장음표시 사용
41쪽
919. vel 9ro. 2 auo. Diovs. 16 7. Hunc, L. Statii Quadratililium libens ad uiserim. L. Statius fuerat Co s. cum Rufino an. rq r. ct diu post Consula-ium abdicatum , ct paria tu co/midam Reipublica gesta, Proconsul in Asiam missus fuit, ct ictam admini stravit ann. io 7. Marci imperatoris 7. Nam illius
anua mna , Seperas Proconsul fuit Aba, illim anno 8. Pollio, anno vero immediate superiori, nimirum 7. Sophissa Quadratur. Quod ex Aristidis Spyrnaiora:. i. ct iv. bene colligit vir magna doctrina, ct judicii Maximi, Heli)u, Vale ius. Fueraut ergo duo Quadrati, Pater nimirum o Filius, uno ct eodem tempore , supremas in Republ. magistratus exercentes , Consul T. Numidius Quadratus, cum L. Aures. Hero, ct illius Pater vel Patrum, L. Statius Quadra:vi , Proconsul a M. Nam Proconsuli non vomea erat Titio, vel Tito. sic Statio, cfus loca tu Epistola Sm yrneorum de Polycarpi Martyria, male legitur, ac pejus in Martyrio Latina MSy. Polycarpi, quod olim fuit Rosutili. Dasrea su laudi, flatu et adrati, pro Statio et adrato. Vocabatur quippe Statius Quadratus , Consul fuerat aua. Iψ2. cum castio Rotuo, sub Principatu M. Antonini, rii. Et past alios pro Republica obitos Magistraim , tandem sub M. AureI. Pro an ulatu funct is ebl in a a , Gentili et adrato Filio, vel nepote, Consulemaeex:e, cam L. Aurel. avo. Dionys I 67. ct urbis condita 919. ut rideres tu Fa lis ou brii. Q a semel anima perso, quod certe facile poterat anima pertia Peti:o, in Ebrona uia uoa bastiti. rat: illius conjeclara, qua sibi admodum plaudebat,2.Pa Pales carpam alia. D. an s. 173. consummarum laruebat, Cog. Calpurniori par, ac M. Salpia, Paliaua; Proconsule vero Asia Tito Quadrato , non
42쪽
xero ann. Dionys. 167. T. Quadrato Cos cum, scilicet unus o idem Quadra ius non potuerit esse Consul, o Proconsul codem tempore Sed ut modo dicerbare confundit duos Quadratos. Unum Consulem, cum L. Auro I. ct qui erat T. Quadratus. Alterum, L. Statium, Quadratum, qui Prρconsul Asiam regebat, ct sub quo, Herode Irenarcha , idest forsau Α'ρμος i qua vox signi icationem ἀνθυ του vix patitur, ct de qua videndus vir belli, pacis, o literarum artibus ac disciplinis inclytus 7ac. Palmerius Grentememilius, Popularis meus, perpetua m moria ac existimalione mihi colendus passus est Pel carptu, o Martyris gloria
coronatus, nimirum ann. Dionys I 67. M. Aurel. 7. non ann. III. Ut contendit eruditus Petitus , nec ann. 9. M. Aurel. ut voluerunt viri IIustres:
Baron. ct Usserim, eadem forsan qua Petitus ratione compu0, ne Consulatur ac Proconsulatus, uno ac eodem anno caderent in unum personam, ac linicum Quadratum. Cum duo fuerint, Consul ac Procon ut, sub quibus passum esse Po-bcavum, nihil impediebat, ann. nempe I 67. M. Aur. Sabbatho pero magno γ
De Sabbatho ista varia huc contulerant' viri nomine ct eruditione 2 digni late praestant imi. Quidam iηtelligunt Festum Purim, quod inciderat in mensem Februarium, paulo ante Kal. Mart. Alii primum Sabbatham, quadragς silvia. Alii primum Diem Asinorum. Alii ultimum Pas batis. Alii Sabb rhum, Pascha immediate praecedens, quod revera ct apud Judaeos, ac apud Christianos magnum Sabbathum vocabatur. Sed i aliquid conjectaris meis adhuc indulgendum foret, inter tot eruditorum alias, qua omnes variis sunt obnoxia discultatibus ac incommodis, existimarem reI ultimum Subbathum anni esse intelli gendum, quod cadebat etiam , circa exeuntem mensem Februarium, ac quoi Pudaei ta nquam ultimam anni festivitatem, magno cultu celebrabant. Nam sicut restarum solenniorum, prima ac ultima Dies, vocabantlir magua , O d m. eii tui ultima anniselennitas, juxta ac prima, vocabat r Nan naπ , quia an
43쪽
Ecclesiastico ac Festoram, fietem impon bat, quod se balbum isto anno forsan e currebat 7. Kalend. Mart. Verum si libertim Crisi adhuc ἰὶceat indulgere, promor diu statuendum, Sabbathum magnum so se primum Sabbathum Nisin
quod cadebat in Diem primam Martii, ac quod inchoabat annum Ecclesiasticum .Nam erant quatuor annorum di rersorum imita. Anni arborum, undecimo anni μνilunio. Anni pecoram decimandorium, Novilunio alui seu Augusti. Anni Regum ac annorum, Norilunio Tibri seu Septembris. Anni Fesorum, Novilunio Nisan seu Martii. Erat vero maxima solenniim primi letus Subbalbi, quod magna cum celebritate solebant agitare. Et vocabattir rudi caput anm, ac inter majora Festa semper recensebatur, ct inter aio 'et , ct quod revera incidebat in Kal. Mart. Iudaeor. Unde existimarem, mendum irrepsise
in Epistolam Smyrnens in qπη aliqVando scriptum sverat. κm, Καλ moti l. Unde factum postea εἄά. Κοιλ. Septimo Kalend. Mart. Cum prius siriptum fuisset circa Cal. Mart. seu ipsis Kal. Mart. nimirum Sabbatho maeno, in nais , cI nam ct se, quod crat nobilis imum, ct omnium festipitatum fere maxima. itim Sabbathum esse existimo quod Luc. 6. dicitur δή προσπωπν. nam erant duo pracipua Sabbatha, vocabantur prima ct
magna per sccellentiam. Primum Sabbaibam Novilunii Tibri, sivi amu cirilisthitiavi; ct Sabbathum, Novilunii Nisan, qud erat initium anni Ecclesiastici.
Utrumque vocabatur primum, rellectu Aliorum SAEbbathorum ac Festorum, o
sabbatham Novilunii Tisti esset Sabbathum primo primum, Sabbathum primum Nisan , vocatum est δίπροπζωτον, secundo primum ac secundam respectu Sabbathi Tipi, quod, Sabbatom primum Nisan, dignitate stipirabat. Nisi
forsan qreis hanc velit qualemcunque admittere aliam nostram conjecitaram. Vocem nimirum δ προπωπν, esse, interpretationem literalem vocis naIn ta . est priniani, notat etiam non tanInm an um, e ccan
44쪽
a quibu, iam Iudaeis, sui literali Interpretationis efant admodum solliciti. Qub sa-1uilia, e fuit apud Hebr Oi, ac precipue Uurpatum abes quila, in prima sua κδ ri, quae cum itinis literae ac vocibus addicta sitisset, magnas pariebat tenebrius, ac tan Elo um dedit secundu Aquilae curis, ac alteri καὶ οἰγου si seo, illius Intvretationi. : Sic e O minori habita sensim , qVam Dilabarum ac vocum ratione, quidam lite-fasor reddiderant Paci Pad, Sabbathum ο τ ροπζω cuiuitier aliter vocum prima si ni canoni quadrarct, obtinuit ista Interpretatio apud 3udaeos ελλίμι οντας, ct cum Iamiliaris esset apiis Hebraeos, nihil prohibilitquominus sacer Scriptor Luca illam etiam usiurparet , cum dicit Apostolos Σαζ ἔατω δά προς ζωτι' oicas muni contrivisse, quod quam bene qua drei Sabbati o primo, seu novilunio Nisan, omnes mecum cons ebuntur, qui iu ste Rustica, ct Agii ultura 3 daorum, o Palfinorum non sunt omnino rudesct ignari. Illis ergo Sabbatho sticas cohsticabant apostoli, O Sabbatho , Anno Dionys s 67. imp r. M. Aurel. C f. c. Aurel. Vero ct T. Quadrato, Irenarcha Herode, Proconi e I AE, L. Statio, da irato. Polycarpus magnum sui post se desiderium , o fortudinis Christian exen plum suis opselis relinquens,
miserum hunc vitam, cum aeterna commutarit, ct ex rogo cineribtuque sar iurenatus, tanquam Phaenix, iti calos Pictor, ac coronandus evolavit. Dico ex rogo. Nam luei fuerit vulnere ct telo confossus , tamen virus arsito tu Pyra beatam siuam animam Gavit, Patrique commendavit. Extinctus es in Ole, non in Annar, uisupra obserrabamus ex vitis Araboris gran
eris rum 9 Apostolorum. Semier peio inibi vi in eo εμπαικτης Livianus illudere potuisse Martyrio
45쪽
Pol carpi, o Christianorum moribus, csim rei Grini sol vitam, gesta, pere-
si inutiones, mortem, tanta cLm csentatione , O παρρησῖα enarrapit, or in Hibitu emisit. Vixit i e Percgrinua cor qim Psi carpis impore, ac primo scele- ω ratus , o moribus improbis imis. Delii e Christianu , postea Philosophim, ct r. iidem occubriit, o vara o stro percitus, sat i stis diasmis Carnifex, se pracipitem dc ii in rogum, cis tu rabidas staminus, sceleribu
sciis, antea Geraerat. Quod contigit anno 366. Acra Domini nostri, anuis vix elapso ante Martyrium B. Polycavi. Vcisosau eodem ipso anno i 67. 7. H. ac L. Au. B. IHieron. in Chronico, Peregrini mortem memorat is v. laxi MCLxxx II. vel MMCLXXXI. ac morim Polycarpi, alino proxime sequenti. Et rei era Eusebius in Chronico videtur inii cre, mortem Peregrini praece se Nartyrium Polycarpi. Sic enim ille, P Δύμαχων icetenλ σενυς , ο Sas ηρος, A ουκιος π A'υρηλιος, ο κ Κοριοδος ετη ιθ. Γεωγωνος ο ψιλο φος et νηγύρ Πνυιν α φας, εαυπν Dεπρησεν, μυι- μενος Κοιλομον se χριανL , καὶ A'λεξομαθον Γυμνοσοφισαν. 1Πολυ καρπις Ο ξωταπς E'mo οπις Σμυρος , τω υπερ χν psi μαρτυρ l λειωθη. Romanus Imperator xiv. M. Aurelius. Verus. Cum Lucio Aurelio Commodo, a regnavit Annos xix. sub illis Peregrinus Philosoplaus, in Panegyri & solennitate Olympiaca, rogum accendi curavit, & seipsum vivum cψmbussi, imitatus Calanum Brachmanum Cymnosophistam, qui tempore Alexandri, idem etiam praestitit. Eundem Pe- 'regrinam tangit etiam Tertullianus L. ad Martyras, ubi dicit non olim, i lusscinore Peregrinam volui se commendare. Sed de isto Peregrino nullus cenio ra proiiugi quam Athenagoras, ac Lucrinus, atate illi se pares. De actu sic Athenagoras exagitans falsoram Naminam, ac imaginum oracala. A
46쪽
ἁγνοιιπι ρ πιπι εια τὸν εἰς τὸ π e T O λυμ no , ο νω. Sc τῖς-c res bi κατὰ si'. Statua Protei quem nostis Imperatores, se ipsum in ignem praecipitem dedisse in Ludis Olympicis dicitur etiam oracula fui
dere. alloquitur Athenagoras M. Aurel. ac Luc. Commo . Triennio vero ante obitum Lucii Aur. qui annes tantum i mraxit iaci cum M. Aur. in ignem se conjecerat, mon hum, anima gloris P c grimu . Circa ann. 7. AI. A. ac L. v. Unde colligi pot6ὶ Athenagoram circa ultima Lucii fata, illi ac M. Atiret. Apo&sMictim suam pro Christianis o tulisse, ac intra tintim ac Hur ιm Olympiadiscurriculum , exaratum Apologeiictim athcn gora, extiinctum Inc. Imperatorem , at Peregrinum, corpua si lim P r , bc animam flammis aeternis roranda tradidisse. Nam Triennio ante mortem Lucii Imperatoiis perit ac extii sitar Piregrinus, ac tamen, ad M. aurci. O .eliud vi L cium, adhuc stipei litem sit ibit, ac mentionem Peregrini ac illius rix comburit, ingerit Athenagoras. Sed Iticiano Samo at eno de Peregrini furente constantia diser erui major ad G ha
benda fides, ctim ipse testu fuerit fororis i litu Philosophi, qnem si se ridet oexagitat libro pectiliari de isto Peregrino , e cui videtur eo tantam Ine 2 ια- filio traducentam susicci se, ut christi api eo cui argumento traduceret, qui ad Martyritim Ponte ruere ridebamur, O qiti de Martyrom sim tim fortisse inealbitabantur 2 trian habant. Cum vero in i cui fere tempus , ct quas c. nihγορ se lixitate a mo um cc c ri ct solenni , Martyrii corona fuis set ornatus ac decoratim P. carptu , ct a Nd Christianos magnum nomen Pol carpi ubique personaret, Impi igniti omnis Religionis contemptor, ac ostio christianorum praecipue inibor perpetuus, Peregrini sui historiam adornandam ii . it, qua ct Philosophum, ct Pol carpum, o Martyras omnes, omnium iudibrio, contumeliis, ct Satyris su pu bl sternis expol cret, Peregrini qtie more, ct vanam gloriam, elo, fieri constantia Martyrum opponeret, imo illi palmam, si laus in istis,secundum illum furoribus quaerenda foret, realiis iniere Peregrino de-
47쪽
cerneret. Sic certis tempori tu, diabolus Hostis veritatis, ac Pater mendacii ac imo orum mendacium , multos excitarit quor opponeret eximiis istu viris ac instrumentis, quos Deua si citavit, ac q'ibra gloriam suam voluit propagare ac asserere. Sic tempore Aso fit in AEgypto , Diabolus cccitavit Pannem, ac Mambrem , Magos in ignes , qui prastigio this pares imo Mobe majores incederent ,
illiusque miracula minuerent ac elerarent. Sic secundum quo dam tempore Danielis eccitavit quemlam Zoroast cui, qui de gloria miracullarum, ac operum ordinem Natura superantium, cum Propheta dio taret. Sic tempore apostolorum , Simoia Magio eccitatus, qui partem gloria mirata Orum etiam sibi vindicaret nec solam Releronem Christiana in istu debere superbire omnibus palam saceret. . Sic cum ista Religio Chri tana ubique jam florere incipe et , at Christus, ac sp Eois tibique reruatis erigerent vexilla, eccitatus ipsis iisdem temporibus Apolloniui Tlyaneus, sub Vitellio, Vesta iano, Domitiano , qui Religionis Christiana celeres gressus remoraretur, ac velocibus rapidisqlie illius incrementis. Eat mintercederet. Fal a scilicet sua Plutosophia, rariis suis su ceptis peregrinationibus , moribus suis fucatu , ac virtutis lenocinio imbutu ac insectis , operam denique supernaturalium , assectato ac illusorio θloidore. Quorum omnium postea voluit habere qua si Evangelissas ac Aposiolos, Da m , Philostratum , Nitroclem, alios, magni intus imponoris insanos depiadicatores, quos etiam stiritus mendax asarii ct escitarit, qui de gloria o veritate cum Christo, spostoli Apostolicuq ιe viris impudentes contenderent. Sic etiam eccitatus Peregrinus, in anus mendacii, dementia, Utta gloria martyr, actens, qui Polycarpi laudes detereret, ac quem suis coloribus depictum dedit Lucianus, minus ut illi in sale suo ac aceto acerbi fimo de ricaret, quam ut Christianis illuderet, Pol carpum troduceret, illius que grassantem ac a surgentem famam , reprimeret, ac proscinderet.
Et in eo, forsan , Palycarpo magis illi se Lucianus rideri potest , quod ex roga Peregrini vulturem epotasse suxerit, quem Iosica se ridisse, per Omnia
48쪽
ma Satra jurarunt, fabularum superstili , invii, acsolidi belluones. Curi vultur iste fuerit tantum blasthemi, ac Iudentis cerebri Luciani, Iudicrum ac imaginarium semensum. Unde dicit Lucia 3, αφηκα. ωυπν, Ego ipse illum emisi, quod non reddendum misi, ut fecit vetus Interpres, sed emisi ipse sturem istum, in nido jocantis cerebri mei, illum exclucti, sevi, ac emisi, es ens rationis mea profana ac Iudibunda, soli mihi tribuendum est, quod sit quod volet, remigio alarum, huc illuc per aera pergat, ct aethera tandem conscendere videatur. Quod ideo forsan a Luciano scium, quia columba in ruores cavi apparuisse legebatur, sana ima, simplici ma , casti ima vita mamimris, indicium Luculenti simum. Hac enim tegebantur in Epistol. Smyrnens
dὸ Martyrio Polycarpi. Cum a Confectore consessus fuisset, SDotae Exiit Columba, & maxima copia sanguinis Sed ut ingenue fatear, miti semper valde sustem fuit ista Lectio, in codicibus
Grato ct Latino, Epistola Smyrnaeorum, quos edidit Docti m. Userius Armach nus. Nec video quid hic cum columba, de qua nihil narratur, nisi quod tantum prodierit. Neque enim cuiquam verisimile videri potes imbellis columba alis, νο- rantes rogi flammas temperataι , O cohibitia. Deinde de ista columba nihil Eusebius, in ipsa quam refert Smyrneorum Epist. L. Iv. C. xve nihil Hieronymus , nihil Menea Graecorum. Quod proculdubio non pratermisissent , si Martyrii Pobcarpi , tam miranda circonstantia , Codicum MSS, metiorum
fide potuisset se tueri. Sed ut modo indicabam semper de menda Galbo mihi simstecta suit ista Lectio, πλoe . Fuit cum ego legendum crederem πλευes. Ex latere flatim exiit sanguis magna copia, qua rogi ct ignis vires arcerenturo extinguerentur. Aliquando legebam m0λοι, stiritu , pentvi, cfκι ν iirrumpente, ignis indoles vorans stangeretur, Flammaque contiguos innoxia lamberet artus
49쪽
aliquando etiam legebam in reῆμα, statim, confestim, subito, ιωμιως. qua forsan admitti possent donec meliora succurrerent. Sed videat Lector facilis, ct Critices ct conjecturarum non osor superciliosus, praeterm is omnibus sis mθάνοις , an non potius legendum sit ἐπ άροορῆ. Ex Larva, ex sinistro latere, ex corde vel pericardio aperto ct consessu , san-
facillime fluxisse potuit πεν es. Quod quam proclive fuerit ,
animadvertent, ii iliu errorum santes solent indagare, or qualemcun-
que se adcri ni, indolem pronam, sexam, incurvatam sentiunt ct e periuntur. Adeout columba in Martyrio Pol carpi, nullomodo quaerenda mihi videatur, e multiplicanda miracula sine testimoniis inrictis, o mili η- neces itate. Si tamen Codicibus recentioribus standum sit , o νει servanda , ct Martyrium Polycarpi isto noxo prodigio Ornandum odecorandum, dubito quin Lucianus hoc ridere voluerit , =ctione vulturis subito exeuntis ex Rogo Peregrini. Quoi potuisset innuere miraculum idem fuisse, o G morte Polycarpi, ct in morte Peregrini sui, eadein levitate θ nitate , ista discininari, fatua plebecula δεια διωμονε υις prandia asirritamenta, me Chrissianos dissiciliores debere se preflare H quoad vulturem nius probandum O laudandum , quam ad alterim columbam memorandam, o depraedicandam. Aliter vero ludit de Peregrini corio Lucianus, quam A. Gellius. Noct. Attic. L. xi I. C. XI. Habuit quippe impostor iste approbatores suos, iii: rquos Gellitii ipse vir catera sagax, ct satis emuncta naris, ct illius ομι ὶξ.ino ille loquitur de isto Lucumone. Philosophum nomine Peregrinum cui postea cognomentum, Proteus factum est, virum gravem atque constantem, cum Athenis essemus diversantem vidimus in quodam tugurio, extra Urbem. Cumque ad eum frequentet ventitaremus , multa licrete eum
50쪽
dicere utiliter & honeste audivimus, in quibus id fuit, quod praecipuum
auditu meminimus. Verum sapientem , non peccaturum esse dicebat etiam si peccasse eum Dii, hominesques raturi forent. Sic vetus editio, sedis aliis legitur, ignoraturi , non vero raturi. Sic de Arete ludebat iste Aretalogus, se mores componebat, verbis ad auram populi quaesitis ct adornatis, sic sapientiam simulabat, ac sapientiorum etiam plausum ac existimationem aliquando ibi conciliabat. Sic sententias, etiam γνωμοις, crepabat ac jactabat, non exEν angelis rei apostolis petita , sed ab aliis Philosophis, imo Cicerone ipso , apud quem L. m. Osc. eadam occurrit sententia, a Gellio laudata, O memoratu. Persuasum nobis esse debet, iηquit disertissimus Romanorum, si omnes Deos celare possimus , nihil tamen avare , nihil libidinose, nihil incontinenter, nihil injuste, esse faciendum. Sic non tantum Cachinnos multorum concitabat, ac contemptum. Sed laudes, sapientiam que Christianam equare vel superare aliis videbatur.
Sed si P0egrinus monstrum ii Iud hominis, dolo, fraude, levitate, mocrisipverbia, impietate totvi consutin, ad Christianistini contemptum , ct Polycarpi Iaudes o merita deterenda praecipue natus, ct a Diabolo fictus o compositus fuit, perstime patet emnibus, non illum habendum inter Christianos, pro Christiam, pro Legisatore. pro novo Empedocle cilis nomen inter decora ct laudes jurepsit recenseri. Quod ideo hic a me observatum, ne P. Petiti viri politisimi imsenii , o literatissimi sententia imponat Lectoribu3, ct noritatis gratia, virique ingeniosi, ct amanissimi meritum is doctrina sivgularis, illos pertrahat in partes Jas , illos, que sectat, ac cogar acquiescere , judicio , de Peregrino, scio, cui fateor ingenue, nullomodo me meum posse alligare o accommodare. Existhuat quippe Petitus, Peregrinium apud Chistianos fulse virum maximi nomia vis, habitum pro legislatore, o rituum, juris que Christianorum consultissimum, patii mam suisse; er tanta apud eos fama, ct auctoritatis, ut 3oyiaηM Imperator