장음표시 사용
11쪽
o R v Μ sui, dum relinosi citri in Lasinae limPae ustar esse u lunt, in ridiculam quiandam sui perstitionem incidunt, duo fune --ε ue genera. Alij enim is unim scriptoris aut is duoru- uel triuo Latinitatem ita iu-Υauerunt,ut reliquam omnem eiurauerint: alii
uero uot quide Latin tali aequiores quam ut ta.cri las ei cancellos circumdent, ac potius dii tari pomoeria illius, ut bis ninito maior scriptorumumerus crepi possit, patiuntur: sed η moriae suae etiamsi bonae sidei non sit,ita considunt, ut quosies controuersia de uocabulo quopia oritur, eius duiuxat arbitrio stare uelint: periride asi
Latinitas termissis memoriae istoratim circumscribeda esset. Hinc sit ut multas uoces βΓ ό bar; Viri fustems habeant, dum ciues Romanus esse ignorame,non1olum ipsa urbe , sed isto esia Latio procul is exiliu pestedas cessat. Sed apud Gallos re Italos is susticionem ista praesertim uocabula π loquendi genera ueniunt quae magnam cum uernacula allinitatem habene: multo
12쪽
etiasn mugis qκα propemodon eadem sine. Hos certe siquis cum ijs comparet qui corra quicquιd ex uermiculae limguae a finitate aut alii de in buo
onM ueneri pro Latino habent, rito cum v msino poeta dicet, frunt.
Du vitat stulti vitia, in contraria cur Quinetiam hoc eius poetae mersu si ob exiamam immutationem esse eius non desimo siue sistiosos illos oempestarepossit, Quam temere in vo et legem sancitis iniquam. Qui emm limguaesiae silentium indicunt, uide-rἱqκ elingues mulset quam ex ijs uocabulis quae Iusteriti isd i erit c habent,uPu- proferre, nonne in si legem iniquam, aut etiam mimor mam, sancire di nisun ' V tinum tamen hoc mali Mnaxat ex ista superstitiosa ignorantia oontinvret,ut isti loqvi inna res obminaesere sepe coFretur. Aliud arte multo grauius ac perniciosius nide oriri videmus, ut
nimirum sicut mulati uombula immerito sis' m istu sint,ita etia pleriq; i mereres Ammere-tiu scriptora loci pro eoru libidine inpartes o
nmes uersintur Odcmq; ita immutetur ut ne a
gnosi quide asius, si reuertantur,possint.tius quod dico, msigne apud Liuili ex lu bulemus, in eo hb i Iom ubi hunc lelmus, Hodieque in
13쪽
dimi signisiuisione poni ignorabant,in adeptumutauerat:at in po strenus editionibus, crescete pavitatim mutandi audacia, pro vi ademptum Icriptum fuit vi adepta. Factat uero est πωida Ciceronis loco is eade uore iniuria,in Catone maiore. Siquidem ubi legimus, Quo in genere in primis est senectus, quam ut adipiscantur omnes optant,eandem accusant adepti, ille adepta ripsierat. Iampridem enim isnet. exeplari hanc lectionem inueni, chipolha omnia quae Parisiensi editium adhibitu fuer eassentiri oemperi.boc erum annotationes illi subiunctae te lantur. sed quι sibi is illa edicione multa ex cole lara proh facinus) immurire perm-
serunt,hac in re tot ueneria libroruo autoritate
siqui ausi non fuerune. adeo sustem illis haec Latinitas jurt,eande accusant adopta, passi sua significasione. Quidam tamen NasSnis locus, quoniam eius quod adsensi in attinebat, diffici-tiue mutatio erat, acrilegus saltu sorremrwm ma nus effugit. Istius autem participii mentionem aciem,recordatus suom uerti magnificare.
Asi redderet uetus Testamenti novi interpres, ubi haec uerba,Μεγαλω eQη-πν Κυριον,
vertit, Magnificat anima mea Dominum: Frtussis eciam quia nimis affine esset Gallicra Magnifier mutntum fuisse in mum acere is plerisq editiombus, hoc is libro monis. Magniε certe aliorκ boum mmerκ a ferre potuissem, m
14쪽
quib' ut itae uerba quaepia invitaretur quide cum magi i etia sensius hi nonusili xmmutatio
comemorare, va no H3 audacia exprobrare esset. Hoc igitur tatum addo,n. dubium esse quin multa etiam uerba Latinae nobμ bac ratione perierist. In maenaem enim uenit loci cuiusda Liuiani , qui illi quem modo protuli proximus est,pa lo uiserius pergendo: ubi auguriue uerba austicia perventis recitantur, Iupiter pater,si est fas hunc Numa Pompiliu, cuius ego caput i neo, rege Romae ecle,ut tua signa nobis certa ac clara sint, intcr eos fines quos feci. Ita
enim in tuographicis editionibus legitur hie locus nisi quod in postremue pro vi Icriptum est uti quῆ tam n Georgius Fabricius in Liui no exemplari principu Mantuani testetur sor ptum esse, tua nobis signa ac clarassis inter
C Os fines, e .non praecedente uocula vi, neque uti,quiarum utraque structura orationis aequhi edit,etiamsi altera lectio retineatur. Equidem ex Cicerone non Pa Ciceroniam uocabula
eodem modo expulsa esse constit. Illa autem uicissim libertas uel potius θιentia eoru qui altera in parte pecvant sid est, qui Latine loqui volentes,no dicam, omnia tuta timene,
sed uontra omnia esse tum, Albo sibi persuadeuo
mulus Latinum lingua uocabulis essen locuplet mi:si modo barbarae uoces Latinitatem locus, rure possunt.Sic enis capitulu Asen in quenda
15쪽
Ciceronis locum krepsisse meus hie liber alicubi doce Quinetia uox coplices pro eo ipse quod aenobis dicitur c5plices diuersa tantum pronutiatione literae e) m abii eiusde locum intrusa fit. Quid quod facetosus, no minus quam facetus, cum bona ipsius etia Niquis uenua, Ciceroniane dicere licebit' Eadem certe ista ticetia multi loquendi genera paruis Latinu Latinis nimisiuit: qivibus ese puto quod ante triduuapud Auia Gesilao quem nunc uom it Melli se legeba,lib. I, cap. 8, Neque admittebatur nisi qui dabat quod poposcerat.poscebat auteilla nimia quantitate. Ηἰc enum quis mcu Me tere librum lassem, nimiu Uaantu legendsi esse restodit. Statis aute cogitare coepi, scripto re hunc, qui modo Pi , , modo εὐηνιω , di xi,eεM ι ς nimium quantu, eo modo quo Graeci Θα μαυἀν οσον. quoa ex Latitus quida imitantes dixerunt mirii quantu. Verum quoniamihi cum hoc genere homi m negotiit in isto tractatu non est, sed cum altero illo, nugivim hoc cia, ex ad illud reuertem,patim haec addam: me nesciu non 'isse, bos in tu quae ad Latinitate pertinent urinos serupulos animis multorwm Ni-.bum quosda er Laurentiuo vastam, inrumalioqui de Latina lingua optime meritu eciasse ed eos a me inna eademq; opera eximii no p
tui se, π te Grem ut quae praehii boni conseiat
16쪽
praeparatoria Henrici Stephani. Da noctibulussio suspectis, quae ad eam
viratiorius persinent partem, quam grammatici Nomen appestant. C A P. I. AD opus susceptuni aggrediar, & multorum mentest illa quam dixi rei gione,vel potius superstitione , sit
- guasq; vano metu quo prae .pediuntur, luere incipiam, illi orationis parti quam gramatici prima sede dignati fiant,primum itidem to cum dabo. Quurn Cnim eam tenere viam statuerim quod eam sequi rationi consentaneum esse videatur ut antequam ad loquendi genera veniam,plurima vocabula,nude,ut ita dicam, potita,seu seorsim id est,nulli loquodi generi adhibita examinanda & cu Gallicis comparanda proponam , horum a tem vocabulorum valde diuersae naturae sint: in quas potius classes ea distribuere quam eas quae tot grammaticis placu
17쪽
runtῖ Quauis autem me Vocabula nuda,&nulli loquedi generi adhibita,prius pro
positum dicam, nonnulla tam cerunt pri sertimque ubi ad indeclinabilia ventu erit)quorum usus quoniam sine aliarum vocuadiectione perspici non poterit, exempla proferre necesse habebo.
Ac quum sit quaedam Latina lingua quet
prisca vocata fuit, ea videlicet quam scri plores antiqui in usu habuerunt, ex illoruautem posteris usurparunt ii qui antiqua Hi appellati sunt,ut rem a prima origine,&velut ab ipsis Latinitatis incunabulis, repetam, lectores ante omnia admonebo eius
quod a me circa priscam Latinitatem ob seruatum, ad hoc quod tracto argumentia pertinet: nimirum vocabula nonulla, quibus usum sit scriptorum recentium vulgus
Latine loqui se existimantium , pro Gallicis potius quam Latinis haberi, quum tamen ex prisco Latinorum sermone sint petita. Quod enim Latini quondam in Graecae linguae usurpatione fecerunt, Vt non ullarii vocu quibus prisca G ecia usa fuisset,
memoriam prope intermortuam renouarent veluti quum Porcum dixerunt,ex vetusta Graecorum voce πόρκος : quum Leporem ex antiquo illorum vocabulo λέmu nominarunt: quum Putei m dicentes, antiquam
18쪽
vocem Graecam rep sentarunt: quudenique Graecum dixerunt, sicut antiqua Graecia Γραικον vocaverat, qui postea EMην fuit nominatus:ut taceam de illis vocabilis quae ita ex veterum G corum appellationibus deduxerunt, ut alium tame usum
illis dederint, ad harum significationema espicientes tantummodo, aut etiam alludentes: veluti quum regionem quae Ausonia vocata fuerat, nominarunt Italiam, a veterum Graecorum voce is is , qua bos
seu vitulus significabatur, queadmodu in Thesauro meo Graecae linguae sese docui quod ,in quana,Latini olim in Graeca lingua usurpada fecerunt, ut nonullarum vo-cu quae priscae Graeciae in usi suissent, in
moriam prope extinctam & intermortua renouarent, idem Gallos circa Latinam
linguam fecisse dico.Ac quoniam non sol im in quibusdam Nominibus sed etiam in Verbis, atque adeo in nonnullis loque di generibus exempla huius rei extant, v nia mihi danda erit si in hac dissertatione de illis quae sumpta sunt e prisca Latinita te, extra illos cancellos egrediar quos ipse mihi circumdedi, ubi ordinem quem tenere institui, proposui. Dissertatio enim ista velut praefationis est loco. Primum auteinter illa exempla locu dabo nomini Pau-
19쪽
η Ex Pos Tu LATIONI ss: quod quum inter barbara vulgo numeretur, quia ex Gallico facitum esse putatur, Latinu tamen est, si modo Ennius, Accius, Lucilius, Plautus, Lucretius, Latine loquuti, atque adeo boni suo seculo Latinitatis autores fuisse crededi sin dic quorum Vnoquoque proferre exempla libet. Ennii igitur cum alii loci extat, in quibus hoc nomine est usus, tum hic, apud Varrone, - pausam sicere femendi. Accii iste, datur bona pausa loquendi. Lucilii auiatem cum verbo Facere, Haec ubi di hi dedit,
pausam scit ore loquendi.Nec in iis quae ex tant Plauti comoediis est infrequens pris
cum hoc vocabulum: unde etiam aliquot exempla proferuntur in Thesauro Latinae linguae: ad quem rcinitterem lectorem,nisi
qui illud patris mei opus post ipsum excud crut, illa praetermisistent: tato in ea re iudicio scilicci utentes, quatum in aliis multis partim omittendis, partim immutandis, nec non in quibusdam eorum quae ad di derui, adhibuisse videmus.Affertur itaq; in editione paterna cx illius comici Rudete, Aliquiando osi lando meliurest, uxor. p
sam sieri.V bi repono gulandi, iungens ac cusativo pausam. Ex eiusde Poenulo, Quado idquod sat erat,saus habere noluit, Ego pausam stet. Vbi animadvorte iungi verbo Facere
20쪽
ssicut in proxime praecedente loco dicit Pausam feri itidemque in illis Ennii & Lucilii locis. In hac autem constructione nΟ- bis cum illis veteribus Latinis optime cO- uenit, quum itidem dicamus Fatre p. iuste, Vel, Furare une pause.Verum ut ab Accio tu pitur alii verbo, dici tuique, datur pausa , sic iii eius de comici Persalcgitur, Lamiam Paeonia da pausam. Satis exemplorum iam est:
sed quoniam lectorem satis superque habere volo, & intelligere quatus fuerit piis
coium Latinorum in usu vocis huius quae tamen ut barbara despicatui vulgo habe tur consensus, ddam & ex Lucretii locis pluribus unum, ubi cum codem verbo iungitur libro 2, de atomis,
Et uelut aeterno certamine proelii pVη que Edere, turma tim cortantia: nec dare pausam,
Conciliu , dissilis exercita crebrμ. Addo autem quod maior in plerisq; ad mirationem mouere Possit verbum Pala re: quod barbarum multo etiam magis in
iis videatur, & ex Gallico Pausir factum, quum dicitur se paser, ex eo de illo priscae Latinitatis sonte manasse. Legimus enim in eiusdem comici veterisTrinummo, Paus uicis, m baubore tulini. Haec sunt illa quibus Pausa & Paus re taceo cnim de Patis ritis, quo utitur Seneca) falso barbariei in