Jurisprudentia antiqua continens opuscula et dissertationes quibus leges antiquae praesertim mosaïcae, graecae et romanae illustrantur

발행: 1761년

분량: 689페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

611쪽

AD L. LETORIAM.

aetatem atque auctorem inquiramus , quantum quidem in re non parum obscura , atque in tanta monumentorum historicorum , quibus illustrari ea posset, delectu fieri poterit. IJanc itaque Legem noliram non Octoriam O a J . nec Piectoriam O b J aut Platoriam O c J, verum Laetorium t d J

nomia

s a J Lectoria legitur apiid Iti L. CAPITOLIM

acy. - , Lectoriam Legem adliget, de poena in eos, ,, qui adolescentes circumscriberent , quibus etiam, ut iis meretur magis, iubebat curatorcs dari ,, at p. Ioi. IDEM meminit quoque L. Latmia , diaminarem XXIV vi:vis stipulari tutabat s adeoque

duas ex una Rostra sibi confingit leges peculiares. Et ne Auctor desit fabulae I A C. S P i E G E L. in Lexie. ii r. a g. is i. Iectrem, ad

. LECTORIUM , nescio quem , eam refert. Verum mera haec omnia commenta esse . vel ex

eo satis , puto . constare poterit , dum neque o, hujus L E e T o R i l . nee Lemria omnino gratis ulla in fastis consularibus , aut aliis scriptoribus antiquis & monumentis fide dignis mentio oecurarat nisi quod reperiatur ap. S v E T Q N I U M in UGUST. e. s. T. I. p. I s. PITI sci Iecmard. I M. C. L E C T I U S as: cens patricii teneris. Unde omnis haec lectio ad errores

potivi librariorum merito refertur. rens. AR T. DRAc RENEOR CR, innot. ad Livi L E.

II. c. aD T. I. D H3. D L XXXI. e. 23. T. IV. p. s o. Eatav. IZ38. . .s b Notatur line lectio in v. Cl. E R N E s T rndiee c I C E R O N. v. Lex Laetoria. I A c. quoque S PIE GEL M. L ejua meminit ad E R A s-M U M provocans, neque tamen nobis eontigit esse tam felicibus, ut aut E R a s M I hune lemm , aut ullum hujus lectionis exemplum invenire rotu rimus. Ste J v. cL E NE STI est, & Ilo praM ANN. ZA L Iur. P. I. p. Es . occurrit quidem & Leae mimila, quae de jure dirasula dicitur , lata a M. PLAETORIO, Tribuno Plabis,

vid. PIGRII silves. ad a. 3 T. T. I. p. aTI. qua cautum , is Praetor Urbanus duos liatoresse haberet , ad supremumque solis occasum interis cives jus diceret. De qua evolvi meretur v a o de Lat. L. V. & CEN soaINUS de die natali e. I p. eonL AUGUSTINLs vir. I. & praeter alios P ATEIus in Thi. D r-TON. T. V. p. sto. quamve F U L v. U R s t-Nus ad 11. XII. m. v. l. p. 2 g. Pr toriam diei mavult, quoniam de iure Praetoris agit. Interim haec lectio, Pistoris scilicet, a nostra plane est diveris . nec cum ea temere eo undemia.

612쪽

nomitiandam scribendamque eue omnino putamus. Ut ab alia quadam Lege I aetoria, cujus mentio fit apud lcriptores veteres Oe , distinguatur, argumentum ejusdem de Duoribus XX armis sorte non inconcinne adjici posset. Ad aetate in Legis quod attinet, cam PI. AUT I aevo, adeoque sub finem Sectili ab U. C. quinti aut circa sexti medium latam jam suille, latis niani sellum cli Di . . dii is autem verus hi ij iis Legis sit Auctor constituendus, maximet adlauc disceptatur. Plures quidem occurrunt Lee-

Topii Og J cum in Pio uti annalibus Oh , tum in inscriptionibus alii

'p. Η o P p MON N. a . I. Neque dubium stiperesse poterit ullum, quin verum hoc sit Legis nostrae nomen, quum tot L E T o Eli aetate ea o currant , qua illam latam suisse eonstat . si vel maxime verus eiusdem auctor certo demonstrari nequeat.

( vid. II E i N E C c t u s lus. Ime. L I. s. I. propterea quod Cl et E a o illi . licet plebiscito, legis tamen nonaeu tribuit. Hine laede apparet, cur nostra legi hane aetatem alliolaverimus. Og Laetoriam gentem plebeiam fuisse satis apparet, dum in ea Triluinos atque aediles plebila d prehendimus . FuLv. URs1Nus defv.ae Rom. in gente P etc. a. vid. G R re v I i Thes Areliquit. Rom. T. I II. p. Ityl. LRsINo libenter sub- .serit,im . At quando pergit et si quod autem is Platoria familia eadem eum Laetoria fuerit, vel

613쪽

AD L. L T O R I A M.

cos.

que monumentis si ; quatuor tamen praecipue sinit, ex quibus uni roD

is ex eo evincere possutrius, quod M. PLAETO-- Ri u s primipili centurio , cui populi sustragiis, is ut scribit v A L. MAxl Mus. L. IX. e. 3. - dolieatio aedis M E R et ii Eli data est . a L i-- v I o L. II. ce. ar. M. L AE T o R i u sis appelliatur ---- M. etiam PLAETORI Usis Rus T AN Us, qui Scipio NEM iii Hispa- nia sequutus est . in manuscriptis II I E T Ii eo-- ilicibus de bello Asrieo, modo P L mro Ius,

is quoque, quae ab hac familia latae fuerunt, mo- , do Platoriae a scriptoribus, modo intorta n D minantur, ut nihil dubii reliquum sit, quo minusta Plaetoria gens eadem eum Laetoria fuerit. si Nonnihil dubitationis hie superesse nobis videtur. Cum non in Tabulis modo Capitolinis, verum in marmoribus quoque S numismatibus utramque gentem distinctam semper deprehendamus, atque in dive sis plane familias divisam , nec ulla usquam earum commutatio appareat. unde divortium hie ab Uasi No taetendum esse , statiin decrevimus. Dubios tamen nos hactetuis cetinuit tantorum viarorum auctoritas, quos omnes U R s i N u M pre sim sequi vidimus. Optato tandem nobis occurrit locus in notis DE AC RE NE ORCui I ad Livii L. XXXI V. r. . T. IV. p. 8s s. ex quo eandem quoque, quam amplexi eramus. Isisti m hune I irtim sententiam fovere , Iaeti intelleximus. Ita enim ILLE de UR si Ni doctrina : ,, Sed male. Fuerunt enim gent' diversae.

Laetoria & Plaetoria , quarum illa irae antiquioris suisse dicitur. vid. ad L. II. c. ap. c T. I. p.,, 3 3. . Et quidem ap. TALE RiuM MA.- x I M u M ex Livio, M. L ae T o R i o Ie-- gendum esse , viri docti monuerunt. Apud , , R I E T i u M in omnibus MMic eonstantet legi-,, tiar PLAETO io; iteque ipse U R s i N v sis in notis ad eum MSta variasse vel verbo mo. nuit. Denique ex utraque gente orti, leges Ro-,, mae tulerunt, unde mirum non est, ct Laetoria; si & Plaetorias leges memorari. Saepe tamen utram que gentem a librariis addita vel detracta liti . . ra, commutatam Fuisse, vel hic locus indicis , est. H Duo autem potissimum cognomina L e. T o p. i I S Limiliaria fuerunt, Mergorum alteram, alterum rim ianorum , quod posterius per adoptionem introductum tuetur U s i N u s de faunt. Rem. p. is . f. coiic. v A l L L A N T. an. tiq. fami Rom. Uol. II. p. 22. sinstet. IZop. Loecurrunt tamen & Proetiti Prociam e cognomina ap. Gllu TE R. Thes in ripi. p. t s. n. II. LL AE T o R i o s quoque Ante mos nobis offert TnoMAs RE NEsius Sant. At criti. in p. n. I i. t. ioat . quamvis ii non inveniant ueaA GR u TE R. M. I. p. Sy. n. ubi eadem inseriptio . sed non integra, e hetur. L AE T ORIuM Ingenaeum vid. ap. Eu NDLM p. 28 . v. g. & LAETO IAM tiliarim p. II p. n. s.s h E. g. c. L a T O iu s, Tribunus Pl bis . I. a. et t. II. a. et a. aedilis plebis, a. ag . t Trib. plebis III. a. at . auctor nimiis rum L. ceteri s . de qua supra not. se expotuimus. M. L ae T o R i u s , M. f. M. u. ME R. G u t, provine. a. cs c. Trib. Pleb. a

614쪽

is hujus Legis gloria vindicari posset et M. L AE T o R I u s , M. f. M. n. PLANCI AN UsskJ, C. LETORIUS C. f. C. n. MERGUs l . CN.Lae Topius PLAN cIANus OmJ, &L. LATORIUS L f. C. n. PLAN-ci ANus On J. Verum tamen plerique inter eos priorem, M. s cilicet LRTORIUM, M. f. M. u. P L A N C IA N U M auctorem nolim Legia tuisse contendunt Oo J.

S. V I.

cci . Praetor. a. ccg. & Pronr proviii c. a. cff. Atque omissus in Imlice ad P I o ri t I anniari, P. La ro rus, P. S. L. n. ME Gus, quaestor

si I LAETORIO Ru M, quis vetusti nobis i pides simini. nonnullos jam not. Og adduximus.

Apud scriptores quoque veteres non infrequena L. Tollio RuM mentio. Nummum reluis L n-T o R i A non nisi unicum deprehendimus apud T A I L L A N T. inter momae. .mtiq. f-L Rom. E. I. Exhibet ille caput Roma tinatim eum epigrapher P L A N c I A N. ex aversa parte I Ioriam ventem, E dextra retiortim habemu , smiser sacrum tenensem , addita inscriptione et M. L A ET O R I. atque in imo : o M a. st pleramque refertur Ed M. LRTORIUM PL Ne IANUM, cujus mox insequenti nota honores recensebinius, quemque Legis nostrae auctorem tommuniter taciunt. vid. infra not. so h. s.s Qui teste Pi G H i o , euaestor militaris Fuit a. s. Tribunus plebis a m. aedilis Pictis a. si Magister Equitum Latinarum laeti

rum cauta a. 26. cujus quoque fit mentio in Fabiis consiti intra ad h. a. eon S I G o N IIco ment. p. iai. Iss'. f) Ω Prator dentque a. p . quamvis enim v a i L L A N T. ac re annum si T. commemoret, de his tamen in PI G u i o nihil occurrit.

sl J Quaestor previne. a. sas. Proquaestor a. setc. Tribunus Plebis I. a. sgi. II. a. sp . aedilis curul. a. syp. t Praetor a. s 3. vid. PIGRIus ad h. ms m J Tribunus plebis a. s p. vid. P i G M I u sT. II. p. 3yo. Atque is allegari posset eontra DRACTEN ROR CR. ad LI v. IA XXXI. e. a . T. I V. p. 3 o. negantem , L. Tot os,e Nai praenomine usos, in eniri. snJ quaestor provine. a. s 3. Tribunus plebis a. s s. aedilis Plevis a. ssi. vid. PIGEius ad d. a. to a Go Tuo FREDus ad L. a. Cod. TMOLA seat. T. II. p. 6 s. M. Ill. RIT TER l. In eo quidem errare videtur GOTRO REDUs. dum legem nostram ad a. pr. refert, quo tamen Praetor fuit L AE T O E i u s, vid. not. t h I supra.ΗEINEccius Aul. Iuris L. I. t. 23. s. c. er VII. Iur. I. I. e. p. s. ''. & G U N D-LINO ad motaret D. de mi r. s. s. p. 3 cc. Ab his igitur quasi eommuni consensu M. LAETORIO PLAM cIANO Lex nostra adserihitur . quamvis, si verum fateri velimus. cur huic potissimum prae reliquis hie honor habeatur , divinare ne itaquaue possumus. Umnes enim qudituor L ae T o t, quos iam rerelisuimiis , Tribuni plebis fuerunt , omnes in illam aetatem incidunt, qua

615쪽

Psiligite capita L. Laetoria restituuntur. D R Curatoribus minorum egisse Legem Laetoriam , ex jam adductissetis constati Ipsa tamen ejus verba innumerabilis Annorum series, & fuga temporum adscribere prohibet. Fuisse complura illius capita, certum est. Vulgo tria

numerant, ut ut neque de ordine, neque de contentis eorum, inter erudi

tos satis conveniat O a J. Sane in re adeo obscura dissicile fuerit certi quid

qua Legem Laetoriam latam fuisse vero simile est. eumque anni, quibus singulas comitillarum suarum scripsit PLAUTU s. ignorentur , nee hae investigatio quicquam lueis afferre poterit rei adeo antiquae, cujus nulla meteroquin apud seriptores veteres mentio injicitur. Denique silentio non praetereundum est, quod Q. L AE T o R i o Iegem n stram tribuat A L c I A Tus , Pamor. L. VI. e. Ic. Opp. T. I V. p. 3go. qualis tamen non, isi ap. G u T E R. Thessi inferbi. p. 8 2. n. II.

reperitur.

sa Η oro MANNus, de ZZ. p. ta. haec uilla L. Laetoriae rapita arbitratur, ut iis, qui Ariesi vel prodigi es , euratores darentur 3 ab Di

mne concludit eadem lege expressum fuisse, M ut adolescentibus rerum suarum administratio is tum demum , cum ad vicesimum quintumis annum pervenissent, committeretur et , additque: eredibile esse . ex hae lege descendisse quoque is tempus in integrum restitutioni statutiim, quod is & legitimum dicitur in L is. D. de initior. eonL IDEM de V. S. v. legitima aetas. G o Tuor Edus ad L. a. Cod. Thres. de Atrat. T. II. p. 6 s. haec tria reperisse sibi videtur rapita et II tit euratorer mitioribus X X V. annis darentur , seiri e t. dementes s et ne minores XX V. annis si Iarentur , 3) Mi ereditor . qui minori x X V. annis credidisset, ereditum amitisteret. Quae illi est rerem eriptio cadiaestentiae, diis Lege Iatoria metarier publieo indicio. Plura

vide apud GRATINAM L. III. e. s. &

616쪽

co sdefinire ; interim IJ E 1 N E c c l o , quinque legis nostrae cupita suisse exilii-manti ObJ, fili tragari minime ambigimus. Sunt autem illa hoc ordine, eodemque rebus, ut videtur, ipsis oppido convenienti, ita disposita:

CAPUT L

De minoris aetatis termiso.

AN Nus XXV. completus suprenius minoris areatis terminus

CAPUT II.

De curatoribus mD. Ortim.., Mi No Ri Eus XXV. annis, petentibus, causa cognita , curato-

- res dentor O d J

CAPUT

llo PMANNu M. H r. saer. cap. I. per. II p. is . Fu Lutus tanaen Ut si Nus ad Au-Gus r. de L L. p. acs. non nisi unicum Legis nostrae caput exhibet, quod in hune modum seripis tum fuisse putat: MD-- minis XXI iamine lieno. Verum de his infra erit plura dicendi

locus

ObJ In H oria iuris L. f. e. p. s. 'st. p. 18 . fed. novi T. quam Ill. R i T T E E u s , Pro . v. italeb. Celeberrimus eleganti minus adoriravit annot tionibus, Lugd. Batav. II R. se J L. a. cod. Theod. de donat. Imp. CON-- s TANTI Nns A. Aco Nio CA Tu LLI-- No Procons. Asrieae. Si quis in emnetratum is minorem priusquam tari possit, 1ut haltem rei. is quae sibi dos tur, afiectiim , Italieum sive stiis pendiarium fundum, ci ediderit conferendum , is omne ius conpleat, instrumentis ante praemissit. - & inductione corporaliter impleta. duod, si propter adtestationem fidei, per eum servum .is quem idoneum este emistiterit, transigi plaeinli:,. Qui eousque in statu suo permaiiebit. donee is, , cujus facultatibus cesserit. annos Laetoriae Legis is egressit, legitimam conpleverit aetatem et ibo . , , tunc demiam, si eius liuegrim ae fides fuerit, , conprobata, si ita sederii possidentibus, liberta- tis praemium consequatur. Dat. XII. Xal.,, Maii. Serdieae SA ar No & Rurpi Nose corum ,, (Iic. cons. L. 26. Od. eod.tdJcapirotii Nus in MARCO, c. Io. De curatoribus vero , eum ante non, nisi exta Lege Laetoria, vel propter lasciviam , vel propter si dementiam . darentur . ita statuit, ut omnes,, adulti curatores acciperent, non redditis causis. n

617쪽

CAPUT III.

De ihilo te Creditoribtis addersus miliores negata. A CREDITORI adversus minorem XXV. annis actio ne detor se J.

CAPUT IV.

De Stipulatione Duorum vetita. , Mi Noni XXV. annis stipulari ne liceto OfJ.

CAPUT V.

De minorum in integrum resitutione. MINORES XXV. annis in quocunque contractu dolo malo laesi, . . contra circumscriptionem in integrum restituantor Og . S. VII. Explica tio Cap. I. de minoris atatis termino. U IE minore ianitati certum terminum praefinit, constitutioni inter Legis nolliae capita primum assignamus locum, quia ab illa hanc quinam Diacmm- se P Lxurus, raetides. I. I. cy. f. ., C A. Periit an non tum Lex me perdit quinavicennam , , Metuunt credere omiam, B A. eaciem est mihi lex, metuo credere. Sit E T O N iii s L. II . Frator. ap. P I sis C I A N UM , L. VIII. p. et g. ed L. XI III. r. 6, . I. I s . g. Laetoria , quae vetatis minorem annis XX v. stipulari . .et sesτασ --, Sm. H P L A u T v s Rudent. V. I. as. f. is Ni clolo malo instipulatue sis. nive etiam itum semsi quinque & viginti natus annos. - - - sgJ Cic Exo de Oim a mertim L. III. c. o. Via. III p. sp . si Ille tot itidicia ite fideis mala --- imie illilitium publicum rei priis Tatae Lege Laetoria. , , I D E M elii L. III. e. is. IIL III p. sit. A Atque iste d is lus malus etiam legibus erat vindicatus , ut tu se tela XII. tabulis, & circumieriptio adolescemis titim lege Laetoria. , ,

618쪽

c rariam appellatam fuisse PLAu To Oa , vero videtur perquam simile Ob J. Hunc autem minoris aetatis terminum OcJ ab antiqua illa veterum JUtortim , de longissimo vitae humanae tempore Odi, doctrina repetere nulli dubitamus. Viginti igitur quinque annis virilem Digoram compleri se

s, J rara, AI. I. g. A minoribus autem

vigiliti quinque aluit, hane PLAUTI denomitiationem. Legis se. derivgndam esseoinnes agnoscunt. V. AND . ALCIA TusParem. L. VI. e. ic. T. IV. p. ylo. Lex

Atque majoris aetatis terminum ea lege constitutum fuisse abunde probat M. L. a. m. 'eod. de Do mi. ihi - - - ,, donec is, cujus facultatibus,, cesserit , annos Laetoriae Legis egressus, legit bis mam conpleverit aetatem. Hibi Neque enim dubium cuiquam esse potest, ut alios libros, ita ae leges, a primo capite, eius

que vel initio vel argumento, frequenter nomina acterisse. Pluribus id evineti exemplis , & speci ii in exemplo Letis imitrae qui et icennaria, P L A uis T o se dictae , NE IN ECCI Us mi L. I . e Pup. Popp. I. II. e. i. N. g.

OeJ De ratione constituti hujus majoris aetatis termini, non una omnium est opinio. A me licis eam repetunt alii, dum non Hi p Poc RATEsmodo . comitiales morhoi sanari posse seribit ante annum XXV. propterea quod humores , qui adhue non consederunt, at in reum deficisti facile phi sunt; verum & GALE Nus annum X X v. diis bertatis terminum statuit. V. G R A v I te A ine. Iur. Cio. I. III. e. s. p. 3 o. cons. VI N-Nius ad pr. I. de metator. p. ras. A. Alliam computansi huius termini rationem tradit Gu No-LI No. ad fis t. de Orator. p. arg. ubi per Limoita septennia insignes in eorpore humano mut istiones contingere . Romanos statuisse vult, qua faetiim , ut primum quidem septennium infantiae. alterum pubertati tribuerint & quum non unu tempore omnes statim fiant puberes , hine quatuor adhuc annos adiecisse, atque ideo annum decimui octavum plenae pubertatis terminum iecisse; mi si alios addas septem annos. hahchis viginti quinque,

tanquam maioris atratis terminum.

tempus rentum annis filiivcsse . apparet ex L. 6. D. de j dlatis, thi: si & populum eundcm hoe M tempore putari, qui abhinc centum annis suisset, is cum ex illis nemo nunc viveret , - & f. sis. D. de Uufriata , ibi: H N placuit centum annis is tuendos esse municipes: (in usu huc u quia ii,, finis vitae longaevi hominis est. D couL SENECA A breti t. citae e. I. ubi et si pervenisse te ad se ultimum aetatis humanae videmus et centesimus,, tibi, vel supra, Prcmitur annus. H it. P Ll-Nius uis. vet. L. VII. e. g. clade G U N D-Li No ad metarct D. L. IV. tit. . S. &6. p. 36c. f. ita concludit. & alliam , quam ad Imstit. est. I. Prolati sententiam et si duos. (se. M celatum annos si in quatuor aetates dividas, ha-- bebis sane primam aetatem perfectam XX v. aD M uis terminatam. Consentit I EI NE cerus ad V i N N I U e. p. tig.

619쪽

AD L. LETORIA AL

crediderunt veteres , iisque majores ad suam permisse aliuem Os J quae legistima inde dicta fuit Og J. Neque adeo rectoribus opus habebant oeterius hunc terminum egressi, verum negotiis suis gerendis tali jam sussiciebant. s. VIII. Explicatio Cop. II. de curatoribus minorum. ALTE Rum OaJ Legis Laetoriae caput de curatoribus agit minoribus dandis. Quumque hactenus non nisi furiosis & prodigia ex L L. XII. Tabb. Ob J vel stupidioribus atque rebus suis gerendis imparibus ex late pretatione Prudentum s c , curatores darentur; sancitum fuit Lege nostra. ut & ob alias causas justas, judicique probatas Od J curatores acciperent

adolesce

m. v. I. T. s. I . D. de Oratas. II. ga v. g. a T. D. de neges. rest. L. I a. s. I. f. D. de testam. istela. L. i. D. sic eis. L. a . s. r. ' de liber. ter. L. o. s. s. D. de puM. L. r. D. de Fide ust . I. I. s. a. in s. D. de a pest adit. R Risso Mius de Vae v. Ietitim aetas. Go Tuo REDua ad L. a. c. 'M. de Guaa ct status Miramia. 1. s. c. quavilo dies Ierat. Legitim autem gelieraliter diacuntur minia, quae ex lege proventum . ut legitiam hereditas, tutela, erimina legitima, &m qui rum exempla in Lexii Iuridicis larga manu traduntur. Neque adeo multum in iure nostro ab hoc alter voeabuli et Lexinm n. si fieatua. dinfert, quo negotium sol ne . atque ex praes nolegum rite celebratum demonstratur . ut uxor I ritima . L. . D. de ratae nut. Mitiniat ni ine. s. r. I. - - . cte.

sal cui ideo secundus loeus assignatus, a

ita optime inter se coluerere videntur legis nostrae rapita . dum statuto minoria aetatis termino. cur totis minoribus dati permittitur . quoa qui petere neglexerint . a mutuo atque a stipulationibus a rentur 3 insuper iis dolo mala lassi restitutione laeeurritur

sdJ Ad Iasciviam ae tamentiam unice reserae volunt legis nostrae constitutionem omnes iere Inaterpretes , (v. ofis E L. ad Ca i sim L. I. t. . ap. S C U L TI M G. p. h. ex ioco I u L. CAPITOLiaet ad hoc eaput supra allegato , mi et M in curatoribus vero , cum ante non nisi is ex lege Laetoria vel propter lasciviam vel propteris dementiam, darentiu - - - quae verba M. men aliter ascipi de re, docet Η Et NEccius ad Inst. s. sp i. in iret. Q ad v i M N i u M s. a. I. -- . p. tis. Imo ipsis furiosis S pr dicis L. Laetoria curatores datos ex iam xdductis vritas

620쪽

adolescentes, quicunque eos peterent Oeb

VI. c. it . N. c. T. IV. o p. p. ygo. N alii itiam piritimi. quos omnes Eet singu tri recensere

de industria supersedemus. Illustris quidem RiT- et E E U s in aratis ad FI E i N E C C i I mst. I Call. l. p. Ita. admodum Hegam, pro more suo, excitat argumentum, dum ex L L Pi A N i fraom sis tae. XII. S. I. ap. SCHULTING. p. cod. ibi: H A Pratore eonstituitur eurator liberan tinis prodigis, itemque ingenuis, qui ex testii- D mento parentis haeredes tam , male dissipret, , boua , his enim ex lege curator dari non pote-M rar : cum ingenuus quidem non ab intellato sed ex testamento heres factita sit patri Sec. iicit , .. hoe innitisse CAPITOLINn i , quod

is curatores ex lege Laetoria ante M a CuM, is propicr lasciviam ct iumentiam dati sint. , Veriliu enim vera , singi illa haec adserta multis adhue dubiis laborant. Quantum enim ad R i T T E- Et opinionem attinet, ea non omni exceptiove maior haberula, quoniam cum his, qudi mox notas . demonstrahuntur . minoribus scilicet, non invitis , sed volentibus Q petentibus euratores ex Lege Laetoria datos fuisse, dissiculter coneidiari poterit , ut I P s E quoque M. Dc. agnoscit. Praete ea supra iam not. t a I ad civ. ostendimus, mentemptis & dementibus, nee non aliis, qui rebus suis ipsimet praeesse non poterant, quin & ipsis Furi

si, & prodigii not. s i I ad S. III. ex inquisiti

ne euratores datos fuisse . idque tum iure Praei aia , tum interpretatione PDidentum introductum.

Idem quoque intuitu prodigorum , qui parentibus non ab intestato, sed ex testamento suocesserant, a Praetore constitutum. Id quod luculenter probam allegata verba VLPIANI. Ait enim is et is AM Praetore, cergo non ex Lege aliqua) constitui. tur curator, Libertinti prodigia, tumque inae-- nuis, qui ex testamento parentis heredes facti is male dissipant bona , his enim ex lege curatoris dari non poterat. e. q. s. ,, Nine Plane non dubitandum , quin iis prodigis, qui ex tillamento parentibus successerant, iure Praetorio. & quidem, si quid conjicere liceat, ante latam Legem Laet riam, miratores dati sint, quandoquidem ULPIA-Nus nulli Iegi, sed soli Praetori hoc inlinurum tribuit. Itaque tam prodigis , sive lascivis, quam sis sive dementibus, cquocunque modo haec vocabula accipias satis iam erat prospectum,

adeo, ut Legis Laetoriae auxilio minime opus h huerint. Neque vero simile veri est, Legem Lmis toriam nihil novi hae in parte praeter i.l, quod is iam a Decemviris tautii in erat, addidisse, M sunt verba VLE. Ilus Elli Digres L. III. e. I . p. 3 i. eateroquin nobiscum minime lacientis. Si quis tamen cum It u B E R O M. I. statuere velit, L. Laetoria ea omnia, quae tum L L. XII. Tabb. tum Iure Praetorio , aut interpretatione Prudentum, elim hane curatorum dationem introducta fuerint . eopiosius repetua fuisse . . equidem non adeo dissentientem me habetat; at enim hae ratione aliud adhuc Legis Laetoriae caput reliquis adjiciendum taret . quod tamen minime faciendum , quum, quam praegnans et .m veroque similia elle possit haec

SEARCH

MENU NAVIGATION