장음표시 사용
201쪽
- 185 ius, ae proinde vii proxime desiniiu possibilem, quin ultra
longiori opus sit examino, aut novi Cone illi convocatione Rursum: ex fide credendum est B. Virginem θεοrοκου seu Dei esse genitricem. Iamvero evidentia constat morali. quae assensum euiusvis prudentis viri absque ulla oppositi erroris formidine profecto elicii, non posse eum tanta dignitato simul eonfisiero originalis peccati maculam quae eandidissimam Dei matris animam in susearet, immo lothali insceret veneno, irae filiam saceret, diabolo manciparet, morio spirituali perderet. Ergo ex praeiactis principiistiorum inseratur necesse est, eiusmodi immunitatem proximo do finiri posse, cum ea liquido constet tum ex propositione quae de si de est, tum ex propositione quao ovi- dotis est evidentia morali, seu evidenter cum propositione quae do silo est, connectitur iij. Haec autem moralis evidentia novum certi ludinis gradum s docta ratione Tridentini obtinuit . quod decreto suo B. Virginem comprehendere noluit, immo eam exclusii a propositionibus generalibus seu universalibus, quibus Apostolus ad Omnes ex- tondit hominos primigeniae noxae propagationem; et praeso rea eadem de causa tridentina ipsa Srnodus de elaravit sentire so cum universa Ecclesia, B. Virginem nullo unquam vel levi fuisse peccato inquinatam, speciali singu-
Horret auris pia et resistima,
morito inquit Cornel. Mussus daeerain Motra Dei quae indenii gratiam
apud Deum ... hane tantam. vel per instans Mem originalem futiae est.
cxινι car, ex italieo idionia is in la. inuiti versas. Coloniae 1648. Huieoliam talioni innititur eard. Bollaris minus in ei t. eonsultatione sua pro desinitione immaeulalas Coneeptimnis au h Paulo V. ul inrorat B. Virgi-
nom immunem omnino servatam Dei
tralia ab omni laho in suo eoneoplutui 4,e. Ait enim: seripturae testa lur B. virginem osso veram Matrem mi Lue. 2: concipira et paries M. Patres multi dleunt, et nulli eontra- die uni. B. virgini.qua Minor Dei oste ventre dignitatem et eminentiam satielitatia et gratias supor omnem puram erraturam. Chrysostomus in liturgia, et Theodoretus in Catili didunt, B. Virginem es a purioremel honoratiorem quam Cheruhim o seraphim. 8 Gregorius N. primo cap.
lihri primi Boe. dieii, B. Virginem
esse montom in vertiee montium. quia merita sua MexIt super omne Eanetoa et Angelos Ele., ete.
202쪽
cedit ex tot academiis, ex tot religiosis familiis, ex tot denique gravissimis theologis doctisque viris, paucis omnino prae illis refragantibus, qui uno ore B. Virginem, pro Sublimissima divinae Matris dignitate, immunem a quavis originariae eulpae labe proclamarunt i2 . Haec demuin omnia firmissimo veluti sigillo obsignat totius christiani populi
consensus, qui uno Et animo et corde et mente atque ore.
ut saepe diximus, privilegium hoc in Virgilio profitetur ae
veneratur pro summo Dei Genitricis munere quod in ipsa suspicit; ex quo proinde universali christianorum consensu ad illam moralem de qua hucusque disseruimus evidentiam prope eumulus accedit.
definiri posse immaeulatum B. vitainis Conceptum inter ili ologos, qui prorsus inficiantur controversiam quam agitamus , saltem pro me in eo quo explicavimus sensu, definiri posse, praecipui numerantur card. a Turial Ses . VI ean. 23 qui ita se ha-hoi Si quia hominem aemel iust eitiam diserti. .. posse in tora vita suap eoila. etiam venialia. ruare. nisi
ea spretati Dei pristivis. quemadmodum de Beata Liryina tenet
Eeelesim anath. su. Cl. s. Thomam in 4. dist. 4 qua os . 2 si in Summa par. 3 quaest. 84 ar. 46. Item sua rorium lom. II in I P. di p. 4 seel. 4. Ex tri donlini deelaratione palet universale Seripturarum propositiones seu loeutiones qui hux dieitur 1 non
est homo qui non pereet; in multis offendimus omnes, septiea eadu malua . at diam imus quoniam pura sum non habemus. ipsi Ma seducimus ot verum in nobis non eas. alia que elu modi non minus univorsalo quam illae sint. quibus praedicatur oria inalis pereati In omnes Adao posteros propagatio exeoptionem almi l. lere quoad B. virginem. Quare igi
tur eadsm exceptio non Eril admillenis
da quoad immuni latom ab oristitiali noxa in conseptione eiusdem Virginis sane iissimae νυ Logosi ε Thoophilum Ra. nau. dum in op. Pietas Lussatinensis opp. edii. Lugdiis. 1665 iom. VIII Traiactationia ea M. prim. S. 16 seqq. Adioliam Marraecium in eii Bidliothe. ea Mariana eiusque appenuua.
203쪽
potiora di promonius argumenta.
Nihil ab Eeelosia definiri ex silo polost, quod aperto
at tuo expresse in sacris litteris, aut traditione non eontineatur, aut sallem non intimo connectatur nexu eum eo quod expresso revelatum est, hieque nexus evidentia a Dialgeat vel phystea vel metaphystea, atque ideo necessari ex eo dedueatur. Cum vero eiusmodi non sit articulus do immunita io B. virginis ab originaria labo in primo eiusdem conceptionis momento, consequitur eam deeroici dogmalleo desiniri ab Ecclesia nulla ratione posse s 7 . Sane si intimius rem perscrutemur, sae ili deprehendemus negotio nullum piae, quam voeant, sententiae sundamentum si vo in saeris litteris, sive in tradisione translucere, immo has aper se satis eidem advorsari; sed illam unico ae iotaliter inniti in agendi ratione quam servavit Ecelesia sequiori in aevo, ei qua laclum, ut susium Marianae Conceptionis ab ea probaretur. Iam vero qui plano hospes in theologie is diseiplinis non sit, optime noverit Ecelesiam in his instituendis, quae ad cultum ei consuetudinem speeiani, ratione aut probabili aut probabiliori posse moveri, prout vel ipse animadvertit Vasque a ius s8 . Duae eum ita sint, patet nullum Oxinde fundamentum adedisti dam fidei definitionem Ecclesiae suppplere.
3ὶ De loris Theolog. lib. Vii e. 3n. 8 edit. Coloniae Aeripp. 1585 lol. 222.
quo postea. R in lih. De supersi tirone ruaniada Mediol. 1 40: in quo auh Lampri. dii nomine latet Muraiorius. R Ita eard. Turroeremata et C tela nux in oper. eii. Qui tamen auiu-mani ad Tissam sententiam desti iri
84 Tom. III. in 3. Pae. s. Thomae diιp. 227 e. 5. et ex eo reseri pro haique Flane Veronius in Regula fi Mi eaιh. cap. I S. d.
204쪽
Quam quidom ob eausam neque Sixtus IV , neque laioranense Concilium sub Leone X celebratum, neque Μ- nodus tridentina quaestionem hane deciderunt. Quod salis euilibet indicio est, neque romanos Pontifices neque Concilia alterutram sententiam tanquam fidei dogma dos ni reposuisso it . Et sane, quomodo quaestionem hane desilire potuissent, si nullum essicax testimonium pro Mariano privilegio. de quo disserimus, e Scripturis suppetii; e Patribus vero, qui in eius rei mentionem incidere, ii unia ore assovorarunt B. Virginem in pereato originali eoneepiam P Id vi- dolicet Λmbrosius super Psal. 118. eone. 6. Id Augustinus super Ps. 34 in illum vors. : Ego autem eum mihi moles ieessent otc.; ei lib. 2 De Bapt. Paruul. e. 24, et lib. I 0 super Genes. ad luter. e. 18, ei lib. 53. contra Iulian. cap. 9. Id Chr sostomus super utit h. Id Eusebius emissonus in 2 one. natieu. Dom. Id Remigius super Ps. 2l ot Maximus in sorin. De Issump. B. V. adstruxere. Idem quoquo asIirinai Beda, super Missus es , Ansolinus in lib. Cur Deus homo e. 16 uernardus, ut posteriores mittamus s2i: nequo
ullus sanctorum contraventi. Iloe argumentum illud aetii l-leum est, quo Era Sinus omnium etiam Sanctorum testimoni non se existimat obruendum , si quando universis repu
Adde adhue incertum esse, num Eeclosia in sos laConceptionis Marianae eelebratione sibi ut obiectum p
posuerii immunitatem Virginei concepius a peccati, originali: quandoquidem s. Thomas cum sibi Obiecisset consuetudinem nonnullarum Ecclesiarum Coneoptionis sustum eolobrantium, respondei eiusmodi celebritatem non esse lo-ialiter spernendam eo quod saltem toleraretur ab Ecclesia romana, quae hoc sesium non celebrabat, ae deinde subdii: Me tamen per hoe quod festum coneeptionis eelebratur, datur intelligi quod in sua eoneeptione fueris saneta. Sed quia quo tempore saneti teaia fueris ignoraιur, celebratur festiam
1 l lia Canos loe. eil. emeham de qua no agimus. αὶ Quos enim hic deinceps reten- i5ὶ thid. cap. l. el canus, omne1 praetergrediuntur
205쪽
sanet eationis eius poιius quam eoneeptionis in die eonee
Neque ab his discrepat eard. Bellarminus, cui cum ah haereticis obiiceretur aliquot sesta salso niti landamento, praecipuo vero sestum Conceptionis B. Mariae , quod h. Bernardus nominatim reprehendit in epistola 174 ad ea-nonicos lugdunenses, respondet primo in maiori Ecelesia oparte pie credi n. Virginem Sine peccato originali conce- piam : at seeundo addit in rem nostram: Fundamentum huius sesti non esse Coneeptionem immaculatam Matris Dei μ-turae. Oualiseumque enim fuerit illa conceptis, eo ipso quod conreptio sua Maιris Dei, singulare gaudium apri mundo
eius memoria. Tune enim primum habuimus pignus eertum redemptionis, praesertim cum non sine miraeula eae mafre
sterili eoneepta fuerit. Itaque hoe fesιum etiam illi celebrant. qui putant Virginem in peceato eoneeptam sη. Vol etiam dici potest eoneeptionis v em, quae Sive tu Missa sive in Ollicio divino usurpatur, haud presse ac phvsico sensu pro primo momento, quo B. Virgo conceptaost, adhiberi; sed latiori quadam ac veluti morali significatione accipi, sic ut proinde extendi possit ad aliquod
lomporis punctum, quod eamdem conceptionem seu primum momentum subsecutum est. Ita plano cum dicimus aliquodia mundi exordio contigisse, non hanc ita coarctamus locutionem, ut de primo physico momento, quo mundus conditus est, intelligatur, sed eius sextendimus significationomad totum illud leti pus quod proximo a mundi creationoem uxit. Hoc porro ex eo confirmatur, quod cum inflari trox catholicus per oratorem suum in Γrbe apud Urha
num VIII, ut in congregatione s. Ostieii declararetur Con-eγιionis nomen tam in Missa, quam in horis canonicis adhiberi ab Eeclesia ad primum momentum significandum, quo laetus B. Virginis animaius est, renuit constanter Pontifex , ratus eiusmodi declaratione aliquatenus definitum videri, seu ui aiunt, implicite, B. Virginem pro illo momΡnlo
206쪽
ita doducia vertiatos ou requias a Ger Aonio propositae
esse Ohiectum veneralionis, seu cultus. hincque taei le decidi eam in gratia fuisse conceptam; quod summus idem Potiti sex patri Palla vieinio o Me. Iesu, qui dein in Cardinalium numerum fuit adscisus, saepius tostalus est sal. Deo si igitur fundamentum praecipuum, in quo piae sententia o patroni vim colloeabant maximam, de sumplum ex cultu, seu ex die conreptionis sesto, aut saltem nutat labatque. Cum proinde sileani de hoe priti legio saerae
litterae, sileai oi ira ditio, eidemque non admodum sun a iur Ecclesiae auctoritas, superest, ut unice innitatur congruentiae seu derentiar, quam vocant, rationibus. Iam vero quaecumque demum hae sint, profecto numquam per se esticax praebere argumentum possunt ad dogmalleam odendam desinitionem, quao divinae revelationi omnino innitatur necesse est. Sed praeterea eo etiam Domino hae labaseunt, quod nos decentiae seu rongruentiae modum ei gradum polius Ox iis, quae menii nostrae nimis angusiae apparent, quam ex divina mente ei sapientia ac rei ipsius veritato dimoliamur. Id enim felle iamdiu animadverterat ac peraeuio Gersonius, qui inter celeros et hos canones ad rem nostram consiliuii: u Christus posuit terminos nostras cognitionis,
ut non liceat de divinis alia vel aliter asserere, quam quae divinis Scripturis habentur, vel evidenter concluduntur , vol ab Ecelesia quae Spiritu Sancto regitur, credetida traduntur s2ὶ s. Item: u Christus eontulit Matri suae ab initio et consequenter illas et tantas gratias, quas et quan-las cognovii esse convenientes secundum ordinem suae
sapientiae: et in hae veritatis soliditate debet esse contentus
In Opti e . eii. eap. 2. si tamenomaeulum hoe ipsius est laetus. αὶ In opist quaoeriat in opp. Gerasonii Par. I eol. 45o edit. Ellies DuPin. An l. εrpiae 1766 et in erihil utinacivius seu epistola Io. Gera si docioris ei eameeliarii parisiensis. ad Provincialem caelestinorum ruper Derba e lita Mariae si serp/r
207쪽
quilibet christianus, quantumcumque sibi devotus il)u Bursum: u Christus potuit daro mullas gratias tam humanitati suae , quam dilectissimae Matri pure gratis, quas tamenae tualiter, et do laeto non contulit: et oppositum asserere, osi salsum ei temerarium, immo haeretieale is r huiusmodi potuisset esse gratia omnimodae impassilitualis lG. Ex quo coneludit doctus eancellarius salsam esse hane ratiocinationem, qua plures uti consueverunt: Christus potuit et potest multa saeere; eι Me deeeι eum: ergo feeit aut faeiει. id non esse eonsequens docet, verum esse fa laetam petitionis priseipiis quia ridelicet praesupponis in minori propositione quod esι aeque ignotum vel ignotius, quam principalee rufio est, pergit ipse, quia nihil deeeι Deum facere, nisi secundum quod uulι feri reete, per oppositam eonsuetudinem ad voluntates erea-:as, quae ideo volunt agere, quia praesentatur eis aliquod obi eιum aut ratione boni aut eoneenientis; et ideo agunt, quia ridetur eis honum; et non ideo illud est bonum aut deeens. catisa est, non enim sunt regulae primae; sed regulatae a prima boni ate M. Adeo tuo nemo praeter Deum scit quod de fecit ipsum eatra se producere; quia solus seu quid eelu agere ex quo subinde pertexit: Christus potuit eommunicare Matri suae in utero, quod gloriosa et eonsummata felicitate na- seeretur, et fine decuis ipsum facere; quia decuit eum Ma- rem honorare: Eryo sie feeit. constat quod eonelusio haereιieatis est, et tamen praemissae eommuniter assumuntur a nonnullis in asseritoniatis suis eonfirmandis M. Has rogulas Petavius aureas vocavit, maximeque eas probans ponis, frivolum ei nugatorium esse hoc argumentationis gonus
quo plerique uti solent, ut inusitatum quodlibet gratiae genus beatae Virgini assingant i5 .Etsi horo daretur hasce regulas exeeptionem interdum pali, ac moderatione opus esse, praesertim eum salis solida ratio decentiae, quae adstruitur, suffragetur: nihilo
Argumenta congruontia magis tantum aut nil
208쪽
licini eni ciuilii ollatio ar- irim eniorum qnae pro utraque asso
lamen minus nemo negaverit argumenta, quae ex deeentia seu congruentia deducuntur, Sententiam quidem probabilem , aut vero etiam probabilissimam efficere, minimo autem certam, multo minus obiectum delinitionis dogmalicae constituere.
Quibus omnibus rite perpensis, e eludebat eard. Palla icinius: haec argumenta, ut patet, evineunt probabilis-,imam secundam esse fiententiam , de immaculato Milicetis. Virginis coneeptu; verum eam in eertitudinis cuiusvis gradu minime constituunt, cum ipsi non faveat vel aliquis Scripturae locus esseax, vel antiqua ΕccIesiae iraditio , vel Patrum atque scholasticorum consensus. Ex quo insertur, romanos Pontifices eximia usos esse prudentia dii in ex una parte piae saverunt sententiae, ex altera v ro parie e instanter abstinuerunt a quavis alterius opinionis censura si .
Collaιio atque Dierisis argumentorum quibus theologi rei propugnanιiel impust πι, piam de immaeulaιo Virginis Conreptuaenienι iam desiniri dogmatine posse Equidem si argumentorum, quae ex utraque contendentium parte allata in medium sunt, ratio habenda os . prout haberi debet, haud possumus inficiari, quae ab adversantis partis theologis urgentur, nedum non contemnonda . sed salis in speciem gravia apparere, adeo ut ancipitem quodammodo suspensumque tenere animum valeant. Verum si accuratam singulorum anal Isin iustituamus, atque ea penitius rimemur, ipsa profecto nutare, ac plane con- ei dero haud dissicili negotio deprehendemus. Neque tamen idcirco, ut ingenuo id lateamur, ea omnino firma rationum momenta videntur, quae a parte proseruntur aleiate , ut
209쪽
rem, qua de agitur, eonficiant. Quare aliam in hoc viam ineundam censemus, quae et solidior et planior sit, at suo
ad id, quo spectamus, tutius assequendum accommodatior. Hanc vero aperiemus, postquam nonnullas animadversiones circa argumenta utrimque proposita praemiserimus.
Λc primo Ecclesiam posse aliquid definire, quod impi
eue in revelatione divina continetur, sive id explication conceptuum indigeat, sivo id legitima ac necessaria a gumentatione inde sit deducendum, atque hoe vel ex duabus de fide praemissis propositionibus, vel ex una quae
ex fide sit, altera vero quae ex uaturali ratione sit evidens, licet non physica aut metaphysica, sed morali tantum evidentia nexus pateat, prout piae adsertores sententiae assirmant, vix in dubium revocari posse videtur. Siquidem primo evidentia quoquo moralis veram illationis necessitatem gignit, imo et metaphysicae ipsi evidentiae quandoque aequi pollet. Deinde si res secus esset, minus in Ecclesia iudicis controversiarum necessitas appareret. Νam si illos excipias, qui destinato animo ea etiam ipsa impugnant, de quibus liquido apertequo constat, cordati omnes sanique iudieii viri ea lubenti animo admittunt, quin ullam
de iis controversiam moveant. Ad haec , nimis inde coadictaretur supremi illius magisterii munus, quod Christus Ecclesiae suae concredidit, et quo ipsa de controversiis quihusvis iudicare, easque dirimere potest. Demum eiusmodi sentiendi ratio componi haudquaquam potest cum ea agendi ratione, qua Ecclesia usa identidem est. Etenim haud paucae dogmaticae definitiones sive a Conciliis Oeeumenicis, sive a romanis Pontificibus editae sunt, qua eo, quem Se tentiae istius patroni postulant, evidenti nexu desiitutae erant, adeoque illius vi edi minimo potuissent, quod nefas est
Secundo: haud verum esse contendo, neque ulla admitti ratione posse Scripturam ac traditionem piae adve
Non roqui ritur ad definitionem lalis nexu, qui evidentia
physica, aut metaph3,ica paleat scriptura et traditio pia sententiao ii Reeolantur exempla paulo ante innatieis. Nam desinitiones eiusmodi addueta, quibus ea addi possunt, quas omnea innituntur verilaii, de qua non definili es suppeditant de tactis do- e fiat nisi Grilludino morali.
210쪽
sari sententiae. Si enim ita se res haberet, numquam romani Pontifices piam illam vocassent sententiam, quae tum Scriptura ac traditione confligeret; neque tridentinum Con-eilium declarasset suae intentionis nDn esse, comprehendere in suo deerato , ubi de peceato Originali agitur, beatam et immaculatam Virginem Mariam Dei Genarieem. Quandoquidem non potuisset sancta Synodus non id comprehendere, quod Scripturae ae traditioni est conforme, immo quod Scriptura ac traditio ex Dei ipsius revelatione eomtinent. Itaque si non comprehendit, argumento id ineluctabili est, generales Bibliorum ac traditionis propositiones, quibus omnes Adae posteri originali noxa dicuntur insecti, admittere posse, ac vero cliam debere, exceptionem quoad B. Virginem, seeus ac adversae partis theologi asseverent. Iirum autem eidem piae sententiae Seriptura ac traditio positive faveant, paulo post expendemus. IIeie satis sit ostendisso neutram immaculato Virginis conceptui adversari atque opponi. Tertio: assero Vasquerit doctrinam id unum evincere, usum sive praxim Ecclesiae in se spectatam haud consi,
tuere fidei dogma, neque illud necessario supponere, id quod et ipsimet sentimus. Ast exinde inferri nequit, praxim illam ac consuetudinem non in aliquo landari principio theoretico unde Ecclesiae mens circa aliquod obiectum patefiat. Lire quidem ipsa saepe Ecclesiae Doetores atque inter hosce Augustinus, ex universalis Ecclesiae consuetudine deducebant Ecclesiae doctrinam quoad articulum quempiam, qui sorte in eontroversiam fuisset vocatus. Namque hipponensis praesul ex praxi tingendi insanies colligebat adversus p lagianos di trinam in Ecclesia receptam tum de propaga
tione originalis peceati in ipsos, tum de baptismi neeePsitate ad illud eluendum ill . Auctor librorum Meationis
gentium ex Ecelesiae pariter usu orandi pro omnibus, d ctrinam deducebat Ecclesiae esse, Deum velle sincere euu