장음표시 사용
91쪽
Ioannis Antoni j Bellonis, nulla est di imitatuo, i propter regulam I. ei qui
Ultimo notandum est , haeredi ex ι η siris d. Leum hare duare, duo comperere remedia,ss t actionis scilicet, i exceptionis , Actionis, quia potest haeres creditores euocare, I pe tere declarari , sibi competere facultatem totius haereditatis omittendae , aut totius amplectendae. nisi creditores declarent, lenon, nisi pro parte quaesita inolestiam illaturos Exceptionis vero, qtita si creditores agat, potest excipere, se propter abstensionem ,hue ut nostris coim nun iter visum est repudiationem a cohaerede factam, velle a toto recedere ex se e d. I. cum haria te. Et tunc creditores replicabunt, se contentos portione iam quaesita, hoc modo cogetur haere. ditatem retinere. Ita dirent Bara. iud. l. eum ha
Et haec de secundo casu.s M MARIUM.
An , & quando portio haereditatis vacans
beneficio restitutionis in integrum accrescat cohaeredi volenti, vel inuit O.
Quaestio Septima. Tettius, sic ultimus casus est, quando post
unius aditionem, vel immixtionem, alterius portio vacat , non iure communi , sed lute lingulari, id est , ope restitutionis tu integrum , ut, quia sit minor. qui beneficio aetatis fuerit in integrum rostitutus aduersus aditionem haereditatis, 1 t secun/um ι. ait Prasar. 7. S.IM , ct si hared, --δem θ δε - - . extraneis , Inst. da bared. Pal. sdi f. t. nu arys 37. vers. sed tamen j. de acqu. har. Et tunc verius est, huiusmodi portionem accrescere quidem cohaerediri non obd ante, quod defecerit post aditione ira, sed volenti, a non inutior ι. si minor. 6I. ct iri gl. in υ M. πεπ
3 3. eo' ea. cap. Φ. quia alioquin t beneficium restitutionis in integrum, quod a Praetore in I - 1 ori indulgetur, traheretur in iniuriam , &damnum cohaeredis, quippe, qui cogeretur inuitu S, se pro parte vacante Oneribus haereditariis implicare, quod fieri non debet. Ita
lib. 3. eonussi eap. q. Maxime,cum in proposito nihil ei possit imputari, cur adierit: t Noa enim debuit cogitare de restitutione mino Iis, quae remedium extraordinarium est, ne passim competit, sed cauta cognita concedi-
92쪽
De iure ac crest Cap. 8. Quaest T. αῖ
3 nique cessat in hoc casu ratio, t propter qua
alias dicimus partem vacantem inuitis haeredibus accrescere: Licet enim portio mino. ris post aditam haereditatein restituti no accrescar cohaeredi, non tamen dicetur dena ctus habere pro parte haeredem,& pro parte non , aut decedere pro parte testatus, dc pro parte intestatus, quia minor non obstate restitutione manet haeres, licet nudo nomine, ec sustinet pro sua portione causa in.testa
er Q. Adeo autem hoc veruin est, ut princedat.
Primo,etiamsi cohaeres velit suam porti ne retinere: Nec enim haec species est similis ei, quam proposuimus in casu praecedentis αδ- ι. ει- haradita is j de aesti. hared. quoniam ibi accreicit inuito, saltem cama. tiu., si nempe velit tuam portionc retinere, hic vero omnimodo volenti accrescit, ira, ut . neque luam portionem dimitteto compel-6 Iatur. t Oeta ηι Bari. in c. I. cum ι υἰμω. Dese. 'p. -ἀ λω, ct oi Bard. νεά q.
sic, cum ius accreicendi proprium est, non, cum improprium 'cundu- - , qua dιxamus in Α - . qu. . Non enim in hoc, ted in illo considerantur rationes,qus necessita tem accretionis inducunt. - me r. qua
nam. s. Sed, quando Mys deiicit oblui haeredis abstentionem, Ut in Decis d. ι. cum hered eate, licet inspecto iure ciuili videatur descere post acquisitionem, quippe, quς tuo haere
s tamen inspecto iure Praetorio vere deficitante acquisitionem, quia Praetor non habet suum loco haeredis, nisi se immilceat: Ne enim iure Pistorio Ctriquam inuito successio . acquiritur L3. S. inuitas de Mn. ρνε dc ideo ius accrescendi. quod in eo casu locum habet, hoe iure inspecto proprium est, non improprium. Nihil mirum igitur, si per id pars inuito accrescat, si 'on praecise , saltem caula
. At, cum deficit ex causa restitutionis in . integrum, Min Iresis d. ι si minor, vere deficit post acquisitionem,quia in integrum restituis . tio non est necessaria, nisi cum haeres adluit, y ant se inimi icuit,t L M, iis Is nin misc- II. σιι ι. Nossar a P . oese. sed tamari dι--ν d. a. s. mramis, IV. o.harad. Pal. σ Og quo casu cum essectu, de irretioeabiliter etiams suis acquiritur haereditas i L impuberibus ii. cyd. - Τ. Is de acq. i rea ideoque ius accrescendi, quod in hoc casu tot una habet,
non est proprium, sed impi Optata in 'νιι dun
Non igitur inuito, sed volenti tantum debet
pet. pari. Et licet nonnulli censuerint, utroque xi eam improprium esse ius accre,cendi. t H
verius tamma cit, quod supra diximus , si ius Praetorium a iure ciuili, ut par est, distingua- xx tur. Et sane i ius accreicendi, quod in specied ι. cumbaredi te, locum habet, nunquam dici potest extinctum, quia nuda siti haeredis
existentia id non extinguit , ut ostendimas mT. eam P. 38. num 168. cum, ut dictuin est, suus inspecto itire Praetorio non censeatur paternam ita ccciIionem acquisiuisse. Nil mirum igitur, ii locum habeat cum illa qualitate, ut inuito accre icat, salte in causatiue, secun mea, una dimisuo. At in specie, t. si mu- ,
per admonem extranei, vel immixtionetra1ui re vera extinguitur ius accresce ii, νι dis .mus eodem. T. cap. P. y m- s. exemplo vulgaris lubstitutionis, quae modis illis expirat ι. rost ad M. F. C. da smyus. est M. Iub. Non potest igitur amplius cum illa qualitate reui tiru
Nec est cocrativira, quod propter retri tutionem minoris pars adhuc accrescat, quia, νε risu ιν, ius illud accrescendi non eli proprium et Nam cohaeres ad partem vacantem aequirate potius, quam accrescendi iure v x catur,t in ostina ι λω. in L . re coniuncti , numet; vosis. sed ego inoepidi, ideoque non inuitus, ted volens admitti debet. Secundo procedit, etiamsi creditores vellent ei facere gratia, ne teneatur ultra Vires
praced. Minu. 8o. Adhuc enim non cogitur, aut suam sortionem dimittere, aut vacantem Is sulciperest Da GuLBen. Ρε d. cap. Rumisia , πν-. σ uxorem normne Adriasiam , numer. I.
in D. . Tertio procedit, non so Ium in eo, qui Ad
.uit hareditatem ante, quam minoris in integrum rei titutus, in Prasut terminis upu-
. l. si mi ν, sed etiam in eo, qui adluit post, si id fecerit ignor fis minorem misse in integru
i x. Iicet secus iit, si hoc sciverit, indiximast II sntas cap. P. O.. Et ratio est, quia,t qucmadmodum nihil potest imputari ei, qui ante restitutionem adluit, ut dixi r is 3a. ροσεσι. . L Ita, nec potest ei, qui restitutionem iam concessam ignotauit.
Quarto procedit, non solum in specie d. LA m,ner, sed etiam in aliis omnibus, in quibus poli acquisiti em aditio resoluitur ex dis
93쪽
α Ioannis Antonii Bellonio. ν s. Exemplum sit in specie s. si pris
ex duobus haeredibus, qui adierunt, unus ob spretum defuncti praeceptiam sua portione
priuetur, ea cohaeredi accrescet, sea volenta, as non inuito t Ita Ban. aad. f. si ροι -- πεπ
νομ. Non si a. Quod procedit, etiamsi filius testatoris cum extraneo inititutus se patris haereditate abstinuerit. mox adita per cohaeredem haereditate si Iam abstentionem reia Ocauerit, cit ad lucceisionem fuerit ad ,- missus ox άν Dositiana L .lmn. cod. vi re . haud Nam . si postea tamquam inobediens priue tur haeredi tare, non accre Icet eius portio cohaeredi inuito, sed tantum volenti, t varias s
II quia,t licet is adierit haereditatem eo t Epore, quo suus iam abstinuerat te haereditate, dc hac ratione in specia non videatur pone filli
PortIonem reculare . exis, rua ἀπ-- - μ'. - . v. non est tamen in proposito
habenda primae abjeolionis ratio , quippe, suae reuocata, dc per conlequentias extinctatuit, sed tantum habenda eii ratio priuationis, quae, cum sit post illius aditionem secuta, non potest in eius iniuriam , dc praeiudiciu in trahi. Denique procedit in omnibus casibus, in quibus portio deficit post acquisitionem; Nam, si in ea locum habeat ius accrescendi, as volenti, non inuito accrescet portio. t Da Io.
quia, 1 msupra dictum vi, cellat in ijs casibus ratio, propter quam dicimus, partem vacante inuitis hae tedibus accrescere, icilicet,quia,cusemel fuerit in totum acquisita haereditas, sume it hoc, ut iuri satisfactum censeatur, nec vide itur testator pro parie habere haerede uti seu representari. dc pro parte non , aut Pr parte testat ut, dc pro parte intestatus decessis.
Plane interdum cessat praedicta LI mi r dispolitio: primum enim si minota Naerit i ductus dolo eo haeredis ad adeundam haere ditatem. dc postea restituatur in integrum , . M eius portio inuito cohaeredi accrescet, t va
ainse. δεαε αρρώωι- is stari Quod intelligasas t si talis aecretio sit cohaeredi odiosa, ut, quia haereditas non sit soluendo, secus vero, si fauorabilis, ut quia lucrum contineat: Na tune praedicta limitatio non haberet locum, in re
Seeundo, si minor ex asse haeres institutus , dc grauatus partem hsreditatis fideicommissario restituere post totius hqreditatis aditi
nem partis restitutionem factam fideicomi
mis ario, in integrum aduersus aditionem reia stituatur, cogetur fidei commissarius, aut tot 1
haer. ditatem liticipere. aut a tota recedere, M t jecundum ea , qua a --M M a est. Haced. numera H liau ic pat s vacans accrescet ei inuito talis Icm caulatii e , si vclit suam portio rein retianeres secuniam dis optionem A. I. cum hare auata. s. f. d. myu. oed. quia, q lod dicitur, partem ex caula rem tutionis in integrum νὼ cantemar accreicere volenti, non inuito, procedit, tincohaerede, qui succedit ex propria ad illone, non vero in fideicommissario, qui loco haeredis habetur ex aditione ,α restitutione alte
Ru ursus, in ueta. est uxorem πι-- Adriasiam , t --. I a. uersic. x. Videtur autem haec sente
-- μμ ρου, st, si quid phis eriis, pupillo seruare. Verum , ut ii re dicam , quod sentio. puto limitationem hanc non esse veram . 9 t quia L sipupinus, non pertinet ad speciem, de qua nos loquimur , cum scilicet minor in integrum restituitur,dc sic portio vacat tu re singulari, dc extraordinario, sed pertinet
D qua locuti sumus suis prae/denti, cum scilicet suus haeres se abstinuit, de sic vacat iure communi, inter quas species, quant λsit, cum iuris, tum rationis diuersitas, facile est ex iis,quae sit pra diximus, intelligere. Quamobrem in casu restitutionis in integrum nopulo procedere dispositionem d. l. δερμνι s.
31 Nec est contrarium, quod in ea t via eatue tractari de restitutione in integrum, non de si inplici abstentione, quod patere videtur eceo, quia citra beneficiu restitutionis in integrum ita demum te possunt sui abstinere, si se
D non immiscuerint i in extramis Inst. de hared. Pal. ct dig. Cum igitur in specie d. LFpvitasse filius immilcueris, ut constat ex eo , quod haereditatis partem fidei commissario restituit,quae res sine immixtione seri nequit L ν eulare. 6. S. I. uersie. sed, ct ad filium A. ad Trebani Consequens videtur, ut non potuerit esse locus abstensioni, sed tantum restitutioni in integrum, quia verius est, imo tractari de abste
sione sunplici, non obstante, quod filius ibi se immiscuerit haereditui: Nam in hac re magna est inter impuberes, & puberes distere 33 tia, scilicet,quia i impuberibus competit beneficium abstinendi . siue se immii uerint, siue non, puberibus vero ita demum, si se non im
r. intrins .f. de av. baria. Itaque impubetibus etiam se immiscentibus non est necessari uinin integrum restitutionis beneficium, ted poliniunt authore tutore se abstinere perinde, ac,
94쪽
De iure accresc. Cap. 8. Qiraest. 8.
s m non immis: visient. QSi ratione tam se ueter legimus, pupillos post immixtionem
tutoribus abstentos, ut in Leue et actu, M.
f. Δυ-dae. σώ--ια At vero puberes, si se non immisceant, abstinere citra beneficia restitutionis possunt, s vero diimmisi eant, non possum , nisi beneficio restitutionis in. integrum, quod illis ratione aetatis usque ad vigesimumquintum annum indultum est d. LMee κνι. Et ita disput1do verum profiteor, tametsi consulendo dc iudicando non putem a superiore limitatione, quae communis est, recedendum. Qua retenta dicediim est, eam recipere easdem declarationes, Ac limitatio nes,quas retulimus mae... ac potissimum eam,qirς vult multum cogi partem retinere, si creditores dicant, se contentos portione ii restituta, nec pro alia se niolestiam fideicωμ missario illaturos t Casis is d. l.sipvitiis, naidis. I. Et haec de haereditatibus.
An in legatis, & fideicommissis portio vacans accrescat volenti, an vero inuito.
SξςVndum caput principaIe pertinet ad
illud ius accrescendi, quod habet locuin legatis, dc fidei coinmissis, de quo pariter videndum est, ast id volent idus tantum vocatis, an vero eis etiam inuitis lo-' Cum habeat. Constat autem In hac re duos esse distinguendos casus, vorum. Primus est, quando trahatur de hare non aes crescendi, Et tunc receptum est, id etiam inuitis legatarias,de fideicommissarijs, hab a re locum . t m anim 'i H- tu. ML si minx,
s -- infra --r. 3. πε. Quamobrem dici naus, in legatis,dc fideicoministis iuri non d crescendi non posse renuntiari , υτ υμεν - 2 in o. cv. 'Π. --. Et ratio est, quia, rquo ries unum eu legatum, aut fide.commissum, non potest id legatarius, aut fidei commissarius icandere, idest, pro parte acquirere, Sc Pparte xepudiare l. t. --ο 38. in prsue.=wa tera
ctatur de iure no decrescedi,respectu unius cuiuique Isalarii, aut fideicommissarij, legatum, et ndeicommissum unum est,& quidem totius rei,scilicet, quia testator solidum
terit igitur legatarius, aut fideicomisi rius, qui coniuncto non concurrente totum retinerepotest,ius non deciescendi repudiando. scindere relictum,& sic pro parte id accepta-3 re, pro parte vero respuere. t Dis d. t.
Hinc infertur primo,si legatarii, aut fidei commilarij sint coniurari te tatum, dc portio
95쪽
tio defielat ante aequisit Ionem, quia tune Iob
cum habet ius non decrescendi, ut νη . q. 37. - . et . partem vacantem etiam ad inuitum collegatarium, aut conli- dei commissarium pertinere, i ut probat t.
1 nus loquens de conitinctis t dixisset in prine.
partem vacantem eis tantum volentibus acis
creicere, postea loquens de disiunctis. siue, quod idem est, de re tantum coniunctis in d.
qui partem deficientis, si eam habere malu rim, sed simpliciter,eos, retinere totum suum legatum integrum, nec alicuiuς concursu diminutum. Ex hac igi ur loquendi diuersitate intelligimus, aliud indili mictis esse iuris. quia, si etiam ijs voletibus portio deferretur, quemadmodum hoc expressit i n coniunctis, ita etiam in disiunctis expressisset avisam addo uentu C eod. Et ita censti erunt, quismpliciter icripserunt, partem legati, vel fidei commissi vacantem ad re latum coniunctum, seu disiunctum etiam inuitum pertines re t ων tu. Dν d L si mihi ct tibi. ix in trine. ια
Secundo intertur, si legatarii, aut fideicinmissarii sint coniuncta re, & verbis, dc portio ecficiat ante acqui litioncm,eam similiter ad collegatarium , aut confidei cominissarium 7 citarii iniit tum pertinere. l Ita enim vident ut accipiendi, qui simpliciter dixerunt, ad re, de verbis coniunctos, triam inuitos partem legati, aut ndeicomni isti vacantem pertin
9 rario cit, quia . t cum dil ipsi solidum habeantinii io, dit ostendimus in F. eat. 3 r. 9.non debet per conseqtientias inter eos habe. re locum ius accreicendi, sed ius non decrescendi , Ut ex oram sententis retrix t sis eodem cas. qu 39. num. 3. Et ita iud icando, & consulendo probandum est, propterea, quod haec cil receptissma a veterum omnium lententia Sed uis putando, bc pro fi endo nos Icmper contraria iNὲ opinionem, uti veriorem amplexi 1 umus, cxiitimant I, re,& verbi Sco iunctis partem legati, aut fideico in milli vacantem non multas, ted tantuni volentibus accreto scere, t Q d od Papien. an I m. ob. sus,
d t. se tausu. io 6.j. de teg. prima, et alii omnes recentiores tradiderunt , dc est demente eorundem sitinpliciter dicentium, legatariis , fideicommistaris coniunctis, non nisi volentibus partem accresce in II re , t cuia c. in d. i. να. S.hu sta domuu , et S. MI ausem linasarn C. δε ead. ισ2. N DUιο. d. a. ra g. - . eap. I. Non enim sentiunt, i de verbis tantu in coniunctis, utpote, inter quos aribitrantur, non esie ius accrescendi, τι demon-
de re, dc verbis coniunctis: Et recte: Na hoc aperte probat ac ι να s. νει aurem legataras C. da. ead. tost. scilicet, quia, dum Iuttinianus ait, 33 t partem vacantem non, nisi volentibus con iunctis accreicere, nou de Met bis tantum coiniunctis loquitur , - ρεν peram veteres aiarastara
Iulus Nec enim inter eos locus est iuri accrescendi in legatis, di fideicommissis secunda
veriorem recentiorum sententiam , quam etiam nos profitendo lecuti sumus in eadem vesp. q. 38. num. sed loquitur de coniunctis re,dc verbis, utpote, qui propria, dc si inplici coniunctorum appellatione denotantur, νε
contrarium, quod de ipsi solidum habeant initio, veniantqtie proinde per ius non a crescendi, quia clectandum eandem opinionem , quam profitendo secuti sumus verius est, imo venire per ius aecrescendi, sed
dum enim non habent, ut linguli, nec prima facie, sitie ex mani selli, verbis testatoris, ut habere debent, qui veniunt per ius non deis
crescendi d. ι. νη. b. uri amem ista mi, versi sinureo non omnes C. de cad. telι. sed habent, ut coniuncti, dc quada potius interpretatione, qua propriavi verborum, verridem Mia Mundi sEt ita disputando profitemur contra receptam antiquorum opinionem, a qua tamen non est in iudiciis recedendum. Itaque retenta veterum sentetia, quae nullum in hac re conitituit discrimen mi et retantum, Sc re, Ic verbis coniunctos, sed, ut ad illos. ita, dc ad hos etiam inuitos vult partem
deficientis per ius no decretcendi pertinere, declaratur non procedere in eo, qui potest eandem rem habere, vel iure haereditario, id est, iure transmissionis, vel iure non decr scendi, ut euenit eum duobus re tantum, aut fecundu communem re, dc verbis coniunctis alter alteri collegatario post diem legati cedentem haeres extitit: nam in eiu persinna ius non decrescendi non est necessariun , quia potest eligere, utrum velit habere parte defuncti iure haereditario, an vero iure prinx4 priot ι. simila, σω, .myranc. sistet.' mois
is Sed haec non est proprie exceptio , t quia in
huiusmodi specie legatari us no respuit partem in se transmissam, nec repudia do oper tur, ut ea maneat in hςreditate, rout euenit,cu legatario volenti pars accrescit, & ea ratione repudiatur, sed eam consequitur, licet alio iure, id est iure legati relicti defuncto, non tute nondecrescendi, quippe, cui locus csse nequit, si coniunctus, vel per se, vel per alium ad suam partem admittatur, momia
Secundas vero casus est,qua ndo tractatur de iure accrescendi, Et tunc certi iuris est,ia volentibus tantum legatariis, aut fidei cominisi missariis procedere r kr. vn g. vri murm Iega
96쪽
De iure accre L. Cap. 8. Quaest. 8. 27
Qiam obse in dicitii is in legatis, Ic sidci com- nullis iuri accrescendi renunta ari posse, aure
a et di singulare offerri, non in serri, tura indere est
8 pet.yart. Et ratio est,quia, licet legatarius nopouit unum , atque id citi legat mi pro parte acceptare, pro parte vero ri pud lare, ut supra ictumast, ex duobus tanaen legatis sine dubio potest unu in aeno: cete, alterum Uero re 19 spuere t sed du. sui. y in man. f. delu. a. l. si ι.
re accrelcendi , licet verba tella totas videatur Unum legatum continere, ver ε tamen respecta singilloruin duo sunt, aut plura legata quod patet ex , co quia coniunctus , qui perius accrescendi vocatur ad partem coniuncti deficientis, dicitur ad eam vocata , laminquam ad alienam. Jc alteri legatam,vis νεdere est apud eos, quos referemur ια εος eas. q. q. n/-. 6. Poterit igitur legatarius partem tuam, oc sic unum legatum agnoscere,partem vero conini tincti, bc lic alterum Iogatum repudiare. Ita
dem disterunt legata, re fidei commilia abeto haereditatibus, tui pote, in quibus pomo Uacans etiam imittis haeredibus accreteit,vιds-
a i duplex Iolet a nostris afferri ratio, tuna, quia in legatis, bc fidei commistis cessat ab turditas, quae in haereditatibus necessitatem accretionis introduxit, liue consideremus illam, quae ducitur a reprelcntatione defuncti, dem locviisumus in hoc cap. q. q. n. I 6.σseqq. siue illam, quae ducitura regula Lins murum 7. f. d. ν .sar. Nam, licet defunctus ab haerede repres: tetur, non tamen representatura legatario,
a vel fideiconantissario, t quia non, ut haereditatis, ita , Ic legati, ac fidei commissi nomenn iuris est i ι quadam 9 g nibit intere'. vos is a temst ἐν eon. g tegasam, , ,IU d. ινstam ordin. ideoque; sic et absurdum sit, eiusdem lis reditatis parte amplecti, partem vero repudiare, quia lici
modo defunctus representaretur propaIle, dc pro parte non, is di as su eadem s. q. numer IO, Vt 6 6sqq. non tamen ablurdum esticius desii reti legatae parte agnolccre, parte vero rei pucie, nisi voluntas testatoris refragetur, Ut in re tantum coniunctis, quia ex hoc non
sequitur, defunctui a pro pari e re pretentari, cum pars mancat apud haeredem, qui intoli - dum defunctum repletum a r. t Ita cuiae. in d. ι. fiduobus. io. M let ροι- . Et simili modo, licet absurdum sit, ei caldem haereditatis testa. inen raris partem agnoicere, partem vero re
spuere , quia hoc modo decedere testator pro parte testatus , & pro parte intestatus, quod iuris nostri ratio non patitur 1
tamen absurdum est agnolcere partem eiusdem rei legatae, pariem vero repudiare, quia ex hoc non I equitur , testatorem decedere pro parte testatum, de pro parte intestatuin, cum illa porta o maneat apud haeredem, ars quo lesia in ciui caula iustinetur,1 Udiximus
vero ratio est, quia unusquisque fauori tuoso renuntiare potcit et I pen. c. de pari. alterio I ro non pote ii tι. i sana IVI. S. Ditis.1 Idele g. ροι o. Sed ius accrcscendi, quod habet locunt in legatis , dc si deicommiuis te spicit me ruinfauore ni legatariorum, bc naei commiliario. rum I. si hareditarem L mand. Nil nairtim igitur, ii pollit ei renuntiari. At id, quod habet locum in haereditatibus, non to tu hare- dum fauorem respu. it, sed etiam fauorem te is statoris, di credi totum,icitatoris,quippC,cuius interest habere hae redem, a q a O delenda
97쪽
creditorum vero quorum interest habere . contra quem pos Iint suisis actionibus experirit ι -cmmer risiser se pria..cνεέ.atias est ι ρHef. 28. Τ da Mn. auth. mirum igitur, si ab haerede non possit ei renuntiari. r Dagi. in .. t. νn. g.
Hinc infertur primo, Megatarii, Vel fidei.
committarii sint coniuncti verbis tantum, portionem Ois non, nisi volentibus accret cere, t is scribant Ias rad. ι. simila, or risi. 13. m
D quia i in ijs, non ius non decrescendi, ted ius
tantum accreicendi considerata potest. γι obemtos sementia δε-nstram us u . p. si u. 38. --. I. Hoc autem dicimu, reicia a veterum Iententia quae vult, inter Verbis tantum conis Iunctos etiam in legatis, Ic si iei commistis locum habere ius accret cenui, qua melle comis munem,& rta in foro receptam, ut ab ea temerarium sit consulen Go. ec iudicando recedere, ostendimus iidem nu. 3. σ seqq. nam polita contraria opinione,quae negat, inter eos habere locum ius accrulcendi, oc quam nos cum recentiorio usuri putando, ac profitendo temper vcriorem arbitrati sumus, Hostendi 1 ura num. 26. 9 seqq. non esset quaerendum , an pars accresccrct Inuit I S, an Vero olentibus, quia, quod non accre ic It , nec
volentibus, nec intutis dici potest accreice. Te,cum non emis nulta imi qualitates Leius, sui ε .A. si est . t. Secundo intertur, si legatarii, aut fideicommissarii sint coniuncti re tantum, cla portio
deficiat post acquisitionem, in ijs casibus, in quibus etiam post emolumentum acquisitutus accrescendi locum hahere potest , quas νη-ria Μν r.ev.' 9 num. 28. Pariem v Cantem, non inuitas, sed volentibus tantum 33 coni, inctis accrescere, i, μνιιιι Patren . form. lib. quo ri. μυ. νηνer . breui loci, nu m. hoc ulco , quia i poli et tolumentum acqui- ιι iuna etiam ιnter re tantum coniunctos, non ius non uecrescendi, ted ius lantum accre scendi locum habere pote it , va ex arundem
muni veterum lententia , a qua nefas est in forensibus corro uctiij recedere. Coeletum,
ii contrariam sententiam amplectamur, qu nos dii putando veriorem lumus profes II, lcilicet, etiam post emolumentum acquisit uni Iocum in prς dictis causis habere ius non de
secundum superiorem definita onem debeat id habere locum,etiam inuitis legatarias, &fidei commissariis. inod oc alii plerique animaduerterunt.
Temo insertur, si legatarii, vel fideicommisiarii sint coniuncti re, dc verbis, dc portio similiter deficiat post acquisitionem, in quibus citam poli emolumentum acquisitumius accresceιidi locum habere potest .seun
28. par cin vacantem non inuitis, ted voletilibus tantum coniunctis accreicere,
33 tquoniam, dc in hac specie non iuri non de .cielcendi , se a iuri accrescendi locus esse
n νεα- v. q. 39. num. H. est 23. Et hoc polito, et lain, quod interre, dc verbis coniunctos ante acquisitionem locum habeat ius non decreicendi , ut nostris communitervi tu in est ; Na i , ii probaremus eam sententiam,quam nos d. l putando veriorem esse di. Iimus, scilicet,li. ter re. dc verbis coniunctos ante acquisitionem, non ius non decreicendi habui e locum, sed ius accrelcendi ,οι Men. damas in δε- 39. num. 8. σβυ. nulla esset
ratio, propter quam quis dubitare possit,aci post acquisitionem sit ius non decrescendi. Ceterum posita communi, quae vult ante acquilionein non minus inter re , dc verbis coniunctos, quam inter coniunctos re lantum esse ius non decrescendi , non video, quam ob rem non polisit id etiam post acqtii
titionem habere locum, veparet ex ινι a 3--s in eadem 39. num. q. est in x per consequentias portio etiam inuitis applicetur, le-cundum, ea,quae de re tantum conanctis diximus. Sed hac disputando dicuntur: Nam co-sulendo, bc iudicando non est a communi recedendum, sed probandum, in supradictis Calibus,partem non nisi volentiba S Icgatari s , aut fidei commissariis accrescere , quod adeo verum cst, ut procedaL. Primo, siue tractetur de proprietate, siue de usu fluctu: nam,& huius pomo volemi, 3s non inuito accrescit Paris. 37.
Secundo procedit, non solum in legatis,oc fideicommittis particularibus, sed e sani in D uniuetialibus, tot scribus Brid. ιη d. ι. . S.
Plane, si fideicomniis artus uniuersalis cingat haeredem adire, cic restituere, pars alte rius cohaeredis deficientis et , etiam inalto
38 accreicet tis Δαι--ιη6. f. q. I. uum. v. 7. . 69. . . ne alioquin haeres,qui coactus ad illa
98쪽
adiit, centiat allia uod ineommodum ex adi
di multo magis dicendum est, si cosi deico in miliarius repudiet, quo casu etiam ex volun tale testatoris pars fideico ininissariae hae teditatis debetet ad conium um per ius accre-39 scendi pertinere; t Et ita intelligo eos, quilina pliciter scribur, partem inuito fidei conantistario accrescere ut is cogat haeredem adi 3
tium causis pars vacans accrescat volenti, an Vclo inuit O.
Quaestio Nona. Tβxtium , atque postremum tracta α
tionis caput pertinet ad illud ius accrescendi , quod in viventium causis locum habet: Nam, dc in hoc dubitari solet, an inuito, an vero volente la. tum socio locum habeat Utique autem sirinponimus, Ioc tun etiam in caulis viventium habere posse ius accrei cedi, ut nostris communiter visum est: Nam, si contrariam ProbaremuS sententiam, quς negat in contractibus ius accrescendi polle considerari, non posset noesse frustatoria hutulinodi questio, cum non emis nulls sint qualitates. Posita igitur communi constat elle distinguendos tres casus, quorum Primus est, qu1do in contractum deductae sunt res indiuidus, Et tuccetti iuris est, tot sta ad socium, etiam inuit tim pertinere, i quia, cum res partium diuisione in non recipiant, non poterit per conloquentias considerati
a partis repudiatio, i Sed hoc fit ex natura reis
non iure aecrescendi, aut non decrescendi,
Secundus casus est, qua do in contractu deis ducitur res vii natura diuidua, Sc tractatur de iure non decrescendi, ut, quia duo, vel plures rem stipulati sint insolidum, Et tunc limiliter certum est, debere sociuin,etiam inuitum consequi totum, im cum respectu uniuscuiusqtie contrahentis unus sit contractus. unaque obligatio, quae totam rem complectitur, non potest ea diuidi, id est, pro parte acceptari, dc pro parte respui: t Contra Jus enim etiam rei diuiduae individuus est, si in totum sustineri pote It, nisi utraque pars diuisioni consentiat. Tertius,& vltimus casus est, quando res in contractum deducta sui natura est diuidua,& tractatur de iure accrescensi, quod secudum communem in etiam in viventium causis certis casibus locum habet, Et tunc censent regulariter partem voleti, non inuito acere
3 num. seqq. eiusque rei multa recensent exempla. Primum in seudis,in ovibus portio volemti, non inuito accrescit T ut seri sunt Baia. an ι.
Meuodum in liberalitate Imperiali: Nam eius portio, non nisi volenti socio accrescit
Tettium in usu fructu debito ex c6tractu , in quo locum habet ius accrescendi seu is
Misiinvisim . 6.cts n. Nam id volente, non etiam inuit Oxoniunctos tecundum eos procedet, t aliare est apud Gal. R. n. - d. eat. Ita ut1- , in virb. θ ωκMem nomina Adaiasiam,
attum in assignatione libertorum, utpote in qua pars similiter volenti, non etiam inuito acere icit, i secundu- -nrim Gia. Ren.
Quartum in publicatione honorum: Nam fisco capienti bona iure delicti no accrescit
pars inuito, quia non succedit, ut haeres, sed occupat bona, i I.-stis s8. σοι IL κη. anneia.
P Iane i merdum etiam in c5tractibus pars inuito socio ccrescit; Na, si intersit alterius pariis locum habere ius accreicendi, tunc portio accrescet,etiam inuito 1 Exemptu litin emptione,& venditione fundi: Nam in ea est locus iuri accrelcendi propter interesse venditoris, ne alioquin cofatur esse in communi
99쪽
Hinc infertur, etia in Rudo, si domini co- cedetis intersit locu habiturum ius accreicera di , etiam inuito vasi allo, et videro est apud
I . Idem aiunt procedere in omnibus contractibus vltro, citroque obligatoriis, t pote, in quibus tractatur de damno, seu inieresse alterius, quod etiam inuita parte repellendu
Sed haec, uti diximus,procedunt posita c5muni, quae vult, in specie l. fundus, alle, i. Iumfundum ad emptorem per ius acciescendi pertinere: Nam, secundum nox, qui iustine. ratus, id fieri non iure accrescendi, Iud ex na- rura venditoris, quae est indiuidua, Monenti.
rent haec ad propositam materiam. Et hac de secunda quaestione .
E Partis valeam aceroseis pro rata , seu portione δε-
An in haereditatibus portio vacans a crescat viriliter, an vero pro portione haereditaria. Quaestio Decima. NVnς transeamus ad tertia quaestimne.& videamus, an portio viriliter accrescat, an vero pro portione data. Constat aut e generaliter definiri partem vacantem accrescere pro rata, a se ii pro portione data t wividere est a'd Bara
quia tripliciter haec inspectio cosiderari pintest, vel te spectu haeredu, vel rei pectu legat rriorum, aut fidei commissarior uin, vel denique respcctu contrahentium, ideo de singulis separatim nobis erit dispiciendum . Et quidem, qnod attinet ad haeredes, certi
Cuius te duplex potest esse ratio, una ge-3 neralis, specialis altera.t Generalis enim ratio cst,quia, cu portio haereditatis, non personaeo
100쪽
De iure ac crest. Cap. 8. Quaest. Io. 32
sonae, sed portioni accrescat L si Titis 39 g. I. Ade Vri iustum videt tir, ut, qui plus habet in portione pridei pali, plus etiam de portione 4 accrescetite Drat. t υρ serabit Decia. consit. 6 r.
C. quam . non Natii , cx simili rationemr scrutim communem dominis acquiritur
pto portione dominica, nsi pro virili l
5 aere. L, Pror ti ac LM a. quoniam l lx etiana ac lari litio te alis eu, non perionalis: Pettinet enim ad eos,qui ius liabet in seruo, ct ideo iustim est. vi. qui in eo plus habet, . plus etiam de acquisitione strat, cu cstectus debeat cum sua causa commensurari. Specialis vero ratio, bc propita earum haereditatum . quς ex testamento deserunturaest, qm a talis prςium itiir esse volutas testat cisis, a qua iiis accrescendi etiam in haereditati bus regulariter aestimari solet, νι Δαι Mur ua.cap. 7 Nam testator, qui plures ex disparibus patribtis haeredes instituit, partes, quas in institutionc secit, censetur etiam voluisse seruari in omnibus rebus, ad quas hae-8 redes instituti postea vocantur. t Quamobrupro haereditariis partibus vocantur ad stab-s stitutionem vulgare ii t L sit resum/nta v i. si
e . t u. de generaliter ad id omne, arrod eis, S ut haeredibus desertur 1 t. quoties 13. f. ad Trιb. Nil nitrum igitur, ii pro haereditariis etiam portionibus vocentur ad ius accrescendi. 7 t Iiac g. in d. iiis aceremuA q. 3 . Duar. d. 13 Ii . a. de Iur. aere. cap. 3. Et sane, si i pro iis pasetibus vocantur ad substitutionem, debent criam pro eisdem vocari ad ius accrescendi, quod est quaedam stibstitutio. H diximus M 1.
enim, quos in institutione praedilexit, censetur etiam in iubstitutione praedilexisse, vidiximus in D cap. q. So. num. 9. Haec autem adeo vera liant, Ut proc dant.
Primo, non solii in portione assignata, aepostea deficit,std etiam in ea, quae nulli data est: nam ea pro haereditariis partibus accre. V scit institutas i ι.-εν m. II S. I. verssed, se alter A. de harea. instit. s. Odeamur, Inn. eo. δ nas
Dcundo pro alant, etiam in testamentora militis: t Nam, si unum instituat in duabus uncijs, alter v vero in uncia,tota eius haereditas intres partes dii idetur, de duas habebit primus, tertiam secundus. Itaque effectu partes no datae pro haereditariis partibus ae cre- cnt anssumis l. 3. c. da um. mil. Quod, qua ratione fiat, qualiterque sit accu
86. est 63 . ubi videbimus, an, & quando ius accrescendi locum habeat in testamento militis. Tertio procedunt. non solum,fi tracten iis de haereditatibus testa: reniariis, scd ctiam ut xi de iiς, quae ab inicitato asseruntur, i νι Γνι-
num 23. 2 1M M Q. num. 3 Indis. da Orfici. . Qu.arto procedunt, et latuit potato deficiat post acquisitionem, ut euenit, In specie, qua post aditam haereditate in uniis ex institutis ob sprcium iudicium testatoris priuatur sua portione: Adhuc enim ea pro haereditaris sax partibus aliis haercitibus accrescit S. si quis
ci into procedunt, etia in naccessionibus stativariis, in quibus diximus habere locumitis accrescendi, an 6. cap. q. . num. q. nam dc ina pars vacans pro portione nae reditaria ac-a3 crescit, t γι Iirabiι meia. cos oti num. IO. II. σ
Sexto procedunt , etiana si pars ae crescens fuerit 1 deficiente repudiata contemplatione unius ex haeredibus; nam, si talis repudia iatio sit simplex, non transis tria, proficiet om nibus haeredibus pro portione haereditaria.
Octauo, quod dicimus, partem vacantem proportione haereditaria cuilibet accresceis re, no ita est accipiendia, ut accrescat pro ea tantum parie, quae principaliter cuique suit delata, sed, ut etiam pro ea, quae iam per 26 ius accresce di sierat ei quaesita nam etiam haec dicitur pars haereditaria t. si in re mamo. .F de vult. ct nos late dicemsu an s. cap. guiat. 63.
Plane, si h ςredibus particularibus tota reditas accrescat. vet,quia nullus datus si co-hς res univer salis, vel quia datus de lacerit, nsi accrescet eis pro portione rei, in qua particiniariter fuerunt instituti, sed viriliter, Sc aequa. 7. liter, r quia ni blata mentione rei perinde habentur , ac, si sine partibus fuissent haeredes instituti , sicut ι iarissimi domanIIrammaia in . caseo. IO. num. q. Et haec quidem de haereditati bus dicum ur.