장음표시 사용
61쪽
s mortui, quam vi potentiae λογου immortales Min. corrupti. 18 Carne nata ex Dei para Maria, ipse dicitur τῆς Θεο- natus, qui aliis ut nascantur in praebet, ut no-Τόκου. stram nativitatem in se transferret, te, tanquana terra duntaxat existentes, in terram reverteremur, sed ut λογ', qui ex coelo est, annexi, ab ipso in coelum introduceremur,4 ut non tanquam homines, es sed tanquam λογου proprii, aeternae Vitae participes . .
et Veluti omnes ex terra existentes, in Adam morimur, ita desuper ex aqua&Spiritu renati, in Christo vivificamur Tanquam si caro nostra --,
non ut amplius terrena, sed λογου particeps, propter DEI verbum , qui propter nos caro faetus est. 3o. Quando Salvator dicitur esurire, flere, calicem deprecari, tum dicimus cum Petro: Ipsum Christum flere pro nobis, carne. 6 λογος quidem natura est impatibilis, sed tamen propter carnem, quam assumsit, haec de eo dicuntur, quia illa propria sunt carnis, caro Πας, Propritim est corpus Salvatoris. Interim ipse λογ, impatibilis existens, passiones hasce in se profligat. Et homines, translatis suis passionibus&miseriis, in illum, qui impatibilis est, ibique pereuntibus, aeternum ab iis liberi
redduntur.3I. Caro cum mortalis sit, cur resurgit, aut si resurgit, cur non denuo esurita Respondeat ipsa
pro te earo: Sum quidem ex terra, natura mortalis, sed tamen ipsiua λίγου caro, hic portavit passio-
62쪽
ates meas, qui eum sit impatibilis, hinc ego licia. sta sum libera. Liberata sum a naturali corruptione, quia DEus λογ' meam servitutis formam a Dium sit. 32. Dominus corpore indutus homo est sactus, ideo nos homines a λόγω Eificamur, propter carnem ejus assumti. 33. Cum videmus Christum, per organum carnis suae divino modo aliquid dicere vel facere,
ωρκαφο- scimus D Eum ess qui hoc operatur. Item, viden- γγ νε te ipsum humano more loqui, pati, ne ignoremus A, ζωπος quod carnem gestans factus sit homo. et 34. Agnoscamus in Christori utriusque na- ιον tura propria, et ea quae ad utramque naturam per-δμφοτερο tinent ab uno fieri. Id est naturas earumque pro
pria distinguere, DPersonam, quae divinad humana
ατῖοριε .peratur, non dividere. γα. i. Ariani, propter ea, quae de Christo huma- άνθρα)m iso more dicuntur, negarit ejus Eitatem, cur non νω Θεi propter ea, quae de eo divino more praedicantur, ne-κῶς. gant humanitatem ejus Neutrum faciet, qui reputabit λογον esse carnem tactum. 6. Quae Christus habet quatenus Eus, ea postulat ut Filius, dicitur ea habere a Patre, natu is ra tamen labaeterno. Non quod ea aliquando non habuerit, sed nequis Sabelliano more Filium dicat esse Patrem. 37. Si omnia Filio tradita sunt, ergo Filius alius est&diversus rebus creatis, quae tradita sunt, si enim ipse esset ex iis omnibus creaturi , tunc non esset omnium haeres s. To
63쪽
38. το Dedit, non notat, Filium ea quae dantur antea non habuis se ipse enim Servator se explicat: ITA deo Pater Filio habere visam in seipso, uti se Ieh. s. Pater habet eam iv se so Ergo Tomedit, significat Filium non esse Patrem. Ira habere vitam ut Pater habet eam , sino, significat Filium ab aeterno possidere vitam in seipso, ut eam ipse Pater possidet. Non ergo ideo dicitur Filius accipere quod a Patre habet, quod aliquando id non habuerit. Pater ita dedit silio omnia, ut Pater in Filio tamen omnia possideat, Filioque possidente tamen retineat. Est enim Filii DLitas ipsa Patris D Ei
o. Christus sit Eus est, cur quaerit amor Panos haberi, Z Uistus en Lazar. Resp. I. Non sta-aim, qui quaerit, ignorat, nam MDEus quaerebat Aiadam ubi est Hinc additur haec dicebat tentaturus Item, jam absens dicebat Lazarum esse imortuum. imo novit ipsum Patrem, quanto magis Cetera. Certum igitur est. eum tanquam VERBUM λόγν omnia scire, interim tamCD, i id iam caro fit, non desinit esse λου b, ita, dum DEUS permanet, non desinit esse Verus Homes Homo autem factus Sacro. πιναγοηSanctus DEI λογ' npia solum nostram carnem Dei. ficat, sed sinostram ignorantiam in carne bajulat, ut nobis cognitionem Veri sui Patris largiatur.
1 Quae Christus accepit secundum hominem, ea tamen ipse DOMINUS accepisse dicitur,&eorum acceptionem ipse Dominus sibi appropriat, ut Gra 'tia , tanquam ipso Domino eam accipiente,
64쪽
16 tanquam in ipso Domino requiescens, eo firmior esset, ne nudus homo uti Adam existens, eam amit
41. Si dicimus Christum aliquid in tempore
accepisse, secundum DEitatem , tum λογον divelli mus a Patre tanquam Imperiectum. Humanita-UOpλ tem autem glatia accepta Vacuamus. Imo λόγον σημῆμεν melioris conditionis factum esse propter carnem dicimus, quam carnem propter ipsum. Porro si λογος quatenus λογ', vel juxta DEitatem glorificatus&Sanctificatus est, qualisnam hominibus est reli ista spes Nam quae DEO quatenus DE data sunt, quid ea ad homines Eccur autem ad nos commigravit λογί Caro factus, nisi ut acciperet quae acce pisse dicitur, eo fine ut homines D Eificaret 43. Etiam ι ἡ, cumpeteret Gloriam, gloriae Do- Iob. minus erat, Ipsam quam petebat gloriam, habebae antequam mundus est Solvebat enim ea quae Satitanas ligaverat, peccata remittebat. Quaecun que ergo habebat quatenus λίγ erat, ea dicitur se-μ si 'M cundum humanitatem accepisse, ut quia Caro in ipso hae erueeepit, porro ex carne haec Omnia in nos transirent, permanerent. 44. Cum DEI Filius in patrandis miraculsis καs expuit, manum extendit, non haec humana facinora,
- α sed DEI,etsi per carnem facta sunt. s. Patris opera faciebat per carnem, rursus λδείκνυξ passiones carnis ostendebat in seipso. Quia enim VERBUM caro factum est, ideo passiones uti caranis propriae quia autem tam Caro, quam Passiones susti-
65쪽
ipsius λογου. Τα υἰοῖλοι. 6. item Iudicii scivisse Dominum patet: γω. quia scivit quae ipsam proxime antecessura erant, di adLocum cens: tunc finis. Item, quia Filius novit Patrem Ergo multo magis totum creationis negotium, Min λς shoc toto finem univers. Item: si haec hora desini μῖμωF. ta est, per Patrem in Filio definita erit. Item: quia omnia, quae Pater habet,Filii sunt. Item: quia Filius mago Patris est, erit ergo ei etiam in omniscientia milis. Nescivit autem quoad humanitatem, quia Mon in creando coelo, & quatenus omnia cum Patre disponit haec dicit, sed tum, cum Caro laetus est. Spiritum S. scire hunc diem praesupponit
Dominus, de Spiritu enim Sancto tacet. Multo E go magis diem extremum novit λου , quo Spiri Α,:ius accipit. Dicit autem Filius, se nescire, qu/ntum si h ad humanuta suum ministerium attinet λωγργ--s carnem induerat, quae aliquid
ignorabat, in qua inς--, irixta Carnem dicebat, σαρκικως. non novi ut homo cum hominibus esurit, ignorat ut DEus,diem qua ipse ceu Iudex kSponsus ven. turus es , ignorare non potest. p. minc Christus post Resurrectionem non amplius dicit se nescire, sed: nomen vestrum scire Actbγ. tempora homenta, cum enim Caro ejus depo-- ξfuisset mortalitatem Deificata esset, jam non am θεμενηplius eum decuit carnaliter respondere. Item uti κραρα - , cra audire Filium suorare diem extremum, εοσπιη-
66쪽
ne postea Daemonibus& Antichristo multa garriem
so Filius DEI in Patre perseelus existens, proficere non poterat, seipsum autem humiliavit, ut e. jus humilitate nos proficeremus. si Humiliatio autem ejus est carnis acceptio, deque Filio DE dicitur ipsum profecisse juxta humanitatem, additur enim prosectu aetas apud Lu
12. Item, profecit in eo manifestatio DEitatis coram videntibus. Quanto autem magis Divinitas revelabatur, tanto magis innotescebat, ipsum esse Templum DEI, DEumque in corpore ejus existere.
13. Ipsum VERBUM Caro factum, proficiebat
Carne, non enim extra carnem existens Verbum proficiebat idque ideo, ut hominum in Christo profectus, propter λογν in carne habitantem, stabilis esse . Neque enim SOPHIA seu Sapientia ipsa, quam ό tenus Sapientia, secundum semet, sed humanitas in 'ς sapientia profecit, transcendens sensim humanam
indolem,&Deificata,&organon SAPIENTIAE ipsi
existens in edendis divinis operibus. Idem qui deprecabatur Calicem, PetrumseMaj, is prohibiturum autea increpWrat. Et inimicit dicebat Maiib. i. Ego sum. ργου erat Velle, Carnis Pavescere.
Attemperavit autem suam Voluntatem λογο, humanae infirmitati, ut nostrum timorem tolleret, nosque contra mortem audaces redderet, quemadmodum in Apostolis LMartyribus apparuit.
67쪽
de λόγω dicuntur, statuunt eum esse homilaena, cur non propter Divina ea : Ego 2 Pater unum sumus. Ego in Patre cae Pater in me, dcc non credunt eum esse DEum.16. Coeterum omnibus his resectis, ecce no- .um Hydrae caput Ariani enim ajunici Voluntate Marbitrio Patris λογον esse Genitum. Resp. Si hoc 'orthodoxi dicerent, nemo aliquid mali suspicaretur, vincente mente pia, modum loquendi simpliciorem . Haereticorum autem Omnia verba, imo&ipsi nutus doli sunt Apud ipsos ergo haec vox Halem est, ac Erat cum non erat. Dicunt enim cum Ualentinianis, Primo cogitasse DEum, deinde superveniente voluntate generasse Filium. Secundum nos autem, res quidem creatas antecessit voluntas DEI&decretum Pater autem proprium su-φυ μγεν-um VER BLIM natura ex se generat, non ita ut velit νῶν, ἐπρο- antequam generat . Nec fas est, ante λογν cogitare βουφλῆα .in DE volo meaeem aliquam, in ipso enim λογω Pater omni ad vult sincit, & Olurira DE de omisi
bus quae aliquando facta sunt, in VERBO λογι est.
Adde quod scriptura in negotio aeternae Generationis, Voluntatis aut decreti DEI, eam antecedentis, non meminit.
1 . Si γλ o Patris voluntate factus est, haec ipsa Voluntas DEI, in quo tandem λογα concepta est. DEI voluntas enim non est in aliquo eorum quae creata sunt, sed in eo per quem Min quo fiunt omnia, id est in λογω. Ergo aut hic λου , faetus e-
68쪽
rit voluntate DEI in alio λογω sundata, quod absumdum, aut hic λόγγ erit is, in quo ipsa aeterita DEI
voluntas, per quem Min quo omnia. sI. Ergone inquiunt. Pater nolens generavit Filium Resp. Voluntas in hac controversia non contra distinguenda est olentia: ωτο non velle, vel ei quod est contra voluntatem, sed ei quod est supra voluntatem, voluntate prius, quod estn
tura, vel id quod est secundum naturam. Voluntate praeviam Eus creat mundum,&ea quae sunt extra se, Filium autem generat natura Non igitur hic urgendae sunt Anti theses, Ergo ex necessitate, Ergo praeter mentem. Ita Eus non praecedente animi intentione bonus est, est enim ipsa aeterna bonitas, nec tamen praeter intentionem, sed natura bonus est. 19, Aliam quaestionem eontra Adversarios Atatho καὶ ἀνθυπιφο, inferes: cui tamen τὸ ιλο Θηὼδαπο reverenter praefatur Utrum ipse Pater vo. Iuntate praecedente sit Pater Quod cum de eo cogitare nefas, ergo neque de Filio simile quid stat
ζῶααζουλη. 6O. Filius non voluntate Patris factus, sed via δὴ va voluntas & consilium Patris est. Potentia Archi εχ ιουργα tectatrix eorum quae Patri Visa sunt. Prudentia in cyμνημα qua Pater crea it coelos. Idem Filius, Sapientia Pa-μον. 8. tris, ait in proverbiis: Meum est Consilium, mea uim meum Robur, ipse est Veritas, Lumen, in eo est
69쪽
M DEI Oaebris IED. Voluntas ergo omnium eo. rum quae DEo placent, in Christo reposita est. 6 Filium,non Voluntatis, sed ipsius Essentiae DEI splendorem Characterem praedicat Apostolus, Non ergo voluntate praevia, sed ex ipsa aeterna subsantia Patris existit. Et quemadmodum ipsa Essetisti ad Hypostasis Patris non est voluntatis antegretis at ita neque id, quod paternae Esctentiae proprium est. Ergo neque ea Imago, in qua Hypostasis Patris pleia relucet, erit voluntatis. His C61 Filii esse, non quidem ex voluntate Patris Principium durat, non tamen Filius Patri invito ex- ἀκίδε mittit sed natura existentem Filium diligit Pater, , - ελη-
omniaque sua opera ei ostendit. o. 63. : Pater uti ab aeterno natura bonus, ita etiam ab aeterno generativus cecundus. Q uod autem πη-s. Pater vult amatque Filium,substantiae suae proprium,
in vult amatque propriam essentiam. Filius Patrem, eaque voluntate alter in altero esse cognoscitur, id non Oirarie eem antecedentem, sed naturae φή πως genuitatem,& Essentiae proprietarem imilitudi-γ- ηγnem arguit, id est ostendit Filium cum patre ejus.
dem esse genuinae divinae naturae&essentiae. . Is qui gignit, non tam praedeliberando, quam naturae ductu ii Pater redditur, isat ra, non voluntate Parentum, Filii redduntur imago eorum qui eos genuerunt. Sed desinamus humana de DEOratiocinδri.
70쪽
i. Ristus est ex DEO DEUS NERBUM, DEua
enim erat VERBUM. Et propterea unus est D Eus, quia VERBUM, unius DE Filius existens, in Aναφίζε eum, cujus est, reflectitur resertur,ut duo quidem Τὰ . sint Pater lilius, unitas tamen Deitatis indivisa
xυ,οὐ est unum. Ex ipso eo Principio natura est λογρο, μοναρχία. Filius, non ut Principium aliud, seipso seorsim iuba Καθ' υ. sistens, nec extra illud unum Principium, ne ita ali- Τον ὐφεώς. us statuatur, ut Principium duplex oriatur. Sed uni-Dα μη τη us illius Filius proprius, propria Sapientia. Iuxta Johannem enim in ipso Principio eratis λοχλ. Et λαρχία hoc Verbum erat apud DEUM DEUS enim est γένη ipsum Principium, inuod ex In ipso Principio VERBUM erat,id DEUS erat. Uti enim unu est principium Dunus DEUS, ita Vere existens Essentia una οὐν est, quae dicit: Egosum qui en, Ac non duo. Ex hoc loc. I. uno Principio matura iere est Filius λογ Sapientia Potentiaque propria hujus Principii DEI Pa. tris existens, ex eo, insepar bilis tamen, neque enim est aliud principium, ne duo introducantur. Φωνη ση VERBUM hoc non est vox significativa, - μαν κη lias enim DEUS loqueretur in aerem,quae imbecilli. smώ ς tas humana de DEO cogitanda non est, sed substan-λ γ siptiale ejus VERBUM, substantialis Sapientia. Ut e- pio. nim una Essentia, unum Principium, ita hujus EO sentiae