Theses theologicæ in Academia, quæ Kilonii Holsatorum est, Christian - Albertina, publicè ad disputandum propositæ præside Christiano Kortholt

발행: 1692년

분량: 54페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

41쪽

ri. Hoc autem loco strictius Sacramenti vox sumitur: prout actionem notat divinitus institutam, qua per externum

visibile quoddam signum gratia Evangelii propria credentibus exhibetur, applicatur, & obsignatur. iii Talia nimirum Sacramenta instituere , solius Dei est. 1v. Atque a divina hac institutione omnem virtutem suam Demeaciam unice illa habent. v. Quamvis igitur Ecclesia Minister in sacramentorum administratione nequaquam alieno , profano , aut peregrinante, sed attento tantisque mysteriis digno animo esse deis beat, , si non sit, aut contrariam intentionem foveat, haud leviter peccet, ipsum tamen propterea sacramentum non redditur irrisum. vi. Ut enim si desin incredulitas, probitas ac malitia Ministri, ita de devotio ejus ac incogitantia sacrae hui rei nec

confert quidquam nec derogat.

vii Praeter externum .visibile elementum requiritur ad sacramentum quodlibet, Verbum, tum mandati, tum pro missionis.1ix. Illud cum elemento ad Sacramenti substantiam ; hoe ad salutarem ejus fructu ni pertinet.'ix. Sunt videlicet Sacramenta non nuda .mera signa sed media quoque Morgana efficacia, per quae dona sua Ee etesiae Deus offert, eademque confert obsignat. x. Ceterum ad usum sacramentorum salutarci ex parte

42쪽

xi. Estque lassa Merronea opinio, quod sacramenta quaedam ex opere operato gratiam conlarant, sine fides bono

motu utentis.

xit Sacramenta sunt vel Veteris vel Novi Testamenti. xiii. Illa umbra fuerunt & figuraeci haec ipsum corpus repraesentant. xiv. Dicuntur autem sacramenta . . umbraeis figurae fuisse non beneficiorum CΗRΙsTr haec enim in v. etiam T. vere per sacramenta exhibita, collata, Mobsignata sunt sed Cu isTi ipsius, in plenitudine temporis demum exhibendi. xv Ejus odi sacramenta duo erant : Circumcisio de Agnus Paschalis. xvi Novi Testamenti sacramenta itidem duo sunt Baptismus Moenia Domini. xvii. Nam quae his stuperadduntur a Romana Ecclesia, ut Consirmatio, ordo, Poenitentia, Extrema tinetio, Matrimonium 4 oprie dicta . . sacranient non sunt quod vel divina institutione, vel dependente hinc externo elemento , vel promissione Evangelii propriae, omnino desti

tuuntur.

DISPUTATIO T.

BAPTISMO.

BAptiimus quae a CHRisTo institutus, hujusque admini. stratio discipulis ab eodem injunctus est.

43쪽

37u. Et proinde ab omnibus, qui Eeclesiae membra esse euispiunt, suscipi ille debet. Baptismus ordinarie administrandus est ab Ecelesiae Ministrisci in eas tamen necessitatis a laicis etiam, idque sine sexus discrimine, pote: conferri. Iv. Aqua. dumtaxat, non alio liquore , in Baptismo uti

convenit.

V. Perinde est, sive immersione, sive adspersione idque vel trina, vel una, Baptismus peragatur. vi. Sed neque Baptismi tangit substantiam, utrum in pri. ma dicat persona Minister : Ego baptizo te , an vero ut in Graeca fit ecclesia in persona tertiaci aptietetur hic servus Domini in nomine P. F. ωSp. S. vii Verba interim illaci In nomine P. F. Sp. s. ex is presse pronunciari oportet, sicut distincte omnes tres Deit

tis personae nominentur.

1IX. Praeter adultos, infantes quoque sent baptiganduix Nec quidquam prohibeo, quo minus etiam infideli uni liberi, sicubi legitima ratione in Christianorum potestatem pervenerint, sacri hujus lavacri fiant participes dummodo in vera fide illoc pietate educatum iri spes sit. x. Qu9tquot baptizantur infantes, regenerantur, fidem. que accipiunt; non item Omne qui b3ptigantur adulti. xi Semel rite collatus Baptismus non debet iterari. xii. Inter Baptismum CΗRisTi Johannis non datur discrimen essentiale. DE

COENA DOMINI.

44쪽

IN sacra Coena praeter Panem xvinum vere, realiter, ac subini alitialiter, adsunt Corpus Sanguis CHRIsTi. II. Uerba namque Salvatoris , quando is corpus Q.

um in divino hoc epulo edere, sanguinemque jussit bibere, in simplici, plano, nativo sensu, quem statim in animo audientium gignunt, accipienda sunt, sic ut neque in copula. neque in praedicato, neque in integra nunciatione tropua

admittatur. iii. Ita autem proprietas verborum Eucharisticorum

defendenda, ut nulla fingatur Transsubstantiatio essentialis, qua panis substantialiter abeat in corpus, vinum in sangui nem Domini. 1v. Nulla quoque somnianda hei localis inclusio, alli. gatio, commixtio, vel consubstantiatio, qua panis cum cor. pore, binum cum sanguine in unam masnam physicam coalescat, aut alius quidam physicae praesentiae modus. v. Sed ita secundum ipsam substar tiam ἀλαώτως adsunt in sacra synaxi,4 una cum pane ac vino verea communicantibus sumuntur CHRisTi corpus sanguis, ut modus tamen, quo adsumin sumuntur, supernaturalis sit, nobisque plane a cognitus, ineffabilis, incomprehenssibilis, inde terminabilis, quique simpliciter divinae sapientia ac omnipotentiae imputari committi debet, vi Veram illam corporis sanguinisque Dominici substantiam indigni quoque in sacra Eucharistia accipiunt. vi I. Pro panein vino non licet aliam terrenam materiam in sacra Coena substituere. ii Indisterens est interim , utrum azymus, an panis fermentatus ibi adhibeatur i item an vulgaris, num ver .

45쪽

39 talis, ut sunt placentulae orbiculatae, quibus nostrae utuniui

Ecclesiae. ix. Vinum Eucharisticum non merum esse posse, sed aqua necessario debere dilui, contra Pontificios negamus. x. Sed fractionem panis in . Synaxeos adminia stratione simpliciter esse necessariam, negamus contra Reis

formatos.

xi. An sacra symbola communicantibus in manus denis tur, num vero piorum admoveantur ori, Christianae liberiat felictum esse existimamus. xii usus Eucharistiae sub utraque specie a CHRisTo cinis stitutus praeceptus est. xii I. In S. Coena non est proprie dictum sacrificium xiv Midae Pontificiorum privatae, seu solitariae, omnino improbandae sunt. xv. Eucharistia non est sacramentum permanens, sic ut corpus legis T etiam extra sacrae Synaxeos usum sub accidentibus panis praesens sit,in adoratio propterea ad hostiam recte dirigatur. xvi. ii cumgestatio panis consecrati theatrica institutioni Eveharisticae nullo inodo conveniens est.

MAgistratus a Deo est, adeoque ab homne etiam chri.

itiano bona conscientia geri potest.

46쪽

saturo

Iii. Posterior tamen potestas haec non ad ipsa fidei dogmata, saeramenta, Calia humanae salutis ergo a Deo in. stituta , se extendit ted externa dumtaxat, diurnaque lege haud Oeterminata, pro objecto habet cujusmodi sunt, congregat; Conciliorum, constitutio Scholarum publicarum, similia. iv. Magistratui Christiano exercere licet publicia judicia.

v. Idem potest, imo debet, capitali supplicio in flagitio

sos animadvertere. vi. Eidem licitum est bella gerere.

DISPUTATIO XXIII.

CONJUGIO.

Conjugium per mutuum maris si seminae de perpetua

cohabitatione vitaeque consortio consensum consti

tuitur.

ii Corisensum istum, validus ut sit .recte se habeat, utrinque liberum esse oportet, non vi metu ve alterutri parti extortum, nec ex errore personae aut qualitatis ad matri. monii substantiam spectantis profectum, vel ab eo, qui men. te captus, aut alias ob nimiam ebrietatem ratione sua uti non potuit. in Ad legitimum conjugium consensus quoque paren. tum requiritur vel eotum, qui matrimonium inituris parentum loco sunt. Iv. Li-

47쪽

iv. Licet in conjugio vivere omnibus qui e naturam de aetatem ad id idonei, quocunque etiam in statu agant. v. Non tamen cuivis cum quavit matrina onium contrahere integrum est , sed iis demum conjugibus esse licet, qui consanguinitatis .assinitati propinquitate non prohi

bentur.

vi. Prohibitio illa potissimum fundata est Levit. xiicunde quaedam repetuntur Levit. xx Deuter. xvii. Iaeque ad solas a Mose ibi diserte nominatas personas restringi debeo, sed ad ceteras etiam in aeque propinquis gradibus positas extendi. vii Nec expressae ibi graduum interdictiones ad Legem dumtaxat Leviticanareserendae sunt,quasi ad solos Iudaeos in V. T. pertinuerint f sed omnes omnino homines, atque sieetiam Christianos in N. . obligant. lix. Cognatio spiritualis, quam vocant Pontificii, conjugium non impedit ix. Uerum proprieque sie dictum Divortium etiam inter christianos locum habet. x. Oh gamia simultanea divino etiam jure est interdicta.

DISPUTATIO XXIV

MORTE, ANIMARUM IMMORTALLTATE, EARUM Q STATU POST MORTEM.

Mors est vita ex animae .corporis dissolutione orta

privatio.

i Causa mortis absolutein simpliciter sic dicta ,s Per

48쪽

42 per quas scilicet universium genus humanum ei saetum est obis

noxium sunt Djabolus tomo peccator. iii Causae autem, quae huic, illi, isti homini actu mor tem asserunt, variae sunt, possuntque in naturales iraeternaturales distingui .. iv Non vero ita in morte dissolvuntur corpus .anima ut una intereant; sed anima etiam post factam hanc separationem manet superstes. v. Et piorum quidem separatae animae in coelum statim receptae, aeterna ibi beatitudine fruuntur, animae autem impiorum illico in gehennam detruis, sempiternos cruciatus

sentiunt.

vi Falsum quippe est, quod Sociniani docent, post hominis mortem animam ejus nihil sentire, neque ulla re perstui via. Falsum item, quod statuunt Pontificii, quorundam animas in Purgatorio ad tempus torqueri. nx. Sed neque cum Scriptura S. satis convenit opinio, quod defunctorum animae ante supremum judicrum nec pleri beatitudine coelesti fruantur, nec summos in serni crucia

tus sentiant.

ix Limbus Patrum anfantum, alue ac Purgatorium, humani ingenii suiu ευρημα .x Absurda, et gelii est assertio, Iohannem Baptistam primum esse, qui ante Messiae mortem coelum intraverit. xi. Terminus vitae non ita unicuique a Deo definitus est, ut anticipare eum homo nulla ratione possit.

49쪽

RESURRECTIONE MOM

REsurrectio mortuorum novam animarum cum corporibus, a quibus per mortem abscesserunt, unionem de

notat.

ii. Nempe non cum aliis, sed illis ipsis redumentur corporibus animae , quae in hac vita eorum fuerunt habita.

iii Quod autem spiritualia fore resuscitatorum corpora dicit postolus imor. xv, 3. non de substantia ipsa, sed conditionibus accidentalibus certisque qualitatibus c. cipiendum a. iv. Etiam organa illa, quae in altera vita nullius erunt usus, ut stomachus, v. c. hepar intestina, in resurrectione restituentur. v. Corpora piorum, quae hei manca suerunt Sc mutila, olim resurgent perfecta atque integra. vi Sedis impios membra recepturos esse, quibus casu aliquo suere in hac vita privati, non quidem ad gloriam . sed ad doloris augmentum , omnino probabile videtur. v II. Perperam negant veterin aliqui, cum iis Grotius, in resuscitatis corporibus sexus discrimen futurum

esse a

iix. Prae ceteris vero explodi meretur Scotus, qui omnes seminas, sola excepta b. Virgine, in sexu virili resurrecturas esse fingiti 1 .PI

50쪽

xx. Pios on ne resurrecturos esse eeundum mensuram staturae CARisaei, quod nonnullis videtur, haud probat locus Ephes ivi . x. Nec minus fiundamento caret eorum sententia , qui in illa statura corporis proceritate, in qua conditi fuerunt protoplasti, beatos resurrecturos esse autumant. xi. Ugustinus, Hieronymus, id Scholastici plerique eum suo Magistro, statuunt, infantes majori corporis mole resurrecturos esse, quam .ua obierunt, imo tanta, quantan habuissent, si umquam aetatem virilem attigissent. xii Sed probabilius est, unumquemque in illa resurrecturum esse statura, in qua obiit. Quo pertinere putamus, quod S. Iohannes vidit ornios magnosi pusillos stantes Coram Deo, Apoc . XX, M. xiii Resurrectio universalis erit nec soli pii, sed omnes omnino olim desancti homines, in extremo die resuscita

buntur.

xi K lasmus sim defuncisi. Quos enim vivos deprehendet supremus ille dies, iis id praeliabit immutatio, quod defunctis resusci ratioci ut nempe per illam aeque corruptione deposita, αφθαραιιν Θαναώαν con aequantur, I Cor. xv, ID

MATIONE SECULI.

CHRismus sub mundi finem visibili forma e caelo rediturus est ad judicium. ii Atis

SEARCH

MENU NAVIGATION