장음표시 사용
531쪽
Ex quibus omnibus, atque inprimis ex Inscriptione postrema, Coloniae Industriensis antiquitas sine ulla dissicultate colligitur. Quod reliquum Commentationis est, descriptione Tripodis, i llic inventi, absolvitur; de cujus pretio, sane inaestimabili, nihil addimus, propterea quod Volumine Auriqu ratum Pedemontis, cujus spem faciunt Clariffini Viri, plane illustrabitur. Atque hic eruditissimae Commentationis habitus es, ita omnino comparatus, ut Doctissi morum inde Au-
toruin & ingenii praestantia, ct egregia in rem publicam literariam merita. eluceant. At, heust unum illorum, in laudatissimo curriculo, in ipso vitae apparatu, vita destituit; magno ct liniversae rei literariae, & fidelissimi laborum socii, Antonii Rivautelia, Vim Clariss incommodo. Paulum Riciarium lugemus, Abbatem, honestissimis pareru ibus, in Comitatu Niz-Zano, natum, re, quod ad immortalem ejus laudem inprimis pertinet, melioribus literis juvandis. Posteaquam is, in Collegio Provinciali, quφd vocant, Augustae Taurinorum, omnibus iis artibus, quibus sermari prima aetas, atque ad literanun amorem duci, solet, animum excoluisset ; facile, non immulto post, Praesecturam hoc ipso Collegio meruit, eoque munere tam egregie defunctus est, ut nihil vel dexteritatis, vel solertiae. passus in se fuerit desderari. Linguarum certe, atque in his Graecae potissiinum, Latinae, Λnglicaeque, periti sinus fuit; Poeta Latinus di Italus, qui ad veterum elegantiam quam proxime accederet; Mathematum praeterea, Geingraphiae veteris, omnisque rei antiquariae, gnarissimus; quae postrema non Marmora Taurisiensia solum, sed & Industria detecta, evidentissime testantur. Cui cognoscendae antiquitatis desderio ut satisneeret. varia, eaque molestissima, itiuera, omni circum regione, instituit, atque tantum omnino prosc-cit, ut de infinitis paene antiquitatibus detectis, expostis, illi stratis, obstrictum se illi debeat literatus orbis obligatum. que profiteri. Atque hac, nunquam interrupta, laborum serie, fieri non potuit, quin ct sanitati ossiceret, ct properaret ad metam, ad quam veniendum est etiam cunctantibus. Quintum ineuntis XLVIII aEni diem extremum habsit, relicto,
532쪽
quotquot eum noverant. omnium fidelissiuio inprimis laborum locio, Cl. Rivautella, Abbati, nunquam intermorituro sui desiderio. Neque vero esst, quod dubitemus, eum, ad quem ex prinmaturo desideratissimi Viri obitu praecipuae luctus partes venerunt, Antonium Rivautinam, Virum Eruditissimuin, & qui suo merito partem laudum Ricolaiametrum, ex laborum s cietate, aequalem tulit, tanti tamque egregii viri jacturatu seriptis doctissimis, quibus elucubrandis aequali ardore insud vit, compensaturum. Quod ut cumulatissime saeiat, fatisque ad invidiam secundia utatur, reipublicae literariae causa, velim
FO ANNIS HEUM ANNI, FUR PROFESSO-ris A 'ior 1, opuscula, quibus varia Furit Germanici, itemque Historica O philologiis, argummis
Norimbergae, sumtibus Ioannis Georgii Locrineri, I747, 4. Alpii. 4 plag. l. cum Tabulis aen. 3. anquam antiquae leges Germanicae ad causas in foris
nostris dirimendas parum utilitatis afferre videntur, propterea quod ad hodiernum patriae nostrae statum vix transferri queant. insuperque S peregrina, quae recepimus, jura, ct nostrorum Principum, quas, re ita suadente. evulgant, constitutiones earum um luminibus vehementer ossiciant; ea tamen venerandae antiquitatis Germanicie rudera prorsus velle
negligere, impium profecto & nefas foret. Cum enim praestantissimi Jureconsulti in reliquiis Iuris Romani, legibus regiis & decemviralibus, nec non edicto Praetoris perpetuo. eolligendis ix restituendis laudem quaesiverint, quibus tamea omnibus tribunalia nostra facile possent carere; nonne multo adhue honestius illi agere dicendi sunt, qui Germanici Juris antiquitates diligentius scituantur, & majorum nostrorum instituta perpetua lepeliri oblivione, non sinunt. Laude igitur uia non defraudandum est Cl. Heumamii consilium. qui v
533쪽
ria, quae subinde composuit, opuscula, juris patrii antiquitate una cum quibusdam Philologiae di Historiae capitibus egregio
illustrantia, in unum voliuneci collegit. ει cum lectori bi communicavit, quorum jam singulorum contenta pro instituto nostro exponemus. Agmen in his opusculis ducit Or
tio, de nomothesia veterum Germanorum virtutis θecte viti D. Sub Germanorum nomi ue omnes gentes, unam Germ norum linguam, eosdemqtie mores, habentes, comprehendit.
Vitiorum & iniquitatis earum legum causas ex praepollera pietate & fortituoine Germanorum Cl. Autor repetit. Prin-eipia igitur religionis, dc cultum Deorum, Germanis sole nem, diligentius exponit. di varia instituta, inde profesta, ena rat. Ita, equorum praesagia & monitus maximi fecisse Germanos, monet, eamque rem occasionem praebuisse legibus, quae homicidium poena pecuniaria, equi furtum autem morte.eXpiau
dum sanciebant, contendit. Gladium pro Deo habuisse Scythas, Pag. s. ex Pomponio Mela comprobat, ideoque super gladio jusjurandum praestitisse, ae foedera sancivisse gentes septentrionales,
monet. Probationum vulgarium genera ex superstitionis itis s. dem fonte profluxisse, docet, earumque usum inter Germanos ethnicos rariorem, inter Christianos contra frequentismniiun, fuisse, observat. ob praeposterum sortitudinis studium 'latrocinia apud eos fuerunt permissa. cum, Tacito teste, omnes terras sortibus viris naturam aperuisse, semniaverint. Fidem pia constanter servasse Germanos,/ Cl. Autor concedit, hae t men divina virtute eos ad asperitatem abusos esse. monstrat.
eum modotus de Scythis narret, eos arctissimum fidei ocamicitiae foedus ita sanxisse, ut in conviviis se mutuo amplexi, venas in fronte scinderent, & sanguinem defluentem iii poculo iniscerent, biberentque. Ex his autem sequi. noutam fideles, quam potius pervicaces, fuisse Germanos, Cl. Λutor concludit. Excipit eam Orationem explanatio antiqui Codicis juris Bavarici, cui tractationem de Bojis, eorumque legibus, Cl. Autor praemittit. Λ Celtis & Gallis Bojos oriunis dos esse, contendit. Post Marobodui. Marcomannorum regis, M. irruptionem, historiam Bojorum valde incertam esse, neque Tit 'satis
534쪽
satis constitui posse, quas in sedes Boji conoesserint, conqueritur. In unam cum Mareomannis victoribus rempublicam Boios coivisse, Griimque nomen assi sisse, statuit Vel -καν. & post eum Leitastius in Praefatione. Arinalibus Adlare teri praemissa, cui sententiae Cl. Atitor calculum suum adjicere Pag. ix nullus dubitat. Bonarios, quos pro una gente cum Boiis habet, Theodorici, Gothorum regis, potestiti lubjectos fuisse, ipsi verisimile videtur. Post decessum Theodorici, Francis subj cti sunt, id quod variis rationibus Cl. Autor comprobat, leges, 33. a Francorum regibus huic genti praescriptas, exponens. Ludovico, regi Germaniae, Ludovici Pii filio, Bojoariam ex hinreditate paterna cessisse, observat, qui etiam nonnunquam rex joariae appellari consuevit. Leges inde Imperatorum ae Regum Germaniae. Boiis praescriptas, enarrat, legem tamen amtiquam Bojoaricam neutiquam hoc pacto abrogatam esse, nos
et M docet. Codicem deinceps juris Bavarici deseribit, strinque,
autoritate stiorum Ludovici Bavari, Λ. 3346 publicatum esse, 2 . observat. Codices manuscriptos. dc antiquas Codicis jurisas. Bavarici editiones varias, recenset. Praefationem dc indicem
M seq. titulorum istius Codicis exhibet. Aderium, filium Maovici Bavari quintum, qui Bavariae inferioris parte Straubinga potitns est, hunc juris Bavarici Codicem recepisse, saluit, &, exinde clarum fieri, cur hic Codex in superiore potissimuin
D. Bavaria, ejusque partibus Alpinis, viguerit, contendit. HO- die nondum omnem in is Codicis autoritatem collapsam esse. sed permulta ejus capita, vel integra, Vel parum mutata, in constitutiones novas migrasse, contendit, quamvis, nonnul-M. Ia ex Iure Romano eisdem immixta esse, concedat. Inter sontes, ex quibus jus Boicum manavit, primo loco Cl. Autor jus naturae collocat, varia etiam ex Jure Canonim, di nudati 42. Longobardico, in eo coinparere, contendens. Iuris civilis Ro-4s mani rara admodum vestigia ibi occurrere, monet. Iuris
antiqui Saxonum provincialis, quod vulgo Speculum Saxon, cum dicitur, fietum. hunc juris Bavariet Codicem dicendum esse, & aliquot constitutiones, iisdem verbis, quibus Rep πειν us est, conseptas, in eo deprehendi, observat. Varia etiam
535쪽
. MENSIS SEPTEMBRIS A. MDCCXL m. P. I. in
saeita legum Boicarum eonditores set ibi jussae, quae ad
verbum Speculator Suevus tanqua in cousuetudines enarravit. commemorat. Interiin tamen, communes omnis Germaniae
consuetudines Boios in scripturam redegisse, de huic compilationi inseruisse, contendit, quae quamvis in Saxonico Suevico Speculo itidem exstent, exinde tamen nihil aliud posse colligi, Cl. Autor urget, quam quod Boji, aliorum Germanorum exemplo incitati, suas coiisuetudines, una cum iis, qua ipsis cum aliis communes erant, literis ordinate mandarint.
Uaria enim in illis Speculis oGurrere, quae in Codice juris Bain varici exulant, Cl. Λutor monet. Ex Germanicis igitur potissimiani moribus hie Codex compilatus est. Singulares Germaniae consuetudines in Titi XVL ra, in genere consi
mantur, cum omnium earum recensionem Codex non cap
ret. Particularium quoque Germaniae consuetudinum, quae in civitatibus extra Bavariam coustitutis vigebant, saephia hune Codicem meminisse, Cl. Autor nos docet. Praestantiam ea- εἴ rum legum valde praedicat, ipsius dein Codicis textum ex- 64 seq.hibens, ejusque contenta ct epitomen exponens. Cum in char- 8 Φtis Bavaricis Salmannorum mentio frequentissima injiciatur, *39. de illis in peculiari Commentatione Cl. Λ utor, antiquitates quippe Germanicas diligentissime investigans, tractavit. Quo latius vocabulum sal patet, . eo plura Salmannorum geuera .fuisse, observat. Uocem igitur sal a vocabulo hol, quod idem M . est ac celare, derivat, eaque voee palatium indicari contendit. Salmami vocabulum ανολύσημον esse, monet, hocque homines curiales nonniuiquam denotari, observat. Curio, sive 2sq. curtis, etiam praedium resticum, sive possessionem, denotat. Quemadmodum igitur GLMeher libri censuales euriarum Vocantur; ita Salisute, sive Salmanm, tales Cl. Autori suis videntur; qui domino emphyleuseos. vel jurisdictionis patrimonialis, ex praedio censum porrigebant. Cum autem curia. les etiam dicantur, qui Principi ad latus sint; inde Salmanis sive homines salici, vel salii, aulicos denotasse videntur,auamvis, an unquam Salmanni dicti fuerint aulici, certo conis ituere non audeat. Frequentissimam interim' ac certissi- 292. Tit a inam Dissiligod by Cooste
536쪽
main Salmannorum significationem a verbo fallen, id, est tr dere, desumi, constituit. Salmanni igitur, fi ea vox latius rapiatur, omnes sunt, quorum fidei, aut fidelibus manibus,
nonnihil committitur. Contractus nimirum data dextra eonfirmari, & fidem hoc pacto interponi apud veteres Germanos consuevisse, Cl. Autor multis testimoniis confirmat. Pactum fiduciae inter Germanos, contractum celebrantes, frequentissime intercessisse, variis exemplis docet, neque ad omnem traditionem duas tantum perIonas concurrisse, sed nonumquam coram Rege, vel Comite, & Seabinis, vel Missis dominicis, traditiones peragi suevisse, monstrat. Nou- nun quam traditor fiduciarius arcessebatur, & hine aliud est tradere manu propria, aliud per manum alterius. Primis iam Germaniae temporibus sponsores ejusmodi eontractibus admotos esse, quamvis Salinannorum nomen nondum prae se ag. 297. Arrent. Cl. Autor docet. Mos erat Germanis, ut comventiones suas execrationibus, poenis, cautionibus, testibus, munirent, sed, haud postremum fidei in contractibus servandae praesdium Salmannos suisse, Cl. Autor existimat. eamin 9s, que rem quamplurimis testiinoniis stabilit. Cum igitur Salis manni fulcra rerum gerendarum essent, & securitatis causa' traditionum negotiis admoverentur, exinde palam fieri Ct.' Autor dicit, eos personis contrahentibus non multo inferi res esse debuisse, quamobrem ct plures interdum advocabam tur. Imo exinde sequitur, ut plus illi, quam testes, valuerint, ouanquam ct ipsi nonnunquam testes egerint. Inde praeterea
. saeile intelligi potest, quare Salmanni post Mentum XIV, α
nostro inprimis aevo, quo securitati nostrae vel judiciorem autoritate, vel fidejusioribus, vel alia ratione, prospicimus, . rarius occurrant. Salmannos sepius delegatores vocari, Cl. Λutor monet, eos tamen a delegatoribus, quorum in Iure civili mentio fit, differre. siniit observat. Delegare hie nihil aliud est, quam dare, committere, unde etiam in mandis algogare direbatur. cujus formulae quamplurima exempla Cl. mo. Autor profert. Cum Salmanni quasi instrumenta tradendi
Fru essent, eos etiam mediatores vocatos esse, observati Vocabam Dissiligod by Gorale
537쪽
MENfIS SEPTEMBRIS A. MDCCLXVIII. P. I. 333
bantur etiam advocati di defenseres, quia plurimae traditiones fiduciariae ad Ecclesias pertinebant, quales advocati Theodisceniunditardi ab Mglo-Saxonico mund, manus, dieebantur, quam. vis, hoe nomen Salmannis etiam in aliis extra Ecclesas celebratis negotiis tributum esse, Cl. Autor exissimet. Conservatorum etiam re executorum nomine veniunt, propterea quod, voluntatem defuncti, in testamento propositam, exequi, ipso rum munus fuit. Testamenti executores aliquando MVRD- Pag. 3ἰ res dici, cingius jamjam probavit. Sub nomine igitur fide jussoris Salmannum nonnunquam intelligi, ob documenta quaedam, in medium prolata, Cl. Λutori verosimile videtur. Nostra tempora Salmannos non penitus ignorare, quamvis 3 6 eorum nomen non amplius audiatur, idem contendit. Hodienum mediatores dc guarandi in usu sunt, &, fiduciam Ge manorum, Rotnanae non per omnia similem, per Oinnem fere nostram Iurisprudentiam esse disseminatam, variis exemplis ostendit. Imo. denominatorum der Senon- 32 4 ren) ordinem, in Norimbergens civitate introductum, Salis mannorum faciem referre, contendit. & textus quosdam amtiqui juris Norimbergensis, in quibus Salmannorum saepius fit
mentio, illustrationis causa apponit. Dixerat in oratione da Nomothesia veterum Germanorum, virtutis specie viriosa, Cl. Autor, liborum dulciariorum, in quibus formandis Norimbe genses eminent, originem ad festa Iuli ensa referri posse. Postea autem, sive argumenti dulcedine, sue alia forsan cauisse, impulsus, maiori cura eam rem scrutatus. in peculiari disquistione bellaria haec lectoribus proposuit. In etymologia horum liborum edisserenda, multus est, di vocem Lis mehen, qua insigniri sueverunt, a labben, lambare, derivati Synonyma vocis quamplurima affert, quae inter vox V erimetin hodie est frequentissima. Liba quondam in lacrifieiis adisibita esse, satis notum est. Exinde autem morem exstitisse, uti missis libandi ritibus, memoriae causa, certis diebus, pane, & forma & materia a quotidiano diverso, vescamur, aut eundem aliis dono demus, observat, idque quamplurimis exemplis illustrat.Inter partes, ex quibus ita placentae compo- 3 6 Tit 3 num Diqiliroes by COOste
538쪽
nuntiar, mel eminet, id quod S in sacrificiis, ct aliis actibua religiosis, frequenti illime adhiberi consuevit. Quamvis fama
harum placentarum plurimas Provincias, etiam extra Germa- ιniam utas. pervagata sit, artificium tamen eariun conficien-.darum ad singularia civitatis Norimbergetas pertinere. CLAutor urget, variasque historiolas de hisce libis, lectu non inis jucundas, adstruit. Adjunxit huic disquisitioni Epistolas quas- . dam, ad Margaretham Ebneriam, sanctimonialem, quae, ininouasterio Maria-Medingensi Seculo XIV videns, singulari san- stitatis laude floruit, scriptas. Praemissa est illis Epistolis vitae Gneriana descriptio, quae pariter ac ipsae epistolae tot fabulia
dc nugis, de comparitionibus v. c. spirituum, ct hujus generis. pluribus, scatent, ut, recensione contentorum lectoribus no- .stria taedium creare, nefas ducamus, quamvis quaedam gemmae, in hoe sterquilinio lateant, ct exinde status Εeelesiarum. istius temporis corruptissimus, communio sub utraque specie, illo adhuc aevo usitata, nec non eontentiones inter sacerdotiuiu, εχ imperium, queant cognosci. Breves quasdam annotationes. ad textus illustrationem nonnihil facientes, his Epistolis CL.Λutor attexuit. Nunquam interim tales epistolas inter opuscula juris Germanici quaesivissemus, atque simul mira- . muti non, unde eas depromserit, & quis vitae eius descriptionem concinnasse ipsi videatur, a Cl. Autore filisse annotatum. Cum vero multa vocabula Theotisca in epistolis illis eoin-
pareant, quae ab usii seculi noctri abhorrent, ea quidem Cl. Autor apponit, ct interpretatur. Prodiit anno hujus Seculi tricesimo quarto Schediasina, quod inscribitur .' Der er se g um einum dia Teusche S ache iatressendo Silia e . ruod a Viro Cl. Joanne Leonhardo Fristio filisse compo- .itum, Autor nos docet. Hunc Frisurum in investigandis verborum originibus egregie excelluisse, contendit, S. ut scripta iejus. quae moriens reliquit, cum orbe literato communicen. . tur, optat. Selediis tamen ejus observationibus scholia quae- idam breviora hic addidit, probabilibusque ejus opinionibus alias probabiles adjunxit, nonnihil etiam ab eodem discessit. De Grammatica itidem tiniversali meditationem addidit.
539쪽
MENSI SEPTEMBRIS A. MDCCXLVIII. P. L . sis
Deum primum nomina rebus nonnullis imposuisse, inee sum tamen esse, an haec, quae in sacris literis legimus, cum illis plane congruant, dictitat. Eas voces a Deo naturae reis rum convenienter se alas esse, existimat. Protoplastos re-Tum naturam distinctius, quam nos, perspexisse, adeoque illis vocabula rebus consentanea magi in promtu fuisse, judicat. Linguam primam voces naturales tenuisse, easqire perquam fmpliees fuisse, eontendit. Inde, linguam Hebraeam antiquissimis annumerandam esse, si recentiora, quibus abundat, inventa seponas, concluditi Linguam primam ex turbatione linguarum Babelim servatam fuisse, putat, nec illam turbationem nimis diu durasse, sibi persuaciet. Plurimas linguas, quibus hodie utimur, indicia linguae primae adhuc referre, putat. Diversitatem linguarum, ex migratione gentium, hominum imperitia, ct innovandi studio, exstitisse, statuit. Ex imvestigatione eorum, quae plurimis linguis communia sunt, linguam aliquam universalem deduci, sibi persuadet. In limgua universali paucas consonantes adesse. monet, earum immen nonnullas alias ejusdem generis continere, dictitat, eat que rem variis exemplis illustrat. Vocales antiquos pronuntiando vocibus inseruisse, pro literis tamen eas non habuisse, monet, exemplo Hebraeorum, qui puncta vocalia saepius omittunt, dc Samaritanorum, qui iisdem plane carent, eam observationem confirmans. Unam vocalem reliquarum vi res sustinere posse, urget, ideoque diphthongis opus non esse. quibus etiam linguae orientales prorsus fere carent, conclu- Accentus Graecorum subinde fallere, judicat, multas linguas accentibus carere, statuens. Partes orationis constituit tres, nomen, verbum, particulam. Λrticulum non requiri, eodemque linguas Orientales plurimas, itemque Latinam, carere, urget. Nominibus nullum genus assingi vult, nisi re ipsa ad genus vel masculinum, vel scemininum, pertineant. Nomina etiam tempora admittere, statuit. Numeros,
in singularem & pluralem dispestit, duali non opus esse,
monens. Cassium obliquorum numerum arbitrarium esse, existimat. Una declinatio ipsi iussar omnium est. Novum etiam
540쪽
, etiam artis character isticae specimen, qua verborum sonus e
Pag, 478- primi possit, addit. Ingenii dubio procul exercendi causa talia Cl. Λutor scripsit. Utilitatis certe nihil ad linguas addiscendas eae observationes prestant. Lingua enim universalis. qualem animo concepit, nunquam erit, di, qui peculiarem at
quam linguam addiscere cupit. is profecto omnia, in quibus ab aliis linguis ea recedit, sibi familiaria reddere cogitur. Λdjunxit interi in suae disquisitioni indicem seriptorum satis 481 amplum, qui de linguis generatim commentati suut. Eum si seq- exeipit index librorum, ad linguas Gallicam, Italicam, Hispanicam, Grecam, Septentrionales, Stavicam & Humgaricam, Teutonicam, Hebraicam, oc Sinicam, cogam stendas iv addiscendas facientium. Cum autem non omnes, quorum in his indicibus notitiam suppeditat, libros ipsemet viderit, sed nonnullos, aliorum secutus fidem, in cen-him receperit, idcirco, erroribus hos indices penitus carere, affirmare non audet, sed, si forsan in argumento tot nominum atque numerorum tricis involuto, veritatis tramitem de
seruerit, ejus rei veniam se a lectoribus aequis impetraturum' esse, sperat. Clarissimi Prasuti etiam Glossarium Bavaricum es Austriacum edidit. P terea de investitura per gladiuinobservationem hisce opusculis Cl. Λutor interuit. Glata. dium, vitae ac necis quippe arbitrum, gentes bellicosas, pri sertim Scythas ac Germanos, tanti feciste, ut, sanctitatem ali- Iam illi inesse, arbitrarentur, monet; quamobrem etiam, ubi' des vinculis arctioribus constringenda erat, per gladium j etp3. rare consueverunt. Cumque satis certum Cl. Autori vid. tur, Germanos originem a Scythis ducere; haud mirandum esse judicat, hunc ritum per plurimas nationes Germanicas disseminatum suisse, id quod ' variis testimoniis confirmat. Alios etiam populos ensibus aliquam venerationem tribuisse, urget, indeque morem, in Polonia introductum, ubi homines equestris ordinis, in templis, quando sacerdos Evangelium recitat. gladium stringere sueverunt, repetendum esse, monet. Inter symbola, quae in investituris adhibebantur.
7ὲψ gladium. eminere, nos docet. Olim seuda alia sceptri erant,