Herculanensium voluminum quae supersunt 6

233쪽

COLUMNA XVIII

qui. Propiorea enim nihil , quod sensibus percipitur, immortalo est. Densitas enim immortalitati opponitur, quum duros excipiat ictus. Rursum nihil, quod duplicis Daturae est, sensibus percipitur. Quao

enim magno cum pondere magnas ossiciunt conversiones, intor ea 'quae sentiuntur, recense utur; at . quao duplicis sunt naturae, Dequo. Pondus, neque conversiones admit

234쪽

Lin. I. et seqq. σωs p xιν -- κ. λ. , Qtra nain sint Epicuro σα e me itaα, in qu modo res nobis φαιν retia, ex eius Epistolarum ad Merodotum, et Irithoelem locilotio liquido intolligitur. Ampliorem huic matericio lue in adsumi ei Philod mi sitier περι-, xvi Στνε κτων, quem suo lom edemtis. Quamobrem rccio resti uisse videmur ea, quae periodum capite minutam aliqua ex parte complent. Lin. 5. nati σωτο α x. ) Quomodo ex Epicuri placitis istare si vis prono alveo suai, facile eruimus ex his, quae ad Herodotum ipso scripsit, segni. M. et si M. Lin. s. ανσεια isti Ira dormitans Amanuensis, pro ανσια, m. emtim hoc Epicuro similiare est, ei apud eum significat Moersuri, refrin re , repeliere. ido Laort. L. X.s m. 4'. et seq. Is etiam se στερννιω σο - νωμα, sotido a mι cium adiri Luit, segna. M. ademtio Metrodori argumentationem ea planat. Quid autem sibi velit in ιν αντιχωνσειν , habea

Lin. q. indiros ). Vertimus icitis e qua significatione Interpretes hane vorem ab Epicuro etiam, dum de Atini tris Nomiano dissereret. usurpatam accipiunt. I. c. segm. 55. Lin. 8. et se l. Παλὸν σε μδιν x. x ) Pro Δ ΥΕΣ soricisso legendum est AEI MEI , D tim ; siquidem exscriptor littorarum similitudine sarito dereptus ostia Ita persecta hab hi tir praecedentis axiomatis αντισαμ ibi enim scripserat: nihia, qtiori sensi a P ejitur, immoriri, eser heic autem inquit: niHI, quod immortiati eat, a nautia Porci Dur. Neque vocis via poes ninitas nostrae coniecturae adeo obstat, ut nos ab ea legenda deterreat; quiuniuste raetera Lexieis addenda voeabula a nobis idem iidem recensita suum sibi Deum possit vindi eo. At si omnino legas, interpreta horis certe rem antiphia , seu dupticia na-- . Hoe autem nomine Deos Epicuri indicare poterat N. A. Illi enim Divinam simul, et humanam naturam trahere vidcbantur; alteram scilicet pro immortalitate, alteram Pro forma. Quod autem sublieit de rebus sensui subiectis, ad primo consonati Epicureorum doe nae, qui maximas materiae conseniones, et naturalem eius gravitarem praedieabant, tum ut Mundi originini statuerent, tum ut sensionis explicationem proferrenti vide Gassendi ΘMogma 'Phil. I sis. P. II. Feri. I. e. 8. et I . et Seet. IV. e. Io, et seqq.

237쪽

otium Epicuri sententiae hune mo dum servent in Sermono de Vitis. An nequo hoc statuam Τ Quapro ptor unumquod uo genus animantium propriam habet formam in proprio genero. In universum autem, Non semel, ut pertineat tum ad ea quae sensu percipiuntur, tum ad alia quae ratione intelligi po sunt, constitutum novimus, tis rim tiralem formam tiniam Ositioianam, Is γε - εs es. Fa r. Vol. 6. P. I.

238쪽

naturam, propriamque formam e- perpetuo triti a trisam, ne alterum cum altero Consun datiar : quod Ox sortiionis contextu sati s eruimus. Doniquo in M'πιραζ praeposition m πεμ,

a Librario forsitan omissam, si inior πω et Βιων restigat loetor, loquutionem Imπι-τερα, et a Laortio comprobalam habebit. Quod autem Metrodorus hole non memoret Opus Chosippi pariter πεμ Buin inseriptum, quod Olicitiar a Plutarcho M SIOD. M m. p. Io53. nobis quid in tum ex adposita sensus explanatione, tum ex eo paratis Chrysippi , et Metrodorie et is indubium videtur.

Lin. 4. et seq. Η ω πρυ- μεν BDται; Interrogant om audire videmur Metrodorum, P rinde ae si vel omenire miretur aliquem de Epicuri estatis dubitare, et rarintri ιας crimen perpetrare, ubi tanti patris auctoriis tona pessuli dare audeat. Tanta erat, ut alibi animad er- imus , Epieureorum in stitim Praeceptorem revorentia. Porro particula μεν absolute posita, non sequeti in M, pluribus haud caret exemplis, et corte vertitur, prae ripue post v - τωτα ide Xenophoni. Cyri AU. Lib. VII. Cop. 5. n. Io. ot Zeuna ad eiusdem. Memor. L. I. e. 1. N. 18. t ad Xenophont. Eph s. p. susi. et u58. P Lartim exempla consulto omittimus, ne a ligata ad prorsam orationem struere argumenta sumamus. Lin. Io. et seqq. καταο ν ινη και εν redis, x. λ. ) Liquidam ν pro u saepe a librariis a surpatam passim adnota inius. Ita verbum emergit compositum, cuius interpretationem non Lex ira, sed sensus est αναλογια produnt. Quod aut 'in Auctor inter τα ασωπα, atque se Metiati meroe omnem humanarum rognitionum complexionem disposcat; Epieuri vestigiis inhaeret,

uti videre est apud Gassendum ῬHAsoph. Apis . AFnDaem. P. I. Cay I. Quod drineops sive legimus, s ne supplevimus, ex praecedentibus si Mite sitiero videtur; atque Diusdi m Epicuri doctrinis, qui saepe Deum taeν nuncupat, consimatur. L. X. segm. Iu5. Et I 59.