Antiqvitatvm romanarvm qvae svpersvnt

351쪽

ραμεν.

LXXV. ' με δὴ ἐς το συνελευθερῶσαι μὰς grato των τυράννων παρεσχόμεθα ἡπὲρ δύναμιν - ντων προθυμον, ' πο ου αναγκαίου μῶλλον εἰς ειυτὸ καταστάντες, ἀπ αρετῆς, ταὐτά ἐστιν α δε εἰς το φασθαί τε καὶ ἄρχειν ἐτερον δυναστείαν τε περιβαλέσθαι μείζω ἡ κατὰ την ἐξ αρχῆς δόκησινακούσατε, καὶ ὁπως, ἐάν τι παρατρέψω του λόρον ἔξω του ἀληθους, σπερ καὶ αρχόμενος εἶπον, ἐναν is τιτύσεσθέ μοι. μω γαρ ἐπειδὴ το ἀπφαλες τῆς ἐλεο-1ωθερίας ἔδοξεν εἰναι βέβαιον ου ἀπέχρησεν ἐπὶ τού - μένειν, αλλ' ἐπὶ το τολμῶν καὶ νεωτεροποιεῖν ορμήσαντες, ἐχθρὸν δε ισως απαληγούμενοι το περιεχόμενον ἐλευθερίας, καὶ μικροῶ δεῖ προς παντας 15 ἀνθρώπους πόλεμον ἀναδείξαντες, εἰς απαντα τα --δυνεύματα καὶ τους-περ τῆς πλεονεξίας ταύτης αγῶ- ωας τοῖς μετεγις ωεσθε δεῖν καταχρῆσθαι σώμασιν.ίσας μὲν ουν πόλεις κατὰ μίαν ααὶ δύο πολεμούσας et μιν περ τῆς ἐλευθερίας, ας με ἐκ παρατάξεως 20 χειρωσάμενοι, τὰ δε τειχομαχίαις ἐλόντες υπηκόους ἐποιήσαμεν, ἐω τι γὰρ δεῖ κατὰ μικρὸν λέγειν τὰς πράξεις τοσαύτην ἔχοντας λόγον - νων; αλλὰ Τυρρηνίαν ἄπασαν εἰς δωδεκα νενεμημένην ἡγεμο-

μία καὶ πολλῆ μὲν τῆ κατὰ γῆν, πολλῆ δε τῆ κατὰ 25

θαλατταν δυναστεία περιουσιαζουσαν, τίνες ησαν οἱ συγκατακτησάμενοι καὶ ποιήσαντες αυτὴν ἡμῖν πή--ον Σαβίνους δε τουτουσὶ ἔθνει τηλικουτον, οἷς

21s δῶ παντος ὁ περ4 των πρωτείων προς ὁμῶς ν ἀγων, ποία παρέσχεν μῖν βοήθεια μηκέτι διαμιλλασθαι 30 περὶ των ἴσων τί δε τὰς Λατίνων τριάκοντα πόλεις, ου μόνον δυνάμεως μεγέθει ἐπαιρομένας, ἀλλα καὶ

352쪽

ἐκ τω δικαιότερα ἀξιουν μεγα φρονουσας, τίνες σαν οἱ καταδουλωσάμενοι καὶ παρασχοντες περ ανδραποδισμου καὶ κατασκαφη των πόλεων δεομένας καπαφυγεῖν ἐφ' υ ς; LXXVI. vi ταλλα, σα ουπω διαστασιάζοντες προ υμα καὶ αυτοὶ γέ τοι μεταποι-μενοι των ἐκτης αρχης ἐλπίδων συνεκινδυνευσαμεν μῖν. ἀλλ'

ἐπειδὴ φανερῶς δη τυραννίδα περιβεβλημένοι τηναρχὴν καὶ μιν σπερ δουλοι παραχρώμενοι ἐξη-

10 λέγχθητε, μεῖς Θυκετι μοιοι ταῖς προλυμας λα-νοίαις διαμένοντες, ἐν δὲ τούτω καὶ τα πηκοα λίγου δεῖν πάντα ἐπανίστατο, ἀρξάντων μὲν της ἀπο- 121 στάσεως Ουολουσκων, ἀκολοπιθησάντων δὲ υτοις Αἰκανῶν Ερνίκων Σαβίνων αλλων συχνῶν, ἐδόκει τε

15 οἷος ουνετερος εἶναι καιρὸς, εἰ βουλομένοις ἡμῖν ην, δυεῖν ἐξεργάσασθαι θάτερον η καταλυσασθαι τηναρχην μῶν η προς το λοιπον ἀποδειξαι μετριωτέραν, ρα μέμνησθε εἰς is ἀπόγνωσιν της αρχης ηλθετε καὶ ως ἐν παντὶ δη ἀθυμίας ἐγένεσθε, εἴτε 20 μη συναρούμεθα τωὐαγώνων μῖν, εἴτε ὀργὴ ἐφέν-

τες ως τους πολεμίους τρεψόμεθα, καὶ σας δεήσεις καὶ ποσχέσεις ἐποιησασθε τι - οἱ ταπεινοὶ καὶ προς μῶν βρισμένοι τότε ἐποιήσαμεν ηττηθέντες των δεησεων καὶ πεισθέντες ταῖς ποσχέσεσιν, αἷς ο 12s25 βέλτιστος ουτοσὶ Σερουίλιος υπατεύων τότε προ τονδημον ἐποιησατο, υθὸν μὲν ἐμνησικακησαμεν μωτων πάλαι χρηστα δὲ περὶ του μέλλοντος ἐλπίσαντες χρόνου, παρέσχομεν μω αυτους, καὶ πάντα τα πολέμια ἐνήλθω κατεργασάμενοι χρόνω παρημεν αγο 30 τες αἰχμαλώτους πολλῶ καὶ λείας καλάς. νω ντίνας μῖν χάριτας ἀπεδώκατε αρά γε δικαίας καὶ των κινδύνων ἀξίας πόθεν πολλοs γε καὶ δεῖ δι-

353쪽

ψευσασθε μέν γε καὶ τας ποσχέσεις, ας ἐκελεύσατε τον πατον υπὲρ του κοινου ποιήσασθαι, αυτὸν δὲ τὸν ανδρα τουτονὶ τὸν βέλτιστον, ω κατεχρήσασθε προ τον φενακισμὸν, ἄμοιρον ἐποιησατε τῶν θριάμβων πάντων μάλιστ' ανθρώπων α ιον - της τι- μης ταύτης τυχειν - αλλου τινὸς προσθεντες αὐ- τω την βριν, αλλ' τι τα δίκαια ποιεῖν μὰς ς

υπέσχεσθε ξίου καὶ ἀγανακτῶν ἐπὶ τ φενακίσμῶδηλος ν. LXXVII. Ἐναγχος δὲ δη του χρόνου τουτὶ γαρ 10

H ἔτι προσθεὶς τω περὶ οὐ δικαίου λόγω παύσομαι oθ' υμίν Αἰκανοί τε καὶ Σαβῖνοι καὶ Ουολ σκοιμι γνωμη χρησάμενοι αυτοί τε ἐπανίσταντο καὶ τους αλλους παρεκάλουν - ἐφ' μῆς ηναγκάσθητε καταφυγειν του ταπεινοὐ και φαύλους οἱ σεμνοὶ καὶ 15

βαρεῖς, πάντα υπισχνούμενοι της τότε σωτηρίας καὶ ινα μη ἐξαπατῶν μὰς αυθις δοκητε, ο πολλάκις ἐποιήσατε, προκάλυμμα τη απάτης Μάνιον Ουαλέριον τουτονὶ τον φιλοδημότατον ανδρα εἴρεσθε πιστεύσαντες μεῖς, ου αν π δικτάτορός τε 20 καὶ ταλα χρηστοί περὶ μῆς ανδρος φενακισθησόμενοι, συνηράμεθα μιν καὶ οὐδε οὐ πολεμου καὶτ ς ἐχθρους νικωμεν - μικροῖς οὐδ' λίγου, δ' φανεῖς αγῶνας ὁπομείναντες Μῶττον δὲ η κατὰ τηναπάντων ἐλπίδα τέλος εἰληφότος το κάλλιστον οὐ 25 in πολέμου, τοσἡτον ἀπεσχετε οὐ χαίρειν καὶ πολλην εἰδέναι τω δημω χάριν, στε κατέχειν μὰς ἔτι ξι-οὐτε ἄκοντας υπὸ ταῖς σημαίαις ἐν τοῖς ὁπλοις, ινα παρελθητε τας ὁποσχεσεις σπερ ἐξ ἀρχης διέγνωτε. χ πομένοντος δὲ τονανδρὸς τὸν φενακισμὸν οὐδὲ 30την αἰσχύνην os ἔργου, αλλ' εἰσενέγκαντος εἰς την πόλιν τα σημεῖα καὶ διαφέντος ἐπὶ τα οἰκεῖα τα δυ-

354쪽

304 - , νάμεις, πρόφασιν ποιησάμενοι ταυτην του μη - δίκαια ποιεῖν τουτον υβρίσατε, των προνημα Ο -

λογιῶν ουδεμίαν ἐφυλάξατε, αλλ' ἐν αὐτῶ τρία τὰ μέγιστα παρενομησατε, λαξίωμα της βουλης κα- ταλύσαντες και την πίστιν του ανδρος διαφθείραντες καὶ τοῖς εὐεργέταις ἀνόνητον ποιήσαντες την χάριντων πόνων ταυτα δη καὶ ἄλλα προς τούτοις μοια πολλα ἔχοντες λέγειν προς μῶς - ηξιουμεν - πατρίκιοι, προς ἱκεσίας καὶ δεήσεις μῶν τραπέσθαι,10 -δ' ἄσπερ οἱ τα δεινὰ δεδρακότες ἐπ αδεία καὶ ἀμνηστία κάθωον λαμβάνειν. - μην ἀκριβολογεῖσθαί γε περὶ τουτων ἐν τω παρόντι οἰόμεθα χρῆναι, ἐπειδη περί μονοίας διωλεξόμενοι συνελη-12λύθαμευ, αλλ' μελεια καὶ λήθη παραδόντες αυτὰ 15 φέρομεν. LXXVIII. Ἐφ' οἷς δὲ πρεσβευετε καὶ τίνων δεόμενοι κετε, τί - λέγετε φανερῶς ἐπὶ ποίαις ἐλπίσιν κατελθεῖν μας εἰς την πολιν αξιουτε κοί- αν γεμόνα τηλοδο λαβόντας τύχην τίνος--δε- 20 ξομένης ημας ευθυμίας η χαρας οὐδὲν γαρ ἄχρι του δε φιλάνθρωπον μῶν η χρηστον προτεινομένων ἀκούομεν ου τιμὰς - αρχὰς, - ἐπανόρθωσιν απήρως, ου ἄλλο απλῶς ουδ οτι-ν. καίτοι ου λέγειν-ἀς χρην ὁ μέλλετε ποιειν, αλλὰ ποιήσαντας λέγειν,2 ῖνα προειληφότες δη τι εργον απ' εὐνοίας γενόμεινον καὶ τὰ λοιπὰ τοι τα εσεσθαι εἰκάσωμεν. χμαι τοίνυν προς ταῶτα ἐρεῖν αὐτοὐς, τι περὶ πάντωνηκουσιν αυτοκράτορες ἄ- ο τι αν πείσωμεν αλλήλους τολυσται κύριον. ἔστω ταὐτ αληθη γιγνώ30 σθω τὰ ακόλουθα τούτοις οὐδὲν αντιλέγω βούλωμαι δὲ τὰ αὐταλα ἐσόμενα παρ' αυτῶν μαθεῖν, Uni ἐπειδαν εἴπωμεν μεις ἐφ' οἷς ἀξιο-εν ποιεῖσθαι

355쪽

την κάθοδον, καὶ συγχωρηθη ταῶτα - τούτων, τίς ἐγγυητης ἔσται τῶν μολογιῶν μῖν τίνι πι- στρούσαντες Ἀσφαλεία τὰ οπλα θησομεν ἐκ τῶν χειρῶν, καὶ καταστησομεν αυθις εἰς τὸν τούτωνεξουσίαν τὰ σώματα πότερον τοῖς ψηφίσμασι της βουλης τοῖς ἡπὲρ τούτων γραφησομένοις, ου γαρ δὴ γεγραμμένοις καὶ τί παλιν κωλυσε ετέροις α-ρωθηναι ταύτα ψηφίσμασιν, τα ' πίω καὶ τοῖς Ομοια φρονοῖσιν ἐκείνωφανη η τοῖς ἀξιώμασι τῶν πρεσβευτῶν, or τὰς εαυτῶν παρέχονται πίστεις ἀλλα is δια τῶν ἀνδρῶν τούτων καὶ πρότερον - ἐξηπάτησαν. η ταῖς ἐπὶ τῶν θεῶν μολογίαις δι ορκων τὰ πιστὰ πορισάμενοι παρ' υτῶν; λλ' ἔγωγ' ὐπὲρ απασαν πίστιν ἀνθρωπίνην ταύτην δέδοικα, νάποτῶν ἐν ταῖς γεμονίαις οντων καταφρονουμένην ορῶ, 15 20 καὶ τὰς κουσίους συμβάσεις τοῖς ἄρχειν ἀξιομι προς τους ἐλευθερίας μεταποιουμένους, οὐ νυν πρῶτον ἀλλὰ καὶ πολλάκις δη καταμαθὼν ἐπίσταμαι τοσουτον ἰσχυουσας χρόνον, ἴσον αὐ-τῶν αἱ ἀνάγκαι κρατῶσι. τίς ου η τοιαύτη φιλία καὶ πίστις, mi η παρὰ γνώμην ἀλληλους θεραπεύειν ἀναγκασθησόμεθα φυλάττοντες τους οἰκείους κάτεροι και- ρσύς; ποψίαι δὲ δη- γε μετὰ τοὐτο καὶ διαβολαὶ συνεχεῖς κατ αλληλων φθόνοι τε καὶ μίση καὶ πάσα ἄλλη κακῶν ἰδέα καὶ πολὐς ὁ περὶ το φθάσαι διο 25λέσαντας το ἀντίπαλον ἀγων, ως ἐν τω μέλλειν κειμμου ἡ παθεῖν.

LXXVIIII. Πολέμου δε πολλικολως παντες ἴσασι κάκιον χρημα οὐδὲν ἐν τὰ μὲν κρατηθέντα ἀτυχεῖ τὰ δὲ κρατησαντα ἀδικεῖ, και περίεστι τοῖς 30 μὲν ὁπο τῶν φιλτάτων ἀπόλλυσθαι, τοί δὲ τὰ φίλτατα διολέσαι. επὶ τοιαύταις δη τύχαις καὶ -

DION. II. 20

356쪽

ραις ου εὐκταίαις μήτε ἡμεῖς, ω πατρίκιοι, καλειτεημῶς, μήτε ἡμεῖς αυτοῖς πακουωμεν, ω δημόται 12 αλλ ως διήρηκεν μῆλα αλλήλων ἡ τύχη στέργω

μεν. ἐχέτωσαν μὲν ουν ουτοι την πόλιν ολην καὶ καo 5 πουσθωσαν ημῶν δίχα καὶ των αλλων αγαθων απάντων ἀπολαυέτωσαν μόνοι, τους ταπεινους καὶ ἀδόξους δημότας ἐκβαλόντες ἐκ της πατρίδος ἀπαλλαττώμεθα δε ἡμεῖς ποι ποτ' αν μῆς ὁ δαίμων ἄγνγτόπον ἀλλότριον ἐκλιπεῖν νομίσαντες - πόλιν ἰδίαν 10 ουτ γαρ μῶν τινι ἐνθάδε υπολείπεται κλῆρος γης ουτ πατρῶον ἐφέστιον ουτε ἱερὰ κοινὰ ουτε αξίωμαώς εν πατρίδι, ν περιεχόμενοι φιλοχωροῖμεν, κὐπαρὰ γνώμην μένειν , αλλ' ουδὲ ἡ μετὰ τῶν ὁπλω, τοι σώμασι μετὰ πολλῶν πόνων ἐλευθερία επεὶ τὰ 15 μὲν οι πολλοὶ πόλεμοι διέφθειραν, τὰ δὲ ἡ τῶν καν' ἡμέραν ναγκαίων σπάνις ἐξανήλωσε τὰ ὁ ἀπουπερηφανων δανειστῶν των ἀφηρέθημεν οἷς τελευτῶντες ναγκαζόμεθα τοτ εαυτῶν κλήρους οι 12 δείλαιοι γεωργεῖν, σκάπτοντες φυτεύοντες ἀρουν- 20 τε ποιμνια νέμοντες μόδουλοι τοῖς εαυτῶν ρικτήτοις ἀνδραπόδοις οντες, ο μὲν ἀλύσεσι δεθέντες, οι δε πέδαις οι δ' ἄσπερ τὰ χαλεπώτατα τῶν θηρίων κλοιοῖς και μύδροις αἰκίας δὲ δὴ καὶ προπηλακισμοῖς καὶ μάστιγας καὶ πόνους ἐκ νυκτος εἰς 25 νύκτα καὶ ἀσαν ἄλλην μότ α καὶ βριν καὶ υπερηφανίαν ην πεμείναμεν εῶ τοσούτων ουν καὶ τηλικουτων ἀπηλλαγμενοι κακῶν πο ου δαίμονος,οση σπουδὴ καὶ δύναμις ἐκάστω πάρεστι φεύγωμεν απ αυτῶν ἄσμενοι τύχην καὶ θεον οῖπερ μῆς--30 ζουσιν γεμόνας της δου ποιησάμενοι, πατρίδα νομίζοντες την λευθερίαν και πλολον την ἀρετὴν.

357쪽

307μὲν ἀλύπους ἐσομενους τοῖς ποδεξαμενοις, τὰ

φελίμους.

LXXX Παραδείγματα δε τούτων γενέσθωσαν κημιν πολλοί τε Ελληνες πολλοί τε βάρβαροι, μάλιστα uu δὲ οἱ τουτων τε καὶ μῶν πρόγονοι , οἱ μεν μετ' εΑἰνείου συναναστάντες ἐκ της 'Aσίας εἰς την υρωπην ἐν τη Λατίνων γη πόλιν κισαν, οι δ' ἴστερον ἐξυλβας ἀναστάντες Ῥωμύλου την ἀποικίαν αγοντος ἐν τοῖσδε τοῖς τόποις ἱδρύσαντο την φ ημῶν ἐκλειπομένην. υπάρχει τε μῖν δύναμις οὐκ ολθω πλείων 10 μόνον της ἐκείνοις γενομένης, ἀλλα καὶ τριπλασία, καὶ πρόφασις δικαιοτερα της μεταναστάσεως ο μεν γε ἐξ Ἱλίου μεταναστάντες υπο πολεμίων ξηλαύνοντο, μεῖς δ' αὐτόθεν πο φίλων Ἐλεεινότερον δεδηπου το προς τῶν οἰκείων η των αλλοτριων ἐλαύνε 15σθαι. οἱ δὲ Ῥωμύλω συναράμενοι της στρατείας ἐπὶτω κτήσασθαι κρείττονα γην περεῖδον της πατρωας ημεις δε τον ἄπολιν καὶ τον ἀνέστιον ἐκλείποντες iuva βίον, οἴτε θεοις ἐπίφθονον οὐτε ἀνθρώποις λυπηρὰν ολ γη τινι βαρεῖαν στελλομεν ἀποικίαν, αλλ' οὐδε 20 δι αῖματος καὶ φόνων ἐμφυλίων ἐλθόντες προς τους ἀπελαύνοντας μὰς, ουδὲ πυρὶ καὶ σιδηρω κακώσαντες την ἐκλειπομενη γην, οὐδ' ἄλλο μνημόσυνον δὲ αἰωνίου καταλιπόντες εχθρας, ω ταις παρε σπονδημέναις φυγαῖς καὶ εἰς ἀβουλητους ἀνάγκας 25 κατακλεισθείσαις ἔθος ἐστὶ δρῶν θεούς τε ἐπιμαρτυράμενοι καὶ δαίμονας, ο τὰ θνητὰ πάντα κατὰ δίκην ἄγουσι, και καταλιπόντες ἐκείνοις ἀναπράξασθαι

τὰς περ ημῶν δίκας, ἐκεῖνο μόνον ἀξιοῶμεν, οἷς

ἐστιν μῶν ἐν τη πόλει τεκνα νηπια καὶ γονεις καὶ 30 εἴ τινες ἄρα γυναῖκες μῖν ἐθελήσουσι κοινωνειν της

τύχης, τὰ σώματα ἀπολαβεῖν. Ἀαυν μῖν ἀπόχρη

358쪽

λαβεῖν, καὶ Ουκέτι -δενος αλλου δεομεθα τῶν ἐκτης πατρίδος. λλ ευτυχεῖτε καὶ ζητε βίον, ν αν προαιρησθε -τως ἀπολίτευτα καὶ ἀκοινώνητα στρος

τους ταπεινοτερους φρονουντες.

LXXXI. V με δη Βρουτος τοιουτους εἰπων λ γους ἐπαύσατο τοῖς δὲ παρ σιν σα τε περὶ τῶν δικαίων εἶπεν ἀληθη εἶναι εδόκει και ὁσα της περοψίας του συνεδρίου κατηγόρησε, μάλιστα δ' ἐω- το, αλες τῶν ομολογιῶν δόλου μεστὸν ἀπεδείκνυε 1 καὶ απάτης. ἐπεὶ δὲ τὰς βρεις τελευτῶν διῆλθεν,

α ησαν βρισμένοι ὁπο τῶν δανειστῶν, καὶ τῶν οἰκείων καστον ἀνέμνησε κακῶν, ουδεὶς ν στερρος -τως την διάνοιαν ος ου ἐξεχεῖτο τοῖς δάκρυσι καὶ ἀνεκλαίετο τὰς κοινὰς συμφοράς καὶ τουτ' - -- 15 τοῖς μόνοις συνέβαινε παθεῖν, ἀλλα καὶ τοῖς παρατης βουλης ηκουσιν. ουδὲ γὰρ οι πρέσβεις τὰ δάκρυα

κατέχειν ἴσχυον ἐνθυμουμενοι τὰς ἐκ του διοικισμου

της πόλεως τυχίας, καὶ πολῶς η χρόνος is

κατηφεῖς καὶ δεδακρυμένοι καὶ τι χρη λέγειν ἀπο- 2 ρουντες εὐμηκεσαν. Ἀπειδ δε ο τε πολυς θρηνος ἐπαύσατο καὶ σιωπη κατέσχε την ἐκκλησίαν, παρηλ- θεν ἀπολογησόμενος προς ταυτα, σπερ ἐδόκει τῶν ἄλλων πολιτῶν λικία τε προυχειν καὶ ἀυλώσει, ι- τος Λάρκιος, ο δὶς ποδειχθεὶς πατος δυναστεία 1226 25 τε τῆ καλουμέν δικτατορία κρώιμα- των --

θρώπων χρησάμενος, ἱερὰν καὶ σεβασμου μεστρο ἐποίησε νομισθηναι την ἐπίφθονον ἀρχην επιβαλλύμενος δὲ τους περὶ του δικαίου ποιεῖσθαι λόγους, καὶ τὰ μὲν τοίς δανειστικοῖς ἐγκαλῶν ως - καὶ 30 απάνθρωπα διαπεπραγμένοις, τὰ δὲ τῶν πεντων καθαπτόμενος ς ου δικαίως ἀξιούντων βία μαλλοναφεῖσθαι τῶν ὀφειλημάτων η χάριτι, καὶἰς την Μ

359쪽

λην - ορθῶς δι οργης ἐχόντων ἐπὶ τ μηθενος τῶ μετρίων παρ' αὐτης τυγχάνειν, μαλλον φουχὶ τους αἰτίους πειρώμενός τε ἀποφαίνειν βραχῶ μὲν

υπάρχον του δημου, μη κατὰ γνώμην δικουν, υπὸ δὲ μηκους αππίας ἡναγκασμένον αἰτεῖσθαι την - Ἀσιν, το δὲ πλεῖον κολασία καὶ ἴβρει καὶ τω καθ' i22 ηδονὰς ζην ἐφεικὸς καὶ δι αρπαγης ἐκ των αλλ

τρίων πηρετεῖν ταῖς ἐπιθυμίαις παρεσκευασμένον, διακρίνεσθαί τε ώμενος δεῖν πο των ἐλεεινων ταπονηρὰ καὶ αὐ των φιλανθρωπίας δεομμων τα lo μίσους αξια, καὶ τοιούτους τινὰς αλλους καθιστάμε-

ωος λόγους ληθεῖς μὲν ου ἄπασι δὲ τοῖς ἀκουουσι κεχαρισμένους - ἔπειθεν, ἀλλα θροῶς ην ἐφ' κά- στω πολὐ καὶ των se ἀγανακτήσεις ως ἐξαιμά τοντος τὰς λύπας , των δ' ἐξομολογήσεις - ουδὲ 15, των ληθῶν ἀποκρυπτομένου ἔλαττου δὲ πολλῶ τουτ' ην θατέρου το μέρος, ἄστε ἡφανίζοντο τω πολλῶ καὶ περιην η του αγανακτοῶντος βοή. LXXXII. λίγα δὲ τούτοις ἔτι προσθέντος του Λαρκίου καὶ της ἐπαναστάσεως αυτῶν καὶ της προ- ο πετείας των βουλευμάτων καθαψαμένου, παραλαβὼν τον λόγον ὁ του δήμου προεστηκὼς τότε Σικίννιος

ἔτι ἀλλον ἐτράχυνε τὰς ργὰς αυτῶν, λέγων ως

ἐκ τούτω οῦν δύναιντο μάλιστα τῶν λόγων καταμπιθεῖν, οἷα τιμαὶ καὶ χάριτες αυτοῖς ποδέξονται κατ- 25ελθόντας εἰς την πατρίδα. οἷς γαρ ἐν ψη τῶν 1um δεινῶν ουσι καὶ δεομένοις της παρὰ του δήμου βοηθείας καὶ ἐπὶ τ θ' κουσιν δὲ νυν ἐπέρχεται μετρίους καὶ φιλανθρωπους ποιεῖσθαι λόγους, τίνα χρη δοκεῖν παραστήσεσθαι δυάνοιαν, οταν αὐτοῖς κατ o ἐλπίδα χωρήσx τὰ πράγματα, και γένηται τα νυν

360쪽

310 g ὐπερηφανίας αυτοῖς ἀφέξεσθαι, ποίας αἰκίας, ποίας ἀμότητος τυραννικης ἀλλ' εἰ μεν μιν ἀπόχρη δουλεύειν πάντα τον του βίου χρόνον δεδεμένοις καὶ μαστιγουμένοις καὶ πυρὶ καὶ σιδηρω καὶ λιμω καὶ πασn λωβη ἀπολλυμένοις, μη τρίβετε τον χρόνον, αλλὰ τὰ οπλα ρίψαντές τε καὶ τὼ χεῖρε περιαγαγόντες ἀκολουθεῖτε αυτοῖς δε δε της ἐλευθερίας ἔνεστιν ἡμῖν τις πο- θος, μη νεχεσθε αυτῶν ἡμεῖς τε, ῶ πρέσβεις, η λέγετε ἐφ' οἷς καλεῖτε μῆς δικαίοις, in λέγοντες ἐκ τVς 1 ἐκκλησίας ἄπιτε οὐ γαρ αν se μεταδοίημεν μει

λόγου. LXXXIII. De δ' παυσατο, παντες ο παροντε 122s

ἐπεθορύβησαν, τα δέοντα λελογισμένω συγκατατιθέμενοι. καὶ μετὰ τουτο συχίας γενομένης --

15 νήνιος Ἀγρίππας, σπερ καὶ τοὐς ἐν τη βουλὴ λόγους

υπὲρ του δημου διέθετο καὶ του πεμφθηναι την αυ- τοκράτορα πρεσβείαν την γνώμην ἀποφηνάμενος αἰτιώτατος ην διεσημηνεν οτι βούλεται καὶ αυτος εἰ πεῖν. τοι δε κα εὐχην το πρῆγμα φάνη καὶ νυνι

et γέ τοι λόγων πέλαβον ἀκούσεσθαι συμβάσεις ληθινὰς καὶ γνωμα σωτηρίους ἀμφοιν εχόντων κάὶ το μὲν πρωτον ἐπερρόθησαν παντες βο μεγάλη

λέγειν κελεύοντες ἔπειτα ἐπέσχον, καὶ σιγὴ τοσαύτη κατέλαβε την ἐκκλησίαν, στε μηθεν διαλλάξαι τον 25 τοπον ἐρημίας. ο δὲ τά τε ἄλλα, οἱον τε ν πιθανωτάτοις ἔδοξε χρησασθαι λόγοις και του βουλευ- ματος των ἀκουόντων ἐστοχασμένοις, τελευτων δε

της δημηγορίας λέγεται sθόν τινα εἰπειν εἰς τον Αἰσώπειον τρόπον συμπλάσας πολλην ομοιότητα προς 123030 τὰ πράγματα ἔχοντα, καὶ τούτω μάλιστ αὐτους ελεῖν οθεν καὶ μνημης ξίωται λόγος και φέρεται ἐν ἀπάσαις ταῖς ἀρχαίαις ἱστορίαις. ην δὲ τὰ λεχθέντα