장음표시 사용
31쪽
caeterum undecimo non putant nasci quia langui do lain radio infirmum lumen κατα ε αγωνον init latur, multo minus duodecimo , vlide conspectus pro nullo habetur. itaque secundum rationem hac
H A c Chaldsorum sententia explicata transeo ad opinionem Pythagoricam Varroni tractatam in libro qui vocatur Tubero, & intus inscribitur, de origine humana.quae quidem ratio precipue reci I pienda ad veritatem proxime vi letur accedere. alij etaim plerique , cum omnos partuS non uno
tempore sant maturi, Una tamen eademque tem pora omnibus conformandis dederunt: ut Diogenes Apolloniates , qui masculis ait corpus Is quatuor mens bus sormari & seminis quinque, vel Hippon, qui diebus sexaginta infant in scribit
formari, & quarto mense carnem fieri concretam , 8uinto ungues capillumque nasci, septiuio iam hominem esse perfectum. Pythagoras au- 2O:
tem, quod erat credibilius, dixit partus esse genera duo, alterum septem mensum, alterum decem:sed priorem aliis dierum numeris conserma . ori, aliis p0steriorem: eos vero nusti eros, qui in V noquoque partu aliquid asserunt in ut tionis , dum aut semen m sanguinem aut sanguis in carnem aut caro in hominis figuram conuertitur, inter se collatos raῖiqnem habere eam , quam vo S habent quae in musica symphonoe vocantur 'Sao haec quo sint intellectu apertiora, prius ali- ῆPqua de mutics regulis huic loco necessaria dicetur eo quide magis,quod ea dicam quae ipsit inu scis i
gnota sunt nam sonos scienter tractauere S con
32쪽
moduladi.hec autem est in voce.sed vox alias grauior mittitur,alias acutior. singulS tame voces lim- plices& utcunque missae φρουi Vocatur discrimen Vero,quo alter acutior est, alter grauior ap-
pellatur inter infimi sanimamque voce multa esse possunt in ordine posita diastemata:que
alia aliis maiora minorave: ut est illud, quod τογον appellant,vel hoc minus semitonion, vel duorum triumve ac deinceps aliquot tonorum interuallu, o sed non promisce voces omnes cum, aliis ut liberiurictae concordabiles in cantu reddunt effectu a. Vt litterae nostrae, si1 inter se passim iungantur & Q- non congruenter. pe nec verbis nec syllabis co pulandis concordabunt : sic in musica cata quae
ii dam sunt interualla, quae symphonias possint etsi cere: Est autem symphonia duarum vocum disparium inter se iunctarum dulcis concentus:Symphoniae simplices ac primae sunt tres, quibus reliquae constant , una duorum tonorum & semitonij ha-
2o bens quae vocatur Goσάρων altera, trium . R semitonii, quam vocant , tertia est
rων: cuius diastema corinet duas priores,est enim es s x tonorum, ut Aristoxenes musicique asi uerant, vel quinque & duorum hemitoniorum, 'dχs Pythagoras geometraeque: qui demonstrant tria hemitonia tonum complere non posse, quare C- tiam huiusmodi interimitu Platoni abusive hemi-
tomum proprie autem est,m: Vel appellai tur.Nunc vero , ut aliquid appareat quemadmo-
3o dum voces , nec sub oculos nec sub tactum caden tes habere possunt me suras,admirabile Pythagorg
resera commentshqui secreta naturae scruta do re perit phthongos musicorum conuenire ad ratione numerorum, nam chordas aeque cranas parique
longitudine diuersis ponderibus tetendit: quibus sepe pullis nec phthongis ad ullam symphoniana
33쪽
concordatibus pondera mutabat, & id idclide De quenter expertus postremo deprehendit tuc duas cimi das cocinere,id quod est diatessaron, cum earum pondese inter se collata rationem haberent quam tria ad quatuor, quem phthongon arithme- stis Grae ii , , vocant,Latini supertertium: at eam symphoniam,quae diapente dicitur, ibi inuenit,ubi ponderum discrimen in sesquitertia est por tione, quam duo seciunt ad tria collata, quod hemiolion appellant. cu autem altera chorda duplo I maiore pondere quam altera tenderetur, & esset
displatio locu diapason senabat. hoc & in tibiis si
t conueniret tentauit: nec aliud inuenit. nam qu
tuor tibias paricatio parauit impares longitudine. prima, verbi causia,longa digitos sex, secuda tertia lparte addita,id est digitoru octo,tertia digitoru no M
. Me,sescuplo logiore qua prima:quartam vero duo
decim digitorum,quae,primam longitudine dupli caret.His itaque inflatis & binarum facta collatio
n omnium musicorum auribus approbauit prima 1 o secundam reddere eam conuenientiam, quam
reddit diatessaron symphoniam, ibique esse pro
portionem supertertiana,inter primam vero ac tertiam tibiam, ubi sescupla proportio est, re senare diapente: primae autem quartaeque interuarum , quod habet duplam proportionem,diastema face- re diapason.sed inter tibiarum chordarumque ira tura hoc interest,quod tibiae incremento Iogitudinis fili t grauiores,chordae aute augmeto additi poderis acutiores utrobiq; tamen est eade proportio. SQ His expositis forsitan obscure sed quam potui lucidissime,redeo ad propositum ut doceam quid Pythagoras de numero dierum ad partus pertinentinim senserit. Primum ut supra memoraui,gene- raliter duos esse partus dixit: alterum minorem, Js quem vocant septemmestrem, qui decimo ducen-. tesimq
34쪽
' tesimo die post conceptionem exeat ab utero, alierum maiorem decemmestrem , qui edatur die ducente simo septuagensimo quarto.Porum priur
ac minor senario maxime continetur numero.s nam quod ex sςmine conceptum est, sex ut ait, primis diebus humor est lacteus, deinde proximis . octo sanguineus: qui octo cum ad primos sex ac i cesserunt , faciunt prima m symphonian diatessa ron, tertio gradu noueis dies accedunt iam ca Io nem facientes: hi cum sex illis primis collati sese icuplam faciunt rationem, ω secundam sympho nian diapente. tum deinceps sequentibus duod cim diebus sit corpus iam formatum horum quo que ad eosdemo sex collatio tertiam diapasen red
dit symphoniam , duplici ratione subiectam. Hi
quatuor numeri, X,Octo,nouem,duodecim,co' iuncti iaciunt dies triginta quinque.nec immerito senarius fundamentum gignendi est.nam eum λειον Graeci,nos autem perfectum Vocamus, quod δο eius partes tres,sexta,& tertia,& dimidia,id e ,v-nus & duo & tres eundem ipsum persciunt. sed ut initia seminis & lacteum illud conceptionis funda' mentum primitus hoc numero abseluitur : sic hoc initiu sorinati hominis & velut alterum mature
scendi sundamentum, quod est quinque & triginista dieris sexies ductum cum ad diem ducentelamu
decimum peruenit, aturum procreatur.Alter au- tem ille partus,qui maior est, maiori numero con-
tinetur,septen rio scilicet, quo tota vita humana: ;o ut & Solon sic ibit, & Iudaei in dierum omhiu nu
meris sequuntur,& Eti uscoru libri Rituales vide tur indicare:Hippocrates quoq; aliique medici in corporii valetudinibus non aliud 'stendulit: nan-
que septimii quoque diem crisimon obstruat.Itaq;
' Vt alterius partus origo in sex est diebus,post quos' semein sanguine vertitur:ita hui'in septe:& yt ibi
35쪽
quinque Se triginta diebus infans membratur, ita hic pro portione diebus fere quadraginta. Quare in Graecia dies habent quadragesimos insignes. namque praegnans ante die quadragesimum non prodit in fanum,dc post partum quadraginta die-sbus pleraeque setae grauiores sint, nec sanguinem interdum continent:& paruuli serme per hos dies inorbidi fine risu ncc sine periculo sunt. ob quam causi am,cum is dies praeterit, diem sessum solent
agitare,quod tempus appellant τε ερ κοτον. Hi, Iogitur die, quadraginta per septem illos initiales multiplicati, fiunt dies ducenti octoginta, id est hebdomades quadraginta: sed, quoniam ultimae illius hebdomadis primo die editur partus, sex dies
decedunt :& ducentesimus septuagensimus quar- Istus obseruatur,qui numerus dierum ad tetragonii illum Chaldaeorum conspectum subtiliter cogruit. nam cum signiferum orbem die ccclxv. & aliquot horis sol circumeat, quarta necesse est parte dem tabid est,inebus octuaginta & uno aliquotque ho- 1 oris tres quadras reliquis diebus ducentis septua ginta quatuor non plenis percurrat, usque dii perueniat ad id loci, unde conceptionis initium quadratus adspiciat. Vnde autem mens humana dies istos commutationis speculari & arcana naturae ri uinari potuerit,nemo mirat . haec enim frequens medicorum experientia pervidit: qui cum multas
animaduerterent semen non retinere conceptum,
compertum habuerunt id, quod intra sex dies septemve eiiciebatur,esse lacteum,& vocaverunt 1κ-ῖ quod pollea autem sanguineum, idque ατρω- μοι appellatur. Quod vero ambo partus videntur paribus dierum numeri; contineri,Pythagoras imparem laudoi,tamen a secta non discrepat. duos enim impares ducentos nouem & ducentos septua-3sginta nouem dicit expicrisad quorum consummationem
36쪽
tionem aliquid ex sequentibus accedere, quod tamen diem solidum non asserat. cuius eγemplum videmus tam in anni quam mensis spacio seruasse naturam, cum & anni imparem dierum treccntC-s rum qua Maginta quinque numCrum aliquanto cumulauerit , & mensi lunari ad dies unde triginta a
N c vero incredibile est ad nostros natales XII. musicam pertincre. haec Cnilo,siue in x Occ tantumio modo est, ut Socrates ait, siue, ut Aristoxcvus, in voce & corporis motu, sue in his & praeterea in animi motu, ut putat Theophrastus, certe muliatum obtinet diuinitatis & animis permCuendis plurimum valet. nam, nisi grata esset immor taliis bus dis qui constant ex anima diuina: prosecto lis di scenici placandorum deorum caussa instituti
non essent , nec tibicem omnibus supplication ibi: sin sacris aedibus adhiberetur , non cum tibicine triumphus ageretur , non Apollini Cithara non dio Musis tibiae caeteraque id genus essent attributa; non tibicinibus, per quos numina placantur, cflet 'permissum , aut ludos publice saccre ac xc ci mcapitolio,aut quinquatribus minusculis, id est idi hus uiniis , Urbein vestitu quo vellent pei senatisrs temulentisque peruagari. Homimim quoqUrmen res & ipsae, quamuis Epicuro reclamante, diuitiae
suam naturam per cantus agnoscunt. denique, quo facilius - susserant laborem , vel in natris me tu a vectore symphonia adhibetur. legionibus 3o quoque in acie dimicantibus etiam metus mo:
tiς classico dirpellitur. Quamobrem Pythagoras, ut animum sua semper diuinitam imbueret, priusquam se somno daret & cum esset expergitus, cithara ut ferunt, cantare consueuerat: & Asc 3s piades medicus phreneticorum mentes Bromo . turbatas tape per symphonian strae naturae reda
37쪽
dia it.Lrὸphilus autem artis eiusdem professor venarum pulsus rhythmis musicis ait moueri. ita que si & in corporis & animi motu est harmoniai, proculdubio a natalibus nostris musica non est
XIII. 'An haec accedit, quod Pythagoras prodidit
hunc totum mundum musica factum ratione, sep emque stellas inter caelum& terram vagaS, quae mortalium genetes moderantur, motum haberes ς υθω , S interualla muscis diastematis congrua, i sonitusque varios reddere pro sua quamque est thidine , ita concordes ut dulcissmaam quidem concinant melodiam sed nobis inaudibilem, pro-: pter vocis magnitudinem, quam capere aurium nostrarum angustiis non possunt. nam ut ra- Istosthenes geometrica ratione collegit maximum terrae circuitum esse stadiorum ducentum quin-
qilaginta duum milia una : ita Pythagoras, quot stadia inter terram & singulas stellas essent, indicauit 'stadium autem in hac mundi mensura et qe id potissimum intelligendum est , quod Itali
Cum vocant , pedum sexcentorum viginti quin-- que. nam sunt praeterea & alia longitudine di
strepantia , ut Olympicum , quod est pedum
sexcentum : item Pythicum , pedum CI .gitur ab terra ad lunam Pythagoras putauit esse stadiorum circiter cxx v i. millia, idque eia' se toni interuallum: a luna autem v sque ad pler- curijstellam, quae Stilbon vocatur, dimidium e ius velut semitonion : hinc ad Phosphoron , quae 3 oest Veneri; stella , sere igniumdem , hoc est, aliud hemitonio a , inde porro ad solem ter tan- rum , quasi tonum & dimidium, itaque solis astrum abuse a terra tonos tres & dimidium, quod attar diapenter a luna autem duos & dimidium, quod est diatessaron a sole vero ad stellam Martiue, cui
38쪽
cui nomen est Pyrois, tantumdcin interualli csequantum a terra ad lunam, idque facere tCnon
hinc ad Iouis stellam,quae Phaeton appellatur, di midium eius,quod faciat hemitonion tantumdem a Ioue ad Saturni stellam : cui Phaenon nomen est, id est, aliud siemitonion, inde ad inani in caelum ubi tigna sunt, perinde semitonion e itaque a calosummo ad solem diastema esse diatessaron , id est, duorum tonorum & dimidijt ad terrae autoni sui ia-io initatem ab eodem caelo tonos esse sex, in quibus sit diapasion symphonia. praeterea multa quae mus ci tractant, ad alias retulit sellas, δι hunc omnem
mundum euharmonion esse ostendit. Onare Dorylaus scrip t esse hunc mundum organinia dei. a-
aue iij addiderunt esse idem mi Ox,quia septem sinat
vagae stellae,quae plurimum moueantur. Sed his omnibus subtiliter tractandis hic locus non est: quars vellem in unum librum separati im congcscre ta-men in angustiis ver irer:quin potius quoniam mero longius dulcedo musica abduxit, ad propositu ni
I G I T v R expositis iis quae ante diem nata- XIIII lem sunt, nunc, ut climacterici anni noscantur, quid de gradibus aeriatis humanae sensium sit di-2s cam. Varro quinque gradus artatis aequabilit cr f 'putat esse diuisios, unumquemque scilicet, praeter extremum , in annos quindecim. Itaque primo gradu usque ad annum quintumdecimum pueros dictos, quod sint puri, id est, impubc : secun-3o do ad tricensimum annum adolescentes, ab ale scendo sic nominatos: in tertio gradu, quieran rusique quinque & quadraginta anno ς, nitrenos appellatos, eo quod rempub. in re militari possen: iiuuare: in quarto autom ad usque sexagensimum 'as annum seniores csse vocitatos, quod tunc primi ir senescere corpus incipiat: inde usque sinc in vitae
39쪽
Vnius uiusque quintum gradum factuin in quo qubi
ostent sonos appellatos, quod ea aetate corpus se nio iani laboraret. Hippocrates Medicus in se plena gradus aetarem distribuit: finem primae pii tauit septimum annum, secundae quaρtum deci- sis alum, tertiae duodetrigesimum , quartae tricensimulat quintum, quintae duo & quadragensimum, sextae quisquagensimum sextum, septimae nouisia si num annum vitae humanae : Solon autona partes secit decem,& Hippocratis gradum tertium& sextum & septimum singulos bifariam diui sit, ut unaquaeque aetas annos haberet septenos. Staseas peripateticus ad has Solonis decem hebdomadas addidit duas,&spacium plenae vitae qua tuor & octoginta annorum esse dixit. quem ter- is minum siquis praete it, sacere idem quod stadio dromoe ac quadrigae faciunt cum extra finem pro currunt. Et rursus quoque libris fatalibus aeta- tem hominis duodecim hebdomadibus describi, Varro commemorat, quae duo ad decies septenos voannos nosset fatalia deprecando rebus diuinis pro striri: ab anno autem octuagesimo nec postulari Id ob re nec posse ab diis impetrari. caeterum post annos octogint quatuor a mente sua homines a bire, neque his seri prodigia, sed ex iis omnibus etsproximo videntur accessisse naturam , qtii hebd madibus humanam vitain emensistini: sere enim post septimum quemque annum articulos quoiadam & in his aliquid noui natura ostendit, ut& in elegia Solonis cognoscere datur. ait enim in pri-Joma hebdomade dentes la omini cadere, in secunda pubem apparere, in tertia barbam nasci, in quarta vires,in quinta maturitatem ad stirpem re- .linquendam, in sexta cupiditatibus temperari, in eptima prudentiam linguamque consummari ,3s in octava cadem manere , in qua alij dixerunt ostilos
40쪽
oculos albescere , in nona omnia fieri languidiora, in decima hominem fieri morti maturum ' tamen insecuda hebdomade vel incipiente icrtia vocem crassiorem & inaequabilem fieri, quod Aristotel sappellat τωγ ν antiqui nostri hirqui tallire, & in de ipsos putant hirquirallos appellari, quod tum
corpus hircum olere incipiat. L e tertia autUm ae late adulescentulorum tres gradus este factos iii io Graecia prius quam ad viros perueniatur,quod vocent annorum quatuordecim millia: mellephebon autem quindecim, dein sedecim. ephebon, tunc septemdecim ε Praeterea multa sunt de his hebdomadib',que medici ac philosephi libris mars daverunt unde apparet ut in morbis dies septimi 1uspecti sunt, ac crisimo: dicuntur: ita per omne in Vitam septimum quemque annum periculosium &velut crisimon esse, & climacteri cum vocari. Sed ex his genethliaci alios aliis dissiciliores esse dixe . io runt.& nonnulli eos potissimum, quos terna hebdomades conficiunt,putant obseruandos, hoc eti num & Picensimum, & quadragensimum secun dum, dein tertium & sexagensimum, postremum octogensimum & quartum, in quo Staseas termimitar vitae defixit. alij autein non pauci unum Omnium dissicillimum climactera prodiderunt, anno scilicet virilequinquagesimo, quem complent anni septies sopiem: ad quam opinionem plurimorum consensus inclinat. nam quadrati numeri poten dio tissimi ducuntur. denique Plato ille venia caeterorum philo phus sanctissimus qui quadrato numero annorum vitam humanam consummari putauit novenario , qui complet annos octuaginta & unum. Fuerunt etiam qui utrumque reci s perent numerum undequinquagensimum & octo gensimum unum, Sc minorem nocturni, gene