장음표시 사용
111쪽
ignorata, supposititiis saltim EvARisTl, CALLisTI, FABIANI, payarum, decretis a GRATlANO colorata, Per LEONEM imp. demum
sub finem secul. IX. expressa lege introducta, adeoque etiam mutationi ac dispensationi principum haud quaquam eximenda. Magna tamen hic iterum cautela opus est. Sicuti enim principes in quibuscunque legibus & institutis antiquis immutandis caute procedere, & ex regulis prudentiae optime iudicare debent, an consultum sit,abrogando aut dispentando aliquid immutare Θ Ita praecipue etiam circa dispelvitionem huius ritus, qui tam altas hactenus radices egit, qui & merito, tum ob vetustatem suam, tum etiam ob laudabilem scopum sacra n his venerationis vestigia impressit, regulae consilii & iurii sol ieite distingui debent. Nolimus igitur, ut in locis,quibus lauda-hili instituto, publicaque lege haec solemnitas adhuc recepta est, cuiquam praeter nec talem dispensetur, adeo, ut sub hac
cautela etiam ipsos principes in propriis matrimoniorum ca sis comprehensos ac incIusos velimus, idque eo magis,quo grauiores adsunt rationes,ciuibus illi,vine publicae huic solennitati se subducant, induci debent.
rea miri- β. XXVI. Impedimenta, quae matrimoniis contrahendis monia con- obstant, ex variis sontibus ac respectibus oriuntur. Vel enimis trahenda oe- Princi Pes, ad quos solos Pertinet, impedimenta matrimonii
vetustum esse & forte a I udaeis ad christianos derivatum. Quod autem sub haeforma benediistio praestita fuerit, qua hodie a selis ministria
ecclesiae praestatur, probari nequit. Potius contrarium asserit sv DEsus Lib. IL de νxore Hebro αδδ. sub init a , inquiens, christianis, . mi, quotquot Iudaeos im carentur, sacros m mstros, Pt nutiis necessa rios, non adhibuisse, eertum es. Nec male. De benedictione enim, quam TERTvLMANus de testim. amm. c. a. p. 6. summum inter uriasianos disciplina atque conuersarionissacramemum vocat, notum est, eam in primitiua ecclesia usitatissimam fuisse, nec tam a sacerdote,' . - quam toto populo peragendam, ut inde non Varie auguretur DN. Pram
sEs est. dissera. F. V. benedictionem hanc Olim actum toti ecclesiae communem fuisse.
112쪽
dirimentia constituere, talia constituunt intuitu cratis vel ria impedia intuitu decori, vel intuitu religionis, vel denique intuitu propin- menta, hinc uitatis. Quot vero impedimenta, tot noua dispensationum π νaria di- exempla. Namque dispensat princeps I. defectum legitimae ae- spensatio-tatis condonaudo. Scilicet sege prospectum est, ne nimis prae- num argκ coces ciuium Oniunctioruὶς fiant. Infra legitimam aetatem mensa. tamen matrimonium disperisistionem admittit, quamuis in hoc inelifido non tam ad annos, quam ad prudentiam regendi &alendi familiam, respiciendum videatur. II. Matrimonia, boni ordinis a decori conseruandi ergo alias prohibita, permittendo. Huc refero matrimonia ad morganaticam, seu ex lege Salica in
ter nobiles sine principis dimensatione iniri non posse ostendit d. STRYcκ. in dissens spons M. V a. i Pertinent huc et- - ου iam omnia alia matrimonia ex rationibus status, seu publicae utilitatis. interdicta, qualia describit LAvNotus ae tract. P. I. cop4s. ON. p. M. III. diuersa religionis uerior in eodem torum ammittendo. Dudum interpolatificios inualuit. vi coniugia cum haereticis vetarentur. Talia enim non solum iure ecclesiastico, sed& lege naturali illicita vocat PoNCE desacram. matrimisi appendice, ubi de matrimonio haeretici cum catholico Pro Iixe Eam ob rem mustis adhu in locis, praesertim extra Ger maniam, pontificisdispensatio requiritur. Interim, quantum
ad dispentindi facultatem, haec nullam prorsus dissicultatem habentiq. XXVII. Dispensat princeps IV. vincula esignatisnum Gra sma: ae a nitatum relaxando. Est autem cognatio duplex, vel ciui- quaestio es ia is di improprie, vel naturalis & proprie sic dicta. Ciuilis; rinculis eo, quae & mere letalis dicitur, ex adoptione oritur. ι Quanquam gnaιionum
0 Contraria his est pontificiorum doctrina inter impedimenta ma-i trimonii impedientia & dirimentia distinguentium, atque statuenti um, principis secularis nullam plane in istis constituendis potesta .' tem esse v. vos E ein opere L. VI π VII Uerum greg e illi; satisdeciz aci respondit Lamoius o. cit, per integrum labrum pri
113쪽
rio SE T. II. CAP. II. DE IURE DISPENSANDI IN NEGOTIIs
f - em vero haec in quam plurimis locis hodie non admodum atten-ιognatio alia datur, v. STRYCK ad Ba UNNEMANN. I. E. c. II. . e.ιε p. LII. Sunteimsespuis- tamen nonnulla, in quibus matrimonia adoptiuorum adhue albi. grauiter prohibita leguntur. Ita in ducatu wurtemberg. Wrorium matrim. cap. 3. serio, interdictum legitur: teiner sed vul
fo merer ungnade und Etruste verebitiess. His vero non Obstantibus,integram tamen hia casibus principi dispensandi fa- Cultatem remanere, quiuis nulla opera cogn cise , Ad cognationes improprie dictas ex iure canonico etiamn*rri soletδέ- ritualis atque paenitentiolis,quae vero in soris protestantium lio.
die plane non amplius attenduntur. .: i . . . .
Alia ratu- f. XXVIII. NATURAL S ac proprie sic dicta cogna-υβ . tio per vinculum sanguinis contrahitur, ita scilicet, ut fundamentum suum omne .in quodam stipite communi , sed non nimis remoto, quaerat. Unitas autem nascitur ex Coniunmctione diverserum cognationum per nuptias.,ii Vtrumque Sc. cognationis & innitatis vinculum magnum matrimoniis obiri cem ponit. Probe autem distinguendae sunt prohibitione . quae sunt ex iure diuino ab iis, quae demum accessere per ius humanum. Et ut de his prius aliquid dicamus, constat, varinare mores, & pro diuerntate locorum diuersas etiam apparerire prohibitiones, aliis latiorem aliis angustiore in sepem prohibitionibus diuinis circumponentibus v. HOPPlus com Mnι. ad Retula gene- I. h. t. Quicquid autem sit de prohibitione graduum, siue pro-νaliud. g - tensior illa, siue restrictior existat, certe, cum de iure humano iubisiis.ciν. & degradibus sola lege ciuili vetitis, sermo est, quilibet per se prohibitis. eapit, eos omons disp*nsationi siuilii subiacere. , 1 Genetralis, ergo regula, quantum ad impedimenta propinquitatis, haec est :Omnes gradus iure humano vetitos etiam potestato Φumana esse dispensabiles, modo caueant imperantes, ne solis diuitibus oti auri copiam fiat iustum, quod in pauperculis taxatur ceu in- .
omnix ergo g. XXIX. Adeoque omnis in hoe argumento dissicul- iocul- ra' tas pertinet ad gradus inre dFuiuotiuis.XVIII. a. interdictos.
114쪽
De his vero vexata atque intricata quaestio est, num & illi sub disi , is dispensationem cadant Z Totius controuersae momentum ad iure diuino quas hasce quaestiones redit: ci. An ct Christiani hodie legeius L i . tr. σDogaico teneantur Z 2.3 siquidem ista teneantur, num eiur pro- ao. iotred hibisiones saltim de permis inibi ex ins, an vero etiam de ili- eres. bus gradibusfini cmpiendae' Communiter ad primam respon- Vbi quaH-deri solet a mando. Et recte: quanquam enim haec lex tur sistans, Mosaica non sit lex naturalis, id quod ἐξαγίνιον, nec fuerit Mosaica eris etiam positiva uniuersalis, totum genus respiciens humanum, iam hodie- sed solis Iudaeis lata, ceu exinde patet, quod illi nec ante MO' num obluetrsem Patriarchae in connubiis suis se conformarint, neque etiam post Mosem ipsi proseidiri iustitiae, quos vocabant, inter
Iudaeos ad istam adstringerentur, docente SEL DE NO detur. t. segent. iuxta discipi Hebr. L. V. c. ij. ex aliis tamen sundamentis haec lex non ad Iudaeos modo, sed & hodie ad nocChristianos pertinere intelligitur. Et primo quidem exploratum est, Deum nolle, ut homines libidinibus inquietentur sed eas, quoad licet, eliciant, & sibi ipsis Iimites ponant, multo magis ergo nolle, ut Christiani, quibus DE US persectionem
morum, consequenter etiam Castitatis, pro meta posuit, inissis exercendis plus licentiae nacti fuerint, quam olim habuerant Iudaei. Deinde omnes istae leges, quarum non peculiares vel cum politia Aia ea, vel cum cultu Leuitico connexio erat, quaeue adeo ad Omnes aeque respublicas applicari possunt, merito in tanta apud nos veneratione esse debent, ut cum a sapientissimo legislatore prosectae fuerint, iisdem etiam nos obligatos esse censeamus. Porro cum certum sit,magnum discrimen esse inter leges pure rituales, S leges quae ad mores se agenda spectant, nostrae autem posteriores generis sint; utique eo magis credendum est, eas adhuc dum obliga re, quo manifestius, Christum non venisse, ut eiusmodi leges, ruae nec ex figura reipublicae Iudaei cae, nec ex cultu leuitico escendunt, sed unice ad mores & agenda h. e. ad sanctissimum virtutis exercitium spectant, abolereti Atque hinc etiam est, quod primi statim christiani sucundum leges istas vitam instituerent, praesertim cum Persuasio, eaque non vana, illos
115쪽
m SECT. II. CAP. II. DE IURE DISPENSANDI IN NEGOTIIs, I occupasset, christianismum ilion esse nouam religionem, sed potius Iudaisimum reformatum, sicuti etiam ab initio christiani nomine Iudaeorum veniebant. Ex his vero nunc facile concludi potest, christianos hodienum a vinculo harum legum matrimonialium non solutos esse, & consequenter dispensationem in gradibus Leuit. XVIII. expressis non admitti
posse.' Au Leuis. XXX. Alia concludendi ratio circa quaesionem ob
iI. persona tinet secundam. In varia autem hic abeunt doctores, & tanis tantum, an tus eorum deprehenditur dissentus, ut si de casu speciali con. . o etiam trOUertatur, responsa subinde responsis, consilia consiliis, praeis
si v iudicia prieiudiciis opponi pollini. Scilicet si DEDExessuti,
si consilia vlTEBERGENsi Α, si BERGERvM in Fupplementis ad He- , l ... 2 ctu processus matrimon. si B E I E R v M in dissertatione de dispensa. tione circa matrimonium intra gradus consanguinitatis O aifinita. iis prohibitor, si sTRYcΚivat in notis ad navNNEM ANNun, si alios euoluamus, aduertemustunum theologum subinde ab altero, unum lCtum ab altero, unam Facultatem ab altera, adeoque una in etiam sententiam ab altera dissidere. Duae autem quin stiones hic probe iterum discerni debent. Vna matrimonium iam contractum, altera contrahendum spectat. Quaeritur enim i. an ab imperante in eiusmodi gradibus di pensari possit, ut matrimonium contrahatur Z r. an matrimonium tum contractum se utraque copula consummatum ita tolerari queat, ut non fit resin-denaum' de posteriori quaestione deinceps; de priori adhuc
Exempla dia f. XXXI. Equidem plurimorum sententia eo tendit, stensatio- ut circa matrimonium contrahendum in eiusmodi gradibus num, coninu dispensari posse negent. Nec sorte dissi tendum, sepe tutius eii mori tales dispensationes a principibus denegari,quam concediti Ingra με fa- terim non desunt viri praestantissimi, quibus contrarium arrbetarum, ex det, non quod directe contra casus lege diuina expresse prohi- respoυν bitos, dispensari queat, sed quod in casu dubio nuptiae conce- consibis col- di pollini, praesertim si rationabiles causae adsint, quas ipsi lecta. vel ex utilitate & necessitate, vel ex congruitate & honestate. vel etiam ex personarum dignitate aestimare solent. Consi
116쪽
Ita&responsa huc pertinentia congessit B.sTRYCxlvs in notis ad BRvNNEM ANNvM. Dabimus illa breuissimis excerpta. Ita ex. gr.
dispensatum legimus. i. Cum defunctae uxorisfior orisneme per responsum Facultatis Viadrinae de a. i68o. a. Cum cui rauis avxore per sententiam tribunal is limari ensis apud MEvIvΜ1λιD L. VIII.aecisno. 3. Cumfluasororis consanguineae per responsum Facultatis Helm stadiensis de a. i68 i. postea a ICtis Chiloniensi-hus & Rintelensibus approbatum. . Cum vitrici vidua per re-xesponsum Facult.Viadrinae se a. i673. 0. Cum υxoris sororis MLia per responsumFacult. eiusdem de a. i67s. quem casum etiam tanquam dispensabilem prolixistimo consilio deduxit Facult. Theol. Regiomoni. 6.ὶ Denique dispensatnm legimus in matrimoniacomnis virum,non Obmnte fiatre communi. Iam vero totidem consilia in contrarium quoque afferri possent. Sed remittimus lectorem ad auctores modo allegatos. XXII. Videntur autem rationes eorum, qui licen- Ratisner ω-
tiam dispensandi in hisce casibus propugnant, non contem - rum,quipro nendae. Potissimas illarum collegit & neruose iam proposuit hibitiener DN. Pa. Es in possionibus de gradibus matrimonial. libello de A- Levitisas ACTIONIBUS labiunctis. Nimirum prohibitiones graduum persems tam tanquam indispensabiles vltra personas a DEO ipso expressas tiram, non de non producendae videntur, r. quia prohibitio graduum noua gradibus inmane lex apud Iudaeo uis se quidem possiua, cum ante hanc legem tellectas ν libertas nulta modo refricta esset. Quatenus ergo expresse restricta lum. non es, emenus merito pro ea praesumendam. 2.3 Cogitandum quoque estinanc legem nouam Iudaeis latam esse, populo satis duro se pertinacι, cui omnia clare eront praescribenda, quod etiam MOSES in
Hiis ρstiuis iuribus euidenterserit. Quod F itaque intentio Des fuisset, nonper as, sed gradus respicere, sine dubio elarius expressi ei. Accedis hisce 3. Magistrorram Ilebraeorum sententia. Diues hi in aliis capitibus legem valde deprauauerint, tamen nunquam in NT. legimus, eos propterea a Christofuisse reprehensos. Hu--ι quoque .ὶ ex coηtruria sententia multa di cultates. Nam Leuit. XVII l. i8. prohibitum es matrimoniumsecundum quid cum uxorisfior ore,sed in versio. absoluteprohibetur cum mariti fratre . eodem gradu existente. Accedit s. noua repetitio bariun prohibi-Ρ tionum
117쪽
SECTII. CAP. II. DE IURE DISPENSANDI IN NEGOTIIs
timum Leuit. XX. Mi tamen eaedempersonae tantum enumerantur.
quod indicium praebet, adbin prohibitionem esse refrictam. g. XXXIII. Hactenus Vir uis uicus. Addi posset rationibus adductis a. quod dispar ratio sit graduum a DEO M- pressertim dc non expresserum. Ita V. gr. non sequitur: Quia m trimonium Leuit. XVIII. cum patruι vidua prohibitum est. E. etiam cum uxoris defuncto Droris filia. Licet enim eadem graduum a communi stipite distantia sit, non eadem tamen prohibendi ratio, siquidem eatrui viduam ut matrem venerari decet, qui vero respectus in matrimonio cum uxoris sororia cessae Ibi enim desineret veneratio, si patrui vidua domi nio maritali subiiceretur. Hic autem quae materterae ma xito debebatur, non desinit veneratio, sed per nouum Vincin Ium potius firmatur. Atqui dices: si matris respectus ol Rat, quo minus cum patrui vidua iungaris. E. & in altero casu patris respectus oustare debet, quo minus cum materterae viduo copuleris. Verum non idem hic respectus patris, quod ibi matris, operatur. Ut enim dixi, nulla hic reuerentiae, nulla officiorum confusio. A patre autem naturali ad materterae maritum, licet patris quoque vices repraesentantem, non valet consequentia. Quod enim patri naturali cum filia naturali coniugia interdicta sint, id ex pudoris Osanguinis ratione est, quae ipsa in casu praesenti cessat. Patiter non eadem prohibendi ratio in matrimonio cum amita vel materie. rs, & matrimonio cum filia fratris aut sororiν militat. Ibi enim iterum amitae & materterae reuerentia debetur; hic vero semel debita reuerentia erga patruum & auunculum non tollitur, sed continuatur. Dissicilior sorte casus est,cum de vis xoris deiunctae sorore 'uaestio agitatur. Tali enim matrimonio obstat expressa prohibitio de ducenda fratris vidua. Ne que vero priori via res expediri potest, siquidem eadem ratio unius viri ad duas sorores, quae unius sororis ad duos fratres esse videtur. Sed forsan alia tamen ratio suppetit, unde decidendi diuersitas elucescat. Scilicet s. ideo matrimonium eum statris vidua interdictum erat, quia inter Iudaeos ab via quoque fratrum peculiaris domus aedificanda erati Iam vero
118쪽
sACRIs ET ECCLESIASTICIS. roseonssisio genealogiarum de domuum facta esset,si integrum stetis. set viro, fratris viduam, quae sobolem fratri iam pepererat,& ex qua domus isti iam aedificata erat, in uxorem duCere. Haec ipsa ratio autem in altero casu non reperitur. Neque enim turbantur genealogia, nec domibus aedificandis quicquam decedit, si idem frater duas sorores ducat, cum quidem fuminarum non eadem ratio habita fuerit in conseruanda & plantanda familia, quae marum, id quod ex Leuiratu ulterius confirmari potest, ceu nouo argumento, quod fratris vidua ideo tantum duci non potuerit, quia sc. in casu sobolis iam susceptae nefas fuerat domum & semiliam fratris iam aedificatam, e-rusdem sanguinis mixtura turbare, quemadmodum e contra
rio, sobole non existente, stater peculiari lege Deuι.XXV ad aedificandam fratris domum obstringebatur. Ex dictis autem elucescit,quid iam γ. roboris insit primaris dissentientium rationi, Quando ex regulis hermeneuticis ingeminant, quod ineudem tegum ratio, in eadem etiam sis legum dispositio, prohibitiones Leviticas ex pari prohibitionis ratione ad pares quoque gradus protendendas esse, hinc concludentes. Scilicet negatur in argumento minori Ostendit etiam DN. PRAEsES inpositionibus citatis, quomodo & reliquis obiectionibus occurri posset. Fatendum tamen, delicatius atque intricatius hoc argumentum esse, quam ut quisquam decidendi auctoritatem in isto sententiarum bivio sibi contra alios arrogare
XXXIV. Transimus ad matrimonium contractum. Pergit a Duae autem quaestiones hic conglomerantur, quarum qui- matrimonio dem alteram iam supra LXXV. alteram mox antea f. XXX. contrahendo attigimus. Nimirum noua hic dispensationis species emer- ad contragici cum de matrimoniis iam contractis, sed eo Ipso, quod con- ctum.
tra legem inita suere, in se irritis vanis atque uultis disceptature Vbinouad anne illis quoque principis gratia subuenire & circa poenam spensatio-ntillitatis, in quam incurrerunt, dispensare possit 8 Sed sacilis num specier
huius controuersae solutio est, modo leges distinguamus, ex rirea nulli- qtiitius nullitin matrimoniis inflicta. Prout enim istae vel di- rates maret. vinae, vel humanae eise queunt; ita etiam dispensatio vel in- monti emere
119쪽
ii6 SECT. II. CAP. Π. DE IURE DISPENSANDI IN NEGOTIIsdulgeri, vel negari debet. Quantum vero ad leges humarinattinet, supponimus ante omnia, tantam e ise legis ciuilis vim, tantum valorem atque efficaciam, ut poenam nullitatis in omnibus matrimoniis, Contra ipsius tenorem atque dispositio. nem initis, producant Vt exemplis res clarior euadat, afferamus ex pluribus nonnulla: ita matrimonium, etiamsi iam Contractum & copula carnali consummatum, in se nullum atque irritum est, i) si sit clandestinuin i. e. inuitis parentibus. αὶ sine dispensatione in gradibus per ius commune aut proin uinciale prohibitis. 3 sine principis consensu inter nobiles mediatos ad morganaticam. Si inter personas sit contractum, quibus princeps vel in poenam vel ob rationes status
vi matrimonio expresse interdixit. . Cum enim eiusmodi matrimonia Omnia in fraudem legum & cum prore retica iuris negligentia ineantur; recte ex principis mandato rescinduntur & tanquam illegitima pro nullis declarantur. Nec obstat copulascerdotatis, ubi haec iam accessit. Haec sola enim matrimonium non constituit, sed potius ut pars accessoria sequitur suum principale. Itaque u hoc vitiosum, etians illa vitiosa erit. Ex actibus autem vitiosis nihil sani atque validi succrescit. Neque obstat etiam fauor matrimonii. Maior eis nim est favor Iegum, & sanctior hic principis, qua in matrimo nil auctoritas. Denique nec prolis ratio habenda. Huic enim alia ratione a principe succurri potest. . Quibus ita suppositis. nunc quaestio principalis redit. an aliunde tamen medela huc afferri, atque morbi hi lethales alio sorte emplastro sanari possint 8 Ad hanc ergo respondemus, utique suppet re adhuc medicinam, qua vitium adtilum in se irritorum tolli, ct matrimoniis agoni Zantibus sua vita reddi possit. Illa aute in
unice est gratiosi Erincipis dioeusatio, utpote qua sola nullitas
actuum deleri, vitium auferri S matrimonia, ex demerito con trahentium rescindenda, iterum sanari & quasi retro firmari queunt. Quot igitur specie Santea enumeratae, tot actus quoque dispensatorii, a principe exerCendi. Ei.tum quidem fauor prolis atque matrimonii attendi meretur, cum iste motiuum dispensandi praebet. Vti enim penes imperantem Re -
120쪽
tit, ut ex impedimentis matrimonio positis hoc ipstim vitissum fieret: ita & penes eundem erit, medelam vitio aflerre, &ex gratia confirmare, quod ex iustitia potuisset irritare. Vera
autem & proprie sic dicta haec dispen*tio est, quae poenam
litatis ex gratia imperantis aufert. Hactenus de medela nulli latum in genere. . . - β. XXXV. Restat, ut nunc in specie etiam de matrimo. - talis diantis contra leges diuinas initis, dispiciamus. Rem breuiter en Oensatio obpediemus. Sunt illa matrimonia vel contra expressos & a Deo tineat inma-Leuii XVIII. determinatos, vel contrasimilesOpares tantum,non trimoniis tamen expresses, gradus inita. Si prius: utique rescindendae- contractisrunt: neque ulla dispensationum medicina suppetit. Sinpo. quidem, sed serius, momentum quaestionis ad conscientiam di persuasio- ipsa lega d nem redit, quam quis de istis gradibus, non expressis quidem, uina nullis epari tamen proximitatis specie militantibus, imbutus est. . Si enim persuasum tibi fuerit, eos iure diuino non comprehendi, non dubitabis etiam admittere licentiam dispensandi. Sin contrarium animo sedeat,nec dispensationem aut tolerantiam suadere poteris. Quae enim iure diuino vetita, illa facto humano non fiunt licita; & si prima vice incestum committit,quiv.gr. cum statris filia, uxoris soror &α concnmbit, is sine dubio e
iam quoties iterat concubitum toties iterat incestum. f. XXXVI. Mirum ergo, iros, etiam eruditos,in argu- Nos tarmenti huts diiudicatione adeo hallucinatos esse,ut asserere non hassurinaris dubitarint talia matrimonia,postquam semel contracta fuerint, quorandam
non facile iterum rescindenda, sed patienter potius toleranda erudisorum. esse. Prosedo non leuiter mihi errare videntur, quiqui ita ratiocinantur. Quasi vero, quod ab initio scelus erat, noua accessione sceleris, illegitima sc. coniunctione atque fraudu. Ienter acquisita benedietione, foeditatem suam amisisset. Potius quod semel scelestum, semper scelestum est; nec serenis dum, ut copula sacerdotis fiat copula iniquitatis. Caetexum alia philosophia est eorum, quibus altera opinio arridet, personas,non pradus interdictos esse, statuentium, adeoque etiam a litur de iis erit pronuncia nitum. S. XXXVII. Respondendum nunc Miam foret ad aliquas Solatione o