장음표시 사용
421쪽
que res naturali ratione sanctas non
dari, sed lege demum constitui.
est locus, in quem homo mortuus in perpetuum illatus est ab eo, qui jure in serre potest O . Hinc eae ueteria Sccenotapbia per se non sunt religiosa n ;nec servitus , quae ad sepulchrum conis ceditur.' nam hare privati juris est , indeque a domino remitti potest q .
Haec religis ex supersitione gentilium orta est. hi enim animas particulas auiae divinae esse, statuerunt, & ex quo a corpore separatae suere, MANES
appellaverunt r . Hos autem manes obambulare , . credebant, circa corpus
defunctorum , nec quiescere illos posse, ex illimabant i, nec ab inferis recipi ν. nili sepulto corpore. Hinc tanta cura Genti Sus fuit corpus condendi, ut manes requiei cant, & sepultura ossicium humanum dieitue u .
Hae res religisse i iidem publici juris υ,& nullius dicuntur, quia in nullius
privati bonis i unt x , nec esse possunt sed naturaliter locus videtur ad mortuum pertinere 3 . Et si vero lsa religiosa in propriet te, bc dominio non sint, jus tamen in his rebus cuique competere potest adulus religiosos, uti jus inserendi mo tuum, cenotaphia faciendi, &e. Effectus rerum religiosarum est , I. ut actis mihi detur in factum contra eum, qui mortuum in meum locum insert et . a. Si alius me impedit, leges Romanae actionem mihi contra eum dant demortuo inferendo. 3. Si quis me prohibeat sepulchrum aedificare, monumen. γ L o. r. is Relig. ο) L. 2. . . Eod.
tum exstruere, cenotaphia erigere , &e. dant actionem desepulchro in i Mando. . Si quis expensas in funus alienum. fecit, actio funeraria ideo datur . s. Si quis sepulchrum violaverit, contra eum datur actio de sepulchra violato.
Res ergo religiosae natura non dantur
& doctrina de manibus mera sabula est. Sane, sepultura non est ius naturali ratione homini quaesitum: homo de si nil esse homo si moritur ἔ nee iura dantur mortuorum, sed viventium . Frustra proinde hic quaeritur de jure suo
cuique tribuendo, cum homini moris tuo lus quaestum non sit, nec natura
quaeri possit. Sed nec viventibus jus
quaesitum esse , asseri poteste eorum enim non interest , quomodocunque cadaver anni hiletur. At ex rationibus politicissepulturbe necessitas in rebus publicis bene oris dinatis merito introducta est. β. CCXXXIV. Secundo, res natu. rali jure sunt vel corporales, vel tuis corporales. Illae sunt, quae tangi possunt: hae, quae tangi non possunt qualia sunt ea, quae in/ure consistunt, uti haereditas, obligatio , servitus, juiis. dictio, &c. a . CCXXXV. Te et O , res corporales vel mobiles sunt' vel immobiles. IIIae lo-lo non cohaerent: hae solo cohaerent. vel natura sua , vel ex destinatione hominis . ὁ . Res incorporales autem nec mobiles sunt, nec immobiles ; sed sequuntur naturam rei, cui cohaerent. Atque hinc actiones reales ad immobilia reseruntur, quia dantur pro obtinenda re immobili α
422쪽
De disserentia inter Imperiam, oe Dominium.
di dominii explicemus, praemittendum est, in rebus terrae duo esse occupabilia Imperium , & Dominium . . Equidem quid sit Imperium , quO- modo acquiratur , & quae inde isequantur jura , in ira examinabimus . Hic saltem indigitabimus , quid io tersit inter Imperium , & Dominiam ' Sc quodnam jus competat imperanti in D minium singulorii m.
CCXXXVII. IMPERIUΜ I. est potestas proprio jure competens , ad tuenda jura civitatis. DOMINIUM est facultas domino competens de re sua pro lubitu disponendi e .
II. Ex jure Imperii igitur saltem
facultas oritur tuendi, Sc confervandi personas , & res imperio subjectas :Ex Dominio autem tequitur iacultas
etiam perdendi res f . III. Acquiri Imperium potest , etsi
res singulae natura in dominium veni. re non possint. Sane, imperium aeris; aquae profluentis, maris, &c. g habere possumus, elisi nec aer , nec aqua prohuens, nec mare in proprietate no stra snt constituta. IV. Occupato Imperio nondum vi. detur occupatum Domin um , seu proprietas rerum singularum s quod etiam de dominio generali asserimus . . In-
tra fines igitur imperii infinitae danturres, quae nullius sunt, id est quae in
proprietatem nondum venerunt, ut serae , gemmae , & lapilli in littoribus
inventi, &c. Hinc V. apparet , in occupatione Imperii non praeci te requiri, ut res in corporali nostra potestate constituatur; sed ibi sufficere , ut imperans legeracum effectu rei dicere possit . At ad acquirendum Dominium praecise requiritur corporalis rei apprehensio . Merito igitur ICtus ait , dominia rerum
a possessiona initium sumsisse ε .
. CCXXXVIII. Insignis autem hujus imperii est effemis , tum circa
res communes , quae plane in domunium singulorum venire non possunt; tum circa res, quae in singulorum proprietatem Venire possunt , at occupa tae nondum sunt tum circa eas , quae in singulorum dominio constitu. tae sunt.
CCXXXIX. PRIMO enim imperans legem dicere potest rebus communibus , quarum usus omnibus hominibus patet : ita enim is , qui mare occupavit , squod commune est) v lorum submissionem a transeuntibus ex gere, vectigal navigantibus imponere,&c. potest : sed & aeri legem dicere, adeoque prohibere poterit , ne quis aucupia exerceat i , ne quis ades altius tollat, &c. Denique prohibere potest,
423쪽
4o 6 Dissertatio Proarm. XII. Lib. IV. Cap. II.
test , ne in I rioribus, s quae sunt com- Atque ex eadem ratione illi, qui munia j aedificetur absque contenta publice conduxerunt piscationem p , vel Principis &c. - - eam in laudum a Principe acceperunt ψ ,
. CCXL. SECUNDO, Princeps im- prohibere alios possunt : quia actuperare potest ne res, quae in proprie. utuntur, adeoque, quamdiu utuntur,tatem no bam venire Possunt, occupen.
tur: atque hac ratione prohibere Princeps potest, v. g. ne loca sterilia, &inculta invito imperante possideantur n. ne uniones, & gemmas in littore legere liceat; ne a despota a privatis occupentur, &c. Sed & talem legem da. re potest , ut res occupata, & in no- alios jure excludunt. Si vero uti desi nunt , res redit in pristinum statum, i. e. quilibet usum illum occupare potest. vid. g. 238. )Hine jam sicilis est decisio quaestionis, an dominus praedii maritimi
propellere pii cantes ante aedes, vel praetorium ejus possit λ Ulpianus id ne.
stro dominio constituta videatur, etsi gat, quia mare est commune, uti aer ;vere occupata non sit O . adeo ut iniuriarum agi contra dominum Bene autem notandum est , usum tu. prohibentem posse, existimet. Leo id ris Gentium tali lege imperantis impe- aifirmat, & jus illud, quod dominum diri non posse; adeoque neminem a prohibentem actioni injuriarum subji- navigatione, noc a plicatione, nee ab cit, iniquum judicat e. Prior senten. omnibus illis juribus, quae in praece, denti sectione recensuimus , excludi posse. Neque obsat, experientiam testari, Gentes quasdam alias gentes excluderetia jure naturae vera est & merito Cius ait, contrarium quidem usurpari, at nullo jure . Nec repugnat Leo. nis constitutio ς is enim lupponit .usata occupatum a domino esse , quia a piscatione , a facultate lesendi unio- oras illas loco vestibuli, seu atrii e Lnes &c. Rei p. Hoc casu supponitur, se, ait, cujus usum dominus possidet a gentem , quae alios prohibet, usum maris, & littorum occupasse . Cum enim ulus maris omnibus gentibus communis sit, ea gens, quae usum illum occupavit, jure suo utitur; ade'queCCxLI. Tertio, effectus imperii in signis ratione rerum, quae in singulorum proprietatem venerunt, hic est, ut
imperans ex duplici causa de hoe dominio disponere, & rebus illis legem
quamdiu utitur, omnes alios exclude- dicere polut d nimirum, ob utilitatem re potest . Si proinde usus certo saltem tempore recurrit , & gens quaedam quotannis piscationem exercuit , in usu hoc turbari ab aliis non potest , quamdiu utitur publicam. &in poenam φ . Nunquam autem extra hos ea sus ex plenitudine potestatis jus aliis quaesitum auseriari potest μ
424쪽
De iure quod nobis competis in Rar terrae Iure Dominii I Mἰ de Origina Dominia , oe de modis ejus acquirendi, agitur.
. rentiis inter imp rium, & dominium , superest ut exponamus , quomodo res naturalis jure fiant singulorum vid. supr. 2Is. . Eo maais autem interest vera indigitare principia, quia Grotius υ increpat ICtos Romanos, quod modos acquirendi in Titulo de aequirendo rerum dominia recensitos juri Gentium , seu
Ex sequentibus apparebit, omnes illos modos acquirendi dominii vere na. turales esse, indeque ICtos injuria vapulare. Error Grotii in eo consistit, quod erediderit , ICtos Romanos in omnibus acquirendi modis dominium plenarium, & perpetuum, etiam in re alterius, tribuere. At nunquam id sen. ssse ICtos, ex ipsa tractatione apparebit. CCXLIII. Praeli minaris autem quaestio est . quaenam sit origo dominio. rum , i. e. quomodo in primaevo hominum statu res terrae in proprietatem singulorum pervenerint Equidem Gr rius γ in ea opinione est, dominia non esse a natura , sed omnes res fuisse ab initio communes: & homines demum pacto tum expresso, tum tacito) ab Illa communione recessisse: adeoque posse quidem dominia, postquam facto, &voluntate hominum introducta sunt , juris naturalis dici, sed pro certo rerum tu. Quam hypothesin late alibi ex. plicavimus et , simulque coinmunionem
illam naturalem rerum refutavimus a .
CCXLIV. Nos statuimus, res ab initio non communes, sed nullius, i. e. in nullius hominum bonis, & proprietate fuisse, ac per occupationem demum in dominium sngulorum pervenisse.
mus , res terrae ab initio fuisse nullius. Ut enim res in alicujus bonis,& propri tate esse dicatur, requiritur, ut posses sionem ejus rei acqui verit, i. e. ut facultatem naturalem habuerit rei incumbendi eum animo sibi habendi 5 : possessio enim non acquiritur nisi corpore, δι animo e . Si proinde nunquam facultatem habuit rem tenendi, impossibile est ut pro lubitu de ea disponere possit. Hinc notanter Ictus ait, dominia rerum
a possessone initium cepisse . .
Certum autem est, primum hominem a Deo sormatum eo momento nihil proprii habuisse: Nulla res in ejus
corporalem potestatem adhuc pervenit; adeoque nullum jus in eam habuit: neis dum igitur in omnes res jus aliquod sis bi arrogare potuit,utpote quae maximam partem cognitae i pii non fuere I adeoque& detentio, δc animus sibi tenendi, d ficiebat, fuere igitur res nullius. n. I. Sed 3c porro si res in prima, vo rerum statu in bonis, & proprietate ali.
425쪽
se oportet, aut pluribus, aut omnibus. Non autem suere propriae uni I uti modo probavimus e nec pluribus tum cx eadem ratione, tum quia per rerum naturam constare nyn potest, qui
plures illi sint, quibus, ex lusis reis atquis, Creator proprietatem rerum
terrae concessisset.' nec omnibus o quia
I. dictum est, nec primum hominem tempore formationis res aliquas deti. nuisse animo sibi habendi, nec homines ex eo natos aliquid possedisse , dum nascebantur: adeoque res universas eis proprias nunquam fuisse, quia nemo dominium acquirit, nisi res in ejus corporali potestate constituatur . Sed di li 1. omnibus hominibus res uni. Versae propriae essent, necessario inde
inferri deberet rerum communio: ea autem posita infinitae contradictiones, de dissicultates le querentur , quas alibi e exposuimus. Cum igitur res terrae nec uni, nec pluribus, nec omnibus propriae sint, nullius esse oportet. n. Σ. Res natura nullius esse, ICti
Romani passim indigitant . Occupa.tionem enim rerum, quae nullius sunt, juri gentium, quod cum genere humano initium cepit , adscribunt f tadeoque eo tempore, quo genus humanum initium cepit, res nullius suere . Sed & alibi asserunt, littora ita
publica esse , uti res, quae natura pro κ iae sunt, nee in dominium perisnerunt g οῦ adeoque existunt res, quae natura proditae sunt, & in nullius dominium adhuc pervenerunt. At haeres dicuntur nullius; quod de littoribus disertis verbis a JCtis traditur ε . .) Dissert. procem. ad G tot. d. g. 68.
ia, . pr. g. I. N L. s. pr. A. R. D. R. Ratione naturali re, nullius capientium
*. CCXLIII. Posito principzo, res terrae nullius esse, necessario sequitur, cuique hominum jus esse res illas ocia cupandi, & suas faciendi. Hoc autem jus homini naturali ratione quaesitum esse, probatur I. ex FACTO CREA. TIONIS. Deus enim cuique hominum non tantum in genere dedit liabertatem , i. e. facultatem naturalem
agendi quicquid lubet, sed & specia.
tim cuique concessit potentiam arripiendi res terrae, percipiendi fructus,&e. Hare facultas, haec potentia, tamdiu licita est , donec prohibita probetur. At talis prohibitio probari nequit,
quia res omnes natura sunt nullius:
adeoque nemo est , qui jus sibi in
rebus illis arrogare, & occupantes impedire, aut ab usu illarum rerum repellere possit. II. Ius occupandi res nullius conis firmatur ex MOTIBUS cuique lio.
minum a natura inditis . Homines enim anxie ea, quae ad vitae ne ce sti. tales pertinent, appetunt, easque summo studio ad usus tuos arripiunt. Homines ergo motus illos sequendo, juxta voluntatem Creatoris, i. e. jure
Demonstratur id ius III. ex FINE ACTIONIS CREATORIS. Sane ,
in eum solum finem Deus res terrae
creavit, & nulli alii usui quam ut homines illis uti possint. Atque hoc
argumento utitur ICtus . . cum demonstrat, homines non esse in fructu aliorum : nam, ait, natura omnes fructus hominum causa produxit. Etsi vero animalium quoque causa terrae fructus eonditi sint, verum tamen manet, fructus in usum hominum conditos seri, traditur in d. L. p. pr. v L. 34. A. R. D. εὶ L. si. Contr. emi. 0 ing. 37. Inst. de R. D.
tatio Procrin XII. Lib. IV. Cap. III.
suissent, aut uni proprias suis-
426쪽
ditos esse, quia ipsa animalia condita sunt in usum hominum k . Praeterea IV. negari nequit, Deum velle humanum genus conservari , &propagari: eum vero citra occupationem rerum , quae ad alendos homines pertinent , humanum genus conservari non possit ; ex MEDII NECESSITATE s equitur , Deum quoque voluiste, ut homines res illas in usus tuos arripere, eoque suas facere possint. Sane, V. Ex NATURA ENTIS PERFECTISSIMI certissima rati ne insertur , Deum , qui res tertae produxit , easque in nullius potestate constituit , immo singulis lacultatem iis utendi concessit, motusque eas in tuos usus convertendi indidit , eumque unicum finem in producendis fructibus manifestavit, &c. voluisse , ut homines res terrae suas faciant ' quia
vult quidquid agit , nec aliquid frustra agit. Denique, & VI. USUS OMNIUM
GENTIUΜ indigitat, homines occupando res terrae , eas suas sacere quatenus nullius sunt . ICti Romani inter modos acquirendi juris gentium , quod ab ipsa ratione naturali procedit , & cum genere humano ortum
est, rei erunt occupationem rerum , quie
nullius sunt i ; & Neratius postquam
asseruit, quod in littore quis aedificavit, eius esse, rationem addit , quia littora ita sunt publica, ut ea, quae primum natura sunt prodita, oe in nullius δε-
minium adhuc pervenerunt m Hinc regulam generalem statuunt , m. de Cocceir In tr. ak Grat.
tiod nullius est, naturali ratione eedere oecupanti u . Atque ex hac ratione capta in aere, aqua, Sc terra, jure gentium , quod cum genere humano initium cepit, fieri capientium, ajunt ;quia scilicet hae res nullius sunt o . Hi ne quia littora nullius i unt ρ , inventa in littore et , ac aedificia ibi posita r , cedunt occupanti, &c. ι . PO ro mare , ejusque alveum M , nullius esse , statuunt indeque concludunt, omnia incrementa fluvialia fieri occupantis υ . Denique ideo novam
speciem fieri facientis, docent, quia id, quod facti m es, antea nullius fuit x . Cum ergo probatum sit, jus occupandi ex voluntate Creatoris cuique hominum quaestum esse , sponte inde sequitur , id , quod occupamus , nostrum fieri, & alios homines rem a
me occupatam auferre mihi non posse. Everterent enim actionem Creatoris,& factum creatoris ' prohiberent motus a creatore cuique hominum inditos impedirent Iinem, quem Creator agen
do tibi proposuit ; tollerent media ad obtinendum finem necessaria ; inculparent per festiones disinas , quasi Deus frustra aliquid fecisset; & denique improbarent id, quod apud omnes genter pro licito habetur. Hinc alibi probavi.
mus, furta, i. e. contrectationes Daudulentas rerum ab aliis occupatarum, communi gentium calculo improbari ν . CCXLIV. Causa igitur dominii, sive originarii, sive derivativi, est jus
naturae, i. e. voluntas Creatoris, quieuique hominum facultatem concelsit
427쪽
4ro Dissereat es proa m. XII. Lib. M. Cap. III.
res hujus terrae occupandi, suasque L. n. 2. Si fama mihi compertum est, ciendi, & de occupatis disponendi. rem meam penes alium , qui sorte id CCXLV. Subiecttim dominii sunt negat, existere , jure . naturali quoque homines ratione praediti e unde domi. attio mihi competit ad exhibendum nium acquirere non possunt bruta, in. idque ex medii necessitate. Rem enim santes, surios, summe ebrii , &c. do meam vindicare non possum, nisi praeficit enim animus sibi tenendi. via exhibitione constet , eam meam CCXLVI. Objectum sunt res esse ; unde haec actio praeparatoria rei corporales , quae in proprietatem ve- vindicationis dicitur .nire posIunt , mobiles , & immobi- n. 3. Equidem Dominus jure natu-hiles et : non vero res incorporales ' rae praeterea a possessore rei suae etiam nec jura universitatis , nisi quatenus fructus separatos , consumtos , perci- corpori cohaerent μ οῦ nec res natura piendos, omneque id, quod interest , communes . - repetere , immo ad omne damnum
CCXLXIL Essectus dominii ae- culpa, vel dolo in re datum, agerequisiti intuitu domini sunt, I. ut qui- potest: at hae actiones non sunt realibet homo de re occupata pro lubi- lcs, nec ex jure in re oriuntur, quia tu disponere, eamque in alium trans. Ductus separuit , &c. Nunquam mei serre possit . Cum enim omne jus in- fuere ς sed hae praestationes sequuntur illam rem sit penes solum occupan- vel ex delicto , vel ex variis causi tem, nemini injuria fit illa dispositio. rum figuris. Iure Romano tamen caune, & nemo jus contradicendi sibi ar- tum est o , ut in judicis arbitrio sit, rogare potest . Atque hoc principio si possessor ad mandatum non restituat, nititur regula illa JCtorum, nihil tam etiam de illis judicare. Unde rei vin- naturale esse , quam voluntatem domin dicatio dicitur arbitraria. rem suam in alium transferre volentis, CCXL v III. Essectus dominii in- ιam babere. 2. Quod omnia licita tu tu aliorum est, ut L a J illi iacul- sint, sine quibus dispositio illa exitum talem pro lubitu de re mea dispone habere nequit; adeoque dominus de- di impedire, & turbare nequeant. Sa-sendere potest rem suam contra vim ne, cum Deus cuique hominum s aliorum , etiam cum internecione vim cultatem dederit rem occupandi , &inserentis, si aliter defendere nequit: de re illa disponendi, alii facultatem mmo di vindicare , & repetere eam hanc a Creatore concessam turbare spotost a quocunque, qui rem illam & hoc jus naturali ratione quaestumne causa tenet. occupanti auferre absque iniuria non v. I. Actio, quae ex dominio ori. possunt , quia concessionem diVinam tur , JCtis dicitur rei vindieatio e t interverterent , & jus suum cuiquςpςr quam rem ipsam , ejusque domi non tribuerent. Γ b J Ut si rem alnium a quocunque possessore vindica. terius, etiam bona fide , tenent, eamn iis, cum fructibus tendentibus, uta dominum restituere teneantur, qui pote qui sunt pars rei. ius alienum tenent.
428쪽
Hast aurem restituendi necessitas de-snit si posse r rem hanc alienam non amplius tenet, sed eam , etiam pendente lite, alienat. Actor enim rem vindicare non potest, nisi a posse
re; 3c reus restituere per rerum naturam non potest rem , quam non te
dum est, dominium acquiri posse vel lene, vel sub certis legibus : v. gr. uJ sub lege census ; unde bona cen sitica, emphyleutica , &c. fbJ sub lege fidelitatis , & servitiorum ; quo
pertinent seuda . Atque haec negotia
De modis amittendi dominii infra sectione furit agemus. CCL. Dominium , seu rei proprietatem , iure naturae variis acquiri. mus modis' & quidem I. ex facto nostro, 2. jure rei nostrae , 3. per continuationem firmiliae , i. e. jure successionis ab intestato : non Vero q. per prescriptionem , nedum s. per testamentum. De quibus singulis nunc
De aequi tione dominii ex Facto nostro. q. CCLI. FACTO nostro dominium
acquirimus , I. occupatione rei , quae nullius est: χ. speescatione ' quo etiam pertinet confusio, & commixtio : 3. o cupatione rei hostilis , 4. perceptione fructuum ex re aliena: s. traditione.
acquirimus per occupationem rei nullius.
Rerum . qII OCCUPATIO est actus, quo rem .
quae nullius est, in potestatem , & custodiam ea intentione redigimus , ut res ipsa nosra sit g . CCLIII. In praecedentibus demonis
stravimus, ab initio rerum omnes res hujus terrae fuisse nullius, i. e. in nul
lius bonis, & proprietate s r a. in
adsoque unicuique jus competiisse res illas occupandi, easque luas iaciendi,
i 3. ) . Certum igitur est . Miscupationem esse modum acquirendi naturalem . Unde Wii Romani quoque eam retulerunt ad jus gentium , quod cum ipso genere humano ortum est 5 . Haec occupatio recte dicitur acquisitio originaria i , quia in primo hominum statu hic modus unicus fuit , quo res in proprietatem hominum trannit. CCL IU. Requiritur autem ad hanc acquisitionem, ut res in potest te nostra corporali si constituta , ita ut lacultatem naturalem habeamus rei insistendi. Nam per dominium in teuligimus tacultatem pro lubitu de red Aponendi , eam perdendi , &c. k . Hanc iacultatem in actum deducere non possumus, nisi res ita occupata sit, ut in nostra custodia sit posita . Hinc notanter ICti Romani aiunt , dominia rertim ex possessione naturali
originem cepisse i , quia per possessionem demum res sub nostra custodia constituitur m . Hinc jam apparet, nondum rem oc cupatam este; adeoque nec nostram dici posse : I. si animum saltem habemus rem occupandi , quia solo animo posse Isio non acquiritur u , adeoque nec dominium. II. Non ergo visus solus
429쪽
sim cit . . Nee III. per jactum teli res, quae antea nullius fuit, in nostra potestate constituitur p . E contrario , Oeeupata censetur In sera , quae la. queo capta se amplius extricare ne. quit . V. Pisces in piscinis , non vero in rivis privatis e . VI. Ferae in vivariis, non vero in sylvis cireum. septis . . VII. Res hostiles , quae in. tra fines nostros pervenerunt x . CCLV. Occupare , i. e. domi. nium acquirere possunt omnes . qui
maturum judicium habent, & rem , quae nullius est , animo sibi habendi occupant; non ergo suriosi , nec in .
rem, quae nullius est, occupare pas. sumus . Quod variis modis continis gere potest. Primo enim liberae personae , quae in piscando , aucupando , Venando , margaritas legendo &c. operam suam aliis addixerunt, statim quod accepe. runt acquirunt ipsis, quibus operam naUant u . Sane, possessionem per alios
acquiri posse, ICti asserunt V . Ratio
est, quia naturaliter homo hominis alterius volens volentis instrumentum esse . , i. e. ita de actionibus suis disponere potest . ut voluntas sua ab alia pendeat . Atque hoc casu actio non est agentis, ted causae . dc commodum actionis non ad instrumen. tum pertinet, sed ad causam. q. CCLVII. Secundo , acquirimus dominium, etiam ignorantes , si res ab illis nostro nomine occupatur, qui in
potestate nostra sunt; nimirum , a se vis. ac filiis familias R . Hinc verum non est, quod Grotius a ait , discrimen, quod traditur in Iiberas personas , crserviles, circa aequisitiones esse iuris ei. vilis , oe ad aequi laues civiler pertinere. Nam servus naturali ratione est instrumentum domini, quia omnes sa- cultates naturales agendi servi alterius dominio subsunt ' quod egregie testatur Democritus o .
q. CCLVIII. Tertio, imperantes a coquirunt omnia , quae a subditis bello capiuntur ; quia subditi sunt instrumen. tum imperantium e . quicquid enim in bello agunt, iure, Sc nomine imperantis agunt. Hinc admitti non potest distinctio, quam Grotius affert, interres mobiles. & immobiles e quasi res immobiles demum captae cedant Principi; mobiles autem . quae extra ministe. rium publicum capiuntur. occupanti d. Nam utrobique eadem est ratio. Cau. sa belli ad imperantem pertinet ἰ subditi ejus jure, det nomine agunt e quicquid igitur tanquam instrumentum imis perantis occupant, non sibi , sed camsae acquirunt; adeoque subditi semper, quae capiunt , actu hellico capiunt rquo casu ipse Grotius satetur , capta acquiri imperanti e . CCLIX. Puarto ,t Tutores quo quet , dc curatores , s quibus naturali
ratione defensio earum personarum injuncta est , quae se ipsas defendere , rebusque suis praeesse nequeunt ) quae occupant nomine pupillorum , &c. his acquirunt f .
q. CCLX.L. g. e. 6. s. st. n. t. L. t. e. s. g q. Grol. d. g. r. et L. I. g. s. A. P. L. 4. L. 46. EM. a d. e. 6. g. s. n. a. add. L. r. e. s. q. 3. ibin apud Gror. d. 3. s. g. p. e Gror. L. r. cap. s. . Gror. L. q. cap. 6. l. IO. I l. I 1.
430쪽
NULLIUS, i. e. quae in nullius bo. nis, & proprietate sunt. Si enim alius jam occupavit, ei jus voluntate Creatoris utpote qui cuique hominum
propriam iacultatem occupandi conis
cessit in quaesitum est , quod illi ab L
que injuria auferri nequit. h. CCLXI. Inter res, quae NULLIUS dicuntur , quaedam ita nullius esse, diximus, ut ipsa proprietas Occupari possit ' quaedam ita , ut proprietas acquiri non possit, sed solus usus. In illis res ipsa per occupationem nOstra fit, in bis ulus saltem. . CCLXII. Res, quae sua natura
occupari non possunt, iunt I. mare Iadeoque & aqua marina , alveus, &littora e 2. flumina publica' adeoque aqua profluens, alveus, & littora nu. minis: 3. aere & q. via publica e . n. I. MARE tribus partibus constat : aqua marina , alveo , m littoribus , de quarum occupatione quaeri potest . 'tia marina occupari natura nequit, cujus rei rationem supra 2Is. e X posuimus. Alveus maris itidem propter naturam rei oecupari non potest . Res enim nostra tunc demum fit, quando iaculistas naturalis nobis competit rei insi. stendi : at per rei naturam possideri non potest alveus quamdiu aqua tegitur ε . Quod adeo verum est, ut locus , quem mare inundat, desinat esse meus, & fiat publicus ε .Littora possunt quidem occupari sua
natura, quia aqua non perpetuo teguntur : at cum ad usum maris necessaria sint, eatenus in proprietatem veni.
re non possunt. Hinc ICti dum mare ,
& littora ad res communes reserunt. notanter addunt, mare, per θορ littora maris: ut, nimirum, littora comis munia sint , quatenus littora ad usum maris pertinent . Cum enim Creator maris usum communem esse voluerit, ex medii necessitate sequitur , etiam littorum usum communem esse voluisse , quia sine littoribus usus maris
exerceri non potest. Certum ergo est, mare occupari non posse , nec totum . , nec pro parte i. ' n. 2. Eadem ratio est in FLUMINIBUI PUBLICIS. Nam haee quoque constat ex aqua pro ente, alveo, ripis . Diiam prinuentem occupari non posse, supra ρ. 2l8. ostendimus. Sed & alveus propter naturam rei,
de quia possideri nequit m , in proprietatem nostram venire non potest is radeo ut is , cujus ager inundatur ,
possessionem agri ο , & si flumen n vum alveum facit, dominium quoque perdat p . Hinc JCtus ait, impossibiale e se ut alveus non si publicus, s men publicum es Pp . Ripas fluminis publici occupari non posse, vel ex eo constat , qui earum usus ad usum fluminis publici neces.sarius est : adeoque ex dem ratio hic obtinet, quae in littoribus; nimirum, quod occupari non possint, quatenus ad usum fluminum pertinent. Hi ne jam iacile collisitur , littora maris, ripas, ac alveum fluminis publici , extra usum publicum maris , & fu
minum , occupari natura posse. Sane,
jure Romano insulae in flumine natae ,& alvei derelicti , cedebant vicinis , quibus flumen pro limite datum est q . Sed