장음표시 사용
411쪽
cujus proprietas ab alio occupata est , capiatur : nam dc aer, & avis ipsa, sunt nullius i. n. I. Grotius m aerem in proprium jus abire posse , atque hactenus dil- similem' ejus a mari esse rationem , statuit ; quum nullus ejus usus sit , ad quem terrae usus non sit necessarius. Cum igitur terra illa legem accipiat ab eo , qui in terra imperium habet , inde concludit, aerem quoque legem ab imperante accipere posse , atque ex hac ratione aucupia vetari posse , ait. Αt bene notandum est , prohibiti nem legis non impedire , quo minus aer maneat communis, id est nullius, de quo minus avis in aere capta fiat acquirentis . Leges Romanae nobis indi-gitant , seram , etiam in alieno captam , fieri capientis , quia quod nullius est , cedit occupanti u . Capiens autem , qui lege prohibente ingressus est alienum landum , ideo injuriarum actione domino fundi tenetur o . Etsi igitur landus alicui jure dominii competat , inde tamen non sequitur , aeris quoque eum esse dominum, nedum avium in aere volantium , cum nec aer , nec avis uaquam in domini potestate corporali suerint.
CCXVIII. II. AQUA PR FLUENS communis est ρ , sive in flumine publico , sive privato fluat .
Complexus enim aquarum itidem sua natura in sngulorum proprietatem Uenire nequit: nam haec quoque aqua inexhausta , Sc indeterminata est , Scsingulis momentis mutatur οῦ adeoque possideri, id est in custodiam nostram, dc potestatem corporalem digi non potest . Hinc usus aquae omnibus h minibus communis q, 8c cuique liberum esse dicitur, haurire , & ducere aquam e flumine ν .
est res communis seu publica iure Gentium ν . De aqua marina id induisbium est : sane, complexus ille aquarum indeterminatus , dc inexhaustus est , ae itidem singulis momentis mutatur ' adeoque minus adhuc , quam
aqua profluens , in custodiam, seu potestatem nostram corporalem redigi s test . n. I. Mare igitur quatenus pro aqua marina sumitur , nullius est u , id est nullius in bonis , patrimonio , δέ pr prietate : dominus non est , qui jus sibi hactenus arrogare, aliosque ab usu ejus arcere possit η . Atque haec ratio est , cur usus maris omnibus hominiis bus communis dicatur , uti aer γ' cur omnibus pateat R, publicusque sit jure
n. a. Hinc sal cuique liberum est , in mari navigare , Sc piscari . , suri ludere in atrio publico e ) etiam ante
altem D L. τ f. r. l. r. pr. R f. I. Acq. re dom. Uid. Theophil. Insiit. f. II. de reril div. m d. l. s. s. l. d. l. δῆ. s. s. E a. c. a. f. q. H I. i. f. s. l 3. pr. 3c g. r. de A R D. arg. l. so. EOd. ρ i. s. q. i. A. R. D. g. ia. Inst. Rer. Div. cons. l. fin. g. r. Quod vi, aut clam. q) L. a. q. t. ff. rer. div. q. a. Inst. Eod. Grol. l. a. e. a. f. l . I. a. Inst. Reridi v. 0 L. a. m. Flamin. l. un. f. r. Ut in stum. publ. Gror. lib. z. c. a. f. Ia. ν L. a. f. r. 1s Rer. div. g. r. Instit.
I nsi. Eod. L. II. g. s. iniur. L I. f. I. 1L Acq. re r. dom. l. a. f. s. ne quid inloc. pubi. c d. l. a. g. p. d. lib. II. Comm. Praed.
412쪽
alte ius aedes , Vel praetorium ; adeo ut si quis me prohibeat , actione inisiuHarum ideo teneatur q: nisi juri suo renunciaverit f. f J Privata lege mari servitus imponi nequit servitus enim nonnisi a domino constituitur :nemo autem maris dominus est in f γ J. Quicquid mari capitur, fit capientis g; quia quod nullius est, cedit occupamti h. DIJ Insulae in mari natae nullius sunt, indeque cedunt occupanti . . f.J Si quid mari injicitur, si aedificium ei imponitur, &e. id fit occupantis, quia nullius est h. CCXX. IV. ALVEUS MARINUS ejusdem iuris esse dicitur , cuius est mare, & littora maris ι: at mare, & littora maris, sunt communia m. Sane, cum aqua marina communis si, necessario quoque alveus , qui aqua marina perpetuo tegitur , communis erit AE . Unde dominium iundi, quem mare novo consecto alveo inundat , interire dicitur s. n. I. Proprietas igitur alvei marini
nullius est ρ , id est in nullius proprietate , seu dominio . Nemo ibi jus prohibendi , vel alios arcendi , sibi arrogare potest . Sed usus comis munis est omnium hominum g ; omnibus patet , & publicus est jure Gen
Aeq. rer. dom. L. I. g. l. II. Acq. poss
r. div. ρὶ S. s. Inst. Rer. div. r n. 2. Hinc I. pilae in mare jaliae, item molae, cedunt ei, qui injecit , ,
quia usus maris Omnibus communis
est ν ς & quicquid desuper aedificatum
est, acquiritur aedificanti M: idque suum sacere dicitur , etsi non in suo aedificet υ. 2. Insulae ex alveo maris natae
s adeoque quae pars alvei sunt ) η ,
nullius esse intelliguntur, ideoque cedunt occupanti ν.
Iurisconsultis Romanis dicuntur cominmunia per mare R ; unde ejusdem juris esse dicuntur, cujus est mare , quod est commune μ: mare enim, &littora communia omnium sunt, sicut aer ι t. Littora hic intelliguntur, quatenus hyberno tempore mare maxime
n. I. Hactenus igitur littora sunt pars maris ; sine littoribus enim usum ma iis, qui communis est omnium, exeriscere non possumus. Proprietas ergo littorum nullius est re , id est in nullius bonis , & dominio : adeoque nemini jus arcendi assos ab eorum usu competit . Est igitur littorum usus omni um hominum communis d , & omnibus vacat O , omnibus patet, eoque est
publicus jure Gentium f. Unde ICti
tradunt , in littoribus idem obtinere,
413쪽
3ρ 6 Dissertario Prooem. XII. Lib. IV. Cap. L.
quod in usu aeris, maris, & fluminis, v. 2. Neque in littoribus distingue.& viarum publicarum g . bant ICti Romani, utrum agri vicini Atque haec ratio est , cur I. nemo essent arci finii , an limitati . Nam prohiberi possit ad mare accedere pi- omnes agri erant limitati, quia littoraicandi causa, quia littora maris com- numquam assignabantur privatis is . munia sint ε : 2. cur quilibet casam Aliud igitur obtinet si Princeps vici. . ibi ponere, retia exsiccare, &ex ma- nis praediis agros assignat usque ad maiari deducere posssit ε : 3. cur nemo in re, vel ipsa littora eis in seudum dat littoribus aliquid facere possit, quo iter, s uti in Pomerania in terris nobilium navigatio, & statio deteri cir fiat, adem ad littus maris sitis fieri solet); tuncque quo usus juris Gentium impedia- enim idem obtinet, quod in ripis flu-tur nam is manu quoque a quolibet minum publicorum : ut nimirum improhiberi potest k : cur quilibet in crementa cedant vicinis praediis, quia littore aedis ea re possit i , & aedifican, agri sunt arci finit. Cum enim propri do subito aedificium suum faciat m , et. tas littorum , extra usus maris , vicis non in suo aedificet α ; res enim nul- nis praediis assignata sit, necessario selius cedit occupanti φ : unde navigan- quitur, jus alluvionis ibi obtinere, intes abstinere ab illis aedificiis debent; sulas vicinas cedere domino littorum, nam id non pertinet ad usum maris, aedificium ab alio in illo littore posi-
qui solus juris gentium est ρ Domi- tum acquiri ei, qui proprietatem lit-nium autem hoc cessare cessante usu, torum habet, &e. infra q videbimus). s. Cur nec Ilit, CCXxll. VI. FLUMINA quo. ra, nec alia loca publica, praedio ven. que Ktis Romanis dicuntur communia, dito iuncta , in modum computen- leu publica jure gentium V . Postquam tur quia in dominio uenditoris non enim Mareianus explicavit η , quaenam sunt, adeoque vendita non censentur: sint jure naturali communia , nimirum, 6. cur ea, quae in littoribus inveniun- aer , aqua profuens, mare, & per hoc tur, statim nostra fiant ; quia nullius ' littora maris, ita pergit 3 : Sed σ sunt x , & usus littorum omnibus ho- mina pene omnia portus , publicaminibus communis est: 7. eur insulae fiunt. Immo eodem modo publica ju- prope littora natae cedant occupanti οῦ re gentium dicuntur, uti ripae et , &quia sequuntur naturam contingentis alveus AE , quorum ulus est communis.
pr. aeq. re r. dom. L. s . Lib. 6 s. g. r.eod. I. g. 18. d. nov. Dy. nunc. L
414쪽
n. I. Usus igitur suminis est publicus jure gentium . quemadmodum usus riparum b , viarum publicarum,& littorum . n. 2..Hinc I. quilibet in flumine publico piscari d , a. navigare e , 3. pecus ad flumen appellere f , 4. ibi aedificare, & aedificatum destruere potest η ς s. nemo jus prohibendi alios ab usu fluminis habet g . Unde Iuris
Consulti Romani contra prohibentem dant interdictum uti possidetis , vel actionem injuriarum K ς adeo ut nec o. praetcriptionem opponere alii possit is, qui longo tempore flumine usus
est m . n. 3. Notanter autem Marcianus ait flumina pene omnia publica eLi se is ' nam dantur quoque fumina privata ' , quorum usus non est omnium hominum communis, sed fumina haec in privatorum dominio P , &intra eorum fines sunt f , e ein modo , quo lacus , & stagna e . Ratio enim fluminum publicorum, quod populus iis utatur, hic cessat.
fluminis publici sunt communes :nam eodem jure habentur , quo ipsum fiumen i , quod commune est . Riparum igitur usus est communis omnium hominum , Sc jure Gentium publicus ν .
n. I. Hinc I. cuique liberum est
ad ripam appellere , casam ibi ponere , naves alligare , retia exsccare onus reponere u . M Nemo potest
prohiberi appellere pecus ad ripam numinis publici υ . a. Insulae iuxta
surripas natae publicae sunt x.. 4. Cuique in ripa fluminis publici aedificare
licet ν n. 2. Neque obstat, quod jure Romano ripae in proprietate vicinorum
esse dicantur e , & quod solum illud
privatum videatur a . Ripae igitur non sunt res communes , seu publice iure Gentium.
Ut hoe dubium rite solvatur , praemittendum est , Iuris Consultos Romanos disterentiam insignem statuisse inter agros limitatos , & arcia finios . Romani enim agros ita aliquando assignare solebant , ut certi limites agris constituerentur οῦ aliquando ita , ut flumen ipsum terminus fuerit agrorum. Prius agrorum genuS Romani vocarunt agros limitatos , &poserius, agros areisu os . Priori casu alveus , Sc ripae, non sunt pars agro. rum : neque enim in singulos diuributae sunt , sed id , quod ultra limites stum est , publico relictum videtur . Hoc igitur casu ripae , &alvei nullius in bonis , & in nullius proprie a te, ac dominio sunt, indeque
sunt, μ) L. s. pr. reri div. f. 4. inst. eod. 0
415쪽
lano publicae jure Gentium , id est usus
earum omnibus hominibus communis
est : atque de his loquuntur praedictae leges. Poseriori casu ibi limes est ubi est
flumen ; adeoque cum flumen ipsum ter minum constituat, alveus, & ripae pars agrorum sunt Hinc dominus ripae amborem ibi natam suam facit e aedificia ab aliis ibi posita cedunt domino landi, seu ripae α. Unde JCti tradunt,s quid in ripa fit, non videri in pu-hlico iactum, sed in privato η. Atque
haec ratio est cur ripae , insulae in numine tublico natae , alveus derelictus,&c. iplo jure vicinis praediis cedant f. n. 3. His ita praemissis dicimus, verum omnino esse , ripas quoad propri tatem in agris are niis pertinere ad vicinos ' haec autem proprietas vicinis non aliter assignata est , nec assignari potuit, quam salvo usu iuris Gentium. Proprietarii igitur ea, quae ad usum inris Gentium peltinent, nullo modo impedire possunt, quamdiu flumen subsistit. Flumen enim semper publicum est jure Gentium; adeoque ejus usus communis est omnium hominum g.
q. CCXXIV. VIII. ALVEUS FLUMINIS PUBLICI itidem communis est, seu publicus jure Gentium ; nam ejusdem juris est , cujus est suMen ε ,& aqua , quae alveum tegit , quae est communis i. Sane quamdiu flumenal Veum tegit, tamdiu alveus sequi de b) . s. Inae Rer. div. et L lo. g. I.
het naturam fluminis : nam impossibile est , ut alveus fluminis publici non fit publicus h. n. I. Proprietas igitur a ei nullius est, & adeo nullius , ut is , qui dominus est fundi, dominium perdat si flumen locum inundat i , noVumque auueum constituit Unde sequitur, usum alvei esse publicum jure Gentium n , id est usum ejus omnibus patere , &omnium hominum esse communem . n. 2. Hinc I. cuique aedificare , &aedifieata destruere , in flumine publico licet O. 2. Nihil secere in alveo possit- mus , quo usus publicus deterior redis datur p. 3. Insulae in flumine publico natae sunt publicae , ceduntque occupanti et . q. Alveus derelictus ei cedit,.
qui primus occupat r. n. 3. Neque onstat, proprietatem aia vel ad dominos vicinorum praediorum pertinere adeoque alveum non esse
communem , seu publicum jure Gentium : nam dubio huic jam satisfictum est. In agris enim limitatis 'omnino verum est , alveum adjacentem esse publicum jure Gentium ε; quia ultra limites assignatos nullum jus vicinis competit . In agris are niis vero negari nequit, ripas, & alveum quoad propr: eistatem assignatos esse vicinis praediis solumque privatum esse υ . Cujus rei essectus in eo consistit, ut domini ripae acquirant insulas in flumine publico
416쪽
blico natas x, quia ad usum fluminis non pertinent; & ut alvei derelicti itidem cedant vicinis praediis γ, quia desinit jam esse flumen publicum, & populus eo non amplius utitur et . n. 4. Diximus autem , hanc propri tatem non impedire, quo minus alveus, cujus pars ripa est , maneat communis , & jure Gentium publicus; quoad usus silicet juris Gentium , quos m
q. CCXXV. IX. VI 2E quoque PUBLICAE natura communes sunt , seu publicae jure Gentium; quod ex rati ne juris naturalis originem ducit.
n. I. Praemittendum autem est , cuique hominum transιum innoxium com petere per totum terrarum orbem, non
ex innoxia aliqua utilitate , uti GrOtius statuit, ea enim nemini jus dat in res alterius ) sed ex plane aliis natu rationibus ..Sane , I. orbis humani generis causa conditus est ; om
nes res terrae in hominum usu crea
tae sunt Giprovida natura singulis sa- cultatem rebus illi utendi concessit :unicuique igitur homini naturali ratione jus est quaerendi res ad usus suos necessarias . At fieri hoc absque transitu per alterius territorium nequit . Negato igitur transitu , homo excluderetur a jure hoc quaerendi res ad suos usus necessarias, & ejus causa
creatas ς eoque jus ipsi quaesitum in
juria auferretur. 2. Omnes in eo con
sentiunt, me non posse impediri, quominus per mare , & per flumen publicum navigem , id est transeam :quod igitur in mari , & in numine publico licet , id magis licebit in te Remma
ritorio ; sive enim na i , sive curru, sive pedibus per alterius territorium transeam , nihil inerest . Sed & 3. contingere potest , ut populus aliquis remotior injuriam mihi inserat ; hoc casu negari nequit , me illatam injuriam vindicare posse e vindicare autem eam non possem , si vicino jus esset transitum mihi negandi. Ex medii ergo necessitate apparet , jus -- hi esse transitum petendi , quia Omnia licent, sne quibus jus meum tueri non possum . Quin, . contingere potest , ut fame , peste , injuria vicinorum , Populus deserere suam civitatem cogatur: sane, jus hoc casu competit populo alias sedes quaerendi, ad eoque per Vicina territoria transeundi : omnia enim media permissa sunt, sine quibus populus contervari nequit. S. Commerciorum quoque licentia juris naturalis est a : commercia autem sine transitu exerceri non possunt. Atisque hoc o. confirmatur usu omnium gentium., etiam barbararum , quae transitum omnibus permittunt R. Hinc
in sacra quoque historia iusta belli
causa habita suit transitus denegatio b. Equidem transtus ille occupato ter ritorio non quolibet loco exerceri potest: sed sume it, locum aliquem a p si ha puto, Vel eo , qui ius publicandi bet, destinari , Sc relinqui, per quem
publice ire, ac commeare liceat C. Atque is locus via publica dicitur. n. 2. Via igitur publiea s seu jus transeundi ) omnibus hominibus communis d Sc solum publicum esse dicitur e , indeque nullius in proprietate secus,
417쪽
ae in via privata, ubi via fundi est a ) . tur, invitos cogi ad vendendum posse. Atque hinc usus viarum Publicarum prublicus jure Gentium, sicut flaminum publicorum, & littorum . )δcadom.
nes homines pertinere dicitur ι . n. 3. Unde I. nemo prohibere potis est, quo minus per viam publicam eam 4 . a. Nihil fieri potest in via publica, quo iter deterius reddatur ι .3. Via publica non potest venire in modum agri venditi οῦ quia non est venditoris, &c. mHoc autem verum tantum est, quam.
diu Via subsistit. Si proinde flumen vi.
am inundat, novumque alveum facit, desinit esse via is ; adeo ut licet postea aqua recedat, & viam restituat, non tamen reviviscat via publiea. utpote se. inel extincta, sed ea vicinis cedat φ . n. q. Notanter autem dixi, transi. tum innox um cuique hominum liberum
esse hinc omnis vis abesse deis bet ' ) . Transire autem quis potest,
etiam eum integro exercitu r . Si tamen foedere cum alio inito cautumst, nequis alterius hosti praebeat transitum, id licitum quidem est i ; at negans eo ipso fit socius hostis, eoque hostis ipse.
n. s. Quaeritur, an necessaria transis
euntibus praeberi debeant λ amrmatidarotius, justo oblato pretio ε . Nos commercia quidem juris naturalis esse ,
strauimus e at inde non sequitur, aliquem invitum vendere teneri ; 3c in. colas, per quorum territorium transi. g L 38. g. fin. Acq. rer. do . d. L. F.
Neque obstat, quod aliter transire noa possimus. Resp. necessitas haec est hypothetica e nam commeatum secum duiscere possunt transeuntes; si id fieri ne. quit, vel plane non, vel non cum tantis copiis simul transire deberent. Sane, necessitatem jus aliis in res me. as non tribuere, alibi probavimus.
n. s. Denique notandum, transeuntibus vectigal imponi posse , . Sed& morari aliquamdiu transeuntes in territorio possunt, si necessitas id postulet V : perpetuam autem habitatio. nem exigere invito poprio imperante nequeunt; et si sterile si territorium.&desertum κ . Caeterum, non tantum
personis transitus concedi debet, sed& rebus y .P CCXXVI. Ad res eommunes , seu publicas jure gentium , vel, quod idem est, ad res nullius, pertinent omnia, quae primum a natura prodita sunt ,& in nullius adhuc dominium pervenerunt R : uti pisces, serae AE , In Venta in littore b . CCXXVII. Atque ad has res communes, seu nullius quoque pertinent faJ res, quae dominum quidem
habuerunt, sed quas dominus in rerum suarum numero amplius habere
noluit, uti derelicta α : s b J illae, quae dominum habent, sed qui ignoratur I uti thesauri a : & f e J reliqua ad pota φ .
f. 46. Inm R. D. ισὶ L. lyr. f. I. A. R. D. f. ia. Inst. R. D. o Grol. L. a. c. 8. g. F. 6, 7.
418쪽
CCXXVIII. Coronidis loeo notandum est , imperantem his rebus naturali jure communibus etiam quoad usum legem dicere posse. Nam I. diximus, legibus Romanis statutum esse, ne dominium littorum quis sibi acquirere, sed ut saltem usum eorum o Cupare possit. Unde is , qui aedificat in littore , non in suo aedificare dici. tur at aedificium sbi acquirit , quiatis iis littorum communis est : ad ulum autem quoque pertinet, aedificium ibi
ponere. Vid. f. 22 r. u. I. Dominium autem hoc aedificii tantum durat quamdiu aedificium extat; nam destructo aedificio res redit ad pristinum statum , i. e. locus ille,& pars illa littorum, iterum fit publica lure Gentium , adeoque cedit et , qui usum illius rei noviter occupat. Egregie rem explicat Neratius f :silia in littore quis aed eavit, ejus erit rnam littor.r publiea non ita sunt , ut ea, qt .e in patrimonio sunt populi, sed ut ea, quae primum a natura prodita sunt,
in utillius adhue dominium pereenerunt '
nee dissimilis eonditio eorum es, atque piscium, o ferarum , quae simul , at que apprehensae sunt, Me dubio υus, in cujus potesatem peremerunt , dominii funt. Videndum es bublato aedificio ,
cujus condisionis set is locus , h. e. utrum maneat ejus, eujus fuit aedificium, an rursus in pri inam eam a m reeidat I perindeque publicus si, ae s nunquam in eo aedificatu mi fuisset Τ suod propius es, ut exissimari debeat I se mori reeipit prsi nam littoris speetem. Hinc is, qui olim in littore aedificium posuit, ei. qui finito usu, & destructo aedificio , locum
ptionis opponere nequit. Papinianus ait: Praescriptio longae possessionis ad obtinenda loea iuris Gentium publica eoncedi non solet I quod ita procedite Si quis aedi A. fund tus diruto, quod in littore posuerat, aut dereliquerat aedificium, alterius posea
eodem loco exfructo occupantis datam exisceptionem opponate veι s quis quod in fluminis pubi ei diver Iculo solus pluribus annis piscatus sit , alterum eodem iura uti probibeat j . Sed & Marcianus postquam dixerat, flumina, & portus, publica esse . , ita pergit ι : In tantum, ut soli domini eous tuantur, qui ibi
aedificant I sed quamdiu edi eans ibi manet i alioquin dilapso aedificio quasi iure postliminii locus reiertitur in prsinam eausam se alius in eodem loco adiis
scaverit, e/us erit . Illustiatur haec res exemplo rerum universitatis. Hae enim res quoad proprietatem lunt quidem civitatis , seu universitatis v ; at quia civitas communi ei vium usui hane proprietatem destinavit, quilibet ex civibus re illa uti,& utendo rem tuam facere potest, ita ut quamdiu utitur . alius eum imp dire non possit. Optime Cicero: The ιrum commune es, recte tamen diei eis sesse locum, quem quisque occupavit. Ue. rum, haec occupatio jus tantum dat . quamdiu occupat, i. e. quamdiu civis utitur: nam cessante usu res in pristi. num statum redit, i. e. iterum fit occupantiS .
n. 2. 2. Populus , qui imperium occupavit , prohibere potest. ne in litatore absque ejus decreto aedificium ponatur i , vel ne ante alterius aedes , vel praetorium, in mari piscari liceat m. Hinc 3. conductores reipublicae alios a pi- E e e scant 8. NOV. op. nune. m L. fin. n. de injur. iunct Cons Nov. Leon. 36. Sed Leo lationem iuris naturalis ignoravit .
419쪽
4o et Dissertatio Prodem. XII. Lib. IV. Cap. I.
Rando excludere possunt. Sane, hodie- possit e ut in aere, aqua profluente. que videmus, jus piscandi quibusdani mari &e. υconductoribus privative concudi solere: β, CCXXX. Per RES NULLI Us& experientia docet, nobiles ad litto- in hae generali rerum divisione , quam r. maris habitantes laudi jure jus pl. Marcianus suppeditat , intelliguntur standi sibi arrogare, aliosque arcere. RES DIVINI IURIS. Marcianus enim CC xx IX. RES UNIVERSI- postquam res communes x, resque uniis TATIS vid. f. s. ICtis Roma- vertitatis explicavit, ita pergit e rnis dicuntur , quarum proprietas ad Gerae res, rHigiose, o faue ast, in uni versitatem pertinet, usus vero ad sin- NULLIUS bonis tunt. Gajus q ait rgulos cives n . Interviunt igitur usibus Quod autem divini iuris es, id NU L. privatorum , non quasi propriae cujus- LIUS in bonisese. Unde Imperator quoque, sed jure civitatis; & tantum in que in Institutionibus 4 postquam ex- illas juris habemus ad exhibendum , plicavit, quid sint res communes e , di quantum quilibet ex populo ad prohi- res universtatis d , continuando ait o :bendum . e &hoe sensu publici juris NULLIUS autem sunt res saerae , sanctae, esse dicuntur ν . religiosae. Atque ex his jam constat. Hae res Mniverstatis a JCtis. ut in hae Mareiani divisione non intelligi
ut improprie ) vocantur res nullius, eas res nullius, quarum usus omnibus quia non sunt in singulorum bonis o ' hominibus communis est, nece.rs, qua proprietas enim ad civitatem pertinet. universitatis sunt: etsi omnes hae res Ad has res uniυerstatis referuntur camis certo sensu nullius dici possint.
pi publici, ubi singulis ludere licet: Res ergo NULLIUS, seu DIUI-
balnea publica, ubi quilibet lavare se NI IURIS sunt vel saerae, vel sanctae potest: theatrum publicum, ex quo vel religiose; quae divisio meri juris cuique spectare licet ν ; stadia, &c. ι , civilis est. muri, sora, portae, circus, arena, CCXXXI. RES SACRAE sunt,
etc. t quae auctoritate Principis Deo conse-Disserunt autem νes universtatis a re- cratae sunt f s unde coastat, natura resbus eommunibus, seu iure Gentium pu- sacras non esse). Eoque reseruntur ae-blicis, quod harum usus non solis civi- des sacrae, donaria, quae rite ad mi-bus , sed omnibus hominibus pateat μ οῦ nisterium Dei dedicata sunt g , Sic. deinde, quod quarundam rerum com- n. I. Non ergo res sacrae fiunt, si munium proprietas plane occupari non auctoritate privata Deo dicantur Λ ; sed
pr. I. I. Eod. l. fim ut in possi leg. Grol. V ῖ. e. s. I. n. I. L. I. c. ἶ. g. a. n. a. Parens in disp. de Evoe. Sacr.
420쪽
manent profanae, quia pri vatis jus eon. secrandi non competit. Atque haec ra. tio est, cur in tali re, si furto auseris tur, non committatur sacrilegium ι . I n. a. Res sacrae non sunt in patrimonio singulorum, indeque nullius esse dicuntur 4 , quia in nullius bonis sunt, nec esse post unt. Hinc nec alienari, nee obligari possunt ι . Immo nec aliquid in loco iacro sacere , aut immitistere licet m , nisi ornamenti causa fiat. Et dispositio de tali re adeo nulla est , ut nec aestimatio, nec poena inde debeatur; nec ex post sacto convalescat o Desinunt esse res sacrae L si ab hoste occupantur p .' tunc enim desinit imperium ejus, qui consecravit, nec hostem obligant leges consecrationis petsi eadem quoque hostibus sit reli. gio g . t. Apud Romanos dii tutela res evocari solebant, cum hostium terras inisgrederentur : sed non ea intentione id fiebat, ut loca capta religione liberarent, & quod crederent fugatis,
vel fugientibus Diis ipso jure res fieri privatas i ; sed ut eos sibi propitios redderent. Religione autem res liberabantur citra evocationem, quia jus conseis crandi, re ab hoste occupata, cessat . II. Seculari satione, quando res Deo consecrata, lege Prinei pis a religione
liberatur, adeoque usui pro sano resti
III. Si res alienatur ex causa redem ptionis captivorum, &c. - . IV. Si res sacra plane interit υ : nons aedes sacrae diruuntur; nam locull
CC x x x II. RES SA NCTIE sunt,
quae sanctione quadam confirmata' , eaque subnixae et , i. e. lege poenali ab injuriis hominum defensae, atque
munitae sunt O . Eoque reseruntur muri, portae, sera, theatra, circus, are.
na b , legati ς , Tribuni plebis is .
Ex his rebus tollere aliquid , aut contingere non possumus e . Hinc in muros nihil immittere licet f , nec ali quid eis conjungere, seu superponere nec aliquid in eis sine consensu Principis reficere ε , nec habitare in muris, Sc in porta licet ε . Hae res e X tra patrimonium singulorum sunt, indeque publici juris esse dicuntur ε , & nulliur, quia in nutulius privati bonis sunt ι . Ex hae deleriptione reritina sanctarum apparet , res sanctas supponere sanctio. nem, i. e. legem poenalem s illae enim legis partes quibus poena constituitur ad verius eos, qui contra leges fecerint , sanctiones vocantur m ὶ : ade Eee 2 quega. x d. sect. r. g. 3. 'ὶ L. 9. f. g. R. D. αὶ d. g. 8. R. D. ει ta 2 r. C. de
contrah. emi. aὶ L. 8. 9. g. I. Rer. diri iunct. L. 4 l. s pssin. I. it. inst. R. div. Par. disp. de legato lancto c. I. f. a. q. & 4.