장음표시 사용
241쪽
tissimi iuris principium laudatur ab Impp. in
. v. C. de non numer pecvn. Et hac bene intellecta, intelligemus etiam mentem d. f. i. Re non potes in petiis contrahi obligatio , quam datum est, id est, obligatio ex mutuo oriunda, seu, quod idem est , condictio ex mutuo in plus competere nequit , quam revera numeratum, appensum, vel admensum i. e. re contractum est. Ratio rationis est, quia condictio ex mutuo virtutem trahit omnem ex rei intervenientis datione l. s. s. l. r. cert. et ex numeratione pecuniae, quomodo ipsum mutuum audit in l. q. eod. Proinde absurdum esset, ut a Silo ex mutuo rem intervenientem superaret, hoc est, effectus causam is ut prius possint cadere odera de catos quam quod contrahatur in plus obligatio, quanis da tum est , ut inquiebat Petrus , nescio quis(nisi Beli aperti censem credas reserente P. Casstrense ad S. s. l. i. de C. Jam satis claret, quo sensu Proculus in nosstron dixerit, amplius , quam decem C N-D IN I non posse, licet dedero, ut undecim debeas. Nummus ille undecimus, quamvis promissus, tamen datus non fuit. Quodcunque
datum non est , condictione repeti nequit:
adeoque nec unus ille, supra decem datos, promissus. Defungitur desaeitor, si rem restituat is , otio me iringet se ac net a TreT
242쪽
siunt Graeci, Mid verum est, siquidem condictione experiatur creditor Caeteroquin si stipulatione fuisset cautum, undecim reddi lumbi, undecimus ex stipulatu recte petetur, estne isti, recte ait Basilicorum Glosi ad Lib.
XIII. Cap. II. th. i. iit. S. de condictione ccrti contrarium innuens, nos ablegans ad Stephanum, qui eodem loco, liti. O e ganter docet, portere concurrere 2 oc Empcdire is a Gy animum O numerationem,
priusquam condictioni ex mutuo locus sit, ideo decem datis, undecim non condici, quia
sim res s an in unius descit ast haec sola solida hujus juris ratiori praeserenda longe
huic, quam idem Stephanus in proxime praecedentibus dederat etiam de pactis a parte rei, non istoris operantibus. Ex hisce liquet assatim , quiar non valeat con Ventio, de plus condictione repetendo, quam numeratum fuit:
idque adeo verum est , ut nihil referat, quandocunque ita convenerit. Vulgo quidem non dubitatur, quinta u. agat de pactionibus excontinenti adjectis mutuo, ast illud probabitur nunquam. Mutuum Tta decem ibidem lino spiritu proponitur inittam, ut vel nodem , vel undecim debeantur 'rit igitur injecta potius, quam ariecta istaec conventio de plus minusve reddendo. Interim quod ad secundum
243쪽
dum paragraphi membrum nil interesse vides,
utrum ex intervallo sive incontinenti, immo
in ipso contractu ut est in facto siet: s
citum, ut decem datis liceat condicere undecim nunquam enim contra naturam suam dari poterit condictio. Sed in casti priori, plurimum id res erre monuimus supi a cum a redditione unius debitorcin alii quin ipso jure liberatum non fore, abunde probet . et . Videtur nunc luci claro datus d. i.
GUOque l. I. pr. D. p. St. nam si decem datis , undecim condictione nequeant repeti, multo minus alterum tantum cum ita major adhuc a propi ietatis condictitiae excessus. Cui acius ad Lib. III. Paul ad Edict. in . l. i . postquam Pauli doci rinam in princ li . itis apertam esse dixerat, mox subjungit Rationem ejus explicare non tam est infucili, quam imber quando pluit , ut Inautus loquitur. Et paulo postri Ratio , quam non fert est haec: quia mutuum est contractus stricti juris, contra Stibus stricti juris pacta , quae adjiciuntur in continenti, non in unt, nisi ex parte rei.
Non video, qua fronte Cujacius Paulum rationem adferre neget , cum utique in n. princ manifesta eius ram: Ac si si re enim non potest c. Haec ratio longe lateque praesta Cujaciana, quam modo in Stephano improb
244쪽
61 Db VA Ismaravimus. quidem verum est, pacta ab actoris partibus mutuo non inesse propter eandem condictionis strictae indolem sed haec converti non possunt. Licet enim in contrahendo mutuo convenerit, ut ejus obligatio ultra quam datum est, porrigatur, frustra tamen plus petet condictio idque ratione non alia, quam Paulus produxit. Tobe me Culacii si valeret, possemus sane in constituendo contractu
ita cavere: nam cessat tunc metus, ne pacta
adiecta insint. Hoc autem non licet , prout dictum probatum stri ergo, relictis caeteris, sequamur Paulum. Qui cum communi DD. Schola pacta, ctiam adjicientia, inesse contendunt, ad argumentum, quod in casu secundo d. s. i. adversum eos facit, respondent, quod sciam , Omnes, mutuo per conventionem nihil addi posse, ne eius natura destruatur. Sed id saluum est, si ad contractum gratuitum beneficum recurras, ut faciunt illi; verum autem, si haec transferas ad aestionem mutui solam Stipulatione post quid credito accedere nemo negabit quin talio modo, ut dicemus statim. Itaque condictionem certi ab ipso mutuo dis tingue., quae de usurarum odio dicuntur, notata vides p. III insta. Placet t. l. i. . d. R. C. adjungereta a verum fere necessarium. Quid si non con
245쪽
va P, crearis c. . . adictione, uti constat, an non actione alia ille
nummus undecimus, promissus, sed non creditus, poterit peti quid si usurae, vel donationis nomines neutrum valet, non enim agit, i. de usurario quodam augmento, at de uno insuper debendo ex contractu mutui. Accedit regula tralatilia l. 3. C. d. cur usuras citra stipulationis vinculum , quod hic nullum est, non deberi. Neque etiam unus ille, quasi donatus, petetur condictione ecl. s. s. ult. C. d. donat cum hic nulla sit donandi, sed manifesta in creditum eundi voluntas. Enim vero, an non huiusmodi negotium, dabo decem , ut undecim debeas, degeneret in contractus in nominati articulum do ut des, consequenter ad nummum undecimum incerta civilis competat, alia quaestio est. Subest enim, dicat aliquis, causa es cax ad cor stituendum etυνάμα μα , secundum Aristonem in l. p. s. E. F. d. St. hi traditionibus rerum quodcunque ahum sit, id valere ma-m estissimum est, ait Gaius in I. 8. . eo Negat quidem hanc generalem l. 8 sententiam ac Gothos redus, dum ad Tabulam sextam Tta duodecim, Gaium scripssisse singit, in mancipationibus, idque interpolasse Tribonianum Rationem vero si quaeras, nullam abit, aut certe talem , quae ratio non est.
Cui acius in Paulo. u. t pr depact restrin
246쪽
git l. 8 ad traditioncs, quae fiunt ex conistractu boia fidei. Sed Iao perperam. In distincte vera est l. 8 in transferendis re-rtim dominiis per quoslibet contractus quodcunque pactum jure in te ponitur, estque se vandum, vel actione ex ipso contractu , vel, si hec extensorem non patiatur, praescriptis verbis. De aeris loquor, quae in constituenda obligatione funt, tim illa ipsi contractu idederint causam , silicia negotium aliquod in se habeant, pariendae actioni idoneum. Quidni initur, ut ad propositum thema revertamur, unicum illud rc Erlaa, non velut mutilo datum, non vellit usura, sed ex promissi, contractu caiisam ante petatur 3 immo quidni ut usura, siquidem hoc actum sit,in earum modus non excedatura opinor recte S utiliter praescriptis verbis agere creditorem, si in ipsa datione ita fuerit paetus hoc ut dicamus, αγαA: iti Iuris omnino suadet. Quod autem de usuris foenebris pecunia sine stipulatione, per consequens ex pacto non debendis definitum est stare Civili, accipiendum erit forintean de pactis, quae ab ipso contiactu seorsim habentur, non quae ipsi numerationi sunt implicita. Belle hanc Iurisprudentiam confirmari video a Glossa ad Pandectas Graecas in i ii s. I.
247쪽
P coem ira , c. C. V. cymum ex stipulatione, si facta fuisset, peti posse se dixerat, quemadmodum de hac ipsa tradidimus supra, incontinenti addit: iras xi
Sin ero facta non sit, puto competere actionem praeseriptis verbis, quasi facto pecunia additamento Additamentum pecuniae , quocunque veniat nomine, praescriptis verbis actio petet, setet, quoniam ita contractum est. Alia sine nomine larva eodem rem' tali
loco, post optimam, quam dedimus, bis sanari hancrime leti subiungites se. . Cur hoc dubium est Graecule etsi enim tu quaerendam jubeas l. T. pr. d. pact. hoc tamen subvertes condictione, eaque sola loqui diximus I. I. i. ii. S. I C. Sed de his cum omni meis sic ce utique actum est satis. Praecipuum nodum fregimus restant quat-dam tricae Donellus ad i. Lectat. 16. y et . metuens t. s. quas . III. evicimus, pacta, utpote verbali solemnitate destituta, stipulationis partem esse, vel fieri non posse, quod ad detrahentia in contrariUm nl-titur hac fere ratione Summa inmor continc
248쪽
quam pars latitat in stipulatione h. e. in toto Sic E. G. habes exemplum in XL de ei si ei. quid so denarios sibi reddi stipulatus est, s satis trecentos quae pacti detrahentisciat materies resusum iri dicit, ut ita haec silmina, pacto repetita, modo solemnis sit ex stipulatione praevia. Consensus autem in pacto consensum in stipulatione praecedentem, utpote aeque fortem , cum videatur vindere, trecens denarii retroversiis soli in stipulationem
venisse existimandi sunt quia summa in stipu
latione adhuc reliqua ipso jure ut ita dicam, caduca fit, incontinenti quippe illi consensus deest , per posteriorem correctus manent equidem verba, at illa quum sine consensu non subsistant, sponte sua intercidere creduntur. Haec ille ingerit apparatu Verum avulso cortice rem propius intueamur, hanc Donelli ratiocinationem constabit laborare. bortem, omnes singulasque sertis partes ex stipulatione solemnes esse verum est sed si nova accedat pactio, qui illa solemnis evadet pcx stipulationea nequaquam. Separatae sunt conventiones, separata carum nomina, altera nuda, alici solemnis Nuda in solemnem non transit, licet partem ejus, quod sol cinniterruncupatum cst, in se concludat. Denique consensus tollit consensum , ut ille dicebat, sed nudus nudum Consensus prior verbor ira
249쪽
DE PACTI s. c. C. V. sormulae adeo est implicitus, ut hunc sine illa abrogare nequeat posterio et sunt enim contractus individui, invis nita fortior Pars
eorum si auferatur, par ii maneat, retro op-φω : erit mira.
Nihil momenti quoque adjicit detrahentium patronis l. i. s. v. vers cum adjicit. D. d. V. O quam Donellus d. n. 6. cum eo plures tantopere urgent: nam ipse Donessus, veritatem praesagiens, fatetur, ibidem agi de stipulatione omnibus numeris nondum absoluta, non de pactis eidem adjectis. Sed hoc, inquit, nullum aut certe contemnendum discrimen est. Imo vero magnum , imprimis notari dignum : quandoquidem controversiae meritum in eo solo verti probant abunde , quae hactenus disputata sunt. Ait d. versic cum adjicit aliquia vel detrahit, sive, ut etiam aliqui ante Haloandrum Libri, cum a icitur aliquid ut detrahitur ideoque si probatio exco petita valeret, cui bonum est, istaec ad pacta detrahentia coarctaria Sed , ut diximus, nihil facit ille versiculus. Fortunius Garsias exu s. quinima j d elicit nonnihil argumenti pro reis quod ad pacta In fidei bona judiciis, inquit, quum
etiam ex parte actoris ea inesse scripserit Ulpianus, haec eius videtur fuisse mens, ut in strici is ex parte rei insint. Sed, C parte a peti
250쪽
opposite ibi ad reum dici, in iisdem B. F. Judiciis, plane non est ambigendum Sensus hic est: pacta huiusnodi adjecta non tantum a rei partibus, quo de minus erat dubium, verum de ab actoris inesse. Ita etiam haec exponunt uiacius Gliserti et . moedeus de C. Stip. Cap. VIII. n. I 8 quanquam hic illi nescio quid adfingat.
Caeter mi iacino exspectabit, ut minutim omnia Partis adversae inplastra adducamus, eorumque qualemcunque vim enervemus: non sunt enim tanti. Sicca, quae a favore rei petuntur exu in V. de R. .&a commendata liberationis causa in l. o T. O . d. o. si A. vides esse misera extremae et upice receptactata Ac- καθολκ apta n ο; inquit Philosophus, ni hoc in iure verum sit, multa ex iis, quae jam certa sunt, subvertentur statim. De pactis, quae a parte rei sunt, stamen non insunt, suppeditabunt exempla C. II. O III. usus Dissertationis.
Tisputatur detersus eo , qui crastipulationi tantio inesse contendunt. IN hoc rudi resutando non crimus