장음표시 사용
11쪽
lilius ad trigesimum primum lapidem minime occurreret Concordia illa Sagittaria, triumvirali lege Coloniae Claudiae jam condita, et Claudiae Romanae tribui jam adscripta. Quamquam non ex eo quod divus Hierom mus scriptum reliquit, Quesmdam de Patria supra dictifratris Rufini
Paulum senem, continuo sequitur, Rufinum qu que, ut senex Paulus, Concordiensem civem habendum, cum neminem profecto lateat Patria vocabulum apud Latinos non ad natalem solummodo locum, sed ad peculiarem quoque provinciam ac regionem designandam adhiberi r , quemadmodum scilicet ab alitiquis illis Adriatici sinus accolis factum accepimus, qui Foroiulium honoris
causa Patriam appellari decreverunt. Ex quo profecto, tametsi Concordiae nostra haec laus tribuonda non sit, illud tamen indubium nobis omnino esse debet, Rufinum ad Aquileiensem sane Provinciam pertinere, in qua jamdudum, ut ab
ejusdem ad Anastasium pistola ConStat, et C gnati et familiares domicilium statuerunt. En verba uad me tamen, quoniam appetitae existin mationis meae fama pervenit, aequum PutaVi, , ut quoniam ipse post triginta sere anno parem ntibus reditus sum, et durum satis, atque inhu-n manum erat, si tam cito desererem eos, quosntam tarde reviseram, simul et quia tam longi
t Vid. . . de Rubelamonument. Recl. Aquil eap. VIII. n. 7.
12쪽
n itineris labor fragiliorem mo reddit ad iterandos, labores literis meis satisfacerem Beatitudinin tuae etc. I . mon indo tamen statim arguerelas os illum Aquileiae vitales primum auras di xisse, quandoquidem divus Hieronymus ipsum ex Aquilejensi oppido ess commemorat, itemque Horaclides a rubi de anicula clania loquitur, sic habet u Erat cum ea Rufinus civis Italus cxis Aquilejensi oppido. ii Quin alio loco, nescio utrum vere an saccie, idem Hieronymus Rufini patriam
omidulum appellavit, ac in suis Apologiis quoque adjecit: latria derelicta sive illa Concomis dia, sive alia Foroiuliensis civitas fuerit inquiis lojae habitat S). Unde a Gennadi, 4 palanio sine dubitatione Aquilefensis resister nominatur, et a divo Chromatio, quando ex Orientis oris reversus fuit, inter suae Dioec scos Ct ricos adnumeratur, de quo et eiusdem aequalis
Ρalladius Helenopolitanus 5 memoriae prodidit:
si V. Cossee PP. Aqui vol. II Edit. Utinen. a Paradisia cap. XXXIII. I in Quid ni ait B., dein eis ejus patria potius indicetur,
m cum ipsum sortiisse ex loci nomine Hieronymus initio lib. I. λ. versus eumdem scripti, Tyrannum vocat, Taxranium Sidonius Apol linari Ith. In Epis s. aliique demum Toranum, Toranium, Tris ranium Turanium Oppidulum est, sive pagus in Foroiulio, quem . vernacule ostia sive Turian populares appellant, ubi jus leunt Canonici Aquileienses. An Ioeum istum Rufinus patriam habuerit. . an alium quempiam qui simili nomine appellaretur in onument.
Eecl. Aquil Cap. VIII. I De Vir must. eap. XVIIL 5 His Lausiae cap. XVIII.
13쪽
,, Rufinus in Italia ex civitate Aquileiae , no id credo, quod Aquileiensi Civitato Rufinus
donatus fuerit, eadem ratione et modo, quo Peream regionem Romanae civitates honoris causa in suorum ordinem cooptare CODSueverant, quicumque doctrinae aut virtutis iam claruis
sent i . In oppido itaque Aquileiensis regionis ortum
duxit celeberrimus vir, de quo loquimur, ex honestissimis parentibus hoc etiam ex eo dedi citur, quod ipse sua et elaniae stipe Hierosolymis insigne advenis undecumque conssentibus hospitium patefecerit, et amplissimis subsidiis ditaverit. Is ineunte quidem adolescentia ad Aquia triensium monachorum sedes se contulit, ubi una cum Chromatio, eliodoro Florentio Bonoso, Chrysogono praeterea et Hieronymo, aliisque praeclarissimis viris de arripiendarum scientiarum palma contendit. At vero statim ac gecundum illorum temporum consuetudinem, in aetate Confirmata sacris sontibus ablutus est I), nulla in-
a Io Ions de Seripi. His Philosoph. ap. II et XX. a Audiamus Rufinum ipsum deseribentem hanc suam regenerationem sequentibus verbis QEgo sieut et ipse Hieronymus . et . omnes norunt ante annos sere triginta ara a lammati in mo- . nasterio Aquileiae riam positus, per gratiam baptismi regeneratus. signa tum fidei consecutus sum Per sanctos viros Chromatium. Iovinum et Eusebium, opinatissimos et probatissimos in Ecclesia Dei sescopos, quorum alter tune presbyter Maiae memoriae a-
14쪽
tori octa mora ac orientales regiones cursum direxit, ut Et leniores disciplinarum divinarum latices hauriret, ut omni virtutum genere seipsum excoleret. Quo tempore nimirum accidit, ut ori- genis ingeni prope perculsus et in magnam avi mirationem abreptiis in populo claresceret, iisque gravissimis vitae agitationibus quasique tempest tibus affligi caeperit, quas Origenis causa, quamdiu vixit, a Hieronymo, et causa Pelagii vel extinctus Hiero irymi fautoribus passus ist; do quibus mihi modo disserendum. Quamquam ex Hieronymi ipsius testimonio Pelagiana doctrina quasi quidam Origenianae ramusculusii habenda sit, ut Propterea non multiplex, sed una tantum Rufini accusatio putari possit; nihilominus, ut nostra haec omnis disputatio majori quoad liceat in lumine collocotur, geminos hujusmodi errores separatim evolvendos suscipiant, et a vetustiori quidem exordiar, quippe quod ipse ad alterius pertractationem viam mihi quodammodo aperiat ac communia Ut vero di
gnosci possit jure an iniuria de Origeniatiis doctria
nis accusatus fuerit Rufinus, Deccsse est ut erroreSAdam auli I), sive rigenis, singulos breviter
mleriani Aquileietinis EpiscoΡi . alter Archidiaconus, alius simulque pater mihi a doctor Symboli, fidei fui . Apolo 'Contra Hieronym. n. 4 lii Epist ad Ctesiphon in . il. et u Origenem Mamantium cognominatum ex eo tradunt, quod
15쪽
re EDSeam, ut eo vestigio ad inquirendum movertam, utrum ille voce an scriptis eosdem sor
tasse propugnaverit. Atque equidem cum ab ipsius Origenis et Rufini tum etiam ab Augustini i)et Hieronymi et operibus colligo Origeniana
dogmata ad haec potissimum, quae subiicio, commodo redigi posse. I. Omnia quae modo existunt, antequam facta apparerent, perpetuo in Dei sapientia fommalitor extitime. II. Unum principium, unamque e8Se tum Principatuum et Dominationum, tum PoteStalum aeque ac animarum Substantiam, quae propterea non ex earum natura, sed ex loci tantum, ubi adsunt, meritorumquo discrimingis
III. In hisce creatis naturis sive ob earumdem merita, sive ob desectus adeo statum et conditio ines immutari, ut qui hominis in hac vita rationcm et formam habet, daemonii in altera habercto sit, et qui daemonium fuerit, Angelus, sive A changelus, sive etiam homo evadere aliquando queat, ut ex perpetuis huiusmodi conversionibus principium n finem, finis oro in principium transire possit.
rationes quas collegerat, adamantinis quibutilam quasi vinculis. non absimiles viderentur . nast. Bihliol 1 Ex lib. adv. Priseiu et Origenis . a iraesertim ex lib. adu Ioann Hierosolym , et ex Epi l. CLΙ,X XI V.
16쪽
IV. Lunam ct caetera caelestia corpora haud inanima esse, sed sua quoque ratione donata, quae non absimili pacto ac homines, qui ob nonnulla patrata scelera corporibus obducti sunt, ipsa etiam corpus quoddam suum debeant induere,i culiari quadam tum gravitate et crassitudine, tum levitate distincta, prout plus minusve collucent. V. Auctorem et Dominum rerum omnium, antequam in nostrum hunc mundum veniret, Angelis, Archangelis, Potestatibus insuper et reliquis omnibus creatis naturis excellentioribus per multa annorum millia remissionem peccatorum paedicavisse, ea velatum forma atque occlusum, quae nempe iis, quibus evangeliκabat, esset accomodatior, donec nos inter Hiquando ad corporis usque Palpabilitatem devenit, quam postea, dum in sinum Patris reverteretur, ita perpetuo imminuere caepit, atque attenuare, ut nullo alio tandem corpore obvolveretur DeuS. VI Innumerabilem mundorum seriem exbstere, qui tamen successivi, non autem simulta-nci sint, ita ut priusquam hic noster existeret, et alius extiterit, simul se prior alius, et sic deinceps alii plures in posterum evolvendi. VII. Vero simile habendum esse Christum Iesum pati debere aliquando etiam in aere caeloque universo, ut substantia spirituales, quae nequitia aut scelere aliquo coinquinatae cael stes regiones obtinent, Salvari queant.
17쪽
VIII. undum ilicirco a Deo conditum suisse, ut quae ibidem animae conversantur, seipsas
IX. Infernarum incendia sedium et horrem da damnatorum supplicia, de quibus sacra Literae memorant, non ut veri nominis supplicia accipienda esse, verum in peccatorum dumtaxat conscientia esse posita. X. Damnatorum poenas suis aliquando te minis circumscriptas, neque ullo pacto aeternas habendas ESSE.XI. Diabolum et reliquos Daemones in serorum poenituisse aliquando debere commissorum, et inde, quod doluerint, suturum, ut Sanctorum ipsi etiam ordinibus adscribantur, caelestique potiantur imperio.
XII. Neque Filium Patrem, neque Spiritum
Sanctum Filium videre. XIII. Animas tamquam inclusa8 Carcere, antequam in Paradiso voluptatis conderentur a Deo,
rationales inter creaturas extiti88e.
XIV. rimos arentes, priusquam inobedientiae crimine laedarentur, nullo corpore donatos suisse, atque haec, quae patrato a seel re corpora induerunt, per illas pellitas tunicas designari, quac in Genesi memorantur. XV. Carnem mortalium haudquaquam resu recturam esse solemni iudicii die, nequc homines sibi jam proprium sexum iterum esSe sumpturos.
18쪽
que perfruendis traduntur, ea omnino allegorice accipienda. XVII. Aquas caelorum desuper Superna o se virtutes, infernas, quae sub caelo Sunt, daemoniacas videlicet Ρotestates. XVIII. Hominem ad extremum, ut quae minoris sunt momenti praeteream, post commissum facinus divinam imaginem amisisse.
Atque hujusmodi sunt nimirum praecipuae sententiae, quae Origeni in primis tributae su runt, non jam quidem quod ipse singularum Λuctor haberi debeat, sed quod ad invidiam eidem conflandam tanti viri detractores ausi sunt allir mare eas se in ipsius operibus et Scriptis passim invenisse de quorum propterea malevolenti et simultatibus et ipse saepissime questus cst i , ut plane quidem Rufinus pervincit in suo De adia Lloratione librorum Origenis Tractatur praetor- quam quod nonnullos etiam huiuscemodi errores idem ipse Origenes apertissimis verbis resutavit profligavitque quam sane stultitiae notam cc- quis, ut Rufinus praeclare arguit, ecquis, inquam, inurere velit homini totius sere antiquitatis praestantissimo, atque adeo ingenii doctrinaeque miraculo a)J Adde quod testo divo Athana
ti monis XV in Luci et Epist ad Dican. αὶ omnibus sero notum existimo ut is rurii perum ori 'ri N. quam ut videre est in eius Epitapli; a sex millia ac Mettenta fuerunt
19쪽
sio i , multo plura dubitationi potius et quaestioni sapientium tradidit, quam ipse assirmavit aut definivit. Ac si quidem ex ejusdem poribus probari posset, in aliquot errores et ipsum incidisse, id servido magis ingenio viri, quam ejusdem voluntati tribuendum videtur quippe qui tanta animi
contentione perpetuo in illud nitore tur, ut Ethniacorum Philosophorum scita et sententias cum divitiis Iesu Christi effatis dogmatibusque componeret, neque hoc quidem ex superbia aut contumacia animi quadam sua, sed inte errima fide; quemadmodum compertum habuerunt complures sanctissimi viri, quos tantum abfuit ut rigonianus ille quasi fulgor ingenii perstringeret hallucinando, ut etiam ejusdem opibus luminibusque ditescere non erubuerint quos inter, ne singulos nominem, recensendi sunt Alliariasius, Gregorius Thauma lurgus, aZianZenus, Nys nus, Divus Basilius Caesariensis in Cappad
nam tot et non minus e sententia egelii De re militari , milites c jusque legionis erant, quorum numero Origenis Seripla respondent Enepitamium rule ego Origenes doetor verissimus Olim Quem primunt fides gratia Iara dedit. Si mihi redere vis libros tot millia serimi, Quot legio missos mittit in arma viros. Nulla meos unquam tetigit blasphemia sensus, Sed probus atque vigil tutus ab hoste sui sola mihi casum Periarchon dicta dederunt His me eonieetum undique icta Preniunt. et Mast de Decret. I leaen Synod. - Opp. lom. I. Pag. 37
20쪽
cia Divus Ioannes Chrysostomus, Eusebius emcollensis, Hilarius Pictaviensis, Ambrosius atque
adeo ejusdem postea adversarius Hieronymus et, qui Origonomios Apostolos Ecce starum magistrum appellare non dubitat a , ut propterea scelere liberandus videatur si quid peccavit, pra sertim cum ad Christianae Religionis integritatem omni ope tuendam tot a tanta PurpeSSuS
luerit S . deque ver ex nimia indulgentia, sed suo quodam iure liberandus; quandoquidem aliis
etiam atribus vel nobilissimis nonnulla minus recte prolata ignoscere placuit; et ob eam praeterea causam, quod cum eidem Patres in quibusdam ipsi Origeni assenserint, non ideo statim acerbius cum illis actum fuit, sed satis visum
monere eos, O quod vel nolentos aberrarunt,
i V. Hue in Origenian Passim. et En Ioeum integrum M ovi Testamenti verba et noniana interpretatus sum imitari volens Origenem ex parte quem Post Apostolas ces Aiarum magistrum nemo nisi imperitus negat. Prael ad interp. Omin Hebraici 5 Iuvat et his Hieronym ipsum audire hae narrantam MFindietis ne ait Graeeos pariter et Latinos unius labore superatos. ii Quis enim unquam tanta egere potuit quanta ipse eonscripsit'. Pro hoe sudore quid accepit praemii ' Damnatur a Demetrio Episconio, exceptis Palaestinae , et Arabiae, et Phoeniciae, atque Amiae . saeerdotibus in damnatione eius onsentit urbs Roma Ipsa contran hunc cogit senatum, non Propter dogmatum novitalam, nee Pr niter haeresim ut nunc adversus eum rabidi canes simulant, sed, quia gloriam eloquentiae eius ei scientiae sere non poterant et . illo tinnis, omnes muti ulabantur in Apud Rufin. Polog. II. n. 3. Vid et Vales in nol ad cap. XXII lib. I. His mei