Cornelii van Bynkershoek, jurisconsulti, Ad L. lecta XL. dig. de reb. cred. si cert. pet. liber singularis & Dissertatio de pactis juris stricti contractibus incontinenti adjectis

발행: 1699년

분량: 338페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

281쪽

s ione quidam habent in C. inuit praediecto, super L prae . Sacri assatus, es super sis n. authent. Quae sic incipit Gloriosi simi quoque&c. iidem ad eand Collat. Constit. f. Sive ad Notiei es Is usum no quod ex hac consitutione habent quidam in C. ut lite penden ex . qui es in ' E. avst utrobique habent quidam authenticam, sed majori adhuc emphasi idem rursus ad eane Collat. Constit. ipsi is sive ad Notieli

mi. item ex eo, quod est in , . . . iis quoque. O . quia vero sumunt quidam authen. ponunt in C. de adulte superire namtiis. quae incipit et Si quis et , quem spere m. Qtiidam, ait, hinc sumunt authenticam, dc ponunt in C. ne , si identidem dixisset, habent, id ex Irnerio pUtes. Sic WAE in Comment a L Uuoniam Pen. C. d. haret Habent hic quidam auth. sed curiales. Et Accursus , vel quisquis

glossam scripsit ad eand. Signant hic quidam talem authen se hodie c. Ut nihil tunc dicam de iis, qui plane a pa-

avrum loquuntur, habent, ponunt hic authent ut est glossa ad auth. At si contractus C. A d. in rum de cum eo plures Frustra vero esset vocabulo multitudinis uti, ru

stra siriuidam apponere sit, quod Joandi

nem,

282쪽

nem , AZonem occursum latere non potuit , authenticarum omnium Irnerius exstitisset auctor. Igitur Interpretum sine nomine turba , Troes Tyri velas authenticas excerpserint, quis dicet ' quidam se cerunt, non unus hei fuit glossator, non unus Scholiastes. Etiam de aliqui authenticarum parte illud quidam inauditur. Idcm Aro in eod. Comment ad Tit. C. de S s. Eccles n. q. in auth. Ouas iationes, ita inst Q QDAM habent ita consequenter in authentica, sola ecclesia Romana c. hodi hoc omnes habent,

quamvis ipsi aliisque temere displiceat qui

non habuerunt, ut quidam tunc, authenticam pessime mutilarunt, ut ex Proses re Lysintino statim cognosces. De nonnulla particula auth hodie jurant C. d. v c. ita quoque Clossator aliquis ad eam notavit: QUIDAM habent , exceptis c. Vae exceptio in libris nostris etiam exstat tibique Adde, quae map. v. in eam sentcntentiam pluribus dicentur. Ex hac et aes sta re, incerta plurium cnunciatione nolim untaxat rem definiri. Variorum esse authenticas, variorum adjectas forte alicubi addictiones , singulatim edocebo. at imprimis illud apparere opi

283쪽

nor ex vetustate Scholiorum s liceat authenticas, utique graecanicae Originis ita appellare : nam sustiniano adhuc vivo spirante Out non temere forte dixerim laudari illa Aecitari videas. Auctoritas eius rei est in fragmento , quod Iulian; Ant dii tum d Consiliarii inscribitur, P. Pithaeo , qui Rud in lucem extulit, subditum Collatum Legis Romana dat, ubi circa sin haec sunto. Non teat vero te, quod Ecclesiis quadraginta annorum prefriptio opponitur, ut cavetur Constit circa centesimam Nooellarum posita Ecclesia Ro

manae autem centum annorum praescriptio ob- icitur, UT EsT RELATUM IN LIB. I.

COD. TIT DE REBUS ECCLESIASTICIS, CONSTITUTIONE PRINCIPIS NOSTRI.

Ergo divus non fuit sustinianus, alioquin Itiliani princeps fuisset Justuriis junior. Sed rem ipsam quod attinet, ecquis negare ausit , intelligi hic auth. uas actiones C. d. Sacros Eccles ait enim, sub eo titulo

rescrri constitutionem Principis sui de centenaria praescriptione Ecclesiae Romanae competente , hoc refert authentica ex Iustiniani Novella nona. Equidem verum est in . et s. .eod omnibus Ecclesiis cen-reaariani tribui sustiniano; sed hanc u -

284쪽

Iianum non respexisse ex eo claret, quod ille reliquis Ecclesiis a Romana destinctis,

huic cratum, alii quadragi ita annos largiri memoreis Romanae autem et ne quidem enim isse videas d. l. rs inductum hoc eius privili guina est Noet eae s. aliis Ecclisi is quadraginta tantum annis concessis ex Noυ. III. Tras I C s. Suaves quippe sunt, qui Romanae Ecclasiae praero rativam centenariam abrogant nullo popul sus

fragio : reci e in authentica D. A. descriptum est jus novissimum o Nov. III a recto Dic atum illud sier sententiam Constitutionis Iustinianeae, ex e Noue s. petitae, insertaeque odici fit haec dictaatii a Juliano , antecessore Constantinopolitano, Patricio illo de Ex- consule, quem sustiniani o b c a c fuisse

constat.

Sed hanc antiquitatem, ut nimiam sorte quis increpabit, cum non sit simile vero, Noycliis sic sic recens editis, illico apparuisse authenticas, vel quodcunque iis tum uerit nomen At cur non aequo jure illius tempori JCtus aliquis, simulac Novellae annotuerant, in suo notasset libro ad Las C d. Sacros Eccles Iure novo, quod ad praescriptiones Ecclesiis opponendas,

285쪽

nunc hoc illove modo se rem habere, ac aliquot post factum est sarculis j quid hodieque est usitatius , quam hujusmodi

confestim nota ad legem veterem, statim ac nova, quae illi derogat, prodicriti Sane d auth. Os titiones , prae caeteris vetU-st,m es e Itiam colligere licet ex Eonis

notula in Conseim ad Lit. d. n. Eccles n. s. ubi refert varia te ejus lectiones exm sis omnibus fer libris ANTIQUIS.Caeterum tamen non existimoni istaec scholia tantopere a Graecis frequentata csse,

quum in Basilicis, Theophilo marmenopulo non repererim estque evidens ejus rei ratio, postquam scilicet Bamλικων OpUS Orienti obtrusum ultri in eo quippe leges novellae miscentur legibus Codicis, Integrae quandoque, Ut plus quam vice authenticarum stingi queant. Atque hanc novam

quibus de agimus, adminiculis tuto caruere etenim cui bono sed res loquitur. Igitur temporibus Iustiniani, dc quae eum proxime insecuta sunt, authenticarum usus constare potuit, , ut vidimus, constitit:

cessavit rursum, prodeunte nova illa iuris aerebertari revixit autem, jure ustinianico in Occidente doceri caeptori ignotis tunc B s Grae-

286쪽

Craecorum iure silerisu adeo equidem,

ut ex eo plerasque authenticas, barum auctores numerare liceat.

A P. III. Irnerium quarundam authenticarum auctorem esse ex Aetone, Accursio S Od redo adseritur. Eaudem ideri mentem loci cujusdam apud Abbatem Orspergensem

Nunc sententiam communem, quae authenticas Irneri esse dicit, a credulitatis vitio absolvamus eius enim esse nonnullas , imo plerasque puto verum de authenticis loquor, quae justiniani Novesias repraesentant, non de tredecim illis Fridericorum primit secundi, quas Codici in seruit posterior aetas nam Utcunque Irneritis Friderici primi authenticam unam atque alteram, quae exstat Codici in seripsisse potuit, quanquam id ab eo factum non liqueat ita de Friderici secundi constitutionibus, in Codice relatis, idem pronunciare foret fatuum; siquidem affatim doceat historia, rideri- eum II nondum imperas e cum iam Ir-nerius eo concesserat, unde negant redire

287쪽

d Auctor Auto sec. C. III. s

quenquam. Accursius fortasse noster id honoris habuit riderico II sub quo vixit, aut si non ille, die alium fuisse , ut liceathei applicare benedictuna, quo alicubi tititur idem Accursiti At cur haesitamus, si verum sit, quod narrat Alvarottus Proens. Fen n. r. ex Odosredo ad auth. Cassata . Sacros eccles Ctos vidclicet Papienses, jussu riderici II in . Petro coactos, inseruisse Codici, quas ad eos misit constitutiones quod nescio an etiam Baldus volucrit in Praelud Peud Neque taminis hoc mihi videre contigit, verba Odos redi involuta obscura, ad riderici II. an ad sustiniani constitutiones reserenda sint ad exhibendum nonages, quid enim ad rem praesentem Properemus ad Irnerium; sed prius tuam

hunc auctorem quaeramus, amovendUmerit aliquod praejudicium, quod miror indictum iis, qui Irnerium omnino Xplodunt. Consistit hoc in eo, non videri m-mir im probabile , rnerium Novellarum

summulas scripisse , Codicique subsecisse ,

cum ipse Novellas, ut spurias, reiecerat.

Ita de eo testatur Glossa in P.

Constit de emend Cod. Iustis ubi quinque Irneri in eam rem argumenta prosert. Huc a ctiam

288쪽

etiam refer , quod Ioannes in sum, admoe . hoc modo praefatur et mus libri fuit author D. Vinianus.. licha quibusdam

temere sibi blandientibus aliquando contrarium

non solum dictum, sed etiam scriptum fuerit, ait mrnerius quod apparet per suam notulam in C. de emen susinian Coae circasn possitam Sed tamen quod rnerius voluit dicere, et erum esse potes quoad tela: sed tamen authoritas 'ciniano data fuit. Fere est, ut non ausit Hyrnerio hanc sententiam adscribere, quandoquidem cum tum

referre tantum , mox, fovere dicat hoc dines p. Sed cur timor extorquet contraria Etiam Alexander de sancto Egidio e auditor Aronis , qui ex ejus ore

Commentarium ad Cod. excepit, edidit ut ipsus ait in Praefat illius Comment. ad Corum . de emend. 'sin Cod. n. s. haec habet L Hinc ar mentum sumit Irinerius quare L per ille, es authenticum it repudiandus. post expeditas ejus rationes reliquas, addit, Sed alia gratia domini Drner5, dominus meus sis est Ago dicit contra dec. Hanc Irneri haeresin narrat montius in Praefat. ad move . sed narrat simpliciter, auctore laudato nemine L in quod porro notat Irnerium ab Eone optimis rationibus

289쪽

bus confutatum, nec repperi in loco, quem modo protuli, nec alibi in Commentario vel summa ad Codicem sit hoc Contii fide. Interim constat Irnerium, sive refutatum, sive non Novella re binis In simiaiade, adeoque censendum non videri in authcuticis aluisse partum, quem non adgnovit. Quid dicemus an quod Joannes, quem exhibuimus, Irnerium sensis e de ipsa Novellarum compositione , quam nonsultiniani, sed Triboniani , aut alter a cUJUS- quam csse putasset stultus, qui dubitaret. An Irnerium resutatum, convictum tandem resipuisse, ac tum demum ita Novellarum argumenta in Cod tran scripsisse

non liquet. Ego valde dubitaverim , an Irnerius serio, bona de unquam Novellas, velut ais yrnmο εχο Uerltaspernatus, quum earum auctoritatem e centies ipsi in Summi , quae inter ZOnis

Summas ad Dig. edi solent . apud Accursum laudatam videas. Potuit quidem animi, potuit ingenii gratia in contrai uim

disputasse Liber ille cita locatur seja quam diximus quem vos profertis

non dicitur Novelle, quod ei nomen iuturum Iustinianus praedixerat, sed authenticum. Atque haec eius prima ratio non

290쪽

aliud mihi velle videtur, quam sugillare

vulgatam illam Authentici appellationem, qua misere superbiebat Doetorum prisca gens, caetera non persequor , Qtiid etiam hoc voluerit Irnerius Novellas, quod ad ira Dyncei collaci ionem, qua hodie utimur Iustiniano editas confirmatasque non esset ipse enim separatas edidit, prout communis utilitas, vel Triboniani avaritis ut mentitur graemulus audaxo exigebat. Hoc opus, incertum quando, colleg t, in unum redegit corpus an onymus quispiam,

sed ita , ut etiamnum nonnilla illam nova Novella prodeat, quae numeriam artim in

certum rcddit adhuc incertiorem. Non es igitur id corpus, ea collectio Iustiniani , si ita exaudire velis Irnerium , non intercedo , quamvis proclivior sim in id, quod prius sumus commenti. Modo, quod res cst Irnerium quoque authenticas dedisse ostendamus non eo argumento, quod illarum memoria ab ejus temporibus potissimum existet, ipseque suerit primus, qui , ut Jurisprudentiam R.

itanas docuit non, inquam, eo argumento quanquam hoc juvato sed auctoritatibus , quibus assurgere ius fasque est . Primicerius sit Aro testis utique ea

SEARCH

MENU NAVIGATION