장음표시 사용
221쪽
Secundi possessionem imbuerint, vel per eos omni fraudo et dolo cessantibus, quo minus habeant, Steterit,. privati noscuntur abs tuo moro dispendio in Ordinariorum inanibus dimittere debeant pari modo, alioquin ex tune sint ipso jure secundo privati, et ne dum ad sacros ordines suscipiendos, quin etiam ad habendum quodcunque aliud ecclesiasticum beneficium inhabiles reputentur, quae Omnia et singula beneficia vaeatura, ut praemittitur, vel dimissa nostrae et Sedis Apostoliene dispositioni do ipsorum fratrum consilio reSerVumus, ne quis praetor Romanum Pontificem, quacunque sit super hoc auctoritate munitus, de hujusmodi beneficiis disponere vel circa illa per Viam permutationis vel alius innovare quoquo modo praesumisi ;nos enim si Secus actum seu attemptatum fuerit, irritum decernimus et inane. Ceterum ordinarios intelligimus in curibus supra scriptis Episcopos, in qu0rum civitatibus vel dioecesibus consistunt beneficia seu aliquod eorum, quae debent secundum praemissa dimitti, aut ipsi, qui debent eo dimittere, commoruntur, vel ecclesiis Cathedralii suaeuntibus Capitula eorundem, et hi de beneficiis tam dimissis, quam, ut praemittitur, perditis, nos et Apostolicum sedem certificare Studeant, quamprimum commode poterunt , inditate, ut de illis salubriter disponere valeamus. Quantum autem ad modificationem attinet ante- factum, illa duntaxat et non alia beneficia e lesiasticu, quocunque
nomine nuncupentur, curaui unimarum habere censemus, quae parOchias habent, in quibus est animarum cura, non per Vicari OS Perpetuos, sed per rectores Vel ministros beneficiorum ips0rum vel illorum temporales vicarios exercenda, nec non etiam illa, quorum ministris ratione bonefieiorum hujusmodi competit visitare, inquirere, proeli rationes recipere suspendere, excommunicare Seu ab excommunicationis et suspensionis sententiis absolvere de consuetudine vel de jure, juribus aliis de animarum cura loquenti tuis, in suo robore quoad cetera permansuris. Nulli ergo Omnino hominum liceat hunc paginum nostrarum moderationis, Statutorum, conditio tum, conStitutionum, rese vationis, inhibitionis et voluntatum infringere vel ei ausu temerario eontraire. Si quis autem hoc attemptaro praesumpserit, indignationem I ei omnipotentis et beatorum Pelii et Pauli Apostolorum ejus se no-vcrit incursurum. Datum Acinione XIII. Kalend. Decembris Pontificatus nostri Anuo secundo. CVII. Conclusio. Natura vero naturans, Principium omnium creuiorum et si uis
ipsorum, beneficiis cum ad illam redibimus, per intercessionem Virginis gloriosae hujusmodi statutorum conditores, dictatores, scriptores, Diqiligos by Cooste
222쪽
luciores, Doctores, publicatores, observatores ne effectivos ipsorum exocutores gruliose collocut cum electis, summam divinae visionis ejusque si uitionis gloriosae solicitatem Perpetuo Possessuros. Amen. Expliciunt Si aluta Synodalia otc.
Volsramus Dei gratia, Hurbi potensis Ecclesiue Episcopus, universis et singulis Praepositis, Decanis, Archi-Diaconis, Abbatibus
Prioribus eie. I. De prana Consuetudine.
Detestanda consuetudo in loris plurimis nostrao Civitatis, et Dioecesis, in lovit, quod uno conjugum uiato inlliri ni Zutionem mortuo, alter superstes cum mortuo, juxta seretrum, in quo Positus est, a nonnullis Sacerdotibus, ac si ambo viverent, inthroniZntur; cum igitur juxta Apostolum, mortuo viro mulier sit a lege viri soluta; talia fieri de caetero prohibemuS. II. Nonnulli Sagerdotes simplicos, Sacramentum Confirmationis in mortis urticulo praesumunt fidelibus exhibere, quod ub Apostolorum temporibus suit solis Pontificibus reservatum, nil excusandas exeusationes in Peccatis, solam consuetudinem Praetendentes; unde omnibus Presbyteris districtius inhibetur, ne talia do cetero sua temeritate utiem Ptent, Praesertim cum umbra quaedam OStendatur in Odere, Veritus Rutem non Subcut in essectu. III. De Raptoribus. Quia ex Statuto Concilii Provincialis Moguntini odito et promul-gam contra spoliatores rerum et personarum Eeclesiasti earum, Ecclesiasticis personis Civitatis et Dioccesis, ac Provinciae Moguntinuo, ut credimus) susscienter provisum non existit; de consilio igitur Praelawrum ut Capituli et Ecelesiae nostrao pro utilitatu Subdi inrumnostrorum, scilicet Ecclesiasticarum personarum eidem Statuto duxi-Diuiligod by Cooste
223쪽
mus, auctoritato ordinaria, annectendum; quod non solum in locis Civitatis, et Di iocosis nostrae, ad quae dictum spolium deducitur, verum otifim in illis locis, in quibus res Ecclesiasticarum Personarum, absque mandato radi eis Ecclesiastici competentis, Occupari, urrestari, destineri, aut offerri, seu distrahi, domus etiam eorum, Sive quaecunque nodisiiciu demoliri contigerit , in eisdem locis cessetur ab ossidiis Divinorum, sub poena in eodem Concilio Provinciali expressa.
Ubi majus periculum vertitur, ibi procul dubio consultius, aut
cautius est agendum; eum itaque eXPerientia magistra rerum ossicax manifestat, quod tutelae Pupillorum Deo nou curae ndultorum mino- .rum, saepe Saepius in non modica, imo gravia patrimoniorum, sive substantiarum ipsarum minorum, Suorum parentum industria, laboribus studiosis, ac multis variis ensibus soli cito ut plurimum conquisitarum, dispendia, ac detrimenta svergant) pcrutili juris dispositiono
circa hoc ullatenus non attenta, per ipsorum minorum Curatores Dierumque Suspectos, desides, et remissos, Rbsque curiosa providentiane sollicitudine studiosa illegaliter gubernantur. Liti erus nostri, aut Vicarii nostri in spiritualibus pro tempore Oxistentis sigillorum ni Pensione communitas, vobis duxerit ostendundus, non obstantibus literis visionis, ἡvidimusμ commutiiter nuncupatis,- Praelatorum et personarum
. Praecipimus; quod nullus Archi-Diaconorum extra Civiis tum Herbipotensem, sino licentia nostra, reliquem habeat officialem, seu ausas aliquas nisi valde modicos decidentem, et quia ubi mujus periculum Vertitur, cautius est agendum; sub pocna excommunicationis specialiter inhibemus: quod nulla causa matrimonialis . in qua silium peritorum mugis, quum in ullis necessarium habentur, eXfra dictam civitatem aliqualiter decidatur; alioquin etiam taliter judicantes SuspenSOs munere Volumus, donee de transgressione hujusmodi Nobis emendam secerit sufficientem. VI.
Licet Archiepiscopus in Subditos Suffraganeorum Suorum, OX-ceptis quibusdam casibus in rure expressis, nullam prorsus habent potestatem; nonnulli tamen vestrum, per simplicem juris ignorantium, consuetudinem onerosam, in nostrae jurisdietionis et honoris non modicam derogationem, et Omnium vestrum qu0que praejudicium, Diqiliros by Cooste
224쪽
inducere minus provide praesumentes, ipsius Domini Archiepiscopi et judicum suorum delegationem passim suscipiunt, Praee Pin Oxequuntur, et in causis per appellationem nil eos devolutis, testimonium serunt, contra Praedecessorum nostrorum Statuta super eo in Syn is, quas celebraverunt, promulgata. Ne igitur ex hiij modi eo ueti dine subreptilia quisquam do .jurisdictione nostra imposterum sibi contra Statuta Canonum quicquam vindicet vel usurpet, vobis uui- versis, et singulariter singulis maudamus in virtute sanetae obedientiae, et sub poena excommunientionis latae Sententiae, quatenus cle- inceps nullus vestrum Domini Archiepiscopi Moguntini, seu judicum Susarum praedictorum mandata, Seu Prne eptu aliquistenus exequatur, seu mandatis et praee piis eorum obediat vel obtendat, exceptis dumtaxat casibus infra scriptis.
Casus autem, in quibus Arelliepiscopus jurisdietionem in Subdiis Sus Iraganeorum suorum habet, sunt hi: 13 Cuin deviatur in divinis Ostigiis a consuetudine Metropolitanae Ecclesiae, nisi contraria consuetudo, et rationabilis obviet ex
M Si Subditus delinquit tu ejus Di emi, aut habet domicilirim
3 Si Causa deseratur ad eum per Upellationem; aut cum ub- solutus ab Archiepiscopo, non vult parere Episcopo, videlicet: Dostquam Subditus de injusta excommunicatione de Episcopo suo conquerens, suit ab Archiepiscopo Canonice absolutus, Episcopo sus orco, de quo fuit ex Ommunicatus, satisfacere contempserit, exturio Archiepiscopus potest ipsum Subditum Episcopi in pristinas Excommunicationis seniuntias reintrudere: 4 Si causa eriminalis est inter Episcopum et Clericum suum, tunc causa illa debet deduci in Synodo, in qua praeesι Aresiepiscopus. 5) Si Clericus habet civilem causam contra Episeosum suum. 6) Quando Canonici, absque munifesta et rutionabili in a C saverunt a Divinis maxime in contemptum Episcopi, tune Metro litanus ad querelam ipsius, tanquam a Sede Aposilica super hoc delegatus, cognita veritate, ipsos poterit castigare. D Quando Episcopus est negligens in eo, quod ipse sacere debe-xet, hoc est videlicet: quando Metropolitanus constituit Oeconomos, quos Episcopus neglexerit liabere in sua Ecclesia; Oe uomus autem dicitur, cui res gubernundae manduntur. 8 Si aliquis conqueratur Superiori do injusta Sententia excommunicationis, et appelletur post excommunicationem, praefitiin curatione de stando mandatis Ecclesiae, est in optione Superioris, an . Diuiligod by Cooste
225쪽
velit absolvere eum, an remittere eum ad absolVendum ad eum, a quo appellavit, priuemissis tamen cognitione, quod ex justa Causa appellatum et ex veris, alioquin non transfertur jurisdietio ad AGH- episcopum, neo ipsum Rbsolvere posset; si vero non appellavit, sed per simplicem querelam ipsum Adivit, debet eum remittere ad ius riorem, ut ipsum absolvat: et si inferior ipsum absolvere nolit, Archiepiscopus eum absolvat, et si periculum osset in mora propter hujusmodi remissionem, statim eum absolvat. Si quis proponat post appellationem legitime interpostium se excommunicatione suisse innindatum, vel in forma exeommunicationis intolerabilem errorum fuisse patenter eXpressum; in causis istis primo admittitur probatio, ut appareat, an absolvi debeat, an denuntiari non ligatus si autem in istis casibus absolutio impendi potitur ad cautelam, necesse habet appellans probare primitus appellatum intra decendium, quamvis adhuc do veritate causae non eo tet. M Qui conqueritur coram Superiore excommunicantis, Se irr tionabiliter excommunicationi vel interdicto suppositum, et offert soad justitiam de his, pro quibus Seutontiam ipsam a cepit; Superior periculo imminente, ne in excommunicatione decedat, poterit tabsolvere, nou Obstante RPPellatione illius, qui ipsum excommunicavit. VII. De Poenitentia. Sunt nonnulli Sacerdotes innia simpliciiste seducti, quod in casibus Poenitentes ad introducendum dumtaxat in Gena Domini ad Nos transmittant, credenis: quod ad absolutionem illorum Casuum sola introductio, sine Consessione Nobis seu Poenitentiariis nostris facienda, sum iret tunc eisdem; quorum quidem inlium Saeerdotum simplicitatem, quod ad hoc, valde reprehensibilem judicamus, statuentos et mandantes vobis universis et singulis, ut inliter poeni-- lentibus, in consessionibus vobis siendis, specialiinr injungatis: ut tales casus, antequam introducisntur, Nobis seu Mentiuntiariis nostris det ant confitendo, ut absolutionis Beneficium consequantur. Datum Herbipoli in Synodo Anno MCCCXXX. Mense Martio.
Albertus, Dei gratia Episcopus Herbipotensis. Tenore Praesentium Pstinat universis, quod infra scripta coram recolendae memoriae
226쪽
Item presbyteri religiosi ordinum mendicantium non omnes quidem, sed duntaxat a superioribus suis electi et etiam locorum episcopis praesentati Q tam salubre ossicium exercendum juxta statutum et ordinationem Sedis Apostolicae habent lieontiam audiendi libere consessiones sibi volentium confiteri et eisdem injungendi poenitentiam salutarem ae absolutionis beneficium impendendi in terminis sive locis duntaxat, ad quos tales praesentati fuerint, ut praesertur, non tamen propterea in praemissis ampliorem quam plebant ibidem obtinent potestatem, haec patent in constitutione super Cathedram C. ,Statuimusμ innovata quidem in Concilio Viennensi de Sept. Sub. C. dudum in Cle. et in privilegiis Sedis Apostolicae, quibus fratres ordinis tam beati Augustini Heremitarum quam Carmelitarum sanctae Mariae gloriosae aequiparantur fratribus Praedicatorum et minorum in praeallegata constitutione expressis, et propterea consessi sua peccata iisdem fratribus, ut praemittitur, praesentatis non eadem peccata sibi debito consessa donuo confiteri, ut putet in prae allegata Constitutione WVas electionisμ. - Attamen parochiani dictis fratribus consessi tenentur nihilominus saltem semel in anno suis plebani3 aut de ipsorum licentia aliis presbyteris confiteri ut patet in generali Concilio superius stllegato. Praeterea specialiter est sciendum, quod plebani Majoris Herbip. et aliarum ecclesiarum parochialium ad honorabiles Dominos Pindi positum, Decanum, Archidiaconos et Capitulum ipsius ecclesiae Herbip. immediate spe tantium privilegium a Sede Apostolica obtinenti spe eiale, quod religiosi, cujuscunque sint ordinis, consessiones parochianorum Suorum audire non debeant, nisi petita prius et obtenta licentia a proprio Sacerdote juxta statuta Concilii generalis non obstante aliqua indulgentia religiosis ipsis vel aliis quacunque verborum forma ab Apostolica Sede concessa, per quam non expressam in ea de verbo ad verbum praemissa impediri valeant vel disseri.
sub Ioanne ab Eolos te in Episcopo A. Chr. 1407.
Johannes Dei et Apostolicae Sedis Gratia Episcopus Herbipotensis universis Capitulis, conventibus, utque ciero tum Regulari, quam Diqiliros by Cooste
227쪽
Saeculari, per nostras civitatem et Dioecesim Herbipotensem constitutis, salutem in eo, qui est Omnidm Vera salus. Constitutiones, in hac nostra Herbipotensi Synodo die data praesentium promulinias, Rb omnibus sciri, et irrefragabiliter secundum mentem observari praecipimus infra scriptas. Quapropter sub excommunicationis poenis stiniuimus ut ordinumus: ut deinceps in singulis Capitulis ruralibus nostrae Dioecesis praesidentes dictis Capitulis per se, aut alium idoneum debitu, ac eum integritate publicent.' Ut autem simul Statuta Praedoeessorum nostrorum diligentius Observontur, districte praecipimus et decernimus, statuendo: quisten iPSR, quaB volumus utentium moribus approbari, a quibuslibet maelatis, et Decanis Ruralibus recipiantur in seriptis in hae nostra Synodo constitutis: Decani vero rurales singulis Ecclesiarum Rectoribus, et Vicariis earum, copiam saetant intra mensem, quam in libris Ecclesiarum redigi ordinent, in quibus statuta ipsa lecta, et Saepius repetita, singulorum memoriae inculcentur. v
. I. De Rescriptis. Cum nemo eredendus sit delegatus, nisi commissionem et Potes' intem ipsummet ostendat, juxta Canonica instituta sub excommunicationis poena praecipiendo statuimus, et ordinamus: ut nullus dein ceps Per nostrum civitatem et Dioecesim, cujuscunque so Judicem delegatum sive snbdelegaturn asserentis litteras, procemus, Seu man data, quomodolibet exequatur, seu recipiat, nisi prius sibi per Verorum,
non salsorum, non corruptorum, non cancestatorum, non Susceptorum Rescriptorum originalium commissionis silvo ac potestatia eorundem aut Sultem per nostrorum suecessorum' aut vicariorum nostrorum in
spiritiantibus literam visionis , vidimus communiter nuncupistum ostensionem fides sint oculata. II. De Consuetudine. Execrabilis et detestandus abusus nostrum graviter turbavit auditum, quem in nonnullis Ecclesiis, et Monasteriis nostrae Civitatis et Dioe- etis comperimus usque haec tempora pro dolori perdurasse; qualiter Festu sanetorum Joannis Evangelistac, Steplianis Prothomartyris, et Innocentium cum eueleris diebus sequentibus, quae non immerito summa forent douotione celebranda, quasi in ludibrium sint con-
ὶ In hae per HarZhemium edita Sunodo plura statuta desiderantur, quae in Colleellone seu e Dsrmaticine Statutorum do anno 144 i. snh Nr. 30. 37. 40. 41. 42. 46. 4 . 83. 85. 8s. 92. 103. Ios. III. l32. Joanni Episeopo adseribuntur.
228쪽
versa; in ipsis namque festis et diebus in ipsis Ecclesiis et Mona teriis divinus cultus et ordo in cantu, in pulsu. in habitu, disciplina
et moribus, per ea quise tam Juri, quam rationi sunt contraria, Ro-ligioni dissona, choro inconvenientia, honestati Per nurum incon montia, turpiter immutatur. Consuetudinom ergo ip-m, quam corruptelam potius et abusum reputemus, hac saera Synodali eo ιitu uone reprobamus, vobis in virtute sanetae obedientiae districtius inbibentos, ut ab hujusmodi abusu de caetem desistatis, ac cessetis, di
tisque diebus Festis in cantu, in moribus, habitu, disciplina Atque
gestu, cum Ecclesia nostra majori vos consormetis. III. De aetate ordinandorum.
Cum, ut, reliquo non obstante Canone, valeat quis libere in XVIII. ad Subdiaconatus, et in XX. ad Dia natus, et XXV. Retuli B anno ad Presbyteratus Ordines promoveri, statuat Concilium Viennense, districtius inhibemus: no quis ad aliquem ordinem praedictorum iuuetate, quam ut praemittitur requirit ordo, non constitutus, Drae- Sumui RScendere; alioquin praesumptorem ejusmodi usque ad legitimam uetatem ab exerellio suspendimus ordinis rentedicti. IV. De Oualitate Ordinandorum. Quoniam nullus, nisi Episcopus, ac ipsius in spiritualibus, Epi copo in remotis agente, Generalis vicarius, vel, Sede vuennie, C Pitulum, seu is, nil quem tune temporis sid ministratio Spiritualium noscitur pertinere, suo subdito, ut in Dioecesi aliena ad Clericorum Ordines ascendere valeat, licentiam poterit impertiri, nisi sibi, quod suos Clericos ac subditos possit, a quo voluerit Episcopo, sacere Ordinati, a Sede Apostolica specialitor sit indultum; secundum ennonicas
Sanctiones hac in perpetuum valitura constiιutione iniicimus' et Examinatores Ordinatorum nullum quemcunquo Ordinandum Di cmis alienae religiosum aut saocularem recipiant et admit ut sine
Di e morum Episcoporum litteris dimissoriis, aut alias sui Superioris supradicti, de cujus indulto Apostolico praesulis Examinatoribus sides
1ieri debebit anto Omnia Oculata.
Pertinet hoe ad festum stultorum l. e. Narr en fest, quod olim juvenile domicellares . cum eereis, ornamentis, ludis, a quitatibus, ehoreis, eonviviis et cutoris vanitatibusμ in sesiis s. Stephant, S. Ioannis Eu., Ss. Innoeotitium set Oetava Epiphaniae eeleh- rara solebant. Qui abusus in Novo Monasterio jam per statutum da s. Sepi inher Isi 7, in Eeelesia vero eathedrali in eapitulo peremptorio du 19. December I 37s penitus annullatus et revocatus fuerat. ssea. Il. V. 366. 384. ) Forte: ut.
229쪽
. Praeterea nullus illegitime natus ad aliquem sacrum ordinem, vel beneficium curum h&bens uni mrerum, siue dispensatioues Sedis Apostolicae admiιtatur in utiqua Ecclesia saeculari, et tales qui ha tenus sunt admissi, si de eis constiterit, per Archi-Diaconos repellantur: alioquin scienter contrarium lucientes, Per unum mpnsem ab ingre u Ecclesiae novorint se SuSPODSOS. V. De Clericis peregrinis. Cum plerumque insumes consueverunt locis Susto relinquere natio.
uis, statuimus : ne Clerici peregrini et ignorati per n iram Dicio simile creetero ad osticiandum, tamquam Vicarii vel Socii, in Ecelestis vel Capellis aliquἀtenus admitiantur, nisi nostrus exhibeunt litorus, quibus cis Oiliciandi in Ecclesiis nostrae Dioecesis licentium concedamus, praecipimus itaque ex nunc omnes Cleri S peregrinos et ignotos vostraS non habentes literres Super admissione Sua a Vicariis Molo. sistrum seu Cispoli 0rum, οι a Societate di in Sticu Pentius removeri, qui Quiem tu utroque vel altero hujusmodi mati ii nostri articulo truitur Sor exstiterit, ab ingressu Ecclesiae οι Divinis, per Nos se noverit Suspendendum, ne graviori poena, si ejus culpis exigerit,
Quoniam nullus omnino Archi-Diu nus, Archi-Presbyter, sive Praepositus, vel Decanus, Rnimarum curum sine judicio vel consensu Episcopi Di costani, relicui tribuendi habent sucultatem; immo sicut a Breucus Patribus est Stistutum, uuiinstrum cum in Solius Episcopi eonsistit μοι stato, uesi obtentu alicujus couSuetudinis, de ut Institutiones, utputis, quae ud ipsorum non sDeciant Onicium, Vendicare, uominique liceut, siue Mandinis vel sine licentia Episcopi, curam committere anima rum; universis et singulis Archi-Diaconis nostrae etesiae, eorumque Ostietatis praeseritibus et suturis districtius inhibemus, De alicui siue nostra liceritia curam committere Pris amant indictam, alioqiun ip rum quemlibet excommunicationis sevientiam ipso. volumus subjacere. Item strictissime praecipimus, et maudamus Omnibus et singulis
Archi-Diaconis, Praepositis et aliis Praetutis per civitatem et Dioece- sim n tras ubi libet constitutis, jurisdictionum Ecclesiasticam habentibus, ut O iniciales ad jurisdictiouem ipsisna praeficero studeant, qui sint viri bonae sumsto, in jure periti et experti, notitiam cui arum habent , si tales habere valeant; alioquin viros expertos et conscientiosos, Rc Deum timentes, qui ud minus, de consilio durisperitorum, Diuiligod by Cooste
230쪽
sententias tam interlocutorias, quam dimestivas serant, et ordinate absque illicita exinrsione pecuniarum in singulis procedant, neque de causis ad Forum Ecclesiasticum de jure vel consuetudine non spectantibus se aliquatenus intromittant, si autem riuolati idiotas, exactionaiures, Minrios concubinarios, infames aut uxorisius, seu labco , aut alios inhabiles ad hujusmodi ossicialatus ossicium solenter praefecerint, tam ipsi Praelati praeficientes, quamdiu hujusmodi Os.ficiales in dictis ossiciis sustinuerint, quam ossiciales iidem, ab omni
exercitio jurisdictionis sint eo ipso suspensi: si autem tales, ut praemittitur, ossiciales a principio forsitan ignoranter assumpserint, POS, quam eos seiverint esso talos, sub poena praedicia dimittere teneam tur: sententiae vero per Omesales uxoraius seu laicos in causis Ecclesiasticis latae, sint ipso jure nullae. Insuper eisdem Archi-Diaconis districtissime inhibemus, ut om-cium visitationis per se, vel per suos ossiciales exercentes, Par hias sive personas visitatas indebitis seu onerosis procurationibus, Sive
exactionibus gruvare taliquatenus non praesumant, nee numerum personarum a sacris Canonibus institutum excedant, neque sumptum 8as Sive superfluas inpensas quaerisnt, sed eum gratiarum actione
accipiant, quae honeste et competenter illis fuerint ministrata, an in cunctis agendis taliter procedant, ut non, quae sua sunt, Sed quise Jesu Christi, quaerere videantur.
VII. De in icto Vicarii. Cum sit reprehensione dignum, ut quis oves proprias, alteri
earum curam committendo, deserat, et alienas regerct, praesertim causa avaritiae, praesumat; idcirco districto inhibemus: ne quis P rochialem Ecclesiam obtinensi alienam regere, innquam mercenarius
aliquatenus attemptet, nisi super hoe petita et obtenta nostris aut Vicarii nostri in Spiritualibus licentia speciali: et nihilominus in litteris per Nos, aut ipsum nostrum Vicarium desuper concedondis
causa rationabilis et manifesta contineatur, quare suam Par hiam Per se commode regere non valeat; contrarium facientes, is suis omesis decernimus Suspendendos.
VIII. De majoritate et Obedientia. i 'Quia per inobedientiam prothoplastus Dei gratia fuit privatus, et a paradiso dejectus, hoc quidam Heremitae, seu alius in sylvis
seu locis solitariis habitantes, minimo advertentes, Ρlobanis suis, intra quarum Pamphiarum limites commorantur, obedientiae debitum subtrahunt, et ab eis negligunt recipere ecclesiastica Sacramenta, non Diuiliam by Cooste