장음표시 사용
441쪽
gentium per alluvionem acquiri , unocte statuunt i . Deinde rationem qu
ue hujus acquisitionis dant , quia umen publicum limes naturalis est agri : ubicunque igitur flumen est ,
ibi ager meus terminatur unde ager meus augetur , Vel minuitur , prout flumen mutatur m . Atque hoc est ,
quod JCti ajunt , flumina censitorum officio iungi.
n. 4. Hoc adeo verum est, ut is , qui per alluvionem dominium acquiis rit, nec pretium restituere teneatur ;cum enim sit incrementum latens , ubi de domino particularum, quae acis cedunt, non constat , nemo est , qui
dominium probare, & jus agendi docere possit. n. s. Iure Romano quoque jus hoc alluvionis cessat I. in agris limitatis: quando enim praediis vicinis eerta agro. rum quantitas est assignata , adeoque certus limes constitutus est , nihil e rum esse potest, quod limites hos excedit; si ergo vi fluminis publici ali. quid ultra hos limites adjicitur, id prublico relictum est o , adeoque cedit Occupanti P : quia nullius, id est in nullius patrimonio est ρ .
u. 6. 2. Iure Romano alluvionis ius cessat in mari. Mare enim , ejusque littora, quatenus ad ulum maris pertinent, natura sunt communia , S. Insi. Ner. v. l. 2. k. I. P. eod. a deoque in nullius bonis . proprietate,& dominio , d. s. I. SI. β. contrienit. Et si enim Romani imperium maris , & littorum occuparint : domi. Dium tamen in singulos non distribuerunt , adeoque ulum littorum cona.
munem , uti a natura fuit , esse voluerunt e . Atque haec ratio est, curulus littorum omnibus vacet ε , & jure gentium maneat publicus ε .Quicquid igitur accedit littoribus per alluvionem , non potest acquiri praediis vicinis; quia jure Romano pratadia mari vicina 1 emper sunt limitata, utpote eum littora usui publico sint relicta. Uti igitur littora ipsa nullius sunt in bonis : ita id, quod per ali
vionem littoribus accedit, nullius erit, eoque cedit occupanti . Atque ex ea.dem ratione insula in mari nata jure Romano nullius est μ , quia littora . A alveus marinus, cujus pars est imsula, nullius sunt.
Aliud igitur in mari obtinet , si praedia ad mare sita sint arci finia , id est in singulos distributa , uti in ΡΟ-merania, ubi littora , eorumque proventus Strand-Gereebi se eit ) lit ris investiturae continentur : ibi ergo quicquid accedit per alluvionem , acincedit vicino praedio . Vide 22 I.
n. 7. 3. Cessat quoque alluvio in lambus, di sagnis. Nam tota alluvi nis ratio ibi deficit, quia flumen non
est , adeoque vis fluminis cessat , eadem serma terrae manet, & aqua saltem accrescit, ac decrescit u .
n. 8. 4. Cessat in υiis privatis , Nam de solo flumine publico asseritur , quod flumen , non ager , consti tuat confinium. Ratio in aprico est , quia flumen publicum non est inter privatos distributum , sed ad usus publicos relictum; adeoque privati nec finium regundorum , si flumen intercedit,
442쪽
edit, agere possunt . Unde sequitur, mutari fines mutato flumine; quia ubi flumen est, ibi sunt fines. Tota haec ratio cessat in flumini. hus, seu rivis privatis I , qui apud Romanos inter singulos distribueban. tur, 3c quorum usus non erat publicus , seu populi. Ibi igitur ager, non sumen, constituit confinium. Si proinde per fluvionem fines illi mutantur, finium regundorum agi potest rquia ubi ager non vero flumen jest, ibi sunt fines et . CCLXXIV. Crustae quoque dominium nobis acquiritur jure rei nonnae: si nimirum alii praedio vi fluminis avulsa , praedio nostro accedit , dc ibi radices egit s secus si non egit a , tunc enim dominus vindicat praevia restitutione damni, & cautione damni
insecti ; quia una jam cum terra
nostra portio fit, adeoque nostra facta est e . Prior igitur dominus eam Vindicare non potest is . At is, cujus lando crina accedit , pretium refundere domino debet, ne i cupletior fiat ejus jactura . Leo Imperator optionem dedit priori domino utrum asportare, an derelinquere velit e . Cessat haec acquistio , uti in altu.
q. CCLXXV. Iure rei nostrae dominium quoque alvei derelicti acquiri. mus , si non paulatim , sed uno impetu derelictus est. Hic alveus igitur
cedit vicinis praediis jure gentium s , si
riparum ilioram est, quoriam praediis hae. rem. L 3o. g. I. A. R. D. L. 63. g. r.
nimirum agri sunt arctfinii , non si limitati. n. I. Cum enim JCti Romani, si agri sunt arci finii , supponant , ripam g , 3c alveum . fluminis publici
inter singulos distributos, eoque in prinprietate privatorum esse; necessario staquitur , alveum derelictum cedere viticinis, tanquam dominis illius fundi . Sane , usus proprietatis saltem ideo cessat, quia alveus flumine tegitur ;jus ergo dominii non in perpetuum sublatum est , sed saltem , quamdiu
flumine inundatur . n. 2. Atque hinc est, quod I. ripae,3c alvei, publici tantum juris sint, qu tenus ad usum fluminis publici pertunent i ; reliqui enim usus ad eos pertinent, quibus ripae, & alvei assignati sunt. Unde illi 1 oli arbores in ripis plantare ε , 3c aedificium ibi ponere possunt, dummodo usus publicus non impediatur ι : sed & ab alio positum
eis cedit ni . Atque haec quoque ratio est, cur insulae in flumine publico
n. 3. Hinc E. est, quod cessante flumine, scinat autem alveo derelicto in adeoque cessante usu populi , jus pristinum domitais restituatur. Alveus igiatur jam desinit esse publicus φ ; & quia
populus non amplius utitur , plenus
usus alvei derelicti redit ad eos, quorum solum est ρ : indeque domini viacinorum praediorum recuperant usum , qui antea eorum suit g .Hhh n. 6.flum. L. 3o. g. I. & g. g. A. R. D. LZ g. s. eod. L I. s. 7. De flum. v g. 4. R. D. L go. g. I. Α R. D.
443쪽
n. 4. Illustratur res exemplo viarum
publicarum , quae pariter lunt pars agrorum vicinorum , unde depromtae sunt φ . Via igitur, quamdiu populus ea utitur, publica est, quoad ulus publieos ν : at quoad usus privatos, est, ct manet privatorum ν . Hinc cessante usu puplico via illa restituitur dominis ;eessat enim impedimentum. n. s. Recte igitur s. jus Romanum saluit, ripam, S alveum in agris ariscifiniis ratione proprietatis esse privatorum M , etsi ulus fit publicus .
Recte statuunt ICti Romani, cessante usu publico, id est cessante flumine,
usum redire ad eum , cujus ante fuit v adeoque dividi inter utrius. que ripae possessores ae , vel restitui ei, ad quem alveus derelictus antea pertinuit I .
n. 6. Neque obseat, quod ripae, &alvei fluminis publici dicantur publiei, uti flumen e ; quia impossibile est, ut alveus fluminis publici non sit publi. S . Res p. sunt publici quamdiu su. men ibi est , & popuIus eo fiumine
utitur I sed cessante usu populi, adeo-ue cessante impedimento, alveus re-ituitur iis, quorum m proprietate ante fuit adeoque vicinis. Optime Celsus: Si in ripa fluminis , quae secundum grum meum fit, arbor nata si , meavs , NB. quia solum ipsum meum Privm rum es I ideo, etim exsecatus esset al--πε , proximorum si, M. qui in iam populus eo non tititur ι . Et Pomponius: G:Mi hie fundus, eum alveus fluminis fa- νγ L i . f. n. Serv. urb. ιγ L. a. q. xi. Ne quid in loe pubi. i L 3 ρ. in
g. pri De flum. L. I. g. I. eod. f. q.
ctus esset, fuisset publieus ' ita nunc priis varus evus esse deber, cujus fuit c . n. 7. Hinc jam ratio constat. cur haec acquisitio naturaliter locum habe. re non possit, I. in agris limitatis . ibi enim ripae, & alvei non sunt potationes privatorum praediorum, nee in.
ter singulos distributi , adeoque populus noluit eos esse in proprietare sngulorum. Vicini initur nullum jus in alveum derelictum habent, sed is cedit occupanti s , uti omnes res, quarum proprietas nullius, i. e. in singulos distributa non est. n. 8. Cessat quoque haec aequisitio
2. in muri : eum enim littora a P
pulo Romano non sint distributa in singulos, sed reservata ad usus eo m. munes hominum , facile constat, alveum maris ejusdem esse iuris , inde. que non acquiri vicinis praediis, sed esse nullius : uti littora maris , quae pars sunt alvei g . n. 9. Cessat 3. in Deubus . & f. gnis, nec non fluviis privatis. N am ibi proprietas, di usus alvei ad privatos pertinet: impedimentum , quod in flumine publico obstabat, nimirum, usus populi, hie cessat 'adeoque s exarescit,
proptietas manet elus, cujus antea fuit n. IO. Atque ex his jam iacile deeiditur quaestio, an per alluvionem, vesnωei insertionem , imperii terminus πωπ ων λ Grotius ε id amemat in aarisI-- raris, negat in arei sis imperia autem
in dubio arcssinia censeri , ait ε . )Ρarens nec in arefulis mutari imarii
444쪽
terminum , sed in medietate alvei te minum imperii subsistere , etiam mutato curtu fluminis, statuit.
Equidem si in ipfb flumine eerti liis mites imperii manu facti , 8c paeto constituti, i. e. agri utriusque imperii ιimitati sunt, negari nequit , terminum imperii neque alluvione, neque alvei derelictione mutari , sed limitem statutum semper , & perpetuo subsistet e. At si tales limites signati defieiunt, de solum flumen territoria dirimit, i. e. si agri utriusque imperii sunt arcisv i certum naturali quoque ratione est, terminum imperii neque per alluvionem, neque per alvei derelictionem mutari . Non per ali vionem, quia non agri terminum comstituunt, sed flumen: ubicunque igitur flumen est, ibi territoria terminantu unde imperia vel augentur , Vel minuuntur , prout flumen mutatur L . Adeoque de in imperiis verum est , flumina censitorum ossicio iungi ι . Nec per alvei derelictionem: etsi enim flumen pro termino amplius haberi non posui, utpote quod esse desiit , alveus tamen, qui pars est illius fluminis , terminus manebit. Unde simul constat , medietatem fluminis non posse pro limite haberi, sed totum flumen , eoque deficiente totum alveum. Et uti flumen pro in h) L i r. l. s. 6 ff. sin. reg. t L lo.
f. 3. A. R. D m Lib. i. g. s. de flum. ' L. 3. g. 17. A. P. L. D. g. a. Reb. Rur.
diviso fuit commune , ita di alveus pro indiviso communem terminum constituit. Aliquando vero per pacta medietas fluminis pro termino poni solet. Caeterum , etsi hic alveus deres ictus sub communi imperio sit, non tamen ideo in singulorum venit proprietatem, sed hactenus manet nullius , adeoque cedit occupanti: i. e. dominium ac quiritur eis, qui primi alveum illum occupant, salvis, caeterum , utriusque imperii finibus. n. II. Notandum autem est , alveum non derelinqui si vicinus ager vel a fluvio, vel a mari inundatur m ;nam hoc casu nec possesso , nec dominium tollitur . De possessone id testatur Paulus ν : Quod mari, aur mine occupatum sit, pumere non de nimus. De proprietate id asserit Iavo. lenus, his verbis : o eum usum fru- Num horti haberem , sumen bonum occupavit , deinde ab eo recessit, jus gu que ususfructus restitutum esse , Labeo. ni videtur z quia id soliam perpetuo ejusdem iuris mansisset . Ita id verum
Aliud autem est , si novus alveus constituitur : idque Javolenus ρ interminis tradit ; ita enim pergit r
445쪽
4 et 8 Dissertatio Prooem. XII.
manare eo is , amitti usumfructum exiissimo , NB. cum is Deus alvei publicus esse coeperit ε ς neque in pristinum Ra. rum resilui posse V . Neque obsat , quod Pomponius asias erat , per semplicem inundat ovem fluminis, vel maris, usumfructum , immo ipsam proprietatem amitti , ac ne piscando quidem retineri νη . Resp. Pomponium talem intelligere inundationem, quae novum alveum facit :nam hoc solo casu asseri tur , proprietatem, usumfructum , & possessionem interire, ae tolli . Quod vel ex eo confirmatur, quia Iuris Consultus huic
inundationi opponit casum, tibi eodem impetu discessit aqua , quo venit ' atque hoc casu oe proprietarem . musumst tam resimi , ait is . At veri rum id tantum est, quando noυus aLveus factus non est , adeoque aqua citra consistitionem noυi alvei venit ,& recedit: si enim alveus novus factus est, recedente postea aqua , nec
proprietas, nec ususfructus in pristinum statum restituitur r . Atque id ex analogia juris nece sario sequitur . Nam per inundationem non mutatur forma territorii . aut species fundi u ; quia , uti Natio haec a Iuris Consulto v allegatur, solum perpetuo ejusdem iuris mansi .. At alveo mutato species fundi mutatur, adeoque jus domini perit, & l cus alvei publicus esse coepit π . Hinc notanter loci Uusfructas legatui , s q) Ad. L. t. q. r. de flum. r) Cons. S.
fuerit inundarus, Q. ut Ragnum Jam sit , aut palus , exstingui dicitur ν ,
. quia solum mutatur α : & e contra
tata tisusfructus extinguitur .
porro acquirimus infulas in semino publico natas, juxta latitudinem praeis diorum nostrorum ' si agri sunt arci-
finii , non si sunt limitati : idque eae doctrina Pauli b , Gaji ς , Ul.
piani , 3c imperatoris , certum est e . n. i. Ad illustrationem hujus sententiae repetendum est, quod supra di- imus , alveum , bc ripas numinum publicorum , esse partem agrorum Uicinorum ' ea autem ideo publici juris fieri, i. e. usum earum ideo communem esse, quia a flumine publico occupantur . Unde duo sequuntur : I. ulus privatos, etiam in ripa , & alveo
numinis publici, possessori agri salvos
esse s : z. celsante usu popuIi numen desinere elle publicum. n. A. His positis necessario sequitur , insulam cedere domini, vicinoriam praediorum , si agri sunt arci inii: quia uti alveus , ita & insulae sunt pars illorum praediorum . Atque haec ratio est, cur potastar aedificare in insula possit a ; ea enim non babetur pro loco publico h .
n. 3. Acriter contrariam sententiam
defendit Labeo ε , aliique, qui ripas, Sc
446쪽
& alveum inter res publicas reserunt , adeoque & insulam in sumine publico natam publicam esse, supponunt ι; nam ita argumentatur Labeo : Si id, quod in publico natum, aut inaedi atum est, publieum eis, insula quoque, qitie in fumine publico nata est , publiea esse M. bet. n . Quo collimare videtur, quod Ulpianus ait u : impossibile esse , ut alveus fluminis publici adeoque & insula
alveo cohaerens j non set publicus . Resp. Loquuntur hi JCti de agris limitatis, in quibus insula non cedit vicinis , sed publica est, eoque cedit Occupanti φ . Nam in agris arei niis, ubi imium flumen limitem constituit , naturali ratione certum est, alveum eX Vicinis agris constare, & partem agri illius esse ; quae pars ideo s.ltem exemta est usui vicinorum, quia flumine, quo populus utitur, tegitur : cessante ergo impedimento , pars illa cum toto redintegratur. Adeoque in his agris potior est ratio Pauli; quam etiam Imperator approbavit P .n- 4. Cessat ergo haec acquisitio insulat I. in agris limitatis . ; cum enim
ripae; & alvei suminis, extra limites constituti , & publico relicti sint ν ,
certum est, insulas in flumine publico natas publicas, i. e. inter singulos ciues distributas non esse, indeque cedere occupanti ε : 2. in mari ; cum enim alveus marinus , & littora maris , sint publica jure Gentium, adeoque non singulorum propria , certum Vid. supr. s. aro. & retῖ. o d. L. 63.
est , vicinos , quibus nullum jus iii littora competit, sibi nihil in hac inasula jure agri sui arrogare posse , sed
eam cedere occupanti , tamquam rem nullius ν .
Neque obsera doctrina Cessi μ , qui littora, & mare, populi Romani esse
tradit; adeoque & insulae in mari natae ejus esse videntur. Re . sunt populi quoad imperium υ , non quoad proprietatem x : nam quoad hanc &alveus maris, & littora maris , sunt nullius ' adeoque eodem jure & insulae, quae sunt pars alvei. 3 In Iacubus, oe fagnis 3 , qui proprietas horum locorum privata est; adeoque si insula ibi nascitur, ea prioris domini manet. 4. In fluviis privatis, ex eadem ratioue ; uti enim fluvius in privatorum proprietate est, ita & insulae in fluvio illo natae et . Unde etiam finium regundorum actio in flumine privato
obtinet . s. In insula ex virgultis nata, quae natat, & alveo non cohaeret; haec enim
accessio flumin s publici, eoque publica est . , indeque cedit occupauit. CCLXx VII. Denique jure rei nosce dominium quoque acquirimus per Accession m ς : quando, nimirum, rei nostrae principali pars quaedam accedit minus principalis ; accessorium enim sequitur principale . . n. I. Ratio naturalis hujus acquisitionis in eo consistit, quod per hujusm
447쪽
43o Dissere. Proam. XII. Lib. IV. Cap. LII. Sest. II.
di accessionem prior 'ecies squamdiu no vindicari non possit O , quia semel pars alieni corporis est ) extincta videatur e , & nunc tanquam pars sequatur jus totiuS. Res ergo principalis per praevalentiam trahit rem alae.
nam f , i. e pars minus principalis ae-eessionis loco cedit principaliori g . Is igitur, cujus rei alia accedit, essicitur dominus totius h , id est tota ejus est,
cujus antea fuit ε . n. 2. Ut autem haec acquisitio locum habeat, duo requiruntur : I. ut
accessio pars fiat rei alienae , & quidem χ. rei praevalentioris. Aliud igitur obtinet I. si res, quae accedit, non si vera pars rei alienae: uti si corpus ex distantibus corporibus constat, non ex cohaerentibus, Zeconnexis ς tunc enim sngulae partes suam retinent speciem. Hinc si gregialienae aries meus mixtus est , is non cedit gregi jure accessionis χ ' neque stercus alienum meo solo illatum cedit solo ι . Aliud quoque obtinet a. si res accedit
alienae rei, quae non est praevalentior :uti si duae res divinorum dominorum, quarum neutro alteri aecessioni est, ser. rumine junguntnr m ' vel si argentum
n. 3. Bene autem in hae dominii acquirendi specie notandum in , per iaccessionem aliquando priorem I periem perpetuo extingui , aliquando salvam esse. Priori casu dominus praevalenti ris rei dominium speciei ita acquirit, ut illa, etsi separata , a priori domi-
o L. 6. g. r. Aur. & arg. L. ad e hi, L. a I. g. e. R. U. - Σ3. a. eod. L. 26. g. I. L. 27. g. I. A. R. D. L. 3. g. I. V. S. L. 7. g. I 6. A. R. D.
f) L g. 4. IR. V. υὶ L. et 3. g. d. h d L. a 3. s. r. ad. f. Α. R. D. L. g. s. R. V. 0 s. g. 3. Ad exhib. m) L. 27. g. a. ejus esse desiit p . Unde purpura v stimento intexta cedit vestimento jure accessionis q , color lanae r , brachium per serruminationem junctum statuae , , arbor, Sc Planta solo , ex quo radices egit.
n. 4. Atqui hoc casu nova species non videtur acquiri per accessionem , sed jure specificationis ' ex aliena enim materia nova species fit, quae ad pristinam materiam reverti non potest . Resp. Regula haec , quod δε ex re aliena nova species conseitur, ea eedat faeient. jure specfeationis, exceptionem patitur , si nova species aecedit rei praevalentiori a ruti si quis vestimento suo aurum alienum intexuit tune enim facienti non acquiritur jure specificationis , sed acceruonis . . Hinc res praevalentior, cui nova species accedit , non ad facientem pertinet, nec nova species ei acquiritur, sed domino rei praevalentioris: si proinde meum brachium alienae statuae jungo per serruminationem , non mihi acquiritur statua . sed brachium jure accessionis cedit statuae alienae, adeo ut nec separato braehio dominium vindicare possim , quia tota species semel desiit V . Pari ratione si quis plantam , Vel arborem in alienum solum transtulit, ex quo radices egerunt , nova species fit, desinit esse prior arbor , & plan
ta x ς adeoque cedunt solo , cujus pars sunt : adeo ut nec separata planta ,
vel arbor vindicari possit. Ratio
448쪽
Ratio differentiae haec est, quod per res singulas, seu partes, & species, quae
accessionem novae speciei pristina spe. universitatem, quae corpus constituunt E. cies tollas non mutetur . sic enim ve- CORPUS est vel untium , quod stimentum manet, etsi purpurae intex- uno continetur spiritu , ut statua a Viae species pereat. Statua manet , nec mutatur, etsi brachium per confusio. nem particularum accedat, eoque species brachii pereat. Cum ergo totum maneat, nec hactenus per accessionem novae lpeciei mutetur, jus domino i lius salvum in re manet, adeoque nec
facto meo id ei auferre possunt. Quod secus est in specificatione , ubi species totius rei perit, adeoque nihil super. est, quod pristinus dominus suum dicere possit. In genere autem notandum est, quod in omnibus casibus, ubi accessio novam speciem constituit , pretium materiae pristinae restitui domino debeat δ . u. s. In poseriori accessionum genere , ubi pristina rei species salva manet, dominus rei praevalentioris , cui res aliena accedit, non acquirit dominium accessionis nisi quamdiu est pars t
tius. Cum enim totum , seu unive sitas, mea sit, singulae quoque partes, quatenus totum constituunt , meae sunt. Neque enim mutatione partium universitas mutatur. At ex quo pars
illa desinit esse pars totius, dominium partis reviviscit, & pristinus dominus
eam vindicare potest. n. 6. Cum vero haec principia hactenus a Doctoribus non satis fuerint eluiscidata , altius paululum repetenda sunt. Notandum autem est, aliud esse uni. Versitatem, corpus, seu totum ; aliud vel connexum , quia ex contingentibus . id est pluribus inter se cohaerentibus conliat, ut aedificium , &c. - .
v. s. tignum, materia, tabulae, &c. ex quibus,dificium, nauis, &c. constat . u. 7. Alia autem sunt jura corporis , i. e. totius, seu universitatis; alia paratum d . Nam I. qui universas aedes possidet , singulas res , ex quibus aedes constant, non possidet α & qui navem possidet, non videtur possidere
tabulas ex quibus navis constat e . Econtrario 2. qui singulas res, ex qῶ-bus aedes constant, possidet, non videtur possidere aedes ε . Hinc g. aedibus usucaptis, singulae res, ex quibus aedes constant , usucaptae non uidentur ι . Usucaptis singulis rebus , aedes usucaptae non sunt . . Unde s. evenit, ut dominus soli possit vindicare aedificium, non materiam: & e contrarios. dominus materiae possit vindicare tignum, non aedes 4 .
n. 8. Ex praedictis jam apparet, dominum corporis , seu totius, necessario acquirere partex accedentes, jure totius. Quando igitur res aliena accedit rei praevalentiori, ita ut ejus vera pars fiat, corpus, seu totum ejus est , cujus an tea fuit ι Sc unitas majoris partis conis sumit accessionem m ; res , quae accedit, in sua specie non manet : adeoque Schactenus res quodammodo extincta ra. R. D. L. a 3. s. s. R. V. et Rer. div. dM L. Io. pr. A. P. L. 2I. L. 2. g. 6. Pris emi. ain L. δα Usurp. usur e d. L 3 o. si d. L 2I. pr. L. αἶ. g. s. R. V. b d. L. 3o. o L L. 8. vi, aut elam. h L. 7. f.
449쪽
432 Dissertatio Proam. XII. Lib. IV. Cap. III. Se 7. II.
videtur is . Universitas enim non muta- n. II. His principiis positis, tota do. tur , etsi singulae partes mutentur . . ctrina ICtorum Romanorum, de ae. n. q. At hoc tantum obtinet, quam. quisitione dominii per accessionem, quae diu accessio illa pars totius est , adeoque Grotio adeo inlusia videbatur, clara, quamdiu pars corpori unita, vel con- ac perspicua erit. nexa est ρ . Quando vero pars illa sepa- n. m. Est igitur regula naturalis, ratur, adeoque non amplius unita, vel quod res aliis praevalentioribus junctae, connexa est corpori, dominus partis, vel adjectae, his accessionis loco emcujus dominium salvum mansit, vin- dant f . Rem praevalentiorem autem dicare rem potest q : impedimentum ICti Romani definiunt r. sine qua al- enim, quod obstabat, cessat; is, cujus tera esse non potest φ . quae ornandae corpori antea pars accessit, jus amplius, alterius causa accedit is . deficiente quippe unitate, non habet. n. I 3. PRIMO igitur peraceesso-Hine faJ aedificium cedit solo , quamdiu nem res aequiritur, δε tali rei aecedis subsistitu at diruto aedificio, materia ad sine qua illa esse non potes.' uti si aliquid priorem dominum revertitur. fbJTi- accedit corpori, quod ex pluribus corrugnum cedit aedificio quamdiu aedificio tingentibus, seu cohaerentibus, constat. cohaeret'; at si tignum inde separatum n. Iq. Hine L aedificium etsi marmo- est, prior dominus illud vindicare po- reum , cedit solo V . Solum igitur hic test. DeJ Tabula cedit navi: at ubi deis principale est, quia aedificium subsi. siit esse juncta, reviviscit dominium ejus, stere absque solo non potest ita enim cujus tabula antea fuit . fdJGemma ce- implicatur solo, ut fiat res immobilis,dit annulo, vel vasi, quamdiu annu- &pars soli η . Si igitur dominus mate. lo, vel vasi juncta est : at separata riae vindicare aedes vellet, vindicaret prioris est domini, & is eam vindi. solum, quod ipsius nunquam fuit. candi jus habet. Hinc prius ad diruendas aedes, & adn. Io. Anne vero iniquitas hic sub- separandam materiam agere , &separa. est, quod dominus materiae exspecta. tam materiam demum tanquam tuam re debeat usquedum dirutae sint aedes' dominium enim materiae extinctum sane, is, ad quem totum pertinet, in- nunquam suit in vindicare debet; quod terim utitue re aliena; quod rationi , in sequenti membro pluribus exami. Ze aequitati naturali repugnate videtur . nabimus. Resp. huic quoque iniquitati prospexit aedificium igitur cedit solo, sive is, jus Romanum, dum materiae domino qui aedificavit in suo fundo, ex alie- dedit actionem ad exhibendum , qua na materia aedificaverit ν , sive alius ex agere potest ut separetur materia, & sua materia in alieno fundo aedes po. t me vindicetur e . fuerit R . Neque interest, utrum bona,
450쪽
an mala fide , aedificaverit haec enim distinctio jure Romano in Poenam ma Iae fidei inventa est AE . in
Atque haec ratio est , cur ususructuario cedat usus aedium a domino exstrue arum, ita ut nec dominus invito fructuario destruere aedes possit b . Immo nec fructuarius ς , nec coimnus o , aedes a se in fundo usustuctuario, vel conducto positas, tollere, ut refigere possunt. n. I s. Hinc II. Tignum alienum aedificio junctum cedit aedificio . . Si igitur ex alieno caemento mihi aedes exstruo, si ex aliena materia meum aedificium reparo, s .alienam senestram meis aedibus jungo, &e. caementum , male
ria , & senestra fiunt pars aedium, disium universae aedes meae sint, sub hac universia te quoque partes illae continentur. Dominus igitur materiae perdit jus suum, indeque vindicare materiam
non potest f ; quia Drtem aedium vindicaret, quae totae meae sunt. Exstincta igitur hactenus est species, quae accessit g . dum formam mutavit ε ' unitate majoris partis consumta est accessio ι desinit prior qualitas , & pars jam novam qualitatem per accessionem consecuta est: desinit enim esse tignum,& fit pars aedium 4 , quae totae ejus sunt, cujus antea suerunt ι .Etsi vero tignum jure totius caedat aedificio, tigni tamen dominium non
in perpetuum extinctum est, sed tanis tum quatenus pars aedium , adeoque quamdiu juneium est i 3 . Optimerem explicat Theophilus e illud, ait,
tamen apertum es , dominum mate. riae non in perpetuum exeidisse Amianis eius , sed tantisper . dum consistit ad fetum m .. Ex quo vero tignum
separatum est ab aedificio, ad separationem autem dominus agere potest
actione ad exhibendum ) n , impedimentum cessat , jus dominii reviviscit, indeque vindieare illud pristinus dominusipotest '' Totum enim ius dominii in hunc casum salvum est r
&.proinde aliud jus est aedificii , seu
corporis 'a aliud materiae , seu partium illius corporis . Iuris Consulti Romani ex ratione politica hane actionem ad exhibendum, ratione tigni alieno aedificio juncti , in urbe prohibuerunt, ne urbs ruinis deformetur ρ ' ideoque rei vindicationem diruto demum aedificio diae. re r sed stante aedificio domino m
teriae actionem in duplum veri pretii dedere , si bona fide dominus junxit ν . si enim mala fide junxis, donasse censetur quod tamen jure codicis mutatum est ν . in Aliquando mala quoque fide jungenti impensae restituuntur jure Romano,
si faJ reparatio necesaria fuerit μ ; Dbl