장음표시 사용
221쪽
Asper eram, et bene disciatum me ferro loquebar; At mihi nunc longe gloria fortis abest.
Νamque agor, ut per plana citus Sola Verbere turben, Quem ceIer adsueta versat ab arte puer.
V. 3. vagor, Per se E L R G I A V. -Queritur quod cum pro amica uota fecerit alteream teneat. Ed. a. 147 2. I. DISCIDIUM Cod. Ρaris. et Ed. a. 147 2. dissidium. 5. NAMQUE AGOR, UT - TURBENJ Unus liber Vossianus n. 4. solus habet et sine aemulo, Nam-lue VRgor per Planci et . .eCtionern tam millain in contextum hodieque inferri potuisse, est pros elo, quod mireris. Turbo Non Magatur, sed agitur, ου πλαζεrαι Homer. H. u.
imaChus Ep. 1. 9.). Ergo etiam homo turbini com- Paratus non VagatuT, Sed, quod Tibullus siue COntroversia scripsit, agitur, orρέφεrαι, δινειται, ut apud Theocritum II. SO. Non negamus, Posse hominem vel Furiis agitatum Dagari per agros, Per urbes, sicut apud Virgilium IV . Aen. 68.
222쪽
Ure serum et torque: Ilibeat ne dicero 7 quidquam Μagnificum posthac, horrida verba do
Urbe fureΠε. Sed ibidem VII. 578 584. Amata turbini, habenis acto, comparata non Cursu segnior illo Per medias urbes agitur populosque fe
Accedit quod comparatio illa pertinet ad animum, qui, etsi per totum ter- Tariun orbem Vagari Potest et exspatiari, tamen ubi perturbatus est amOre, In se ipse vertitur et tamquam turbine circumagitur. Ovidius II. Am. 9. 27. Quum bene pertaesum est animoque re-Ianguit ardor, acto quo miseras turbine mentis agor. Et hanc lectionem confirmat testis multo locupletior librario isto Vossiano Chai4sius p. 117. scribens et ,,Turben Tibullus. Namque agor ut per plana citus aOMMerbere turben. quem Maro septimo tusebonem vocat, Tortus sub Merbere turbo. Illuc recte Statius et Scaliger Tibullo restituerunt formam turben, quamvis omnes, quos hodie terimus, libri habeant turbo. Caetorum Statius vim verbi age bene illustrat Ioco Sap
ερυς αυτέ μ' ὀ λυσιμελης δυνει, γλυκυπικρον ἀμαχανον Oρπετον. quod fragmentum comparandum est Cum
fragmento Dici, quod supra descripsimus ad El. IV. 52. Bion IV. 5.
duo Versus suspecti erant et Propter ανακολουθον et
PrοΡter ipsum genus dicendi. Sed deceptus ille
fuit prava veterum editionum interpunctione, quam postea correxit Theodorus Pulmannus ad finem Ed. Plautin. Io69. Ed. a. 1472. liceat - quicquam. Eadem editio cum
223쪽
Parce tamen, per te furtivi foedera lecti, Per Venerem quaeso, coimpositumque
eod. Paris. aliisque libris scriptis editisque v. 6. habet eost haec. quod PrO-
Portius frequentat, eXCe-Pto uno loco, I. 15. 25. Et, quamois numquam Osthac pisura, ii ebat.
item post haec exprimunt. E contrario infra IV. 5.16. Omi Us, credo, libri Consentiunt in Nulla queat posthac quam soluisse dies. - horrida perba. Νonnulli libri aspera Merba. Euripides Phoen. I9O. R.d Νemesine σύ τοι μεγαλ γορίανυπερανορα κοιμίζοις. 7 - 8. PER TE FURTIVr FOEDERA LECTI - UAE-so J IJanc constructionem, tu obtostatione solemn m, qua pronomen inter praepositionem et Casum ΡΓΩ -
positionis interponitur, in deliciis hah t Tibullus. S , d librarii pariter atque
teribus libris otiinilms Slatius repererat parce, quod exprimunt etiam Cod. P ris. et Ed. a. 147 2. Ed. Voneti I 52o. te per. ΙΩ- Da IV. 5. 7. Mutuus adsit amor, per te dulcissima furta, Pergus tuos oculas per Geniumque Γυ
iterum libri quidam habent, te per. Edd. Venetiet quam Veterem dico, sine loco et anuo cum Aldina prima conspirantem, tua per. Rursus ΙU. 15. 15. vulgo editur, quod ferri potest: Haec tibἱ sancta tuae Iunonis numina iu-
III. Am. u. 61. e Vetusto codice restituendum Censet Per tibi. Νulla plane
scripturae Varietas notatur ΙΙΙ. 1. 15 - 16. Sed Vide, quam commode hic Ioelis hodie ita interpun
Ρer, vos auctorea huius mihi carminis, Oro siciliamque umbram Pieriosque
224쪽
Praestat omnern huius loci iii lemurictioilem delere, quod primi secet unt edi-tOTUS , quam Verba vel ita Concidere, vel etiam ut conciduntur in Edd. Ηey
staliamque - . Saltem ita intc ungendum erati Per Mos, auctores huius mihi carminis,
Castaliamque umbram -. Elegantiae Romanae est, ut scribit BPOu Uiusius ad IV. 5. 7. ubi Praepositio a suo casu seisiungitur inserto Pronomine. Immo haec elogantia e Graecia in Latium migravit, monente contra Brouisusium Valckenario ad Euripidis Phoen. 1659.
Ubi reticetur verbum, quod item imitantur Latini, ut Lucanus X. 57O. Interdum in hac adiurandi sermula praepositio Omittitur, ut apud Hom rum Od. g. 63. de quo loco Vide Porsonum ad
Pronomen cum aliqua ViTQPetatur, v. c. apud Euripidem Iphig. Taur. 1O68. Hoc oliam fecisse videturn actor oleguntissimi carminis, quod nunc Alcaeo adscribitur, inter Theo critea XXIX. 29 - 27. qui locus adhuc sine ulla Caussa foedis lacunae signis deturi atus editur, qui legi sinu haesitatioue possit: πρες σ' απαλῶ
γηραλέοι πέλυυς πριν ἀπOnwσαι. hoc est: Sed per tuum os teneriam te rogo, ut memineris, animo reputes, te anno praeterito fuisse iuniorem. Πεδέρχεσθαι absolute nunc Pro Obsecrare ponitur, ut apud Herodotum VI. 45. ιεγον δέ σε ευν λων, ἐλειν τωλ θες. quod
mox pleue dicitur λιτῆσι μετέρχεσθαι. A les πρες σε vel περσἐ scribebant, non προς σε, quod Brunckius substituit, cui tamen debetur μνασθῆμεν. Vide Gregorium Cor. p. 274.
psum Carmen Compilasse videtur. Νco, ut in Carmine Alcaei, fulcro illo OPUS, quod quaereus Brutichius scribebat:
μνασθῆμεν δ', Ora περυσιν ησθα νεωτερος. Sed nunc satis erat, Orationis coniux tum restitu-
225쪽
Ille ego, quum tristi morbo defessa iaceros, Te dicor votis eripuisse meiS. Us que ter circum lustravi sulfure puro, Carmine quum magico praecinuisset
Ipse procuravi ne possent saeva nocere ' Somnia, ter sancta deVeuexanda mola.
isse. - Ρer foedera lecti etiam Tecmessa apud So-Phoclem obtestatur Na-Cem v. 492. per lectum et caput Iuno Iovem apud Homerum B. o. 56. Callimactius, interprete Ca
PURA PURO J Ed. a. 147 2. is circum. Νil caeteroquin variant libri, nec opus est cum Broii Uiusio legere viso. Furiam sulfur est, quod Elym. M. p. 449. scribit r
ut scribitur in v. Θυον P. 657., ἁ βλαβεῖς ποιουν. Un-
. de quid sit ἀβλαβες υδωρ apud I'lieocritum intelligitur Id. XXIV. 94.
Virgilius VI. Aen. 229. Idem ter socios Pura circumtulit unda. Spargens rore levi otramo felicis oliνae.12. PRAECIΝUIssΕΥJEd. a. 147 2. habet, quod adhuc non nisi tu moStatiano repertum: Carmine cum magico pertimuisset anus. S. PROCURAVI ΝE POS-AEΝTJ Ed. a. 147 2. ris possint. Sustuli interpun-Ctionem, quum verba ita
226쪽
Ipse ego, VeIatus filo, tunicisque solutis, s Vola novem Triviae nocte silenis dedi. Omnia persolvi: fruitur nunc alter amore, Et precibus felix utitur ille meis. At mihi solicom vitam, si salva fuisses, Fingebam demens, sed renuente Deo.
V. 19. Ah. verborum traiectione passim dicetur infra, V. C. ad I. 9. 25.14. SoMΝΙΑJ Edd. 0-net. Semina. Cyllenius: quidam tamen non Semina sed Sornnici textus habent. salsa pro lancta parva est Aldi, δενεnerata Pessima Guyeti interpolatio. quasi depeneranda non sumi possit vel generaliter qtiae ceDeneranda sunt, εύς νενόμ παυvel specialiter quae G eneranda erant. Similiter Ι. 9 Foedera per divo clam violanda, da
Plautus Amph. II. 2. IO7. Sed, mulier, Pootquam
15. VELATUs FILO IBrouisusius vim vocis f- Ium, quod universe sumitur pro sitia vel insula, ignorans e coniectura
edidit lino. Festus in V. Flamen Dialis dictus, quod filo assidue voletur. indeque appellatur Famen quas lamen. Videndus est Gronorius ad Livium I. Su. Legatus capite Volato filo uanas velamen estin, audi fuisse ter, inquit.
Nouem creme. Pro quo Guarnerianus habet, Gae-mae. Sinsularis aberratio pro Trisιael Ed. a. 1472. Vota nouem Veneri nocte talenta dia 19 - 2o. AT ΜΙΗΙ -
227쪽
Rura colam, frugumque aderit mea Delia
Area dum messes sole calente tereL
'Aut mihi servabit plenis in lintribus uvas,
Pressaque veloci candida musta pede. Consuescet numerate pecus; cons Seet amantis Garrulus in dominae ludere verna sinu.
Illa Deo sciet agricolae pro Vitibus uvam, ' Pro sege te spicas, pro grege ferre dapem.
da est haec interpolatio. Propertius II. 7. 5. At magnus Caesar. Sed magnus Caesar in
τπ' ἡν-ων. Santeritus ad Propertium P. 917. et prissed Tibullo restitui velit. Malel Martialis II. Iέ. 14.
de hac re plura dicentur infra ad II. 5 59. Νunc vide Ocidium Heroid. XIX. 41. ubi Hero ita subito pergit, nulla interposita transitus
Iamne putes exisse domo mea gaudia, nutrix Θ etc. 25 - 26. AUT MIHI SER
mtit editores. Libri scripti habetit Et, At, Ac. Muretus intulit Haec, quod asSumpsit Pulmannus. Equidem praetulerim El. Mox procandida musta Broukhusius e nonnullis libris edidit pinguia. quod huc translatum videtur ex I. I. IO. ubi vide, quae annotarim S. 28. PRO SEGETE SPI- Duiligod by Corale
228쪽
Illa regat cunctos, illi sint omnia curae; Et iuvet in tota me nihil esse domo. Huc veniet Messala meus, cui dulcia poma Delia selectis dotrahet arboribus.
Et tantum venerata Virum, hunc sedula
Huic paret atque epulas ipsa ministra
dapem. 5O. ET IUVET J Utemque liber scriptus et oditus, Adiuoet. 51 - 52. HUC VENIET- CUI DETRAHET J Iuuno Meniat, in inultis detria hal. Aut ita logendum aut . ΙΙuC Oeniet. Cui detrahet. Alterutrum enim exigit temporum nequnlita8. Numquam aliter scri- biti ir. ubi binae seutontiae interposito pronomino cui, Pro eique, CouuCCtuntur. Hoc quoties fit
sacpissime, toties iero lucum fecit novissimo editori. Vido I. 6. 40. U. I. 78. II. S. 65. ΤΡibus
his locis salsae nunc inductae sunt lectiones. Iu- tacta forte sortiana manserunt I. I. 4. et II. 2. 6.
Martialis IV. 55. 5. Cerea quem nudi tegit uxor abolla grabati, Cui dat latratos Ob- νει turba cibos. Docet simillimus locus Tibulli Ι. 1. 5 - 4. ferri nullo modo posse, quod quidam substituerunt: Cuique datis latratobi is turba cibis. 35 - 54. ET TAΝTUM
VENERATA VIRUM, HUNC Hoc distichon asterisCis
vit Heynius, scribens inobservationibus: Ut ex animo dicam, quod SelI-
229쪽
ii TIBULLIo5 - 5 4t o. qualo illud lautio ha- heimis. Vix hoc disticho11 a Til, ulli antinu venire potuit. Νitor Onitiis abest et ipsa sermonis PB-- Sed partem nitorisoa sitioni ipso deliraxit IIcy- alius sublata post Dirum
spirata. Guols. liber, nunc sedula curet ; Νunc Paret atque - ferat. Sed hunc curet, huic paret retinendum est Ol pro pter similem Horatii locum II. Sem. S.
Huic Oestem ut gnatae Paret, ancillas pa-Tet, aurum
Ubi W akefietilius POP suit, ut gnatae Pater ancillas paret otc. probabili quidem nec tamen, quod mihi quondam visum, Palmaria emendatione, qtrimi Vialgata scriptura eMegie conveniat ossiciosae patris sedullitati. Quae obsereatio pertinet etiam ad lo
tum ut dares. Ι,ucianiis Dial. Meretr. I. p. 294. νυν ὀρας Oita 7 9οεισι, χρυσος καὶ ἐσθῆτε ευανθεῖς καὶ θεραπαιναι τί - σα Οες. 'ribtilli contra verba repotita sunt a cultu divino, Denerari, Cura 'fa
ido Plautum Aul. prol. 18. Horatium III. Caum.
ro Curabis. Exquisite etiam, ut Omnia in liis vcrsibus, dictum illud, epulas ipsa ministra gerat vel
ferat. POCula enim Ct e pulae ministrantur proprie. Cicero Tusc. I. 26. non enim ambrosia deos, atat nectare, aut Iuventate laociata ministrant
laetari arbitror r nec m-merHm audio, qui Ganymedem a diis raptum ait Propter jormam, ut Iovi biboro ministraret. De Ν. D. I. 4O. At Poetae quidem
nectar, ambrosiam, Epu Ias comparant, et aut L MEntatem aut Ganymedem pocula ministrantem. Edd. Venet. 1491 - Huic pareat: atque epulari
Νum fuit. Hicio pateram atque epulas p Withosius apud Schraderum Emend.
230쪽
Haec mihi fingebam, quao nunC Eurusque Notusque Iactat odoratos Vota per Armenios. Saepe ego tentaVi curas depellere vino; At dolor in lacrimas verterat omne
merum. V. 35. Caurusque. P. I 37. corrigit: cui a riuia curet, Cui Paret -. In qua emendatione rationem sermoni et nitOTem Constare recte negat
Santenius Bibl. Crit. P. III. p. 73. faciens caeterOuin cum Heynio, hoc istichon Tibullo abiudi
s ene omnes, etiam Cod. aris. Edd. veteres h bent inurusque. Antiquiores, ut Princeps a. 1472. et Vicenti, Euruε-que Notusque. 57. SAEPE EGO TEN TAVIJ Scaliger novam hinc exorditur Elegiam, sequente Brouisusio. Heynius asterisCos Auos PraEMit scribens: Vellem utique carmitiis superioris
taminatam foeda lacinia, quae attexta est. Sententiarum tamen ordo acn us non omnino eos respuit. - Huic iudicio nomen adscribo meum.
Vellem ipse, Tibullus αpraeclara illa vitae felicis
descriptione non subito transisset ad hanc, quae sequitur, vitae dissolutioris adumbrationem. Sed
sententiarum ordo ac nexus hoc non respuit, neque Vero huius Poetae consuetudo. Vide II. El.