장음표시 사용
111쪽
Φ SERGIUS HIC RECvBAT ΜETROPOLITA SEPULTUS QUI QUONDAM FUERAT DAΜASCI TEMPORE LONGO, NUMINE PERDUCTUS AD SACRI CvLMINA PETRI, TEMPORIBVS PII BENEDICTI PRAESULIS ALMI MARTYRIS PIOCIEMPLUM CESSIT ΜΟNACHOSQL LOCAVIT iCOENOVIUM SCI BENEDICTI CONDIDIT HICCE PRIMO l STATUIT NRAE CERTAMINA VITAEQUATUOR HIC ANNOS VIXIT SUB TRAMITE RECTO. ANN. DNiC INCARNAT DCCCCLXXXI. INDIC. VIIII. IN PACE III IDUS NOVEMBER VIX. AN. LXXIlII.
C. X. R. Epigraphen hanc descripserunt Baronius I i
Oldoinus cia , aliique , sed ab autographo aliquantulum discrepantem, ut cuique manifestum fiet , qui cum illa , quam ipsi asserunt, nostram hanc, ad lapidis
fidem exactam , conferre voluerit. Prae aliis autem haec duo notare praestati motavit pro Aeavit, ipse pro hicce , nempe , Monachosque vocavit et Co obium
Sancti Benedicti eondidit ipse , quum in lapide ipso le
gatur et mnachosique Ioramii r Coenoetium S. Beaedicti condidit hierer quae satis aperte innuunt, Sergium Damascenum Episcopum Monasterium istud condidisse, scilicet construxisse, instaurasse, in eoque Μonachos
collocasse, exaedificatis nimirum loculis, loculamentis, cellis, ad ampliorem Coenobitarum commoditatem . Condere enim nil aliud hic innuere videtur , quam aedificare , quo in sensu etiam a Τullio usurp/
turs II Baron. ad ann. y 7. nium, ubi de Benedicio VII. qui ta In additionibus ad Cia dictus eit VIIL
112쪽
SS. BONIFACII ET ALEXU CAP. VIII. isturr qui Urses eondiderunt 13 , Romulus qui hanc Ursem condiait r , qui Urbem illam condidiFe dieitur cis) , & alia hujusmodi . Sergius itaque Coenobium nostrum condidit , Monacho que locavit et cujus rei meminerunt Scriptores plerique , qui de rebus gestis Benedicti Papae VII. tractarunt; quorum primus B. Petrus Damiani in Epistola seu opusculo IX. ad Nicolaum Papam ΙΙ. ait: Sergius etiam Metropolita Damasci , non inconvenienter hispint adnecti, qui Ecclesiam suam pro Gricti amore deseruit , o Romam peregrinus advenit; reperiensque DD. BONIFACII O ALEXII Basticam sacerdotalibus pene inciis dectitutam , Benedictum Romanae Sedis Anti Titem adiit ; atque ut sibi mo
naHerialem isi permitteret regulam conssiluere, precibus impetramite usi nimirum longo possἱ tempore religiose δε- ens,mitam Di D. Baronius item ad Annum Dom. 977.
haec habet: ,, Benedictus Papa Sergio Damasci Epi
is dit colendam , in qua ipse collegit Μonachos, & obis servantia monastica restituta, ubi annos quatuor illic ,, egisset, sancto fine quievit . . Porro , tanto au- ctore & institutore, factus est locus ille Domicilium ,, Sane torum Uirorum illuc accedentium & proficiis scentium ,,. His accedit Augustinus Oldoinus , qui ubi Ciacconii opus persequens Benedicti PP.UIII. qui VII. dicitur, res gestas enarrat, ait , quod Benedictus Romanus Pontifex renunciatus anno sys. ,, Sergium is Damascenum Episcopum, a Saracenis ejectum , RO- is mae benigne excepit ; eique Eccissam S. ALEXII
113쪽
o DE TEMPLO ET COENOBIo,, colendam tradidit., in qua ipse Monachos collegiti &is observantia monastica restituta , ubi annos quatuor ,, illic degisset, sancto fine quievit: ad cujus sepul- ,, crum in eadem Ecclesia, inscriptio est his uersibus M incisa: Sergius hie recusat oe. Sed audiamus Μabillonium de Historia Μonastica optime meritum, qui hujus Abbatiae institutionem a Sergio Damasceno factam sic memorat cIσ r is Bene- ,, dictus VII. initio sui Pontificatus Sergium Damasciis Μetr0politam, a Saracenis pulsum, Romae excepit ἔ.
ri eique tradidit BasIieum n. BONIFACIIO ALEXII,
A quam Sergius in Monasterium convertit sub regula ,, S. Benedicti,, . Basilicam in Μonasterium converis iam tradunt etiam Bollandiani continuatores in Commentario praevio ad Acta S. ALEXII et : de cujus Ecclesia in Aventino, ibidem verba facientes referunt, quod Benedictus Papa VII. Sergio Damasceno Μetr politae , a Saracenis pulso, Romaeque excepto, hanc Ecclesiam incolendam tradidit, quam Sergius in Mona Ierium eonvertit sus retula S. Benedicti. Uerum non
de Basilica, sed de Coenobio S. ALEXII, quod Se gius in innasterium seu Abbatiam convertit, Doctissimos Auctores intelligendos jam nullus est dubitandi
locus . Stat enim ad nostros usque dies vetus Basilica, pluries licet instaurata, quam Benedictus Papa VII. Sergio indulsit, non ut in Μonasterium converteret, sed ut monacterialem ibi regulum e Risueret, ut ait saepe laudatus B. Petrus Damianir cui assentiuntur non modo memorati Baronius & Oldoinus, sed etiam S
114쪽
Ss. BONIFACII ET ALEXII CAP. VIII. trius t 8), Lippomanus , aliique omnes , qui hujus facti meminerunt; quorum testimonia in re comperatissima hic recitare supervacaneum arbitror. His tamen addere liceat, quae refert Natalis Alexander in Historia Ecclesiastica cis saeculi X. ubi de Benedicto Papa VII. agens, non silet, quod Sergium Metropolitam Damascenum, a Saracenis ejectum, humanissime exce
quam eum Monachis eoisret, nimirum & una cum Graecis illis incoleret, quos Damasco sorte secum adduxerat, dum Saracenorum eluvies illuc erupisset; & una cum Latinis aliis , sive quos subinde convocavit & collegit ; sive quos ibidem adinvenit, atque ad veterem disciplinam monasticam restituit. Neque enim affirmaro dubito, paucos ibi suisse ante Sergii adventum monasticam vitam agentes, in quorum profecto numero habendus est Crescentius Eximius Civis Romanus , Dux quoque Magnus , qui Μonachus jam ante anaos duodecim legiturin 1epulcrali ejusdem Epigraphe , quam inferius producemus Cap. IX. F. a. Cui autem Familiae adscribendum sit utrumque Monachorum genus a Sergio collectum, atque ad monasticam disciplinam revocatum , abunde colligitur ex Actis S. Adalberti Pragensis Episcopi & Μartyris , qui in hoc eodem Coenobio sub idem ferme tempus vitam monasticam egit quinquennium , ut deinceps ostendemus . Ibi enim Adalberti sancta consuetudo atque sa- miliaritas nostris cum illis Monachis sic describitur rusus vero Abi maximus erat eoIIoquia quaerere spirituatium
Qin. 7. saec. IX. & X. cap. I. art.23. m. m. .
115쪽
1 DE TEMPLO ET COENOBIOtium o seniorum , qui erebro illuc pro caritate Assatis
plures confluxerunt . Graeci, inquam , optimi veniunt ,
Latiniflmiles militave unt: superioribus Pius Basitius , inferiorisus Magnus Benedictus Dux flve Rex erat oc. quibus ex verbis facile sibi quisque Persuadebit, utrumque vitae institutum Beatorum Basilii&Benediisti tunc in nostro Μonasterio servatum fuisse r neque aliud stagnificare videtur Scriptor rerum ab Adalberto gestarum Μonachus sane coaevus, eidem Coenobio Sancti
ALEXII addictus quod infra probabimus , dum Basilium simul & Benedictum appellat Patrem suum ,
nimirum Cap. 3. num. Is . de Basilianis ait: Hi mero omne propriis manibus victum quaerentes, fecundum Regulam S. Patris nostri Basilii caeleRisus desideriis innituntur; Capite autem U. num. as. de S. Adalberti peregrinationibus loquens , subdit: Nee praeteriit F riacum , quae Beatissimum Confessoris Corpus Patris Benedicti suo gremio collocare meruit. Si igitur uterque Sanctus Basilius Benedictus Patris nomine nuncupabatur a Μonachis S. ALEXII, utriusque leges &institutum ibidem tunc viguisse , minime alienum via detur ut arbitremur . Quare Baronius ex Surio reccissens Μonachos octo sanetitate celebres, per idem tempus Μonasterium S. ALEXII incolentes , quos ipso vocat Abbates , Graecos quatuor, & totidem Latinos fuisse narrat: hos quidem Benedietinos credere parcst; illos Basilianos, qui perturbatum Orientalis Ecclesiac statum relinquentes , ad Μonasterium SS. BONIFACII & ALEXII tanquam ad portum coniuge runt. Et quidem Graccos Μonachos Latinis permixtos vixisse in hoc eodem Romano Coenobio fatetur
116쪽
SS. BONIFACII EΤ ALEXII CAP. VIII. a ipse etiam Μabillonius ao) ; idque constare ait ex Vita S. Adalberti r utrumque vero institutum ibidem viguisse Basilii & Benedicti, clarius affrmant Bollandiani continuatores a I sive in Commentario praevio ad Acta S. Adalberti, ubi hunc , abdicato Episcopatu, semel iterumque monasticam vitam nostro in Coenobio egisse referentes , ajunt: in quo Graeci fimui ct Latini miritabant: illi secundum Regulam S. Boitii ; HIι. expraescripto Sancti Benedicti; sive etiam in Commentario praevio ad Acta S. BONIFACII Μar mis aa , ubi iterum ferunt, Adalbertum hic vixisse inter Monachos Basilianos
Quod autem addunt Eruditissimi Collectores flos Benedictinos Iocum obtinuisse usique ad saeculi X Tinitium, quando a Summis Pontificisus illum fuis Mona-ebis Oedinis S. Hierondimi mimentisus , impetravit Vela.
Uir Lupus de Olmedo , id illud quidem est, quod
emendandum jure duxerunt Actorum Continuatores ad diem l . Julii; nam inter Benedictinos di Hieronymianos interjectos fuissς Canonicos Praemonstratenses docet Bulla Gregorii PP. IX. quam Capite XVI. asseremuε r veruntamen haud inverisimile arbitror, solos Μonachos Benedicti nos, jam inde ab exeunte saeculo X. aut XI. ineunte , Μonasterium illud retinuisse usque ad tempora Gregorii PP. IX. nam de Graecis seu Basilianis nulla usquam , quod sciam , mentio amplius occurrit, illis exceptis, quos habuit comites vel iti-
ro) Mabillon. Annal. Bened. to.3. eiusdem Commentario praevio lib. 8. ad an.97s. s. a. num. 8
o Benedictinos, Itquos secundum ritus
117쪽
ν4 DE TEMPLO ET COENOBIoneris vel Instituti sui Sergius Damascenus ejusdem Μonasterii conditor & instaurator quo auctore o in- Ritutore , ut Baronii verbis utar, factus ect Deus ille
Domicilium Sanctorum Virorum , iuue accedentium oprosciscensium. Et ex eo sane tempore magnam hoc Coenobium habuit celebritatem nominis, praesertim vero Leone
Abbate, qui Sergii successor & Apostolicae Sedis in
Gallias Legatus luit a 3 : quinimmo inter veteres privilegiatas, quas vocant, viginti Romanas Abbatias quartum locum obtinebat, ut liquet ex illarum catalogo , quem hic afferendum existimavimus , eorum commodo , si qui sunt harum rerum percuriosi. Decerptus est ex libro Joannis Diaconi ca de Ecclesia Lateranensi, qui g. I s. post enumeratas os lodecim Diaconias , viginti Urbis Abbatias sic describit.
x. S. Caesarii in Palatio . a. S. Gregorii in Ctimo Scauri , ibi HI Caput B, achra S. Andreae Apostoli . . 3. S. Mariae in Amentino , isi e I de Corpore S. SavιM
. S ALEXiI , UBI EST CORPUS EPUS ET
s. n. Priscae . o Aquilae , usi sunt Corpora eorum
c13J Vide infra Cap.ix. . . de Leo ne Abbate. a ) Apud Mabillon. Mus. Ital. to. I. in appendice ordinis Rom. P. II
118쪽
ss. BONIFACII ET ALEXII CAP. VIII. 8. Infra Ursem Ravennantium Tranoserim SS.Cosmaeo Damiani in mico Aureo . s. S. Silvectri inter duos hortos , quam aedificavit Dio υμι Papa , qui ρο isi requiescit . Io. S. Mariae in Capitolio , usi in Ara Filii Dei . 11. S. Basilii juxta palatium Trajant Imperatoris .ia. S. Agathae Virginis, quae eR Susurrae monte . I 3. S. Laurentii in Panuperna , ubi fuit positus is era
1 . S. Thomaejuxtaformam Claudiam .i s. S. Blasii inter Tyberim o ponsem S. Petri ia16. Sanctae Trinitatis Scottorum .i . Sancti Valentini juxta pontem. 18. S. Mariae in GHro Aureo. - at s. S. Mariae in Pallara , usi fuit sagittatus Sanctus
Hujusmodi viginti Abbatiae describuntur etiam a Petro Mallio dis) in libro ad Alexandrum III. Summum Pontificem , di ab Onuphrio Patavinio de septem Urbis Ecclessiis ; ac utrobique quarto loco reCenietur Absas S.ALEXII, usi eR Corpus ejus o S. LONIFACII Martyris , quamvis Baronius ac ) praeponat Abhatiam S. Sabini Episcopi , quae nusquam fuit. Musilem auatem Sabini Cineres 1ervabantur in ecclesia S. Mariae in Aventino ; iccirco nullus dubito , quin Abbas Saneti ALEXII reliquis sexdecim Urbis Abbatibus honoris loco esset superior, quum una stimul publicis ecclesiasticis ossiciis interessent. Illud vero praesertim mu-
119쪽
nus Abbatibus incumbebat, ut convenirent in ecclesiam S. Joannis Laterani tempore Stationum , quas vocant ca , pluries ibi in ungulos annos recurrentium ,
ibidemque Summo Pontifici astarent, quum solemni ter coram Episcopis , Cardinalibus, & universo Ciero Divina Mysteria celebraret; atque etiam publicis Supplicationibus interessent, sive quando pro Coronatione Romani Pontificis a templo Vaticano ad S. Joannis Laterani basilicam, sive quando ex hac ad illud ca8 procedendum erat die sacra Divo Marco Euangelistae : qua die de oblationibus Altaris viginti quinque libras argenti in presbterium erogare moris erat; &Μonasterio S. ALEXII presbyterium trium solidorum distribuebatur , quum plerisque aliis ecclesiis Patriarchalibus exceptis duo solidi dumtaxat, aut solidorum
denarii tantum impertirentur : quae omnia leguntur in Ordine Romano, Auctore Cencio Camerario cas) . Quoniam vero Baronius de hoc celebri Μonasterio verba faciens , Coranium Sanctorum appellat, ubi,
qui saeculo decimo floruerunt , sancilitate viri celebres ha sitarunt 3o ; iccirco de hujusmodi Sanctis Viris nunc sermo instituendus est.
r ) Panvinius de septem Urbis heclesiis.
apud Mabillonium in Museo Italico tom. 2. pag. 2 9. his verbis descriptus in Ordine Romano XIV. I. praecedit equus Domini Papae phaleratus . II. vadit Subdiaconus cum Cruce . III. duodecim Bandonarii cum duodecim vexillis. IV. Praefecti Navales . V. Scriniarii. UL Advocati. VII. udices. VIII. Cantores. IX. Dia-
coni, qui legunt Epistolam & Euangelium in Graeco . X. Abbates Forenses. XI. Episcopi . XII. Arcti iepiscopi. XIII. Abbates Urbis. TU. Patriarchae & Episcopi Cardinales . XV. Presbyteri Cardinales. XVI. Di eoni Cardinales. XVII. Dominus Papa sic venit processionaliter usque
120쪽
SS. BONIFACII ET ALEXII CAP. IX.
Coenobii Assates o Viri IIIumessae Io X. liquus ille Scriptor i) rerum gestarum a Sancto
Adalberto Pragensi Episcopo & Μartyre, quem nostro hoc in Romano Coenobio SS. BONIFACII &ΑLEXII semel atque iterum monasticam vitam egisse paullo post a) dicemus ., is Auctor, quicunque tandem fuit nomen enim ignoramus) , seniores quosdam hujus ejusdem Μonasterii Μonachos doetrina & sanistitate illustres memorat, Cum Graecos, tum LatinOS , quorum suavissima consuetudine colloquutionibusque rerum divinarum ita rapiebatur optimus Antistes, ut jam non cum hominibus , sed cum Superis vitam agere vide
i) Antiquum dicimus, non antiquiorem ; nam S. Adalbertus Pragensis plures Vitae suae Scriptorcs sortitus est, quorum primus res ab co praeclare gestas paullo post ejus mortem litteris commendavit . Is Crat Monaclius SS. BONIFACII &ALEXII, ut ex eadem Vita liquet, & ex dicendis I. . magis patebit. Scribebat, imperante Ottone III. ut ipsemet testatur his verbis r erat ipsis diebus Romae Imperatrix Theophania inater ejus , qui modo regnat, Tertius , O, Deo iuvante , Maximus Otto σe. Is ab se visa commemorat runde perperam haec Vita tribuitur
ab aliquibus Cosmae Pragensi, qui vivebat laeculo XII. Vide Mabillon. Acta SS. tom. r. & Bollanes Acta SL die a 3. Aprilis. Scriptor alter itidem antiquus &ationymus Uitam S. Adalberti scripsit, regnante S. Henrico, postmodum Imperatore. Hic pariter Adal-bertum viderat, vel certe comitibus eius familiariter ad Uixerat Romae,
Monachus SS. BONIFACII & ALE-XII , ut probant Mabillonius di Henis
Rhenius loco laudato. Tertius Scriptor ab aliquibus creditur Gerbertus , hoc est Silvester Papa II. cuius libellum BZovius vulgavit ; sed ipsissima est Auctoris primi lucubratio , quae fibrian, hortatore Silvestro Pontifice, inchoata, eiusdem nomini inscripta, eum habere Auctorem Diso credita est. Alia . Adalberti Acta reserunt Bollandiani continuatores , quos vide ad diem 23. Aprilis.