장음표시 사용
371쪽
1 INSTIT. LIB. IV. IT. III. creditum est, poenalem esse hujus legis actionem quia non solum tanti quisque obligatur, quantum damni dederit, sed aliquando longe pluris Ideoque constat in haeredem eam
actionem non transire quae transiturassiunt, si ultra damnum nunquam lis aestimaretur. io Illud non ex verbis legis, sed ex interpretatione placuit, non forum perempti corporis aestimationem habeodam
esse, secundum ea quae diximus,sed eo amplius, quicquid preterea, perempto eo corpore,damni vobis illatum fuerit veluti si servum tuum haeredem ab aliquo institutum antea uis occiderit, quam is justia tuo haereditatem adierit. Nam h reditatis quoque amissae rationem esse habendam constat. Item si ex pari mutarum unam, vel ex quadrigis equorum si unum quis occiderit vel ex comoedis unus servus occisus fuerit non forum occisi fit aestimatio, sed eo amplius, id quoque computatur, quanti depretiati sunt, qui supersunt.
II. Liberum autem est ei, cujus servus occisus reserit,is ex
judicio privato Legis Aquiliae damnum persequi, capit
iis criminis eum reum facere. I 2 Caput secundum Legis Aquiliae in usu non est. IJ Capite tertio de omni caetero damno cavetur. Itaques quis servum vel eam quadrupedem, quae pecudum numero est, vulneraveri et sive eam quadrupedem, quae pecudum numero non est, veluti canem aut seram bestiam vulneravexit, aut occiderit hoc capite actio constituitur. In caeteris quoque omnibus animalibus item in omnibus rebus,quae anima carent, damnum per injuriam datum hac parte vindicatur. Si quid enim ullum, aut ruptum, aut fractum uerit,actio
ex hoc capite constituitur quamquam poterat sola rupti appellatio in omnes istas causas lassicere. Ruptum enim intelligitur, quod quoquo modo corruptum est. Unde non solum bacta, aut usta, sed etiam seisia ficollisa Metasa & quoquo modo perempta, atq; deteriora facta, hoc verbo eontinentur. Denique responsum est, si quis in alienum vinum aut oleum
372쪽
us occisave suerit: ita ex hoc capite, de dolo, aut culpa &de caetero damno quemque teneri. Ex hoc tamen capide non quanti in eo anno, sed quanti in diebus triginta proximis res fuerit, obligatur is qui damnum dederit.
is. At necplurimi quidem verbum adjicitur. Sed Sabino recte placuit, perinde habendam aestimationem, ac si iam hac parte plurimi verbum adjectum fuisset. Nam plebem Romanam quae Aquilio tribuno interrogante hanc legem
tulit, contentam suisse, quod prima parte eo verbo usa ellet. F. Caeterum placuit ita demum directam ex hac Lege ainctionem esse, siquis praecipue corpore suo damnum decerit. Ideoque in eum, qui alio modo damnum dederit,utiles actio nes dari solent veluti si quis hominem alienum, aut pecus ita incluserit, ut fame necaretur aut umentum ita vehementer egerit, ut rumperetur aut pecus in tantum exagitaverit, ut praecipitaretur aut si uuis alieno servo persua1eri taut in arborem ascenderet 8c is ascendendo,vel descendendo, aut mortuus aut aliqui parte corporis laesus fuerit utilis
actio in eum datur. Sed si quis alienum servum aut de ponte aut de ripa in flumen dejecerit, kissu catus fuerit; eo quod rojecit, corpore suo damnum dedisse non dissiculter inteligi potest ideoque ipsa lege Aquilia tenetur. Sed si non
corpore damnum fuerit datum, neque corpus laesum fuerit, sed alio modo alicui damnum contigerit, cum non sui Ticiat, neque directa neque utilis Legis Aquiliae actio placuit eum, qui obnoxius fueriti in factum actione teneti veluti si quis misericordia ductus alietium servum compeditum solverit, ut sugeret. ZE
373쪽
3 si INSTIT 'LIB. IV. 'TIT. III.
I. Quale damnum veniat in L. A fuerit cautum taliaeetum Acta amni injur actio. Tertium sequitur maleficii priva-
mi genu ,ς V Aquilia, ab Aquilio Gallo Tribuno ple-
is, ut fuerit pie citum introducta asione, quod
bbliuatio ratione damni injuria dati illinc oriretur. re hie io 18 luui olim ex 2. Libulis fuerat orta, Li. D. hie kηuycuisque D. oblis Maction sede colescente metu legis antiquioris, novae legis auctoritate renovassa. Perdamuum non hic intelligimus quod insectum,veriam quod factuin seu latum. Neque in genere acceptum, prout patrimonii nostri discit denu nutionem ut in Livi Adamn. ins vel prqui oritute rei nostrae
prout per homilies amerum vel eo consentiente per ejus servum, res nostra corrumpitur, id est, vel deterior redditur, vel perimitur in princ. ωρ. s. hoc tit. Iniuria H p Ilatione labia hac citi contumelia quae locum facit injuriarum actioni, vertim damnum dolo, vel lata culpa, vel levi, vel levissima, ejus quino int clatum. l. 3. LII. q. hic. Ut hic etiam ad culpam impciis dentia. - . lnc Lio. D. M so A. 3. infin. inlumitaso.8. Instit. lin.
tia consilii tuetur L infims D. ad i. Cornel. de sicar in stipera damno ab impubere dato, qui insantiae proximus est, non si proximus tit pubertati. l. . . 2 in tin D. hic Amplius adamno iure dato, vel casu, vel leae perinittente. l. D. de just. jure. l. 6. ν. r. D. hic. l. 3. Cod ad i. Cornel. de Sicar. Dixi, dammmiuria. id est, quod datum est intercedente aliquo hominis i sto. Nam ctiam e cto nauta, caupon. stabul ex edicto, de incend rum naust quasi ex consalitibus familiae erciscundae, communi dividundo, ut damnum resarciatur, agitur non tamen ecl. Aquilia, quod damnum non struatum. Amplius oportet ut sit datum , coinmittendo, non inide omittendo unde si fructuarius non arat, non putat, non se serit,
374쪽
serit, non sedit, aquarum ductus corrumpi patitur, licet ut fructuarius teneatur, quia sorte non utitur boni viri arbitratu, non tamen ex L Aquilia tenebitur. l. si cujus. 3. s. a. D. usust l. labeo. D. locat. Neque obst. l. 8. in princ. D. hic Quoniam non omittit tantum, verunt
etiam quid committit medicus, in ossicium impingit, dum susceptam curationem deserens, mortis causam praebet Placent. hic.
Cujus primo capite.J Tria sunt l. Aquiliae capita, cujus primo cavetur, ut si quis alienum hominem alienamve quadrupedem, quae pecuduin numero venit, id est, quae gregatim pascitur, injuria occiderit, tanti damnetur,
quanti ea res anno retrorsum computato plurimi valuerit. Ut non idem sit statuendum,si liber homo sit occisus. Non quod eo casu locum habeati Cornelia de Sicariis, ut quae etiam obtinet servo alieno dolo malo occiso. s. Ii Instit hic. l. i. in in D. qui sui vel alien jur sunt verum quod liberi hominis corpus non recipiat arctimationem. l. s. D. Si quadrup pauper. Utilitamen Aquilia haeredes occisi experiri poterunt, si Iorte damnum aliquod senserint arg. l. 7. l. Is in princ. D. hic Gomes. s. varior. 6. Quid si quis non servum alienum verum pioprium occiderit, an ullo iure tenebitur, quod servus sit possessio animata lui domini R est. Si servum Iroprium dolo malo occiderit tenebitur l. Cornelia poena . . a. Instit quibi vel alien jur. Nec interest in continenti fuerit mortuus servus, an ex intervallo, id est, elapsis aliquot diebus, modo lethali instrumento dominus suerit usus. l. unic Cod. de emend. servor. In qua Imperator Constantinus nonnihil a lege Mosis recessit, qua cautum ut si dominus servum bacillo percusserit isque sub ejus manu fuerit mortuus, teneretur, non si per diem vel per biduum perstitisset. Exod 2I. v. 2 o. Et ratio in promptu est, quia qui initrumento castigandi, quod domino in servum licet, non telo, vel alio quo instrumento ad occidendum apto vel aptato percussit, non id secisse praesumitur occidendi animo, nisi tanta exerceatur crudelitas, ut in continenti ex castigatione servus moriatur. Nunquam tamen dominus, si non dolo servum occiderit Aquiliae nomine tenebitur, ne a seipso damnum exigere cogatur. Idem quod dicendum si servus seipsum praecipitaverit. Neque enim eo nomine dominus Aquiliam in servum intentabit, neque intentare poteritu quod servo naturaliter in suum corpus saevire liceat. l. o.
s. 7. D. de pecul. Id est, servus hoc agit impune inordine ad dominum, qui damnum datum non deducit a servi peculio,quod creditoribus servi debebitur. Quae d. l. 9 explicatio si cui displiceat, aliam hanc novam
375쪽
Iura Saxonico obli Tum holninem occisui exigitur poena pecuniam mehVel oderein Mo Lant rectit. libr. a. art. I .4 6. ubi gloss. Et Observant D D. filium qui occisi parentis nomine hanc poenam exigit pecuniariam, non adiisse ruereditatem Bartol in L cum qui Cod arbum tu . Besol delib. jur P. hoc tit. n. 1.
Quadrupedis minis quid ematio damemnon prasipede quadrupede. Explicatur quid per quadrupede primo capit. Aquiliae intelligamus. Non quain vis quadrupedem abibi iii iii tibi: est Miserem cum additamento; id in talem quadrupedem quae cudum numero est, ut antecedens verbum quandoque cernas per subsequens restringi S coarctari Quandoque tamen in iure nostros quadrupes sine adiectione, eam tantum pecudem signat, de mi hcc t ulo, Rubric Instit. Si D. si quadrup pauper. Sicuti vocis una minia, licet absolute positum, utrumque complectatur sexum, quandoque in iure ad exum masculinum, tanquam nobiliorem resertur L 9. . de statu nomin. L38 insin D. de poen. Pecudum ergo numero hic veniunt animalia
quae restatim pascuntur, ut sunt oves, boves,equi, ali ni,muli,caprae,iues, qui ii ixlli sunt generis elephanti cameli. l. 2. L 1. D. hic. Et quia circa suessene dubitatum fuit, sustulit Tribonianus dubitationem auctoritate Holneri Principis poetarum. s. i. hie Ut enim ad auctoritatem viri culul dam eximii,maxime marte periti,ad Platonetia, Ciceronem in jure recurritur ita si de vocum matur significatione clii monium poetae vel historici in medium erat proferendum. s. a. de empl. Vend. F. . deputa. jud. l. I 2. D. de statu min. l. intin D. de reruIn
divis. l. 63. q. D. Leg. 3. L, de nundin. I. 3 D. de solui. L 39.
poen. l. 96. D. de verta lignis.
I Jure Latronem ecci resica si me quispiam sugere tenetur. I, NiWia Mim occidere intelligitur. Quoniam ille demum exl. Aquili l.onvenitur, iri damnum iniuria dedit hinc argumento ab Opptare en 'su Imperator olligit, eum non teneri, qui jure permittente alicui tam Dum insert. l. s. D. just. ex iure. l. 3. Cod ad i. Cornel. de Sicas. alit mira a contrario sensu desumptum argumentum, etiam in v 'V eri juri nisi te ei maniseste adversetur vid. Merend. x controv. T, Qui . Omiaci quaest jur Philos. ω. n. i. acvali quast. 33 . conm . conta
376쪽
eomm. Hinc qui latronem insidiantem oce fit,nec eulpae reus est,nee perinae obnoxius. r. hic Id enim adhibuit, quod omnia jura omnesque leges quem sacere perinittunt; quale est moderatnen inculpatae tutelae. l. s. D. de just. Jure l. q3. D. ad i. Aquil l. 2. 3 ibique mea post trae de Dueli. Cod. adl. Cornel de Sicar Ergo inulto minus ille culpandus erit qui juris sui exequendi gratia aliquem damno aflecit , si modo limites ossicii non egrediatur l. 29. F. 7. D. hic. l. I. Cod de jure fisci libr. Io vid. Coppen I luact. obL8. Q ro. II. seqq. Utiquesi aliter effugere non potest. J Per haec verba inter DD. bene multi a existumant eum qui vim atque injuriam propulsat,4 insidiantem latronem repellit, supere teneri Verum filii minus ex hoc g. r. colligitur, in quo nulla mentio fugae quod separata sint fugere, mericulum effugere. Unusquisque tenetur in quantum fieri potesi, &n sacere potest evitare peri- euhim, id quod est tenere. Hoc si resistendos offendendo adversarium fieri debeat,4 non aliter fieri possit, susere non tenetur, ne si sudat in majus incidat periculum. l. que .g. q. D. hac. l. s. Cod. ad i. Cornel de Sicari ego in tract. de Dueli. de inculpata tutela Constit Crimin Carol. artic. I 39.&seqq. usque ad artic. I I ibique Matth. Stephan. Cuiae s. obL48. Gail. r. ob IIo Berlich. Dart. q. conclus. Ir Danaeum Ethic. Christian. 2. cap. is Bochel disquis public. 6. n. I o. viij et Onciam
quaest. juris Philos. 2.4 seqq. Ex L. AQUILIA nemo tenetur, si casu damn fuerit datum. AC ne is quidem bac lege tenetur. J Quoniam injuria hic signifieat dam num culpa datum, propterea qui casu aliquem occidit, L Aquilia non
tenetur id enim fato, non noxae imputatur. g. 2. hic. l. 3. g. . D. comm . l.qI. D. locat. l. 2I. A. 2. D. Pignor. l. 3. D. mand. l. I. s. Is infin D. depos. l. 27. .m ibique Gothestes. D. hic. l. I. Cod ad i. Cornel. de Sicar Si tamen aliqua ejus culpa antecesserit casum, et saevissima, in
Aquiliam incidit. s. 3. hic. l. q. D. eod Nam perinjuriam omne damnum culpa datum accipimus, quamvis ab co datumst, qui nocere noluit. l. in tin D. hic Ergo miles in campo Martio semet exercens non tenebitur, si hominem praetereuntem casu trajecerit, quod hic nulla sit culpa ex parte militis, verum eius adsit culpa, qui importune&imprudenter per campum iaculationi destinatum fecit iter. g. q. hic. l. II in princ D eod. Unde sitrondator in suo lando ramos amputavcrit, vel juxta viam publicam in vicinalem, εχ proclamaverit, non tenebitur, quamvis transeuntem occiderit. licet secundum Graecos ultroneo exilio sortini casus luerentur l. I 6. . S.
377쪽
ιες INSTIT. LIB. IV. I T. III.
D. depcen. Quod si non proclama verit, vel etiam in suo sciens dolo malo
ramos dejecerit, poenae erit obnoxius. s. l. hic. l. II. D. eod. f. 6. 7. 8.1. Imperitia Medici, o infirmitas Q. quid Moribus obtineat
Mulieris culpa adnumeratur. r. DR aetereasi medicus. In legem Aquiliam venit omnis culpa, ut negli- I sentiae, imperitiae, Minfirmitatis nomine quis teneatur. Unde quii ervum alterius secuit, verum ejus curationem dereliquit,ex l. Aquilia tenebitur. g. 6. hic. l. 8 in princ. D. eod. Vel qui male sectionem instituit, sic ut ex ea servus fuerit mortuus, codein modo tenebitur. Id quod etiam ad obstetrices& alios artesicium professos est extendendum. I. T. hic. l. 9. D. cod. l. 7 q. D. de regul. jua l. illicitas. 6 s. sicuti. 7. D. de offic. Praesid. Sicuti mulio, qui impetu mularum, quas vel propter imperitiam vel infirmitatem retinere non potuit, servum alicujus oppressit. 8 hic. d. l. 8. g. I. D. eod. Neque enim quis hoc affectare debuit, in quo novit suam infirmitatem aliis suturam esse periculosam. d. l. 8.
a. Et si quidam existumcnt in Medicos imperitiae nomine actionem non intentari ea tamen sententia motibus conformis est, quae in Medicos Chi rurgos aliosque dat aetionem, si modo ipsorum error, vel negligentia detegatur, quam quia ut plurimum terra tegit & opprimit, ideo raro cx I. Aquilia convcniuntur Clarus. s. homicidium. n. II. Cravet t. consi. I 2 Petrus Heig. p. r. q. 6.
r. quadam sin laria L. AqUILIAE 3 Accisio ex L. A UILIA,' uti caetera poenales non dantur in Haer
des. referuntur. 2. In quam poenam delinquens teneatur
Hii autem verbis. Et si damnum ex L Aquilia datum ad delictum res
atur, sunt tamen in eo quaedam lingularia, qua in aliis delictis non obtinent. In hoc enim venit culpa levissima, neque quispiam nil quio fuit, notatur infamia neque dupli hic ulla poena, nisi in infician- in dolotem, jum qui pecus alienum inclusum fame necavit; quae furti species cst. l. q. s. Cod. hic. I 1. Quia tamen damnum in maleficium incidit, non videbatur in implum tantum reum esse condemnandum Ea propic ex primo capite tenetur quanti res fuerit Plurimi anno retrorsum computato, sive repetitis ex die s
378쪽
caedis sue diebus, sicut simplum secum trahat rei aestimationem, quanti
ea sui plurimi, licet dum interimebatur, tanti non valebat. 9. hic. l. 2I. l. i. D. eod. Unde si alius meum servum elusea verit, alius postmodum eundem penitus luminibus orbaverit, de servo occaecato tenebitui. l. s. g. s. D. hic Quod si mortisere servus sit vulneratus,dein post longitur inte vallum mortuus, annum ex quo vulneratus est retrorsum compiis ab tristi, ex sententia Iuliani, licet Celsus ab eo seces um secerit. l. 2I. s. l. D. h. c. vid. Bacchov. disp. . de action. thes 2I. Ideoque constat inhaeredem eam actionem. J Aetiones ex maleficiis poenales non dantur in haeredes , adeoque nec ea quae est ex l. Aquilia, quoi uiatra damnum datum in poenam lis aestimetur, quanti res perempta ruit plui i- mi anno retrorsum computato. s. I. Instit de perp. tempor action. p. s. hic. l. 23. si hanc actionem. D. eod. l. ID. A. I. D. de reg jur. Nisi tamen eae damno dato haeres sit factus locupletior, . l. 23. . hanc actionem. l.
unic Cod ex delict de lanci vel lis fuerit cum defuncto contestata. g. r. Instit de perpet. tempor action. d. l. unic. Qiuili actor non nisi damnum simplex persequi velit, id ne poterit adversus haeredem delinquentis irata sorte dicendum videbatur argumento a contrario sensu desumpto, quod cum nihil possit, in quantum poenam persequitur, actionem tamen intentare valeat, in quantum rem petit, nec eam
excedit cum demum quod excedit, poenae veniat nomine arg. l. Ii in finis l. I r. Is D de dolo. Sed tamen quia non inspiciendum est, quod fit ex accidenti,4 actio exd Aquilia sua natura est poenalis, demum transitura esset ad haeredem, si non ultra damnum ex natura actionis lis aestimaretur. d. f. s.
infin vid. Clarum mn. s. sent. q. 86. Bursatum I. consi. I 2. n. 9. Boer. decis 6 . ovas r. s. varior. l. n. 7. Socin. regul. 29 I. fallent. 3. GOmes. I.
Utilitas omissa etiam emi in L. AQUILIA M.
ΙZlud quoque. Datur actio l. Aqifiliae non solum ad persecutionem damni rei peremptae, verum etiam ad aestimationem ejus utilitatis, quae propter rem peremptam percipiebatur, vel percepta suisset. I. Lo ni c. l. 22. a s. f. I. 2. D. COd. Licet enim regulariter non habeatur ratio ejus quod interest extrinsece, id est lucri cessantis. l. 2 i. s. cum per venditorem. D. action empi in hac tamen actione illud attenditur. Quod tum procedit, cum interest pecuniarie, ut si qui haeres erat institutus servus , fuerit interfectus, vel alter ex comoedis vel symphoniacis, vel ex quadrigis equus.
3. Io. hic Adeo ut quandoque plus sit inaccessione, quam in ipsa re, de
379쪽
qua perempta conquaerimur. l. si in emptione. D. de conir empl. Neque obitabit l. 63. D. ad i. Falcid. Quoniam in cam tantum venit, quod habetur, non quod haberi potuit. Dixi, si intersi pecuniarie; nam si propter nectionem interesse coeperit, ejus nulla habebitur ratio. l. 13. in s n. l. s. m. hic. Sicuti non curatu illud quod interest, quando longe nimium petitum est, sic ut a casu sere debeat aestimari cum quod proxime abest, Me causa probabili in petitionem veniat unde si quis servum occiderit,quem magno redemptum velles, aut equum quein Principi donaturus suisses, ab eo lautat uiri munus impetraturus, non eum habito eorum omnium respectu con
venire poteris. l. 33. D. hic. l. II. D. dere judic. l. 6. D. qui a quibusnianum Bartol in i unic Cod. de Sent quae pro eo quod interest. L. AQUILIA Legi CORNELIAE deSICARUS non praejudV.ιt.
LIV. rum autem est ei. Quoties de re familiari civilis, criminalis
etio competit, utraque experiri licebit Civili ad id quodpiivatim abest, criminali ad vindietam publicam. Neque si actum sucri civiliter consumitur criminalis, vel e contra. l. unic Cod quand civit actio. crini praejud. Unde si quis Aquiliam intentavcrit ad damni dati reparationem, tiannum log Cornelia de sicariis experiri poterit; ccluc per illam huic fiet praejudicium. l. 2 s. s. v. D. hic Licet alio scia suci illam dica- turpia judicium, inquantum Aquilia judicio terminato habet judex exemplum, quod in criminali judicio sequatur cum ex judicio pilori certumst occisum esse servum, quae res est praejudicata. l. q. D. de public. Et probationes in uno factae judicio indicium faciant in alio subsequenti. l. s. s. 2.Cod. de recepi. ibi ouem D. Mascard. de Probat concl. 33. n. 8. CarpZOv. pari. I. constit is dcf. 22. Quae omnia rationi sunt consentanea, quod jure naturali servus sit homo, Reo iure omnes homines censeantur aequales. l. 32. D. de regii l. jur. Insii per . Cornelia de Sicariis agat de homine occiso,ut qui occidit servum dolo malo non culpa lata praeter Aouiliam jure merito exi. Cornesia convcniatur l. I. 7. D. ad . Cornel de Sicar ibique Gothcsted. l. 23. s. o. D. hic.
An ergo in uno iudicio actio civilis & criminalis cumulari polcmnes Ut
uno libello conventionis id liceat, non videtur de jure civili admittendum, veri singulis 6. D. de excepi rei jtidic Doneli M. comm. . Ciphan. ad ι. s. Cod. de interd dies Myns. i. obL38 Gail. I. Ob Q. MDD. communiter peri. I 2.3. I. D. de adquir. possessi. 8.M. I. D. de vi&devi armat. vid.
380쪽
vid. Clarum s. sent. β. fin. q. 2.9 Tessaur decis I 8 Lancei de attentatis,
p. 2. c. q. limit. I. n. q. I 6 Gomes. s. resolui. I. n. II.
Caput secundum L. A IUILIT quid contineat PC put secundum. J Secundum caput desuetudine inumbratum esse scri- 'γit Ulpianus in . 27. g. hujus D. hic An quia damnum, de quo secundo capite cavebatur, desiit esse damnum potius quia damno passis alio autiori remedio suit consultum Verum de quo damno secundo capite fuerit actum,idique obscurum est. Non improbabilis mihi visaChiL stetit sententia, oui deservo corrupto eo capite actum fuisse statuit. Nam grande damnum isto modo nobis accidit, ut ejus etiam habenda serri ratio.
l. I. l. Iq. f. I. cum seq. D. deserv. corr. Nec tamen ullo antiquitus cmedio prospectum fuit damnum pata, si non per secundum caput l. Aquiliae. Quod cum subsecutum sit edictum praetoris de servo corrupto, acerbum ouidem & actori pinguius, quia etiam in non inficiantem , excepto casu l. tin D. de serv. corrupi. in duplum, in desuetudinem abiit secundum hoc eaput, ex quo non nisi in inficiantem dupli competebat actio. Neque cnim credendum est, quem uberiore remedio posthabito, minus pingue remedium electurum esse arg. l. 3. ν haec actio. D. de serv. corrupi. Nec quicquam in contrarium movet, quod in Aquiliam veniat damnum corpori illatum, ut servi quoad animum corrupti non habeatur ratio. Quoniam id sa-cile concedendum, si spectemus jus antiquum, secundum illud primum εe tertium caput l. Aquiliae, non sesecundum, de cujus contento disquiritur. g. II. I. Qui capite tertio L. AQUILIAE 3. Varii casus explicantur. contineaturi an quiades vicini intercidit, ne 2. Generale verbum subjectum Om ignis adsuas perveniret. cneatur
nia comptictitur antecedentita.
Capite tertio de omni cater damno. Licet alii quartum 'uintum caput se inventuros confidant , nos tamen sequuti Iurisconsultum tertiocapite contenti erimus, in quo de omni caetero damno rebus nostris illato, quod ad primum caput non reserebatur, agitur An ergo de Codamno ex tertio capite agi poterit, quod servus quoad animum sit corruptus Neg. Quoniam hoc damnum non corpus sed mores depravatos
servi spectati ut quod dicitur ex 3 capite agi, i nostra quoquo modo detcriora
sunt facta. v. unde non solum. f. Is hic accipi debeat de corporis, non animi detrimento. Aa a 2 In