장음표시 사용
131쪽
li4 Manumisone Servo mingratos est, ut in servitutem revocem tur. Quod post rius verum puto ;nam cum Simon patronus omnia b neficia in libertum collata, imo ipsam libertatem illi a se tributam commemorasset, dicit libertus in memoria haseo, quasi vellet rogare au sum ingratus ' iccirco patronus respondet non muto factum , ideo quia non ingratus es & in memoria habes beneficia a me in te collata, non muto factum nec me poenitet. Memorem autem & gratum se esse libertum dicere voluisse patet, ex vers 16. sc-quenti. -- Nam ista commemoratiosi si exprobratio est immemoris beneficii. Hunc morem Romanos accepisse ab Atheniensibus crediderim, ac quibus hunc in modum scribit Valerius
Μαimus lib. 2. cap. 6. Age quid illud institutum Athenarum, quam memoralis : quod convictin a patrono libem
132쪽
Apud Roma os. II uelibertus ingratus jure civitatis exuitur. Super eo te , inquit, habere civem tanti muneris ineptum existimatorem. Nec adduci possum ut credam urbi ut lem, quem domuselestum cernor abie ostem serum, quoniam liber essensivisti. Μutatum id postea & st, tutum ut liberti ingrati inCampaniam relegarentur. Tacitus Mn. lib. Iue. cap 16. uuid enim aliud lase patrono
concesium , quam ut vicesimum ultra lapidem in oram Campaniae libertum re
leget i Id quando & a quo institutum sit, pro certo affirmare non possum, verisimile est Augustum ejus instituti auctorem suisse, de eo enim Dion Cassius lib. ue s. tradit, quod institu
rit,m quibus adversus libertos patroni uterentur. Quod observavit Lipsius
ad dictum Taciti locum. Forie in favorem libertorum id factum ab A gusto, ut qui a patronis ini uste essent in servitutem retracti, quia bellorum civilium tempore prae amorum stre pitu
133쪽
ri 6 De Manumissione Servorumpitu leges exaudiri non poterant: Vel quia patroni nonnulli , qui sua bona per bella civilia amiseraut aut dilapidaverant, libertos falsis criminibus lacusatos , in servitutem retra
2. Priscum certe modum reduxit Claudius, libertos intratos, ac de quiabus quererentur patroni, in servitutem retrahi jubens. auctore Suetonio in
Claudio cap. 23. adde legem s. D. de Jure patronatus. Verum id non diu duravit, & mutatum est sorte ab ipso Claudio, vel a Nerone, utpote apud quos plurimum liborti val bant ; Vcrinmitius tamen est ab ipso Claudio id mutatum, per liberios, nihil enim ipsum secisse adeoque ne
loqui quidem scivisse, nisi quod lu
berti dictarent, audi or est Tacitus. Quicquid sit, pernitiosa illa constitutio fuit, quae adeo jactantes &continnaces reddidit libertos, ut non timuerint patronis Verbera intentam
134쪽
Apud RomMos. II acitus Annalium lib. IJ. cap. bindam coalitam libertate irreve rentiam eo prorupissestem - , ut ne aequo cum patronis jure agerent,
sententiam eorum conculcarent , ac ver beribus manin ultro intenderent impellerentis , poenam suam dissuadentes. Ita recte a Ferretio legi milii videtur. Quod intolerandum patronis erat,
serre tamen debuerunt, utpote Viventes sub principibus , potius dix rim tyrannis, quorum liberti totam Rempublicam regebant. 3. Priscum vero & diu exoletum morem quasi postliminio revocavit Constantinus lege et . C. de Libertis& eorum liberis. Sane F is qui in nostro *nsilio vindicta liberatus est,
post coercitionem ex poenitentia dignum sepraestiterit, ut ei civitaου Romana redis datur , non prim fruetur beneficio libertatis, qua hoc patronus ejus obi tisprecibus impetraverit. Eam legem
135쪽
ri 8 De Manumissione Semorum Institutionibus, 3. I. de Capitis diminutione : M axima capitis dimini tio est, quum aliquissimul civit tem est libertatem amittit, quod accidit in his, qui servi poenae seciuntur atrocitat ententiae , vel libertis ut ingrati erga patronos condemnatis. q. Celete antiqua & libera Republica patronos hoc jus habuisse patet ex Taciti verbis: nam cum multi senatores peterent ut senatus daret, seu potiae redderet patronis jus libertos in servitutem retrahendi, respondetur ab aliis : Manumissionis duas species institutas , ut relinqueretur pan tentiae aut novo beneficio locus. O standi ta patronus non liberaverit, velut vinculoservitutis attineri. Dispiceret quisque merita, tardeque com deret quod datum non adimeretur. Quasi dicerent non opus esse, ut Vindicta manumissi, ingrati condemnati in servitutem retrahantur, quum jam alia manumittendi species instit
136쪽
Apud Romanos. I I9ta sit, qua liberare servos poterant, ideoque non opus esse ut vindicta manumittant, cum alio modo m numittere possint , ut relinqueretur poenitentiae aut novo beneficio lo-
. Et certe hoc Augusti aevo institutum est per legem AEliam Se tiam, teste Ulpiano in fragm. tit. I.
f. I 2. Lege GEM Sentia cautum est, ut minor triginta annorum servus vindicta manumissus, civis Romanus musat, nsapud consilium causis probata fuerit : ideo e consilio manumissum servum manere putat. Testamento vero manumissumperinde habe i jubet, atques domini voluntate in Mertate esset, ideoque Latinus sit. Eos autem qui domini voluntate in libertate erant, in servitutem retrahi potuisse dubium non est, quum qui legitimam libertatem nacti erant, revocari potuerint. Probat id praeterea lex z. C. de Libertis & eorum liberis:
137쪽
12o De Manumissisne Servorum ris r Si ma missu imatus erga patronum ex erit , ct quadam actantia vel contumacia cervicem adversus eum erexit, aut levis offense contraxit culpam et ' a patrono rursum sub imp rium ditionemque mittatur , si in judicio vel apud pedaneos judices patroni
querela exorta ingratum eum ostendat.
Loqui autem legem de libertis domi ni voluntate libere viventibus pateto eo , quod in eadem lege paulo post haec verba Imperator Constantinus loquatuit de manumissis vindicta. Notanda autem verba : A in judicio vel apud Pedaneos judices patroni querela exorta ingratum eum ostendat. Quae verba indicant Patronum non potuis ' se proprio jure & quasi vi liberium retrahere in servitutem , sed debene liberium arguere ingrati in judicio , nam ingrati actionem habet. lege r. C. eodem. Atque ita intelligendum fragmentum veteris ICti a Pithoeo editum : Hi qui domini voluntate in
138쪽
12I Apud Rρmanos. libertate erant , manebant serta, manumissores audebant in servitutem denuo eos per vim ducere; interveni bat Praetor, ct noupermittebat man
misium servire. Scilicet si dominus non probasset justam cautan in judicio, quare per vim denuo libertum
in servitutem retraheret. Nam tunc
Praetor intervenire non poterat. I.ι- rus enim ingsatis in tantum jura ad
ve sunt , ut si quadam sectantia vel
contumacia cervices erexerint, aut i
vis offense contraxerint culpam , a patronis rursusub imperium ditionemque mitti possint. Lege unica Cod.Theod.
1. Latini quot modis ad civitatem Romanam pervenire ρο- tuerint 7 Reneficium principis qui λ Ptinius Punior
139쪽
explicatus. Θousque lateat beneficium. principis. 2. Iteratio quid Τ quomodo per eam Latinus fiat civis Romanuς. 3. Per Usitiam Latinus, i civis Romanus. Ulpianus emenda ui 4 μ .ve quomodo Latinus acceperit,s Biritium; 8 institu tum id a Claudio. c. Lati-
'rorum conditiosublata a Pusiniano , adeo ut , licet δε- minus manumittens se eum Latinum velis facere aliceret civem tamen Romanum GPeret. i. π Mini multis modis ad civi-
tatem Romanam pervenire potuerunt, quoniam autem hic omnes recensere nimis . prolixumenet ac forte toedium pareret, tres aut
140쪽
Apud Romanos. 123 aut quatuor tantum indicabimus; Primo itaque civitatem Romanam acquisiveruhi bencficio Principis. II. Iteratione. ΙΙΙ. Miluia. IV. &postremo naue. Beneficio Principis, quomodo ad civitatem Romanam pervenerint docet Ulpianus fragm.tit. de Latinis f. a. beneficio, inquit, principab Latinin civitatem Romanam accipit, sal Imperatorum Ouiritium impetraverit. Plinius Epistoli 6. libri 1 o. Proxima infirmitas mea Domiane obligavit me Posthumo Marino medico : cui parem gratiam beneficio tuo referre possum, sprecibus meis ex consuetudine bonitatis tuae indulseris. Rogo ergo , ut propinquis ejus des civitarem Chusippo Mithridatis, uxorique Chr Appi Stratonicae Epigoni, item liberis
eimdem Chusippi Epigono , ct Mithria
datis ita ut tin patrispotestate utque iis servetur in libertos μου patronorum. Ubi verba postrema indicant loqui Plinium de civitate Romana, &jure F a civium