장음표시 사용
231쪽
Saepe aliam tenui; sed iam quum gaudia adiYCm, Admonuit dominae deseruit ques Venias. Tunc me devotum descendens semina dixit, Et pudet, et nariat, Scire nefanda mea.
V. 39. quoiv. 4O. destituitque. 42. Et, pudet heu l6. 29 - 45. et quae his statim subiiciuntur 44 54. Dipes amator, qNemini a dicit v. Α ., idem ille est. de quo Supra scribebat V. 17. fruitur
ras depellere Mino. Hainb. avonere. Horatius I. Carm. 7. SO. O fortes, Peioraque Passi Necum saepe Miri, nunc vivo pellite curas. 4o. DE AERUITQUE VE-
primum didici. Plautus Pseud. I. 3. 147. Illio homs meus ESt. nisi omnes Di me atque homines de
Exossabo ego illum εδ- militer itidem ut
DESCENDENS I EMINA IIta Ed. a. 147 2. Cod Pa-iis. Ut vulgo Tunc me discedens dρν, tum . Vivo Ι. 2. 19. ΕRIiclem ADTt In expcrius Amasis apud Herodotum ΙΙ. 18 I. ω γυναι, inquit, κατει με
NARRATJ Ita, auctoro Scaligero. hodie editur. ulgo, Et pudet, et nar
rissima lectio. Ovidius Rom. Ain. 4o7. qui Iocus Statio obversabatur: Et pudet, et dicam, Venerem quoqM. iunge figura Haec structura ossensionisuit BuΡmanno ad Auth. Lat. Tom. I. P. 57. PE-POnenti sed se cupiι Pro Eo, quod recte legitur
232쪽
'Non facit hoc verbis a ficie tonerisque Iacortis Devovet et flavis nostra puella comis. Talis ad Haemonium Nereis Pelea quondam ,
Vecta est frenato caerula pisce Thetis.
Ed. a. 147 2. Et pudetr et narratocire nePhanda mea. Muretus commodam Sculentiam ex hoc vorsu Uici posse negat. Addit, quosdam legeror Et dominae narrat scire nefanda meae. Auratus, - lacra nefanda meae. ΙIerilitas, Et pudet heul dominam aci- ΓΕ - meam; Supplens o Superiore Versu, dixit.
Placet meam, in quod incidit etiam Nodellius Not. Cest. p. 72. Ergo
Versus ita 1brtasse constituendus est: Et pudet, et narrat,acire nefanda me
uυEJ Ita Cod. Paris. Et Ed. R. 147 2. Pro Uerbis pauci libri herbis, Pro teneris liabeut nioeis. Eaedem VOCOs coii Huduntur apud Ovidium VII. Metam. 2OS. et apud Proportium ΙΙΙ. 6. I a. Infra Ι. 8. 17. herbis οἴ-ΡOuuntur carmina. Ovidius 1. Hor. 85. Nec facie meritisνe Placet, sed carmi-ue moMit. 45. TALIA AD HAEMONIUM ΝEREIA PELEAJ Cod. Paris. Νereis que Pellea. Ed. a. 147 2. Talis ad Ilemonium Nereis quae Pelea quondam. 46. CARRULA THETIA JEd. a. 147 2. cerula. Vi-do Passeratium ad PrO
233쪽
Haec nocuere mihi. Quod adest huic
Venit in exitium callida lena meum.
47 - 48. HAEC NOCUERE MIHI. QUOD AD EsΤJQui maiorem Versum itaiyiterpungunt ut ΙΙerilius priores secutus Clitores, fecit: Haec nocuere mihi,
Moes amator Istatuant Necesse si, in Pentametro supplendam esse vel cogitando vel etiam corrigondo copulam. Fieri enim D equit, ut Verba: Haec nocuere, ad sententiam Singularem, hoc loco ad solam divitis amatoris acces iOIIem P fui antur. Igitur Ayrma nus emendavit: Venit et exitium catilida lena meum.
Ita hic versus simillimussit Homerico illi L. φ. 59.
δῖος Adde Apollonium Rhod. III. D54. Theocritus XL
Carm. Ib. 21. Iam Ηcynius, accedens Ayrmnu-no, locum ita interpretatur: Mihi hoc nocuit, et animum Deliae abaliena vit a me, quod dives amator et lena pessima illam obsederunt. - ΡCS-sima satio inteIPretiato. Nempe falsa est Ayrman . ni coniectura. Vera vilico Vetus Arriptiui a et Brou husii interpunctior Haec nocuere mihi.
dii es ama ιOr, Venit in exitium calisti lena meum. Quorum verborum Sensum Prorsus egregie eX-
planavit Broux hiisius r, post mihi potieradum est unctum, quod sensumniat. pendoni enim ista a Superioribus, quibus sodevoveri dixit, aetatulateriera, corporis totius i lecebris et dulci flore so mae. Sed quod super haec mota pergit secum CO
234쪽
67 - 48L I B E R I. E L Ε G. V. qucri) accessit etiam ramiator dioes et largus, hanc mihi pestem nocentis lenae calliditas est macininata. ullus est Sora us in vulgata distiD
dentur intellexisset etiam illi, qui Variorum Nolas
Holationis praestantiam neque Heynium copisso Meque Perpetuum Heynii
obtrectatorem Vossium, voliemerater miror. Νimirum nullis ultorum Poe- inrum DXemplis Tem COH-
firmavit ili Oukhusius. Hinc illae lac Dimac P-ba, Haec nocuere mihi, suadente ipsius litiguae
Proprietate, referenda necessario sunt ad superio-YR. Nam nocere in re
magica scdem hahet. Tibullus I. 8. 25. Quid queror, heul misero Carmen nocuisso iquid herbas 3 etc. Ovidius ΙΙΙ. Am. 7. 27.
herba nocent 3 Cicero III. Ossic. 19. 5. Quid ergo Zhic non noceat, qui quo dam quasi Veneno Persiaciat, ut Meros heredes mo-Meat, in eorum locum ipse succedat 8 Respondet verbum nocere verbo διηλει- σθαι. Theocritus α. 57.
Ammonium P. 222. Iam sequitur Nova sontontia
redest huic dipes amator; Cuius cum PetitametroneXum grammaticum Pulchre ΡUrspexisso Brou k-husi traii, Oxeauplis aliquot demonstrabimus partim corruptis a librariis. pa tim incorruptis. Plautus Aid. I. 2. I 2. Us quenquam ali num tu aedes intromiseris.
Cauεsae quid sit, quod te quisquam quaeritet. Ita hunc locum o libris scriptis restituit blarctus ad Catullum XXIII. I. illustrans simul mirisco Tibullum I. 1. 6. De vi Particulae quod, HOC, Iu-quit, non tam vertiis CX-
primi quam prolatis ex m-Plis palosieri potest. Al-que id gnaviter egit Prcultissimus. Terentius Eu11. V. 3. 54. Si te in platea osseum dero hac post umquam, quod dicas milit Alium quaerebam, iter hac habui: Perii- .li.
235쪽
Sanguincas edat illa dapes, atque Oxo
Tristia cum mullo pocula felle bibat.
Hanc volitent animae circum, sua fata querUrites Semper, et e tectis strix violenta canat.
Ubi vidoiuli sunt Faer-rius Et Boiiuellas. Atis ueliis locis quod commode explicari potest per quam- Dis. Quando vero cum indicativo construitur, ut apti l Tibullum, idem est RV, quod attinet ad id, quod. Virgilius V. Aen. 13O. Et nunc quod patriasi Vento Potiuro My
.Arma deosque parant mites. Pelagoque
Ivr isi aderunt. Egregie hunc loquendi modum illustravit Hein sius ad Ovidii ΙΙor. XVII. 51. Perperam tamen huc trahens Propertium II. 25. 21. I9. 6 I. Tu quoq/ιe quod Plano etc. Pro
εtias adsumis amore. Nulla enim caussa subffst, quamobrem locus sanus
vel hoc modo interpol tur vel illo, quem PTOΡ suit in Νot. P. 7OD. ΗΓ eruditissimus. Burmuri-rius tamen, miru iuc On- Atanlia, ad III. I. 49. item legit, Tu quoque quod Pleno. 'Ommode nailii litosuccurrit Horatius I. Sorm.
Illuc praepertamur, amatorem quod amia
de quo loco vide Heu singurum ad C. Nepotem m. 1. Nemo hanc structuram magis frequentat Ciceronu, praesertim in Epistolis, v. c. ad Famil.
I. 7. Quod scire via, qua quisque in te si de sit et Moluntater disticile dictu
est de singulis. Lege T liqua. Nam , in hac una Epistola eandem Construct 1onem bis terve repotitam videbis. Ergo Iocus Tibulli ita explicandus est: Haec nocuere mihi, facies, teneri lacerti, sa-Vae comae. Quoia Mero attinet diDilem amatorem,
236쪽
Ipsa, fame stimulanto furens, herbasquo Sepulcris quacral, et a saevis ossa relicta Iupis; Currat et inguinibus nudis, ululetque re
Post agat o triviis aspera turba Canum. Evonient; dat signa Deus: sunt Humia
Saevit et iniusta Iego relicta Venus. At tu quam primum sagae Praecepta Ta-PRCIS Desere: nam donis vincitur omnis
amor. V. 6o. Deseret Non. Diilii postem exiliosae I aiae calliditas est maesit Itala. HOC Volebat Broukhusius. Quae quum ita sitit, fiolis luce clarius cst, Vossium pro Venit legentem Vertit poetam Iiou
57. EVENIENT J Balbus eRrm. 4. p. 148. Eseniet; dat signa Deus: aurae omina sati. Antiquam expressit Tibulli Iectionem L 5. 57. mentet ;dat signa deus etc. quam BγOscunt tres upud mocodices, et pria icipus duac, elaeta 1475. et Rhogici sis 14OI. 1 scitas ius ox aliis Eoenient. Utrianique quid ni videtur posse dici; at illud constat, non OPO tuisse Heinsiuin in tex
inducere. SANTEN. P. 13O6. Cod. Paris. Euenient. Ed. R. 147 2. Eueniet. 6O. ΝΑΜ DONIS VINCITUR OMNIA AMOR J Ediltoties consentiunt, codices Variant. In libro Colot.
237쪽
Pauper erit praesto tibi, praesto pauper
Primus, et in tonoro fixus erit latero.
V. 6 I. praesto semper tibi, Pauper Statium, non erat Pronam. J UΓΡΟPR113, si audias Brouklitisiuin et Ucynium, Vero, si V ossium. Ρorro Ashew. et duo Broukli. Omnis amans: duo alii
ipsa Venus. Illud accom-D1odatum est ad II. 4. 59. At tibi, quae Pretio
hoc ad sententiam generalem et δωρα δωρ'αιδοχυς βασιληας. Plato III. de R . P. O9O. E. Euripides Med. 96O. Seneca IV. Quaest. Nat. 7.quamseia munera etiam deos Oincant. Apparet, qui ipsa Venus legebant, legisse otiam nam donis: qui Omnis amans, fortasso etiam non donis: nisi sorto Voluerunt, quod elegaratius foret, Num donis Mincitur omnia amans pVel potius, Omnis amor ZMinite iit apud Horatium Ep. XI. II. Contrane lucrum nil Valere canusi um Pauperis ingenium, uti erebar αolorans
STO TIBI, PRAESTO J Mu- Totus, nullo, Disi fallor, adiutos libro scripto, edidit: Pauper erit praestoseinper tibi. EXc. Scalig. 8 mPer, te Pauper adibit. Codd. et Eud. vDteros in
Vulgata Con Sentiunt, quROnaa uisesto cOreupta Est. Nam praesto adire nemo
habet: Pauper erit Praestoriam Praesto Pau- Per nisibit quae si transpouas ita, Praesto nam palmer adi bit, sortasse, quid in hac scriptura latere possit, senties. Praesto esse, docente Vulpio, serVis ΡΟ-tissimum convenit. Adde, frequentari illud in primis in Scona, ut item Verbluuadire. Plautus IV. 9. 54. Sed Priamum adstantem eccum ante portam Mideo. adibuatque alioquar.
238쪽
Pauper in angusto sidus comes agmino
Subiicietque manus, esiicietqU0 Viam. Pauper ad occultos fultim deducit amicos,
Vinclaque de niveo detrahit ipse pede.
V. 65. et ad cultos deducet. 66. detrahet. At iisdem servis convenit Eliam praestolari. Terentius Eun. V. 5. 5. Quid praestolare, Parmeno, hic ante O-εtium ΘUt,i Donatus, Praestolari Est PraeSto eεεs ot appR-rere, hoc e t, obsequi. Non conveniunt inter sogrammatici, verbi prae-sfoliari secunda syllaba utrum producatur Rri Corripiatur. Vossius Art. Gramm. II. c. Sy. iii utramque partem disputat. Quodsi praestolari
ortum est a Praesto, quod digito quasi innuit Douatus, idemque sere significat, quod Praesto ESSE, secundam illud etiam producat IIDCesse est. Et manifesto producitur alpud Plautum Epid. ΙΙ. 2. 57. Ea praestolabatur illum apud portam. Viden ' Denescam 8 Quae si ita se habent, uti nullus dubito, fateberis,
nihil Tibulli loco accommodatius, nihil rei, de qua
Primus et in tenero xus erit latere.
NUS J Ed. a. 147 2. Sιbicietque. ΙΙeynius malebat obiicietqDe manua, DX UΟ- ratio I 1. Semra. 5. 94. Extrahe turba Oppositis humeris. Cicero pi o Marcello
dum ait, non modo excubias et cusfodias. aed etiam laterum noStrorum OpΡΟ- situs et co orum pollicemur. Sed Duill mutandum. biicere manum est, quod Horatius I. Ep. 6. 51. de eodem ossicii genere scribit: trans Pondera deX- tram PorrigCre. 65 - 66. AD OCCULTOS- DEDUCIT AMICOS J
239쪽
Heu callimus seu sua, nec vorbis Victa fatiscit Ianua, sed plena est percutienda manu.
Ita Ed. a. 147 2. CorVIII. cum aliis amictus. NOH- nulli ad excutios amanetes. Ilinc Corradus in Quaestura p. 528. corrigit: et excultos deducet amictus. HeyniuS: et Exculsos - deducit iam ctus. Sed deducere νE- Elem, amictum, alio sensu dicunt Latini, nec deducere puellam perductoris, est vel lenonis, quo lΗeynius ait, sed iterum servi,
uellam in convivium de-ucentis, cluas partes pau- ev amator ipse suscipit.
heus, inquit, Puer, i, Pamphilam
Adcerae, ut delectet hic nOS. Quae quoniam erat civis Attica, illa exclamat, mr-nime gentium: In convivium illam In convivia autem doda-Ctas esse Deliae similes
Puellas quis ignorat ido. Tibullum I ti. 6. 9. Ct 59.
Amicos igitur vera est lectio, nec dubito, quin Occultos, Vel Proptet ea, quod haec verborum coniunctio, ad occultos surtim deducti, colorem habet consuetudiuis Tibullianae. Ι. 6. 6O. Coniungit nostras clam taciturna manua. I. Io. S . Imminet et tacito clamoenit illa Pede. IV. S. 21. D quaecunque meo surtim subrepet amorI. IV. 6. 16. Illa aliud tacita clam sibi mente rogat. Vinclaque dei init. Terentius Heaut. I. I. 72. Adsidor adcumunt se vi r soccos detrahunt.
IIoc fieri in discubitu sol hal. Plato Symp. p. 2IS. B.
ratius II. Serm. 8. 77. Et εOleas poscit. Martialis III. 5o. 5. Deposui soleas. Iunonnullis libris est deduceι- detrahet. Placuit caeteris editoribus temporum variatio. Placet etiam milii. Cod. Paris. detrarit ille.
240쪽
At tu, qui potior Hunc es, mea fata timeto: Versatur celeri Fors levis orbe rotae. '
Gebhardum repo quit. Vulgo patescit. Vide quae diximus ad I. 2. 9. Plena manu. Cyllenius vireΑndidus in illa sua sim licitate, ut sci ibit Brou kiusius, ut Hotavit: ploria scilicet numis ot aureolis. na1nque Inuueribus amor
A. 42. Oικαδε νιψ μεθα κενεας συν χεῖρας εχοντες.
hoc est finguaeuthun alterius carminis, EX quo Ιacinia servata Di superio-vibus attexta est: sorte Propter argumenti similitudinem aliquam; etsi cli- VCPSa res est. IIEYΝ. Similitudinem argumenti video, diversitat in rei non item. In vehitur Pocta adeX tremum in eum homita Nom, de quo dixerat V. 15. fruitur nunc alter amore 3 quemque v. 47. Vocat ili Ditem amatorem, solemni hac formula: At tu, qui potiar nunc es - quia OΓationis conversione nihil est
apud Tibullum alios suo Oelas s requeutius. Vido
veto IAddo I. 6. 15. II. S. 5S. t 61. II. 4. 59. et Horatium Ep. XIV. 17. At tu, quicunque es felicior etc. Nihil igitur hoc loco hiat
neque tu verbis neque in scutonitis, sed conspiratit 'muta optimo. - Cod. Paris. ct Ed. a. 147 2. mea furta tιmeto. Edd. V netne 149I - mea furta Meto. Plaut. mea Iata caraeto. Broukhusius e libris suis revocavit timetin O. VERA ATUR CELERIrous J Balbus carm. 67. p. 172. Inalatili celere.αεors movet Orbe rotam.