F -albicanies, succedunt;Quibus hab his i 'p'm, parte superiorem soliosam solun modoto soli . et plantiu s ranuuis dens Cn ast exto uda, cernitur: Velliti haec est horridi prospectus, ita Liber Trimus. F supre-
57쪽
suprema iucundissimum occulis, amenissimum q. intuitu inprobet . ramuli enim supremi soliis onusti florescenteganti vini sunt, at q. ita ut myttillae folia, ab Vsti Coronaturi non abhorreant. De hac plania denuo repetimus,ni ad Cassi latinorum Poetarum accedat,nos qualis sit prorsus ignorare. Quod vero a casia poetarum,quam Graeci Cneoi j nomine cognou erunt, non abhorreat, vel hoc quidem ai gu mento de prehenditur, quod radicem magnam, crassam in alias diuisa habeat,atq. ab ea exeant ramuli multi flexiles,quibus dum xirides sunt,postentarbores vinciri id libariue, surculos .in suuprema eius parte ferat, pulcherrimis seliis patuis,oleae figura, crassi tie,& colore quam stamilibus, refertissimos, flosculis q. odoratis cymae undiq. scateant. Q o fortasse mirum non sit, si apes his floribus delectenturrit aerit sort*sse albus Cneo,
et crus Theophrasti de quo ita scripsit. Casiae quoq. duo genera,Piqni,ca. alia enim candida alia nigra, candidae solium modo viticis oblongum,figura quod i nodo oleagineo simile. candida magis se humi spargit,odorataq.est, nigra odors caret. Radi Umbabus,quae alte descendit,grandis ,ramiq. permulti, crassisut
culosi,ab ipsa protinus tellure,aut paulo superius sparsi,lenti ad modum constant,quamobrem histe ad colligandum iu
ci modo utuntur, Germinant, floretq. post Equinoctium,au tumni,& multum deniq. temporis floret. Anyero nigra, Vel
alba sit haec nostra pilanta dicenda,ignoro, quoniam uti dicta est maiori ex parte, ubi nudata soliis visitur nigra est, ct supe riori parte candida. Haec sunt quae de hac nostra credita ciui poetarum.dixisse voluimus
59쪽
PROSPERI ALPINI De Chamedaphnoide Cretica, idesi humili Laum
Cretica. Cap. XXI. Lantula elegantissima in Cret* montanis nasciturae mi palmum altas ruticosa, quae nititur radicula gracili, rotunda, alba, breui multis tot. tuositatibus, inflexa, sapore maxime feruido, diu irriglia in excalfacient abjpsa duo,Vel tres, vel quatuor sviculi uxta radice torti, ortuitur, graciles,rotu ndi, colore nigrescentes,qui in cacumine producunt plures cauliculos breues, qui siimul cum surculis, foliis vestiti satur copiosis, citra ordinem circum quaque positis, e
prae multitudine simul stipatis, oblongis, in principio tenui-bus,in extremo latioribus,rotundioribus, assis, luris, intus
viridibus,extra albicantibus, ad folia buxi, vel Balsami Alpini maxime accedentia figura, uti dictum est,aliqudia tenus varia, quae a surculis, quibus absq. pedicu lo inhaerent , incipiendo instar pediculi tenuia sensim ac sensim in latitudine adaucta in extremo Balsami alpini latitudinem ac figuram nanciscuntur. Haec inodora sunt,gast ut vero ad modum neruida,ac gut, tur,si diu in ore tractenturiere inu tentia. Nos hanc plantam vidimus sine seorib s, sine fructibus . Haec stirps primo in tuit si ad uuamvrsi, quam Carolus Clusius in libro primo tariorum plantarum obseruationum exuressam dedit: accede re videtur, Verii intamen reuera, & pianta notis, facultate
aper tissime videtur differre. N1mq. etsi magnitudine , cainitum numero, & foliis similis videatur, tamen caules habet inaequales, solia rariora non ita prae densitate stipata & malo ra. EX gustu apparet eam esse austeri 'adstringentis gustui cum igneam caliditatem,nosstrae plantae,selia,& ex totosian ta gutturi inferat. Cum itaq. uua ursi non siliquo generestit pium comprehendetur 3 An forsitan erit Balsami Alpini sis iles, ut aliqui crediderant 3 nequaquam i cum Balsami alpiri planta longe nator,neq. folioru m figura conueniat, nec capri es ad radicem, ne q. radix habeat eas multas tortuo taxei
quam solam, cea istius punicesropriam in mulsis plas h
60쪽
eandem aeque obseruauimus, praeterea balsami planta tota stiptica, ct amarescens gustui vivetur, cum nostra guttur cv lote incedat,linguam q. plurimum ex calefaciat. Quibus credidimus no3 hancylatam esse, chamedaphnoidem, idest pa uuam humilemq. laureolam, cum ex multis, tum omnium maxime ex soliis, atq. ex facultate fere inurente, quam nos saepe degustantes animaduertimus. Fortasse ea planta quam C. Clusius in regno Granatest offendidit,quam merito quosdam Hispanos in plantarum cognitione peritos,ex latiorum crassiitie persuasi,chamedaphnem, appellasse, scribita verum ut ingenue dicam, non puto virum in stirpium ludio clariossimum decipi potuisse, cum ea planta, quam in Granatensi quoddam colla aprico offendit,videatu i diuerse a nostra proposita planta,cum illa longe maior nostia sit, foliaque longe maiora, & rariora habeat, atq. etiam in extremis non viden, tur ut istius planig,acutam exea quia sapor in ea obseruatur
austerus,cum amaritudine non concienti cum nostra .An v
ro haec planta sit Chamedaphnea Dioscoride vocata nequa, etiam inlechampius cognouit oDioscoridis chamedaphne non sit ex genere urentium se cultate plantarum. Consultius igitur credidimus posse Voc ri chamedaphnoidem , cum sit humilis planta, ex Daphnoi dii,vulgo, laureolis vocatis, e tenim conuenit& plantae figurasti urenti secultate.