Jurisprudentia antiqua continens opuscula et dissertationes quibus leges antiquae praesertim mosaïcae, graecae et romanae illustrantur

발행: 1761년

분량: 689페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

91쪽

DE VETERI LEGE ROMANA &c. et

autem eo metitionis vox pactis omnibus communis semper fuit, ita plenior haec locutio conbeuire in mauum mansiit in nuptiis, praecipue iis, quae coemtione contrahebantur; haud aliter uxores omnes, quae in manum conven rant, in manu esse dicebantur, sed praecipue, quae coemtione in nuptias comvenerant. Cave ergo existimes, quod plerique omnes existimarunt. voces

in manuis potestatem aut imperium significare semper; omne id notant, cujus symbolum manus fuit, de quibus symbolis multa & egregia- B TRI Us in notis ad mitihm. p. ii'. & iis r. iis a. atque amplissimus OTTo in Iuri rutae Ombol. Vercit a. c. Io. Qiticunque ergo data demtra vinculo hoc, quod digitorum & maxime pollicis constrictione fiebat. fidem adstrinxerat. eo quali ligatus atque in manu ligantis manebat, quoad illud symbolo & solemnitate quadam resolveretur rursus , ex notissima juris regula. quae semper voluit eodem modo aliquid dissolvi, quo colligatum

erat l. F. de R. I. Paullatim symbola & solemnitates in negotiis plerisque in desuetudinem abierunt, voces manserunt, ut obligare, adfingere. contraria cunt religare, restringere, solaere verba religare, restringere plerumque hodie alio sensu usurpantur. sed antiquioribus isto. quem dixiamus ; CATULLus carem. 6 . rellamque juga manu id quod ante dixerat resolaree: de verbo restringere vid. G i p A N II Contem in raeret. In man, ergo sunt non tantum conjuges, qui dextras in nuptias matrimonium, fidemque conjugalem conseruerunt; Iiberi, filius nempe & filia, servi, sed feamici, hospites, clientes, & omnes illi qui quid stipulati sunt, alii tamen alia de causta; coniuges, quod dextras in fidem conjugalem jumerant, amici, quod in amicitiam, hospites in hospitia, clientes in clientelam eadem manu v

nerant, convenerantve liberi, quod recens nati a patre manu suscipiebantur vid. T U R N E R. adv. lib. 22. c. XI. DEM sT E R. ad Vsin. lib. 2. c. I .servi, quod manu capiebantur, inde & mancipia dita; quibus adde Vestales.

quod a Pontifice manu captae fuerunt GEL L. Noct. Att. r. I a. non sibi sed numini, cui serviebant. Ilisignis locus est TERENT II, ex quo intelligimus, quibus & quomodo in manum duentur in Andri a. I. D. S. V. GO.

ubi Chrysis Glycerium sororem, certe pro sorore habitam, Pamphilo ita commendat, orans per dextram ei porrectamis Te isti virum do, amicum, tutorem, patrem. , is Bona nostra haec tibi permitto, & tuae mando fidei. . - Ηanc mihi in manum dat:

92쪽

in maniam itaque dabantur uxores, amici, pupilli, liberi per matrinionium aut adoptionem iacti, hona; dabantur autem de manu in mamm vetulla foramula, quae est apud CicERo N. Fam. T. m. s. unde voces mulctra & conmmendare, I si Do R. Orig. l. o c. a . se Mandatum dicitur, quod olim in is commisso negotio alter alteri manum dabat, is quem locum pluribus illusti vit vir praeclarus Gerhardus Noodlius, maximis meritis in Romanam ruris prudemtiam conspicuus, quorum memoriam nulla dies extinguet, nulla saeculoruni longinquitas oblitterabit Probab. l. . c. um juris autem diversitas eorum,

qui in manum venerant aut dati erant, ex pacto arie sto dignoscebatur; sic alio iure accipiebantur amici, alio laospites, alio clientes, alio coniuges, pinpilli, liberi, aliique. Non singulorum jura persequar, sed de conjugibus dicam duntaxati iapod dextras jungebant, alter in alterius manum venit, usus tamen obtinuit, ut sola uxor dicatur in manu mariti esse, neque ea una de caussa, sed de omnibus illis caustis, quas Sirysis enumerat apud Terentium in fabula, quae quanquam argumento Graeco scripta est, accurate tamen , ut multae aliae Terentii, Plautique, Romani juris morisque rationem ostendit. formulamque eam in matrimoniis ineundis tempore Terentii usitatam fuisse puto. Vir pertinet ad quaerendos liberos, ut Gajus esset ubi ipsi Garum, ambcitia ad communionem utriusque fortunae, unde & Confortes & conjuges a

pellabantur ; insignis in hanc rem lapis est apud MuRATOR. Thesaur. Lis misi.

tutor erat maritus ad tuendum, & auctoritatem interponendam rebus gerem dis, quas mester ob sexus imbecillitatem gerere non potest; pater, ut esset illa multo inter suos heredes; hoc itaque observandum, late patere dictiones

tu manum condenire de in manu esse, at vero usu fuisse lactum & consuetudia ne lon et ni itim, ut de paucis frequententur: in manu mariti esse dicuntur

V eum feminae in manu tutoris; illud intelligas ex OELLio

93쪽

DE VETERI LEGE ROMANA &e.

I. - e. 3. & 1 18. c. hoc ex L Iv Io I. 3 . c. a. colligas: is major, si nostri nullam. ne privatam quidem, rem agere seminas sine auctore umo luerunt; in manu esse parentum, statrum, virorum; is dubito tamen ullum esse . qui dicat pupillum esse in manu patrui vel alterius tutoris, non . quod vere in ejus manu non fuit. (fuit enim eodem jure pupillus in manu p trui, quo soror in manu fratris sed quod usus eam locutionem abnui: Si militer in manum venisse, & convenisse in manum recte dicas. si verborum originem spectes, de uxoribus omnibus, usu tamen receptum est, ut de ita peculiariter dicatur, quae coemtione sunt conjunctae. Hoc si teneas, solves iacile nodos difficillimos, qui summis viris fraudi fuerunti Ira namque SE

v i u s vii Virgil. Georg. l. 3I. coemtionem interpretatur in manus conventionem . atque a caeteris nuptiarum speciebus, quae fiebant per uium &confarreationem, distinguit: neque aliter intelligendus Cic ERO Topicor. c. g. inim matrem familias interpretatur eam, quae in manum convenit; imtellige autem eam conventionem, quae fiebat coemtione; dicendum ergo I tius sumsisse vocem hanc CICERONE N pro Flacco c. 3 . ubi usu etiam in manum conventas uxores dicit; quod tamen utrum ex animo suo dixerit orator, an ex adversarii verbis collegerit mihi dubium est: nemo id, quod

proposui, apertius docuit . quam Bog TR ius in Commentariis ad illum in Topicis Ciceronis locum, ubi tradit fieri, ut species iisdem nominibus appellentur, quibus & genera; exemplum addit matris familiae sive in manum

conventiae ; ut autem materiamilias species erat uxoris, quae vox gel eralis .

sic t coepita species erat conventionis generalius dictae; generaliter enim sumta tres species nuptiarum complectitur, specialiter unam eam, quae fiebather coemtionem. Adscribam verba varie agitata a viris doctis, ut obscuris aliquid lucis adfiandam; adscribam autem ex editione Basileensi anni Is o. is Uxoris species sunt duae, una matrum familias, altera usu; sed communiri generis nomine uxores vocantur; fit vero id saepe, ut species iisdem n is minibus nuncupentur, quibus & genera. Mater vero familias esse nonis poterat, nisi quae convenisset in manum; haec autem erat species nupti H rum, is (species nempe erat in manum conventio. si de sola coemtione intelligas si tribus enim modis uxor habebatur, usu, ferreatione , coemis tione. Sed coeferreatio (quisque videt legendum Dinatione Be coiifarreatito A solis Pontificibus conveniebat. duae autem in manum per coemtionem se venerant, hae matres lamiliae vocabantur, quae vero usu vel farreatione, is minime: coemtio vero certis solemnitatibus peragebatur, ,, (aere nempe

94쪽

ΗERAL CANNEGIE TER

& libra . atque adeo appendendo nummum sive pretium - & sese in se coemendo invicem interrogabant; vir ita, an mulier sibi materiamilias, esse vellet, illa respondebat velle; item mulier interrogabat, an vir sibi se pateriamilias esse vellet, ille respondebat velle; itaque mulier viri conve-- niebat in manum, is (intellige eam adiisse manum viri, tradidisse nummum emtionis pretium, quem manu tenebat, de quo Nonius - & voc se balatur hae nuptiae per coemtionem , & erat mulier mater familias loco is filiae, is (emebat ergo I. ut ellet materfamilias, a. ut esset sibi filia, haud aliter ac filii in adoptione emuntur si quam solennitatem in suis D titutis A ULPIA Nus exponit. o Quae ivli ita dicat Ulpiani nescio, puto tamen eum inclutitiones designare , quas reliquisle Ulpianum novimus, cujusmodi libros posterior aetas iii Stitia nominavit . ac praecipue Graeci , unde in indice iuris consultorum Florentino, qui Pandectis praemitti solet,eMetietibu si titutou Tais insiluim Ticinae'. G-πueis ihi utiton A. Ata, Lo. IIctbra iustituton-δco. inclitii ton . SAAsuis. Neque aliter in eodem indice digeson, quaestiolion, res, sin, definiation, atque alia; quare & THEOPHI Lus non dubitavit commentariis suis Graecis in Justiniani institutiones praefigere iremiamr L. Aia, idem in procem.

quod & notavit L A a 3 ae v s. Hoc constat, in Ulpiani Titulis achim olim tuisse de diversis matrimoniorum speciebus & juribus, Did. tit. s. qui est de his , qui tu mam fit. Eadem verba Vlpiani quoque descripsit Se Ruiusvis Virgil. AEn. P. ai . quae adjicio, ut ex comparatione uti tu,que vera lectio veraque sententia reddatur Jurisconsulto. Coenatio, in tui, certis solen-- nitatibus apud priscos peragebatur. In contrahendo matrimonio, & seleis coemendo vir & uxor interrogabant, vir ita, an mulier sibi materfamiliasis esse vellet Z illa respondebat. velle. Item mulier interrogabat, utrum victa sibi paterfamilias esse vellet, ille respondebat velle; itaque mulier in viriis manum conveniebaei, & vocabantur hae nuptiae per coemtionem, & eratis mulier matertimilias loco filiae. - Quae discrepant haec sunt; Servius de suo addit apud priscos & in eontrahendo matrimonio; unde perspicimus , aetate Servii & Boethii solennitates illas abrogatas fuisse, aut saltem in desuetudinem abulla, ut multae aliae abrogatae sunt a Constantino AIagno, quo ute que

95쪽

DE VETERI LEGE ROMANA .

que serior fuit. , Addit praeterea urvicem Boethius, es ses linquit in commictinet lam interrogabant. Quaeras, indicem utrum ad coemendo referendum, an ad tuterrogabant ' recte autem ad utrumque resertur . nam ut interrogatio &responsio viri & mulieris mutua fuit . sic & coemtio mutua erat, quare &Servius eandem vocem iudicem addit coemtioni ad Georg. g. m. 3I. - odis ainem addit emat, ad antiquum nuptiarum pertinet ritum , quo se maria, tus Q uxor inviceni coemebant, is de quo vico plura alias a me pror

terentur.

Infinitae sunt aliae locutiones, praesertim eae, quae ad matrimonia, liberos, tutelani pertinent, quae, sit verborum primogeniam significationem animadvertas, inultis rebus personisque accommodari recte possunt, sin juris consultorum libros consillas, non nisi paucissimis; certum est, quod ante dicere coepi, liberos non elimincipatos in manu esse patris. pupillos in mamitutoris, & tamen id raro dici invenias ; illi in potestate, hi in tutela esse dicuntur, contra uxor in manu tutoris . & quanquam plurimi in manu elIedicuntur, usu tamen & vulgari sermone potissimum servi dicuntur manis mitti, raro de liberis eam vocem usurpatam invenias; inde secreti iunt tituli UL pia Ni de his, qui in potesate . qui est tit. in quo de liberis agitur.& de his, Eu i in inanti bit, qui est tit. s. probabilis mihi conjectiva Cl. SCRULTINGII videtur legentis quae, quod de foeminis in eo sermo est factus; hinc lux GAIi fragmento in Collat. LL. Mos. U Rom. sit. i; sed ita, si & parti adsectie manum medicam adhibeas; is uxor quoque, inquitis quae in manu ejus es is is cis corruptum esse onmes fatentur, sed & r. in corruptum, refice in manum inis Devit; quia semel iterumque imo vero ter in manu es ibidem repetitur . existimavit rerum ignarus librarius etiam hoc loco ponendum) - sua heres est, quia filiae loco est; item nurus, quae in is filii manu est, nam haec neptis loco est, sed ita clanium erit sua heres, si se filius, cujus in manu erit, dum pater moritur, in potestate ejus non sit. Dicit quae in illii moem es, nempe tutoris sui; fieri enim potuit, ut quae in manu filii erat, fuerit in mancipio soceri: finge, Cajus Stii filius ducit uxorem Semproniam per conventionem in manum, id est per coemtionem; si

jus sui juris est, Semproniam mulierem sibi emit heredem filiae loco, sin sub Stii patris potestate est, non sibi mulierem sed Stio emit, cui & se debet & omnia acquirit, eritque Seio ea mulier neptis loco & heres; quid si Sejus emancipet Crium I retinebit, si volet, in sua potestate Semproniam. haud aliter atque nepotem ex filio natum , si volet, retinebit; sive autem

96쪽

tutor erit, atque ob id ea in manu illius esse dicetur; tutelam autem non acquirit patri seius, sed recte suo nomine geret: cum ergo Ictus dicit, sed ita demum erit sua heres,s filius, cibus in manu erit, dum pater moritur, in potestate ejus non sit, hoc significat, Semproniam sitam heredem esse Stio, si jus a Seio jam ante sit emancipatus, atque adeo ei laus heres esse non post

sit: illud tamen vide, an malis legere cujus tu manu erat, aut c. i. m. est, mihi quidem id magis placet. Fluc ergo summa redit, uxorem in manu esse mariti, in mancipio soceri cujus maritus sub potestate est, in manu versmancipioque mariti, qui sui juris est.

quid emtum in coemtione a marito, quid ab hore Serisi locus expensus Gemaculam. Nominis nuncupatio emiae Dotis summa cur is tabuia nuptiales relata. Inhonestum siue dote vitiare. Omnia mutua in matrimonio. Boethii lactu explanatus. Theophilus lautatus. tarmini locus in l. a. E. de

legib. emenditus. Manci Ditis, ejus cui mancipatur, libripendis partes in manciparione. Nuptiarum definitio ume expositu. PORRO docet Noreius ex Varrone, a nubente nummum, quem manu tenebat, marito fuisse datum tanquam emendi canisa. Dicit tanquam, quia simulata atque imaginaria haec emtio erat, quae asse aut nummo uno fiebat, ut in omni mancipatione, quare S Rulus, Poetarum principe dignus grammaticus d i. g. Ters. io 3. Coenitis enim est. tibi libra atque aes adhibetur et quid emtum fuerit, docet idem Grai T. I. m. 3I. is Quod au-- tem ait emas , ad antiquum nuptiarum pertinet ritum, quo se maritus Mis uxor invicem coemebant, sicut habemus in jure; si & mox se coemtioneis vero atque in manum conventione cum illa in filiae locum . maritus in se patris veniebat, ut, si quis prior iiii stet defunctus, locum hereditatis ju-- itiam ulteri iaceret; is alter ergo alterius substantiam emebat, maritus vivae substantiam. (intellige bona in dotem data, non etiam receptitia, de quibus GELLI Us lib. II. c. c. Sc mortuae, uxor mortui tantum, liaud aliter atque

97쪽

D E VETERI LEGE ROMANA &c.

tetque in testiniento subflantia vendebatur nummo, unde testimentum per aes libram nomen accepit, de quo S. I. In lii. deam orae & de vivae substatis tia hoc addit SERvius; isserueiat, quia quandocunque in manum couu is nerat, omnia protinus, quae doti dicebantur, marito serviebant; se idem Servius alibi docuit, sed quia male exceptus locus, verbis & sententia co ruptis , videamus an hoc modo restitui possit. Ita aurem AEn. q. v. Ioa. ubi

Grammaticus haec Virgilii exponit, liceae PD gio se et e marito:- sane, inquit, hic coemtionis speciem tangit; coenatio enim est, ubi libra, atque aes adhibetur & mulier atque vir in se se (credo scriptum inter se, quanquam non ignoro tu pro ister saepius usurpari, ante Servius id indicem di xit si quasi emtionem faciunt: quod ante jam in primo Georgicorum Teque At generum Atlas emat onnubis milis: is quoniam coemtione facta mulier in potetatem viri cedit, atque ita sustinetis conditionena alberae servitutis; ait enim , liceat Phrygio servire marito, &, in libro primo Georgiet tibi serviat ultima Thyle; quod Fre omnis iste tm A forte lagendum modus; in editis est quoque, reposui quodque pro U quia,

se coemtionis & citra nominis nuncupationem dotis datae laxatione expedire is tur. is (citra nommis mineupationem dicit. id est agnitionem debiti, quae fiebat scripto nomine debitoris in tabulis creditoris, vid. S A L M A s. de mutuo pag. 38 . Hoc ergo significat; laxabatur dos, sive fiunma dotis reserebatur in tabulas dotales, non ut nomen nuncuparetur, id est eam tanquam aes ali num aut debitum maritus acciperet, testareturque, sese debere eam summam, fiebat enim potissimum nuncupatio ea, ut de dote & de summa constaret. quae quanto major tanto honestior: sordidum autem ac pene infame sinetate nubere PLAu T. in Tita. M. S. D. I. & am A. 3. a. adde No N. in collat ei. quare non habentibus ex aerario data,' aut ab amicis & libertis collatae Vid. SENE c. Naturia quae' M.te ult. Iluc ergo illa Servii dicta redeunt, maritum dotis caussa nihil debere uxori, dotem enim acciapiendo suam ficiebat, eratque dominus ejus, quam mancipio sive mancipatione per coemtionem acceperat; intellige autem haec jura iuisse ante Spurium Carvilium . quum nulla divortia, atque adeo nulla dotis redditio, nullae dodote cautiqnea mmi, vide GELL. ... p. s. nequaqua imperite in C o G

98쪽

ΗER M. CANNEGIE TER

CORNu Tus, aut quocunque nomine dicendus Scholiastes Persit ad fata v. I . se dos. enim a cive Romano data non patrio dicta nomine, si repu-- dium non intervenerit, post mortem uxoris ad maritum pertineti is Pergit SERVIUS, is quae res in manum conventio dicitur; subjunxit

Dotalisque tua Tarios perminere dextra.

si quid est enim aliud permittere dextrae, quam in manum convenire quae si conventio e ritu perficitur, ut aqua & igni, adhibitis duobus maximis

is elementis natura, conjuncta habeatur , quae res ad sarreatas nuptias perti- . net, Editi hilari lictent elementis narura, quod librariorum errore irrepsiti Nementa natura dixit, quae alii elementa mundi, mundum enim naturam nominabanti si quibus flaminem & flaminicam jure pontificio in matrimonium is necesse est convenire. se Sententiam Servii, quae obscurior est & intricatior, sic colligo. Duplex est in nuptiis conventio, altera, quae fit coenati ne, quae & conventio in manum dicitur, altera, quae confarre dio, qua flamen & flaminica in matrimonium conveniebant; coemtione quasi in servitutem marito emancipatur uxor, conlataeatione aqua & ignis. & multa alia. quae commemorare longum est, communicabantur. Ex iis, quae ante disputavi, apparet, coemtionem istam in conventione conjugum mutuam fuisse, id est non virum tantum emendi caussa nummum

dedisse, sed & mulierem: quare ignoscet Vir Nobilissimus atque Amplissimus GERRARnus MEERMLNNus. studiorum quondam meorum socius &comes in Batavorum Academia, nunc litterarum & patriae decus, quod sententiae ejus accedere non possim, quam in eruditissima diatribe antiquario j ridica de rebus mancipi V nec mancipi p. ia . proponiti Explicat verba emendi catusa apud Nonium ut emeretur. - Mulier, ait, nummum ad coem-- tionem peragendam marito commodabat, perinde ac in mancipationibus is faciebat libripeus, idque ideo, ut indicaret se a marito emi velle, eamque hoc pacto ad emtionem sui alliceret I . . Quae quaeso ista fictio de nummo commodato ab uxore Ii unde haec hausta 2 nec persuadet, quod dei libri pende addit Vie Nobilissimus; scio de libripende idem tradidisse viros doctrinae laudibus florentissimos, sed eos prava Tlieophili lectio in errorem adduxit; ita autem THEOPHIL Us s. 6. in . quibus mae jus patri pes. sola. D re p. r. s Amor --- variare ET .

99쪽

DE VETERI LEGE ROMANA&ce

lactioni Boethius, reclamat etiam res ipse. BOETuius namque ad T Ciceron. lib. 3. P. yy . non libripendi nummum adlignat, sed ei, qui emancipandum filiuni accipit sive emit; is est pater fiduciarius, quem laim dicit Theophilus: si agitur, naemorat BOETHIUs, res ita, adhibitis non minus is quam quinque testibus , Romanis civibus, puberibus, & praeterea alio A eiusdem conditionis, qui libram aeneam teneat, qui appelletur libripens: si is qui minicipio accipit aes tenetis ita dicit - - Libripens ergo libram tenet, pater fiduciarius tenet nummum. Idem docebit Theophilus, si verba.ejus hoc modo distinguas, & , M supervacuum tollas, MM χα μέm ru Q. Libripens adsert libram , pater fiduciarius nummum. Et quo magis id verum arbitremur, unice id convenit verae aliarum

rerum ponderationi & mancipationi, seu venditioni, cujus imago illa filii mancipatio esti Libri pendis cura absolvitur tractando libram & pendendo. unde ei nomen; ille libram, ille pondera explorat, atque illa in pendendo observat, quae libripendi & ponderatori praecepit Constantinus in I. I. C. Th.

de ponderator. nummum mancipans & mancipatum accipiens, id est venditorct emtor tractabant, enator, ut nummum esse ostenderet, (nummis enim sive pecunia opus in venditione vera, atque ob id etiam nummo in mancipatione sive venditione simulata percutiebat eo libram, ut tinniret, ex tinnitu nummus, nonnunquam etiam i metalli species cognoscitur, atque hoc modo testatum fiebat. tradito acceptoque nummo, tradito acceptoque liomiane, mancipationem esse peractam et vide BOETH. in sequentibus verbis, unde

clari ma lux nostris dictis adfulget. Non autem ea, quam proposui, eme datio dura videbitur illis, si quid video, qui vetustos codices versarunt &contulerunt; saepius namque illud M. in nonnullis locis male additum , iis aliis omissum a librariis dudum viri docti monuerunt; consule eruditiis J. P. D'OR vi L Liu M is uotis ad Charito item P. Cogitavi aliquando. au& deleta illa vocula magis perspicuus fiat Chrysippi locus in l. a. β. de legi,

και -Zorrat, mota 6v να. Liquida omnia & certa erunt, si iubstituas xvii rἀνα-χo--mia ab Mia. Suadebunt hanc lectionem posteriura Chrysippi verba, ubi lege esse dicit etvmmetriasib Mν ων ποιητι, i . Vidit jam ante acutis limus ARNAUD Tius vulDtissimam loci expositionem non procedere dare. Cotu. lib. 2. c. d. non credidit tamen aliquid ulceris latere; neque ego invito no-

100쪽

ΗERAL CANNEGIE TER

strandi moer fionem obtrudo , sino & aliquid pro lectione , quae ubique ei ininsertur, dici posse , ita tamen, si aliter locum interpungas: extat autem in illaint .a elegantesinia dissertatio Viri Cl. mihique amicis linii G. Scuao-DERC Sed redeo illuc, unde anteae discelli. Dixi coemtionem fuisse mutuam in matrimonio; imo vero omnia in eoi mutua fuerunt idque testantur ibimulae & voces , ubi tu Cetis, ego Cara. atque hic coemes, compares, contam, conbusti, in oriati, confarreati, cremes; in quihu; illud con communionem & societatem indicat. Hinc nuptias consortium vita nominat MODESTINUS I. I. β. de rit nitit. hi Ianiae didini juris communicationem. Quin & JusTINIANus nuncupat Dirhae mulierit Coemimorum qua individuam vitae consuetudinem continet; hilum intellige victum & fata vitae. Confortium vitae dicit AIodestinus; ad eam a . rem uterque conjux consuessiant se oportet,. atque in. iis sociata opera verse tur individue hane consuetudinem indididnam vult, id esti indivisum & conmmunem inret utrumque, diciturque contineri, id est constring, quasi vinculos quodam. paucis haec addidi, quia vulgo aliter explicar audias Quare,

cum non uxor tantum jungatur, sed & maritus se nota uxor tantum lataretur, sed & maritus. sic ta credibile, imo certum,. non uxorem tantum emtam ,.sed & maritum mille emtum; idque scriptorum veterum auctoritas confirmat; coemtionem enim. SE Rulus ad II mil. AEn. TS. Ioata verbis quae ante protulimus o coemtionem in se id est inter se dicit, sive mutuam , aut, ut idem. interpretatur Geom. I.. tis. 3I- qua se maritus & uxor iitricem coem tant. Observandum, vero, quanquam par fuerit emtio mariti & uxoris, non

tamen idem misse emtum.. Emebat uxor bona mariti in casum se si ipse prior mortuus esset, malitus non vivae tantum bona, quae in dotem dederat, sed& ipsum corpus vivae, non tamen alio jure,. quam ut inde sibi liberos qui reret. Non hic locus est singula haec diligentius excutere, ne videamur non tam de interpretatione Nonii laborare quam rationem omnem conjugum empedite velle, quae, si ulla res alia , maxime intricata & dissicilis est. Hoc tamen nequaquam omittendum, quanquam demum ex summo jure mortuo marito uxor heres. eradi fututa & domina, nihilo secius tamen illam marito vivo rerum omnium participem- sive, ut Modestinus nominat, divi ei atque humani juris consortenti fuisse habitam , haud aliter atque filiussami has , qui eodem modo nore nisi mortuo patre sui juris est & heres, a patre Terentiano particeps appellatur, 'tque in: partem honorum no numque admittitur , herus enim dicitur & sic uxor hera. Se dominia.

SEARCH

MENU NAVIGATION