Cornelii van Bynkershoek, jurisconsulti, Ad L. lecta XL. dig. de reb. cred. si cert. pet. liber singularis & Dissertatio de pactis juris stricti contractibus incontinenti adjectis

발행: 1699년

분량: 338페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

311쪽

da , ouunmr, quarum ducaei I. rarum'. po- t. 3 sane patet, AZonem in aestas commentari ad auth. Eiqui appellat, de auth. Sed lis que reliquas vero duas ibidem non memorari, quod alioquin sit nam ah Aoc, oportet tamen non diu post innotuerint, cum ab Accursio, ut ita loquar, g sentur. Similiter Antiquiores, ne quidem Glossis graphos , meminisse reperi auth Gloriosis sim C. , Diores. rescript erit haec novellula posterioris cujusdam patroni Quare eam in uno tantum exemplari se reperisse Con tuis auctoriast ad oram Corporis sui, qui Corpus Glossatum ann. M. D. C. edidit , ex Textuariis se ea supplevisse. Unde nec habet hanc Haloander in suo authenticarum catalogo usus scilicet libro, in quem nondum transscripta erat: suo ita exemplo confirmans, quod ipsus ait in Praefat. Cod sui authenticas non omnes Codici suisse insertas. Adde, si tanti sint, quae in banc rem habet Alb Gentilis in D ut de Libr. Iur.

Gυ. C. v I in D. habeto aeque incertum esse authenticarum umerum certam ejus rationem ab diversitate auctorum petitam.

Et poterit, ut hoc addam, huic inspectioni ecundae pondus accedere ex variantibus

312쪽

bus codicibus in authenticis Fridericorum: siquidem Duarenus, plurium manu scripto

Habitata Nessus pro patr ad scriptas referat quibusdam bris tantium in Commeest ad . Ira in quibusdam igitur, imo ples isque desiderantur; nec alia ratione, quam quod illae, quia seriorum sunt temporum , in omnibus , ne dicam plerisque codicibus

nondum erant descriptae. Unum est,quo de hic monendum duco. Nimirum necessitatis non esse omnimodae ut dicamus, utilenticas ista Veterum, quae nunc extra Corpus oberrant, semper fortuito, quod ignotae essent, omis a esse Pituit eadem, quia variorum erant , ratione

consulto factum esse, ut si alicujus authenticae architectus apud posteros valeret nihil Sic Irneri auctoritas, quandoquidem vegiandis erat , ejus quoque authenticae receptae Martini, quia nullari rejectae . Utique repudiatam videmus authenticam, quam Martinum ad i. fratres et . C. d. Ino F c. s. notasse Cap. I. diximus, ut eis jus pleraque omnia pos eritas fastidivit ac respuit, testante Cyno in I. O. f. taceant C de ei uxor a t. probabantibus aliis. Ut

313쪽

Ut ut sit, id constare putem , varios

incertos auctores , quoquo te vertas , causam dedisse vario sincerto authenticarum

numero . . a

Praestemus porro, etiam in rem noliram verti , quod Haloander in eadem , quam laudavimus , Coscis sui Prifatione obiter addit , authenticarum insertionem non suo semper loco factam. Veritatem illius alier-tionis singulatim persequi non vacat tam varia quippe earum est sedes, ut unam eandemque alius subjiciat Rubricae, alius huic, alius illi lcgi , quin rurseum alius in dive sis quandoque collocet Titulis. Exemplo sit auth Notissime C. d. adnun. tui. Ubi madmonitione, vulgo praemissa Glossis, variantes videbis Joannem Walioso etiam Cynum ex Salicet in Comment ad inu.

aut Adde Accursinna in auth hvem. At qui semel C. de probat. buth Pres

Agonem in Comment a d. auth. At qui siemel. Ouae vero causa est illius variationis

Opinor a quod, si qua authentica ceperit incrementum aliquod , ut saepe factum diximus, ille addito propterea eam subi cerit, vel potius adscripserit legi, cuius argumento illam , modo auctam , vel demi- , II nu-

314쪽

ntatam Uoque , certe reformatam , magis conventi rebatur, quam cui primitus fuerat adposita. Quid finge aliud de inieratione authenticarum in varias sedes nihil sine aliud esse in causa , satis est colligere ex citrum disputationibus de loco earum

Accedit varia authenticarum lectio, qua opinioni nostrae adstruendae apprime quoque inservit. Tanta autem haec est, ut variantem scripturam non minus quandoque discrepare videas ac atrum albumque.ut taceam , integras periodos , quae nunc non exstant, nonnullos olim libros habuisse, ut in authentica , qua Episcopis de resbyteris interdicitur ad tabuia ludere, sub jectas i . . . Di si is Cleric Contra authentie Notii ima C. d. Ino sic testam ex Libro Aure lano aliquid caudae accedit, notante Contiori ut A cujusdam opera nonnihil accessit authentica Hodie jurant C. d. 'dic quemadmodum in Clossis animadversum video. Rursus decessit aliquid auth. Ouas actiones C. d. n. Eccles sectandum ea , quae Cap. II. ex Eone didicimus uia non conquiram, quia eorum

abunde est palum in Clossis, iisque omnibus, qui variantes nobis lectione dede

runt.

315쪽

runt. Quis vero haec variantia aliunde aroces at , quam a variis variorum interpolationibus i sunt namque ea , exceptis sorte paucis, nimis novari nimis magna , quam

ut profecta dicas a vitio calamita ab errore librariorum. Ne enim illi, omnium ignari imperitique , vocabulum aliquod , vel integram quandoque sententiam , loco movisse , vel aliud aliamve substituisse non sunt censendi. Itaque librari rum accusationes, quarum ad tegendam ignorantiam Interprete , non Interpretes, sic satis sunt

prodigi, ei sacescant. Quicquid ejus rei esst, imputandum iis, qui, si non integre concipiendis, saltem poliendis authenticis

operam navarunt, uva F; scilicet eo respectU. Atque ea incertitudo, inconstantia durasse videtur, usque dum aliquis dubitem an non ipse Accursus, authenticas collegerit, e suo quamque loco digesserit, cum antea vagae volitarent, non aliter ac glossae. Sunt qui mandatum , vel constitutionem in hanc rem Imperatoriam factam mentiuntur sed mihi nondum visum est, quo Imperatore , quo dici, consule id actum fuerit. Qui Lothario Saxoni, qui Friderico I qui secundo illud tribuunt, destituuntur

316쪽

omnes uictore idoneo non secus ac ille, qui, quod mira i dum omnium authenti-ctrum natales attollit nimium, ut Cap. seq.dicemus Lipsibus iniano, eum e proxime secuti Justino Juniori , Tiberio II vel Mauritio Cappadoci hujusmodi sanctionem

adfingit. De Auth. Habita C. ne l.pro patri certo constat , ut novit , qui eam legit ut 3 de authenticis Friderici II si vera sit historiola , quam ex Odoiredo retulimus Cap. III. eamque , ut vulgo , intelligas. de ustinianaeis adhuc quidem adeo incertum est , ut quod incertissimum. Non

morabor ea, quae pro Lothario Saxone,&utroque riderico adseruntur , cum sint

ineptissimari nullum unquam ullius Principis placitum ad authenticas congerendas de finiendasque intercessisse verum est. Q iodsi ajas, sim hoc non placuisset, ipsum Accursium, artolum , Baldum alios, novum cito authenticarum numerum Codici intrusiiros fuisse, quandoquidem , ut Ovimus, materies non destri nihil reponam

aliud, quam neque Bariolum vel Baldum glossas scripsisse , licet eas non definiverit suprema potestas Collectione vel Accur-fi, vel alterius cujusquam, quae erat quasi certain tralatilia, posteriores sunt usi, eamque

317쪽

d Auctor Auth. c. C. V.

que interpretari contenti. Sed de eo plus satis, cum hoc jam non agamus. Dictum est de verosimilibus, plura non addam : nam de differentia styli, ex qua diversos auctores plurimi sciunt dignoscere, hic tacemus; non tantum , quod authen, ticae ex veteri Novellarum versione ad verbum, quantum poterat, descripta sint&per hoc loquendi modus non possit fere non esse idem , sedi quod id genus argumenti, tantopere quamvis ab aliis , praedicatum , non una ratione mihi dii

pliceat. Ite nunc , arnerium vel omnium authenticarum, vel nullius auctorem esse per

hibete' hic scylla, illic charybdis quod

iis, quibus hactenus usi sumus, rationibus satis comprobatum est. Ex iis etiam statuite, num verum dixerit dixit aute nitan- taxat Fichardus in Vitis recentiorum rum, in princ Etsi autem, narrat, sifit, qui hoc authenticarum opus aliis ex vetusis tribuant , communis tamen pes Accursum

qui id compluribus in glossis testatur opimo

est , Anerium authenticarum uectorem esse. Non ait , post Accursitum authenticarum auctorem habitum fuisse Irnerium, olim antiquiori tributum , ut haec detorquet Alb.

318쪽

Gentilis in sput eisi . ur. Tu. C. G. detorqueri gaudent alui Lxhibuimus Fi- eardi verba, ut occurrunt in Tom T. Ocem. ur de in ipse iudicato x auctoritatibus, quas modo protuli. Has autem dedi, quantum ita colli dieretic t ex veterum monumentis Ctor .

dedis em plures sine dubio si non in

tercidissent aliquam multa vetustissimorum Interpretum barbarorum . quin si es omne, quod cortina superest, habuissem evus quippe solis sere , quae in laanc omen tiam peti possunt , petenda sunt, quandoquidem historicos saeculi XII., XIII. rommonasteriensem potius , quam Juris instoriani tradidisi palam est.

A P. VI.hani bene alii Anerium Authenti

carum non esse auctorem proba:erint, expenditur.

Cic, ni fallor, expeditum est , qua

itiones, rationes non vanae, pluri dissid ratius loqueren- ses

Mim uentius loquerentur de auctore, qui Justiniani Novellet

319쪽

contraxit , In Codice nobis repraesentavit. Poteramus hic subsistere verum quia inter varios illius 'Σs 2 s operarios etiam Irnerium recensuimus adseruimus ut praecipuum , restat , ut iis respondeamus, qui eum vel a A explodunt, vel exceptis forte quibusdam laciniis, ipso interpo

lante, postea adstitis. Quam exceptionem, a Strauchio ad inventam , C. III dilatissimus igitur ea eorum machinatio solummodo audienda est , qua Irnerium ab authenticarum compositione plane exclu

dunt.

Carolus Molinaeus illius opinionis princeps Lect Dol. III. n. O. seqq. uno, quod Cap. I diximus , argument per rationem temporis sicri haud posse contendit, utari eritis, aliusve illius aevo aequalis authenticas composuerit. Quid si enim con stet , ut Molinaeus it probatum si egorium Magnum Lib. XI. Dis. q. reppetri in operibus eius, allegasse auth. Presbteros si Diaconos C. de Episc. cler. doceat historia, Gregorium temporibus

Justini junioris , quis ustinianum in imperio excepit, urbi fuisse Praesectum, de mox sed Romanae , imperante Mauritio Cappadoceri eodem adhuc saeculo I per re-D rum

320쪽

rum naturam vera esse non potest de Irneri Fabula.

Simile praeiudicium chronologia sugges

sit Strauchio in men non errante, C. II. n. s. cum ibi refert, auth. Item praedium, de auth. Sed si permutare C. d. S. Eccles. haberi apud Burchard timi vonem, Ormati ensem Carnotensemque Episcopos, celebres ante Gratianum Decretorum collectores .apud vonem solum auth. Ouires C eod. Jam vero Burchardus sat sunctus fuisse suo dicitur anno MXXVI. quanquam alii tum cum scripsi se tradant , quod vix est , ut concilies , nisi velis eum me dium inter opus decessisseu at haec sunt se uiuscula. Ivo autem abiit an MC V. XVI. vel XVII. nam linet, video traditiones variare: utique ante annum CXXXVIII quo triaci iussus profiteri occepit, A etiam, ut addit Strauchius ante repertum Novellarum librum , qui authenticas suppeditasset. Velum enim vero haec omnia non tantum non obesse sententia nostrae, sed contra prodesse, etiam caligantes oculi viderint. ii ait aliquas Novellarum summulas se Ii neri , non altomnes imo qui nonnulas tantae antiquitatis es e asserit , ut vel

vivo

SEARCH

MENU NAVIGATION