Antiqvitatvm romanarvm qvae svpersvnt

341쪽

-τως αν μάλιστα νομίσαντες ἀρθῆναι την ἔριν υμῶν' o τι αν οἱ πλείους ψηφίσωνται, οὐθ' ηγησόμεθα μυριον αξιοι δὲ δηπου ταύτης εἰσὶ της τιμης τυγχανειν οἱ διαμένοντες ευνοι τη πολε καὶ μέλλοντες

ἰσομοιρεῖν μῖν κακῶν τε καὶ ἀγαθῶν. LXVII. αμα εἰπόντες διέλυσαν τον σύλλογον ταῖς δ' ξης μέραις παραγγεῖλαι κελεύσαντες ἄπασι τοῖς κατὰ τους αγρ ς καὶ τα φρούρια παρεῖναι, καὶπy βουλa προαγορεύσαντες κειν εἰς την αὐτην ἡμμοαν, ἐπειδη κατέμαθον χλου μεστην ουσαν την πό- 10 διν καὶ τὰς γνώμας των πατρικίων ἐξηττωμένας των Θεήσεων, ας ἐποιοῶντο συν οἰμωγη καὶ οδυρμῶ πατέρες τε κα παιδία νηπια των ἀποστατῶν, ν κυρία 1sντων μερῶν ἐξηεσαν ἐπὶ την ἀγορὰν στενοχωρουμ ωην ἐκ πολλης ἔτι νυκτος ἄπασαν ἄχλω παντοδαπῶ. 15 καὶ προελθόντες ἐπὶ το ερον του μαίστου, ἔνθα νωος αὐτοῖς τὰς ἐκκλησίας ἐπιτελεῖν, πρῶτον μὲν ἐπηνεσαν τον δημον ἐπὶ τη σπουδη καὶ προθυμία της κατὰ πληθος ἀφίξεως Ἀπειτα παρεκάλεσαν ἐκ - δέχεσθαι μεθ' ησυχίας, ως α γένηται το προβού- 20 λευμα της βουλης τοῖς δὲ οἰκείοις τῶν ποστατῶν αγαθὰ παρηνουν ἐλπίδας ἔχειν ως ου διὰ μακρου κομιουμένοις τὰ φίλτατα, καὶ μετὰ τοὐτο παρελθόντες εἰς το συνέδριον αυτοί τε διελέχθησαν ἐπιεικεῖς καὶ μετρίους λόγους, καὶ τους αλλο- ξίουν χρηστὰς καὶ 25 φιλανθρωπους ἀποδείκνυσθαι γνώμας πρῶτον δὲ τῶν ἄλλων ἐκάλουν τον Μενηνιον ος ἀναστὰς τοις

αυτοῖς ἐχρησατο λόγοις οἷς καἰ πρότερον ἐπὶ τὰς διαλλαγὰς την βουλην παρακαλῶν, καὶ γνώμην ἀπεφηνατο

i194 την αὐτην ξιῶν πρεσβείαν ἀποστέλλειν προς τους 30 ἀφεστηκότας διὰ ταχέων αυτοκράτορα τῶν διαλλαγῶν. LXVIII. Μετὰ τ τον ἀνίσταντο καλούμενοι καθ' 19.

342쪽

ηλικίαν οι την πατικην ἐσχηκότες αρχήν, - ἄ--

σιν ἐδόκει τῆ Μενηνίου χρῆσθαι γνώμη, ως--ῆκε, ὁ λόγος εἰς τον υππων ο δὲ ἀναστὰς, ρεμ ν,

ἔφησεν, τι καὶ τοῖς πάτοις ἐστὶ κεχαρισμένον, 5 βουλη, καὶ τοῖς αλλοις μῖν ολίγου δεῖν πασι, κατάγειν τον δῆμον ἐφ' οἷς αὐαυτὸς ἀξιοῖ καὶ μόνος ἐξαπάντων ἐγὼ λείπομαι των ἐναντιωθέντων προς τὰς διαλύσεις ἐκείνοις τε απεχθης διαμένων ast μω δὲ se χρήσιμος ων - μην δια ταυτά γε ἀπ- 10 στήσομαι των ἐξ αρχῆς ἐγνωσμένων, ουδὲ καταλείψω την τάξιν της πολιτείας ἐκων. σω δ' αν ἐρημότερος γένωμαι των τα αυτά μοι προελομέ-ν, τοσούτω τιμιώτερος μῖν ἔσομαί ποτε ἐν χρόνp, κοὰ περιέσται μοι ζῶντι μὲν ἔπαινος, τελευτήσαντι δὲ η παρὰ των 15 ἐπιγενομένων μνημη εἴη μὲν ων, ω Καπετώλιε Ζευκαὶ θεοὶ πόλεως ἐπίσκοποι της μετέρας -- τε καὶ δαίμονες σοι γῆν την Ῥωμαίων ἐφορατε, καλη καὶ συμφερουσα πασιν η των φυγάδων κάθοδος, και ψευσθείην ἐγὼ των ἐλπιδων, ας πω του μέλλοντος 20 ἔχω χρόνου. ἐὰν δέ τι δεινὸν ἐκ τούτων καταλάβllτων βουλευμάτων την πόλιν ἔσται δε τουτο φανε- ρον -κ εἰς μακράν τούτοις μὲν ταχεῖαν ἐπανόρθωσιν αυτοὶ δοίητε καὶ σωτηρίαν τοῖς πράγμασιν ἀσφαλῆ, ἐμοὶ δὲ, o ουτ ἐν ἄλλω καιρῶ πώποτε τα διστα 25 εἱλόμην λέγειν αντὶ των ἀφελ μωτάτων ἴτε νυν προδίδωμι το κοινὸν ἰδίαν καταπραττόμενος ἀσφάλειαν, ευμενεῖς in καὶ μειλίχιοι. θεοῖς μὲν η ταυτα ευχομαι, λόγων γα -δὲν ἔτι δεΠ γνώμην δεην καὶ πρότερον αποφαίνομαι, τους μὲν ἐν τη πόλει 30 διαμένοντα των δημοτικῶν φίεσθαι χρεῶν, τοῖς δὲ ἀποστάταις πολεμεῖν απάση προθυμία εως ν ἔτι διαμένωσιν ἐν τοῖς πλοις.

343쪽

. LXVIIII. αὐτα εἰπὼν ἐπαυσατο. ἐπεὶ δε ἰτῶν πρεσβυτέρων γνῶμαι η Μενηνίου προσέθεντο,κ καὶ καέν κεν ὁ λόγος ἐπὶ τους νεωτέρους, ορθῆς --σης ἀπάσης της βουλης ἀνίσταται Σπόριος αυτιος, Οἰκίας ἐω τοῖς πάνυ λαμπροτατης διάδοχος ὁ γαρ ηγ-ὼν αυτῶν του γενους Ναύτιος ἀπο των σμυμνεία στειλάντων την ἀποικίαν εἷς ην, Ἀθηνας ερενς Πολιάδος, καὶ το ξόανον ἀπηνέγκατο της θεῶ μετανιστάμενος, ὁ διεφύλαττον αλλοι παρ ἄλλων μεταλαμβάνοντες οἱ του γενους οντες του Ναυτίων' 10

ἐδόκει καὶ δια την οἰκείαν ἀρετην λαμπρότατος εἶναι των νέων, καὶ ου εἰς μακρὰν της πατικης ἐλυσίας τεύξεσθαι ἀρξάμενος δε ἀπολογεῖσθαι κοι- ν. ἀπολογίαν,πὲρ απάντων των νέ- ώς ολ φιλονεικίαν u προς τους πατέρας ἀτε αὐθαδεία χρη- 15οτε την ἐναντίαν ἔσχον ἐν τῆ προτέρα βουλῆ προαίρεσιν, αλλ' εἴπερ ἄρα ημάρτανον δια την λικίαν γνώμη σφαλέντων, τελευτῶν ἔφη - πιστω τούτου παρέξεσθαι την μεταβολην συγχωρεῖν γουν-τοῖς ς ἄμεινον φρονοῶσιν ἐπιψηφίζεσθαι ἀν ο ora αὐηγῶνται - κοιν- συμφέρειν, ς ουδεν σφῶν

iis γε προς- τα ἐναντιωσομένων, ἀλλα πεισομένων τοι πρεσβυτέροις. μια δὲ τ τω καὶ των ἄλλων νέω ἀποφηναμένων ἐκτος λίγων τινῶν πάνυ των πιπίου συγγενῶν, ἐπαινέσαντες την εὐκοσμίαν αὐ- 25 τῶν ι πατοι καὶ παρακαλέσαντες εἰς πάντα τα κοινὰ τοιούτους αυτους παρέχειν πρεσβευτὰς εῖλοντο δέκα τους ἐπιφανεστάτους τῶν πρεσβυτέρων, ἐκτος ἐνος απαντας πατικοώς. οἱ δὲ ἀποδειχθέντες σαν

νιος Ουαλέριος--λουσσο υιος Πόπλιος iis Σερουίλιος Ποπλίου υἰος Πόπλιος Ποστουμιος

344쪽

Κοῖντου υἱὸς ἡβερτος, Τῖτος Αἰβούτιος πτου υἰος Φλαουιος, Σέρβιος Σολπίκιος Ποπλίου υἷος μερῖνος, υλος Ποστούμιος Ποπλίου υἰος Βάλβος,

λος Ουεργίνιος υλο υιος Καιλιμοντανός μετα ταυτα της βουλης διαλυθείσης, οἱ μεν πατοι προελθόντες εἰς ἐκκλησίαν το δόγμα της βουλης νέγνωσαν καὶ τους πρεσβευτὰς προηγαγον απάντων δε ἀξιουντων τὰς ἐντολὰς ας ἔδωκαν αυτοῖς μαθεῖν, ε πον ἐν τω φανερῶ, πράττεινέτω αν τρόπω δυνωνταε 1 φιλιαν τω δημω συνθέσθαι προς τους πατρικίους ἄτερ δόλου καὶ απάτης καὶ καταγαγεῖν του φεύγοντας ἐπὶ τα σφέτερα ἐν τάχει.

LXX. Tαύτας οἱ πρέσβεις παρ' αυτῶν λαβόντες τὰς ἐντολὰς αυθημερον ἐωεσαν. φθάσασα δε την

16 παρουσιαν αυτῶν η φημη διηγγειλε τοῖς ἐπὶ τρα- 119 τοπέδου πάντα τὰ ἐν τη πόλει γενόμενα, καὶ αυτίκα πάντες ἐκλιπόντες το ἔρυμα πηντων ἔτι καF οδονοωσι τοι πρεσβευταῖς. ην δε τις ἐν τω στρατοπέδωπάνυ ταραχώδης καὶ στασιαστης ἀνηρ, οξυλτη γνώ-20 μη προιδεῖν τι των ἐσομένων ἐκ πολλοὐ και εἰπεῖν τι νοησειεν ως λάλος καὶ κωτίλος ου αδύνατος ος ἐκαλεῖτο μὲν Λεύκιος γούνιος, μωνυμος τω καταλύσαντι τους βασιλεῖς, ἐκπληρῶσαι δὲ την μωνυμιαν βουλόμενος ξίου καὶ Βρομος ἐπικαλεῖσθαι τοῖς δὲ et ἄρα πολλοῖς γελως ἐπὶ τὴ κενοσπουδία του ἀνθρώπου εἰσηρχετο, καὶ τε βουληθεῖεν ἐπισκώπτειν αυτον Βροὐτον ἐπεκάλουν ουτος ὁ ἀνη τον γεμόνα του στρατοπέδου Σικίννιο διδάξας, ως - ἄμεινον εχτω δημω αδίως εαυτον ἐπιτρέπειν τοι προτεινομέ-30 νοις, ωα μη ἀπ ἐλάττονος ἀξιώσεως ἀτιμοτέραν -- ρηται την κάθοδον, αλλ' ἐναντιοὐσθαι μέχρι πολλos καὶ τραγωδίαν τινὰ ἐπιθεῖναι τοῖς πράγμασι προσπι

345쪽

3ποιητην, ποσχόμενός τε αυτὸς ἀναλήψεσθαι τον

ὐπὲρ του δήμου λόγον τά τε ἄλλα ὁποθέμενος, ὁ χρὴ

πράττειν ξ λεγειν, ἔπεισε τον Σικίννιον. καὶ μετὰ et το ὁ μεν Σικίννιος συγκαλέσας εἰς ἐκκλησίαν τον δῆμον ἐκέλευσε του πρεσβευτὰς περ ων κουσι 5

λέγειν.

LXXI. Παρελθὼν δε Μάνιος Ουαλέριος, σπερην αυτῶν πρεσβύτατός τε καὶ δημοτικώτατος, ἐπιμαρτυρήσαντος αὐτῶ την προθυμίαν του πλήθους ευμενεστάταις φωναῖς καὶ προσηγορίαις, ἐπειδὴ σιω- 10πῆς ἔτυχε τοιουτοις ἐχρήσατο λόγοις Ουδεν μῆς ἔτι το κωλίον ἐστὶν, ω δημόται, κατιέναι πάλιν ἐπὶ τὰ υμέτερα καὶ διηλλάχθαι προς τους πατέρας ἐψήφισται γαρ η βουλη καλὴν καὶ συμφέρουσαν μωκάθοδον, καὶ γνώμην πεποίηται μηδενος των γεγο 15 νότων μνησικακεῖν Ἀμὰς τε Ους ἐγίγνωσκε φιλοδημοτάτους oντας καὶ προς μῶν τὰ δίκαια αιμωμένους πρεσβευτὰς ἀπέσταλκεν αυτοκράτορας ποδείξασα των διαλυσεων, να μη δόξαις μηδε εἰκασμοῖς χρω- μενοι περὶ της μετέρας γνώμης, αλλὰ παρ' αυτῶν 20πιῶν ἀκούσαντες ἐφ οἷς ἀξιοὐτε καταλύσασθαι τηνοὶ διχοστασίαν, αν et μέτριον τι τῶν αἰτηματων καὶ

μήτε τω δυνατω μήτε π' ἄλλης αἰσχύνης ἀνηκέστου κωλύηται, συγχωρῶμεν μω μηκέτι την του νεδρίου γνώμην ἐκδεχόμενοι, μηδ' εἰς χρόνου 25 μακροῖς καὶ φθόνους ἀντιπάλων ἀναβάλλοντες τὰ πραγματα. ταῶτα δὴ της βουλῆς ἐψηφισμένης δέχεσθε ἄσμενοι τὰς χάριτας αυτῶν, ω δημόται, μετὰ πάσης προθυμίας καὶ σπουδῆς, εν μεγάλω τιθέμενοι την τοσαύτην εὐτυχίαν καὶ πολλὴν τοι θεοῖς χαριν οεἰδότες αὐτῆς, εἰ πόλις ἡ ' μαίων ἡ τοσούτων ἄρ- Uvσα ἀνθρώπων, καὶ συνέδριον την γεμονίαν

346쪽

ἔχει πάντ- τω ἐν ταυτη καλῶν, - ον αυτοῖς πάτριον οὐδενὶ των αντιπάλων εἴκειν, μῖν μόνοις υποκατακλίνονται της ξιώσεως κοντες, καὶ ωτε

ἀκριβολογεωθαι περὶ των καθηκόντων κατέροις ηξίωσαν ς ὐποδεεστέροις κρείττονες, αλλ αυτοὶ πρότεροι περὶ διαλύσεων ἐπρεσβεύσαντο, υτ τὰς αυθάδεις μῶν ἀποκρίσεις ας ποιήσασθε προς τους προτερους πρέσβεις προ οργην δεξαντο, αλλ' --μειναν μῶν το σοβαρον τοὐτο καὶ μειρακιῶδες της 10 αυθαδείας βάρος, σπερ αν παίδων αφρόνων χρηστοὶ πατερες καὶ πάλιν ετέραν πρεσβείαν ἀποστέλλειν φοντο δεῖν καὶ των δικαίων μειονεκτεῖν καὶ πάντα ἡ μένειν ω πολῖται τα μέτρια ἐπὶ δη-

σαύτης βεβηκότες ευτυχίας μη μέλλετε λέγειν, rami μόται, τίνων χρηζετε μηδ' ἐντρυφατε μῖν, καταλυσάμενοι δε την στάσιν ἄπιτε χαίροντες εἰς την γειναμένην τε καὶ θρεψαμένην μὰ πόλιν, di τροφεῖα τε καὶ χάριτας - χρηστὰς ἀπεδίδοτε, καταλιπόντες αυτην το γουν ἐφ' ἡμῖν ἔρημον εἶναι καὶ μη-1N20 λόβοτον ει δε παρησετε τον καιρον οὐτον σξεσθε πολλάκις ὁμοιον ευρεῖν ετερον. LXXII. Παυσαμένου δε του Ουαλερίου παρ'

ελθω ὁ Σικίννιος - ἐξ ἐνος ἔφη δεῖν λόγου τοσυμφέρον ἐξετάζειν τους - βουλευομένους, αλλ' 254ποτίθεσθαι - ἐναντίον αυτοῖς λόγον, ἄλλως τε καὶ περὶ τηλικούτων πραγμάτωω σκοποῶντας ηξίου τε λέγειν προς ταλα του βουλομένους απασαν αἰδῶ καὶ εὐλάβειαν ποθεμένους ο γαρ ἐπιτρέπειν ταπράγματα σφίσιν εἰς τὰς τοιαύτας νάγκας κατακω30 κλειμένοις ὁ Ανω υτ αἰσχύνη εἴκειν σιωπης δε γενομένης, πειδη πάντες εἰς αλληλους ἀπέβλεπον ἐπιζητουντες τολύπερ του κοινο λέξοντα ἐφαίνετο

347쪽

δὲ οὐδείς ὁ γὰρ Σικίννιος τοῖς αυτοῖς πολλάκις ἐχρητο λόγοις προσέρχεται κατὰ τὰς ποσχέσεις Aaύκιος γούνιος ἐκεῖνος , ὁ βουλόμενος ἐπικαλείσθαι Bρουτος, καὶ τυχὼν ἐπισημασίας παρὰ του πληθοπις ἀθρόας τοιαυτην διέθετο δημηγορίαν ν δέος μῶς, 5

xv - δημόται, το των πατρικίων ἐντετηκος ἔτι ταῖς - χαῖς ἐκπλησσειν ἐοικε, καὶ δια ἡτο τεταπεινωμένοι φέρειν του λόγους εἰς μέσον, οἷς εἰώθατε χρῆσθαι προ αλληλους, οκνεῖτε. οἴεται δ' ἴσως καστος υμῶν τον πλησίον υπὲρ του κοινολλέξειν, καὶ πάν- 10τας ἀλλον, εἴ τι κινδύνευμά ἐστιν, πομενεῖν -- τος δ' ἐν τφ ἀσφαλει βεβηκώς, ο τι αν ἐκτοπι τολμηρ χρηστον περιγένηται, τούτου- μέρος ξειν ἀδεῶς κακῶς εἰδως ε γαρ απαντες τούτο πολ βοιμεν, η καθ' ενα μῶν εὐστον ατολμία κοινη πα- 15σιν ἔσται βλάβη, καὶ ε ω ο ηιον τις ἀσφαλὲς ἀποσκοπεῖ το μετὰ κάωτων κοινον ἀπολεῖ. αλλ' εἰ

μα μη πρότερον ἔγνωτε τι λέλυται το δέος - ωαὶ eo ἐλευθερον ἄμα τοῖς οπλοις βεβαίως ἔχετε, νυν

m δη μάθετε διδασκάλῶς χρησάμενοι τούτοις. οἱ 20

γὰρ περηφανοι καὶ βαρεῖς οὐκ ἐπιτάττοντες ἡμῖν - πρότερον κουσιν, Ουδ' ἀπειλ ντες, αλλὰ δε HO5 μενοι καὶ παρακαλουντες ἐπὶ τὰ υμέτερα μῆς κατι ωαι, καὶἰς ἐλευθέροις ἐξ οσου ηδη ἄρχοντα ομιλειν. τί ουν ἔτι καταπέπληχθε αυτ ς καὶ σιωπῆτε, αλλ' 25ου ἐλεύθερα φρονεῖτε κα διαρρήξαντες δη ποτὲ τους χαλινῶς λέγετε εἰς το κοινον α πεπόω τε προς αυτ A σχέτλιοι, τί δεδοίκατε; μη τι πάθητε γεμόνι της ἐλευθεροστομίας ἐμοὶ χρώμενοι κινδυνεύσω

γὰρ ἡπὲρ μῶν εἰπειν τὰ δίκαια μετὰ παρρησίας ἐγὼ 30

προ αυτοὐς, καὶ οἰδὲν ποκρύψομαι. καὶ ἐπειδηουαλέριος οὐδὲν ἔφησεν εἶναι τυ κωλύον ἀναστρέ-

348쪽

φειν μὰς ἐπὶ τὰ οἰκεῖα, της βουλης διδούσης ηυκάθοδον καὶ προσεψηφισμένης το μη μνησικακεῖν, ταί ἀποκρινοῶμαι προ αυτον, περ ἐστιν ληθῆ καὶ αναγκαῖα εἰρησθαι.

τα κωλύοντά ἐστιν ποθεμένους τ οπλα ἐφ' υμω 120 γενέσθαι, τρία δε τα μέγιστα καὶ φανερώτατα πρῶτον μεν οτι ἐγκαλοῶντες μῖν ς μαρτηκόσιν κετε καὶ ἐν εὐεργεσίας οἴεσθε μέρει διδόναι την κάθοδον 10 ἔπειθ' οτι Οὐδὲν ὁποδηλολε παρακαλοῶντες ἐπὶ τὰς διαλλαγὰς, ἐφ' οἷς αὐτὰς δικαίοις καὶ φιλανθρωποις ποιησόμεθα το δε τελευταῖον τι βέβαιον μῖν - βα, υπόσχησθε ουδέν ἐστιν, ἀλλα πολλάκις ἐξαπατῶν τέ τε καὶ φενακίζοντες μῶς διατετελέκατε. ἐρῶ δὲ 15 ὐπερ εκάστου χωρὶς ἀπο του δικαίου ἀρξάμενος καὶ γαρ ἰδία τε καὶ ἐν κοινῶ λέγοντας ἀπο ου δικαίου

χρη ἄρχεσθαι. βμεῖς τοίνυν εἰ μέν τι ἀδικουμεν

υμῶς, οὐδὲν δεόμεθα οὐτ' ἀδείας - ἀμνηστίας lκαίτοιγε οὐκ ἀξιουμεν οὐδε κοινωνεῖν ἔτι της πόλεως, 20 ἀλλ' ἐπιμενοῶμεν ποι ποτ αν μῶς ἄγη το χρεών, τη τύχη και δαίμοσιν ἐπιτρέψαντες γεμόσιν εἰ δὲ ἀδικούμενοι προς μῶν ταύτης ηναγκάσμεθα της τύχης πειραθηναι ἐν ἔσμεν, τί οὐχ ὁμολογεῖτε κακοὶ 1207 περὶ μῆς αὐτοὶ γενόμενοι συγγνώμης δεῖσθαι και 25 ἀμνηστίας νυν δε ην αἰτεῖσθε, ταύτην διδόναι λέγετε, καὶ ς ἀφεῖσθαι ζητεῖτε οργης, ταώτης ς ἀφιέντες μεγαληγορεῖτε, συγχέοντες την της ἀληθείας φύσιν καὶ την των δικαίων ἀξίωσιν ἀναστρέφοντες. οτι δ' οὐκ ἀδικεῖσθε, ἀλλ' ἀδικεῖτε, καὶ πολλὰ και30 μεγάλα εὐεργετηθέντες ὐπο ου δημου, τὰ μέν εἰς την ἐλευθερίαν, τὰ δε εἰς την γεμονίαν, οὐ καλὰς αποδεδώκατε αὐτῶ τὰς ἀμοιβὰς μάθετε ' ποιήσομαι

349쪽

299αφ' ων τε καὶ αυτοὶ πραγμάτων του λόγους, ωαὶ προς θεῶν ἐάν τι ψευδος εἴπω μη ἀνάσχησθε, ἀλλ' εὐθὰς ἐλέγχετε. LXXIIII. μω το ἀρχαῖον πολίτευμα ν μοναρχία, καὶ μέχρι γενεῆς βδόμης ταύτη χρώμενοι 5 διετελέσαμεν τη πολιτεία, καὶ παρὰ πάσας τας γεμονίας, τας οὐδὲν ὁ δῆμος λαττώθη πώποτε ἡ

ma τῶν βασιλέων καὶ πάντων ῆκιστα ἡπο των τελευταί-- ἐω γαρ λεγειν ὁτι πολλα καὶ μεγάλα ἀγαθὰ ἐκ τῆς αρχῆς αυτῶν ἐκαρπώσατο χωρὶς γαρ τῆς ἄλλη 10

θεραπείας η κολακεύοντες αυτὸν οἰκεῖον μὲν σφίσιν, ἐχθρον δὲ ἡμῖν ἐβούλοντο εἶναι, ο ποιουσιν ἄπαντες τυραννικως ἐξάγοντες τὰς δυναστείας, κρατήσαντες πολεμω μακρω Συέσσης πόλεως πάνυ ευδαίμονος, ἐξον αὐτοῖς μηδεν κοινωνεῖν των λαφύρων, 15 ἀλλ' αὐτοὶ κατασχεῖν καὶ πάντας ἡπερβαλέσθαι πλου- τω βασιλέας, οὐκ ἡξίωσαν, ἀλλα φέροντες εἰς μέσον ἐθηκαν,πασι την φέλειαν ' σθ' ημῶς χωρὶς ἀνδραπόδων καὶ βοσκημάτων καὶ τῆς ἄλλης κτήσεως. πολλῆς Ουσης καὶ καλῆς αργυρίου πεντε μνῶς κατ 20ανδρα διανείμασθαι. ων μεῖς μελήσαντες, ἐπειδὴ τυραννικωτερον ἐχρῶντο ταῖς ἐξουσίαις οὐκ εἰς τον δῆμον πλημμελουντες αλλ' εἰς ὁμῶς δυσανασχε τ-ντες ἐπὶ τοῖς γινομένοις τῆς με των βασιλέων εὐνοίας ἀπέστημεν ἡμῖν δε προσεθέμεθα καὶ συνε 25t20s παναστάντες αὐτοῖς μεθ' ἡμῶν οι τε ἐν τῆ πόλει καὶ

οἱ ἐπὶ στρατοπέδου του μὲν ἐξηλάσαμεν ἡμῖν δε φέροντες ἀνεθήκαμεν την ἐκείνων αρχήν. πολλάκις τε γενόμενον ἐφ ἡμῖν μεταθέσθαι προς τους ἐξελα- θέντας μεγάλαις δωρεαῖς αὐὐπέτεινον ἡμῖν ν δ 30 τὀ προς ὁμῶς πιστὸν ἐγκαταλίπωμεν, οὐχ ἡπεμείναμεν, ἀλλα πολλοὐ καὶ μεγάλους καὶ συνεχεῖς πολέ-

350쪽

μ- καὶ κινδυνους δι' μῶς νη-λησαμεν καὶ μέχρι του παρόντος δεος επτακαιδέκατον δη τοι - μεθα πῶσιν ἀνθρώποις μαχόμενοι περὶ της κοινης ἐλευθερίας. καταστατο μὲν γαρ ἔτι της πολατείας ουσης οἷα γίνεσθαι φιλεῖ περὶ τὰς μεταβολὰς τας αἰφνιδίως γιγνομένας δυσὶ ταῖς πιφανεστατι πόλεσι Τυρρην , αρκυνιηταις τε καὶ - ντανοῖς κατάγειν βουλομένοις τους βασιλεῖς με λ σηρ--, παρακινδυνώσαντες λίγοι προς πολλους διηγων Io σμεθα, καὶ μεγίστην ἀποδειξάμενοι προθυμίαν τους τε ἀντιταχθεντας μάχη νικησαντες ἀπεωσάμεθα, καὶ τω περιύ- τῶν υπάτων διεσώσαμεν την αρχὴν ου πολλοις δε χρόνοις στερον Πορσῖναν Ἀρρηνῶν βασιλέα καxάγειν καὶ αυτὸ ἀξιουντα-- φυγάδας asti τε ἐξ πάσης υρρηνίας ηὐαυτὸς ἐπηγετο δυνάμει

καὶ ταῖς π' ἐκείνων ἐκ πολλου συναχθείσαις , -κιχοντες ἀξιόμαχον χεῖρα καὶ δια τουτο κατακλεισθέντες εἰς πολιορκίαν τε καὶ ἀμηχανίαν καὶ παντὸς πράγματος ἀπορίαν, φ πάντα πομεῖναι τα δεινὰ 20 φίλον γενόμενο ηναγκάσαμεν ἀπελθεῖν τα δὲ τελευταῖα τρίτην κάθοδον των βασιλέων παρασκευασαμένων δια του Λατίνων εθνους καὶ τὰς τρι--τα --λεις ἐπαγομένων, ἀντιβολου-- μῶς δρῶντες καὶ ὀλοφυρομένους καὶ να καστον ἐπιβοωμένους λαι- 2 ρίας τε καὶ σωντροφίας καὶ ὁμαιχμίας ἀναμιμνησκον τα συχ πεμείναμεν ἐγκαταλιπεῖν ἡγησάμενοι δὲ καλλιστον εἶναι καὶ λαμπρότατον αγμα-- πὲρ

υμῶν ὁμόσε τοῖς δεινοῖς χωρησαμεν, μέγιστον δηκίνδυνον ἀναρρίψαντες ἐκεῖνον εν πολλα - ima τραύματα λαβόντες, πολλὰ δε σώματα συγγενῶν τε κανεταίρων και ὁμοσκηνων ἀποβαλόντες ἐνικησαμεντους πολεμίους καὶ τους γεμόνας αυτῶν ἀπεκτείνα-

Diuiti