Grammatica Hebr. Eliae Leuitae Germani commodiori interpretatione quàm antea Sebast. Munsterum uersa, ... Item Institutio elementaria in eandem linguam ex Eliae uarij libellis concinnata

발행: 1532년

분량: 386페이지

출처: archive.org

분류: 어학

161쪽

. . desiderauit dices mon nred desidorasti desideraui dcc . Porro tertia plurista tertia singularis scem. quando ueni unt in pausa, redeunt ad priorem puractum etere: ut 'ΠΥ Π Ea uero quae habent patha in pausa migrant in Katnez:ut Et quae sunt de sorma ea retinet holem per omnes personas praeteriti, excepta tertia per tina plur. 6c tertia singulari scem. Nailla habent scheua:Φ- potuerut,es potuit. In pausa uero redeunt ad pristinum punctum holem: ut v NVt educerent pedicu los de non potuerunt: Exo. septimo.s 3 Scias quoq; quod formae 5e

ut in plurimum non ueniunt nisi in uerbis neutris: ut Π Senuit. impleuit seu plenus suit, adhaesit. quieuit, cessauit, emar cuit:& pauca inueniuntur transitiva,

qualia

162쪽

qualia sunt desiderauit, zm dilexit.Sed sorma semper inuenitur in uerbis neutris: ut Vin potuit, timuit, ,2 ' uq Minor fui omnibus misericordiis: Gene. 3α. Ideo non habet benoni neq; paul quemad/modum scripsimus in oratione prima, fundamento s. signo Φ. sed uenit no/ men sermale loco utriust, idq; in BD

ma praeteriti: ut U3 Et Abraham senex seu senesces: Gena . quod est nome sermale. ys3 IR Ee

fuit cum senuisset Isaac: Gen. ατ. quod est praeteritum. Sic Pπα Et non potuit Moses: Exo. o. quod est praeteritum:&non inuenitur ab eo nomen formale in aliquo uersu biblico: sed magistri nostri bonae memoriae Miuntur eo pro adiectivo, cum dicunt: non est potens Euri non sunt potentes.Proinde reliqui mo

163쪽

si ORATIO di horum uerborum incedunt pariter uno ritu nec est differetia inter tres tacrinicipiam mas. q. Benoni seu participiu prM pro sens habet pe punctatum cum holem per omnes personas, S ain cum zerc. id* solum in singulari, ut 'VVta uisitas. Sed in in reliquis personis uertitur in scheua,ut fieri solet:exemptu, uisitantes, π ym uisitans seu uisitatrix uisitantes. Scias etiam quod scemininu plerunt uenit cum tau finali litera, ut re raro cum he, ut ambulans: Iere .De quo amplius loquemur in oratione 3. senda/Forma paru- mento s. signo secundo. 1 Paul seu Gp pr tm k participium praeteritum habet pe ca/mezatum in singulari, ut aesita. tus,sed in reliquis personis uertitur ca/meet more suo in scheua:& in omnibus personis habet Ain schurec,ut uisitati, uisitata, nun pu uisita/

tata

164쪽

tae. Ingnitivus habet sub pe kameet,ut Sed cum literis uertitur in scheua. Aliquado etiam habet scheua sine literis bachla:ut pus plagedi,tepus saltandi: Eccle. nec similia. Omnia aut utriusq; formae exepta habet hole in Aini & literae ba/chlam punctantur cum hirec, habet

litera mox sequens uirgula raphe, hoe

est,manet lenis,ut U Excipitur litera mem, post quam sem/peruenit dages,ut quod fit adde agnandum desectum literae nun, id quod in tractatu cantici uberius decla/tabitur. σ Imperativus singularis habet pe scheuatu & ain cum holem signatum, iuxta modum infinitivi quando habet literas bachia. In plurali ue ro mast. dc in singulari scem. pe habet hirec,eo quod in ain iam sit scheua,qd latius declarabitur id oratione 3.-das , mento Forma infi

nitivi

Forma imperatissi

165쪽

σΦ ORATIO mento io. innox. Sic quoq3 quando singul.mast. habet in fine additionem he,puctatur hirec: ut mi Dormi mecum: Gen. 39. Mitte puerum: Gen. q.3. & hoc intelli/ge de qs uerbis, quorum ain habet pa/thah:ut & similia. Sed quado ain habet holem, pudiatur pe cum halephcameet, ut a 'ro dices m Memento mei:Nehem. i3. Sut tamen quae ab hac regula excidui, de quibus nobis hic non e st negocium. τrarma futuri Futuri rationem iam didicisti. Nam signum eius est id in capite uerhi:& punctatur non secus quam imperativus. Commendabis itaq; hanc re/ gula memoriae tuae, quod in omnium ordinum coniugationibus addendae sunt imperativo literae te emerget laturum. In hac uero coniugatione li/tera: Hsemper punctantur cu hiree

166쪽

excepto Aleph quod habet lagoi, eo

quod sit litera gutturalis.Sunt qui etiaaliam adserunt rationem,sed prior ma, gis mihi probatur. Et nota quod sche ua semper quiescit post, s Prae terea sciendum quod prima persona

utrius. numeri uenit aliquando cum additione he in finelut d mm rmam Recordabor dei:PS. 2. mittemus uiros: Deut.i. Secunda uero sta tertia persona plur.mast. habent in terdu additione nun in fine: uti Propterea discet:Deu. . mi Custodiedo custodietis:Deu. n. Et coditio illa tam nun quam he,est uniuersalis per omnes omnium ordi num coniugationes exceptis illis, quae quiescunt in lamed he. Illa enim non habent unquam additionem he: cum alioquin in eis quiescat he litera radicalis, sen in Reuelabo reuelabit.

167쪽

Sed & hoc notandum quod additio litene he in fine nuncb inuenitur, quan do litera suturi teporis est Iod uel laia, nisi in duobus aut tribus duntaxat lo/eis, sed quae ob paucitatem eorum hic omittimus. 9 Notandum quod inueniuntur quaedam uerba quae in suturo aliquando habent holem in fine,& aliquando pathah:ut, Et cessauit manna Iosue n, Cur quiescit opus: Nehem. s σ.ec similia. Sunt alia quae semper ue/niunt cum pathali & sunt plerui neu

quu, -J J Et impingum tus est Israel & recalcitrauit: Deut.32.de, similia. Sed ea quae habet holem sunt plerunt transsilua: exceptis illis quo/rum lamedpoal est ain uel hethi illa enim semper desinunt in pathali: ut, C audiet, mittet. Idem sem

168쪽

tiendum quando ainpoal est a in vel

heth: ut Deridebis eos,subsannabis omnes ge teS:psal. 1 9. Excipiuntur ab hac regula PF zam Et fremet super eum Isa.s Quare indignabor:Num.23 Et nota φ omnes istae sermae sunt co/munes impativo. Nam imperativusta futurum habent eandem se a in

punctimone,sicut scripsimus supra signo sexto. io Coiugatio passiua habet pro signo suo additione literae nunin capite,& est leuis ut pares eius:nam no habet dages. Praeteritu habet per omnes personas literam nun puncto hirec signatam a capite, & scheua quiescens post illud nun. Ainpoal uero puthatur: & retinet in punctatione ser mam S modum parentis sui. ii Benoni seu participium praesens habet e/tiam nun superadditum sicut praeter

e 1 tum

169쪽

ORATIO

tum, nisi quod ain cameratur per om nes personas, ut Exemplum aliud n pan Spiritus confractus: platao.Et habet semper aecentum hoc est in ultima, etiam extra pausam. In a r nn Wnum ex his non est confractium: psal ubi habet accentum id est. in penultima: quia est praeteritum seu mininum . Non autem uenit sic nisi ira pausa. Extra pausam uero habet sem/per scheua . ut Vin P Con/trita est ciuitas uanitatis: Isa. 24. . Paulnon est hic, id quod iam supra docuismus. α Infinitiuus uenit cum de/sectu nun passiuae literae. & ob id da. gessatur pe, ad representandum illius literae desectum. Et ut dages illud BDtius fiat, necesse est ut ponamus literas he ante pepoal. ut Mn uisitati. Sic eonim dages sertiore habet prolationem

170쪽

cum dages nunquam sit sene a princi/pio dictionis nisi praecedat alia litera, quemadmodum id declarabitur in tractaculo cantici. Quinetiam cum literisbachiam solet he illud uenire, exceptis Cicis locis, ubi deficit hei ut v In deficiendo paruulum: Thren. L. max, ut humilies a secie mea: Exoao. I se diar ,n is et Et cum la/psus seerit ipse . non latetur cor tuum. Prouerb. decimo. is Imperativus semper habet hei sed futurum non ha/bet opus ea litera cum litem Irim quae praeficiuntur futuro sortificent dages. Regula.In hac coiugatione literi nun, Regnuhe dc semper hiricanturi de impe= mphurativus atq; latum semper habent pe/poal dagessatum atq; cameetatum,nissquado est pepoal una ex literis

tune enim he dc habent etere, ut

latius declarabitur in tradi.cantici. e 3 Fundat

SEARCH

MENU NAVIGATION