장음표시 사용
661쪽
qus modo arantium bousi iugum rex, risit iuphaliscumas habenas te timeteret, nee suit iis rubori eburneo Scipione d posito, agrestem stivam aratri repetere, ut ait Valerius Maximus h=. q. de ρσπρον sate. Item aranti C. Quiatio, nuncli tum fuit eum Dictatorem suist fictum, ut ad Cicerana Rostio.
ALEXANDRINA Coras Tr. stitutio , quomodo λ ετ in quibus proaedat. CONCLUS IO LXXXIII. in LEXANDRINA Como stitutio, nota, quia Ait ad-L uia inuenta ad reprimendam vistigantium audaciam , inter quos, siue litis procuratores, si siqua merae, di ita videtur quotidie practicari verberatio conti agat, tune id ex causam Tribunali Agriculturae Vrbis Romae. litis fieri praesumitur, ut ait Rota per piu6 Amplia tertio, quod laborantes' Dum in deeρς. si . t. de id eo magis pro- 'prijs manibus suas possessionis priuil cederet, quando vulnus causa litis illa-gium nobilitatis non ammittunt, veluti trem suisse probaretur, ut ait Rota deceeodem modo dicitur de Clerico , qui 368. num. I. M. 3. diuos si propius manibus suas possessiones la- a Secus autem, quoties asa causa Ful boret, non ob id prinilesium clericatus neruis, seu honucidii appareret; quia ammittit: Unde ex praedictis insertur, tunc causa Iius non prxstimeretur , &quod nobiles, qui tenentur subsidiuata qui diceret fixam, seu delictam et ea contribuere, etiam illi Iaborantes pro- ra litis processisse, illud probare tenetur, prias possessiones suismet manibus illud iuxta traditaper Romaaia uocasALIS Est luere teneretur, sisnt nobiles, ut ait stes n. in I. aut acta. Loausis σι 'm ausao P dec. 392. re totam . eum Hirs de quibus in ιβ ροι semum. 7 Contrarium tamen venit dicendum udem tin er Put. i. isc. 97.per νου in his, quae respiciunt dictam artem A. M. i eum aliis m. Mammmculturae; quia tunc ius sori amittunt, 3 Contrarium, quod scillari, non rein Roc coram Iudicibus, siue Consulibus Α- quiratur probatio, quod offensio fuerit glicusturae conuenit i possunt, ut ait FH. ex causa litis secuta, ait Gratianus inta,
πιπι Bmunus au Matuιum c risu laura sua deci 8 . uum. l. Et ratio est; quia li-n cap. ra. Ab littera P. tigante sp sumuntur inimici,&praest Vlriino, pro praedicitis, potest allegetis tun, quando lis esset de tota, vel maiora eXemplum eorum, qui a Senarii misi riparte bonorum, ut ait Bart. in L 3. de si lucre ad.Attilium accersendum adta 31statis. Marin. i. t. l. s. pr aurea, Num perium Populi Romani suscipiendum, an de εuast. Ioam de Anu. δεν Ap. με. quem semen spargentem viderunt; Sed ova rear, num. 6. de accusat. de Bota in alis manus attritae rustico opere salu- Pa meae. Status Luna 16. Mati II ' . o. rem publicam stabilierunt, ingentesque tam Cardinati Seraphino.
iust copias pessundedersit. Unde quae Et popterea,c si de facili soleant litiga
, D d d te, aequior, A verior, ne detur materia, ut sub hoc elypeo tautiones debitorum euisentur, di in hoc vide MN.in cnutu,
Amplia secundo, quM neque pm debito publico de Iure communi, potest
fieri executio,vel pignoratio in bobus νratorijs, & alijs instrumentis,pro agrisultura necessarijs, ut ait idem Mantu-π.δ υβπαι. 97. ubi extendit,id quoque procedere, etianita rusticus sponte pignoratIeti quia non valet talis pignor tio, sed est reuocanda, idemque collis
tur in regulis iuris ciuilis, ac Ponini,
littera S in verbo Sententia, ear a
mibi 343. di de huiusmodi materia d eam in verbo Rusticus, permitte te Deo. Declara tamen praedictas ampliatio nes non procedere, ubi essemus in obli gatione Cameresi,ob quam omni linam i priuilegio renunciari censetur, veluti l τε suit decisum de ordine Signaturae in
ιο, εe veluti dixi in verbo Auditor Ca
662쪽
.ut, quod Iura saepe sesehi criminibus Praestirs materiam. Et quomodo sint
'puniendi se inuicem ini uriantes. - sram Iudice, pro Tribunali ledente, dixi supra in verbo Actio iniuriaru comi. 4Ο. Extende primo, dictam conclusione
principilem, adeo esse veram , quod ne Alexandrina vendicet sibi locum se eo, qui verberauit procuratorem tu Io Animaduertendat umen, quod ii iis vertentis iis Curia, sed etiam extra . dubio offensio est temper attri uenda
νου gati stancberto. I ut quando ini; ria dic tur grauis, leu leuis, id arbitrio Iudicis venit remittendum, attenta qM. Iitate laci fiue personasum, & similibus, ut dixi it Verbo Actio iniuriarum, n-
; Declara secundo, quod miψxia vobis, vel facto illata ,opus est, ut sit ex cauis litis, ali, praedictae Coestitutioru Iocus
Curiam , quifido siue oecasione litis accesserat. Et ratio est; quia Alexandrin tanquam faetorabilis venit extendenis da ; necnon etiam; quia dictus procurator,qui ab Urbe recessit,causa ex Pendi aliquid pertinens ad litem anituc re
uertendi ad Curiam,post illius e cliuo item, hea absuisse non diciturIaliaria.
II. Declara tertio, quod illa poena Alexandrinae non est applicanda parii, sed silco : de ratio est . quia huiusnodi poe na , non fauorem partis ostentae, sed ιIrsum Reipublicae relpicit, vetit Moderi
non procederξ in verberante procurato I a Sub declara tamen id non esse verum, rem, sed etiam testem, vel Iudicem, a fias existentes in Curia non essent tuti,& sie Iibertas ipsius Curiae impediretur, quod esset valde absurdum, ut ait Rom
7 Extende tenio,ciuod verba Bust lu
occasione sitis, quis sit vulneratus, aut diterscctus J important non tantum causim immediram vertim etiam remota
sui inlud verbum ti occasione J causam
te motam importat, ut exemplificando it pui in dec. 98. ob. I. Wν εο m.
Mech r'. med primo , quod dictae restitutioni non t locus,per leuenia. Tensam , & nisi offensa sit clolosa; & sic veluti si essemus in eo, qui colliti U- te iura studi offenderet, & illud in po
nam amittere deberet , quia Lunc non
parti, neque fisco, sed agnato proximiori applicatur, visuit dicium a Rut
I 3 Declara quarto, quod Bulla praedicta. non ligat extra Romanam Curiam, nisi tamen iis penderet in Curia, quia tunc
agitur non per tuem rixam, seu percus- 14 Contratium tamen hodie reperiinrisio 'en tri. eueniendum addictae CO- sancitum, ex bannimentis generalibus stitutioni rigorent,ut per Cardiηalimrn Vrbis, a Summis Pontificibus emana Cremonna I. 39. quati. de priuileg or tis: quorum enim vigore Bulla piaedi ει msus fingui. 18 7. 4: ita fuit dictum a cla ad totum Statum Ecclesiasticum fuit 3s-Romana incursus Fulia Aia, extensa , ut in eis videri potest.
663쪽
Concl. LXXXIlIl. in verbo Alienatio sys
ARGUMENTUM.ALIENATIO QUID SIT, ET quot uplex sit, & quando ea sustineatur , & ex ea dominium transferatur, re qu/n' .do non .
dr omnis actus per que dominium transfertur, textus es in L 1. c. de rebus alien. alienationis, authen de non alim. i. I. g. r. C. defund. dotat. Com. confit. IA7. num. 12. rogusam. de pignorib. 3. memb-
3 o. ih 3. quod alienatio sit permissa omnibus de Iure communi, tamen plerum
que illius prohibitio a testatore fieri so- 64et,ob fluorem conseruandae agnationis ne homines temporum. ac aducrs e sertunς iniuria mendicare cogantur, & ideo respectu grauati dicitur odiosa respectu vero agnationis in genere fauorabilis ; veluti dicitur de fideicommisso , quod resipectu extraneorum dicitur odiosum, utputa, quando extraneis relim quitur, respectu vero eorum de agnatione dicitur fauorabile, & per conlequeus late interpretandum,quando scilicet alicui de agnatione relinquitur, veluti late dicam in verbo Fidei commissum,ubi recurrere poteris, & de hoc est d es card.
Quae enim alienationis prohibitio duplex reperitur in iure, altera est expressa hominis, altera vero tacita legis, ut sustdeeisum in Romana de Cinciis Lame IT .
N embris Is 97. caram Caes. Seram. quae si in eius impress. decis i 224 licet ea
prohibitio legis etquiparetur prohibitioni hominis , ut ait idem card. Seraph. deis ςV. a I. ι me, cum ahis ibi per eum a tegat. Expressa testatoris ea dicitur,quando testator alienationem expresse prohibet indefinite,aut ad tempus; tacita vero te gis est ea , quae oritur ex coniecturata mente testatoris, quando lex interp tatur , S prohibet, ut neque transacto eo tempore intra, quod suit prohibita
alienatio ea post illud censeatur permissa, & id fit ad fauorem substitutorum , ne 1ubstitutio fiat elusoria , ut inserius
Vnde istae duae prohibitiones adeo in
iure va)ent, ut propterea alienatio in is vim illarum omnino prohibita cestatur, etiam in casibus alias a Iure permissis,&hinc fit, quod ad eam duplicem prohibitionem tollendam opus sit duplicem
permissioncm interuenire, ut ait Ruin. cos. I ου. oti m. q. allegi a 'riota in decisq9. nμm. 18 & sqq. par. a. diuersor. ubi
propterea subiungens ait, quod duplex causa prohibitiva, vincit unam tantum permissiuam, dc ideo ut mox diximus duplex permissio est necessaria cum duo vincula thictius ligent, quam Vnum, Ut
Alienationis autem prohibitio expressa hominis , nota, quod reddit actum a principio ipso iure nullum, quod secus
tamen est in tacita, ut se Rota per Carindinalem Seraminum in derisione 787. num. I . & ea aut solet fieri in perpetuum , nempe, quando a testatore fuit ordinatum, ut bona perpetuo in agnatione conseruentur , aut limitari tolet ratione temporis, seu ratione consensus aliquorum, utputa, quod Ioannes An dreas , usque ad vigesimumquintum an num alienare non possit, & post dictam talem alienare non valeat sine contensu propinquorum, & propterea, si moriantur illi quorum consensus requirebatur , tunc institutus poterit liboeia bona alienare, & eo casu relinquitur inspositioni Iuris,ut dicunt Doe . allegast Mota in ι na MontisJaliges fdetram. IO. Nou. Ibo G cera Card. Pamph dc prius in
664쪽
Laureniij risellii de Foroliuio ,
dicta Romana vi Cinetis taram Cardiarii
Declara tu tamen illud, quod fuit dictum de instituto, qui possit alienare mortuis ijs, quorum consensus in ali natione requirebatur,esse verum, quam do sumus in simpliei prohibitione e pressa hominis; secus vero, quando adesset prohibitio duplex,nempe Vna expressa ab homine; altera vero tacita 1 legis dispositione proueniens; quia tuc celsante illa expressa hominis, remanet tamen tacita legis, per quam alienatio impedienda venit Et propterea ut mox diximus duplex permissio est necessaria, alias una tantum concessa; sin
tera prohibitio remanet firma, ut suit decisum in una Boaonieu. de Rubes allegatatu alia 'Romaua de Cinciu II. Nouem -hris I s 87. coram Alexandrino, in quo casu erat prohibita alienatio ad certum te pus quorundam bonorum fideicommisso subiectorum; quo enim elapse, fuit declaratum a Rota, alienationem postea factam non censeri permissam in damnii fideicommissariorum, ex quo remane. bat altera tacita legis prohibitio in seu rem substitutorum , ut ait Cain. σνην
V 1. ω m. 3. lib. I. α alii plures adducti a Peregrano derideicommis. omnes alle. xvii in dicta Romana de Cinciis raram a lexandrino, veluti erit dicendum e conuerso, quando essemus in materia stricti iuris , ubi alienatio prohibita, usque ad certum tempus, post illud tamen is censetur permissa, ut ait Carrinati ι Se.
Immo nota, quod intra illud tempus censetur etiam prohibita legitimae alienatio, ut testatur Ἀσου. deos Floren. I s. ubi in proposito ait, quod prohibitio legis tacita, per fideicomissum inducta, non tollitur per tacitam permis sionem resultantem ex prohibitione de non alienando intra certum tempus, quod enim optime concordat cum eo,
quod suit decisum in dicta Romana de
8 Extende primo , quod ubi concurrit prohibitio hominis , cum ea legis, tunc translatio domini j impeditur, nec eo casu potest fieri alienatio in casibus , HIas a iure permissis ; quod tamen saliit, quanao et semus in tacita prohibitio ne; quia tunc ea non impediret, puta confiscationem bonorum, durante tamen prohibiti vita, ad tradita per Sam
s Et quando alienatio restringatur ad illam, quae contingit facto hominis, &non legis , ait Gratianus M. a. discepti forens cap. 376. num. 16. cum asiis ibi per eum allegat.
Io Extende secundo, quod prohibitio alienationis expressa n deicommissum
inducit, non tamen restrictum ad personas nominatas, ut fuit decisum in Romana domus de Aticorvis Luna 2. . Martii Is 98. coram Pellaeriso . & iis
sto casu secundum fideicommissum ,
II Quando vero essemus in terminis in quibus fideicommissum fuit restrictum ad certas pewmas, tunc illud ad alias extendi non debet, siue fidei commissa praecedat, ct prohibitio sequatur, siue
non, iuxta opinionem Rotae de quate- statur Card. Ser h. decis 88 3. n. 2.oe q. I a Contrarium tamen colligitur ex alia Peru a fideicommisei ae 1-uma otis clinram Litra , ubi expresse colligitur,quod alienationis prohibitio venit conlcqum liue ad fideicommissum in casu mortis, ad illud magis corroborandum. Deotis consi. 73 6. num. 7. C. d. Αἰ n. consit.
3 7. Gabr. consi Ly. de Iideicommss. νιν ac d eis Iar. ιn manuscript. & ita quoque suit decisum in Faventina fideicomm si de Pasiis i 88. caram Carae Pamphilis. I 3 Concorda tamen , ut prima opinio procedat, quando in secundo fidei commisso in casu alienationis plures persens vocantur, quam in primo in casu mortis;& ratio illius conclusionis est, ne illud a testatore de nouo expressum stet sine
Virtute operandi contra text. - ist quando, de ligat. I. Manlic. ae contectum v ι. volvatat. lib. 6. tituI. t. num. 4 de in istis terminis suit decilium in illa Hbeuerana fideicommsi coram tam bitio. Θ ι
665쪽
Cones. LXXXIIII. in verbo Alienatio υν
u Et ideo, qfi prohibitio alienandi non
stat consecutiue , sed de per se pri cipaliter, tunc importat fideicommissum a praecedenti separa tum, & sic iuxta illud non regulatur, ut ait Rara δε-
ubi ait, quod tuc fideicominissum cem setur stare principaliter ,& de per se , quando orationes sunt separatae, ut Ia- te suit decisum in Spoletana sudetrema
is Secunda vero opinio procedi qua do in secundo fuleisona inita in casu alienationis nouae personae non vocantur; quia tunc prohibitio alienationis venit consecutive ad fideicommissum in casu mortis, ad maiorem illius firmiatate,nec perconseques eo casu dicta prohibitio ampliat fideicommissim, ut ait
recentior. & veluti etiam distinguunt Doctores allegati in dicta Fauentina fidei. commihi de eastis, malis Romana δε
is Et tenendo hanc secundam opinionem , amplia prim eam procedere,etias ista prohibitio alienationis esset vesti ta ab illa causas nempe, ut bona con seruenturiri familia ὶ quia nihilominus fideicommigiim illud stare dicitur ad maiorem firmitatem primi, vs superita dictu est, & ut ait Rotalis Perusinafδει
7 Declara tamen , quod licet prahi bitio alienationis sui bona eonseruenis tur in agnatione) famuletur substitutio- nibus praecedentibus, & id m5 faciat tro
uum fideicommissum oriri; ex ea tamen arguitur mentem testatoris esse, vi bona in agnatione conscruentur,& sic illud magis deliberata illius volun atε demo.
uum. 36 Lb i. ct ita fuit decistim in una
' Et sic igitur praedicta eo magis proce- cstrent, qualido testator nonpa via simplicis rationis, sed per alteram principalis dispositionis testator mandauit bona perpetuo in familia remanere, velut quia non dixit testator prohibeo aliena.ri simpliciter, ut remaneant, vel quia volo , ut remaneant in familia, sed dixit quia volo bona remanere in familia , tunc non solum inducitur fidelaommissum in casu alienationis, sed etiam in eo mortis, cum hoc modo induc tur fideicommissum simplex ,& absolu
rg Amplia secundo , quod licet etiam 1 Miibitio Senatibnis, non inducat Κdeiconmissum in casu contrauentionis, non expectata morte grauati sine filiis, cum conditio nefariua semper usque ad mortem veri feari possit; non ob id tam tollitin,quominus dicta proli.bitri stet consecutive ad maiorem firmitatem grauamidis' grauato iniuncti, veluti fuit decisum in .Pεeusi a rara Litta. 1ν Ddclara tam rei hanc secundam ampliarionem procedere, quando in dicto casu contrauentionis, aliquis de nouo eomes nouesse s Hiis sindua personauseareret , inique inors non esset expe. mmda,qui1nouum resultaret fideicom. nussumis veluti fuit decisum in dicta P . Isaar de Nimaiolis vexeν. Io. in ramisis
et o 'Amplia terti5 quod neq etiam noua inducatur fideicommissum ex alienati
ne, seu contrauentione, per grauatum mcta, licet in alias personas,quam in vocatas; quia dicta alienatio tenuis Iet vfou Equo purificata esset conditio dicti fidei-e issi in case mortis sine filijs, ter rexi. ira aarem υθι μαC. eom.ri let.
ar Limita tamen huiusmodi ampliationem esse veram quod scilicet dicta alie- natio renuisset, usquequo conditici es-
purificata' circumscripta iamsi dieti
666쪽
testatoris p hibitione, , ac nouarum . aer in possessionem tradi iussiceret adpςrsonarum ινςcauuyς, diei, alienatio faciendum quem in poenam incurrere;
rises kci eret , bombi. c dominium quia xbi vera,& actualis possessio I equi- . trausfertatur, ita ut a nata. possent. eri ritur , nunquam constitutarius diciturtiam per eu dem alleuantem reuocari, eadem persona cum acui ali possessore, veluti fuit decisum in illa P. κώ tria de M. iuxta communem Doetoruin sententia, motu Luna 27. Ma 1 I98. stra ' - de qua pes lGvana. co i . 28, num. T. Luta, ct in at a Rρmana de aticome/Lη- μώρω quem sequuta suit Rota in
α 1 Amplia quarto,quod prohibitio alteri coram ara. SacraIo. nationi 1,ex verbis quantumuis gener Secus autem, quando essemus extralibus concepta sideicommissum non im casum incurrendae poenae;quia tunc clauducit,insalu mortis, quando in alia par- sula constituti non minus aperatur, quate testamenti fuit secta. io dictuin casum vera,&actualis traditio, S est t ad ma substitutio, S ratio est; quia non indu- nutentionem suffclans, ut suit dictum a
prohibitio facta per verba generalia, ted risi et q. num. . &Jeq. de ibi per D.adde .
est indiustiua fideicqmmissi ut ait κου νοθia. Ouod tamen declara verum, si per xuratui sua a c. 387. possessilio constituentis probetur de t σ3 Extende primo, id, suod fuit dictum pote constituti, alias iccus; quia tunc de prohibitione alienationis ad ebcsset intraret illa regula, quod .1 nemo dat,
potens,ut propterea a testatore fπipsi quod non habet, ut ait Rota per Suraι.st, quod dictae prohibitioni contiaue- des. Vot. n. 3 cum aliis ibater eum alia. utendo haeres statim cadat a iure suo: ; 26: Extende quoque praedicta eodem quia voluntas testatoris,uti lex inuiola- modo procedere de eo, qui prscuam, biliter est seruauda , ut suit dictui . . . ω ςri In scientiam clienationis non hain Reg en. bouorum Luna 1 3. Masra SV buit, quia tunc licet ille sit prohibitus coram Cqιta. sex aliena inon tia in poenam ignoranter a-
is Amplia istud intiniumqsse verum , 28 Et proeterea hinc insertur, Guod qu
667쪽
Conclo LXXX liv. in verbo Alienatio ro V
vocato, ad tradita per Sti d tu dae. 1.uam. 3. S dec. a 34. numa. Veluti eodem
- modo, quis caderet a iure suo, si prius ignorantor alienasset, & postea si superueniret illius scientia,alienata non recuperaret, scd potius causam pro emptore defenderet; quia tunc ignorantia ab ini
Δρ Nota tanten , quod petere volens dicta bona alienata, tenetur scientiam alienantis probare,ut ait Rota per Card.
3o Quinimmo in casu alienationis cu traditione scienter factae, licet alienans rem tradidisset,cum illa protestatione , saluo conssthsu Domini ; Nihilominus in coni
3I Extende secundo, dictam conclusionem in ignium esse vetam, ut propterea
testator possit rejinquere fi icommissi sum, sub conditiove, illudque adimerem salu , quo tertius-liquid verbi gratia) alienet, vel aliud i ciat, & sic, ut quis facto tertis Miqnantis h*reditate
tione; quia videtur: quodammodo durum , ut uni per alterum sit iniqua con
hi ait, quod alienam eontra prohibi tionem, non priuat suos filios, di descien
3 3.Concorda tamen, quρd scilicet prima opinio procedat, audo versamur
in Iegato sub conditione relicto,ab alterim voluntate pendente; quod enim sub contraria conditione adimi potest, & al teri applicari, etiam quod conditio cu
legato pure relicto, quoὸ sub conditione adimitur; & sic praedicta viroq.modo fieri postsit, veluti ita distinguendo dicunt L D allegatιὼ Rota οι Iupra. 33 Extende tertio, conclusionem,quod scilicet testator, nedum possit alienatione prohibire; verumetia illius attetationem; veluti iubendo, quod neque quis alienare tractaret: quod enim fieri selet ad terrendum heredes, ne tractatu quidem alienandi cogitare audeant, ut suit decilium a Ruiam Regien. bono iam Luna
36 sub extende, idem procedere, veluti si essemus in aliqua constitutione, quae adcum s iuua considcret, per se maIum etiam sine effectu; quia tunc sussiceret, etiam qu bd actus sit nullus,ad incurrendam pinnam; At secus, quando essemus extra istum cogitatum: 'uia tunc faceret illa regula, quod ex nihilo, nihil fit, & quod appellatione. actus intellia φgatur de perfecto, no autem imperfecto, ut exemplificando, ait Gratian. b. 1. dι- scept t. cap. 233 num. q. Oseqq & veluti inserius dic ain sub atrum. 48. 37 Lxtude id adeo esse verum, licet quis etiam tractatum non perficeret, sed sta tim ab eo poenitentia dumis recederet; Nihilominus a Iure suo cecidisse diceretur, rexI. es in ιII qu 3 mis dicam rape. re, C. de epist. de cleris, & ratio est ; quia 'alias haeres semper poenitentiam allega rer, ad hoc ne diceretur in attentatione essem aliter incidisse , Ys animaduertit
38 Declara tamen id, non procedere ἐ
668쪽
Laurentij risellii de Forolivio
quando alienans stante illa prohibitione,
alienata recuperaret, antequam tertio praeiudicaret, quia isto casu non diceretur tellatorem offendisse, ut ait Rota in
pud Cinemm de censibus derasqq. num'. de Sard. dee. o. num. 38. Vbi est,quod alienatio nihil operatur, quando resol uitur, quia tunc perinde est, ac si numquam facta suisset. Licet aliter sentiat Deeianus consi 48 num. 13. AnVI. ransit. i 69 ubo r. ubi dicunt, quod quando poena est imposita a testatore,ea consideratur vltta contemptum ipsum, idem ait Cura.
pud Cine. de cens. ω Ant. Gam. deris. 3. Regni Lusitania ubi in terminis ait quod cuidam monasterio fuerat Legatus sun-dus,cum onere celebrandi Missas, pacta insimul adiecto, ut nunquam ille landus alienaretur , de in casu contrauentionis proximiori conlanguineo daretur, undestit postmodum alienatus landus ,& li. cet alienatio nulla extitisset, de Monasterium landum recuperasset; nihilomi nus suit decisum consanguineo fuisse ius quaesitum, & sic per nullitatem alienationis ius suu amittere n6 debere;quia etiam ex voluntate nulla mens contrahentis deprehenditur , nec per consequens alienans ex eius improbitate inlum comoda consequi debebat & ob id contra monasterium iudicatum suit, 'tait idem Gam. ibiIupra, & in hoc omnino vide Surae isc. io et eum ibi aliex.
o Amplia prςdidui procedere, etiam si
alienatio fieret caesa,verbi gratia, recuperandae pacis; quia nihilominus ea a pςn non excusat, ut ait Rota in decV. 3. R gomana an aniιε O Gratian. hb.a.ds cpt. cap. a I ' num. et Vbi ait, quod heres postqua alienavit,non potest redimendo re alteripiqiudicare, licet secus esset, quando heres vellet aliquam rem particolarcim,sibi propriain facere,quod n illi facere liceret, ex auctoritate Iudicis, absque aliquo poenae incurtu, ut ait
Declara tamen hic obiter prςdicta non procedere, veluti si essemus in bo
nis , 9uae ex delicto non fisco , sed certis personis applieata suissent; qu ia tunc D
ις personae dicta bona alienata a deli quente non reuocant, etii si in staudem ui enata fuissent. Secus autem, quando fiscus, siue Episcopus, vel Inquisitor ita bonis delinquentis succedere deberent; quia tunc illi possunt alienationes in
I Praeterea animaduertendum est, quod quando prohibitio alienationis est sacta sub poena, tunc si alienatio fiet, etiam , qu od ea sustineatur, tamen poena debe tur, ut ait Rasa decis I 78 num. 2.&Ρ . peties Lia SaIuiaso. a Extende id quoque procedere,velu tisi essemus in duplici poena, nempe couentionali, & legali; vipula,sitasset factum pactum, ut alienans rem cadat a commodo rei alienatae; quia tunc vir rue patitur, scilicet perdendo rem,quς teri applicanda veniret,item e commodo contractus quoque cessaret, ut ait Rota decis a I. num. 7. lib. 3. diuersiorum. de ibi ratio assignatur,quae e st,qubd poena conuentionalis a partibus in tractata apposita non elidit illam legalem, sed mutuo sepe concurrunt. Licet sit bene vertim, quod quis duplici poena grauatus non praesumitur in dubio, ut ait Raia
3 Declara igitur, quod licet alienatio praedicta sustineatur nihilominus poena' debetur illi, in cuius praeiudicium stiesina dicta alienatio; animaduertendo tamen quod tunc alienatio contra prohibitionem sustinetur, quando poena non assicit ipsam rem alienari prohibitam,sed extra eam constituitur, secus autem quado prohibitio,aut dictam rem assic eret , vel alio modo alienatio ipse iure inuit daretur a principio;quia tunc illa sustineti non posset, ut inserius dicetur, di v
44 Subdeclara tamen illam distinctionε
non procedere, quoties cum alienati ne esset quoque prohibita attentatios quia tunc licet ex ea attentatione ille , in cuius auorem est prohibita alienatio non laedatur; nihilominus potest testa. tor haeredem sita haereditath priuare, si eius voluntati praecise non paruisset ,
quod hodie in dubium resticari non P -
669쪽
Conch LXXXIII I. in verbo Alienatio
Et ratio est; quia sola testatoris v luntas uti lex attendi debet, saltem in his quae per viam fideicommisti o dinantur , ut ait Balciat quaestione αλ
Concorda tu, quod scilicet prima opinio,quae in sub declaratione habetur,procedat,quando cum alienatione est prohibita etiam attentatio , sed expresse ;secunda vero procedit, quando simpliciter est prohibita alienatio tantum;quia tunc opinio speculatoris esset vera,vt videtur concludere Fota in praedicta Re .
Extende quarto, quod quando testator alienationem prohibuit, & in euentum alienationis alium vocavit, tunc nedum censetur cum prohibuisse alienarionem validam;sed multo magis illa de facto iuxta doctrinam Bald. m cap. aul fl
3 Quam enim extensionem amplia multo magis procedere, quando testator vlin illo casu alienationis prohibitae. & est quod dicta prohibitio impediat fieri tril
t Contrarium huic conclusioni tenuit
habetur, quod prohibitio alienationis no impedit translationem dominii fieri, etiam si esset facta prohibitio ad fauore
certae personae ,sed solum contraueniens tenetur ad interesse. a Concorda vi prima opinio procedat qn vltra prohibitionem expressam alienationis , concurrit etiam fideicommisesum pro conseruatione bonorum in vocatis, quia tunc bona sunt restitutioni sublecta, ita ut ante obitum alienari non possint, &post obitum alienantis intelligitur acquisitum dominium in vocatis, di ita intellisitur ba quotiei de donoι. quae jub ania. ut ais Rota in L Spoletana Ter
s3 Secunda vero opinio procedit quando sumus in simplici prohibitione alienationis, quae regulariter ut toties di- Mum suiέ non impedit fieri translati O .nem dominii in emptorem, ut dicunt DP attigatι ὼ sta ibisupra. terius procedendo declarasset quamcu- Rursus declara primam opinione proque alienationem fiendam irritam,& nul cedere, sulputa si ve samur in aliena-
49 Declara tamen , quod ad hoc, ut quis incidat in poenam icientia debet es
Quibus ergo hucusque sic firmatis,opus est, quod altera concluto proponcnda veniat,quando Ic l.cet versamur otione per viam ultimae voluntatis facta, in qu non transfertur dominium,quando prohibitio fuit expressa , quia tunc ea reddit venditionem a principio ipso iure nullam, siue quando essemus in duplici prohibitione, nempe testatoris, &legum; quia alienationis probibitio isto modo induista dicitur expressa, &quae nullitatem alienationis ipso iure ind ucit
s s Sed hic nota,quod dicta sienatio contra duplicem prohibitione facta,uti nul la ipso iure,nunquam ullum caducitatis, siue priuationis effectum parit, O rati est a
670쪽
so, , - Laurentii Vrseliij de Forolivio
est; quia, quod nullum est, nullum parit effectum, idem imago v. deo f. o. num. 29. Rota Florentina, idemque ait Rota in Romana salui ni interdiuι I. Iunii I 387. eoram Carae seraphino, dc induis. IIo. num. 3 par. 2. diuerserum , dc apud Cineium de Census duis. S . nu. .s6 Id quis eb magis procederet, i prohibitio esset concepta per illas clausulas quouis modo,& quacumque causa ;quia tunc huiusmodi prohibitio contineret , etiam aliam alienationem factam per modum subueniendi necessitatibus
haeredis , ut ait Gratis n. lib. 2. Ais prat. cap. 334. num. 21. cum aliis ibi per eum allegam.
7 Secus tamen procederet, 'uando alienatio per viam contractus neret; quia eo easu alienans selum tenetur ad inte. resse, nisi tamen adesset specialis hypotheca, vel iuramentuna, vel nisi quaedam requisita concurrant , seu verba certo
modo fuerint concepta per quae dominium transferri impediretur,vel nisi prohibens ius hi re sibi reseruauerit; Nam istis casibus dominij translatio impediretur, idem Card. Serapb. deris. qq7.per
38 Et ratio diuersitatis praedictae di tinctionis ea potissimum esse videtur; quia prohibitio facta in ultima voluntate potentior est ea facta inter vivos, ut dicunt DD. alle a iper cars. Mantuam BG63. num. 8 & viuius see 67 .ss Contrarium, quod scilicet alienans rem alienari prohibitam per contractum, statim a iure suo cadat, nec minus per redemptionem rei excusetur, ait Reia a d Cineium de census dec. 6 7 num. 3. Sectis autem , quando aliquomodo consensus prohibentis concurre
ret , ut ait Roia apud eundem Cincium derantibus deo. y9. num. I .co Et propterea videmus, quod fidei commissum non impedit fieri translationem dominii, sed bene illud reuocatur, quod secus est, quando sumus in prohibitione expressa, quae tunc illam bene
impedit, &ob id inferri potest, 'uod
alienatio facta ignoranti de re ridetin Commisso subiecta, sed conditionali, &non eXpresse, ut praedictum est,sienari prohibit tenet &per consequens ex ea fit translatio dominii;sed est bene versi, quod sequuta conditione postea resoluitur, ut ait Card. Servb. in deris 3 r.
eoram Castuceio, de sic ubi alienatio non est expraesse prohibita semper alienante
61 Quod tamen secus esset de illa re e praesse alienari prohibita in qua domi- nium nullo modo transfertur cum alienatio tali modo facta a principio sit nulla idem Carciarath aec. 78s .u.6.5 Rota
6 a Sed animaduertas , quod alienatio predicta nunquam enim ipse iure nulla, nisi fidei coinmis Iario voles te,& quando
erit nulla potest tunc alienans contra proprium factum venire &sic rem alitanatam reuocare: Nam nullitas,quando est inducta ad fauorcm alicuius semper
63 Veluti eodem modo dicitur de resti- tutione in integrum aduersus alienationem rei prohibitae alienari ignoranter iactam, quae non datur tertio si alienanseam non petat, ut ait Rota dee. 28 I. .
6 Et nota quod ubi dixi, seu dicam,obexpraestam alienationem dominium nul. IO modo transferri,intellige semper de illa prohibitione in testamento fatia,non autem de ea, quae fit per viam contractus, quia isto casu prohibitio nullo modo eam translationem fieri impedit, ut
ait Magon.Juperius allegat. d. dec j. IO a. Flor. num. &in hoc rationem assignat Card Mantic.dec.63. n. 8. videndus.
6s Declara tamen secus esset, quoad portionem quartae, seu legitimae ipsi gra.
66 Contrarium quod scilicet quando est prohibita bonorum alienatio censeatur quoque prolubita trcbellianicae detra
εγ Vnde si larte alienans dictam rCr alienari expraesse prohibitam de illius