장음표시 사용
21쪽
illud unum superesse iam videtur, ut de ratione ac via , quam mihi ineundam constitui, pauca dicam. Universae itaque commentationis meae duas faciam partes, quarum in una, quae tota erit historico ritica, Primum compendio a
curatam controversiae narrationem complectar;
dein vero ad varias veluti facies in quas pro variis aetatibus mutata est delineandas progrediar: demum argumenta Proponam quibus pia sententia vel oppugnata est vel defensa. Haec autem quoad eius fieri poterit ita proferam, uti ab auctoribus quaeque suis prolata sunt, atque uti in ipsa orationis Serie iacent, quo fiet ut lectores facili negotio
germanam scriptorum mentem assequi possint,
atque illud etiam intelligant, nihil a nobis silentio praeteriri aut dissimulari quod causae Osficere
posse videatur. Tandem quae in medium adduxero, ad trutinam revocabo, atque inde ad conclusionem deveniam. Quod ad alteram attinet partem theologico-criticam, iis in antecessum constitutis , quae ad serendam dogmaticam definitionem requiruntur atque sufficiunt, sedulo investigabo utrum quae pro immaculato Virginis Conceptu proseruntur adeo firmis veluti flandamentis nitantur, ut inter fidei dogmata pontificio decreto illo constitui possit. Id autem quo planius fiat atque liquidius, in subsidium advocabo dogmatum historiam, et exemplis non paucis in medium allatis ac diligenter expen Sis, Pro no veluti alveo tandem conclusio fluet, quam I Dissilired by Cooste
22쪽
gentium iudicio remittam. Quod sane iudicium praevertere me nec decet nec iuvat. Illud equi
dem non dissiteor , nihil mihi gratius, nihil iu
cundius futurum quam ut quae mihi disputataverissime videntur, ea etiam sapientibus viris probare possim. Ceterum laboris mei eo vel nomine numquam me poenitebit, quod id spectaverim unice , ut Sanctissimae Dei Matri cuius immortalia in me beneficia extiterunt, aliquod grati et obsequentis animi ossicium persolverem. Disitir orale
23쪽
Postulat rheto instituta methodus, ut priusquam historia qualis eumque controversiae ira datur, in quo eadem consistat nitide ac paucis explanetur. Haec igitur de qua sermo in eo tota posita est, ut disquiratur, utrum constet B. Virginem in
passiva quam vocant conceptione suasit, seu quando eius anima ad informandum eorpus condita a Deo est, contraxerii DP
ne, ut celeri omnes Adae posiori, originalem labem. Vel etiam si magis arriserit, eum peceati primordialis ratio ex communi Theologorum placito, praeeuntibus Anselmo et Aquinale, ingratiae sane liseantis seu originalis iustitiae privatione si ia
sii l2J, quaeritur utrum eonstet conditam suisse B. Virginis
si. Coneoptio, loquii Benedielu xlv, dupli ellor aeeipi potest; volenim est arista, in qua saneli B. Vir. ginis parentos opere maritali seriem ennrenientia praestiterunt ea, quae marime speciabam ad ipsius e poris formationem, oryanirationem. et dispositionem ad reeipiendam an mam rationalem a Deo inlundem clam , vel est 1Nuasta, eum rationalis anima tum torpore eopulatur. Ipsa tinimaa infusio et unio eum eorpore desila organuvio vulas nominaιαν
neemio mastra, quae aesieri milla ipso insinvii, quo rationalis
anima e pori omnoua membris aerula organis e alanti uni ur; ut eum aliis Theologis ait Frassen in se, o eadem. Tom. 8. pdii. Bum.1 720. .
uinali A natura dis orit doetus PBorn. Maria de Bubeis ora. Praed. in op.
un. ln d. Venet. 4757. Postquam cap. 58 patrum triden linorum d et rinam de hoe argumento ox su
rit, e eludit S. 5. . Originalis irais
litias dona suerant Adae ecillata a Deo, velut primo omnium postero rum parenti, seu capiti totius naturae humanae, quae in eo eontinebatur, ex eoque per generationem propaganda suerat. Quod ergo magnum pereatum era it illo, non ipsum lapsi i solum, sed ipsam etiam naturam humanam in ipso contentam, ex eoque propagandam. seitieet in aeeopia roelitudine si perstitisset Adam. eum roelitudine ollus lilia, ae sane litate nati sui, retqui ex eo, tanquam primo stirpis primcipio. propagarentur posteri: ah ipso nimirum eoneeptionis. aut infusionis animae inflanti aeeepia a Deo menti reetitudine per gratiam sane tineantem. cum perseeta simul rationem inter ei appetitum Molientem eoneo
24쪽
animam gratia savi lisseanie ius truciam an contra. Dixi uirum eo latet, minimo vero an feri potuerit vel debueris; siquidem ad propositum mihi finem, ut sum praelatus, special factum, non ius. Licet autem factum in materia qua de agitur a iuro pondeat. hoc ut ab aliis satis expensum assumo, eum de eo
nonnisi indireete mihi agendum sit, quando tu iandamenta
divi et eorporis immortalitate. Ρpeiaeavit primus homo e suoque mecato prasilitia sublimia dona amisit omnia si sibi. si naturao in ipso eon loniae,el ox illo propagandao; dieiturquo precatum suum in postpros omnos propaIasse. Adaia poeealum duplexos t. actuale et mira uale. Illud eonia
i,iii in cle ione si viriosa. pollinet- quo ad personum. Postium istud ostin prirarione gratiae sanctificantis,
cic subiectionis erga Deum, si pars eius praecipua ae veluti forma consideretur iletuque in deordinali osae ullatum et virium. si partium hominis, si de materiali quodam pos ii subieelo aetatur . . Deinde eap. 59d irinam hane adstruit ex s. H ma, et s. Anselmo. Nos bre italia
eratia unum aut alterum ex utroque Doetore testimonium amromus. ita-
quo Anaelleus unami. iv de Mara larissima Mee verba hahel: Perem tum originati in Me homine Dei id o Nihil aliud ear quam eoncupi scentia eum earentia oristinatis iustitiae. Ita tamen quod earentia Uinciis ius usea eat quasi Iom te in originali pereato. eone iaseentia est quasi materiare. Ergo ex
4. Doeloro formalis ratio preeati ori. einalis in sola iustitiae originalis e renita, seu privatione eon ἱ-tii. Et in
Summa I. 2. 0. 82. ar. 3. In eom. Sie emo , inquit, pricatio originulis iustulari per quam volun si ι.debatur Deo, est formale in pereatu
Oriuinali. s. vom Anselmus in lib.
De Conceptu Virgin. et oris inuti
pereato et ipse eonstituti naturam spe ii, qualentis dirietinato est . inearentia sen privatione iusιiliae per Ada o lapxum indueta; sie enim scri-
a natura et est pereatum a persona. Itaque quod ost a persona, polost diei personare: quod aulem a natura , naturale; quod dieitur originale. Et fleui persona transii ad naturam. ita naturato ad personam . Iminus hiseo Oxplanalis subditi . similiter si in insanissius o eonvorso. Nompo quod in illis non est institia. quam dotient hahere, non hoe Deit illorum voluntas personalia. sicut in Adam: sod ego fas nntur,ia. quam ipsa natura aceopil ah Λdam. in Adam namque, extra quem de illa natural ni hil orat, psi nudaea iussi ia. quam
state pereatrices ol inlustria sorii. . Eie. 27 Hoe pecturum quod originale die6. vliud in et Iere nequeo in eisdem infotibua nisi trisam quam supra posui. suetam per νno disti . tium adu/ iustitiine uehuae nuda ti
25쪽
- 9 inquiram quae edicendo dogmati eo decreto sint paria. Qui-hus explanatis, sic progredior.
Ouaestionis statu ita definito, vulgo eruditi huiusce
controversiae originem a s. Bernardo claraevallensi abbate arcessunt, Perinde ac si ipse non satis constare de immaeulalo Virginis Conceptu senserit, adeo ut ea de causa festum in eiusdem Dei parae honorem ad hoc recolendum privili gium institui ex eius meule nequiverit. Iam enim alicubi eiusmodi sestum celebrabatur; canonici proinde lugdunensis oeclesiae voluero et ipsi pro sua in Dei Parentem pietate idem festum adsciscere atque adinptars. Quod cum aegre ferret s. Bernardus, eo quod absonum ipsi videretur canonicos illustris adeo ecclesiae privato consilio. ac siue praevia Ecclesiao romanae eonsultatione otconsensu, cultum hunc sub dubio adhuc litulo exhil roti. Virgini, epistola salis vehementi eos obiurgavit volutnovitatis inconsul lao molitores. Sic enim eos alloquitur s. Doctor: Miramur satis, quod visum fuera quibusdam restrum
noluisse mulare colarem optimum, nonam indurendo celebritatem, quam ritus Ecclesiae nescit, non probat ratio, non
ominendat antiqua traditio si . Quae dei neeps per partes
evolvit, concluditque: Si sic videbatur, consulenda erat prius apostolicae Sedis auetoritas, et non ita praecipitanter atque tu multo paucorum aequenda simplicitas imperitorum. Ex
quibus novimus nedum probatum b. Bernardo festum immaculatae Conceptionis non fuisse, sed neque privilegii ipsius Rentcntiam, quam sumienti ratione traditionisque antiquo praesidio destitutam putavit. Id enimvero totius epistola allegalae Series evincit.
tionem festi me lionis impetit. li Epist. 17 4. edit. Monlsaueon n. l.
26쪽
Quapropter ea stetit d. Bernardo mens, non solis, ut
benigni simus, eonstaro in antiqua traditione privilegium eiusmodi B. Virgini a Deo concessum fuisse. Singularem sanetae conceptionis, adeoque et immunita iis a quavis labe praerogativam uni Christo vindieai, quippe qui de Spiritu Sancio conrepius est. Ceteris vero Sanctis omnibus, ipsique Dei parae illud davidicum applicat, dictumque de ea quoque
esse affirmat: In iniquitatibus eoneeptus sum, et in peceatis eOneepti me mater mea. Quamvis ultro del non nullos Sanctos mulio vero magis B. Virginem, ante ortum sane iitate suisse exornatam ill sou in ipso u loro ab originali labo detersam. Quanquam nee desint auctores gravissimi qui e enseant, et ra vallens m abbalem non de passina, sod do actina Virginis conceptione suisso locutum; quod idon o loco expendemus. Hanc opistolam vero dixeris agitatae deinceps do immacula io Virginis Marias Conceptu controversiae originem primam. Si quidem exinde coe pore doctores in varias scindi
sententias, dum alii eidem adstipulari epistolae, alii veroeam impugnaro visi sunt l2j. uuius pugnae diversis temporibus ae diversis in locis varius fuit exitus, proui ex insoquentibus pates ei.
vetuit eommon liliam sive suppositam liane s. uernardi epistolam hahirorini.
quos inter reeensentvrpei rus Dioda in Insom.pra imma I. coneept. e. 4,S 2 ei3. a quo Aeodiua tu itaniis Daconrem. Verum eandido salotur Thoophilus Raynandus in Bimhyris v riamia tom. vi I, opp. edit. Lugdun. p. 48, prae retoris opi lotam hane viti genuinum a. Doetoris laetum os o agnoscendam, seribens: Nisi tamem omnes cl. Bemardi epistolas ei es iudieama plaeeat, hiam. quae Om nium mare e Ber nardum sapit, alteri trituero tanquam stermanum foetum plane profissemur. Nonnulli
insuper nescio quod exeotiarunt visum. in quo quidam monae ins eisim-eiensis visus sihi fuerit vidoro s. nor. nardum iam mortuum, qui Oh hane epistolam maeula notatum praesos. rohat poclus. Quo non ahripit hciminum montes di putationis apstua
27쪽
DE cONTROVERSIAE PROGRESSU POST s. BERNARD OBITUM USQUE AD IOANNEM SCOTI.
Vix post editam a s. Bernardo commemoralam epistolam auctor sermonis inscripti De Coneeptione ii , eam impugnavit, atque praecipua landamenta quibus permotus fuerat s. Doetor ad illam edendam, evertere connisus est, cum ipse adhuc in vivis ageret. Post eiusdem vero obilum recruduit contentio inter Nicolaum monachum s. Λlbani angium, quondam s. claraevallensis abbatis discipulum ex ordine eislerciensi, postea ordinis s. Benedicti, atque Petrum Cellensem cisterciensis Ordinis abbatem, deinde episcopum carnolensem in Galliis. Etenim Νicolaus ulpolo angius sestum do immaculata Conceptione non ita pridem in rogione sua institutum acriter propugnavit adversus s. Bernardi epistolam; Petrus vero Collensis magistri sui honori consulens sese Nicolao opposuit, donec post diutinum certamen iunctis domum dexteris quoad immacula iam Virginis conceptionem, eo deducta est controversia, ut in una sesti eclebratione versaretur, quam Petrus citra Ecelesiae romanae auctoritatem institui haud posse contendebat. His enim verbis scripsit ad Nicolaum : Virginem
laudas, et ego laudo. Prae licas sanctam, eι ego. tollis super ehoros Angelorum, et ego. Dicis immunem ab omni peccato, et ego . Versa et reversa in quolibet statu venerationis et glorifieationis, tecum vado, tecum sentio. Si veroeaetra communis monetae formam vis faἷricare aliam, quam non approbaueris Sedea Petri, euius est approbare vel im-
Aitiam. Potrus Gl. lensis cisteriseiensis. Contro P
sia de sesto. sal Ah aliis hie traelatus Birhardoa g. vietore, ab aliis vero Potro mo tori trihuis ut apud Th. Sitora convorreata delia coneerione dei a Masa ramine Maria. Par. . lib. he. 15. Pater mo 37 o.
28쪽
enatores sua eunt ad verga eii immacu lata a Concepisonis.
prohare ordinem univerinlis melasiae, pedem sisto eι terminos eonstitutos non transgredior sit.
Haec eadem pugna per seculum XII solidum duravit dum alii cum s. Bernardo sestum in honorem B. Virginis sine labo eoneoptae improbarent, alii vero pro eiusdem institutione magnis animis feliciori successu instarenti Inter eos porro qui obsistebant, praeeipue inclaruerunt Mauritius Soliae Patri Lombardi seu Magistri sententiarum in cathedra theologica su essor, deinde vero episeopus ei ipse parisiensis, qui sesti huius celebrationem Lutetiao interdixit argumentis, ut verisimile est, s. Boreardi permotus i2 ; ac Pholo ab has monasterii ordinis Benedi et inorum premi ensis in Germania. Alii contra eidem savobant, ae longo lateque in Hispania, Flandria, aliisque regionibus eam institu
Hoc tamen inter utrosquo intereodii diserimen, quod qui propugnabant sesti institutionem, ad unum omnes in niterentur privilegii huius vortiati; qui vero sosti institutioni adversabantur, non omnes privilegium a Virgine abiudicarent. Nam plures ex his sese opposuerunt vel quod nondum privilegii veritalem silento praesertim apostolica Sede, satis ratam arbitrarentur; vel quod eonserent do illa prima conceptiotio Virginis agi, quae ex maritali parentum
congressu oriens non sino eo neu piscentia perficitur, ei in
qua aliquid originalis labis inesse autumarent l4J.
pag. 90G. eo . l. I CL Guillelm. Allissi odoren .summae lib. 5, e. 3. 3, Cl. Alrnari op et t. lib. 3, e. 16. ' Nempe ratione poenalitatis, ulvorani: nre d tuere scholas liel, qu eum e sata postea expendemus, qui visi fiunt existimare eo neupi Montiam ipsam . qua generatio porseitur. esse Malum, aliis plane repugnantihus. Atque hine multiplex ea a in lolligitur vel omissae vel interruptae per illam a. talom huius se ii eolebrati nis, quam is positivo maeulata non conseretur virginis cone pilo. Alii enim arhitrabantur eelphrari primam ei lnehoatam eone 'pitonem , seu quam diximus aestram.quas rii mentius ea pax non sii, ideo ah eo sos loabhorrehant; alii autem quod autumarent ipsam eoneu piscentiam qua nigeneratio essi malam, inullo magis ab ea sollemnitate alieni erant. Contra
29쪽
Exploratum tamen est sesti obiectum illud momentum esse quo anima corpus informavit ad personam constituendam humanam, cum anima sola subiectum sit sive peccati sive sanctitatis. Quo priori sensu exponi solent textus illi, qui in Gratiani Decreto contrarii festo exhibentur, nec non Glossae iisdem adiectae si . Cum autem non omnes Glossae ad eiusmodi intelligentiam trahi sacile possint, ab insequentibus Decreti adnotatoribus sublatae seu Expuneta P sunt, aut etiam reiectae s2 Bes ita se habuit toto seculo XII, in quo luctatio perseveravit inter adversarios et fautores institutionis sestide immaculata Virginis Conceptione. Postea vero contro versia agitari coepit inter Doctores seculi XIII et XIV circa
vero alii, qui negabant eo upiscem iam esse pecea lum etiam in ipsa semientia quod prima et ine ala eone m Io eelebrarptur .eam sosti institutionem proba hant ex pluribus ea pili hus et ex eo praecipuo, quod eoneepia e aet Mater Dei. Haee omnia eonstant ex iis qnas habet Caesarius ah Neistedihach monaehus eisiore tonsis illius a
laus seriptor in Sermonibus festir latum omnium B. M. V. in Biblioth. n. cruriferorum. Colonias lib. D. n. 24. serui. 1 . Apud Sirorat op. est.
tiani roeensentur adversus immaeu latam Conreptionem: primum est in
eap. Pronuntiandum, ae ita sis hahol: Pronuntiandum est lateis. in seiani tempora feriandi per annum et e. in Beereto I is . 3. de conseerat. e. l. In quod hare Glossa apposita habet:
De festo Coneeptionis nihil dieitur, quia relebrandum non est, ristit in multis reyionibus fit, et maxime in Anylia. ouia in precaιia eo epta fuit, simi reliqui Sandii. exeoplatinim persona Christia Gloss. Ilva. Alterum est caput Firmus e Disi. 4. De conserear. e. 3, eum apposita Glossa. Tertium pia Per Baptismum ouartum est Plaetiti. Quintum d nique est Ouisquis, quas his italis ergo totum indieavi. CL siror. Elop. eit. lib. 3, e. 18. Nolum enim est meretum Gratiant minime ais
threlicum esse, seu ex se auelori latem non sarere, neque unquam a r mania Pontis ethus suisse prohatum.
sR In quinque editionibus Beerela quas prodierunt Basileas. Lugdtiniae Lutetiae ah anno 1500 ad annum 540, notas marginalps adire lae sunt ad illas Glossas corrigondas; sie ira paristomi quas data est anno 1522 nisur: Virilo maria fuit sina me-em ortyinaei eonrepta. quidquid dieat Glossa.el sentientes eum Gina. sa sunt haeretiei. Tertus est in Fae. trae ante Silli Ir, quae incipit
Quaestio a gilata de ipso imma lali neoptus privilegio.
30쪽
Quinam primi impugna lores fuerint privilegii. Propugna- oros eiu dem privile. qua
immunitatem ipsam ab originali noxa, quam alii oppugnabant in B. Virgine, alii vero propugnabant. Celeris porro omissis, inter oppugnatores praecipuo recensentur Magister sententiarum si , Alexander Halensis ne s. Thomas praesertim in Summa 2l, ac ipso s. Bonaventura l3ὶ, quod uirum admitti debeat, deinceps expendemus. Inior propugnatores adnumerari solent Honorius augustodi nensis s4J, Guillelmus
rolus a Spiritu sancto, s. Petrus P ehasius aliique non pauci i8J. Negari haud potest, aetato illa, ob auetoritatem praocipuo s. Bernardi et Magistri sententiarum, praevaluisse inter Seholasti eos sententiam B. Virgini eiusmodi privit gium negantem, ita ut illam adoptaverit suamque secerit Schola sorbonita omnium celeberrima s9j; donec in arenam deseon dii perinsignis Ioannes I uns Scotus, qui primum Oxonii, deinde vero Luieilao sirenuo, ac selieiter adeo ans mantem propugnavit senion tiam, ut ea exinde in se holis ea tholicis redolentim invaluerit, ae sos tum immaculatae Conceptionis longo lateque in Ecelesia suerit propagalum. liὶ Lib. S, Dist. 3.
R Alo,andor de Halos Summa Theologiea p. III. q. 9, men h. 2. ari. 1, 2 3. 4 et 5. s. Thomas 3 p. q. v. ar. 2. et in compendio, quod ost
uus lum pius seeundum e. Nequa sunt duo postrema s. Doelorisopora, alque imperseela ah oo rolieta
Huius lamem verba nimis generalia sunt.
5ὶ Apud Siloari Dp. eii. p. I, lib. 4, e. 19. 6 Apud Marraeei in Bibliothe ea uarian. sol. 326. 7ὶ Apud Marraeei in caιulmo ad