장음표시 사용
321쪽
velli nequeant. Hincque, opinor, factum est, ut Anatomici hi sce in locis anastomobes consuluerent; etiamsi re penitilis inspecta, nullae omnino ibidem
Porro certum est, ubi rami hoc pacto committuntur , membranam multo tenuiorem conspici, quam Portae tunica alibi esse soleat et 1dque fori4 conjecturam jam dictam confirmaverit; quasi ex Naturae consilio tunica ibidem tenuior extructast, ut humores e vase in vas facililis transudarent.
Est autem hoc sublestae fidei argumentum : siquidem membraneum repagulum nuspiam a Natura. instituitur, ubi canali opus est ; nec unquam ad unius humoria ab altero colaturam sive separationem, membranae Iopera utitur 3 sed semper parenchyma aliquod negotio huic designat; humo-xε sque hoc pacto secreti, alii alio per diversa Vasia
abeuut. Membrana autem ita: ejus moti vasorum conneXionibus pertenuis extruitur, quia validi' ore illic munimine nihil erat opus. Utcunque e nim tenuis consipieitur, non nimius tamen firmam eam, quam valvulas ullas in venis consimilis maxnitudinis uspiam in toto corpore ιηperias: atqu hae nihilominus sanguinem,alth quam oportepctu . entena, facile arcent ac repellunt. Praeterea membrana ibi loci tenuis reperitur; quia ubi Porta & cava connectuntur,tunica Porta
extvior desideraturi S solitaria duntaxat tunica utrique vati in servit. ino fit, ni Masa haec, licet decustatim incedant, spatii tamen, quantum fori
P terat,minimum occupent, partimquestalia alii molesta finae. Natura certe amat compendia, ' ambages quaerit, iubi rem suam minore negotist
Persicere queat 3 1dque hie obtinet, ubi commin
322쪽
nem Portae capsulam eXuit, facitque ut in conne xionibus litice simplex tunica utrique vasi sibi erviat, eademque opera canales ambo satis ab invicem disterminentur. Quippe eiusdern texturae firmitudinis est cum interna sive Propria Porta tunica, ia consimilis soliditatis atque roboris cunitunica ramorum cavae, quae in hepate pariter simpleκ conspicitur, ia tamen sanguinis transudationem impedit. Fatendum itaque est, tunicam hanc
quoque in connexionibus jam dictis idem praesare posse; praeiertim cum membrana haec sanguinis utrinque aequali pressura, a nimia distentione proin
Superest, de tribus conneXionum harum gener submos ribus particulatim aliquid dicamus, simulq; Osten-i atomie damus,quomodo quodlibet eorum anastomoseos ab illis conspecie fefellerit: 1dque lucem aliquam controver- hujus tenebris ad Perget Primum haram connexionum genus est, cuma vin specieramus alter alteri per medium, ad decussis formam, decepti fue- incumbit: nempe hoc modo. Hoc genus connexionis in excarnando hepate Cepe fit Obviam, operationεmque Plu rimum retardat ; quoniam, ubicunque tales va rum noduli occDrrerint, paren hyma ipsiim veluti ci ςumvallant, neque avelli facile patiuntur. Imo vero ex ipsa excarnandi dissicultate facile connexionum harum locum dignoscas , etiam anse quam videris. Saepe in utriuslibet vasis maioribus δmis Occurrunt,e ue nomine facilius examinariqReunt. Id etiam obiervatu dignum est, vasa hocp'sto unita haud pari magnitudine praedita esse ἔT a vertim
323쪽
verum aliquando cavae, interdum Portae ramos praecellere. error reis. Has vero connexiones non esse anastomostsβpsi uieitur. sensus arbitrio facile constat. Nam si vasa ambo, tibi ita conjunguntur, aperias 3 tunicam intermediam, quamvis tenuem ac pellucidam, non minia tamen densain Porisque Privatam inventcs, quam propria ia singularis utriuslibet vasis tunica uς piam alibi conspicitur. imo vero, si, adaperto utroque vasse connexionem hanc clarae luci exposueris ; membranae intersepientis densa atque uniformis textura, eandem ibi loci minime perviam esse, facile persuaserit. Quin addo amplius, eti- anili persipicillorum Opera porositates ejus indagaveris, nullas tam n ullibi reperies : quod mihi irrefragabile argumentum habetur. illud autem forsitan nonnullos deceperit
quemadmodum & me quoque ab initio fefellit)quod in connexionum harum extremis oris parva interdum foramina conspiciantur, quae facile primo intuitu pro anastomotibus habeas, attamen ulterior hujus rei indagatio, nullas plane ibidem reperiei, certiorem faciet. Quippe indita leniter in quodcunque eorum foraminum acicuIa, aut stylo quopiam tenuiore, facile comperies, illud in alium aliquem ramulum patescere , qui λramo , in quo for. men conspicitur, ortum du'cit 3 atque iusim connexionem praeterlabi, ne que ullo pacto in annexum a Was ingredi : quod tamen iactum oportuit, si modo anastomuis ali
qua revera adesset nuomodo Secunda connexionum harum species est, quan secηnsim ramulus Portae cum cavae ramulo ita conjungi eremit, ' tur,-eXtrema eorum in se invicem termina imposienti rentura
324쪽
renter, adeoque vas unum continuum efficerenti Clim primum hoc genus conneXionis Cernerem, eredebam sane me anastomoliri ibidem reperturum. Vid batur enim vas unum ore aperto in aliud ceu canalem communem) terminari..F. Eha autem postmodum accuratiore indagine, sipeciosae huj us demonstrationis fallaciam facile detexi. Non est tamen cur docti limo Baribolino, aliisque vitio Vertam, quod in tanta rei verisimili nidine decepti
fuerint ; siquidem id ipse mihi quoque prinalim
evenis Ie memini. Bartholinus ait, extrema unius De-ηe tangere extrema alterius e atque ita quidem videtur, quamvis revera secus se res habeat : -ideoq; modo secundum connexionis genus male ab εο
explicatum dixi, quod etiamnum mihi porro lucidandum venit.
Vata haec, licet prima fronte alia in alia terminari videantur, latera tamen duntaxat inter se conjungunt, itεrq; interim diversium instituunt: quemadmodu in apposito schemate videre est. Adeo firmiter autem coalescunt invicem, Ut unicum duntaxat vas e fle,
simplicique foramine praedit videantur ; cum tamen duobris, iisque mani se sie distinctis consent. Nam si claro lumini obje-ςςris, distinctionem quandam inter ea obscuri G rem deprehendes, videbisque laterum solummDdo, ut diaeimus, vicinitate conjungi. i uinetiam si v xrique eorum tenuem stylum indideris, facith con Hybit, immissos sty Ios per varios canales ferri, ne que sibi invicem oeeurrere. Liquet denique,utrum libet vagin alterum non desinere, sed abire in ra
Rulos ia vasa capillaria sui generis e quod cς te T 3 nequa
325쪽
nequaquam feret, si in adjunctum sibi vas termi
. Tertium connexionis genus est, cum va3 unumitritum. alterius lateri directe occurrit, nempe ad hunc modum. Viso primum hoc conneSionis genere,' arbitrabar me anastomotiri certo deprehendisse. Quippe ramuli e Porta prodeuntis extremitas,majori venae Cavae ramo instar hirudinis adhaerebat. Aperui itaque e regione illum cavae ramum, visu rus num foramen transitosve aliquis inter ea vasa patesceret. Atque eccum foramen comparuit:
adeoque anastomo es dari, mihi tum ratum erat: sed mutavi illico sententiam; nam si foramen istud anastomosis esset, deberet certὸ in ramulum venae portae ei annexum aperiri ; quod etsi ita videro lxur fieri, minime est factum tamen. Nam indito in illud pertenui stylo, sensi eum in ramulum e ca lvae ramo ibidem oriundum penetrare, eratque ra'
mulus isse praedicto jam Portae ramulo conjunctus; secundo nempe connexionis modo,' suo hac facie. Nimirum vas illud, quod cavae lateri adhaerebat, simplexq; Portae ramulus Pri-mhm intuenti videbatur, erat revera sirculus duplex, e Portae scilicet cavaeque ramulis compositus. Quippe opposito splendidiore lumine, licebat duo vasa cognoscere, aliudque quodammodo ab alio distinguere t inditisque trinque in ambo vasa stylis exilibus, ii manifeli sese invicem praetereuntes, diversorum vasoruWvarios canales penetrabant, neque sibi mutus Oς
326쪽
currebant; e si fieri necessario oportuit, si modo anasto sin aliquam ibidem efformassent. Quibus
cognitis, mihi certum erat, nullam omnino anaiastomotin inter haec vaia intercedere ; vertim Auis thores omnes, qui easdem adstruerent, aliquo errore fortassis eo ipso,qui me primum fefellerat deceptos fuisse. Εκ jam dictis constat, nullas anastomobes sensu- Autorumum indieio dignosci posse, licet tria ista connexi- de hae reonum genera oculis manifesta sint. Robur porro testimρ'iss. huic sententiae addunt ipsorummet Authorum, qui eas asserunt, testimonia 3 praesertim eorum, qui eas diligentissime perscrutati sint. Fatetur enim Spigelius, anastomobes hasce exiles admodum esse,
ut mereres propterea inconspicuas censuerint. Atque ipsemet Bartholinus, earum vindeX acerrimus, Concedit, non apparere ad oculum omnium anastomostyagenera in demortuis. Cur autem addidit, in demortuost an ut tacite nobis fidem faceret, easdem iri viventibus conspicuas esse λ i id vero non ausus
est aperte profiteri ; neque modum ullum docuit, quo illae in talibus conspici possint et quod tamen facturn oportuit, fecisistique proculdubio, modo ei aliquis innotuisset. Ipsemet tamen Paulo posit plicate magis loquitur : Ego, inquit, curioso in bovino hepate inquippi ana tom es manifestas, in quibus magis, ob magnitudinem, eowicuae esse debebant, emplum doctissimi Siseelii sequutus o verMm enimUero ρ tum fugiunt. Paucisque interpositas, addit e cae tς um nusquam pervio foramine fias per ullam an ο-
sn admittiιur. At enim Baubinus videtur easdem sensu quoque testimonio evincere ; monet enim praecipue obser-R indam insignem anastomuin, quae canalem aemulatAr,
327쪽
O est veluti communiae ct continuus ductus, ex radicibus
Portae in radices eat ae, stylum satis magnum admittens. Certum autem est, Bauhinum de canali venosse loqui ;appellat enim anastomuin, quae canalem aemulatur: quae ab omnibus anastomoscian generibus hic comtroversis longe discrepat; atque ipsemet quoque eam Peculiarem constituit, dum haud plures ejusmodi in toto hepate agnoscit. Nos vero non negamus anastomosin illam in embryis & recens natis reperiri; eademque a nobis lain antea non so- Ium admissa,sed & descripta est. Haec autem a pro-Posito nostro aliena est,quoniam in embryis duntaxat recεnsque natis conspicitur, in aetate vero
provectioribus occluditur; quod fortassis a Baκ- bino minus fuit animadversiim : quippe paulo
antequam canalis hujus meminit, loouitur deseditu recens eXcluso, ia de umbilici insumatione, quo anastomosis haec dignoscatur. Quamobrem dum Bartholinus confirmandis suis anastomosibus hoc testimonio utitur, non videtur Fauhini mentem xecte assequutus, nec canalem hunc venosum agn0visse. Quod si Bauhinus censuerit, canalem hunc in viris Perinde atque in embryonibus ti infantiba Palestere ; ipsemit profecto, experientia teste, egre gie fallitur. Ratum itaque esto, anastomoses hascς ipsius sensus testimonio demonstrari nequaquam
Bartholini Nec sane tutum videtur, ut quis veritatem in 'Σώ, d/g-turuε, sensiis indicio, incertae rationi conjecturae acquiescat. Quare miror haec Verb/Bartholino exciditie, Negandum tamen non est, in vivi dari aditum, naturae non nol is cognitum, propter trossi ius necessitatem. Nam si transitus iste nobis in O gnitus est, unde compertum habuit, eum naturη
328쪽
notum esse Quia, ait, necesse est sanguis e Porta in cavam transfluat. An autem propterea necesse, ut id per anastomobes fiat i quidni, obsiecro, per Parenchyma stula, inquit, solus per earnem trantitus non suscit in celeri ct copioso fluxu. Haec innica est ratio, propter quam, in hoc negotio, sen .sus arbitrio stare noluit. Ego vero libenter Bartholino coneesserim, debere singuinem, qui in Porta est, aliquo modo in cavam transmitti, etaque transitum hunc plane necessarium ; ut ita sanguis, qui Per arteriam coeliacam & mesentericas continue in intestina, meienterium, pancreas, lienem, &c. protruditur, in cavam postliminio reducatur, indeque ad cor redeat, laboremq; di nuo in Orbem redintegret. Quinetiam,siquis chylus e lactibus adveniens cum sanguine commistus fuerit complures enim arbitrantur Venarum lactearum partem aliquam ad hepar tendere, atque illic'in Portae ramos transfundi: in quam tamen sententiam haud facile concesse xim oportet ane,eum quoque una cum sanguine, eod4mque itinere traduci. His concessis, inquirendum est, quanam via humores isti e Porta in
Bartholinus uti diximus) existimat, transitum
per Parenchyma in celeri & copioso sanguinis fluxu non sissicere. Non itaque plane traductionc quamlibet per parenchyma inficiatur ; sed in copiosis siolum atque incitatis fluxibus, anastomosses suas parenchymati subsidiarias advocat; ut, ubi res ab hoc solo praestari nequit, illae opitulatum veniant. Scilicet, ex eius sententia, anastomoses eundem usium hic obtinent, quem emissaria sive cataractae in molis aquaticis solent. Nimirum, si
329쪽
plus aquae assiuxerit, quam versandae molae fati, sit ; quod nimium est,per emissaria ejus transfunditur e si militer, si plus sanguinis in hepar irruat, quam Per ejus parenchyma in caVam transmitti possit ; superfluum illico per anastomoses amandatur. Est autem haec opinio Plurimas ob causas rejicienda. Nam
1.' Haec sententia statuit anastomoses istas modo apertas, modo clausas esse; quod sane fieri non potest, ubi nullae valvulae, aliaeve machinae a Natura extructae sunt, quibus meatus hi vel aperiantur, veI cIaudantur, Prout usus postulaverit 3 qqod tamen facto opus erat, si eorum nullus usus esset
nisi in ceIeri & copioso fluxu.2- Natura semper magnis praecipitatisque inundationibus exonerandis,meatus consi cuos am
plosque efformat: hi vero si qui adfuerint exigui
adeo sunt, ut oculorum aciem omnem, adhibita quoque perspicillorum ope, subterfugiant. Qua Propter Parum verisimile est, eos humoribus affatim irruentibus aliorsum derivandis institut0s esse. Accedit, quod connexiones istae rarae admodum sint, ti perforationes earum si modo ullae suerint) exiguae adeo, ut parva admodum humorum copia illac pertransire queat, eorumque Pars so lum tenuissima relicta in iis angustiis crassio faece) trans coletur : ideoque natura imprudentiae homine accersenda esset, quae remedium ejusmodi adhibuerit, quod destinatum opus retardet potiu
quam Promoveat. In embryone Cane canalem ve
nosum Peramplum extruxit, qui stylum medio crem facile admiserit; in eum nempe finem, uxsanguinis e vena umbilicali assiuentis gurgitem iucavam deducat. Sciendum tamen, venam hanς
330쪽
umbilicalem ante natum hepar existere, &, tune temporis, solum atque immediath Per canalem hunc in cavam exinaniri. Postea vero, efformato jam hepate, canalis hic venosus chabita ratione umbilicatis venae, aut hepatis indies minuitur. Certo documento, Naturam statim ab initio a canali venoso sanguinis impetum avertere, eundεmque aliorsum, nempe per hepatis Parenchyma, in cavam protrudere. Post partum autem, praecim jam plane per umbilicalem venam sanguinia curis riculo, fluxus quoque hujus per canalem venosum
prorsus abrumpitur, simulque vas istud ad umbilici modum) in ligamentum, sive radicem ligamenti degenerat. At vero si post partum emissariis ejusmodi opus esset, Per quae copiosus sanguis e-Vacuaretur; cur, obsecro, canalis iste occluditur;
siquidem per hunc nimia illa ubertas commod. depleri posset i vel potius quomodo claudi potuit,
si etiamnum tali sanguinis traductioni ex usu eo set Quoniam itaque natura canalem hunc a Pa tu occludi finit; manifestum est, anastomotibus haud magnopere opus esse, quibus sanguis celeriter copioseque affluens egeratur foras. 3' Sanguis per Portam illabens,biIi commiscetur; quam ab illo separari convenit, Priusquam in cavam elutrietur. Ideoque antequam eo Perv niat, opus est partem bili secernendae destinatam pertranseat. Quamobrem superest inquiramus, uum parenchyma a natura ad id munus institutumst, an vero connexiones illae, de quibus nunc agimus. Quippe haud fas est credere, naturam ad unum idεmque ossicium peragendum varia ac diversa organa construxisse. utitur enim illa, ad quem qibet finem obtinendum, medio maxime accom modo :