Divi Athanasii, Archiepiscopi Alexandrini, De æterno Dei verbo, Dei hominisque filio, doctrina, ex quinque ejus orationibus in Arianos excerpta et aphorismis digesta ab Henrico Storning

발행: 1673년

분량: 80페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

51쪽

43orinnia secula Pater est, postea etiam ejus creator,

quatenus Filius creatitiam carnem induit. 6. riuiogenitus dicitur Λογ', non Creatura ὐκῖσuὐrum, quasi ipse etiam sit Creatura, sed omnis creationis ιόαὰ ut alius a creaturis omnibus esse demonstretur. Di dita :citur etiam primogenitus, potissimum in respectu 2inti c. ad fratres suos, ob similitudinem carnis, propter hu- milem ad nostram carnem de imissionem. 47 2 Primogeniti dicitur inter multos fratres, Item,ὸ mortuis, quia Fideles ejus peculium, in ipso .co. tanquam primo siprincipio suo consistunt. In Chri-

enim unigenito Patris, eri nova Creaturis. Co te F 'rum nuspiam omnino Christus dicitur Primogenitus DEI vel Creatura DEI, sed respectu Patris dicitur Unigenitus Filius. VERBUM. Sapientia. g. Si fuisset Creatura antequam homo factus esset, non potuisset homo cum DEO coalescere, nec Creatori mediante Creatura coaptari. Nec creatura potuisset sententiam DEI abrogare,&peccata rem tetere. scriptum enim est: is sicut Tu Mith. LDEM austerens pecca a. Sic ei m Diabolus adversus

creaturam semper pugnare potuisset , momo intermedius, formidine mortis perpetua laborasset. Et ita morsus serpentis non suisset penitus in carne nostra extinctus. Nec a maledicto vindicati, DEO essemus inserti, nisi ipse verusin naturalis DEUS, veram humanam carnem sibi induisset. o. Non DEIficatus ibisset homo, nisi naturaliter ex Patre verum proprium ipsus VERBUM

52쪽

instituta est, ut DEItas vera naturalis, Verum Mna. turalem sibi hominem consereret, ut nostra salus &Θεοσπίη nς DEIficatio stabilis redderetur. μεν. 3. o. Pariter, verba fundavit me a secuso etiani ad incarnationem reseruntur, Tundat λογο-homo factus ossicium mediatorium, nobisque existit salutis fundamentum. Constituit autem Pater, λο- γ Ecclesiae fundamentum, in aeterno suo decreto. Sed quemadmodum saxum non tunc incipit esse, quando incipitiundamentum domus fieri, ita

neque haec verba de Origine Filii DEI loquun

tur.

5 si . Nemo opinetur de Essentia IPSIuS SAPI φία αδ ENTIAE nigenitae dictum esse crea u me. Sed μονογενῆς propterea ipsa dicta est creari, quod Typus ejus increatur operibus DEI, quatenus scilicet iis imprimuntur vestigia aeternae DEI Sapientiae. Quasi di--γκατα cerct η Αυξ cpta Essentia eram in Patre, condescemsione autem ad res creatas typum Meffgiem mei adaptabam&imprimebam operibus DEI. ut munisdus in hac Sapientia agnosceret suum opificem,

ε 4,ν κ; VERBUM,& in Verbo Parrem item, ne mundus αμον - iactionibus divideretur, sed concordia coalesce. σιάζειν ret.

12. Tandem autem, DFus, non solis Typis umbris voluit innotescere, sed ipsam veram SA PLENTIAM, quae prius per imaginem sui, rebus crea . inditam, innὀtuerat hominibus, jussit carnem assum Pre, atque ita magis magisque se&Patrem orbi

revelare.

53쪽

Filium, Gaudet hae ipsa Pater, A gaudio Patris in Patre laetatur Filius. Muia igitur SAPIENTIAE sua vibra aeterno aggratulatur pater, ipsa quotidi exul Priniat in conspectu patris Ex hoc liquet Filium non esse alienigenam, sed genuinam ex substantia Patris sobolem Non enim in extraneo quopiam, sed seipsum intuens in sui ipsius Imagine, id est VERBO laetatur riter. Et ideo etiam rebus creatis audet'

quia eas in VER AO4 SAPIENTIa iecit, Sapien

tiaeque suae singulis Typum impressit ut ita omnis exhilaratio DEI, ex Imagine ipsius substantiali ansam

trahat.

tur contra Arianos: Non ita Patrem in Fili Εὐάνlha um,&vice versa Filium in Patrem transcendere, uti βιἔα ειε in vasis vacuis videmus, quorum aliud ex alio im-M pletur, ut Filius suppiςux, Patris, Pater Filii, ἀλλήλους. quasi alteruter ipsoriam, me altero plenusis perseia

eius non esset. Est enim Filius plenitudo DEItatis nee participatione tali qualem diximus Filius, sed proprium Patris genimen. 2. Neque ita Filius in Patre est, uti in Sanctii, quos DEus Sauctificat roboratque. Nam nomini. nu, Filius est Patris Fortitudo & sapientia, quam pater Filii Et Filius, estis qui est, natura Sanesivero tales sunt gratisi tantum omniunieatione.

54쪽

Neque porro ita Filius est in Patre, ut nos omnes in In or i Φ sum usa vivimus Nos enim vivimus vita DEI-

ne contra

kbisibi A tu collat , Ipse vero, tanquam ex fonte Patris, Vitatiuis beat est, omnia vivificantur .consistunt vitatu Abiu enim laon vivit vita a se realiter distincta, alias non , es et ita, sed ipsa vivificat omnia. υlopia: G. Filius non tantum propterea dicitur esse in es Patre, quod quae dicit, facit, nec non pol tiam haec patrandia Patre habeat, ita enim ultra Sanctos nihil possideret, sed dicitur esse in Patre, prout Solum Filium λογον Sapientiamque xatris,' Hyposta se os ejus Imaginem decet, videlicet Ut totum esse Filii sit Essentiae Patris proprium, later ita est in Filio, ut o Eise Filii sit ipsum proprium Deitatis Patris esse. Ad ostendendam scilicet Identitate DEItatis, unitate -υlο Essentiae. Suntque Pater ωFilius unum proprieta-

αιας Θεο, te quasi vernacula naturae, Identitate unius DEI- χῆ D. tatis. q. Pater Filius, non unum sunt duobus Nominibus notatum, quod Sabellius volebat sed duo

sunt Pater enim Pater est, non Filius. Filius est Fi

licis, riori Pater. Eadem tamen utriusque est natura.

Hinc Filius non est alius D Eus. Nam quanquam a lius est quatenus est genitus, attamen idem existit quatenus est D Eus. Uti enim una est Solis Lux, in ipso jubare ubique radians, ita una eademque Filii Patris est DEItas, ut qui videt Filium videat Patrem. In Filio enim est S conspicitur Paterna DEItas, deini Paterna DEItate est conspicitur Filius Ergo propria Patris DEItas, ipsam Filii essentiam constituit.

55쪽

67DEuserat in Groti mundum sibi in ipso recon R. c.' s.cillans, proprium enim Essentia Patris est Filius, in quo Creatura DEO reconciliabatur. o. Qui in Filium credit, credit in Patrem, ita unaFides est in DEum unum. Qui adorat Filium in eo adorat veneratur Patrem, it una est D EIta, Adoratio una, quae consertur persilium in Patrem. Ita una gratia SP aa, quam Paulus a DEO MIEsu Ecclesiis precatur uti una eademque Solis Lux per radios in Splendore diffunditur, ita propter Pa'

tri Filii unitatem, una est utriusque donatio hosὶ ἡ . Christus in omnibus ad Patrem respicitidi cens Pater in me en Paterfacit opera, Pater major me nc

ess Q tamen omnia citra λόγου criminationem δε ita ccipi debent, suae enim Patri tribuuntur ut E go sum DEus, nec est ullus praeter me ea non opponi debent Filio, sed Dias salsis. Veluti non sequitur Sol illuminat, ergo Iubar ejus non illuminat. DEus enim loquitur per λογον suum, nec est aliquid quod DEus dicat faciatque, nisi per Verbum suum, uti Sol

seu Splendore Lucem ostendens. s. Eus Pater non dicebat Adamo, Ego sum

so tu Tu - cluso Filio, sed postea eum ho

mines sibi adola fingerent, tum dicebat Eoo&non

alius, haec ergo opponuntur idolis, ut scit tur quicunque extra Essentiam Patris intelligitur DEus verum eum non esse Filius autem solet se unoere Patri,dicens: si quem mi JESUM inum3 iu abs , si creatura esset nunquam ei, qui ipsam creavit se ad. junxis

56쪽

iunxisset. Nunc Ergo cum se patri conjungit, &ad- t. in . it. Uum Verim ostendit, quod ipse sit naturae Pa- in IV. F. tris. Ita Iohannes ait Sumus in vero, o IU Cόνδεμ, qui en tru D s, e vita aeterna. p. Eus ait: σω. ego extendi caelos, hasolo illo utique intelligitur solius illius, λογς,per ρμem omnia H sine se inibj actum II, ita in reliquis. Ego unus, solus, Ego primus, in illo Primo uno coexistens intelligitur VERBUM, tanquam in Luce splen

dor.

io. Primogenitus dicitur, quod omnia per apsum condita quod adoptatio omnis per eum. Pater primus,4 ipse primus, quia primi illius Imago, Ripse ille primus, in eo est&cernitur. ii Objicitur Filius&Pater unum sunt, unitate Iudicii,&voluntatis, quia placita Filii a Patris

placitis non discrepant. R. Ita etiam Angelos fore cum DEO unum, Decreto enim DEI dicto audien nt i, xς sunt, hoc contemnens audivit vocem

mois e caelo recidisi Lucifer Ita Sanctorum i illi sunt Christi imitatores, Nemo autem eorum dicitur

Sapientiaue Unigeoicias, nec eorum quispiam ait Eogo&Pater unum,

Mod is Cruracter Parro, de reliquis Gobibissimilis e uimur DEOS DOMME Dicimur quidem DEI Imago, verum non primario propter nos ipsos, sed propter λογον maginem DEI in nobis habitantem, 13. Iacob bona preeatus nepotibus suis ab

57쪽

69 An aum magni consilii, quem ipse iuvocabat, dicens: N. . Non te geretinquo donee sene icri mihi, Miterum: md Gen. a.

DEum facie a Faciem Liberare tenedicere, non convenit creaturae, non ergo Iacob cum DEO copulat creaturam, sed λων suum quem Angelum vocat, quia Patrem revelat. r . Nemo unquam ita concepit Preces Det

tibi DEus&Ange Ius, nam DEO dante Angeli noli dicunIur dare, nisi in quantum sunt administratorii spiritus. Quando autem Paulus ait Gratiarem Rom. La Eo aire nostro, re a Domino J risio, unitas utriusque una utriusque gratia, munus eam dandi modus intelligitur. Is Abraham viso Angelo, non putat se vidistis D Eum, hic enim ab illo multum distat. Cum autem Angelus e Rubo ait: Egosum D Patris tui, Item, Eoae s.

cum Dominus e columna ignis Me tabernaculo ad Mosen loquitur, tunc loquitur in Angelo Domi- ,h 20 Rutem Dominus loquitur ea loquitur per

VERBUM suum Hiis videt Angelum, ut Za-cnarias, taeon, mano non statim viciet Dominum, qui autem Filium Λογον videt, is non videt creaturam Angelo majorem, sed ipsum Patrem. io Ariani Filium & Spiritum S. initium accepisseajunt: tamen Filium DEum vocant. Polytheismi ergo rei sunt. Duobus Dominis Serviunt. Duas Fides habent. Nec possunt alterum in altero Patrem in Filio, cum dissimilis naturae sint, plene viderein cognoscere. 17. Nobis autem DEitatis sorma una est, eaque

58쪽

est etiam in Verbo Unns est D Eus Pater, in seipso ita ut etiam in omnibus sit, an Filio appareat, s ΜΠ 'μ' pili. otiose is deprehe=sbdisque si Q, ique ita iii Spiritu S. consistit, ut omnibus per VERBUM in

Spiritu operetur. Atque ita unum per Trinitatem confitemur DEuM, in in simplicem in Trunitate DEitatem statuimus.18 Non columbae esse jubemur, sed impii ces uti columbae. Persecti ut Pater noster, id est e. um pro viribus aemulari, Lad ejus quasi sortieulam ' refingi. Ita Filii DEI sumus, non tamen uti natu--θῆνα ralis ille, sed gratiose acceptati in dilecto. Job. riiau, nos in veritate Sanctist cati. Hinc videre est,par γῆ δ7 iculam Quemadmodum, non semper dentitatem xaequalitatem, sed pro re nata similitudinem quan Tob. 1 doque inferre. Veluti in eo dicto ut sint unt , quemadmodum faenos. Ubi significatur Nos homines similitudine aliqua, rudi formula, habentes pro Archetypo Exemplari, Filii cum Patre natura.

lem unitatem, an Christum respicientes, debere

distant.1o Christus dicit: Ego initare tu in me, ligni sicana se esse in hominibus carnem facium, Patrem autem in ipso esse, quia per Patrem in λ ω, hominibus salus obtign. minc homines a peccato liberati, non Seomiti amplius mortui sunt, sed DEI esse hi, unum in Chri- θενὶες sto latre, & tum demum persecti, quando a Chri- φορ sustentati, unum corpus, Munus spiritus red-

Τες. duntur.

59쪽

ti sine DEPSpiritu, omnes nos a DEO quam longissimis absumus. Filius autem non est in Patremediante Spiritus tanquam a priori, nam Spiritusa λογα accipit. Filius Ergo per naturam est in Patre, nos mediante Spiritu Sancto. 11. Atqui junt FiIio accedit aliquid intem i, Epore, Prosici Filim Sapientia. Non novi Diem extremi Ma

Iudicii. . non omnia habet natura ab aeterno. Resp. I. Potuisse addi quod etiam homo factus sit in tempore, non ergo posse esse DEum ab aeterno. Hoc enim illud erat, cui Iudaei olim obmurmurabant, Ariani nunc fidem derogant Iudaei ita arguebant; Hic est homo, ergo non potest esse Eus Ariani ita Proficit, exaltatur, ergo non est Eus. Neutri aequis auribus accipiunt, Eum proprium esse Patrem JESU CHRISTI. i. VERBUM assumta Camne homo iactus est, cita corporaliter in Carne habitavit DEitas. Eu ergo cum esset, proprium corpus cepit, eo utens ut organo. Hinc propria carni , Squarum ipsa capax est flectiones, ut Esurire,

Fatigari, inlid ii Hrm in oc. ipsius λογου dicuntur. τῖλογου autem opera propria, ut CAcitarc mortiaos,

alia, per proprium corpus essicit. Et ita, λογος carnis infirmitates perfert tanquam proprias ipsius enim erat dro, caro subserVi DEitatis operi- ακt . bus, in ipsa enim carne fiebant, quae DEI erat corpus.

23. Carne patiente, non erat extra ipsam ο λο- γ , quocirc etiam ipsius λογου dicitur passio. Et

60쪽

te,non erat extra ipsum Caro, sed in suo corporeVeri bum ea patrabat. Db. . 24 Super coecum a nativitate, humanum de carne emittebat sputum divino autem modo oculos aperiebat perlutum. 2y. Par erat, Dominum eum nostram carnem indueret, simul eam totam cum omnibus induere passionibus, ut quemadmodum hoc proprium ejus dicimus corpus es Verbi enim erat Caro, quia λλογος caro factus. Ita&corporis passiones ipsius λογου dicantur, etsi DEitatem ejus non attingant. Hinc nullius nisi Domini dicuntur palliones, ut etiam gratia ex ipso redundet, nec alterius servi essiciamur, sed vere DEI cultores, quia creaturam nullam, nec communem hominem, sed DEI natura, Verum DEum Filium; hunc quidem hominem factum, non tamen minus Dominum D Eum ipsum, pro

Salvatore invocamus.

η-τῖ 16. Nisi DEitatis λογου opera per corpus facta ριή s essent, non esset D Eificatus homo, rursum, nisi ἐθιο minis Carnis propria ipsi adscriberentur λεν, non perseeth liberatus esset homo. 17. Etiam Sanctos ab utero ut Iol, Baptistamdet1οαπιουμε mors mansit, VERBUM vero eum homo fieret'νου - τῆς sibique ea,quae carnis sunt appropriaret, Mita origi. αρκος. nem nostram cum omni infirmitate in se transfer ret, non jam mors carnem tangit, propter λόγον in ψηλωE ea habitantem, sed ab ipso mors consumta est. R liquos autem homines quod attinet, non tam ipsi propter proprias passiones manent peccatores,ae

SEARCH

MENU NAVIGATION