In Danielis Ottonis Ic. Jus publicum notæ et animadversiones postumæ Jo. Henrici Boecleri

발행: 1675년

분량: 180페이지

출처: archive.org

분류:

51쪽

oecesito minent, it ita ccipiendum, neptigia et cum eo quod praecessit. iii dis i ta capias plenitudinem potestatis, quae sic. in hae lege, ut SI caeteris, Imperatori

quidem cum caeteris Ordinibus commu-ia is est, sed ipsus tamen nomme&titu

lo praescribi solet, consensu quodam 'ed consuetudine Z Quare in fine hujus legislationis repetitur praesentia lau-llioritas ordinum Quanquam hic quidem etiam responsionem ipsa materia suppeditat Agitur enim de privilegiis ad verius hanc legislationem non allegandis jam autem haec pars uris legis- Iatorii in concedendis privilegiis ad Caesarem solii in in plerisque spe es at Unde etiam praedecelsorum mentionem facit. Ita ple=utudo potestatis non esset accip:enda de iota se ma potestate, omnibus iuribus majestatis, sed de .ute unius juris legislatorii, in concedendis privileg/is.

heg ben Expeditiores relpon Sicut enim ab initio Imp. dixerat, se

52쪽

Cap.7. 38. hanc Constit titionem promulgare mil

tulo repetitur eorundem menti O. adeoq;

clare ostenditur, non nolle aliam potestatis plenitudinem intelligi, quam quae jus nomotheticum Statuum Imperat conju iactum habet, nequaquam excludit sed potuis inchidit. Ne dicam,

quod aliquid explicationis videtur, sis in additis verbis ini re 'teniivisci'. Quibus videtur firma ima vi sententia apud Lunae Im. Idem observabi; in T. 2 tu iug*urgus o. si inii Dum ritiem . On-

1iderabis: ab Ordinia L l iam cum Caeccommul rem habent potestLas legi dato

dem clara est res, a Ma Di ille formulam

ni enheltheo porrigi, quo vos in patroni iti ius sententiae de abso ita Moriar chica potestate hodierni Caesaris. Agitur enim de negor; religionis, inhibentur proe sus forenses in caulis religionis in Camera Spirensi: Ubi Caesaris potestas eatenus nominatur, in quantum in

53쪽

ipsus arbitrio erat, suspendere illam dictionem, qliam Pontificii soli ur- ut quibus, quod ipse non accessit,

ei Protestantibus quietem decrevi de Pontis ciis pacem in hac re firmavit. Ita

in causis religionem spectantibus, quae

non possunt in imperio Romano per or-

d rariam Comitiorum rationem expe

diri, sicut imperator cogi non potest, ut consentiat, ita nec Ordines cogi possunt; per Pacent cligionis, quae disertis de claris verbis Caesari potestatem adimit invitis Protestantibus aliquid obtrudendi . Et ita explicata debent, quae ex anniis 81 hic adseruntur. Quapropter etiam praxis nos docet, Recessibus Imperii inseri in talibus causis testationem dissensus eorum ordinum, qui in religione discordant. Videantur publica de pace religionis, Christophori Leseu anni. Quae p. g. i82. seqq. proponuntur, solitis vitiis laborant In constituendo statu quaestionis 1 in tra statione quaesti onis confuse Mine iudite instituta. sicut jam notavit Uini raeus. Qii aestio ipsa tractatur ab Arnise prolixe l. 3. de jure

majestatis c. i. De potesate majestatis in pose sigiones , bona privatorum. Erudite in-

primis

54쪽

Capri. o. primis hic veri attriiugo Gr. lata potestatem , in quantum ci si est, Eminentu domisari vocabulo si lilhca e- ut abunde explicavimus in t sertas ne de domisit eminente. t. antum ad applicationem lata jus quailionis ad Imp.

Romanum attanet Imperite ito de Imperatore hic disputat, in re qua non in potestate Imperato lis , ed in potestate imperatoris , Ordinum polliqe : Sicut luculenta praxis in paci catione Osna bruge iis docuit cum de alienanda iustis tradenda parte Catiae tractaretur. Unde etiam ubi ima quaestio Q. 86. An non princeps praestum aurin dubii, justa causa motus, quando subditis bona aufert ' In Imperio nostr a Germ. locum habere nequit, quantum ad Imperui ; apud alios autem ex rati Cne

politica definitur, de qua indidia diserta

tione.

Pag. 87. Pleraque generalia sunt in quaestione hac ex politicis repetenda. Qitiae melius longe explicat Grol. I. B.a,Iε. ubi plura in hanc rem Interim si omnino ad Imp. Rom. haec quaestio reflectenda est, plerumque fata laciam commutunt Scriptores juris publici; quando

55쪽

qitando de Statibus imperii ut loqhnin-ttir, tanquam Imperator absolute essent subditi, quod falsum et t. Quinimo etiamsi essent mere subditi, tamen Imperat ne aequalitatem juris ultro constituerent pisis, quando in Recessibus Imperii ariditur Imperatorem cum Ordin bus, ct Ordines cum Imper convenisse per modum contractus S pactionis.1ide hae elisis erv.inda sibi haereti cortim voce Pontificii, omnes intelligunt de religione diversum sentientes sicut ab initio a Iesu itis est definita, communi

Imperatoris S Ordinum o sensu improbata est rejecta, non tantum in Pace Religionu sed etiam in omni b is Recepibiu

Imperii post Pacem Religionis factis, ubi

Pax Religionis, sempe nominatim repetitur, ct confirmatur Et in Instrumcnto Pacis tit . . i7, severe sancitur, nequis ejusmodi ad dissolvendam publi: cam fidem pertinentes disputationes re producat Distinctio illa inter vim direntionis Sc coercitioni , ut barbare a plerisque profertur, ita male explicatur, neque ad rem facit.

56쪽

In quaestione qua 'U I9i pro pom- ur, status longe accuratius debet sor- mari. Nana quaestio generalis, in quantum succelsores teneantur, ex dissertini e regnorum Sc imperiorum pendet, bene explieatura otior B. 2, i , η. Io nem. Addatur Arnis de jur maj. I. I. c. ult. n. r. 9 3 De Imperatore autem Romano diligentius tractavit hanc quaestionem Carpeov. de Leg.Reg.Germ. . . seci.

3 3. 4. 'thgui hic debent contra. citias quos Imperator facti cum exteris,&quos cum Statibus Imperii utrobique rursus distinguendum est, an ora traxerit ut Imperator,an ut Princeps m. perii, an alio quodam resipe iti: Si imperato secillet pacem cum externo Principe, ut nuper cum Gallis dc Sue eis, ut Imperatori vis hujus pactionis non fundaretur in persona in p. Sed Imperatore Statibus simul: i. e. in toto Imperio, sicut In xuimentum Pacis abunde loquitur. Non ergo sequentes imp p. csuccessores Ferdinandi III pbssunt excipere contra rastrumentum Pacis, aut

illi derogare. Quo enim modo aliquideolligatum est, eodem dissolvitur Ne erue pax Imperii, nisi a toto Imperio dis

solvi potes . si

57쪽

Si autem litis'. Rom. Onyraxit cum

Principibus 5 Statibiis imperii. Quod

non alio sere excellentiore modestat', qtiam in Recessibus inperit,inia consi-ciunt ui ut modo dictum est,pς modum sontractus Jc pac' i Sumt Reee sitis Imperii non potest a solo Imperatore, sed ab Imperatore di Statibus sinu constitui , ita nec ab ullo Imiteratore aut Successore solo splvi potest. Quodsi Imperator ut Imperator una Co Hegio aliquo Statuum contra Xerit, sena per i contractus includit hanc limitationem si non tendat praejAdicii aliorum Statuum aut juribus ipsiorum noceat. Statibus enim tia jura non possunt dete- mora fieri, nisi de commuit sententiato tius Imperii : An autem voluerint paciscentes in perpetuunt extendere tales pactiones, ex formula ipsa dijudicandum

erit.

Si Imperator, non ut Imperator.sed ut i ii ceps imperii contraxeli cum exterrinis Prin cipibus, temper intelligitur ita contraxisse, ut qua tema impletio contractus ad loca&res, Imperio constitutas spectat, nihil praejudicari possiti gibus d consuetudinibus Imperii.

58쪽

Quaestio decieλλι evtia pag. i 28 itidem ad generales politicas 4t laesi lones pertinet. In primis huc pei liuet dictum Frontonis aphid ipsi uol car. n. 8. Saevitia Albani cujus hic mentio sit, irreperabile damnum rebus Hispania is dedit. At texit quaestionem de A tu, etiam Grotio tractata mari. deI.F. c. 2 s. g. σθqq. extatqtie mem uabilis liber deos lis, Pauli Servitae de Georgi'Rutershusi ubi etia inde asilis templorum an tiar. Videantur quae I . ad Grinium tint notata Belle distin menda sunt lyta; quae tum demum pro- santur, cum sunt templa misericordiae, non cum sunt receptacula scelerum. Qua de et eris virtutibus addit, vaga sere sunt, nec ex fontibus luis repetitas longeque mesius ex Lipso repetitiatur.

in CAP. IX.

QVae iliciae Pimitata Imperatoris potestate dicuntur, a Limna bene resti tantur, tum hic, tum in Iure publico u bide potestate Imperatoris agit Otiosum est, descriptione majestatis sive summae potestatis afferre, antequam demonstratumst, an illi de quo sermo est, majestas sive

summa potestas vere competat.

59쪽

pag. ΣΟΙ. Adjicitur quae iii de comma hic.tta Statibus for inibus maje state. Quari longe melius iactava Cea.irius ubi de hi olateo juribus age=:it agitalia erudit tam est prorsus, lura majestatis pro ellectis majest uis haberes, pag.

2O6. cum revera liari partes ellentialesimajestatis. uti eruditum eii dicere, ma, testate in commuiri cari non polse. Nemo enim ne a vetat, cre o citiaiestate rive summani potet latem di id posse etiam in parte subjectivas ii dii ad G ύ- iij liba del.B, Di dictitii est. In eruditum est dicere jura majeltatis elle, commiantiscata, sed majestate in ii On elle communicatam: tiali vero una parte ellentiali

coiciunicata, totum iii, sistat extra com . monicationem. Hoc autem eruduunt verum est Ubi cutique uitum lia majestatis communicatur, non manere statum seu formam reis simplicem nedfieri mixtum. Sicut in imp. Germa hi- eo etiam accidit Potest autem ostendi per singula jura. 4. Potestatem legum ferendarum, quae totum Imperium obligent, non esse solius Caesaris, sed Caesarii ordinibus communem excepta parte de privilegiis quibusdam Potestaterri

60쪽

atem tribtitorum indicendorum, Cael ri&Ordinibus Communem este Potein statem foederum nomine dotatis Impeii sanciendorum , Caesaria ordini dii communem illa PQ testatem belli Caesariri ordinibus commune ni eliae bellisc. quod nomine totius Imperii geritur. Quod ne tum quidem , ubi res moram pati non potest, in solius Caesaris albi. trio ponitur. Sed de his singiliatim alibi. Denique tota haec doctrina de maiestate θ' partibu eiu , repetenda est ex inelioribus doctoribus Cordatiusque in hae rei iacesserunt ex Scriptoribus juris publici praeter Lampadium,i'aur iste

Pag. O Agitur de majestate Caesaris. valde rudi Minerva, ita ut vix aliquid ad rem afferatur. Accurate loquendo Imperator partem majestatis, seu partes jurium quorundam majestatis habetitus, pleraque autem jura maiestatis cum

ordinibus communia. Stricte autem lo-qUenuo, nemo dicitur habere majesta .

tem niti qui omnia jura majestatis habet. Populariter vero ex usu communi, majestatem habere dicuntur, qui participant majestatem. De Imperatore ita

SEARCH

MENU NAVIGATION