장음표시 사용
251쪽
in princ. Ud.ti maxime juvat d.f. si quis a non
domino.h. t.n. i Justinian. Imp. Voce, cultura , significat fructus eos . quos Paulus, Indi l. bonaefidei, denotat verbiS, eos figentia es opera eius pervenerunt, quales fructus sint, qui serendo proveniunt, dict. leg. qui scit, in alieno, & vltim. dc dict. l. Ductus s. ibi, illo stamen, quos suis opeiis adquisivit, veluti serendo, ff. de usur. Nomiane vero, cuR A, significat Justinianus, ind. si quis a non domino, eos fructus, qui ex animalibus percipiuntur; ut sunt foetus, veluti agni, haedi, vituli, seculi, item lac, prius, lana , sicuti abunde arguit i. stumas , T. non solum , ibi, quo Curantur, iis solutolmatrimon. Et hos pecudum seu ' us,qui mediante cura percipiuntur, haud dubie Paulus Jurisconsultus insuper denotare voluit ver-DO, SED OMNES. QMd generale verbum restringi debet ad eos tantum fructus,
qui protius accedunt ad eos fructus, quorum prius specialiter iacta suit mentio. Quoties enim prius ponitur species , & 3 deinde subiicitur genus , tunc genus illud restringi debet ad aliam etiam speciem, quae prius positae speciei instar obtinet, dond eam propius accedit, textus est expreLsias in leg. vltim. g. vltim. si de tritic. vino , vel oleo legati de leg. pediculis 3 a. s.
item cum quaereretur, K. de auro dc argent. N
252쪽
legat. Vesenbec. quoque consit 27. Genus, ait, sequens est restringendum ad species expressis pares. sed prius meminit Paulus Ju-xisconsultus, ut antea ost endi, fructuum .eo'rum , qui ex facto dc operis bonaefidei post
sessoris nascuntur: ut qui serendo adquiruntur; quorum fructuum instar obtinet, & ad
eos propius accedit fructus pecudum , siqui- dem ut illi operam, dc factum possessoris,ita& hi curam possessoris desiderent, d. l. si
etiW7. g. non solum, ibi, quo curantur, K. Ω-lut.matrimon. Quocirca generale illud,S E DOMNEs , restringi debet ad eos duntax τ' scite us, qui curam possessoris exisunt, veluti ad fructus pecudum, non etiam extendi ads ictus eos, quispRnte naturae proveniunx ivt pomum, lignum,scenum,dcc.
Et quia nusquam in libris nostri juris expresse scriptum legimus in quod bonaefidei possessor pexcipiendo suos quoque factares uetus, qui sponte naturae proveniunt ; E presse autem Pomponius scribat in d. l. seu stus, s si de inur, quod huiust odi mere nAturales fructus non fiant percipiendo bonae- fidei possessoris, dicendum plane est, quod hoc Pomponianum responsum ut speciale, derore generali responso Paulino, quod est in d. l. bonaesidet, in prino.Ede adq uinrerum domin. Per hanc scilicet regulam. In toto
jure generi per speciem derogatur,I in toto jure
253쪽
Non obstat huic conciliandi rationi l. de fructibus 1 . U. de donat inter vir. Sc Vxor. Nam, ut ibi glossa recte sentit, intelligenda esst ea lex,de fructibus non mere naturalibus, sed qui ex operis coniugis provenerunt. Neque facit negocium quod seu fhus, de quibus ibi agitur, comparantur usuris. Nam& usurae ex operis creditoris debentur ex aconventione scilicet, i. usura, ff. de verbori
Non refragatur etiam textus in L qui scire,2I. g. I. vers. Porro bonaefidei, se de usur. Ea enim lex tota est de industrialibus fructibus ut evincitur ex his verbis, severit, eminis,s verim ali, M. Caeterum licet bonae dei possessor percipiendo suos faciat seu fhus, eosque consumptos lucretur, sive serendo provenerint, sive ipecudum studius sint: quam primum tamen malae fidei incipit esse possessor, hoc jus ad , quirendorum structuum cessare
sed quando bonaefidei possessor malafide rue
possidere incipiat, non es: omnino juris certi. Julianus in dies. leg. qui sest, Σ1.Lfin. g. de Usur. respondit, quod bonaefidei possessor, quo ad percipiados fructus, intelligi debeat, quam citu evictus landus non fuerit ue atque ita bona dei possessionem extendere vide
254쪽
xuresque ad finem, & exitum litis, et si ante acceptum judicium scientiam rei alienet superveniat. Est enim evi filo rei comparat veluti emptae, per judiris sententiam ese ficax dc plena amissio l. habere eviet. i& ibi Calac. inparati: & paratit. Cod. *OA i ivit. de evicti sed Impp. Valens & Valentin. in I a. C.de seu stibus dolitium eκpensis,rescribunt,quod mala fide quis possidere incipiat ex eo tem-Pore, ex quo res in judicium dedueta suit, hoc est, ex tempore litis contestatae. Idem quoque resςripserunx Dioclet.&Maximian. ind. l. certumiar. C. de rei, indicat. &sensit idemJulianus in I quaesitum L fim K delegat. I. , Ulpianus vero postJuruconsultumPomponium in i, Qui bonafide a3. g. tamdiu,
Asricanusini. quaesitum o. Item Paulus Ju- xisconsaltus in d. l. bonaefide 8. I. in con-
trarium,ff de adquiri rerum dom. responde-xunt,malam fidem incipere etiam ante litem icontestata, protinus atq; possessbr rem alienam esse resciverit. Haec loca Eguinario Bar. Q in d. uis a non domino, h. t. n. adeo con . Miraria esse videntur, ut ea sine manifesta ca- 'lumnia conciliari non posse arbitretur.
Alii tamen de conciliandis hisce locis miti bnime desperarunt. Culac. in notis prioribus pdd. s. si quis a non domino,h. t. n.& in tras'.
255쪽
DE FRut T Igus REI,&c. ad Africanum . in explicatione d. l. quaesi- tum O. is de adquir.rer. dom. tradit, quod bonaffidei possesIor etiam ex eo tempore, quo cognovit rem alienam esse, perceptos fructus sitos interim iaciat: idque sentire Julianum in d. l. qui scit, as. g. vlt.fl de usur.Sed si exitum, finemquejudicii spectes, eius non seri eiusmodi fructus: dc hanc esse mentem Pomponii Jurisconsulti, cuius responsi meminit Paulus in d. l. bonaefidei, 48. g. in contrarium quaerituris de ad uir. reo dom. Sed quia nequeJulianus scribitin d. l. qui scit. g. vltim. is de usuris, quod suos faciat bonae- fidei possessor fruebas perceptos eX eo tempore, quo cognovit rem esse alien m: neque Pomponius, aut post eum Paulus in d. l. bonaefidei , s. in contrarium, T. de adquiri rendom.ullo verbo significat, quod exitum saltem, finemq; judicii spectet, non etiam tempus perceptionis, idcirco hanc ut divinato-ram explicationet prorsus resciendam puto. Hermannus Vulteius in erudito suo disceptationum Scholassicarum libro, cap. vltim. , pag. 236.dc seqq. in conciliandis hisce locis
studiose laboravit. Sane, inquit, si possesse
certo rescivit rem, quam possidet, alienam, eandemque nondum usuceperit, non video
quid obstet, ut in mala fide illa, quoadomnia, s sistitui dicamus.Illud quo ad omnia, n5 pro bo,reliquum non improbo, sed verum dico .
256쪽
Deinde scribit, quod is , qui malae fidei 'pos.sio ostea saetus est,ex eo scilicet tem
pore, quo rescivit rem esse alienam, lucretur fructus ante litis contestationem con
siimpios. Et paulo post, quod eiusmodi posisessor, non obstante scientia rei alienae, quod ad jus percipiendi fructus attinet, δc consumendi eos , non intelligatur malae fides possessor esse, quo usque lis contestat suexit. Atqui de lucrandis fructibus, dc jure consumendi illos quod tradi amplecti non possum, per ea, quae post subhciam A.
Ne autem cuiquam contrariae videantur
sapra gdductae leges, ad eas concordandas haec proseri, Quod si, ait,Ute, multo igitur magis post litem contestatam,& multo magis post evictionem c scilicet malafide possidere incipit.) Atque id Vlpianus, Paulus, Africanus,& JHartianus, forte dicere voluit Julianus) non negarunt : non etiam qui aD firmant, post litem contestatam illud fieri, protinus affirmabunt, fieri ante illam ; tametsi non videam , hoc ab illis negari. . Nec si verum est, pomitem contest atam quem fieri malae fidei posset rem,consequens illi ei
non etiam fieri ante. Est enim hoc argumentum a contrario sensa, quod non procedit, si leges sint in contrarium, ut hoc loco.Haec VulteiuS. Verumen vero nusquam a conditoribus
257쪽
juris traditum est, quod primum post evietionem quis incipiat malae fidei esse posses.
sor: ut neq; unquaesto loco vel rescriptum, vel respontum ab illis puto , quod demum post litem contestatam, quo ad jus adquia xendi dominium perceptorum fruetuum is mala fides incipiat. Consentire tamen Domino Vulteio non dubito in eo , quod scribit, eds juris conditores, qui affirmant, post
litem contestatam incipere malam fidem , non protinus negare ante litem contestatam non incipere mMamridem .
Qiri juris autores tradunt, post litisco testationem quem fieri malaefidei posse rem, loquuntur de eo , qui ante litem comtestatam non rescivit, rem esse alienam, uti etiam arguit d. l. a.ibi,ex quo, re in judicium
deducta , scientiam malae fidei possessionis accepit, C. de seu fhib. dc litium expens sed quodquis suos faciat fructus , Sc eos
consemptos lucretur, etiam ante litis comtestationem perceptos ex eo tempore, quo rescivit rem esse alienam, id juris autoritas
Ulpianus enim, dc post Pomponium Pa .lus Jurisconsultus, in l. qui bona fide a3. g. tamdiu, & dict. L Bonaefidei 48. g. in contrarium,fs de adquir. rec dom. apertς scribunt, quod ex eo tempore, propter malam fidem, - λuos quis non iaciat perceptos seuebas. Nequo
258쪽
Neq; obstat Iesiani resposiim in M.qui scit
11. g. firi sede usur.Non enim affirmatJuliam quod ex tempore scientiae rei alienae , qui ab initio bonafide postedit, fruetus perceptos illos iaciat: sed quod exinde etiam percipiat fruetus; Bonaefidei, inquit, emptor, quod ad percipiendos fruetus, intelligi debet, quandiu ericius landus non suerit. Sed aliud estpcipere fructus,ila longe aliud,sitos sacere fructus percipiedo, uti haud obscure indicat d.l. qui scit.21. fin.ibi,an perceptione fructus suos faciat,&d. l. s.ffd sun& d. l. bonaefidei 8. in pnfede adq. rer.dom. Percipit fruetus, qui fructuum possessionem adquirit:at seos percipiendo facit seu fhas, qui fiuctuum dominium, h. e. proprietatem adquirit. Etjuste quidem, hoc est, bonafide percepit fructus, qui ex tempore scie-tiae rei aliens fructus percipit modo ab initio byna fide rem principale acciperit. Etsi enimaajustam& bonaefidei possellionem bona fide ab initio,ixest.tempore adquisitionis in re pocipali equiratur, tamen secuses in rei principalis accessionib. quales sunt fruetus M partus ancillae. Re principali semel bona fide recte qu sita, prodest hoc ipsum initiu ad justam possessione accessionum,quae inde natae suerint,ita ut jure usicapi possint, i. justo etsi posses fi de usi c.Eκ quo loco interpre
259쪽
magnum inter i. a. g. stellionat. dc LQuid ergo 13. s. vltim. is de his, qui notantur insam. Priori etenim loco Vspian. Jinisconsultus , Stellionatus, inquit, judicium,famosum quidem non ea; Sed coercutionem extraordinariam habere. Loco po- seriori, idem Iurisconsultus, Crimen, aic stellionatus infamiairiagat damnato, quam . vis publicum non estjudicium . Hic duo eiusdemJurisconsulti respbesa, in speciem contraria, plerisque Interpretiabus concilianda videntur ex MacriJurisconsulti sententia in I. Infamem 7. K de publicis judic. cuius verba haec stat: Infamem no ex omni crimine sententia iacit: sed ex eo,
quod judicii publici causam habuit. Itaque ex eo crimine, quod judicii publici non fuit, idamnatum infamia non sequetur: Nisi iacrimen ex ea actione suit, quae etiam ex pri 'axo judicio insimiam condemiato impor--
260쪽
CONCILIATIO I. a. ' 4tat: veluti furti, vi bonorum raptorum, im '
Ex hac lege Antiquus glossator Ioha rines,
dc eum sequutus Accursius, Item Bart. Ang. dc alii plerique ind. L ergo Is.' Vltim. ff. de his, qui notantur infam. 6c Johan. Robert. Aurel. lib. q. sentent. Jur. cap. II. distin- guunt hunc in modum: Crimen stellionatus descendit vel ex causa, ex qua quis civiliter damnatus infamatur, vel ex ea causa, ex qua inon infamatur civiliter condemnatus. Priori casu infamat judicium stellionatus ; post riori casu fion infamar. Hanc distilictionem probat quoque Dua, ren. lib. I. disputat. anniversata cap. 42. DanmatuS, ait, ex crimine, quod publici judicii lnon est, ita demum notatur, si ex eodem moleficio civiliter privato iudicio damnatus infamis esset, d. l. Infamem. Itaque stellio natiis crimen regulariter dicitur famosum.
non esse, quia publicis judiciis non annumeratur. l. a. fs de crimine stellionati ut si em'ptor exempli gratia ) venditorem accuset, quod sciens prudensque rem alii obligatam vendiderit, i. dict.tit. Aut creditor debia ltorem, quod rem alii obligatam pignori dederit, L Tutori contrarium. K de pignψ- irati: aet. Sed cum stellionatus crimen obiicitur ex ea causa, ex qua competeret actiosamosa, puta de dolo, L i. sis de his, qui nota