Herculanensium voluminum quae supersunt 6

211쪽

Dotis udcipit nostram adtractio- CAP. Im. nem, quast et ad hoc agit. Dicunt molerimis

enim quod si, eo quod Deias habot vh ra. rationem, humana forma sit praeditus ἔ quum animalis etiam natura sit ei nobiscum communis, ipsi coniungimus quoquo multas summarum communicationes, uti et indigentias, et impensa

212쪽

AD NUTATIONE S

Lin. 5. seri ). Vox haee non occurrit in L viris, sed inter Otteras uti in σπαν deduetas recensenda est. Ea latitur Aucior, ut indicet conditionem illam humanae naturae, qua inni meras necessitates, et molestias oti ae Irchis; quaeque etiam ad hoc nos impellis, ut plurimis indigentiis obnosii simus. Isiam porro metionem Detis ipse utique cita Ful, si humanain g rit formam. Paullo an is verbum idem adhibuit, ut signiticaret eas rationes, quibus Deo m fgura ad humanam speetem iacit hi H Col. X. lin. f. Lin. 4. et seqq. Φασιν γαρ κ. λ. ). Philodemus in libro, quem superius explanavimus , totus in hoe est, ut Sioleos refellat, qui ab humana forma Diis ad uiti uia plurimas derivariat surditates merito eomprobarunt. Quas inter ea praecipuum locum habebat, quam heladi. A. Proponit. Alide pag. 65. et seqq. Iimtio in eius voluminis conclusione hane totius operis sui summam sui e declarat, ut huiusmodi Stoi eorum obiectioni satisfaciai, p. 8 i. Idcirco ibidem reperies, lector, adlatum quid si id hele lum obiectioni, tum responsioni enucleandis sociasse requisieris.

215쪽

leo cum hominatis animi magni P. m. iii diluem habet communem. Quare--p-- si nonnulla animantia talem sor- 'η mam habent, non oportet Deum etiam esse talem. Rationis autem usum , et quidem persecto , unarum communibus huiuscomodi saeuitatibus, et multas alias habebit. Hasce vero singillatim eunetas recensere, hominis otiosi, ac lem Parii esses. RFr. VOL VI. P. I.

217쪽

Si onim hominis, illo ait, formam

hahobii; patet cum habiturum etiam oculos, item quo oculis laboraturum. Idom vero in reliquis quoquo sensibus patietur. Hoc ipsum autem similoni liabet ineptiam. s Primum ita quo consentaneum non est Detim

218쪽

I in. a. et seq. φmis ). Quis iste sit, cuius verba adlegantur , laeuna legere vetat. Certo quidem ntiquis e Stoa loquens inducitur, iiii apud Cieeronem Coiia, qui his similia Epicuro opponit. Fortasse ipso est Chrysippus, de quo iis Laertius : ἀν λων da Eπ αρυπιτ Xρ no s. . . v γαρ τι γραψα Επικουρει, ad νε ti τοσουτο γρα ia o Xρυσι rores. Aemulatus est ratilem Epicurtim moesivistis .i qtiid enim Epictima aer ereι, franstin m aer here ChrFaFFua eυnrenti Bia . L X. ως in. us. Idem Laboi Ilovettius Milesius. Doctrinae itaque Epicuri de Deorum corpore, eiusque argumeniis id facile obiecit Chrysippus, quod A. b. eom

memorat.

Liu. 4. et seq. No μα- ). Si futurum hoc , praeredenti ti respondens , non placet; log mus substantivum nomen α Θαλ ωτεις, quod oeulorum mortium signis eat. Temere enim haec vox a quihusdam lexic rapitis respuitur, eique susscitur emetas istis, quum ανα- ληια suadente amo σου ops iuαν rite doducatur o in ruris. Caeterum sensus idem erit, alterutrum loratur ; taliasque simile quidpiam apud Tullium : md o D a. Emtivia ainon iram atrias es , ri metti s esse arti romtir 7 Aequos nia otim holere 7 Ecquos allis , soccos, sonet με, eripi onoa , quoa sunt in no/is p tin omnia emon tra in imo γ De vir H -Bia. υ f. mori L. I. n. 8o. Lin. s. et seqq. ' ον - κ. λ) Quid respondeant Epicurei, e Ceerone. et Philodemo sacrili negotio eruimus, ut abruptus in laetina sermo suppleatur. Deus enim, ut Epicurei aiebam, non eorptis sed Ptisi eor tis , non arari in m seu quasi son in m hia I , ae propterea nihil nox irim palatiar , neque humanis aegritudinibus obnoxius est. Vide dicia ad Philod. mmortim Mim P. 4a. et Q.