장음표시 사용
201쪽
I. DaΜNvΜ hotia spectavit. Itaque tum MD tam , tum Publicationem bonorum compreheudit. I. Multa posita in eo erat, ut alicuius sumismae reus damnaretur. Haec autem non abiit olim ultra triginta boves , ae duas oves : quin rerum, genere ima tunc serme pecunia continebatur. Itaque Festus voc. Mutiam ) haeo habet : Maximam multam dixerunt trium millium eι piginti assium : quis non licebae quondami Iuribus triginta bobus, et duabus opibus quem-
qtiam multari: aestimabaturque bos cenitissibus, opis decusειδυλHuiusce pecuniariae poenae irrogatae evictaeisque hoc inter alia specimen dat Liv. XXXVIII 6o. In bona deinde L. Fcψionis ρossessum PM-blice quaestores Araetor mi4u: neque in iis noumodo pestigiam ullum comParuit pecuniae regiae, secs nec tantum redactum est, quantas summae damnatus fuerat. 2. Porro autem PGlicatio bonorum eam hahebat vim , ut damnati hotia reipublicae addi-Cerentur : quae poena praecipue in patriae laostes adhibita. Ita apud Tullium IV. Catil. 5. Adiungit etiam Caesar in Catilinae Socios μα-blicationem bonorum, ut omnes animi cruciatus
et corPoris etiam egestas ac mendicitas consequatur.
Huc referri quodammodo potest etiam illa non infrequens consuetudo , qua damnati domus ad Iuculentiorem criminis detestationem flanditus e vertebatur ; area vero ipsa ne inaedificari iterum ibi ad usum homiuum Dosset , Consecrahatur. Huiusmodi est , quod tradit Valerius I, Iax. VI. 3. I. Senatus μνuLSque Romantis
non contentus caρitali eum Sp. Cassium de affectata domitiatioue suspectum ) sumsicio in
202쪽
sicere , intere to domum suρeriecit , ut Penalium quoque strage puniretur. In solo autem aedem Telluris fecit. Id ipsum de domo Cieς. voriis exsulis egit Clodius; qua diluta, templum inibi Libertati statuit. ΙΙ. VIN vhA. dicta generatim sunt Manicae , Pedicae, Compedes, Catenae , et quaevis id genus alia instrumenta , in primis vero Carcer ide quo iam Pauca. Fuit iam antiquitus exstructus ad ima Capitolii Carcer ab Anco Martio; de quo Livius i. 33. Illuc rei crimen consessi solebant coniic . l. 5. D. de cust. reor. ) Etiam vero an inquam confiterentur , nisi aut vades dedissent . aut in liberis custodiis habereutur. Quure Livius XXV. 4. Tribuni plebis , inquit , oratis Gmulsae certat bue rei caseitalis diem Postumio dixerunt : ac ni piades daret , Arehendi a pia tors ,. algus in. carcerem duci iusserunt. Iu ipso autem carcere duo arctioris custodiae
Ioca suere, Tullianum seu Latomiae, at lue Robiam r. Tullianum , cui a Servio Tullio auctore Iactum. unmen , Curceris pars erat humi depressa , incultu ac tenebris horrida ; ubi non raro malefici enecti. Servius ad VI. AEneid. 573. Post quaeationem , inquit , in Tullianum ad . ultimum sumticium minus. Hoc ipsum prae se fert Livii narratio XXXIV.*43. qua etiam Ioci inferiorem carcerem vocatum deprehendes: Q. Pleminius, qui propter multa in deos , hominesque scelera Locris admissa in carceremeonisclus fuerat , comparaperat homines , qui pluribus simul locis urbis nocte incendia facurent , ut in conSternata nocturno tumultu Ciμι- tale refringi carcer Posset. Ea res indicio Cou-
.ciorum Palam facta , delataque ad .enatum
203쪽
mis Cantis VIII ess. Plenunias in INFERIOREM Hemissus C in
Idem locus V appellatinne a Syracusanon ariscere e sumpta , Latomiae, nuncuPatus. Ginai. 'xum latomias teste Asconio in. f. Veres Sol lingua Siculorum i 'ieidinae 'dictae P trude Deis tum , ut quemadmodum carcer Syracugis a Dionysio factus , ita eb Romae ivlliam1M Lm' tomianum nomine designaretur , quod uterqueZloous exsectis lapidibus excisus, esset. Aq Sycusanas quidem latomias a describit, Ciciso P. Verr. 65. Romanas Vero'memorat Livius XXXII., 26. his verbis:' Triamoini carceris/Latomis Hiintentiorem mstodiam habendi iussi. Et XXXVII.
Principes AEtolorum Romam ueducti, et in
u. Robur Porro arcae Veluti roborea in ipso carcere erat, in quam rei luolutabantur. Proin de a materia Robustum carcerem nuneupat fit
Iud Plautus Curcul. V. 3. Uano autem, quae procul dubio prae eeteris durior custodia 1sit , in tulliano. ipso exstitisse vero admodum simile videtur. Atque ad eri fortame causa Robia tuM Ilanum dixit Calpurnius Flaec. Decimo. IV. Ibi reos morti nonnumnam daws ostenduntdieta apud Livium XXXVIII. 59. in eam cerem inter Fres noctuCnos et latrones. oi iamiarissimus ineludatur, et LV ROBORE, et teno
Verum quid tamen fuit Da robora maremotari r Miliuet ita locutus Valerius Max. VI 3. x. Q rin etiam familiares eorum, ne quis, rei et . Mittae inimisis amicur esse oeliet NE ROBO
RE PRAECIPITATI SVNT Id sane ea ra
tione laetum oportuit, ut arca tala laserne reserata , illac reus in subiectam aliquam altitudinem praeceps daretur.
204쪽
plicia habuere locum. Etenim iam primitus mos tenuit, ut rerum capitalium damnati virgis cae. 'deretitur. Hinc horrendum illud carmen in reos pronuntiari solitum : I LI nTOR COLLIGA IMATVρ :VERBERA INTRA EXTRA POMERIvM. . Liv.
Postea vero lax Porcia a M. Porcio Laeca tribuno plebis lata cives Romanos Vemerari ve Atuit. Det qua Cicero pro Rabir. 4. Porcia lere, inquit , Mirgas ab omnium hipitim Romansrum eorPore amopit i hic misericors flagella servorum propria) retulit. ' ει ι , At non ita tamen Vimarum vis per Illam Mutationem: pe dacta est , ut non ' post etiam aliquando viguisse reperiatur. Ita cin Epit. Liv . LV. C. Matientix accusatas est qua tribunos Plebis quod exercitiam in Huanta deseruissat p. mnattisque sub furca diis simia caestim eSt, re
ιtier quis Puniatur , in fecit; quod scripsit Isia
dorus V. ' 27. Itaque si quis olim manu tu alicui abscidisset , oculum eruisset , lex haec fuit XII. Tubularum, ut ei manus amputaretur, oculus excumretur, nisi tamen cum illo pacisci vellet ; i siquidem per pactam pecuniam a talionis acerbitate se se poterat vindieare , Euctore Getilio XXI. I. Quare in tanta declinandae poenae facilitato vix est credibile , eam suisse unquam , ne priscis quidem aetatibus usurpatam. V. IGNOΜ1NiA ,'Iate accepto vocabulo, d Plex. erat, altera quam censor , altera quam praetor inureliato Ili , quae huc non pertinet , non aliud quam ruborem , uti loquitur Cicero
apud Nisium L sue. asserebat. Praetoria Vero ,
205쪽
itiae huius est loci , quaeque proprie LMamii
dicta , publicorum munerum iure privabat. DE ' hoe genere agit titulus Digestorum de, iis qui
VI. ExsILivM eiusmodi fuit, ut non patrium modo domicilium. , sed tu etiam civitatis adimeret. Quae quoniam invito nemini auferri poterant , Prout Patet ex Tulli verbis pro min. I s. idcirct, non alio pacto haec Poena irrogabatur quam tecti, aquae et ignis interdictione. Cic. ib. 3ο. ) Nimirum quem exsulatum ire vestent, narum rerum usu privabant, ut ille , quo sustentare Vitam posset , Sua Se sponte alio eonferrea, atque ita ipse per se exsilii subiret poenam. Quapropter de illis, quibus aqua et igni interdicebatur, , haec estert Cicero pro Caec. M. Qui si in cista a legis o- - εubire .pellent, non Arius cisitatem, quam Miam , omisterent : quia nolunt non adimisur iis,eμνuas , sed ab iis relinquitur atque dmonitiam Neque tamen ipso statim ab urbe abitu civitas amittebatur , sed ubi exsul alii se civitati adiunxisset : quod ita expressit idem Tullius pro Dom. 3o. Qui erane rerum castisalium condamum i , non prius hanc es statem amittebant', quam
rearit in eam rece u , qMO Meriendi, hoc est mulandi, soli causa Meneram. Nequibat enim civis Romanus in aliam recipi , quin suam amit--
texet civitatem. Id. pro Balb. i . in
Per Relegationem P0rro , qua reus a suibus sive urbis., sive totius Italiae coactus abire est, civitatis iura erepta non sunt. Hinc Ovidius-V.
nisi me patriis iussit abosse fucis:
206쪽
VII. SEnviaeus id ferebat, ut cum Universis bonis libertas amitteretur. Haec pesna in incensos, inque eos qui ad militiam vocati non respondissent , adhiberi solita. De alteris exstat levistimonium Dionysii p. 22 I. in hanc sententiam narrantis : Ei , qui censum neglexisset poena Proρosita , ut ademρtis bonis , ψSe Mirgis caestis penundaretur. De alteris vero exemplum tradidit Valerius Max. VI. 3. 4. Manius Curius
consul cum delectum subito edicere coactuI eS- et . . . . Primum nomen urna excructum ci lari iussit: neque eo revondente . . . . bona
eius , et .sum oendidit. ΙΙl. Iam ultimum supplicium MORS super- esl, variis illa quidem illata modis. Pervetustum fuit , ut' uoxii Virgis caesi , arbori suspenderentur. Liv. I. 26. E vulgatiore autem instituto , postquam Ver herati νirgis essent , seeuri demum percutieban
Non raro porro ex Tarpeia rupe praecipitati sumo Id. VI. ao. Hoc omnino genus Ie&runt illa Horatii dicta I. Sat. 6. ne Syri, Damae, aut Dionysi flius
Quidam praeterea de robore , prout ante declaravimus , ucti in profundum. Alii εaepenumero in ipso carcere , ac Plane in tulliano , strangula ii Sallust. Beli. Catil. 55. Denique singularis parricidarum poena erat , ut sacco pelliceo insuti in pronuentem deitu.
207쪽
poenae: genus 'Publicio lualleolo matris inter se et i primum irrogatum traditur in Epit. Lim LXVIII. Inductum vero etiam in mores fuisse eo stat, uti una cum reo in eundem illum saccum inoΙ -ntur cauis gallus' gallinaceus,ι vipera', et simia , aut multa sane omnia in Pu-guam prouissima. . .
d eam tandem Romanarum antiquitatum partem devenimus , quae sicut nihil ad veterum histori um monumenta illustranda Conducit magis P ita nihil sere est in toto hoc rerum genere spectabilius. Eiusmodi enim. ud Romanum illum populum later Usa propemodum hella natum Militiae ratio exstitit , ut cim ei
excolendae omn- operam studiumque summa Virdhum ingenia, per 'plura saecuIa transmise
rint , iam quidquid in ipsa spectaveris , ad ab
solutissimam i quandam - normani conformatum fuisse fatearis oporteat. Huic igitur perlustraudae eam par est animorum attentionem admo-Veri , quam perutilium praesta fiumque rerum genus quasi sibi debitiini 'postulare consuevit. In hac autem tractatione unum maxime Po
lybium , Romanae storentissimi aevi militiae egregium explauatoreiis , nos ducem habebim
208쪽
ne Roman. Militia Terrestri. τοτ
I. Quoties Romae militum Delectus habendus eFat , Primum. omnium quatuor et viginti plerumque tribuni militum a consulibus olim uni. Versi , at sequiore aetate a plebe etiam partim )legebantur qui in qua tuor legio ues , quot serescribi solebant, dirpestirentur. Tu tu consules proposito edicto vel , si subita res foret , per praegonem 3 curabant , ut quicunque cives militaris essent aetabis', in Capitolium , vel in Campum Martium ad dictam diem in sitas divisi tribus convenirent. Ita ibi , consulibus ipsis summae rei Praesidentibus , tribuni in quatuor partes distributi e siugulis tris bubus sorte ductis idoneos quosque eligebant ;eo sane Pacto , ut quaternos simul aetate et
robore pares s singulos singulis i gionibus adscribeudos ) allegerent , quo scilicet aequis hae
Iu ipso autem delectus, exordiouin illud ma-Σime , quod resert Tullius de Divinat.1Ι. 45. Curam intendebant, ut μrimus miles fieret bono nomisse: qualia habebantur, Valerius . Salkius.
Statorius. II. Iam aetasimilitaris , quamcmodo memoravimus , a decimo septimo ad, quadragesimum
MAtum annum. protendebatur; Blitis igitur qui Vel initium nondum attigisset D vel iam sinem
eXcessisset, milistae onero. immunis serino erat ;ua nemPe Vi ut si .quis intra.- hos terminos . Sia Rst,pendia non conseivsset is ea explere ad quiu-quageβimum usque anuum is cogi posset , .e M. vero eodem elapso.
209쪽
III. Praeter aetatem autem certus quidam census ex veteri instituto militi conscribendo ne esse suit ; atqae is quidem antea non minor undecim milli Dus aeris , Postea vero qui non infra quatuor millia aeris esset. Hinc proletarios et capite Censos, quos scilicet nulla pibata res publi,cae devinciret , a militia prorsus olim exclusos comperium est. Verum posteriore aevo tum ipsi, tum libertini ad navalem militiam non magni habitum, et a Marii tandem temporibus ad terrestrem ei iam legi coeperunt. Non eadem vero, quae libertinis, Servis quoque anpia lacla est; quos nimirum a bello pro .cul abesse e republica semper creditum. Quod enim post Cannensem cladem et octo millia seria vorum ad dominorum ulciscendam caedem sua ipsi sponte militiam susceperunt, Volones propterea dicit; et alia quatuor et viginti eiusdem generis millia ex senatus consulto ad gerendum hellum empla suere : id vero totum in illis leni porum difficultatibus , exhausta iam urbe civi bus , uovum Prorsus ac singulare suit. IV. Non alii igitur, quam cives, iique aetateaco su legitimo, adscribi in militiam debuerunt. Hi contra , cum citarentur , respondere ad nomina Decesse habebant, nec effugere delectum potexant , quin Poenis ex voluntate consulum statuendis silerent obnoxii. Hae vero fuerunt in primis bonorum publicatio , et libertatis ademptio. De quo vide dicta p. 2O5. V. Iustuu tamen quaedam erant causae , Ob quas quispiam militiae onere ex instituto mutorum eximeretur.
Eurum prima fuit Vacatio , quae Vel ab aeta e , de qua modo Mium, emanabat; vel ab bouore , videlicet sacerdotii , aut masistratu ε- i
210쪽
De Ro)nan. Militis Terrestri. Ios vel a beneficio , quod ea de re senat us POp
ltisve detulisset. Altera causa erant Emerita stipendia; ubi nimirum sua, ex numero I ge praescripto, iam confecisset miles , dena eques, Vicena pedes, uti ex
Polybio observavit Lipsius I. de Milit. Rom. a. Tertia tum Morbus ; tum Vitium , ut si quis
manu digiti sVe expers esset. Atque ab hoc causae genere Causarii milites dicti ; unde etiam nomen accepit Causaria missio , de qua suo loco. Eiusmodi causarum cognitio ad consules maxime pertinuit i quanqi iam saepe per appellationes ad tribunos plebis devolvebatur. Easde iuvero non semper admissas fuisse , sed quandoque aut dilatas , aut sublatas deolarant veterum scriptorum testimonia. Ita apud Livium III. 69. Consules in concione P nuntiant , tempus non esse CAVSAS cognoscendi, Omnes iuniores Postero die prima luce in can o Martio adessent ;eognoscendis CAVSIS eorum , qui nomina non dedissent , bello perfecto se daturos tempus; Prodesertore futurum , cuius non Probasrent CA WSAIL Tum vero Idem VII. 28.φCum quod Per magnos tumultus 6 i) fieri solitum erat iustitio indicto delectus SINE VA CATI ONAB VS habitus eSSet.
68 multum appellaverunt veteres hellum e vieina aliqua regione improviso exortum. De cuius ratione Ser. vius in Virg. VIII. Aen. I. Tris, inquit, genera olim militiae fuerunt: Sticramentum, quae legitima erat mili lia, cum singuli milites iuncibunt: TVM TVS , id est bellum Italicum, Dei Gullicum , in quibus ex Peri-ctili Micinitate erat timor multus. Et quando singulos interrogare non Daςabat, qui conMenerant, simul iurabant. et diceιatur ista militia , Coniuratio. Q aenam vero Tumultum consectari consueverint, dein