Examen apum siue Conclusionum legalium. Quae ingeniose delibatae fuerunt ex floribus decisionum Rotalium totius orbis, & praecipuè Romanae Rotae, quae aut typis impressae, aut manuscriptae leguntur. ... Opus alphabetico ordine dispositum, ... Auctore

발행: 1632년

분량: 886페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

671쪽

Conei LXXXIIII in verbo Alienatio

euictione proavi teret, cum ine rati ne , quod illa. res esset ab omni fideia commisso libera; tunc ex huius modi pa Boresuliaret obligatio ad omnia damna interesse, quando res Onerata I periretur , ut in idem Caia. Se n. in L

εῖ Tenendo autem primam opinionem, sempita primo, eamprocedere, quando adesset stipulatio, & hypotheca ad fau

rem vocatorum, & eo magis pactum re

solutiuum,quia isic nulla uastatio domini, dari potest, idem CaM. Seraph. decis P ου I. num. I 6. O ita bis desisim in Acta

69 Amplia secundo eam procedere, quado prohibens reseruauerit sibi iiis in resputa hypotheca, de licet hic Doctores videantur loqui de specialis nihilominus etiam in generali pr0cedit, quando non poterat nisi generalis fieri, veIuti quia is omnia bona erant prohibita alienari, resuper omnibus bonis erat retenta hypotheca, quod idem ess, ac si res quaelibet prohibita esset hypothecata, ut ait Corn.

7o Amplia tertio procedere, quando a adest causa prohibitionis alienationis, &pcnonaan cuius iatiorem dicta prohibi- io Lit , quia tunc in dicio casu cinissetur inductum fidei nimissum, si alienatio fit, per quam donunij translatio induca-

reces ubi in proposito habetur, quod

alienatione prohibita faunta ccrtarum pCrsonarum lcquuta alienatione,res alienata potest petia non alia ante vocato.

i Quid si fuisset a Testatore dietum ', quod in casu alienationis dictarcsesie nata in proximiore deuoniret λ&plures in codem gradu vocati exularent, in

hoc recurras ad Rιιam decis 2 ..M. 3. Mers num. t ubi concludit inter eos maiorem natu dicti Testatoris proximi rem praeserri. Secus autem,si nascatur v-nus inaequali grada, tam post mrtem

fideico niuit tutis, quaip etiam post ipsa clienatiouein, quia tunc ei dicta succes

so 'communicaturi, non ut tunc ei sed, ut ex nunc , cara nam M. auc s. cap. 776. num .. 6 Acm cum amr ut an .

Sed hie obiter erit notandum,an sciliiseri pmximitas grauantis, siue potius grauati sit attendenda;&in hoc erit firmaniada conclusio, ut semper ea grauati in Gdeicommistis sit attendenda,non autem illa sinuantis;& ratio potissima istius conclusionis esti quia si proximitas grauantis esset attendenda,laepissime turbarentur successores , de de sacili lites inextimcabiles excitarentur,vltra quo quando haereditas est adita per grauatum,non dicitur amplius haereditas grauantis . at secus quando non fuisset adita,veluti late suit deductum 1 RGa m Boonten. de Cataneu Lunae s Nouembris I 6 I9 roram Piνouano, & ibi testatur hanc opinionem semper suisse amplexam, ita suitquOq. dictum a Rota 1n Faventina Meleommisi de CaI euanu Luna 6. prilis Io IS. cst. ram Turalite, Sc in alia Tonomen. de Mia

3 o. ubi aliud esse veru quando descendentes ex ultimo descendente supersint; alias tecus;quia tunc pmximitas tellat ris, non autem grauati esset attendenda, de ratio est, ut dicunt multi allegati a Mam a ιblsiora num. 3 r. quia per Ddeicommissum succeditur testatoti, nou. autem vItimo morienti,& eo magis qua-do descendentes essent sub nomine I- Iectivo vocati, & multo magis, quando testator usus esset verbis, quae ad illius personam reserantur, veluti si substituit

in eius haereditate,vel in suis bonis, item quando substitutio transiret de masculis ad flaminas, quς suerant exclast, ut ait

ibi allegatis, ubi ait opinionem Soccinii

communiter reprobari, vesuti eodem modo procederet,quando post mortem grauati fieret transitus ad diu etiam eon

ditionem perlonarum, sita de Iinea ad

672쪽

lineam ι quia tunc proximitas graua . a m Rud in ea grauati esset attendenda de ratio peculiam issius opinionis ea esse videtur . quia, quando una linea terminatur, de fit transitus ad aliam, tunc ad pium sontem reuinitur,&sic ad i satorem , cui succeditur, cum tunc ra. tiocesiet praedilecti gradus, &sic attε-ditur praedilectio sui ipsius,respective ad alios, di ad nouum .statum, ad quem fit erasitus tanquam a primo gradu, & a sua linea separatum, &uc ex pradictis apparet, quod ab utraque conclusione rece di potat, iuxta quod urget in hoc voluntas fideicommittentis,uerbis,aut coiecturis expressa, quae potissimum sequε da venit ad inclusionem,& exclusionem respectine proximiorum grauantis, vel grauari , ut di eunt Doctores auegati a Re-

Et in hae materia videndi sunt Magon. f. I 3. Rοιa Lucen. O Rota derss. χχ.ιιδ. 3. diuersori θ FUM. ibιsupra. Sed est bene verum, quod proximi. restas prς tensa erit'. probanda ab allega. te , & talis presumitur in illo, quando ei nemo in gradu prςcedit, uε tunc talis esse dicetur, quando se coniunctum probat, visuit declium in Binbuun. fadeuo 3gia de Calaam Veneris a L. Iun. 6 . - - Pinduan. . Et ratio est; quia

quis proximior probatur, quando μαγapparet alium adesse, qui se proximio

τ, Sed redeundo ad id, quod superitas dicebamuS,notandum est, quod, qua do quis grauatur ob prohibitionem alienationis, tunc intelligitur si sine filiis decesserit, & non.alias ; quia si illi extant, non est ulterius quςrendum,vulga.

ta, Lemmaum.j. de condit. de demanari quod enim extende procedere nedum,

quando grauatur filius, vel nepos, sed etiam si si ulterioris gradus desce dens grauabitur; quia filius in fideicommissis in locum patris subintrat, visuit dichum in Ro-asa fide eammi u 3. Manil 6 3 o. costam Mot manufi, sed pridicta tamen , declara non esse vera, quando te

llator vescit subsututos succedae salua gradus praerogatiua; quia eo easu sillial cum patris ma ingreditui, ut pulchre

α de se q ubi subiungit,quod si di stator mandat jaluam sere gradus prirogati iram , equitur, quod patruus auunc

Ius, de simillas tanqua in gradu proximi res simi prςferendi filio iratris, vel soro- 'tis, ut ait Peregram ac Menoch. Mi gat. a Graiisaeo ibisupra. icat qui

Extede preuicta eodε mod onoeede Misaccessione transuetialicii quia tunc te in prςsen tio non egreditur gradum seEtrum,&serorum, visuit metum iri illa

73 Amplia quarto, quando alienationis 'prohibitio esset expresse adiecta in testamento,per viam rationis, quet suifieit ad inducendum liberum, & perpetuum fideicommissum, licet lacus esset, quando prohibitio tacite subintelligeretur, veluti ita distinguendo, ait Rota In de .

74 Amplia quinto, procedere etiam Iuprohibitione de non alienando a lassice facta; quia eo quoque impedit fieri trans Iatione dominii, veluti testatur ita fuisse decisum Anna in Me.9 & eodem modo quoque diceretur de ea facta contra pactum a testatore initum, cuius factum

haeres approbare tenetur, alias dictus alienans a commodo contractus cadere dicitur, ut ait Rota deci 2 .iis 3. fuerinum I. O dec. 61. num. 4. oedecf. 1 3 6.'num. I. par. 2. in recent. O per Gregor. duis. 418. m. Ο dc imis acdit. nam. Is per Card. Cauale . deo. 43O. num. 6. deis Banonisu. legati da Ungaresolsu I . Iunis i εa . coram Mertas.

s Amplia seri procedere in casu deci

sionis Capieti ioου. ubi habetur , quod prohibitio alienationis per testatorem, facta de aliqua re, alicui specialiter lega ta ius vita durante ,& eo defuncto primogenitis, si sine liberis decesserit, addita clausula, quod dicta res de familia noexeat,huiusmodi prohibitio inqua isto modo facta translationem dominii impedit, & id quoque sequitur Hamb. an aec.

& talis prohibitio usque ad quem gradum extendatur,erit distinguendum cacvic. ucsu. 1.3. num. . ubi ait, aut probi.

673쪽

Concl. LXXXIIII. in verbo Alienatio. gos

prohibitio ea impersonalis, & fit in rem, aut personalis, ut quando haeres sub no. mine proprio alienare prohiberetur, &tunc perionam prohibiti non excederet; veluti quosve diceretur de prohibitione, quae eget personalissima, ut quando esset dictum ipse haeres, etiam si ea sub nomine appellativo fieret Secus vero, quando prohibitio esset realis, utpote si nullum nomen effet adiectum, & esset saeta de re, quae suit maiorum suorum,& sic ratione allectionis facta; quia tunc extenderetur ad posteros, si tamen causi prohibitionis esset adiecta, veluti si diceretur;ga vult Testator,ut de familia ilia res non exeat,nec non ista verba suis.1 ent per modum causae,& se dispositiue, non autem enunciatiue a Testatore .

prolata, ut ait dictus cap titis ibisura- , per te videndus. Quinimmo notandum est, quod, quando prohibitio alienationis est realis, tunc extenditur, etia ad Mlienationein legalem, ut ait Surd. in de

3. Licet contrarium dicat idem Suia e R q. n. 8- Vbi ait, quod alienatio legalis sub prohibitione non venit. 6 Amplia teptimb,in casu deeisionis 3I

Magnos. rarium a. ubi habetur, quod alienatione prohibita in sorina generica, tunc ccnsetur prohibita alienatio,iam inter vivos, quam in ultima voluntate, in personas non vocatas, neque in fidei comitso comprehensas. Declara tamen, ic Et prohibitio uniuersalis omnem alienatione comprehendat, id tamen non procedit in ea,quae fit a lege, ut est c6fiscatio,vd ait Suνα in arc

77 Amplia octavo, quod dicta prolii

bitio alienationis, adeo cst potens, ut propterea ea translationem dominii impediat, etiam si dicta alienatio esset iuramento vallata, υς ait Antonius Faber. tu accis prima, C. de rebus eccles nox aliena x. . curn aliIs biper eum allet.

78 Extende id, multo magis procedcre,quaudo duplex prohibitio concurreret, scilicet legis, & hominis; quia tunc am

9 Amplia nono,procedere in casu decia flavis ρ. eiusdem Amon ι Faberis, C.eodem tu. ubi fuit decisum, quod in re alienari prohibita, tam a lege, quam ab homine, si fit illius alienatio, nullo modo valet,nec etiam ex causa necessaria, dummodotamen alia bona extent, ut ait quoque Riccius injua talos.dec. 2 o I S par. I. Assii I. Ge. t T. nam. I.υers. Octauo.

8o Amplia decimo, in casu decisionis Reusnerii it. lib. i. ubi deciditur, quod, neque pacto, neque partium transacti ne, potest induci fidei commissum gra- duale,& alienabile, idem tenet etiam. I iurus 1bι Iupra. 81 Amplia undecimo, procedere, eti i in bonis demantalibus, siue fiscalibus;quia per eorum alien tionem dominium non transfertur, cum sint a Principe alienari prohibit ut ait idem Reusner.δες. q. ιo. ε

gi Amplia duodecimo, idem procedere in impositione census; qui qui est prohibitus alienare, non potest,etiam cenSuconstituere,& propterea si res, super qua census imponatur, set emphitcutica a tunc ob huiusmodi cesus tinpositionem, ea deuoluta fieret, veluti fuit decisum a Rota in stomana Casalis iam arctoaui I9 Iun. Is η7. coram card. serob qua ali in

83 Extede pcipue,si in concessione illius emphiteusis sui sient apposita tam risO- rosa pacta de non alienando, prout sunt in casu illius decisionis facta in illa Romana Casaiis , sarciusu i, necno i in iIlius census impositione,adesset clausula

Ad habendum, &c.J ut ibi, veluti ait

'Rota ibidem e ram Cara. S a bino.

8 Et ratio illius ampliationis ea est; quia census impositio, praedicto modo, Acca, qu dam alienatio dicitur, ut ait Surdus

ῖs Contrarium tamen saepe tenuit Astis,

674쪽

sos Laurentii Vrse iiij de Forolivio

clitans eora m Card. Seraph. dicens impositionem census alienationem non vocari. Et ratio est: quia census impositio nocontinet totalem iurium translationem, prout continet simplex alienatio. Nam

scire debes, quod per impositionem census, solum constituitur i us quoddam distinctum,&separatum ab ipla re, ac illius dominio , nec illa clausula Ad habendum, &c. J veram alienationem, &sic t domitiij translationem importat,

quando ea est restricta, prout est in casu illius decisionis 7 q. coram eodem Cardinati Seraphius, quam per te videre poteris. 6 Concordare praedictas opiniones hoc modo possumus, & sic, ut prima procedat, quando cum prohibitione tacita legali, concurreret etiam illa ho minis exorerea; quia tunc duae prohibitiones plus stringere videntur, quam Una tantum, ut in principio istius conclusionis diximus. Secunda ver5,quando solum concurreret illa tacita legis, &ageretur cum ecclesia,quia ea tanquampia mater, & cultrix omnium numquam patitur locupletari,cum alterius iactura,&praecipue, quando ex parte ecclesiae illius conditio no esset effecta deterior, ct ex parte aduersa cone urrerent miserabiles personae, ac de graui eorum prς- iudicio ageretur, & multo magis si in re emphat utica extarent melioramenta notabilis summae , & census suisset venditus, cum pacto redimendi, & iam fuisset redemus,antequam fuisset ficta,& acceptata deuolutio. Rursus concor da,ut prima procedere possit, ex pacto partiu,de non alienando, & concurrente illa clausula fAd habendum, &cd incensus impositione . Secunda vero pro .cedit attenta iuris communis dispositione, secundum quam non incurritur caducitas, ob census impositionem, ut ait Rota 3bι coram sera hιno, & veluti suit pulchre decisum in rismana ,seu Amal-pbitana Salutam intredicti Luna st. Iunu 16o 3. estram Luta. 8ν Sed tenendo primam opinionem a extende eam, multo magis procedere , quando essemus in prohibitione alienationis, largo modo sumpto vocabulo;

quia tunc ceusetur, etiam prohibita hi-potheca, ut ait Rota per Coccinum in sua

88 Tenendo autem secundam opinione, extende eam primo procedere, quando census suit impositus super fructibus,puta alicuius domus, licet secus esset,qua-do super domo,una cum hypoteca impo

so Extende secundis,eam procedere, Veluti si essemus in permutatione usus, &godime ati, necnon etiam in pignoration quae non dicunrur verae alienationes, saltem ad effectum incurrendae caduci. tatis, ut ait idem Card. Serapb in decis

9I Contrarium, quod scilicet ille,qui est

prohibitus alienare, neque possit etiam permutare, ait Alfict.ιn urc. II. allegat. a Riccio insua collin. dee. 466. vers Instare quarto, quod tamen secus esset,qua do res alienari prohibita minaretur rutinam, & prohibitus esset pauper, ut ait Capie. m dicta dec. io 8 num. 17. quod nim inseruire potest pro praedictarum opinionum concordantia. 92 Extende tertio, procedere, quanta melioramenta secta,in re emphileutica fuissent hipotecata, & obligata; quia cuea ad haeredes, ct successores spectent, finitaempluteus, absque corum culpa, igitur postulat obligari,absque ullo caduiscitatis incursu, ut tuit dictum in illa πι-

3 Amplia decimotertio,idem procedere in locatione ad logum tempus, in qua licet non transferatur dominium, tamen illa sapit naturam alienationis, & idea dici latet, quod qui non potest alienare, nec etiam poterit ad longum tempus locare, iuxta glos in cap. a. ubi scribentes

extraxag. ambitiosὸ, ut ait Rucius in sua colles. dec. 69q. par. 3. de Franch. deci

9* Et propterea videmus, quod, quanta alienatio est prohibita,non solum intellis gitur respactu directi dominii; verum etiam utilis, ita ut ad ullam corum ali nationem deueniri no possit,& maxim8, quando versemur in re Ecclesiastica,ubi alienationis verbu proprie intelligitur,

etiam

675쪽

Concl. LXXX Ili I. in verbo Alienatio. εω

etiam in viis dominio, & id eo magis

ex conluetodine loci,ut ait Roso ae Too

3 Extende id, quod suit dictuin de to

catione ad longum tempus procedere , etiam in ve itione ad vitam concedentis iacta ; quia ea dicitur perpetua, ut ait

Mago n. a die. Florent. o T. Mais 3 3.

96 Quinimmo extende, quod etiam canon possint hypothecari, ut est sexij. 76.

te Rotae, dicam in verbo Bona prohibita alienari, idemque ait .ua ι b. conin ii 6

num. o. cumjeqq.& 'Rοιο in decis. 333. num S. instar. I. recentier ubi habetur,

quod alienari prohibita alienationis luti cime sumpto vocabulὀὰ non veniunt sub generali hypotheca, etiam ad fauci-

97 Et ob id notandum est,s alienatio utilis dominij ad longum tempus facta reis quirit solemnitates necessarias in alienatione rerum minorum, ut ait i, Ma tenes Statii dec. I l Cianum. Iq. ω II. veluti γtiam requiruntur in alienatione ad vitam , quq pari modo appellatur perpe

98 Amplia decimoquarto, quod prohi. bitus alienare neque potest bona fidei-eommisso subiecta, ad longum tempus

99 Sed quando prohibitio alienationis est

adiecta in locatione ad longum tempuS, tunc operatur nullitatem alienationis, sed caducitatem non causativi ait Rota

δ oo Et ratio est; quia non dicitur propriualienatio, quando est reseruatum dire cturn dominium,ut ait Romaee V. 8.nu.

Orici s . nu. 9 Deinde, quando pin na non est imposita, nec a lege, nec a contrahentibus; tunc dicta prohibitio, non caducitatem; sed solum actus nullitatem inducit, ut ait idem aνιι. Seraph. νη d hv.3 I 3.3r. ultra quod poena, de Rare emphy:. non habet locum in contractibus locationis, siue siti perpetua, si ue ad longium tempus facta, ut ait idem

ior Amplia decimoquim , idem procedere, quoad bona maioratui Hispaniae subiecta quae veluti alienari sunt prohibita,ita,& locari,ut ait Gam. E efa .aueg. is RuciorbiIupra , secus autem si in em phileusim ad tres personas cocedantur; quia tunc ea bona alienata non dicuntur. Nam Imperator solum omphileusim perpetuam vocat alienationem , ut puIchre ait AnI. m. dec. a 6. Regni LU- ω dc Ludovic tbιdem d. dec. 64.

I oi Amplia decimosexto,qubd prohibitus alienare, neque poterit etiam conmteri aliquid, quod ad alienadum tendat, visuit accibum 1 Rota in v letana D

ro 3 Amplia decimoseptimo, quod pr

bibita alienatione,eensetur etiam prohibita repudiatio . Vnde ex hoc insertur, quod Praelatus non potest legatum Ecclesiae delatum repudiare, ut ait Pegueri usua δει 1. I. Et ratio diuersitatis est; qa Pradatus pol bene suae Ecclesii; prae-iiidicare ante acceptatione, & Ius acquisitum, At secus postea, quando veti

ro Amplia decim ooctavo,quod prohibita alienatione, masetur quoque probabita in emphiteusim conccssio , ut ait

ros sed intellige de perpetua, non autε de temporali, iuxta luperius de auctata; item procedit,large loquendo; at secus, quando stricte proceditur, ut ait LI0 h.

1 o 6 Fallit tam ea primo,dicta ampliatio in alienatione bonorum censualium, qu tum alienatio tenet Aermato tamen coasensu ; nam huiusmodi bona habcnt dis stinistam naturam, ab emphiteussi, & -- do ; quia veluti in contractu censuali, semo suo iure priuatur,non soluendo alta non priuatur alienando , cum duo non soliure, alienare inuicem Ee e et conis

676쪽

668 Laurentii. Vrse iiij de Foroliuio

t dontingant; de propterea sicut non soluens cadinem non priuatur; ita quoque alienans,nili Ecclesia velit, ut ait sit. in iacis. I M. cm M. NeapolιLnuω .

. O .sor Fallit secundo, veluti si essemus mmateria constitutionis ususfructus super re fideicommissis subiecta, per quaret alienatio facta non censetur. ut ait Reιa descis 6 19 num. 3. parte prima d uerset , cum ῬD. ibi alle viis.

To3 Contrarium, quod stilicet appcllatione prohibitionis alienationis, cense tur quoque prohibitus usussi uetus, ait

ro; Amplia decim onono, quod, qui n6poteli alienare, neque seruum potest in a

11o Amplia vigestinue,quod,quando alie NatioTeperitur prohibita,centetur et iani prohibita renunciatii; quia renunciare, est abdicare a se illud ius, quod quiς halbet, iuxta ea quae ait Ahi. Fabeν aere. 3. de

et 1 i Amplia vigesimoprimo, quod sub

istii appellatione alienationis comprohenditur etiam usucanio, 3e praescriptio,

11 et Fallit tamen, veluti si essemus i α , aliquo casu priuilegiato, veluti in casu dotis, & alimentorum , in qnibus non obsunte prohibitione alienationis, prς

dicta non habent locum, ut ait idcina, Gr tian. bisupra. eιιὼ Dii alienis est

Extende ea , qaae suemn ditia . de prohibitione alienationis rerum fidei commisso subiectarum, pari modo promcidere in transectione, supercis facta, cusit regillare, quod super illis transacticino est permissa, bona dimittendo:& propterea in omnem euentum alicuius trant actionis de illis facitae, ea ad fauorem si-deicommissi retineri debent, & ratio cissi quia in eorum alienatione requiritur co- sensus quorumcumque vocatorum, ut dixi inferius sub num. a . di veluti ait te t. in si pro fusis, io si M. C. transact. &ibi Uiri. Palae loβη, dc com

ii 3 Modo reassumendo itersi ea Co Iulionem de non valente aliolare loquentem. Limita primo, eam non procederrisi alienatio sequatur per viam testamenti. Et ratio est; qiua alienare prohibitus generaliter non prohibetur ichari,ut fiat

modi alienatio per institutionem filii, diacitur Mcessaria, adeo, ut si quis etiam ex decreto Principis esset prohibitus lienare; nihilominus non impeditur eius filium de dictis bonis prohibitis haere, dem innituere , veluti quoque dicitur de eo, quiest probi rus alienare in po-

emi cm;quia tunc non mhibetur in eius filium potentiorem alienare , Ut au

ubi ait, id eo magis proccdere,quado S

9. lib. I. Aiciar. indicto A. diri, sub num, i 4 . de ibi Ripa nu ς 9. Ae Gramae. in suaricis ubi ait, quod censetur prohibi. ta haeredis institutio, ac etiam insevda- Iibus dispositio, ut resert Alcmi Mθυυ -

ris Exaede id eo magis procedere,vbi alienatio prohibetur, quoad certum gznus PCrion arma, quia tunc, nedum haeredis inst.tutio , sed etia censetur prohibita ab intestato saccessio, ut aert Sa νιι. Mec. 1ΣΦm 3. Et ri n. η ait,idem procedere,qfi pro inbitio .ationationis elset facta de aliquam particulari; va tuc ca impedit alven tioncm

677쪽

Cones LXXXII in

tionε, tam ex testamento,st ab intestit hcEt ibi nam. 26. reprobetur dicta opi- . nio a Pumia tract. de friuo s. va g. --173. qui tamen roprobatur a Suνδε ibi furanum. 2 rio Quas enim opiniones hoc pacto, i dicio meo, eonciliare possumus;nempe, ut prima procedat, suando stimus in simplici prohibitione alienationis,& ubi alii in desectum alienantis ad haereditaten non sunt vocati, quia tunc posset procedere conclusio , quod scilicet prohibitus alienaremon censeatur prohibitus testari, haeredemque instituere, ad tradita per Gratianum tib 3. Hyeeptat. ea I96. num. D&6. Vbi ampliat, id quoque procedere, etiam late sumpto vocabulo alienationis, quo casu licet videatur venire, etiam haeredis institutio; tamen id procedit respectu obligationis& hypothecae, Rota de . 6. num S

117 Secunda vero opinio, procedere posset, quando sumus in expressa ali nationis prohibitione, siue quando in prohibitione, geminata di: positio con .

curreret, quae magis deliberatam mentem testatoris ostenderet, de non alienando, per viam ultimae voluntatis,q alienatio regniarit crcst potentior illa a- Iienatione inter vivos iacta, siue etiam, quando in casu alienationis essent vocati alii in locum alienantis , ut superius dixi in Versic. Ruses aereiara, δα. de ad

Et haec secunda opinio, eo facilius procederet, ubi esset dictum, ut bon

conseruentur in agnatione, quia tunc alienatio, quae fieret, per viam testamenti impedienda venit, licet ratio conser.

uandae agnationis esset tacita, quae isto casu idem operatur, quod expressa, ut

whibitio alienandi facta verbis generalibus,quoquo modo, vel quouis titu. Io,&c. includit etiam intestati succes1roirem . Rursus illas opiniones concordare possumus, ut scilicet prima proce dat, 'itando alienationis mentio fit pro nibillue; quia tunc ea haeredis institutionem non comprehendit. Secunda vero, quando mentio alienationis fieret per missiue;qiria tunc etiam haeredis institu'

verbo Alienatio. 6oy

tio veniret,ut distinguendo ait, Surae .

Secus aut ein, si essemus in emphvicust Ecclesiastica, quae contra illius natura esset facta alienabilis; veluti talis fieri potest, vigore Bonifacianae, & ex consilem-dine; quia tunc a quolibet in investitura comprehenso alienari posset, & transiret cum h reditate, etiam ad extraneos haeredes, ut suit dictum a Ryta peν Rurati.

de . ST. 3να. I. Ο seqq. cum aliis ibi allet.

18 Sed tenendo primam opinione, ex tende eam quoque procedere in donante,qui sic Et fuisset prohibitus alienare,nocenseretur in impeditus donare, ut ex mente Rotae,dicam in verbo Emphiteu-

Is Quemadmodum dicitur de alienatione facta,per viam Iegati, quae licet nodicatur valida . tamen sustinctur,& valet quoad eius aestimationem, ut ait RoIa de

ao Unde ex praedictis inserri potest, quod , quando alicui fuit data facultas alienandi; tunc ille poterit ex vi emtensionis alienationem facere, tam inter vivos, quam etiam in ultima volun

Iar LicEt tarnen secus esset, si facultas data suisset disponendi in vita ini I quia tunc per viam ultimae voluntatis disponi non posset , ut dicunt DD. allegati

Contrariam tamen opinionem tenetia in cons a 3 o. lib. Α & alii quos allesae Thesauri ibi supra, quam enim opini nem veriorem existivio, ut suit quoque

muniter sequuntur MD.3c Rim. Iun.conf

123 Et ratio istius secundae opinionis ea est, quia illud verbum CDisponered proprie restringi debet ad dispositionem .,

per viam ultimae voluntatis , non autem ad contractus inter vivos; & propterea videmus, quod, quando sumus

678쪽

5 io Laurentii urse iiij de Forolivio

in materia consuetudinis, seu statuti, illud verbum DisponereJad donationem inter vivos extendi non debet , ut ait

xx. ubi loquitur de consuetudine, de hane esse magis communem opinionem ineunt Doctores allegati in illa B: neuen

DecIara tamen, quod signifieatio illius verbi sDisponereJpotest ex subiecta

materia robur recipere,& sic ad utrumq. actum,tim inter vivos, quam ultimae voluntatis extendi, ut ait Sur n dec. 17 .

aa Extende secundo dictam opinionem multo magis procedere in casu permit-sionis alienationis ine aliqua pyna;quia isto casu, utique dispositio censetur per viam institutionis permissa, ad tradita

a a s Limita secundo, principalem conclusionem non procedere, quando quis tractaret de se eximendo , vel filium a carceribus; quia tunc bona alienari prohibita, & fideicommisso subiecta ad istum effectum vendi possunt, ut ait SuνL

i 16 Extende, idem procedere, ubi quis

esset in aliqua naturali necessitate constitutus, veluti si ob infirmitatem,vel ex causa liberos alendi; quia tunc alien tio permissa censetur, ut ait Rσιastra QM

1 27 Quod tamen declara procedere , quando sumus in descedentibus a fidei- comittente; quia in istis casibus,& simi&8. in 1.pών. recent, ubi habetur, quod fraus , di malitia non prasumitur, tu

ti dicam in verbo Dolus, & multa dixi in verbo Actio personalis ex lege,ubi de Itagitima tractatur. ra; Restringe tamen dictam limitatione non procedere, quando essemus in prohibitione alienationis alicuius rei particularis; quia isto casu filius a caducitate non excularetur, allegando illam rem alienatam in eius legitimam imputanda fore; nam si pater aliquam rem alteri l garet tuc filius eam pro suaLegitima eu Trebellianica cligere non posset, quoties haereditas esset soluendo. Graιιam lib. .d scept. ρ 33 num. .diseqq. 13a Et tunc Iuaex arbitrari Mn debet , ut alienata per filium in Legitimam computentur, quando eidem non est v-tile, ut huiusmodi computatio fieret, veIuti procedit e contra, etiamri quando grauaretur fideicommissarius in alienatione corporum, sub praetextu, quod essent meliora: de ratio est; quia filius non potest cogi, ut in bonis minus preciosis eligat, pro sua Legitima, prout nec fideicommissarius potest grauari, ut filius eligat in magis utilibus, sed id arbitrio iudicantis tribuendum crit iuxta tradita

Vnde Iudex tenetur assignare Legitima filio in corporibus, nec de melioribus, nec de peioribus, veluti dixi in verbo Le

hae materaa quia ibi multa inuenies. libus bona alienari prohibita vendere , III Extende eandem tertiam limitatio- vel alio modo distrahere licet, alias se. nem, etiam procedere in haerede credicus, ut dicam in verbo Fideicommissu, tore, qui, quando primo loco alienat, α Card. Seras b. Ge. 9a . num. a. dc uec. id praesumitur sacere ad sibi satisfacien-ix .num 8. cum D D. ibi alog. dum de eo , quod illi debetur, ut ait 118 Limita tertio,non procedere in filio Franch. insua decis So. num. Q. fideicomisso grauato, qui si tot bona , I 3 et Limita .n5 procedere in alienate bo- alienat, quae eius Trebellianicam, seu na fideicomisso subiecta,pro dote dada, Legitimam importarent,a iure suo non cadit; quod tamen restringe procedere, ruando alienatio bona fide fiat, at secus,

dolose, vel in fraude fieret,ut ait sura. iα d .f. 3 16. nu. a. I9. Franch. decf.

Card. Pambiost. dc Di de ν δ 1 . num. 7. vel restituenda, quando tamen frauatus non haberet alia bona libera,& sic, quando id in subsidium fieret,quod ei de iure

679쪽

Concl. LXXXIIII. in verbo Alienatio. 61x

I 33 Fallit tamen in casu, ubi alienatio etia pro maritandis sceminis prohibere

mae voluntatis,quia tuc cessaret disipositio dictae auth n. res qua,ut superius dixi,

ra Contrarium, quod scilicet bona alienari prohibita ex causa dotationis filia rum possint non obstante prohibitione

etiam eκpresta J alienari pro dote tam danda, quam restituenda ait 'Rota deos.

procedere, etiam si essemus in fideicommisso dupliciter iuncto, Ito. q. dus P c. 733.Mu. t 8 ubi ampliat, id etiam procedere in bonis maternis,& maioratus, licet testator id expressu prohibuis

133 Concorda tu, quod prima opinio

procedat, quando sumus in non deiccndentibus a fideicommittente. Secunda vero procedit in descendentibus ab eo, etiam post illius obitum conceptis, ut ait Ca a cieraphine. 461 .n. .dc veluti dica in verbo Dos, & sic limoi opiniones, hac distinctione concordari possunt. Grea νι

ita vItimo loco fuit resolutum 1 Rota iis

I 36 Quinimmo extede istam secundam opinionem procedere, etiam in fideico misso transuersalium, sed in casu tamen, quo frater deberet dotare Ibrorem in

cus, si extra casum inopiae sororis essemus, ut ait Gratum. ω Γ,1aur. ibi IMP. 337 Subextende, idem procedere ad sa-uorem sororis uterinae, quando fratres utrinque coniuncti non extarent, veluti quoque idem dicitur de sorore naturali, pro qu bus dotandis, bona etiam fidei- . iam misso subiecta alienari possunt, ut it Peru . defriuom. ars. 61. num. s. M'. der. II p. num. 9. & Grat ibi Fursmum. 7. Immo, &quod magis est pater, ct stater tenentur redolare filiam ,&s rorem respective, si dos illi semel assi. gnata fuerit,sine dolo, de culpa mulieris deperdita, licet secus tamen est et L .co, qui ex pacto dotare tener tur, cum obligatio conuentionalis,ex primo solutionis actu tollatur, quod enim falleret, quando necessitas esset praecisa, ut est in eo, qui ex legis dispositione dotare te

38 Rursus extende dictam quartam liamitationem adeo essse veram, VI quemadmodum dicta bona possunt distrahi pro dote, ita etiam ex causa donationis propter nuptias, quae a paria rocedunt, veluti dicam in verbo Dos, idemque

3ς Dec Iara tamen, quod postquam dicta bona suerint in dotem, aut donationem propter nuptias asSignata, tunc p6 poterunt postea per maritum alienari , nisi in calibus a iure expressis , ut ait

Franck ι nisa deos. To. num. q. de ibi Gnumerat causas iustas, ct necessarias,per quas eorum alienatio permittatur, MSuri decis. 8 f. nam. 8. α seqq. O Grai lib. a. dJceρι. cap. 292. uum. a 4. Vbi dicet , quando res dotalis ab uxore, cum consensu sui viri alienata,possit reuoc ri,etiam soluto matrimonio. et o Contrarium tamen inter caeteros castis erit,si landus dotalis ob alimenta viri venderetur; quia tunc illius alienatio valeret, quod secus est,si venderetur ob eius excarcerarionem, cum alimentorum praestatio, & excarceratio a pari non procedant, nec propterea de uno ad aliud, argumentum sumi potest, ut ait Surd. m

r 1 Sed contra hanc secundam opini nem, quod scilicet uxor possit alienare landum dotalem, vel se obligare, etiam pro redimendo viro captiuo, leti a carceribus cum eximedo,vel pro impediendo ne carceretur,etiam pro delicto,ex ea potestinum ratione , quia liberatio case

680쪽

gi, Laurentii Vrse iiij de Forolivio.

ceratorum dicitur causa piissima,ait Gra

& Rua μν Gree. in dec. 3 2 l. per totum. rqr Extende primo hanc vltimam opi monem in tantum esse veram, Ut propte rea maritus ex se ipso impendere possit de bonis dotalibus,pro illius redemptio ne,siue exemptione,etiam uxore mesa mate, es ratio ea est; quia dedecus esset uxoris maritum in carceribus macipari, ob eam unitatem camis, & obligation , Τια uxor ei subuenire tenetur, iuxta tra- ita per Balaem U. 78. num. 2. vers. sed A tamen lib. 3 re ita concludit Suria

x 3 Extende secundo eam alienationem fieri estieaciorem, si Iuramentum uxoris in ea apponatur; quia tunc de nullitate Obligationis, pro Viro excarcerando sa- ω,dici non potest Bald. cons. 3. ob. s. ω

nimmb neque illi restitutio datur, ut fuit

cus esset in filio,quado reperiretur enormissime lassius,& talis dicitur,si dum fide iubet pro patre idemnitatem consequi non potest,ut suit dictum a Rotaper Bu

x Fallit id pari modo in Urbe, ubi sta

tutum praestanti Iuramentum, per fraudem, & dolum extortum, ut scit dictum in Romana Soranat s Usisti, seu Iideiu Oms

insua Geg. 36 3.1 s Subextende praedicta in obligatione quoq. procedere, etiam si solemnitates natuti no fuissent adhibitae,ut ait oraq.

x 6 Rursus extude code modo procederem obligatione fili, semilias,quet valet pro radimendo patre, quamuis solemnitates

3 7 Quinimmo amplia huiusmodi obligationem factam pro Patre,adeo esse esificacem , quod neque filius in integrum restituitur, & praesertim, si Iuramentum adsit, nec non si dictae restitutioni renunciatio concurrat, visuit dictum in

ram Greg. Xv. qua est in eius impres.

men eadem declaratione, ibidem allegata,quando scilicet filius ex sua obhgatione exormissime laesiis non remaner G&ibi quoque dicitur, quando filius enormissime laesus dicatur. 1ει Contrarium, ouod scilicet solemnitates statuti sint aclhibendς, etiam in obligatione filii facta pro Patre, si in loco

contractus statutum adsit,quod det cetatam formam in obligatione minorum , suit dictum in Bonomen censes Luna II

iis, quae est decis II 3. num. I a. pari. l. in recent. Θ facts Rot. in Tonomen. pecun a. raa 2I. Febr. t 6as. coram Rrouano de per Burat. Ge. q. O ibi in addit.

I 9 Et ratio diuersitatis inter praedictos casas, ea est; quia obligatio filii pro ex- carceratione Patris dicitur laudabilis, sed non necessaria; illa vero Uxoris pro marito dicitur necessaria,ob indiuiduam unitatem inter eos, ex Matrimonio re- 1 vitantem, & obid in primo casu, uem pe obligationis filii, solemnitates sunt necessariae, In secundo vero non; li cet habeamus etiam, quod filius obligando se pro patre dicitur actum piu ia. t , pro quo facit illa regula, P ea quae Spiritu Dei aguntur sub lege no cadunt,

p aedictam distinctionem facit Rota in dicta

SEARCH

MENU NAVIGATION