장음표시 사용
161쪽
rsa P. RAMI PRAELEC sed tamen illa satis refieret tibi saepe Menalcas. Causando no Atros in longum ducis amores. I ri Et nunc omne tibi stratum silet aequor σ omnes, Aspice, ventosi ceciderunt murmuris aurae Hinc adeo media est nobis viam que sepulchrum. Incipit apparere Bianoris in, si dentis Agricolae stringunt Irondes,hic Metri canamus
Illi haedos depone,tamen Ῥeniemus in Acm, Aut si nox pluviam ne colligat ante 'veremur, Cantantes licet que minus via laedet eamus. Cantantes ut eamus, ego hoc te fasce levabo.
M o g. Desine prur4 p erim quod nunc instat,agamus.
carmina tum melius,cum venerit ipse,canemur. ἡ
IN NONAM ECLOGAM.C L o G A nona hunc serbsyllogismum
Indignum ess Virgilium agris expelli, se vexari: si id factum est Indignum igitur. Ad assumptionis vim praecedit querimonia iniuriae Virgilio factae. Peto teJ Occasio eclogaesumitur ἡ Moeri procuratore Virgilii,deserente hoedos ad Attium seu Milonem Toronem, ut Probus appellat, centurionem,a quo Virgilius eiectus & pene interemptus fuerat:e septimo Idyllio est:
-Hic autem quopedes ducebant,gat
162쪽
O LycidaJ Prima pars assumptionis, quὁd Virgilius sit
agris eiectus: ubi dissimile est et Nunquam videbatur ut eliceremur agris, at eiecti sumus. Est autem Lycida vi toris nomen ex Idyllio septimo. Haec meaJ Prosopopoeia. Nunc vimJ Antapodosis efficiente caussa consit, matur. Trisscit Sic Bremius Sulpitio aurum appendenti & roganti cur ensem una cum baltheo exutum lancibus apponeret. Qu.id enim aliud inquit nisi dolor utietis 3 seu J Et certe in armis militum virtus, locorum portunitas, sociorum auxilia, classes, comeatus in uulsi in iuuant: maximam vero partem, quasi suo iure sibi
fortuna vedicat,& quicquid est prospere gestum, id pe- .
ne omne ducit suum, ait Cicero pro Marco Marcello: Scillud est apud Terentium, Omnium rerum vicissitudo. Quod nec bene vertatJ Imprecatio est, cui contraria illa bonae precationis formula,Bonum sit, ut sequente ecloga, item Delix faustumque sit. Cmei Prolepsis vel te dissentineis, ad assumptionis illustrationem , quod Virgilius dicatur agrum suum seruasse. uakJ Topographia est agri Virgiliani e sua Finibus, monte, Mincio,ngo: qualis ecloga prima attingitur. MenalcamJ Quintilianus libri oetaui capite sexto alalagoriam hic efficit sine ulla translatione: Hoc enim lo- eo ait) praeter nomen, cacteta propriis decisa sunt verbis: verum non pastor Menalcas,sed Virgilius est intelligendus. Haec ille: In quo allegoriam facit, labitur: cst enim sola per similitudinem quanda Metaphora in verbo, Menalcas. AudierasJ Solutio prolepseos, ubi coc mditur argumentum, sed cius conclusio negatur, idque parium collatione declaratur. Ciaoni Cnaonia regio est Epirr, ubi quonda in sylva Dodonea colubae diςuturhumana voce oracula reddidisse: rdeoque collationem hanc Seruius de auguriis interpretatur. quia maiora sunt in aquilis,in colubis minora. At praestat intelligurede virtute aquilae supra colubas exce lente quae AEneidos undecimo,c5 paratione ilia declaratur, de Camilla
filium Enni longissime xitibus superante:
163쪽
Consequitur pennis sublimem in nribe columbam, Comprensinque tenet, pedibusque eui cerat uncis, Iam cruor σ vulpe labuntur ab aethcre pennae. Quod nisi Additur ad agri amillionem vitae periculu. nie J Hic versus defendit illum similem ecloga prima, Saepe simi ira caua praedixit ab ilice cornix: Qui tamen a criticis ut adulterinus consciditur. Heu J Propositio syllogismi sequitur: Indignu est Vi gili uin site affici. Heu bcuJ Exclamatio est & anaphora, & apostrophe ad Menalcam. Anaphora ubi est periphrasis bucolici carin mis, ex rebus ei subiectis. . Quis humum spargereti pro humum sparsam caneret
qualis ecloga sexta oratio fuit, Phaethon:iadas musio circundat amarae corticis, Pro, canit Phaethontiadas circundatas musco Idyllio decimo nono, τίς ποτι σῆσυρios MAMσδετ, ω πτὼ δ' ἡπὶ σαῖς τρι- τίς θρασυς ἐπτως;
his ad tuam finiam canit ὀ optati meὶ Quis autem in tuis arundinibus ponet Os3quis audax sicrIDO J Variorum Menalcae carminum inductio longa sequitur, sed fere abruptorum : ut si quis ad variam& excellentem Maronis poesim laudandum recitaret varios ex Bucolicis, Georgicis , AEneide locos imperfectos : In primo Bucolica species. Locus est Etertio Idyllio.
Tit re michi pulchre dilecte, poce capellas, Et ad fontem age T re cohatum Illum Viscum album obstrua,ne te comu feriat. Tityre autem in principio & fine est epanalepsis. Cornu feriti Sic ecloga tertia:
164쪽
. Ia r cornu petat Gr pedibus qui spargat arenam. οJ Secundum carmen superiore maius, quo Varus Iaudatur, te quo fuit ecloga sexta, -Siquis tamen haec quoque si quis Captus amore leget, te no b c Vare Ῥricae,
VareJ Apostrophe. Manli J in sine & principio, est
anadiplosis: tametsi non est prius omnino in sine. Vel Exclamatio. Cremo aeJ Quae partes Bruti & Cassii secuta, agros ideo amiserat. CriniJ scribitur Gradice κυκνος, & interdum Latine cycnos, Latine est olor ut
inta argutos interstrepere anser olores: Hic autem Metaphora poetas significat, propter simi- Iitudinem cantus & numinis: Poetarum enim deus est Apollo, idemque cygnorum:de quo sic prima Tusculana Cicero: Itaque commemorat, ut cygni,qui non sine caussa Apollini consecrati sunt, sed quod ab eo habere 'divinationem videantur,quia prouidetes quid in mo te boni sit, cum cantu & voluptate moriantur: haec Cicero. Dicitur autem cygnus mortem praesentiens suauissime canere e6que illud Martialis spectat: Dulcia defecta modulatur carmina lingua Caηtator gnus funeris ipsesui. Plinius tamen, libri decimi capite vicesimo tertio, id deridet. Olorum sinquit) morte narratur se bilis cantus , falsus, ut arbitror aliquot experimentis: sed cy- nus hic per metaphoram poetas significat, quomodo ixit Horatius de Pindaro quarto Carminum, Multa Dircaeum leuat aura cnnum: Soderast Tales iam metaphorae fuerunt, si laetitia voces ad odera ractant Intonsi montes,
Ecloga quinta:& ibidem, Daphnis exo in oluis hinc usique ad odera notus. Sublime J Eaque scuta quae fuerant sublimὰ fixa, sunt humi inuenta, Cicero de Diuinatione. Idem, Nihil mea interest huitane an sublime putrescam: pri-
165쪽
ma Tusculana Cato de te Rustica sublimiter dixit eapite septuagesimo. Item Columella libri decimioch
ui capite undecimo. Sic tuaJ Secundum carmen, ubi primum comparatio est daorum limilium . . CyrnaeasJ Cyrne insula est Thyrrheni maris, Corsica Latinis est. Taxo; l Taxus arbor est . quam Settius scribit S nillacem a Graecis vocari, esse in Arcadia tam praesentis veneni, ut si qui sub ea dormiant, cibum ueCapIant, moriantur. Sunt qui & taxica limc appellata dicunt venena, quae nunc toxica dicimus, quibus sagittae tingantur: repertum est innoxium fieri, si in ipsam Clauus aereus adigatur, Plinius libri decimi sexti capite decimo. Servius ait arborem esse venenatam,qua pastae apes mel amarissimum faciant: quod Elegiarum prim. Ouidius indicat.
Melle 'b infami Corfica misit apiri Dissenteni J ecloga quarta fuit,
Is se Lecte domum referent dissenta cuperae Gera. incipeJ Prouocatio est ex quada pactione alterni caseminis, cuius & caussa & effectus de testimonium profertur. in UeJ Sic ecloga quinta, Incipe M se prior, si quos aut Pistridis ener. PieridesJ De quibus ecloga tertia, Pierides vitulam leelan pus ite Nestro.
Mihi mel Polyptoton. poetamJ Locus est ex Idyllio r.
αε ειν λάπαρο ποτ' ex IIcς ως τις ερισδυ. Etenim mus rum ego dulae os, Cn me dicunt Omnes cantore optimum: ego aute aliquis non credulus Non per terram: nondum enim pecundum meam molem neque bonum
Detidem vi exim illum ex Samo,neque Philetam. Canem
166쪽
Canens: rura aurem ad locustas tanquam aliqua conte . Sed non οJ Correctio confirmata testimonio.. Har. J Seruius legit hic Vario, & Varium illum superiorem, belli ducem facit, hunc poetam, a quo nempe virgili j sint opera correcta iussu Augusti, ut antea iam dictum est. cinnaJ Scripsit hic poeta poema Smyrnam
nomine,de quo Catullus: γrna mei Cinnae nonam pon denique messem Quam coepta est nonam quae edita pon Demem. sed argui GJ Dissimile. UerJ Sensum duplice ομυωνυμία facit: vel enim anser auis inter aues olores, vel Anser poeta laudator Antonii triumuiti. De quo sic Ouidius, C lana quoque huic comes, Cinnaque proricarior Asser. De quo est in Philippica decimatertia : De Phalerno anseres depellantur: agrum enim illum Antonius -- seri poetae donauerat, Idyllio septimo, λοι rex e δὲ mr' ακρίδες ως τις ἐρίσA. Rana autem ad locustas tanquam aliqua contendo. Id quidemJ Attentio ad proximum carmen ex adiunctis, praesenti commentatione & excellentia rei. Huc ades J artum carmen quo Galatea multatur. mari ad terram ex adiunctis utriusque. Quale est Idyllio quinto,
Hic aquae frigi fontes duo in arbore autem e dura canun 'umbra nihil ita Issi apud te: mittit autem σε pinus Ape me n cliosis
167쪽
Sed veni tu ad me, habebis nihil minus: Glaucum autem mare sine in terram extendi, Dulciter in antro apud me noctem deges:
Sunt lauri illic uni tenues parisii, Z nigra hedera, est vinea dulcis stu fius, Esi stigida aqua, quam mibi arborose oonae, ba ex niuepotum diuinum praemittit. Quis prae his mare habere vel undas eligeret' Talis loci commendatio fuit ecloga prima, Fortunate senex hῖc inter flumina nota. Ite 3. Dicite,quandoquidem in molli constedimres herba. i& s. Sive sub incertas et phyris motantibus Vmbras. Ite . Etsi quid cessare potes requiescepub umbra. Populus J Populus inter arbores quibus arbustatur ager vitibus imprimis amica ut Plinius libri decimi septimi capite vicesimo.' QuidJ prouocatio ad quintum carmen ex adiunctis temporis. NumerosJ Numerus rhythmum significat, ut Quintilianus ait libri noni capite tertio, ubi citat hunc versum. DaphniJ Quintum carmein laudem Iulii CGaris, in cuius ludis funebribus stella crinita per septem continuos dies fulsit,exoriens circa undecimam horam, creditumque est animam esse Caesaris in coelum recepti,& hac de causas mulachro eius additur in vertice stella. Suetonius in Iulio capite octogesimo Est autem hic dissimilitudoquςdam ad messem re vindemiam:Non est tibi aliquod vetus signit specta-du,sed astru Caesaris:nisi malis de Augusto intelligere, cui signi coelestis locus primo Georgico promittitur,
ne nouum turdis itidus te mensibis addas,
168쪽
Qua locus Erigonem inter Chelasque sequenter Panditur irae tibi iam brachia contrahit ardens Scorpius Cr caeli vota plas parte relinquit. Signorum J Signa ex multis stellis constant qualia sunt toto coelo quadraginta septe ab astrologis obseruata: viginti se pictrionalia, duodecim in Zodiaco, quindecim meridionalia. Hic tame videtur pro simplici stella accipi. DionaeiJ Dione, mater est Veneris, unde AEneas, a quo Iulus, unde Cassar Iulius,ut AEneidos primo, Iulbus a magno demissum nomen Iulo.
Astrum J graecum e li, pro signo ex multis stellis composito: hic pro singulari stella sumitur. AArum Asbii. JAnadiplosis. Apricis J Apricum ανs, cpei ιηρ, sine horrore, locus soli perpetuo obiectus: pio prie opponitur Opaco. Interest inter locos , opaci an aprici, ait in Partitionibus Cicero. Hinc ex subiecto per metonJmia dicuntur aues apricae, primo AEneidos, . et apricis istatio grati m mergis..Item. aenia memini Hebenes, ait Persius Satyra quinta. Duceret coloreJ Periphrasis est ex adluistis, pro maturesceret. Injere J Videtur esse cons
latio quaedi lamctationis illius Insiere nunc Meliboee nrox dcc. Ratio ex adiunctis & caussis. Omnia feriJ Omnium
rerum vicissitudo. Lucretius, - minui rem quamque vidcmus,
Et quasi lineisquo fuere omnia cemimus aevo, Ex oculisique vetustat subducere no Tris. Et Ouidius decimoquinto Metamorphoseos, Tempus edax rerum,tuque inuidiosa vetussas Omnia desti uitis. Saepe ego J Excusatio quaedam non continuati carminis: Iuuenis multa carmina tenui munc oblitus sum, disis militudo est. Condere 4 Hie versus, ait Valla in Rau
densem, licentiam poeticam ostendit, qua ego non Vterer duntaxat in prosa. Dicere enim sic: Memini me puerum condidisse,seu condere solitum esse: at Vallae refragantur multa Ciceronis exempla. Memini te mihi Pha-
169쪽
ncae coena narrare: ad Papyri u libro nono. Hoc memini dieere, sexta actione. Iuri studere te memini: primo de legibus. Attamen etiam praeterito idem iungit. De
comitiis meis & tibi me permississe memini: libro primo epistolarum ad Atticum: Meministis me ita distribuisse initio caussam, pro Amerino. Itaque lapsus est hic Valla. Solis J Metonymia pro dies, quia dies est mensura solaris motus. OblitaJ passiuam significationem hic notabis,qualis est frequens in participiis verborum deponentium. I xJΙllustratio ex simili & eius efficiente caussa. LupiJ Theocritus Idyllio decimoquarto,
Hinc prouerbium: Lupus in fabula,dicitur,cum superuenitis de quo loquimur ,& nobis sui praesentia, loquendi facultatem ana putat. caussa Physica est: creditur enim luporum visus esse noxius, vocemque homini que priores contemplentur,adimere ad praeiens, ait Plinius libri octaui capite vicesimo secundo. At si lupus ab homine prior visus fuerit,debilitatur, ait Constantinus libri decimi quinti capite primo: ut αντι θ re haec sit mutua. CaussendoJ Sextum carmen abruptum, ut fere superiora. Caussati est caussam dicere. Silet J Sic AEneidor
Vbi periphrasis est Malaciae ex suis efficientibus. Idyllio secundo,
AEquorJ Quid tam Manum quam mareZex quo etiam aequor illud poetae vocant, ait Cicero in Lucullo: ubi synecdochen indicat generis pro specie. HincJ Inuitatio est ad canendum, aut requiescendo aut progrediendo: pars utraque suis adiunctis exponitur. Bianom J Bianorqui & Ocnus dicitur, codidit Mantuam & nomine M tus matris appellauit, ut AEneidos decimo dicitur: Ille etiam patriis agmen ciet Ocnus as oris Furidicae Mantus, usti filius amnis:
170쪽
IN BUCOL. VIRGILI Lmuros matrisque dedit tibι Mantua nomen. βimile est septimo idyllio,
Et nundum m diam viam confecimus, neque sepulchrum Nobis Brasita apparebat. Cantantes ut eamus J idem repetitum initiis, Anaphora est. Uqu JPro continenter,continue Sic a Teretio sa- mitur in Adelphis. Puid potui messura qui hodie usque os praebuiὶ Idem a Cicerone ad Cornificium: Mihi quidem curae erit usque quid agas. Idyllio septimo, A'λλάγε δη 4 α γαυ ὁ ἰός, ιμα - - πιος,
Desinet Conclutio eclogae per collationem dimi milium
Ne otium nothrum nunc agamus, alias canemus.
DesineJ simile illud fuit eaoga quinta, sed tu desine plura puerduccesimus antro.
Extremum hune Arbetus mihi concede laborem Pauca meo Gallo sed quae legat ipsa Dcoris,
Carmina sunt dicenda neget quis carmina Galloqsic tibi cum fluctus siubter tibere sicanos, Doris amara suam non intermisiceat undam. Incipe, follicitos Galli dicamus amores: Dum tenera attondent simae Ῥirgulta capessae. Non canimus Ardis re pondent omnia oluae. Quae nemora,aut qui os saltus habuere pueri Naiades,indigno cum Gallus an reperiret viam neque Parnasu Obu mPunam neque plassi