장음표시 사용
31쪽
ii, item Megapolitanum, qui Abeli partes juverant, in Erici gratiam restituerunt ;ea lege, nii si illius i dederent in clientelam, bene uos uus principatum quissuefluum retinerent e atque Age si patronum his benignum exhiberet. ac deinceps certe in fide permanseret quin & filiam Erici Margaretam Burevinus paullo post uxorem accepit ; filiosquo ex ea sustulit, Henricum,
Ericum, & Valdemarum. Post concili tionem, ductus pictato Ericus, cum Naschoviae in Lalandia forte ageret, episcopo Rcvaliensi censum auget, praecipitque; ut ad morem Torpatentis erga subditos se gerat, idque in adventu suum in Estho-cio CC niam. Mox duorum monasteriorum im
xiii cendia, unum Holmiae in Fionia, alterum Roschildiae in Stalandia,iterum accensum iri inter duos fratres bellum , clare praesignificarunt. ctenim , ducatum Ericus Stesvicensem Daniae regum beneficio obtineri cum contenderet, ideoque fidem
obsequii, ac jusjurandum in hoc ipsum
postularet ι ac negaret id Abelus, & ho reditarium sibi a parente datum obtende-CII CC ret, iterum ad arma ventum est. Erant
My- sua utrique auxilia ; & Ericus, Ripae, aut Coldingae, agens, inde Cimbriam australem excursionibus infestabat: ac vicissim. Abelus Daniam, insulasque objacentes, invadebat. Veriim iste quoque motus per vicinos principes non multo p6st compo- cIa cc suus fuit. Vere novo synodum Othoniae indixit Viso , archiepiscopus Lundietas,
convocatis regni Daniae episcopis, & corum suffraganeis ; ac, praeter Othoniensem, cujus dioecesis erat ad conventum
hunc clecta, advenere Roschildiensis, Vi-burgensis, Arhusiensis, Borglumensis, Rue pensis, Stesvicensis. accedebat & Ioannes Placentinus, a pontifico legatus. hic,quod Leo olim sanxerat, & Gregorius quoque 1 x apud Danos itidem vesere jusserat, constitutum ; qui per et ecclesiae bona o
cuparet , aut per udem interverteret, quive etiam caeremonias contemneret, is ut sacris, Loetiam resectu dignis itis, atque ordinis, re-
ruri atque hoc Hebus festas quibus, ue , per
presbyteros, aut ecclesiarum antistites, lingua Danica populo proponeretur.' Erant, qui cXistimarent, hoc decreto ctiam notari Prii
cipes ; & Ericum item regem, dc Abelum cro cc fratrem inprimis ; quod, tum mutua inter se exercent odia, multa ipsi, militesque,in res sacras commisissent ; insuper hominibus ecclesiasticis onera imposuissent: quaecum ferre minime episcopi possent,neque tamen prohibere, Opem tandem hunc in
modum a pontifice implorasse. Illud constat , post hanc synodum, cum Roschi, diensem episcopum rex gravistinast dive-Xaret, ipsum, munere abdicato,in Norvagiam,atque inde porro in Galliam, in coenobium Claraevallis, ubi quarto exilii voluntarii anno diem obiit,secessisse: regem vero, omnes dioecestos reditus mox in fiscum redegisse. quare cum invidiam sibi . maximam conciliasset , ci deinde Lui diensis archiepiscopus etiam sacris interdixit. qui & ipse indignationem metuens, cum se ei declinandae ad tempus aliquod regno cxcedens subduXisset, postea revertit tamen, & gratiam recuperavit. Inter ista, cum Concilium Lugduni Galli
rum Innocentius i v pontifex itidixisset,&Ericum quoque regem, ac episcopOS rQ- .gni Danice, advocasset, is, cum, bello adversus fratrem jam exorto , nec adesse
te posset, nec episcopos item mittere, praepositum illuc Lundiensem, & arcti diaconum Arhusiensem, qui & suam , Scillorum, ibi vicem sustinerent, ablegavit. ubi amoto ab Imperio Friderico, succcs.sorem ci Ericum, si in Galliam advenisset,
constituere voluisse Innocentius memoraturi quod Gregorius quoque I x ante eum, vivo etiam Valdemaro, & , ob pri cipum dissidia, dehortante, animo agitasse traditur. Eo ipso quoque tempore Esthoniae praefectus regius , cum legatis equitum Teutonici ordinis,in Daniam appellens , nuntiat, Neogardiae Rusticae ducem Alexandrum dc Plescoviam occupasse, &, praesidio postquam eam muniisset, nihil amplius conatum, recessisse: nec prudentis arbitrari,hostem, ultro ad quierem abeuntem, inconsultae persequendo revocare. id cum regi, & Abelo, probaretur , copias dimittere placuit. militemque Abelus suum illico Stesvicum ducit;& rex legionem unam , per Estholmiae li- . mitem distribuendam ad arcendum,si cX- curreret sorte, hostem, ordinis magistro
32쪽
mittit. Hinc Ericus, qui irascebatur gram nam insulam deportatum . Stegae inclu-cia ccviter Lubecensibus, quod in bello contra diti qui a Lubecensibus tamen paullo KLVH Abelum classe Daniam infestassent, ulti- pdst in libertatem, capta arce, restituitur. onem, quando facta pridem pace minime atque, ut illi strenue Abeli partes adjuv comprehenderentur, animo agitans,quo bant, ita regis e Vandalia Guncelinus alii- quot ex his intra regni sui fines versaren- que illic principes, in auxilium, quod detur,manum universis injici, & abduci in bebant, advocati irruptione facta incus diam, atque naves detineri, sine eX- Holsatiam , cxpugnata oldestost, spolia
ceptione jubet. tum, quo commeatum opima admodum abduXerunt. AbelusFe- illis interciperet, missatiasse, TraVa ro, fratres profugos secum ducens, Cim .nis ostium claudit, & utranque ripam mu- bria aystrali sere universa occupata, Rinit. illi contra, mari Balthico discurren pam capit, &inea Eschillum episcopum, tes, oras Daniae maritimas Vehementer ac domesticos regis aliquot: item duas infestabant. ac jungebat se Holsatus: co us filias, Sophiam, & Ingeburgam. quas piasque a Bremensi archiepiscopo auxim abductas in Hol satiam, Segebergae totos liares procurabat. scd hoc bellum, Per in novem menses servat. Vellam insuper, ducias compositum, vix desierat, cum se Randerhusiamque,exurit: ac vicina quaequente rursum anno inchoatum inter fiam que loca populatur. at Ericus, qui Lalan- tres est dissidium. nam Ericus cupiebat, dia Christophorum, Falstriaque dam ex- ut ducatum Stesviccnsem suum Abelus uerat, ac BleLingia Canutum, reiso fle beneficium, velut cliens, non haeredita ctens in Fioniam, Arreschoviam exputem haberet : nec Bleringiam Canutus gnat; &, in Cimbriam porro ducens,Ri-jure alio possideret; nec Cluistophorus pam rccipit: plurimosque illic nobiles,qui Falstriarn, Lalandiamque. Abelus insuper, Abelo militabant , comprehendit, & inqui plus caeteris accepisset, etiam Suine' Sisandiam mittit, in custodiam asservan- rgo cederet, quod haereditarium erat. dos. mox ducatum Stesviccnscm graviter sed respondent universi, se a patre Valde' vexat: & Coldjngam , Haderseviam, maro has provincias non ut beneficium Abenradam, aliasque illic urbes, vicos quoddam, regno obnoxium, sed haeredi item, atque arces, circumjectas, paritertatem certam,liberumque,accepisse: ita igne, & ferro, vastat. quae utrinque dumque oratum cupere, ut Omitteret contro- aguntur, tandem anno exeunte, ad diem
versiam, nec quietem possidentium Per duodecimum Kal.ments Ianuarii pax sta' tur baret,aut supremam patris sui voluuta- tuitur ; ac captivi, & in his Erici filiae, ol tem irritat faceret. se paratos, statri regi sidesque,dimittuntur: placuitque demum cultum omnem, quem debebant, exhibe- Erico, uti Petrus, occlesiae Arhusiensis re , mutuamque amicitiam illibatam conm archidiaconus , co ipso episcopatu, quo servare. ac,Erico renitente,foedus ineunt, non ita pridem illum,ob gentilium poten- arma parant, & non paucos e nobilitate tiam, studiumque in Abelum, prohibue- regni adjutores belli habent. neque dee- rat,potiretur. Sed non diu pax haec stetit. O ccrant episcopi; quorum animos male ha- quippe vere anni proximi denuo bellum V --φ'bebat, cum exilium Nicolai,antistitis RO- inchoatum est, cum ingenti partis utriuia schildiensis, tum redacta in fiscum bona que clade. Lube censes, quique illis De- ecclesiastica. Abelus autem, facta in To- derati, terra pariter marique incursantes,niam impressione, cum Othoniam,urbem urbem Halaiam incendunt. ac Vandaliae insulae primariam, exussisset, atque Suine- rursum principes, qui Ericum sequeban-hurgum suum muniisset, obvium Ericum tur , in Holsatiam irrumpunt: sed, Abelo habuit: qui & captum itidem Suinebur- illis se obiiciente, & Ioanne, HOlsatiae co-gum incendit, & Christophoro ereptam mite, pedem referunt. quae dum fiunt,rex Falltriam, Lalandiamque, regno adjecit ; Ericus agrum Stesvicensem invadit : dc ipso pulso, profugoque ad Abelum. hinc Christophorum , cum exercitu occurret regressus in Blelangiam, ctiam illam redi- tem, caedit,ac captivum abducit. inde op-git in potestatem ; & Canutum, in Mo- primit Flensburgum ; &, injecto igne,
33쪽
as I O A N N I Scra cc vastat: ac ducatum pene totum popul πι-Vim tur. hinc, duobus capris fiatribus, &ob- id nobilitate quoque adversa,ut occurreret invidiae, alteri ex his Christophoro , si redire ad obsequium, ac tueri suas partes animum induceret, reddere libertatem statuit: quin, ut magis eum obstringeret, insulae Fimbriae praefecturam, nuptiasque Margaretae Pomeranae, filiae Sambirii ducis pollicetur. nec dissicilis Christophorus, accipit conditionem ; & in fiatris, - tam honeste invitantis,partes transit inde, cum allatum esset, ab Holsatis conveniri Vapenset liar, illico Ericus ipse cum Clusestophoro huc contendit, oppidumque i opinato oppressim evertit, ac nobilium primarios in captivitatem abducit: quibus tamen libertatem , pretio dato, mox restituit. Dum haec fiunt, Lubccenses regni oras infestare, & ingentem praedam abigere , nuntiantur. itaque retro copias ducens, hos ad Orcsundam invadit, diss-patque; & onustas spoliis suorum naves quatuor capit. Hinc ad Fimbriam adnavigans, eam, ejectis Holsatis, suam in potestatem redigit, ac Christophoro fiatri tradit: & cum ea, ut promissum, antea
commemoratum, adimpleret, evocatam
e Pomerania filiam Sambirii ducis,Margvretam: nuptiasque magno apparatu celebrat. Per id tempus in Hol satiar ipso limite arcem adhuc Rendesburgum regis nomine cum praesidio tenebat Honricus Mebi dorpius; vir Dithmarsus natione, animo,& manu , promptus. huic clam Ericus
mandat, ut Stesvicum, dum Abelum ipso alibi distineret,intercipiat. isque,uti justis
Crat, noctu Rendesburgo egressiis, cum militibus expeditis, improviso, antequam arma cives caperent, urbem invadit, Occupatque. Inerat Abeli filia ; quae, dum cuncta miles diripit, cum se aegre aliquandiu occultasset, postea, mutata veste, ac Pene nuda, vix cvasit. Rex, Stesvicum captum intelligens, cli propere contem
dit & ejecto episcopo Eschillo, atque bonis item diis publicatis , ex arbitrio cuncta statuit, ordinatquer Hic Eschillus
di episcopatum acceperat,sine regio con sensu ; ac, quod majus,a Bremensi archiepiscopo se inaugurari pasius , alium dom, num capiendo, multo gravius iram Erici
M E V R S I Iprovocaverat: insuper, Abeli etiam par- cio cetes sequens, perduellem se ostenderat. KLyiu. Abelus, cum Stesvicum urbem amisisset, ut auxilia compararet, ad Gerhardum, archiepiscopum Bremensem , proficiscitur ; qui & copias subministrat, &se comitem expeditionis praebet. adjuvabat quoque Simon, episcopus Padebornensis; tum Ioannes, ac Gerhardus,Ηolsatiae comites , ambo affines: aliique item principes, o Saxonia vicina: &, qui nunquam deseruerant, Lubecenses. horum ope cum Stesvicum recepisset, Cimbriam quoque totam vastat,& Coldingam valide munit. sed, adveniente Erico cum eXercit ii genti, mox auxilia diffuXeret ac , sororio potissimum Brandeburgico, item Saxons,& Ioanne quoque Holsato, sedulo rem adjutantibus, denuo tandem bellum pace
commutatur. Antea illi per legatos, literasque, aliquoties id tentaverant; Verum, obnitente Erico,& jus suum porro urge te, frustra fuerant. itaque ipsa Brandeburgici uxor Sophia, quam non recte Iudi tham nonnulli dicunt,graVida tum,ac propinqua etiam partui , ut conciliaret fra tres,iter in Holsatiam capit: & Flensbu gum vix attigerat, cum in partu vitam, aCconatum, perditi nihilominus, 'ui cum ea venerant consiliarit,a marito ipsi adjuti,ac legati principum quoque aliorum, at tantorem Visone, archiepiscopo Lundi-cnsi, atque regni senatoribus, tandenr in . haec capita conventum suit ; ut ducarum LV censem Abelm Erici beneficio retineret, cum perpetua obligatione obsequis; ac Meli nam Canutus eodem modo posia et: quaeque ereptae utrobique urbes essent, sise arces, aut munitione: aliae, redderentur. insuper, qui in panibus fuerunt, ct inprimis Lubecensis, comi- . testi ambo Hosatiae ,pace ina fruerentur. quam deinceps ratam sore, pariter rex, de Abe- Ius , mutuo se juramento obstrinxeret etiam viginti obsides e nobilitate dantes, qui, alterutro turbante , paci addictum junctis armis tuerentur. Res haec gesta in fine anni; qui, ut pace constituta laetus fuit, sic initium sequentis Sophiae spons lia exhilararunt. Hanc Ericus , filiarum ei, cenatu maximam , desponsavit valde-- XLix. ro , Sueciae regi : cui nupsit postea anno CID CC Lxo. ac sponsalia celebravit Iene copiae
34쪽
H I S T. DAcm cc Ienecopiae , permagnifico apparatu , &M frequentia gentis utriusque 1umma : do que dicta, Treleburgum, ac Malmo a- tum,quq alia ex paterna haereditate deberentur. Inde Ericus, cum Roschildiam regni proceres convocasset, aperit consilium suum, de Esthonia invisenda. etenim religionem ibi propagandam esse ε, tum negotia item alia pertracunda. inseper, curandum quo que, uti loca , a majoribuου occupata, quo inside
melius retineantur, amplius communiremur.
neque sibi committendum, uti sua negligentia hostium in potesatem ea aliquando redeant. praeter haec o disic ranstis suMisorum con roversi , longo tempore agitatas: siquidem tricesimu Iam annus esset, ex quo pater Value rus rebus inde ordinviis redisset : qui constituisset tamen, id quotannis faciendum a se in hanc rem a pontifice crucem albam , quam nunc inter regni insignia cons centur accepisse: ideoque haud parum item ino nomine e teneri. qua de causa, cum id plane decrevisset, vacuo perbe a intestina aerario , pontalare, uti sibi in negotio , plane sancto pariter o necessirio , extra
ordinem, nummum unum ex aratro unoquoque
concedentes , subvenirent. Faciles petitioni huic regis proceres se praebuere ; Verum plebs tumultuata: & episcopi,quanquam id largito antea, adjuvandae pietati, Inn Centio pontifice,aegre partem decimarum ccclesiasticarum quartam permisere. ac, cum recusare ipsi non auderent, plebem clanculum ad obsequium,& tributum,denegandum , concitarunt: quae & regem per contemptum Plochpenningum, ceu Aratri-nummum dicas, appellabat. Itaque quaestores regii, cum in Scaniam , ad tributum exigendum,accessissent,pessime ab illa habiti, vix proterviam CVaserunt. quin & rex, cum, his acceptis , ocytis ipse
trajecisset, Lundiamque ingressus esset, aliquid majestatem sitam ad tumultum
componendum valituram arbitratus , itidem proterve exceptus, se periculo subducere, clanculumque Elsingburgum pe-- tere,coactus fuit. sed nec illic stetit furor; nam & obsedere cum , & redigere in potestatem voluere: cum, per noctem clam
elapsus, in adversam Stalandiam vix evasit. qua re ipsi intellecta obsidionem omisere. ac cum magnis copiis moX revertenti Occurrentes, acri praelio decertant: quo
N. L I B. I I. 29 inferiores facti, Lundiam,vbi rex conven- CII CCtum indicebat, quosdam e seis mittere μι jussi, mox tributum,& argenti quindecim selibrarum millia, mulctae nomine impe- Perata, pollicentur. Inde rex cum justiiciasse, copiisque, in Esthoniam proficiscitur: quo cum postea appulisset, ad res
omnes ordinandas animum Vertens, leges condit: quibus pariter ecclesiae, atque urbes, uterentur. tum nobilitatem quoque
loci vocans, fidem poscit,& in illam jusjurandum. hinc signatis cruce mandat per Borustiam, ut Emoniam, quaeque in Livoniat epos Meret, deinceps curae, ac tutelae, re derent. ad quae illi respondere 3 gnarum sibi, nihil uris in Esuoniam se habere, nec praetc dere item quicquam: quod Livomam attineret, quae ipsius ianc essent,ea istim permittere; dum adversus barbaros haec tueature ac provideat, ne quid orbis Christianus detrimenti ictis capiat. Ordinatis ita rebus, cum in Russam rex ducturus putaretur, nocte quadam asti- , tisse dormienti Ucncessatis memoratur, dux Bohemiae; quem Bohemi, a fratre Bolcsao Saevo interfectum, ob virtutem, inter sanctos tunc colebant: ille autem, fratris nomine compellatum , bonum habere animum jussi ; nam se Uencessaum esse, quem colendum sibi deinceps constitueret: ideoque accessisse,ut moneret; sicuti a fratre suo e medio sublatus esset, ita fore, ut & ipse tolleretur. cupere Vero, uti sibi monasterium illic conderet.& Ericus, mox e somno excitatus,visiam animo reputabat; ac, cum id episcopis exposuisset, quisnam esset Vencessaus, inquirebat. quibus & virtutem Viri, atque caedem, referentibus, sibi quoque metuendum ab Abelo fratre statuit ι & Padisium coenobium, quod mandaverat, sine mora ad Revaliam condi jubet. sed incoeptum, haud exstruxit; prohibentibus negotiis,
quae in Daniam revocabant. ac reVersUS,
1 in Id. Septembris, dat diploma; quo testatur se largiri episcopo Re alienseocurania agri, era; eaque e septem vittas,urbi prox
me adjacentibus. tum es alia quadringenta , in Vironia; quae Vironiense epi copo , posua con tuendo , e usia contradctione traderet. Interca, quae Ericum ab Esthonia revocabant, maximum erat Rendesburgum ; quod Holsati, ceu ex nuper conititutae pacis leges
35쪽
lege, quae jubebat suum unicuique redde- quid admittaπ. inde, comprehendi justis,in ci3 cc t. re, repetebant. Verum recusare Ericus ; ct conclave quoddam abducitur: atque illinc negare, ea lege,quae superiore tantum bella capta mOX in cymbam , a Tychone quodam intelligebat teneri: isiud autem, multo ante Bostio, Abeli cubiculario. qui vix solverat, a Comio rege, patruo, Dani.e ad secum esse. cum Lago Gulmundus sequitur, eques Et, utrinque in sententia persistentibus, Danus, sed Erico infestissimus, profugus- denuo bellum cst inceptum. in quo cum que ad Abelum. hic, cum sequuturus es. episcopi, Paderbornensis, & Bremensis, set, ex Abelo Percunctatur, quid Erico
uti etiam Lubccenses, pro HOlsatis arma factum velit: atque, eo respondente, Age- ferrent, Abelus , ceu in aliena controver- ret, quod videretur ; alia conscensa cymba, sia, pacis studium simulabat. ac jam prae- praecedentem in Stiae amnis freto assequia ceps aestas erat, cum Holsati obsidere ar- tur. rex, cum cymbam insequentium , &cem parant, quam Meldorpius tuebatur. ad properandum voces exhortantium,& Ericus ad auxilium accurrebat: ubi eam exaudiret, ex praesentibus, ecquem sequi liberasset, ducere in Frisios certus ; & eX- existimarent, quaesivisse memoratur: ac,
igere illic consum, per superiora bella dc- cum hi Lagonem dicerent, quem sciebat negatum. inde autem, in Dithmarsos co- admodum insensum sibi A prase, inquit, fagitabat: qui, transgressi ad Bremensem, rite copiam sacerdotis,cui me Apre m expiem:
1e obsequio subtraxerant. cumque ad min etenim, ut monem evadam, fleri nonptist v nitionem Danewircam, ceu Danorum opus deo. simul Lago, cymbam applicans;Alanc,
dicas, pervenisset, ac postridie praelium Erice, moriendum tibiputa. & is, statim ad- constituistet, ad Abelum e propinquo in- Vocato e propinquo sacerdote,animaeque
tervisere , proximamque apud eum ΠΟ- Cura habita, circumstantibus ι Minime, in-ctem agere , animum inducit. & , quan- quit, ignorabam, mortem mihi ab C celo im-tumvis semper visum , quod objectum in 'Mcre dii verum, eum ade esinaturum, nugis Esthonia retuli, obversaretur, tamen, fra- modo arbitrabar. equidem, obpeccata mea, non
tri jam conciliato fidens, fato impellente, injuria nunc morior: sed nec isse, ius prelispergit. & Abelus venientem, Vultu ad be- tempestiva poenitentia emendaverit, meliorem ne volentiam comparato, blande excipiti vita nem est habiturus. quibus dictis, cum
inter coenam, queritur, invitum se in besium Lago gladio feriri jubet; ac cadaver,sicut trahi: ct optare, quicquid vita superessit, id in erat ferro onustum, addita saxorum mole, pace potius agere, atque a sanguine Chriaiano quo demergeretur magis, statim in subje- effundendo deinceps abstinere, pose. itaque ro- ctum Stiam praeceps dari. id patratum ea
gatum cupere, ut se arbitrum controversiae com- nocte, quae praecessit diem decimum A ponendae interponeret; ct lagines ad colendam gusti. ac bimestre fere tempus praeterierat, porro secum amicitiam hortaretur. ias cupere cum cadaver caesi emergit, & natare in enixe; ct d edere ab armis, quae invitus ac- amne incipit, capite cervici suae e pellicu- cepisset. ac promittit operam Abelus suam; la adhaerente: quae res parricidium prodi-δc , finita inde coena, ad latrunculos in viis dit. nam facinoris pudore Abelus ductus,tat, cum Hermanno Nerct eidero, aulae falso in vulgus rumore spargi jusserat, tra- suae sectatore , sceleris patrandi gnaro. jecturum multa nocte ad exercitum,cum hinc, provectiore nocte, litem incipit ;& in scapham temere plures insilirent, caexpostulat , de illatis bello praecedente eversa, periisse. Ferunt regem, jam cer- damnis: tum improperat, quod, Sofvico Vicem percussori praebiturum , inquirenti occuparo, s iampnesectus eὸ redegisset, ut cr nomine Abeli cuidam, Hunam thesurum occuliare siesi inter virgines plebe s aliquandiu haberet, respondisse: eum se in ricta quadam, cogeretur; ct mox, vili induta amiculo , Πῶ- ferro valide munita, in camobio Lo Ediensi
bus d calceatis, vix evaderet. ad quae cum quod morum Tratrum drcerent, abdidi se, Ericus diceret, ne tam iracunde ageret: ete- ct inventum illic iri. idque creditum Abenim, per Dei gratiam , esses bi, unde me cal- lo; quod Ericus & fundasset hoc coeno-ce m pretium repraestentaret: atqui , inquit, bium , & reditibus plurimis locupletasset. non hoc volo; fidem clam, ne deinceps tale al, verum,ca MOX aperta,nil iuventum,preter
36쪽
H I S T. Dia vestem monachatem : in qua sepeliri se omnino velle, in apposita illic scheda testabatur. ea autem scripta erat, &sigillo
quoque ipsius confirmata, anno CII CC XLI,
ipsis Nonis mensis Iunii, coram conjuge regina , & in id consentiente; ac Virico, ejus loci coenobita ; & Petro, sacerdote suo. Sic Abelus, post Ericum summo scelere interfectum , pro thesauro, quem speraverat ingentem, nihil repperit, praeter vestem, quam jam dixi, monachalem; ac sepulcro destinatam. nam aerarium, per tot bella, & munificentiam summam, erat cerae adeo extenuatum, ut pecuniae signatae, praeter selibras quadraginta, aureos que item duos, nil Abelus inveniret. Verum opes facile contemnere poterat, qui
mox, nimium parricidii sui praemium, regnum accepit; quod haud diu tamen tenuit : uti solent, qui quid mala paravere. Neque defluit percussoribus ultor Deus. quippe Lago, cum corona regia Abeli Profugus, aliaque supellectile pretiosa, ab
Holsatis intersectius, vitam, admodum sceleratam , misere finiit. Kerchineiderum , dum Venatur, rusticus quidam o truncavit. Aderant Abelo item duo episcopi; sceleris, ut ferebatur, incentoreS. ex his etiam Iacobus, Othoniensis,ab Erico pridem in exilium actus, haud multo
post moerore animi ,ex facinoris conscie
tia, diem obiit: & Eschillus, Stesvicensis,
per Abelum paulo ante ab exilio revocatus , a Gerhardo Holsatico captus, & inclusus Segebergae, vitam illic ipsa morte tristiorem deinceps egit. denique & ipse Abelus,postquam regnum haud biennium
tenuisset, ab incondita rusticorum multitudine plurimis vulneribus confossus cecidit: avibusque aliquandiu insepultus esca fuit. Erici corpus fluitans, a monachis in
terram attractum, in aedicula monasterii
Propere sepultum fuit. sed mox, ubi id i notuit,Stelvicum adduci jussima ab Abelo, ibi in S. Petri aede tumulatum; inde, post excessum ejus, a Christophoro successere in Selandiam translatum est:&Ringst
dii, digno rege apparatu, inter caetera regum monumenta conditum. Erat pii
Ceps , in quo plurima praedicares; probsetate , & justitia in subjectos, juxta clarus rodiumque, & invidiam, apud plures, quas
N. L I B. I I. 31 invisae leges erant,comparaverat. bis Im- cidperio destinatus; nisi & consilium patris,& fortuna quoque sua , tenuisset. in ordisenem coegit fratres et quique summum interris suis dominatum affectabant, secit, uti sat haberent, si clientes regni essent. Filios habuit, in aetate prima mortuos, Christophorum , & Canutum ; filias quatuor, Agnetam , Sophiam , Ingeburgam, Iudithamque. quarum Agneta, Virginum coenobium Roschildiar condidit, divae sui
nominis sacrum:in quo ipsa etiam aetatem exegit. Sophia, Suecorum regi,Valdema-ro; Ingeburga,filio Haquini Magno,Nor- vagiae regi; nupta fuit. Iuditha vero,apud Agnetam aliquandiu commorata, cuin in Sueciam ad sororem Sophiam se contulisset, ipsis stuprum offerente Valdemaro, pudicitiam amisit; filiamque, suo nomine appellatam, est enixa. A B E L V sigitur, fratre Erico per infandum scelus
caeso, regnum occupat. quipDe ille,nullos liberos reliquerat: & hic, fratrum natu
maximus, regno proXimus censebatur. i
super metuebatur, si excluderetur sorte, quod meriterat parricidio, ne ducatum Stesvicensem, quem tenebat, separaret; atque regni majestatem, hoc detracto, vehementer imminueret. etiam in ipse regno, in Stalandia, Scelfiscoram; in Fionii, Suineburgum, jure haeredis possidebat: quae conjungi ca ratione iterum regno posse videbantur. arces item,oppidaque, quae utrinque capta essent, ita restitutum iri sperabantur. denique, cum sibi Holsatos vinculo assinitatis conjunxisset,& externos regno hostes concitasset, ne mo bello componendo magis aptuS credebatur. ac praeterea, datis ad senatum literis, causam ipse suam agere,& de multis fratrem Ericum accusarer tum testari,
illum nullo suo scelere, verum casu, pluribus in scapham ejus temere insilientibus,
periisse. Haec cum reputarent proceres,
regem sibi necessariuin potius , quam dignum, creant, ipsis Novembris Kalendis. quod dum agitant, ille, ut facilius electio
nem impetraret, a Bremensi ac Padebor
nensi episcopis, & comitibus item Holsatiae, postillat, uti discedant Rendesburgo, quod obsidione cinxerant, & ad se Hol-D d satiae .
37쪽
Ι Ο Α N N I S. satiae comites pertinere contendebant. atque isti, qui hunc maxime regem Vellent, ut negotium inchoatum promoVerent, haud gravate ab obsidione abeunt,ac duodecim ordinis equestris viris controversiam permittunt. Abelus autem , simul rex clectiis esset, viros ex equestri ordine, maxime auctoritatis,numero viginti quatuor, sibi adsciscit: & his juramento assirmat, nullo modo a se fratris caedem imperatam esse e sed ignaro, & invito, perpetratam. Hinc, comitia Roschildiae ad natalem Christi habens, fidem procerum sibi juramento obstringit ; &iisdem sua quoque privilegia, & immunitates,firmati ac insignia regni accipit ab Vflone, archiepiscopo Lundiensi. tum indulget multa urbibus, ac coenobiis & imprimis Ebel- tostae, & Estumo, in Stalandia: quae in
usum, pridem .abrogata, revocat. Veliae etiam, in Scania , ordinat tributum suum, pro agrorum ratione. ac Roschildice dum
moratur, in depositum Erici, quod is in minorum fratrum monasterio reliquisse se Lagoni percunctanti verbis ultimis responderat, dicitur inquis visse: atque cistam quidem illic invenisse, bene ferro
communitam , & in ea pro thesauro vestem quandam monachalem, cum apposita illi charta, qua se sepeliri velle in hac
ipsa, vita functum, testabatur. itaque delusus, doluit ; magis etiam, quod interfecisset fratrem: quem & regno ipsi cedere,& in veste monachali vitam agere, st . tuisse deprehenderet. Auxit hunc dolorem casius alius, mox subsequutus; Deo regnum, parricidio paratum, ipso statim in principio sat apςrte castigante. Vald marum, filium suum, quem Lutetiam studiorum causa miserat, cum sub illud forte tempus reVocasset, ut ducatum Stest, censem, quem Christophorus tunc fiater ambiebat, illi traderet; isque jam in reditu esset, & Coloniam advenisset, manum injicit archiepiscopus, detinetque, una cum Trugillo Uittio, quem addiderat inspectorem e nec dimittitur, nisi exacto
quadriennio, ipse jam a Frisiis caeso, liberationem ejus procurante Ioanne Holsato. Praeter filium, quem e Gallia, uti dixi, infeliciter revocaverat , Eschillum quoque , Stesvicensium episcopum, ex Italia,
M Ε V R S I Iuo profugerat, ab Erico pridem eiectus,cia quod impense partibus ejin studuisset,
illico redire jubet: ac, cum mOX reversus esset, admodum benigne excipit, pristinumque locum reddit. Evocat etiam
Stesvico Henricum Meldorpium ; qui &oppidu occupaverat pro Erico, & Eschillum ejus item jussit ejecerat. sed is, sibi ob
haec metuens, literas prius commeatus, &stipendium militibus, quod jam pridem debebatur, dari petit. atque literas qui dem, ipsi statim mittit ; de stipendio,quod
exhaustum aerarium esset, sicpaciscitur; uti et Suineburgum in Fionia velut pignus traderetur ; parsque aliqua anno proximo solveretur: atque, nisi istud fieret, adderetur Scolfiscora in Stalandiar & utroque eo oppido, quoad debitum universum a cepisset, potiretur. Vt vero conciliaret sibi populi favorem,priscam regni consuetudinem, ipsi gratam, sed per bella di
turna exoletam, revocare apud animum constituit. ea erat, ut comitia Neoburgi,
in Fionia, oppido ad Balthim sito, veluti in ipse Daniae meditullio, quo tantundem
undocunque universis Vise esset,anno unoquoque tertio, sine mora ulteriore, haberentur,itaque comitia indicit illic ι proceresque,ad consilia de republica capicnda, eo vocati quae dum agit, leges condit, ad communem regni pacem confirmandam pertinentes: quae relatae inter Cimbricas,
etiamnum in earum codice reperiuntur.
statuit quoque,ut Lalandiam Christoph rus, Falstriamque, quam utramque pater valdemarus dederat, porro item possideret ; Fimbriam vero, Holsatiar comitibus
redderet: tum Canutus praefectiaras ut reciperet , ac Blekingiam, caeteraque, ad id temporis possessa, retineret. insuper, ad liberandum aere alieno regnum, item arces , praediaque oppignorata redimenda, omnibus tributum imponit. cumque bello, inter ipsum, & Ericum, pridem gesto,
multae inter Danos, Suecos , NOrraFS-que , controversiae ortae essent, quibus limitum praesecti , parum rem potestate sua usi,& illata Sueci Norvagisque damna , occasionem praebuissent, rejecto insequentem annum hoc negotio, diem statuit, locumque, quo legati e tribus regnis,
ad rem totam componendam, conveni
38쪽
H I S .Τ. D. m cc U. rqnt. denique petit, ut Curistophorus fir ter regni exspectatione cederet, filiisque
hanc transscriberet: adeo ut,si natu maX-imus sine prole ulla masculii diem obiret, frater illi proximus eligeretur. ac Christophorus,territus Erici cςde,atque idem, si negaret,sibi metuens, refragari non audebat: proceres vero,sicuti ostensia Abeli, quam prudenter declinandam existimabant, assentiri compellebat, ita virtus Valdemari, ejus filii majoris, quamvis etiam adolescentis, jam tum nota, permoVebat. verum etsi, Omnibus consentientibus, sat familiam muniisse videretur , non est tumen consequutus, quod volebat; ac, detento apud Vbios, uti dixi, Valdemaro, mox Christophorus nihilominus successit, quem excludere conabamr : sat aperto documento, principatus fato dari ; & facilius scelere parari regna,quam transmitti ad haeredes. Post haec etiam Hermanno, episcopo Osiliensi , sito ante Cancellario, ideoque ob perspectam fidem ch ro, Omne jus, ac potestatem, in hanc insualam , concedit. insuper praefecto ordinis Teutonici factam olim a parente Valde-maro Gerviae donationem, propagandae ultra fidei Christianae inter homines infideles , ratam velle se pronunciat: tum jus in Alcmpoenses, Northundenses, & Mo- thenses, Vagliosque, omne in eundem tranSfert. denique, quaecunque item inter patrem, ordinemque illum,acta, ea certa, & inviolata, porro esse jubet. Vti vero incomitiis, quae jam dixi, regno censum imposuerat, ita quoque Stesvicensi territorio , sibi subdito , imperare animum cum
induxisset, recusantes eum Frisi mox re bellionem incipiunt , Obtendebant, agrum bi, ad vim maris, a quo non serrunis tantum, sed er vice, φὰmmo,re metuebant , propulsendum , ducto aggere, quem obsererent, munis dum ; ita Gob eam causam aciendam gratiam trabati effer aut , si obtinere id nequeant, certe minui oporrere. etenim, quod pridem Erico, risio cum Abelo gecto, ad direptionem agrorum omenendam, oliquam pecuniae siummam intiuiβsent, gra ius aliquanto ipsis Imperatum cense batur. ideoque , cum pertenderent, ira. motu S, alitique eam magis incitantibus,
bello reluctantes persequi, & exstinguere universos,rebus omnibus militi in praedam
piis contractis maximis,etsi anno jam procipite, in hos tendit. illi vero, cum se impares esse scirent,producentes Christiani, divi sui tutelaris , simulacrum , quod e ligno factum habebant, votum nuncupant, si superiores fierent, auro se id obductu-TOS. mOXque,orta tempestate, cum dissol-Veretur glacies, ac vestigia lapsarent in uliginosa terra,ideoque nec inire praelium posset , retro copias Stesvicum ducere coactus suit. itaque victores Frisii , sine ullo suo sanguine domum laeti repetentes,
nuncupatum paullo ante votum solvunt. Per haec exeunte anno, cum comitiis po- cra Cc
stremis controversiam fe Rendesburia Lyy gensi oppido dirimendam arbitris duodecim seposuisset , revocare eam Voluit. quam ob rem adesie jussis sex e comitatu Holsatiae, totidemque e ducatu Slesvi censi , causam ipsis cognoscendam demandavit. atque illi mox pronuntiant; eis rex Canutus oppidum, bu , Valdemanm,armis μὴ siubiugatum tenuissent, magna impensa in munitionem esin , Danies ex hoc tempore adhaesisset, tamen EDd ad Hosatiam pertinere. Hinc in Frisios, & Dithmarsos, bellum renovat, hieme superiore infeliciter tentatum. ante tamen ,repetit tributum prius: cessaturus , si concederent. cumque iterum negarentiac, quae antehac, obtenderent prima aestate in eos ducit. Magnas copias coegerat juxta Teiam; inde movens, amnem Mildam vado transit: mox
quo, Eidora devectus , Ottescelii exscendit, atque castra juxta oldesverdam ponit et seque vallo, S fossa , munit. Frisii objiciunt fossam , a pago Ippenbutio ductam usque ad fluentum Et loram, sequo ante illud locant: vim, si Abelus intentaret, repulsuri. ille vero, sex continuis diecibus, quae deveherentur amne, invadebat universat accolasque facere imperata cogens, recusantes vita, & bonis exuebat.
eorumque pars profugiens, cum se Frisiis adjunxisIet, mutuo se exhortati, hostem adoriri 1tatuunt e vitam potius amittere, quam tributum dare, certi. protinusque, in septem signa distributi, circa noctem castris ejus appropinquant. quo Abulus explorato, minime consultum ratus, ut cum hoste desperato dimicaret, cedere
39쪽
as , dc transmittere in ulteriorem ripam. sed, dum exspectare cogitur, donec Ei-dora refluerct, die oborto, multitudinem conspicatus, territusque, e vestigio, rebus omnibus relictis, fugam capit. quam cum Frisii animadverterent, irruenteS, primo impetu trecentos ex his caedunt: alii, in
amne Et lora, transnatare cupienteS , periere. cumque veterem ea regione arcem
Harroblecum attigisset, sistit sese; &,
obvertens frontem hosti, fortiter cum copugnat. sed, urgentem multo fortius cum non posset iustinere , iterum coactus fugere, Ippenbulium se recipiti quo & Fri-11i boreales persequuti.illic tamen fatigati, cum desisterent, &ad castra regia diri-Jenda retro cederent,mΟX australes cum Vdholmiis, praelium redintegrantes, successerunt: & ad Icmentoum usque porro etiam propulsarunt. ubi cum & ni desererent, suos agmine ordiΠato repetentes, praeter Eidoram aggere EtZenio tendens,
Postquam paulum processisisset,novam sibi
obviam cohortem habet, ex Coldenbyt- teliensi territorio. quae cum ipsum, quam fortissime dimicantem , aliquot horis impugnasset, fama pugnae revocati Eidorani, & Udholinii, revertuntur: ac, cohorte quadam nautica, quae objicere se ausa, profligata, in apertum ejus latus irrue teS, non exiguam stragem edunt. ipse , se ad incitas redactum videns, misso equo,
cum quibusdam fugae sociis, in propinquum Mildς aggerem pedes propere evadit e sperans, se non latum amnem facise
transmissurum esse. sed, dum vadum ejustentat, hostis irruens, multis saucium vulneribus contrucidat; & exercitum universum internecione delet. idque factum .ad vicesimum diem Iunii: postquam regnum , maximo paratum scelere, annum unum, & octo menses, tenuisset. ac cadaver intersecti, postquam aliquanto tempore inter caetera insepultum , setis, avibusidue, praeda jacuisset, inducias pacti
Stesvicenses, tandem abductum , in majore arde sua, S. Petro dedicata, condiderunt. sed , lemuribus eum locum infestantibus, rursum effossum , in paludem ad Gottorpium demerserunt r palo impacto, ne emergere unquam posset. Iullo
M E V R S I Icerte summi nu*inis judicio,ctui occisum m cc pridem fratrem, ne pateret scelus suum, Lu flumine profundo merserat,alligato grandi faxo, nunc vicissim, coeno Obrutus,su
do ctiam assigitur: ut infami hoc sepulcro omnibus vindicta Dei manifesta appareret. utque templum paullo ante, sic paludem lemutes quoque infestabant: & auditi inconditi clamores quidam,hominum ad opus aliquod mutuo se exhortantium; quales Lago, cum Fricum occidendum insequeretur, uti dixi, excitaverat. Reliquit autem filios duos ; Valdemarum, &Ericum; qui ducatum Stesvicensem, comortuo,possederunt:posthumumque item unum itidem Abelum dictum: cui Suine- burgum oppidum, aliaque, Obvenere. im super,& filiam habuit, cujus nomen ignoratur ; pdst Bernardo, comiti Bernebor- gens, elocatam. Vidua vero Machiildis, cum praeterito filio suo Valdemaro, regni proceres in Christophorum propendero intelligeret, ut injuriam, quam putabat, vindicaret, quae diplomata, ad donati nem Holsatiae, regibus Daniae varie factam, pertinentia,in archivis servabantur, igne universa exussit. etenim animo reputabat ; Frisiam, Dithmarsamque, ideo amarito rege infestatam, quod utramque varii olim Imperatores Daniae regibus concessissent: idque ei vita adeo constitisse. hac de causa metuens,ne mox Christophorus, quique ipsum secuturi essent
reges, fratres suos , & eorum successores, armis denuo invaderent, documenta,huc snectantia, velut mali incentiva,abolenda sibi duxit. ac perierant certe cuncta; nisi eorum exemplaria in episcoporum manibus , procerumque aliorum , conservata permansissent.
Casso hunc in modum Abelo, etsi is C visset sedulo, sicut supra memoravi, ut in regno successores sibi filios haberet, tamen, capto apud Vbios Valdemaro, fili rum ejus maximo , proceres Christophorum legunt,justo parricidae odio;Eschillo, Stesvicensi episcopo, regni insignia exhibente i siquidem Vstio, Lundiensis archi piscopus, cujus istud munus esset, diem paullo ante obierat. moxque,sub Decembris finem, privilegia, & immunitates Om
40쪽
i H I S T. D Im cc nes , ad ecclesiam Lundiensem pertinentes, non duntaxat confirmavit, sed & totum ordinem ecclesiasticum, quique huic subjecti essunt, neque vectigalia solvere, cocc neque militare Voluit. Anno proximo,adiau. nepotum ex Abelo fratre tutelam obeundam se componens , Henricum Meldor-pium, cui oppida, Suineburgum , & Scel- fiscora , illis ex haereditate patris debita, nuper pignorata erant, ad praestandum
juramentum veluti tutori evocat: ac moX cogere recusantem armis parat. Verum ille , ut militiae vetus erat, ita animi impavidus, oppidum utrunque munit milite, &commeatu. inde adventantem excipit, ac
' propellit : multis e nobilitate, aliisque, interceptis. & Christophorus, postquam suga evasisset, Haseiam intrare cupiens, i Roschildiensi episcopo prohibetur. ac
Meldorpius, aucto ex victoria animo, in vicina loca erumpens, omnia depopulatur . sed , cum regem, maximis collectis copiis, redeuntem intelligeret, neque pacem habiturum se putaret, capto propere navigio , se subduxit. ac Christophorus, acto in fugam hoste, Victor, cum UtrUΠ-que oppidum in potestatem redegisset, munitiones,quas Meldorpius eXcitaverat,
solo aequat, & praesidiarios aliquot gladio
serit. inde , cum australem Cimbria etiam administrandam, veluti nepotum nomine,
sibi capcret; idque avunculos Holsatos in suspicionem adduceret, quasi aliud ipse animo agitaret; illi primum per legatos
intercedere , 8c orare a ut communibus, ncpotibus debitam haereditatem restitueret, ac ducatum Stesvicensem traderet incli telam. verum , cum id recusaret, &obtenderet; hunc ducatum regni beneficium csse, liberisque regiis conferri solitum; ac nec ipsi acquiescerent, neque hic remittere de jure suo quicquam vellet, mox ad arma est deventum. Per id tempus etiam comitia habuit; & effecit, ut
Ericum, filiorum aetate maximum, tres duntaxat annos natum, successorem proceres renunciarent; quosque ipse aliquando liberos habiturus esset , uti ordine succederent, exclusis Abeli posteris. inde Alsiam classe petit, & expugnat Sunder- burgum ; ac munitiones dejicit, quae ad terram objectar essent. Ex Norvagia rex
Haquinus, classe instructa circiter seX- cocccentarum navium, juxta Hallandiam ex- LλΠ-scendit: ac, vastata magna regionis parte, hominumque strage edita non e Xigua, lo-mum repetit, filio relicto Haquino, cum exercitus parte maxima : ut, quae integra superessent, porro ipse devastaret. sed is, cum, instante hieme, ad amnem valdemarum,Sueciae regem,concessisset, primo Vere mox reversus, ubi praedam ante habuit , vitam amittit: & Ansoae, in S. Al- vardi fano, sepelitur. Quae dum fiunt,bcl- cII cclum Holsati, adjuvantibus Brandeburgi- LIV. cis , in Christophorum moverunt. acjungebat se Meldorpius, Suineburgo,& Scel- fiscora, pridem ejectus a Christophoro, profugusque. afferebant & auxilia Lube- censes, ac Vandalicae civitates adjacentes. In principio , facto in Stesvicum impetu , id expugnant , ad xxiv diem Februarii & Eschillum inde episcopum,item
clerum universum, ac primores civitatis,
captos Segebergam abducunt. Hinc Hol- satiar comitatum fere totum redigunt in potestatem ι & Othoni Brandeburgico, pretium auxilii sui , urbem Rendesbu gum tradunt: isque eam annos aliquot retinuit. Lubecentes, ac Vandalicae civit tes, littus Scanicum infestabant: &, commisso ad Scanoram acri praelio, stragem maximam edebant. parte alia Meldorpius Stalandiam invadebat: &, aggressus M nam insulam, arcem in eadem Stegam e. pugnabat. nec contentus hac victoria, in
propinquam Faestiam traductis copiis. etiamNicopiam illic subigebat. Sed, Christophorum dum sic undique hostes premunt, quidam principes Germaniae, pacis
causa intercedunt; & componunt co troversiam , ea lege; ut Chri phorus nepotibus, postquam annos pubertatis attigissent, ct ducatum S micensem restitueret, ct quae bona item in Dania ex haeressitate habebam, ea deinceps posiderent: insuper, accepti pariter, expensiqueinationes ipsis rediaret. Egi contra Aquod praetenderent , y in regnum , ex comitiorum actis , Neoburgi siub Meo patre Fuo habitorum, id Chri Zophoro trunscriberent e qui ducatum Stestacensim, dum minori in aetate i ι alerent, nomine ipsorum regeret. atque pacis con o a dae', Pomerum dux Sambirius, ct Vandaliae principes alii, vades essent. Postea, cum Ia-