장음표시 사용
21쪽
tim ab ista hastat e me laudem liberarit. Nam cam essem Oxonii , O bens. issentia Reverendissmi Epistopi, prolixaque humanitate D. Thoma II de Bibliothecarii Doctissimi, pateret ingens istud arcanum Britanna gentis literarium ct reserata serent omnia Bibliotheca Regia conclavia 2 penetralia, o ibi bonas horas, imo bonos integros dies, jucunde liceret peragere. Forte fortuna incidi in cο- dicem petustate reverandum, o variis argumentis certe praestant inium. Inter varia vero rarii generis scripta qua complectebatur, occurrebat Tractatus de Conciliis, quem cum prae laetitia gestiens o currens exolverem, eundem esse cum meo, statim ego deprehendi. Sed nomen auctoris in limine non proerebat, quod adhuc mihi molestum erat, ac voluptatis mea suavitas, amarit dinis quibusdam guttulis adhuc inficiebatur. Sed brevi ingratum istud eνήnuit temperamentum. Nam cum ad suem et ractatim perrexissem, occurrit nomen auctoris , ac fatum esse Germani Patriarcha Constantinopolitani statim animadverti. Curavi vero ut ex codice Oxoniens mihi describeretur Tractatu, iste de Conciliis, cum meo exemplari hic Lugduni conserendus. Operam siuam isto iunegotio non passus es desiderari , Docti mim D. Baucti, Rorbomagensu, υ- Ietudinis , peregrinationis , o literarum gratia Oxonii ιunc degens, reteri amicitia mihi juncti mus , vir indolis human ima, eleganti mi ingenii,
ac animi Sucris , ac Diuioribus literis ornati,sc cult imi. Cum vero laudatum exemplar Saraarianum, Oxonicvsi esset proxilius, ac in hoc multa de deraren-ttir, qua in illo D us enarrabantur, codicem nostram vulgare maluimus quam Oxoniensem , in quo tamen cum Momen Auctoris occarreret, illAd inde erui mus , ac exemplari nostro snon mo , progendum curavimus. Adeo ne nanc primum publicetur sub nomine Germani, qπem illiu3 esse auctorem, parte posteriori observatiouum nostrarium asseremus, ac illi ut legitimo parenti, n mine ut stero contradicente, fatum suum vindicabimus. Ctim vero in volumine Sarraviano contineretur etiam enarratio Orationis
22쪽
Dominica , Expositio quadam Fidei qμη Γ filio agno tribuistir, ac alia varia ad Fidem spectantia , ct doctrinam orthodoxam a Gnciliis geserulibus probatam ac confirmatam , ista viscula non pr termittenda ex liniari, sed priuribus addenda, ne tenuitate sua, xcgligcrcntur, ac repcntia calcarenttir, sied prioribus tanquam fulcris ac pcdamentis p nt si cntari, crigi, ac consedi
Sed his nondum poterat animus acquisere. SIIoges nostra moles exilita-ie, ct contracta nimis flatura sua , neu placebat, illique cubitum super addiatum libenter voluissem. Non diu vis torsu lud di deiiuni. Statim memoria recurrebat, me vidisse MSS. codicem in Psalmos, Auctore Euthymio Z abeno. Editus est Latine, rnterprete Saulo, Episic. Brugnatent se nci quam Graece prodiit, maximo cerre oppobrio ac damno eruditorum. Exstabat in Bibliotheca Bigoiiana, omnium Bibliothecarum quibus Neustria mea abundat, stlendidi ima ac la- cuplet ima. Erat vero Κυ αα ampli inii Toro dei , viri humah imi , .cin utraque Lingua in paucis doctissmi. Praefationem legeram, ac in illa multa notatu digni via me animereri e retortabar. Cum vero in aliud exemplar in 'cidi siem apud τ meis regium Isaacum, virum supra Iaudes, ac iterum prUallanis illius Lectione vehementius adhuc caperer aἴ delectarer, illius σον ac Apographum vehementer de deravi, ct V ius qua est hamanitate, deseribi mihi
curarit. Isto iii cremento elegantismo auctam volvi Syllogem meam, quo gratiam apud bonos ac doctos non parvam initurum Me confido, cum, si docendi
genus, si materia, si acumen, si eruditir, si me: bρdus, si fervor, tu, Pe-
cIentor , istis omnibus, supr.t mcd m, se commendet, Enthymii Praefatio. Non prorsu contemnandam in illa Latine reddenda collocavit operam Saultis interpris. Sed qui Grata ct Iasina conferet, haec iusta priora multum sub idere anima ror-iet , multum originalis periisse decus, ac interpretem ope errare , vel propria sua culpa , rei, q od malo cre, exemplaris sitio Um es non recia ac nitida
23쪽
descriptione. Quod in nolis nostris at istam prafationem liberioribus , palam omnibus facimn. Ne vero Bibliotheca nostra Leidensis prorsus esset α μcολοῦ-, ct ps
Gallia, ct Anglia Symbolas, Belgilim solum, εραρον negare videretur,annuente D. Danbemto Bibliothecrio, viro scriptis, doctrina, muneribus cethberrimo, illius excusii forulos, nec diu passa es suam liberalitatem , ct munificentiam desiderari. Exstabat in legato Marneri, legato certe regio , ct quo jure superbit Bibliotheca I gdunensis, ct quod omnis siueratura oricntalis in Europa, est hodie nobilissum ni monument m , Γxstabat inquam inter opes istius pratio fimi legati, Nili Doxοpatrii notitia, Graece, in qυ quinque Patriarchatuum , Romani, Constantinopolitani , Alexandrini, , Nicroobrmit hi Dioecesses, Exare tui, Archiepiscopatiis, sedcs Metropoles, ct Episcopatus accurate describuntur. Opus mihi non ignotum, ct clim varia fragmenta huc illuc variis in operibus stursu, collegeram , ct in cam meum consideram, ct conservabam , ste tamen amicis quibuadam vicis relicta, operis publicandi, si illud per cicndi, crlacunas qVasdam implιndi, faventem occasonem, tandem aliquando nancisi , tr. Ecce vero se obtulit, de derata quidem, sed non tam ciso expetilata, opportuna ista occasio. Arripuriodicem marnerianum, sed mal1 fato mutilum; ct in quo, qua :ernio integer desiderabatur. Dolui quidem, sed dolori, non Iongum concessum intervallum ; jacturam quippe istius quate enis, si armentis meis integram sere, posse resarciri, asem animadverti. Opusuli ergo ii ius vulgandiflatim me incesiit coistium o sententia, ct illo Syllegem nostram locvletandi, quod a re nostra nullomodo alienum mihi visum est, nec aliis alienam ct ingratum vi purum etiam conbido , cum sit multo persedlim, quam nil ibi apud Illatium. ac Sohele ratium, ac pauca tantum desint linea vel pagine, qza a Leectore haram literarum non prorpus rudi, facile suppleri 36ssint finis erat inquietudinum. Varia 'ostra, in eo qzo tunc erant
24쪽
nam adhuc in publicam prodire reformidabo ct auctiorem, nobiliore Ostiti, didiorem comitatum postulabant , ut varietate sua fatilius possent lectoribus si
probare o commendare. Ecce ergo cum ex legato Mameriano , ad Scaligeranam pergerem , ct depultoria quadam libidine, modo illo medet O Oculos meo, pascerem, o utriinque opes mirarer, ac explorarem, incidi in Distulationem Bartholomet Ede seni, sequioris avi, ni fallor Monacis, contrs Sarracenos. Opus Scaligero, Vulcanio, Musio notum, illorumque doctis manibus diu tritum ac versatum, sed huc usique ineditum, nec Latinitate donatum. Cum vero illisu sectio non Ieriter animum adficeret, ac in illo multa occurrerent, de Mahumere, de Nahumetanis , de Religione Mubalneianorum, rariis apnd illos t tibus, grata ac jucunda, qua a lectoribus ficat nec a me, non sine qaadam voluptate legi posse ridebantur, statim de opere cum aliis jam paratis sociando cogitari, versionem adornavi, notas uberiores, nὶcessarias tamen, paravi, de quibus omnibus in posteriori parte operis nostri Lectorem sustius monebimus. Ad Calcem Dro inius codicu MSS. Bartholopaei Edesseni , quadam addita legebantur , qua Mahn-
metem ipsum, ac annos Mabsimetanorum, ac Saracenorum, flectabant ac conm
plectebantur. Qua cum superiori distulationi, consilio quodam addita suillsent,
ea in editione nostra noluimus desiderari , ac alia de avis, meobus, diebus, variarum Gentium, in Textu, ct in nostris notis addidimus; praecipue cum in codice nostro Sarraviano de quo supra , xxstaret laterculus rationis annorum, qui olim apud Graecos, AEuptios, Drο-macedona , Persas, alios solebant usurpari. Cujus etiam laterculi usum Lectoribus non inridimus, illumque publica rimus cum notis prodituris, ad rationem ct emendationem temporum stectantibus In eodem vero codice Sarraviano post istum laterculum, eccerpta quadam leg . bantur de punderibus ac mensuris, qua quia breviora, eo minus mihi visasmi pra- remittenda, illaque rariis nostris inserenda judicarimus. Sed ut materia depunderibua o mensuris, magi accurate hic enarrata Iegeretur, Epiphanii Tra-
25쪽
LIutum de eadem materia addendum conpultum duximus, praecipue cum penes me esset antiqui ina versio istius opusculi, Salmastio , Preto, Petavio aliis laudata oprobata, quam pro humanitate sua mecum communicaverat, vir variis dotibus , scriptis, roa doctrina cultus ac colicuus Samuel Tentilius, qui ct studio erga nos suo, cet genio Apollinari suo nimium indulgens, opus integrum nostrum Carmine, Laudibus certeommeritis nimium luxuriante prosequi dignatus est , sed quod licet eleganti fimum , O acuti mum , pudor, O tenuitatis nostra consia mens, prohibuerunt pulli care. Tandem ad legatam Mamerianum iterum deflectentes, ct cum illius opulo inexhaustarum, ct inexhauriendarum fulgor oculos perfringeret, sed tamen alliceret, alluvi codicem MSS. nobis suppeditavit, recentem quidem, sed utilitatis non contemnendae. In illo quippe continebatur Collatio quadam inter Xa tinum, o Graecum , de quibusdam articulis, qaa d idia huc usque inter utroseque, Lacinos ct Graecos non. composita foverunt. Statim de illius publicatione cogitavi, nec Latinis, nec Gracis, nec aliis injucundam Iuturam existimari, nisi forsan quia mutila tandem prodit, cum in M SA quod nacti sumus, quadam desit derentur. Cum vero Epistola Graecorum ad sobenios, qua Schi ma Graecoramor Latinorum stectat, apud nos exstaret, ct ad illam varia a notis annotata, in adrersariis haberemus . operam non intempestiram , ct improbandam duxi, sisve tori Cozitioni inter Latinum ct Graecum, illam addendam curarem.
Sic aucta varia nostra, ct Sylloge, diversorum. Voculorum adunatione , vegetavit, intumuit, crevit, ct ad illam qua nunc constat molem asparrexit , ct conflata coaluit. Cujus piaticatione, aequiorum Lectorum contemptum nos non
incursuros, facile confidimus. Talium quippe collectionum usus, s hodie stequentisi mus , ct probata utilitas ; quam viri undequaque docti inii, scriptis o laudibus suis longe depradicarunt. Talia, Varia, Collectanea, Miscellanea, Spicilegia, Symmicta, analecta, antiquc Lectiones, Orthodoxographa Oci Talis
26쪽
Tales Collectiones, Canio, Marsit, Stepertii, Chi et ii, D. Acherit alluiti, Aulusii, Mabillonii, Cotelerii, Bigotii, ct aliorum diligentia, .ct doci rhia praestant imorum virorum, qui genus istud sudiorum foverant, ct exemplo suo nobilitarunt, O promoverunt. Nec luco stastra operam suum collacarunt viri illi praestantis 'ni. Sic enim asseritur veterum decus o suma. Sic Ecclesiis Antique, ritus, morer, . Disciplina, dogmata magis ac magis illastiantur. Sic varia ex tenebris eruuntur qua absique illorum diligentia, aeternum latuissent Sic opuscula quam plurima exiguitate sua peritura, pudendo per blattas ac i in neri interitui eripiuntur, ac in media aliorum turba forentur ac conservantur. Sic innumera, Auctoribus suis restituuntur, quorum fatus non a Salomone, sed acata ac Iada ignorantia, aliis parentibus injuste tribuebantur. Sic Auctorum aetas, ac operum ratio, consillium, occasio , deprehenditur, ac cognoscitur. sic Haereses ac illarum primordia, ct mreticoruor prima grassationes elucescunt. Sic multa a Fhronologiam, ac Chorographiam Sacram pertinentia explorantur. Sic varia supplcntur, enodantur, conciliantur, quae hiulca, lac ra, α re, intolerabilia , contradicctoria omnino videbantur. Quod tot exemplis constat,
ut ad illius confirmationem, fustra noster postularetur ac impenderetur labor. Cum nullus exstet hodie bonis literis vel leviter cultus, ct in Antiquitate Ecclesiastica non omnino rudis 2 hostes, qui hoc ingenue mecum, non agnoscat Oprofiteatur. Eo vero animo ista a me non disseruntur, ut tantam de Sylloge mea recitem apud eruditos, stem ct expectationem. Novi discrimen inter operas virorum istorum illustrium, ct curtam meam supplectilem. Illi Thesauros in s ἰο- phylacium literarium conferunt, ego δυο λεάὰ, Κοδράντίω , & ἀασαωον. Illi Tabernaculo literario, aediscantio ornando, opes Regias, R Iiis ex Bibliothecis Larga manu admovebunt, nos quibus mulicet esse tam beatu 2 Quicntu, tantas, fascia , myci coci saltem suppeditanium, male nobiscum a Ium
27쪽
non existimantes, si viri harum Literarum ct Disciplinarum periti, diliget
itiam qualemcunque nostram , non omnino improbaverint. Non deest quidem nobis jurandi desiderium, non quadam vires, non omnis indusia.. Sed desunt argumenta , otium, viateria apta istis collectionibus consciendis ct consarcinam . Pergant Galli mei in ista palestra se exercere, isto stadio uti fecerunt, alacriter porro currere. Pergant Anglii, quorum opes immensa, olim mihi reserata , sed fugitivis eheu tantam oculis usurpata . tantum apud me stuporem o admirationem concitarunt. Incipiant , pergant Itali tot Κ 1λίοις Iocupleti imis florentes , nec tot veterum, bonorumque auctorum scripta, ac vera, vermium, pulveris, itur, temporis , inania ludibria feri , diutius P triantur. Pergant Romani , decem volumina Κνεκδοτων, allatii, publicare, in quibus raria talia Symmicta, ac analecta, ut constat ex allatii invi Catalogo , quo usi simus , humanitate Theodorii Riihi, viri Iudicii exculti gimi , O doctrina fingolaris, Collega conjunctissimi. In quo revera multa exstant, qua si divi in auras emitteremur , na, ex illis Republica literaria , xtilitatem non
mediocrem , ac fructiu non contemnendos posset decerpere ct colligere. . Interea Datur collectione nostra, in qua rerum diversivi poterit Lect ristadium ac fastidium lepare ac remorere. In ea quippe vetera ac nopa. acadam secundi , tertii, quarti seculi , quadam eculorum posteriorum. Quadam ad Ecclesum nascentem ac primitiram , quadam ad adultam , quadam ad Mnestentem. . quadam ad doctrinam, quadam ad ritur , quadam ad opera, qua in illa, ex illa, ac pro illa prodierunt. Quadam ad Ecclesiam universalem, ae Concilia Generalia. Quadam ad Latinam, Graecam, Germanam. Quaedam ad Geogra-rbiam,ac Chronologiam Sacram,ad annos, ad pandera,ad mensuras Sacras ac prophanas. Quadam ad Hareticos, Safracenos , Muhammedanos , Ethnicos. uas Mula non jurant , ac minus arrident , juncta forsan non disi licebunt , ac jucundiora videbun Hr. Cum
28쪽
Cum vero multa de Polycavi, Barvaba, Hippolyti, vita, at ire, scriptis , Iaudibus dicenda, notarum ratio non pateretur, nec tamen illa omnino prae termittenda existimarem, ea ad Prolegomena rejicienda putavi. Ideo de istis argumentis, ut hic mihi quadam adhuc praefari 2 delibare liceat, Benepotam Iemrem vehementer rogo , atque iterum rogo.
Hic Polycarpi vitam, merita gesta, lagdes non fuse prosequemus. Ista ab aliis peti possunt, qui argumenta nobili imo enarrando, Hiaxima cura , industria, doctrina, facundia , incubuerunt. Cavendum tamen, in similiabus argumentis, a nimia credendi facilitate, G incerta, ct parum perisimilia obtrudantur 2 admittantur, qua immoderatum ct nimis ferreus, si dminus persticax, erra viros sanctos studium, o excogitavit. Extremi sunt νitandi scopuli, ct sicut discili, ct pertinaci nimis incredulitate. virorum de Ecclesia meritissimorum laudibus detrahitur 1, fu nimis flexibili, ct ad omnia, sine de lectu amplectenda qua de illis jactantur, proniori, proclipioriqκe fide , de illarum gloria non lepiter delibatur. Incrιdulitas, certa ct incerta, paricacitate ct pertinacia, removet ct evertit. Nimia ct caeca credulisas, certiora ct certi ma , rerum incertarum , ct parum probabilium laude, O depradicatione, concutit 2 convellit. Parentes, Parria, tempus Nativitatis Polrcarpi ignorantur. Alicubi in Oriente natus memoratur. Quod non intelligo de Asia majori ct extremo oriente. Sed de ricinia Antiochiae , ct ista Diacesi qua vocabatur Oriens. Sic in Actis concilii Ephesint, ii αγγα mos Ab λκῆς Διοι- ο ς , s6 Sam
29쪽
Sancta nodus Diaeceseos Orientalis, ct inter Acta Concit. Chalcedon Δομνος Em οπις, ε ξαρχρο Διοιγι πως Α'νο rλικῆς. Domnus Episcopus, Exarchus Diaecestos Orientalis. Diecsis orientalis varias quidem provincias praeter Priam comprehendit. Phanices, Pala linas , Mesopotantiam, Isaurium, Ciliciam, Osi Ohenam ctc. ut patet ex notitia Imperii. Sed scat Asia sumitur lati me, late , stricte , pro tertia orbis parte , pro Uia Minori, ac pro Regionibus Epheso magis proximis. Sic Oriens smitur, pro tota LOAIlaga, vel pro totaDiacebi Antiochena, vel pro Syria, Regione Oruntis magis proxima, O vicina Antiochia, quae erat sedes comitis Orientis. 3ullianus antecessor ad NoreIIam i 7. Pustin. Comes Orientis, sedet in Antiochena, ac habet sub se multas provincias. D. Ambro vi Epist. 29. ad Theo sum. Ubi agitur de Synagoga Pudaeorum, quae odio ac invidia Christianorum, Callinici, inccnsa suerat, Relatum, est a Comite Orientis militarium partium incensam esse Synagogam. Ubi neminem turbare debet, quod Comes Orientis dicatur militarium partium, quasi fuisset dignitas militaris. Nam revera civilis erat, ut patet ex Zo imo T. v. ct Nagister militam, militibus praeerat. Sed νel comes militaris hic notatur, vel etiamsi essent dirers magistratus, tamen aliquando ambae dignitates inter se sociabantur, ac in unam personam conferebantur. Uude sedeus Comes Orientis, de quo forsan D. Ambra loco laudato, erat etiam tunc temporis Magister misi- rum, ut patet Codic. Theodos L. v m. De Putiis Caelicol. o Samaritan. IMP. THE ODOS. ARCA D. HONOR. Ass. Addeo Comiti, & Magistro utriusque militiae per Orientem. Per totum Orientem nimirum qui
imperii Romani pars erat, ac cujuι comes, qui μειζονα, ο ειειζω Θρονον dicitur habere, apud Libaniuo, Thronum, o fixum sedem habebat Antiochia. Syros ergo ct Antiochens Provincia incolas fuisse Pol carpi parentes facile mihi prostasertim. Unle forsan arctior inter illum ct Ignatium Antiochenum fa- miliarit ad O neces tu p. Raptus nescio qua fato ct renditui, dicitur serpitu
30쪽
tem serpivisse. Hera sua Callisthoni o Domina ita mores O fidelitatem proba-τit, illamque ita indolis mansuetudine ac vita castimonia bbi conciliavit, ut
illa Heredem ex asse illum renunciaret. Hareditate locupleti a auctus ac cumulatus, usus est ad Orphanos fovendos, pauperes Ierandos, vid as jurandas , ac inopes cujuscunque aetatis ac sexvi recreandos ac refocillandos. ista morum sanctitate , ac prolixa munificentia ac liberalitate ., omnium oculos in se convertit, ac maximum do se eccitavit expectationem ; o qui privatus tot bonis operibus se commendabat, Muneri Ecclesiastico obeando aptismae judicabatur. Statim ad Diaconatum promope-tur, ac cum Bucolus esse homo desiis i, statim Polycarpus illius successor poscitur , eligitur, ac Enanimi omnium consensu, Ecclesia Smyrnensis pastor renunciatur. Nollum fere latet , Polycarpum Ecclesita Smyrnensis Episcopum fuisse, ac mirum est hoc fugisse Tirsleuium, qui cum hoc yci ignoraret, vel memoria non succurreret, pueriliter impegit, ac turpiter se dedit, in interpretatione vitarum Evangelistarum, quas ex ara ico Idiomate Latinitate donavit. Sic vero de Joanne Evangelista Auctor arabs. do . 3 I E 3
. l. Haec in Notis sc reddit Urientur. Tres ipsi suerunt Discipuli , Ignatius, qui suit Patriarcha Antiochiae, &projectus ad Bestias Romae. Philophorius qui fuit Episcopus Sumariae,& Martyrium subiit in Annar. Ac tandem Phugsire , qui fuit succetarJoannis, Ephesi. Addit deinde Tir lenius, & Phugsire hic, forsan est idem quem Ab iras & alii vocant Byrrum. Vitis certe puero in Arabicis adhuc rudi vix condonanda forent, mulio minus Tirsevio, nisi primuz fere, literas Arabicas in Europatu erocasset, ct nisi nasceditis istius eruditionis primordia 2 initia , den si a tenebra obsedissent O occvassent. Sic vero reddenda suntsensus