Pauli Voet ... In Quatuor libros institutionum imperialium commentarius ubi juris civilis tum antiqui, tum novi cum divino, forensi, canonico & feudali in multis collatio instituitur

발행: 1668년

분량: 677페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

41쪽

gnationis avum attingat, quo vivo,nondum erat animax. l. I. s. si quis proximior. D. unde cognati Arg. l. qui in utero. D. de statu homin. i. 6. D. de suis& legit haered. Neque obst. l. 8. D. eod. ubi post mortem avi conceptus nepos suo avo dicitui cognatus. Quoniam id non proprie dictum est , sed per abusionem. Crispin. hic in not. post Alciat. I. disp. c. pen. Idem dicendum de nepote a filio emancipato adoptato , qui in tantum

non ex ia tabulis admittitur,ut nequidem iure Pra torio extiti de cogna ti, sit receptus s. 8 in fin hic.

Emancipatus nonnisi Iure Praetorio succedit. EMancipati.J Quoniam jus successionis legitima , quod ex Iz. tabulis

descendit, etiam minima capitis deminutione amittitur. Ulpian in Fragm. it. 27. .fin. ideo liberi emancipati ex . tabes nihil iuris habent. l. 6. . I. D. de bonor possess. l. 33. . I. D. de ritu nupt. Adeoque nec jure suitatis, nec jure adgnationis succedunt quod hisce verbis explicatur, neque vel aliojure illos vocari. Tam enim agnatus Quam suus , si capitis intercessis deminutio tecte desiita dicetur. A. i. Inst. de succesI. cognat, l. Li. D. de suis klinit haered. l. 7. D. de capit. deminut. Quia talum naturalia jura civilis ratio perimere non potest. l. 8. D. de regul iuris nec desinitisse illius, licet sit emancipatus, ideo praetor talem filium ad bonorum possessionem, unde liberi, cum suo admittit in eam partem quam habiturus fuisset, si in potestate patris remansisset. l. 8. I. M. D. de micis contr.

tabul.

Quid statuendum de Adoptivo Azbi J mancipatus a parente quamdiu sui iusis est, aut si moriente

suo patre sui juris esset, iure praetorio juvatur per bonorum possessicianem, unde liberi. Q iod si se adoptandum eu quidem speciatim adrogandum dedisset, & moriente patre naturali in familia adoptiva lassici, patri naturali non succedebat, quod adoptivo patri defuncto succederet Verum si ab adoptivo patre post mortem patris naturalis esset emancipatus, neque adoptivo patri succedebat, sicuti nec patri naturali, adeoq; nequidem iure praetorio unde liberi iuvabatur. Quod ideo placuit se dicitur, quia iiii

'uum seret, id elicuitum in potestate patris adoptivi, an ad agnatos, an ad liberos, bona patris naturalis pertinerent. Nam si pater adoptivus fili uni adoptivum non emanciparet, bona patris naturalis ad agnatos deserre itur.

i. I.

42쪽

DE HAEREDIT QUAE AB INTEST DEFER. st

I. r. D. Unde liberi. Si vero filium adoptivum emancipare vellet, jam bona patris naturalis ad cum ex edicto unde liberi spectarent. I. ii in fin hic. Atque ita haereditasvi jura successionum ab alieno penderent arb:trio,contra l. 32. in princ D de Haered instit. Vera tamen ejus decisonis ratio est, quod in adoptato filio a patre dodi tante emancipato cesset naturalis & civilis ratio, intuitu patris adoptantis. Quod vero attinet patrem naturalem ci succedere non poterat, quod tempore emancipationis non inveniat patrem naturalem cui succedat, ut qui tum in fata concesserat. Idem quod obtinet in successione testamentaria . ad quam etiam jure liberorum non admittitur, qui a patre adoptanta post mortem patris naturalis est emancipatus cum nequidem admittatur jure Praetorio, possessione bonorum contra tabulas petita. hic.

Iure Praetorio juvatur Adoptivus. A Dinonendi tamen. Quia nihilominus evenire potest, ut quis infamialia patris naturalis jura cognationis retineat, quam in adoptiva nam ciscitur. I. I. g. cognationem D. unde cognat praetor talem adopti-tivum emancipatum vocat ad bona patris naturalis, ex illa edicti parte, uniti cognati. Utiainen primum admittat ordine suos Memancipatos,dein legi-gitimos seu agnatos, denique cognatos. l. I. D. quis drdo in bonor pos l. i. D. si tabes testam nult extab. Verum quaeserit non nemo, cur praetor agnatos praetulerit filio adoptivo emancipat, Rest. Quia filius adoptivus emancipatus nonnisi jure naturali defuncto conjunctus est, agnati vero duplici jure naturali paritervi ci

uid obtineat Iure Iustiniane, SE ea em M. Quaes praecedenti circa liberos adoptivos proposuerat,

ea hic a se correcta dicit Justinianus quo ipsis melius esset consultum. I raesertim cum non desinant esse liberi suo patri naturali, adeoque cum caeteris ex aequo succedant. Ut jura patris naturalis divino nexu copulata per ludibrium everti non debeant. l. 8. D. de regul. juris. l. pen Cod de adopta Patri vero adoptivo non aliter atque siti ab intestato, Mei tantum, non aliis es conjunctis succedent. Nisi tamen a patre naturali cujus potestat1 non suberant sint adoptati, vel ab aliquo ex ascendentibus gradus ulterioris, Vel etiam sese arrogandos dedissent. Qi bus casta etiam adversus est E imenta

43쪽

D INSTIT. . LIB. III. TIT. .

menta quibus erant praetetit vel ex haeredati venire poterant vid. peruCod adopi Theoph. hic. Placentinum in libeli de Senatuscons.

i. Olim ct postmodum in Sexudisse iri. Secus Iure Novissimo. rentiasui obserrata.

Ireminet illas IHic multiplici juris fit mentio, 'uidem primo juris vela

tini, per quod non intellige ir tabulas, quod hoc discrimen in succeiasionibus ex Ir tabulis non sit, quae non agnoverunt ex foeminis descendentes nepotes inter cognatos sed mediam jurisprudentiam Arg. pen. in princ Cod de legitim haered Licet ratio &Jui antiquo, medioc'nveniat, quod omni tempore masculis potius haereditatem ciuam sceminis deserti voluerint si caeterum tit proxim. l. I93 in sin D. de verbisgnis. Id quod etiam justum erat, cum mulier familia suae, finis & caput sit. Unde jure antiquo si spectemus d. Voconiam, filia: a patribus haeredes institui non poterant Gelluro. c. I. vid. Fabrot inici ad Theophilum hic. Postmodum tamen descendentes ex masculis ad haereditatem alcendentiisum vocabantur, ex foeminis autem descendentes, quod non taent de sim lia, demum post agnatos admittebantur. Neque enim inter suos vocari PMterant, quod non essent in potestate. Ita vero hoc ipsum per Valentinia num Theodosium rata adium est mutatum, ut tamen quaedam remaneret differentia inter eos qui ex maribus veI eminis deicendunt. Fatentur quidem Imperatores nepotunc pronepotum nornen, cujuscumque sexus, id eli, rem ipsam esse conanauneni, inspecto scit iure natune qui sensus est .a 3 hic quia tamen inspecu civiliratione aliqua est ditsurentia, statutum est, ut ex sceminis descendentes cum suis ante agnatos admittantur, verum deminuta parte tertia suae portionis. Quod si sui non essent, cuin agnatis admittantur dcminuta parte quarta suae portionis. s. I S.I6. hic. l. I9. Cod. de Collat. l. 9. Cod de suis e legit. haered.

Caeteium jure novillimo line ulla partis deminutione ex aequo cum lui disterentia in sexu sublata, admittuntur. Nov. IX. c. q. NOV. ll8. I. Quo etiam jure inter suos admittuntur natalibus restituti. Ita tamen praenomi

44쪽

LEGITIM A GNATORUM SUO

SI nemo suus haeres, vel eorum, quos inter suos haeredes

Praetor, vel Constitutiones vocant, existat, qui successionem quoquo modo amplectatur tunc ex lege duodecim Tabularum ad adgnatum proximum pertinet haereditas.

I. Sunt autem adgnati ut primo quoque libro tradidimus cognati per viresis sexus personas cognatione conjuncti, quasi a patre connati. Itaque ex eodem patre nati fratres, adgnati sibi sunt qui consanguinei vocantur nec requiritur, an etiam eandem matrem habuerint. Item patruus fratris filio Minvicem is illi adgnatus est. Eodem numero sunt fratres patrueles, id est, qui ex duobus fratribus procreati sunt, qui etiam consobrini vocantur. Qua ratione etiam ad plures gradus adgnationis pervenire poterimus. Ii etiam, qui post mortem patris nascuntur jura consanguinitatis nanciscuntur. Non tamen omnibus simul adgnatis dat lex haereditatem sed iis, qui tunc proximiores gradu sunt, cum certum esse coeperit aliquem intestatum decessisse. E. Per adoptionem quoque adgnationis jus consistit veluti inter filios naturales,& eos, quos pater eorum adoptavit. Nec dubium est,quin ii improprie consanguine appellentur. Item si quis ex caeteris adgnatis tuis, Veluti frater, aut patruus, aut denique is, qui longiore gradu est, adoptaverit aliquem adgnatus inter suos haeredes esse non dubitatur. et Caeterum inter masculos quidem adsnationis jure hereditas, etiamsi longissimo gradu sint ultro citroque capitur. Quod adsteminas vero attinet, ita placebat, ut ipsae consaninguinitatisjure tantum capiant haereditatem, si rores sint s x ul-

45쪽

ulterius non capiant masculi autem ad earum haereditates etiamsi in longissimo gradu sint admittantur. Qua causa fratris tui, aut patrui tui, filiae vel amitae tuae hereditas ad te pertinebat tua vero ad illas non pertinebat. Quod ideo ita

constitutum erat, quia commodius videbatur ita jura constitui ut plerumque haereditates ad masculos consuerent Sed quia sane iniquum erat, in universum eas quasi extranea repelli, Praetor eas ad bonorum possessionem admittit ea parte, qui proximitatis nomine bonorum possessionem pollicetur: ex qua parte ita scilicet admittuntur, si neque adgnatus ullus, neque proximior cognatus interveniat. Et haec quidem lex duodecim Tabularum nullo modo introduxit sed simplicitatem legibus amicam amplexa. simili modo omnes adgnatos, sive masculos, sive sceminas cujuscumque gradus ad similitidinem suorum invicem ad successionem vocabat Media amtem jurisprudentia, quae erat quidem lege duodecim Tabularum junior Imperiali autem dispositione anterior subtilitate quadam excogi rata, praefatam dit serentiam inducebat, penitus eas a successione adgnatorum repellebat, omni alia successione incognitari donec Praetores paulatim asperitatem juris civilis corrigentes sive quod deerat implentes humano proposito alium ordinem suis edictis addiderunt: cognationis linea proximitatis nomine introducta, per bonorum

possessionem eas adjuvabant, tollicebantur his bonorum possessionem, quae Unde cognati appellatur. Nos vero legem duodecim Tabularum sequentes,4 ejus vestigia in hac parte

conservantes, laudamus quidem Praetores suae humanitatis, non tamen eos inplenum huic cause mederi invenimus. Quare etenim, uno eoaemque gradu naturali concurrente, adgnationis titulis tam in masculis, quam in sceminis aequa lance constitutis, masculis quidem dabatur ad successionem venire omnium adgnatorum ex ad gnatis autem mulieribus nulli penitus, nisi soli sorori, ad adgnatorum successionem pate-hat aditus. Ideo nos in plenum omnia reducentes,in ad jus

46쪽

DE LEGITIMA AGNATORUM SUCCISSIONE. Is

duodecim Tabularum eandem dispositionem exaequantes, nostra Constitutione sancimus,omnes legitimas personas, id est, per virilem sexum descendentes sive masculini generis, sivesceminini sint,simili modo ad jura successionis legitimae

ab intestato vocari, secundum sui gradus praerogativam nec ideo excludendas, quia consanguinitatis jura, sicut germanae, non habent. q. Hoc etiam addendum nostrae Constitutioni existimavimuS, ut transseratur unus tantummodo gradus adure cognationis in legitimam successionem ut non solum fratris filius&ffilia isecundum quod jam definivimus,ad successionem

patris sui vocentur, sed etiam germanae consanguineae,vel sororis uterinae filius Mifilia soli, non deinceps personae, una cum his ad iura avunculi sui perveniant:& mortuo eo,qui Patruus quidem est suifratris filiis, avunculus autem sororis suae soboli,simili modo ab utroque latere succedant, tanquam si omnes ex masculis descendentes legitimojure veniant,scilicet ubi fratervi soror superstites non sunt. His etenim personis praecedentibus4 successonem admittentibus, caeteri gradus remanent penitus semoti videlicet haereditate nori

in stirpes, sed in capita dividenda s. Si plures sint gradus adgnatorum, aperte lex duodecim Tabularum proximum vocat. Itaque si verbi gratia sint defuncti frater, Malterius fratris filius,aut patruus,frater Potior habetur. Et quamvis singulari numero usa lex duode. cim Tabularum proximum vocet, tamen dubium non est,

quin si plures sint ejusdem gradus, omnes admittantur. Nam proprie proximus ex pluribus gradibus intelligitur, da-men non dubium est, quin, licet unus sit gradus adgnatorum, pertineat ad eos haereditas. 6. Proximus autem si quidem nullo testamento facto quicquam decesserit, per hoc tempus requiritur, quo mortuus estis, cujus de haereditate quaeritur. Quod si facto testamento quisquam decesierit, per hoc tempus requiritur, quo certum

47쪽

36 INSTIT. LIB. III. . TIT. II.

esse coeperit nulluna ex te Ptoli res extitit tune enim proprie quisque intestates ecessisse intelIigitur. Quos quidem aliquando longo tempore declaratur. In quo spatio

temporis saepe accidit, ut pr*xanaiore mortuo proximus esse insepiat, qui motie ite testatore Mnerat proximus, T. Placebat autem in eo genere percipietidarum ruereditatum successionem non esse id est, ut quamvis proximus, qui

secundum ea quae diximus Vocatur ad haereditatem aut spre- Verit haereditatem, aut antequam adeat, decesserit, nihilo magis legitimo jure sequentes admittantur. Quod iterum Praetores imperfecto jure corrigentes, non insolum sne adminiculo relinquebant, sed ex cognatorum ordine eos Vocabant, utpote adgnationisjure eis recluso. Sed nos nihil persectissimo juri deesse cupientes, nostra Constitutione quam de jure patronatus, humanitate suggerente protulimus,san cimus, successionem in adgnatorum haereditatibus non esse ei denegandam cum satis absurdum erat quod cognatis

Praetore apertum est, hoc agnatis esse reclusum: maxime ciuri in onere quidem tutelarum, primo gradu deficiente, se quens hccedit: quod in onere obtinebat, non erat in lucro permisi ina. 8. Ad legitimam successionem nihilominus vocatur etiam parens, qui contracta fiducia filium vel filiam, nepotem vel neptem, ac deinceps emancipat, quod ex nostra Constitutione omnino inducitur, ut emancipationes liberorum semper videantur quasi contracta fiducia fieri cum apud veteres non aliter hoc obtinebat, nisi specialiter contracta fiducia pa

renS manumisisset

COM MENTARIUS.

48쪽

D LEGITIMA AC NATORUM SUCCESSIONE. 7

, ησρβuitares. Quamdiu spes est aliquem ex suisa haeredibus dciuncto existere, tamdiu consanguineis, id in stagoatis ad oppolitionem suorum non 'eli locus. l. 4en .s. i. D. unde legitim. Ex suis existit nono, in-

si non supcrsit emancipatus. Ex constitutionibus, simo sint cxuli nep ea, vel natalibus restituti. l. r. l. quidam legunt. D. de is&lcg. haeres. i. Quibus omnibus descientibus ad agnatos, id est, per virilem sexum de sten rara m quidem proci uniores haereditas pertinet. Dico a natos urares, neque enim lex Iz. tabul admisit sceminas, quamvis agnatas, nisi sient scrines. s.f. hic. Verum qiaesierit quispiam, cura suis agnati excludantur, cum in jure nostro etiam sui gnati appellcmura Q. filius D. de suisti legitim haered. l. juriscons. s. i. D. O grad. Gn. Resp. Vocabulum agnai paulo generalius quandcque accipi, scit ad omnes eos reseratur qui nobis sanguine iuncti s uni. quid in familiae. Ut complectatur suum, Magnatum in specie, qui liberpriim numero ton venit. Atque ita multiplex inter uos agnatos in spem servabitur di serentia. In illi graduum non attenditur proximitas. quod locus tit juri repraesentationis, in hisce ea servatur, knon obtinet reprae intatio nili in casti juris novi usimi,quo cum fratribus germanis prauel uncti concurrunt stat riim germanorum liberi. Ibi succe an stirpes, hic in capita excepto casujucis novisis jam enumerato Illi non tam vocantur ex I 2. tabulis quam iunt haeredes jure latur e , hi vocantur expresse. Illi recessarii, hi voluntarii. Cujac. q. obs. H. Hunn ad Treuiter. via post disp. I 2 the s. t. q. 7. alaum Asnat nini veniam nomine Um autem agnat:. 4ongam agnatio a cognatione speciatimsiampta .aoc ipso diastinsuitur,qiiod illa sit nomen juris civilis, haec iuris naturalis . . . Initit delegit. agnat. tutet propterea as natorun appella tione non tantum veniunt qui consano itinei velum etiam adoptivi; qui nonnisi impropse consanguinei vocarentur , quod adoptio jus sanguinis non flerat. l. 23. D. de adopt. Iros sal vi autem D. de suis & Ieg. hered. Nec tantum qua nati sui. t consanguinei, scd qui vivo testatore concepti, in agnatorum ordinem recipiuntur. .6.4 seq. D. de suis sileg haerea.

49쪽

39 INSTIT. LIB. III. TIT. L

M. 3.χοθηβώκ.it Justiniantisse ii tabulas se secutum pC Eterum inter masculas. In tantum ex Ir tabulis masculi in ordine

succedendi foeminis praeserebantur ut etiam nepotes ex filia ab agnatis masculis excluderentur. Is tit praeced. Non tamen omnes agnata vel per Ir tabulas, vel per mediam uri rudentiam puta l. Voc nIam suere remotae, quoniam admissa sunt rores. Ulpian in Fragm. it.

26 Sicuti sceminis ex d. l. Voconia non ultra quadrantem morum relinquere permittebatur Dion libr. 36. vid. Fabrot. ad s. a. s. innot. ad Theophil. hic Caeteri nullo juris remedio, nisi quod postmodum jure praetorio ad successsionem, unde cognati, proximitatis nomine vocarentur s. 3.hie L. D. unde cognati. ad defuncti succcssionem admittebantur. Neque obstat quod ustinianus ait, se legem ir tabularum suisse secutum, quod etiam occurrit in l. i. lin. Cod. delegit haered quasi ex iis sceminae indistinete admitterentur, quoniam non alius videtur esse sensus, quam quod l. Ir tabul. admittat suos sine differentia sexus, sorores una cum fratribus inter agnatos. Et ad similitudinem istius uris antiqui jure novissimo quemcumque sexum admitti ad deficientium cognatorum het ditatem l . pen. iit Cod de leg haered Nov. II 8. 117. Nisi quis malit ea quae a Juviniano dicuntur ad prudentum interpretationem legibus II. tabularum applicatam, referri deberet quae tamen postmodum in desuetudinem abierint. g. q.

Sexui favet Iustinianus. Hoc etiam addendum. Hic Iustinianus etiam seroris uterina vel conia sanguineae vel germana filios vel filias ad avunculi successionem una cum filiis fratrum deiuneti admist, a quibus antea per successionem

excludebantur. Qui tamen omnes in capita non in stirpes succedebant. Idque locum habebat, si soli essent, id est, non superstes esset defuncti frater, a quo tanquam gradu proximiori, excludebantur. Verum loc jus hodie correctum est, eo quod fratrum sororumq; liberi una cum patruis Mavunculis admittuntur in stirpes jure repraesentationis, dum in locum suorum parentum subintrant, eam portionem quam ipsi habuissent, capiant. Nov. II 8. c. s. Auth cessante Cod de leg haered.

I. Graduum senatu disserentia. fructus Conjugi cum mere relia suu dicatur proximior tuendisnia proximioribus.

s. Etiam in casu quo relictia su Si

50쪽

DE LEGITIMA AGNATORUM SUCCESSIONE. V

SI plureisintvadiu. Et si cum fiatre det uncti: admittantur fratrum aut .serorum liberi non tamen graduum disterentia sublata est , quod illi veniant jure repraesentationis. Unde si plures sint agnati vel cognati

non omnes admittentur, verum tantum proximior aut proximiores, si plures sint in eodem gradu Illi vero censentur proximiores quos nemo antecedit. l. 94. D. de verb signis. Imo Milli dui soli non aliter atque aeternus Dei filius dicitur primogenitus, licet nulli lubsequantur,qui appellentur secundo geniti. F. . insta. hic. l. 13 3.l. I 62. D. de verb signis. Quod si tempus proximitatis spectemus, ille proximus censetur, qui talis est tempore destituti testamenti, si factum fuerit testamentum aliter teinpore mortis

testatoris. g. 6. Luc. l. i. l. 2. . . D. de suis & legitiin haered. Cujus occasione quaesitum, quinam proximiorum veniant appellatione a. si quis rogatus sit haereditatem proximis restituere e Resspondetur, oui te-itiatori sint proximi, non haeredi gravato Arg. l. fin Cod Qe veri, ligni f. l. 67. M. I.4 seqq. D. de Leg. 2. Covarr. praet quaeit. 38. Peregrin de fideic artic. ro. n. i. Valla verebus dubiis. n. a. q. Sand . de prohib re

Quid i testator uxori reliquerit omnium bonorum usum fructum post 3. eius,id est,uxoris mortem, proximioribus restituendorum' Ambigo,adeoque lectorem curiosum remitto ad Peregrin de fideici articos L. n. 26. Manti c. de conjedi ult vol. . it. 3. n. 23. Gail. 2. obs. I. n. I. Fabr. Cod. 6. m. 27. def. 7. n. I. Sand . . it. q. def. 7. Harimann Pistor obsci6s dixi in tit. de fidei c. haered. olim succetatio edicto non erat locus.

Pocebat. Olim locus non erat successorio edicto, id est, prioribu sacproximioribus non succedentibus, vel quia noluerant, vel quia non potuerant, caeteri qui erant ordine ulteriores, vel gradu remotiores non

admittebantur. Ut hinc colligere liceat duplex esse edictima successbrium, vel de orditic ordinem, vel degradu in gradum. De ordine inordinem, quando suis deficientibus succedunt agnati, post eos cognati, dein vir uxor. De gradu in gradum, quando proximo puta sororis filio non adeunte, vult adire remotior, puta sororis nepos. Id quod primum introductum Iure praetorio, ut scit de ordine in ordinem, de gradu in gradum haereditas

deferatur. Quia tamen praetor succellionem degradu in gradum tantum adnii sit in cognatis, eamque agnatis occlusit, velut hic occurrit reclusit, contra usitatum loquendi modum, eapropter Imperator omnem succeden

SEARCH

MENU NAVIGATION