De Soph. Oedip. Colon: Stasimo secundo

41쪽

expeditionem, quae felix sit in eapiendo, emeiat, i. e. ut capiatur is, in quem fiat impetus. Minerva quae post ovem invocatur, σε ιν παῖς appellatur. Jovis enim carissima erat filia, cui ea de causa multa licebat perfieere, quae ceteri vetiti erant dii. Sequitur Apollo post Minervam carissimus quem chorus

dyὐενταν Vocat, nempe quod Theseo Husque armatis quasi venantibus auxilio ut veniat imploratur. Suadet hanc interpretationem etiam, quod chorus Dianae SororiS non obliviscitur Apollo non proprie venandi deus ut 'oror erat, acceperat tamen cognomen γρευνης iVe ἰγραιος ab interlaeto Othone Bothius Pausaniae locum commemorat ad hanc rem spectantem I, 4l, 4: Ἀκκάρρο

Quae exinde sequuntur, haud difficilia sunt intellectu;

πτηνοσυκrος ornatiore modo est dictum quam in Phil. V 83 στικτοις ἐλύφονς. Varia autem sunt epitheta Dianae ad venationem spectantia, velut κνναγός El. V. 663. ἐ:αφν βό- ς Trach. v. l cs M. V. 178 χρυσηλάκατος Traeh. V. 637. ἐκ βολος lag. 357. aut quae ι- ορεαλάσσει e R. v. 208 et ἀκροωχεῖ Trach. V. 214 ΣτέργM,

cujus propria signifieati est , amo, diligo se et quia quod diligimus etiam optamus vel rogamus, ut nobis

detur, notionem amanter precandi nanciscitur. Optime autem a Brunckio eum latino amare comparatur, riu'

exempla affert ex laut Menaechm. II, 3, 1 Sed Scin quid te amabo, ut facias III, 3, 1 Menaechme, amare te ait multum Erotium, ut hoc nunc una opera ad aurificem deseras. Haud bene tamen alii vertisse mihi , dentur aut Eue rechne ich . Quod traditum est διπλάς ἀρωγάς, apertum est, adjectivum ymiud graviore aeeentu esse signandum. Quod autem scholiastes ad hunc locum adnotavit διολάς ἀρωγάς τουτέοτι ἡ διπλῆ ἀρωγῆ, o λέγει τὴν πολει κει εο ς πολῖταις, prorsus neptum est, nam δι nias ἀρωγη appositionis ad Apollinem Dianamque loe positum esse nemo non videt ceterum de diis, quos horus in anti-

Stropha si in oeat, nonnulla sunt dicenda. Sophoeles

42쪽

36Jovem cum carissima filia Minerva et pollinem cu*sorore Diana conjunxit Frequens autem erat trium numinum conjunctorii invocatio non solum in votis, qualia jam in Hom. ι γάρ κευ τε παχῆ καὶ Ἀθηνuiη καὶ An ολλον sed etiam in jurisjurandi sormulis compluribus, velut νῆ τόν Λ α ci τόν Avoλλω vel ἐν IIoοειδῶ καὶ ην Αθηναν. ostro autem loco Dianam propter venationem, de qua agitur, adjunctam 8Se, sa-cile est suspicandum Oed. R. v. 159 Sq.